İçeriğe atla

Linus Pauling

Linus Pauling
Doğum28 Şubat 1901(1901-02-28)
Portland, Oregon, ABD
Ölüm19 Ağustos 1994 (93 yaşında)
Kaliforniya, ABD
MilliyetAmerikalı
ÖdüllerWillard Gibbs Madalyası (1946),
Nobel Kimya Ödülü (1954)
Nobel Barış Ödülü (1962)
Lenin Barış Ödülü (1968)
Kariyeri
DalıKimya
İmza

Linus Carl Pauling (d. 28 Şubat 1901 - ö. 19 Ağustos 1994), Amerikalı kuantum kimyageri ve biyokimyager. Ayrıca kristalografer, moleküler biyolog ve tıp araştırmacısı olarak da bilinmektedir.

20. yüzyılın en önemli kimyagerleri arasında yer almaktadır. Kuantum mekaniğinin kimya üzerindeki etkileri konusunda öncülük etmiştir. Kuantum mekaniğinin kimya, biyokimya ve moleküler biyoloji üzerine etkilerini incelemiştir. Bu çalışmalarından dolayı 1954 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır. Ayrıca kimyasal kristaller ve proteinlerin geliştirilmesini sağlamıştır. DNA'nın bulunmasına yakın zamanlardaki yaptığı çalışmalar, 1953 yılında Watson ve Francis Crick'in DNA'yı keşfetmesine yardımcı olmuştur. Pauling; kimya, Metalürji, psikoloji, radyoaktivite, Nükleer enerji ve nükleer savaş, kuantum mekaniği konusunda eserler yazmış, çalışmalarda bulunmuştur.

Pauling, yerüstü nükleer çalışmalarından dolayı 1962 yılında Nobel Barış Ödülü'nü de kazanmıştır. Aynı yıl Pauling ile birlikte, fizik ve kimya alanında yaptığı çalışmalardan dolayı Marie Curie ve kimya alanında John Bardeen ödül almıştır. Pauling, yaşamının ileri safhalarında C vitamini üzerinde çalışmalar yapmıştır. Bu konuda yazdığı makale ve eserler, bilim dünyasında önemli yer edindi.

Yaşamı

Çocukluğu

Pauling ABD'nin Oregon eyaletinin Portland şehrinde doğdu. Babası Herman Henry William Pauling (1876-1910) Concordia, Missouri'liydi. Annesi Lucy Isabelle Darling (1881-1926) Lonerock, Oregon'da doğmuştu. Herman eczacıydı ve bu mesleğinde başarısız bir adamdı. Bu nedenle Oregon eyaletinde 1903-1909 yılları arasında birçok yere taşınmışlardır. En sonunda Portland'ta karar kılmışlardır. Hermen 1910 yılında ülser hastalığı nedeniyle ölmüş, Isabelle çocukları Linus, Paulie (1901-2003) (ki daha sonraları Thomas Joseph Ney ile evlenmiştir) ve Frances Lucille (1904-?) ile baş başa kalmıştır.

Pauling okumayı çok seven bir çocuktu. Babasının yazdığı mektupları ve kitapları okuyordu. Pauling ilkokula devam ederken, arkadaşı Lloyd Jeffress kendi odasına ufak bir kimya laboratuvarı kurmuştu. Bu laboratuvar Pauling'e kimya mühendisi olması için esinti kaynağı oldu.

Ortaokulda da Pauling'in kimyaya olan merakı devam etti. Babasının işyerinin yanındaki çelik işi ile uğraşan firmada gece bekçiliği olarak çalışmaya başladı.

Pauling "Amerikan tarihi" dersinden istenilen notu alamadığı için diplomasını bir yıl erken alamadı. Okulu bu diplomayı 45 yıl sonra Nobel ödülünü kazandıktan sonra ödül olarak verdi.[1]

Lise ve Üniversite Yılları

Pauling Oregon Agricultural Koleji'nden Mezun Oluyor, 1922.

1917 yılında Pauling Oregon Tarım Koleji'ne kaydoldu. Bu lise günümüzde Oregon Eyalet Üniversitesi olarak hizmet etmektedir. Lise yıllarında Delta Upsilon adlı birlikten destek aldı. Çünkü maddi olarak sıkıntı içerisindeydi. Aynı anda çalışmak ve okumak zorunda olduğunu düşünüyordu. İkinci sınıfta annesine maddi açıdan destek olmak amacı ile işe başlamayı planladı. Fakat kolej ona kurslarda asistanlık yapmasını önerdi. Bu öneri onun okuluna devam etmesini sağlayacaktı.

