Lisgavi Kalesi
Genel bilgiler | |
---|---|
Durum | ? |
Tür | Kale |
Konum | Çamlıca, Tortum |
Koordinatlar | 40°19′30″K 41°35′25″D / 40.32500°K 41.59028°D |
Tamamlanma | ? Orta Çağ |
Teknik ayrıntılar | |
Malzeme | Moloz taş, kireç harcı |
Lisgavi Kalesi (Gürcüce: ლისგავის ციხე), Liskavi Kalesi ve Aşağı Lisgavi Kalesi olarak da bilinir, tarihsel Tao bölgesinde, günümüzde Erzurum ilinin Tortum ilçesinde, eski adı (Aşağı) Lisgavi olan Çamlıca'da Orta Çağ'dan kalma bir kaledir.[1]
Tarihçe
Lisgavi bölgesi, Orta Çağ'da Gürcistan'ın bir parçası olan Tano'da yer alır. Bu bölgeyi Osmanlılar, 16. yüzyılın ortasında Gürcülerden ele geçirdikten sonra, Tortum sancağına bir nahiye olarak bağlamıştır. Lisgavi nahiyesi, bu sancağın beş nahiyesinden biriydi ve 15 köyden oluşuyordu. Bu köylerden biri boşalmış ve kalan köylerde toplam 937 hane bulunuyordu ve 1574 yılında sadece on hane Müslüman olmuştu. Lisgavi Kalesi'nin Gürcülerden kaldığı ve bu nahiyenin merkezi olduğu anlaşılmaktadır.[2]
Mimari
Lisgavi Kalesi, eski adı Lisgavi olan Çamlıca mahallesinin 300 metre kuzeyinde yer alır. Kale, ulaşımı hayli zor sarp kaya üzerinde inşa edilmiş olup boyu 12 metreye ulaşan surları bu kayanın dış hatları boyunca dolanır. Orta büyüklükte bir yapı olan kale, moloz taşlarla kireç harcı kullanılarak inşa edilmiştir. Yüksek duvarlarında pencereler bulunmaktadır. Kalenin bir burcu olduğu kalan kısımlarından anlaşılmaktadır.[3]
Kaynakça
- ^ 2016 Yılı Tao-Klarceti Tarihi Eserleri Araştırma Gezisi Sonuçları (ტაო-კლარჯეთის ძეგლების 2016 წლის საკვლევი ექსპედიციების ანგარიშები), Tiflis, 2017, s. 194. 17 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-9941-9470-8-7
- ^ Tao (ტაო), Mamaia Pağava, Meri Tsintsadze, Maia Baramidze, Malhaz Çoharadze, Tina Şioşvili, Ramaz Halvaşi, Nugzar Mgeladze, Zaza Şaşikadze, Merab Halvaşi, Cimşer Çhvimiani, Cemal Karalidze, Batum, 2020, s. 92-94. 2 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-9941-25-828-2
- ^ 2016 Yılı Tao-Klarceti Tarihi Eserleri Araştırma Gezisi Sonuçları (ტაო-კლარჯეთის ძეგლების 2016 წლის საკვლევი ექსპედიციების ანგარიშები), Tiflis, 2017, s. 199. 17 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-9941-9470-8-7