
Mao Zedong (Çince : 毛泽东; Çince : 毛澤東; pinyin: Máo Zédōng; Wade–Giles: Mao Tse-tung,

Çin Komünist Partisi (ÇKP), Çin'in kurucu ve iktidar partisidir. 1 Temmuz 1921 tarihinde Şanghay'da kurulmuş olan Çin Komünist Partisi, 2022 yılında açıklanan ve toplam Çin nüfusunun ciddi kısmına tekabül eden 97 milyona yakın üye sayısıyla dünyadaki en büyük ikinci siyasi parti konumundadır.
Çin-Sovyet Ayrılığı, dönemin iki büyük komünist devleti olan Çin ve Sovyetler Birliği (SSCB) arasında 1960-1989 yılları arasında Marksizm-Leninizm'e dair teorik ve ideolojik tartışmalardan kaynaklanan ciddi bir diplomatik ayrılıktır. Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Josef Stalin'in 1953 yılındaki ölümünden sonra Nikita Kruşçev tarafından başlatılan destalinizasyon ve barış içinde bir arada yaşama politikaları sonucunda doktriner ayrılıklar kısmen başlamış, 1969'da zirveye ulaşmış ve farklı yollarla 1980'lerin sonuna kadar sürmüştür.

Büyük Proleter Kültür Devrimi ya da kısaca Kültür Devrimi, Çin Komünist Partisi Genel Sekreteri Mao Zedong'un iktidardaki son 10 yılı içinde (1966-1976) Çin Devrimi'nin ruhunu yeniden canlandırmak için başlattığı hareket.

Lin Piao (Çince: 林彪; pinyin: Lín Biāo; Wade-Giles: Lin Piao, asıl adı Lin Yurong, Çinli asker ve siyaset adamı.

Çin İşçi ve Köylü Kızıl Ordusu Çin Komünist Partisi'nin Halk Kurtuluş Ordusu'ndan önceki askeri kuvvetleri.
Şangay Halk Komünü, Büyük Proleter Kültür Devrimi sırasında kurulmuş ve Paris Komünü'ne benzetilmiştir. Ocak Fırtınası olarak da bilinen komün Ocak 1967'de kurulmuştur.

Kızıl siyasi üs, Mao Zedong'un ortaya attığı, şehir merkezlerine uzak kırsal bölgelerde köylüleri örgütleme yoluyla kurulan komün köylerin genel kapitalist rejime baskısını ifade eden terimdir. 1949 yılında gerçekleşen Çin Komünist Devrimi'nin ardından Marksist literatüre girmiştir. "Kızıl" ifadesi sosyalizmi sembolize etmesinden ileri gelir.

Kızıl Muhafızlar, Kültür Devrimi sırasında 1966 ile 1967 yıllarında Mao Zedong'un harekete geçirdiği fanatik öğrenci yarı askerî kitlesel toplumsal hareket. Başlangıçta direnişle karşılaşmalarına rağmen, Kızıl Muhafızlar Mao'dan kişisel destek aldı ve hareket hızla büyüdü. Pekin'deki hareket, 1966'daki Kızıl Ağustos sırasında doruğa ulaştı ve daha sonra Çin ana karasının diğer bölgelerine yayıldı. Mao, grubu propaganda olarak kullandı ve iktidarı ele geçirmek ve Çin'in komünizm öncesi geçmişine ait sembolleri yok etmek gibi hedeflere ulaşmak için kullandı. Bunlar arasında antik eserler ve önemli Çinli şahsiyetlerin mezarlıkları da vardı. Dahası, hükûmet Kızıl Muhafızlara karşı oldukça hoşgörülü davrandı ve hatta Kızıl Muhafızların muhalif olarak görülen insanlara bedensel zarar vermesine bile izin verdi. Hareket hızla kontrolden çıktı, sık sık otoriteyle çatışmaya girdi ve hükûmet gençleri dizginlemek için çaba gösterene kadar kamu güvenliğini tehdit etti. Bizzat Mao bile solcu öğrencilerin fazla radikalleştiğini fark etti. Kızıl Muhafız grupları da aralarında hizipleşmelerin gelişmesi nedeniyle iç çatışmalardan muzdaripti. 1968'in sonuna gelindiğinde, resmi bir hareket olarak grup, Kırsala Doğru Hareket politikası nedeniyle kızıl muhafızların birçoğunun kırsal alanlara ve kırsal kesimlere gönderilmesiyle grup resmi bir hareket olarak dağıldı.

Gönüllüler Marşı, Çin'in ulusal marşıdır. Sözleri Tian Han tarafından yazıldı, melodisi ise Nie Er tarafından bestelendi. Bu şarkı 27 Eylül 1949 tarihinde Çin Halk Siyasi Danışma Konferansı ulusal komitesinin ilk toplantısında Halk Cumhuriyeti'nin geçici ulusal marşı olarak seçildi. Aynı günde ulusal bayrak ile arma seçildi ve Pekin ülkenin başkenti olarak ilan edildi.

Ulusun Kuruluş Töreni, Çinli ressam Dong Xiwen'in 1953 yılında tamamladığı yağlı boya resim. Mao Zedong ile diğer Komünist Parti yetkililerin 1 Ekim 1949 tarihinde Tiananmen Meydanı'nda Çin'in kuruluşunu ilan etmesini betimler. Sosyalist gerçekçiliğin belirgin bir örneği olan bu resim, resmi Çin sanatının en ünlü eserlerinden biridir. Resim defalarca revize edildi ve resmedildiği liderler iktidardan düşüp daha sonra rehabilitasyona girdikçe, daha da fazla değişiklik yapmak için resmin reprodüksiyonu yapıldı.