Diğer iki yılda atomlar ve kimyasal bileşimlerle ilgili yaptığı çalışmaları ile Gilbert N. Lewis ve Irving Langmuir'un dikkatini çekmeyi başardı. Fizik ve kimya alanında çalışmalara başladı ve kuantum kimyasının temellerini atmaya başladı.

1922 yılında Pauling liseyi derece ile bitirdi ve Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde Roscoe G. Dickinson gözetiminde kimya mühendisliği bölümünde okumaya başladı. Bu sürede X-ray ışınlarının kristaller üzerindeki etkileşimini inceledi.1925 yılında fiziksel kimya ve fizik matematiği konularında doktorasını verdi.

Evliliği

Bu sıralarda, Linus Pauling alt sınıflara Ev Ekonomisi İçin Kimya dersini verirken,[2] öğrencisi olan Ava Helen Miller ile tanışmıştır. 17 Haziran 1923 yılında ise Miller ile evlenir. Daha sonra üç erkek (Crellin, Linus, Peter) ve bir kız (Linda) çocukları olur.

Bilimsel Kariyerine Başlangıcı

Pauling yüksek fizikçilerle çalışmak için Avrupa'ya gitti. Burada Alman fizikçi Arnold Sommerfeld ile Münih'te ile, Danimarkalı fizikçi Niels Bohr ile Kopenag'ta Avusturyalı fizikçi Erwin Schrödinger ile Zürih'te çalışmalarda bulundu. Bu üç bilim insanı da kuantum fiziği ve diğer fizik dallarında uzman kişilerdir. Oregon Tarım Koleji'nde çalışırken Pauling'in aklına kuantum mekaniği ile ilgili bir teori geldi. Bu nedenle kendisine atomların elektron yapısı konusunda yardımcı olacak uzmanlar aradı. Avrupa'da hidrojen molekülleri üzerine Walter Heitler ve Fritz London ile birlikte çalıştı. Pauling'in Avrupa'da geçirdiği iki sene, gelecekte yapacağı çalışmalarına çok büyük katkı sağladı. Kuantum kimyasının öncüsü oldu ve bu konuda çalışan ilk bilim insanı oldu. 1927 yılında Caltech'te teorik kimya dalında profesör asistanlığı görevine başladı.

Pauling fakülte kariyerine Caltech'te başladı. Gayet verimli geçen 5 yıl içerisinde X-ray kristalleri üzerine yoğunlaştı, kuantum mekaniği ile atom ve moleküler hesaplamalara girişti. Bu beş yıllık süre içinde yaptığı çalışmaları elli sayfalık bir bir eser halinde topladı. Bu eserin içerisinde kendi bulduğu ve Pauling Kuralları olarak bilinen beş kural oluşturdu. 1929 yılında kısmi profesörlüğe, 1930 yılında ise profesörlüğe yükseldi. 1930 yılında Amerikan Kimya Birliği tarafından 30 yaşından genç olup bilime katkı sağladığı için Langmuir Ödülü'ne layık görüldü. 1932 yılında Pauling en büyük çalışmalarından birisi olan; Orbital Hibritasyonu çalışmasını yayınladı. Bu yayında karbon atomunun orbitallerinin analizinin nasıl yapıldığını açıkladı.

Caltech'teyken yakın arkadaşı olan ve her sene Kaliforniya Berkeley Üniversitesi'nden eğitim amaçlı Caltech'e gelen; fizik teorisyeni Robert Oppenheimer ile bir buluşa imza atarlar. İkisi doğal kimyasal birleşimlerin arasında oluşan bağlarla ilgili çalışma yürütürler. Oppenheimer matematiksel olarak, Pauling ise kimyasal bilgisi ile projeyi yürütür. Bu yakın arkadaşlık, Pauling'in Oppenheimer ile karısı arasındaki yakınlaşmadan şüphelenmesi ile son bulur. Pauling işteyken, Oppenheimer evlerine gelir ve karısı Ava Helen'e Meksika'ya beraber gitmeleri teklifinde bulunur. Ava bunu reddeder ve bu durumu kocasına bildirir. Bunun üzerine Pauling Berkeley profesörü ile olan yakın arkadaşlığını bitirir. Daha sonraları Oppenheimer, Pauling'i Manhattan Projesi'ne kimya sorumlusu olarak davet eder. Fakat Pauling barışsever olduğunu söyleyip bu daveti geri çevirir.

1930 yazında Pauling tekrar Avrupa'ya bilimsel amaçlı bir seyahat yapar. Burada elektronların X-ray ışınları altında farklı davranışları olduğunu öğrenir. Öğrencilerinden biri olan L. O. Brockway Caltech'te elektronların enerji yayımlarını ölçen bir alet yapar. Bu alet üzerinde büyük atom numaralı maddeler incelenir.

Linus Pauling 1932 yılında bilim dünyasına elektronegativiteyi tanıtır.Moleküllerin çeşitli özelliklerini kullanarak, kimyasal bileşikleri kırmayı, moleküllerin momentlerinin hesabını ve aralarındaki açıları tayin ettiğini bildirir.

Doğal Kimyasal Bileşimler Üzerine Çalışmaları

1930'larda doğal kimyasal bileşimler üzerine yaptığı çalışmaları yazmaya başlar ve bu çalışmalar 1939'da yayımlanır. Bu alanda yaptığı çalışmalar Nobel Kimya Ödülü'nü almasına neden olacak "doğal kimyasal bileşimlerin kompleks materyallerini açıklanması" meselesinin temelini oluşturmaktadır. Pauling bu çalışmasını Doğal Kimyasal Bileşimler adlı çok popüler olan kitabında özetlemiştir. Kitaba, ilk basıldığı yıl olan 1939'dan itibaren 30 yıl içerisinde 16.000 den fazla atıf yapılmıştır. Bugün bile, birçok modern bilimsel makaleler ve dergilerde bu kitaba atıf yapılmaktadır.

Pauling'in çalışmalarının bir kısmı doğal kimyasal bileşiklerde orbital hibritasyonunu açıklamaktaydı. Elektronların atomun yörüngelerine s, p gibi enerji düzeylerine göre yerleştiğini açıklıyordu.Karbon atomunda elektronların; bir 2s ve üç 2p orbitallerine yerleştiğini, sp3 hibritleşmesini fark etti. Etilen oluşumundaki karbon atomlarının ise sp2 hibritleşmesine maruz kaldığını, 2pz orbitalinin ise hibritleşmediğini açıkladı.

Diğer bir alandaki buluşu ise, iyonik bileşim yapan atomların birbiri arasındaki elektron aktarımı yapmasıydı. Kovalent bileşen atomların ise elektron aktarımı yapmadığını, bazı elektronları ortaklaşa kullandıklarını keşfetti. Kimyasal bileşimlerin yıkılabilmesi için gerekli enerjinin çok fazla olduğunu gösterdi.

Pauling'in kafasını yorduğu üçüncü bilimsel konu ise benzindeki aromatik hidrokarbonların prototipini geliştirmek ve modellemesini yapmaktı. O güne dek benzin konusunda yapılan en iyi araştırma Alman kimyageri Friedrich Kekulé tarafından yapılmıştı. Ona göre iki bileşim arasında tek ve çift kimyasal bağ bulunmaktaydı. Fakat çift bağların bulunduğu yapılarda tek bağların da bulunması işleri karıştırıyordu. Pauling bunun nedenini kuantum kimyası ile açıklama yoluna gitti.

Atom Çekirdeklerinin Yapısı Üzerine Çalışmaları

16 Eylül 1952'de nükleiklerin yapıları hakkında bilinmeyenlerle ilgili çalışmalara başladı (kendi notları için Oregon Eyaleti Özel Koleksiyonları1 Eylül 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.). Yaptığı yeni modelleme, 15 Ekim 1965'te Sciene ve Proc. Natl. Acad. Sci. dergilerinde yayımlandı.[3] Ölümünden evvelki 30 yıl içerisinde birçok yayını bu dergilerde yayımlandı.[4][5][6][7][8][9]