Çince adı Yun Ze olarak da bilinen Ulanhu veya Ulanfu Çin'in kurucu başkanı oldu İç Moğolistan Özerk Bölgesine, 1947'den 1966'ya kadar hizmet verdi. Ulanhu, siyasi kariyeri boyunca "Moğol Kralı" lakabına sahipti. 1956-1966 yılları arasında Başbakan Yardımcısı olarak görev yaptı. Kültür Devrimi sırasında tasfiye edildi, ancak daha sonra eski haline getirildi. 1983-1988 yılları arasında Çin Halk Cumhuriyeti Başkan Yardımcısı görevinde bulundu.

Hua Guofeng, doğum adıyla Su Zhu, Çin Komünist Partisi Başkanı ve Çin Başbakanı olarak görev yapan Çinli bir politikacıydı. Hua, Başbakan Zhou ve Başkan Mao'nun ölümünden sonra hükûmetin, partinin ve ordunun üst düzey makamlarını elinde tuttu, ancak Haziran 1981'e kadar daha etkili parti liderleri tarafından büyük siyasi iktidardan çıkarıldı ve ardından siyasi sahneden çekildi.
Hu Yaobang, Çin Halk Cumhuriyeti'nin üst düzey bir yetkilisiydi. 1981'den 1987'ye kadar Çin Komünist Partisi'nin (ÇKP) en üst makamını, önce 1981'den 1982'ye kadar Başkan olarak, ardından 1982'den 1987'ye kadar Genel Sekreter olarak görev yaptı. Hu, ÇKP'ye 1930'larda katıldı ve bir yoldaş olarak öne çıktı. Kültür Devrimi (1966–1976) sırasında Hu, Mao Zedong tarafından tasfiye edildi, geri çağrıldı ve yeniden tasfiye edildi.

Mao Zedong'un kişilik kültü, Başkan Mao Zedong'un 1949'daki yükselişinden 1976'daki ölümüne kadar Çin'deki yönetiminin önemli bir parçasıydı. Kitle iletişim araçları, propaganda ve bir dizi başka teknik devlet tarafından Mao Zedong'un statüsünü Batı'ya karşı durabilecek ve Çin'i Komünizmin bir feneri haline getirebilecek yanılmaz bir kahraman lider konumuna yükseltmek için kullanıldı. Ancak Mao'nun kendisi, etrafında oluşturulan kişilik kültünü açıkça eleştirmiştir.

Çin'deki Kültür Devrimi sırasında, "Dört Eski" veya "Dört Eski Şey" terimi, öğrencilerin önderliğindeki bir grup devrimci olan Kızıl Muhafızlar tarafından, ortadan kaldırmaya çalıştıkları komünizm öncesi Çin kültürünün yönlerini ifade etmek için kullanıldı. Bunlar arasında Eski Fikirler, Eski Kültür, Eski Adetler ve Eski Alışkanlıklar. Dört Eski'yi yok etme kampanyası, Kültür Devrimi'nin başlamasından kısa bir süre sonra, 19 Ağustos 1966'da Pekin'de başlamıştır. Bu dönemde Pekin'de bir katliam da yaşanmıştır.
Feodal faşizm, aynı zamanda devrimci-feodal totalitarizm, Mao Zedong sonrası Çin Komünist Partisi tarafından uygulanan ve Kültür Devrimi sırasında Lin Piao ile Dörtlü Çete'nin ideolojisini ve yönetimini belirtmek için kullanılan resmi terimlerdir. 1979'da Ulusal Halk Kongresi Daimi Komitesi Başkanı Ye Jianying, Mao Zedong'un saltanatını, yüzeysel sosyalist politikalara rağmen devrimci teröre dayalı kişilik kültü, milliyetçiliği ve otoriterliği nedeniyle “feodal-faşist diktatörlük” olarak tanımladı.

Mücadele oturumları, Maoist Çin'de "sınıf düşmanı" olmakla suçlanan kişilerin, bazen yakın oldukları kişiler tarafından alenen aşağılandığı, suçlandığı, dövüldüğü ve işkence gördüğü halka açık şiddet gösterileriydi. Bu halk mitingleri en çok Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasından hemen önce ve sonra ve daha sonra Kültür Devrimi (1966-1976) sırasında Maoist düşünce reformunu teşvik etmek için kalabalığa mücadeleci bir ruh aşılamak amacıyla düzenlenen kitlesel kampanyalarda popüler olmuştur.

Sosyalist Eğitim Hareketi, Çin Halk Cumhuriyeti'nde Mao Zedong tarafından 1963-1965 yılları arasında başlatılan bir hareketti. Mao, "yönetim aynı zamanda bir sosyalist eğitim sürecidir" diyerek Çin Komünist Partisi (ÇKP) bürokrasisindeki gerici unsurları ortadan kaldırmaya çalıştığını iddia etti.

Dağlara ve Kırsal Bölgeye Hareket, genellikle sadece Kırsal Doğru Hareket olarak bilinen, 1950'lerin ortaları ile 1978 yılları arasında Çin Halk Cumhuriyeti'nde uygulanan bir politikaydı. Kültür Devrimi sırasında yaygın olduğunu düşündüğü burjuva yanlısı düşüncenin bertaraf edilmesi için Mao Zedong, bazı şehirli gençlerin dağlık bölgelere veya çiftçi köylerine oradaki işçilerden ve çiftçilerden bir şeyler öğrenmek için gönderileceğini açıkladı. Hareket sonucunda toplamda yaklaşık 17 milyon genç kırsal bölgelere gönderildi. Genellikle yalnızca en büyük çocuğun gitmesi gerekiyordu, ancak küçük kardeşler onun yerine gönüllü olarak gidebilirdi.