Biyolojik Moleküller Üzerine Çalışmaları

DNA animasyonu

1930'lerin ortalarında Pauling çalışmalarını yeni bir konuda yapmaya karar verdi. Bu sıralarda Caltech'te biyoloji üzerine çalışan Thomas Hunt Morgan, Theodosius Dobzhanski, Calvin Bridges ve Alfred Sturtevant gibi bilim insanlarından etkilendi ve biyomolekülerle ilgilenmeye başladı. İlk olarak hemoglobin proteini ile çalışmalarına başladı. Hemoglobin proteinin kimyasal yapısının oksijen taşırken ve taşımazken farklılıklar gösterdiğini keşfetti. Bunu öğrenmesi, biyokimya üzerine çalışma merakını arttırdı. X-ray ışınları üzerine yaptığı çalışmaları biyokimya üzerine yönlendirdi. Proteinlerin X-ray ile çekilmiş en iyi fotoğrafı 1930'larda İngiliz kristallografer William Astbury tarafından çekilmişti. Fakat Pauling'in 1937 yılında yaptığı deneylerde Astbury'nin aldığı sonuçları alamadı.

Pauling'in matematiksel analizinin yanlış olmasını açıklaması on bir yılını aldı. Fakat Astbury'nin çektiği resimde proteinlerin dizilişi hakkında farklı sonuçlar bulunuyordu. Bu resme bağlı kalarak Pauling yeni bir modelleme geliştirdi. 1951 yılında aminoasitler ve peptitler hakkında temel görüşlerini ileri sürdü.

Pauling daha sonra kendi sunduğu önerilerin temel bazda yanlış olduğunu açıkladı ve DNA hakkındaki fikirlerini değiştirdi.[10]

Pauling Cavendish Laboratuvarı'nda çalışmalarına devam ederken Watson ve Crick DNA'nın modellemesi üzerinde çalışıyorlardı ve yeni bir model geliştirmişlerdi.

Pauling ayrıca enzimlerin etkileşimleri hakkında da çalışmalarda bulundu. Bu çalışmalardan da faydalanan Watson ve Crick DNA'yı keşfettiklerini ve modellediklerini ilan ettiler.

Moleküler Genetik

Kasım 1949'da Linus Pauling, Harvey Itano, S. J. Singer ve Ibert Wells; Sciene dergisinde, her insanda farklılık gösteren bir proteini keşfettiklerini açıkladılar.[11] Bu proteinlerin, nesilden nesile hastalıkları ve diğer mirasları aktardıkları ispatlandı.

Pauling II. Dünya Savaşı sırasında politik görüşlerden kaçındı. Fakat savaş, herkesin hayatını değiştirdiği gibi, onun da hayatında değişikliklere yol açtı. Savaştan sonra barış gönüllüsü oldu. Savaş sırasında Manhattan Projesi'nde çalışması için Robert J. Oppenheimer tarafından kimyasal işlemler sorumlusu olarak davet edildi, bu öneriyi barış yanlısı olduğunu belirterek reddetti. 1946'da Albert Einstein'in başkanlığını yaptığı Atomik Felaket Komitesi'ne katıldı. Halka ve yöneticilere, nükleer enerjinin silah olarak kullanılmasının doğuracağı felaketleri anlattı. Bu politik çalışmaları Amerika Birleşik Devletleri yönetimi tarafından tepki gördü ve pasaportuna 1952 yılında, Londra'ya konferansa katılmak üzere gittiğinde el konuldu. 1954 yılında pasaportu; Stokholm'de Nobel Kimya Ödülü'nü almasına az bir süre kala geri verildi. Ödül törenine Einstein ve Bertrand Russell de katıldı. 1955 yılında Russel-Einstein Manifestosuna katıldı.

Pauling, 1968 yılında Lenin Barış Ödülü'nü kazandı.

Elektrikle Çalışan Araba Üzerinde Geliştirme Çalışmaları

Pauling'in de yapımına katkıda bulunduğu ilk hız kontollü elektrikli araba - Henney Kilowatt.

1950'lerin sonunda Pauling, Los Angeles'teki hava kirliliği sorunu hakkında çözüm üretmeyi amaçlıyordu. Bu dönemde de bilim insanları hava kirliliğine fabrikaları ve rafinerileri en büyük etken olarak görüyorlardı. Pauling bu dönemde Arie Haagen-Smit ve diğer bilim insanları ile birlikte Caltech'te benzinle çalışan arabaların doğaya verdiği zarar ile fabrikaların verdiği zararı kıyaslamayı amaçlayan bir araştırma yaptılar. Bu araştırma sonucunda Pauling elektrikle çalışan araba üzerinde çalışmaya başladı. Elektrikli araba üzerine çalışan mühendislere katıldı ve çalışmalarına destek vermeye başladı.

Pauling asit bazlı akülerin aracı çalıştıracak yeterli enerjiyi sağlayamayacağını düşünüyordu. Karbon bazlı yakıtlara nazaran bu akülerle çalışan araçlar daha yavaş hızda ve daha az çekimle çalışıyordu. Bu konu üzerine yoğunlaşılmasını sağladı. Fakat çalışmalar desteklenmediği için proje yarıda kaldı.

Alternatif Tıp Üzerine Çalışmaları

1941 yılında Pauling tedavi edilemeyen Bright hastalığı olarak tanımlanan hastalık türü ile karşılaştı. Uzmanlar bu hastalığın tedavi edilemeyeceğini ileri sürüyorlardı. Pauling, Stanford Üniversitesi'nden Dr.Thomas Addis ile birlikte yaptığı çalışmalarda, hastalar üzerinde düşük protein içeren diyet uygulamaları denedi. Ayrıca bu diyette vitamin ve mineral desteği de uygulandı.

1951 yılında Moleküler Tıp isimli makalesini yayımladı.[12] 1950'lerin sonunda Pauling enzimlerin insan biyolojisi üzerindeki etkileşimleri üzerine çalışmalarda bulundu. 1956 yılında Abram Hoffer vitaminlerin vücutta enzimlerin salgılanması için gerekli olduğunu keşfetti. 1968 yılında Pauling Ortomoleküler Psikiyatri üzerine yaptığı çalışmasını Science dergisinde yayımladı. Bu makale 1970'lerde popüler olan megavitamin terapisinin teorik temelini oluşturdu. Pauling'e göre vitaminlerin insan psikolojisi üzerinde ciddi etkileri vardı.[13][14]

Pauling daha sonraki yıllarda C vitamini üzerine çalışmalarda bulundu.[15] 1966 yılında Irwin Stone, her gün alınan C vitamininin vücudu soğuk algınlığına karşı koruduğunu keşfetti. Bu araştırmasını 1970 yılında C vitamini ve soğuk algınlığı başlığı ile yayımladı.

Pauling İngiliz kanser cerrahı olan Ewan Cameron ile birlikte uzun süre çalışmalarda bulundu.[16] 1971 yılında C vitamininin kanser üzerindeki etkilerini araştırdılar. Pauling ve Cameron yaptıkları çalışmaları Kanser ve C Vitamini adlı eserde topladı.[17]

2005 yılında bilim insanlarının yeni teknolojilerle yaptığı çalışmalar ve deneylerde, C vitamininin kanser üzerindeki olumlu etkiler ispatlanmıştır.[18][19][20][21][22]

Mirası

Pauling birçok bilimsel buluşla bilime, insanlığa birçok katkılarda bulunmuştur. İngiliz New Scientist dergisine göre En Büyük 20 Bilim İnsanı listesine seçilmiştir.

Gautam R. Desiraju tarafından Nature dergisinde yazılan Milenyum adlı yazıda[23] dünyanın en büyük teorisyenleri arasında; Newton, Galileo, Einstein ile birlikte görülmüştür. Ayrıca Pauling kuantum mekaniği, inorganik kimya, organik kimya, protein yapısı, moleküler biyoloji ve tıp alanlarında temel olabilecek katkılarda bulunmuştur. Pauling modern kuantum kimyasının babası olarak kabul edilmektedir. Ayrıca literatüre hibritasyon ve elektronegativite kavramlarını sokan kişidir. Francis Crick tarafından moleküler biyolojinin babası olarak kabul edilmiştir.

Pauling vitamin, enzim ve tıp üzerine yaptığı çalışmalarla da birçok bilim insanına yol göstermiş, fikir önderi olmuştur.

Ölümü

Pauling 19 Ağustos 1994 yılında prostat kanseri[] nedeniyle öldü. Lake Oswego, Oregon, ABD'deki Oswego Pioneer Mezarlığı'na gömüldü.

Ödülleri

  • 1931 Langmuir Ödülü, Amerikan Kimya Birliği
  • 1941 Nichols Medal, New York Section, American Chemical Society
  • 1947 Davy Medal, Royal Society
  • 1948 United States Presidential Medal for Merit
  • 1952 Pasteur Medal, Biochemical Society of France
  • 1954 Nobel Kimya Ödülü
  • 1955 Addis Medal, National Nephrosis Foundation
  • 1955 Phillips Memorial Award, American College of Physicians
  • 1956 Avogadro Medal, Italian Academy of Science
  • 1957 Paul Sabatier Medal
  • 1957 Pierre Fermat Medal in Mathematics
  • 1957 International Grotius Medal
  • 1962 Nobel Barış Ödülü
  • 1965 İtalya Cumhuriyeti
  • 1965 Medal, Academy of the Rumanian People's Republic
  • 1966 Linus Pauling Medal
  • 1966 Silver Medal, Institute of France
  • 1966 Supreme Peace Sponsor, World Fellowship of Religion
  • 1972 ABD Ulusal Kimya Madalyası
  • 1972 Uluslararası Lenin Barış Ödülü
  • 1978 Lomonosov Medal, USSR Academy of Science
  • 1979 Medal for Chemical Sciences, National Academy of Science
  • 1984 Priestley Medal, American Chemical Society
  • 1984 Award for Chemistry, Arthur M. Sackler Foundation
  • 1987 Award in Chemical Education, American Chemical Society
  • 1989 Vannevar Bush Award, National Science Board
  • 1990 Richard C. Tolman Medal, Southern California, Section, American Chemical Society

Diğer Bilgiler

  • Delta Upsilon Cemiyeti üyesiydi.
  • Başkasıyla paylaşmadan iki Nobel kazanan tek kişidir.
  • Alpha Chi Sigma profesyonel kimya cemiyeti üyesiydi.
  • Lutheran Kilisesi üyesiydi.
  • Sigma Xi, Bilimsel Araştırmalar Derneği üyesiydi, ayrıca derneğin Kaliforniya-Teknik kısmının kurucu üyesiydi.
  • Houston, Teksas'ta Linus Pauling Quartet adında bir psych-rock grubu bulunmaktadır.
  • Hayatı boyunca toplam 48 doktora almıştır.
  • Corvallis, Oregon'daki Highland View Ortaokulu 2003 yılında Linus Pauling Ortaokulu adını almıştır.
  • Linux'un yaratıcısı, Linus Torvalds adını Pauling'den almıştır.
  • Kaliforniya Üniversitesi, San Diego'da kimya profesörü olarak çalışmıştır (1967-69).[24]

Eserleri

Diğer Notlar

  • Babası: Herman Henry William Pauling (eczacı, d. Missouri)
  • Annesi: Lucy Isabelle Darling (d. Oregon)
  • Karısı: Ava Helen Miller (d. Oregon, e. 1923)
  • Oğlu: Linus Carl Pauling, Jr. (d. 1925) Honolulu'da yaşıyor.
  • Oğlu: Peter Jeffress Pauling (1931-2003), emekli kimya okutmanı ve kristallerle ilgilenen bir bilim insanı. Ölümüne dek Galler'de yaşadı.[25]
  • Kızı: Linda Helen Pauling (d. 1932)
  • Oğlu: Edward Crellin Pauling (d. 1937- ö.1997), San Francisco Eyalet Üniversitesi ve Kaliforniya Üniversitesi, Riverside'da biyoloji profesörüydü[25]
  • Erkek Torunu: Lucas Carl Pauling (d. 1987)
  • 15 torunu ve 19 tane torun çocuğu vardır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Linus Pauling Biography 21 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Nobelprize.org
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Aralık 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  10. ^ [1] 18 Mart 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  11. ^ Pauling, L. et al. Science 110, 543-8 (1949) 9 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. PMID 15395398
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Nisan 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  13. ^ Cassileth BR. Alternative medicine handbook: the complete reference guide to alternative and complementary therapies. New York: W.W.Norton & Co., 1998:67.
  14. ^ ""Vitamin Therapy, Megadose / Orthomolecular Therapy" British Columbia Provincial Health Services Authority 2000". 2 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  15. ^ "The Dark Side of Linus Pauling's Legacy by Stephen Barrett". 13 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  18. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  19. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  21. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  22. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  23. ^ Desiraju, G.R. Nature 408, 407 (2000) 10 Kasım 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. PMID 11100703
  24. ^ "Linus Pauling Enstitüsü'ndeki biyografiden". 5 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 
  25. ^ a b "Linus Pauling Enstitüsü'ndeki biyografisinden". 5 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2007. 

Notlar

  • Hager, Thomas, "Force of Nature: The Life of Linus Pauling" Simon & Schuster (1995) ISBN 0-684-80909-5.
  • Hager, Tom, "Linus Pauling and the Chemistry of Life" Oxford University Press (1998) ISBN 0-19-513972-0.
  • Mead, Clifford and Thomas Hager, "Linus Pauling: Scientist and Peacemaker" Oregon State University Press (2001) ISBN 0-87071-489-9.
  • Marinacci, Barbara, and Ramesh Krishnamurthy, "Linus Pauling on Peace" Rising Star Press (1998) ISBN 0-933670-03-6.
  • Goertzel, Ted and Ben Goertzel, "Linus Pauling: A Life in Science and Politics" Basic Books (1995) ISBN 0-465-00672-8
  • Serafini, Anthony, "Linus Pauling: A Man and His Science" Paragon House (1989) ISBN 1-55778-440-X.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Max Delbrück</span> Biyolog, Bilim insanı

Max Ludwig Henning Delbrück Alman asıllı Amerikalı biyolog, moleküler genetiğin öncülerinden sayılır. Bakteriyofajlara ilişkin çalışmaları nedeniyle 1969 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü Alfred Day Hershey ve Salvador Luria ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Hershey</span> Amerikalı kimyager (1908 – 1997)

Alfred Day Hershey, Amerikalı biyolog.

<span class="mw-page-title-main">Barry Sharpless</span> Amerikalı kimyager

Karl Barry Sharpless Amerikalı kimyager.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed Zewail</span>

Ahmed Hassan Zewail Mısırlı-Amerikalı bilim insanı. 1999 yılında femtokimya üzerine çalışmaları için Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır. Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde fizik ve kimya profesörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Cyril Hinshelwood</span> İngiliz kimyager (1897-1967; Nobel Kimya Ö. 1956)

Cyril Norman Hinshelwood, İngiliz kimyager, Nikolay Semyonov ile birlikte 1956 yılı Nobel Kimya Ödülü sahibi akademisyen. Özellikle kimyasal tepkime mekanizmaları üzerine çalışmalarıyla tanınmıştır. Hidrojen'in yanması, oksijen'in su oluşturması gibi zincir tepkimelerin tepkime hızı ve mekanizmaları üzerine araştırmalar yapmıştır. Son dönem araştırmaları daha sonra antibiyotik araştırmalarında kullanılacak bakteriyel hücre duvarlarında meydana gelen kimyasal değişiklikler üzerine olmuştur.

Stephen L. Buchwald (d. 1955, Bloomington), Amerika Birleşik Devletleri doğumlu, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde kimya profesörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Paul Alivisatos</span> Amerikalı kimyager

Paul Alivisatos, nanoteknolojinin gelişimi ve nanokristallerin üretiminde öncü sayılan, bu konudaki çalışmalarıyla uluslararası alanda kabul görmüş, Amerikalı bir bilim insanıdır.

Herman Francis Mark polimer bilimine katkılarıyla tanınmış Avusturyalı-Amerikalı kimyager. Mark'ın fiberlerin moleküler yapısı üstüne X-ışını difraksiyonu çalışmaları polimer yapıların makromoleküler teorisine önemli kanıtlar sağladı. Houwnik ile günümüzde Mark-Houwnk veya Mark-Houwnik-Sakurada denklemi olarak bilinen denklemleri kurudu. Bu denklemler bir polimerin gerçek viskozitesini bağıl moleküler kütlesine bağlar. Uzun yıllar Brooklyn Polytechnic Enstitüsü'nde çalıştı. 1946'da Journal of Polymer Science dergisini kurdu.

George Claude Pimentel, Amerikalı bilim insanı. Kimyasal lazerin mucididir. Ayrıca düşük sıcaklık kimyasında matris izolasyonu tekniğini geliştirmiştir. Teorik kimyada, günümüzde hipervalent moleküllerin en basit modeli olarak kabul edilen üç merkez dört elektron bağını önermiştir. 1960'ların sonunda Pimentel, Mars'ın yüzeyini ve atmosferini analiz eden Mars Mariner 6 ve 7 görevleri için kızılötesi spektrometresi tasarlayan Kaliforniya Üniversitesi ekibine liderlik etmiştir.

Henry Eyring Meksika doğumlu Amerikalı teorik kimyager. Kimyasal reaksiyon halleri ve geçiş durumları üstüne çalışmaları ile tanınır.

Robert George Bergman, Amerikalı kimyagerdir.

<span class="mw-page-title-main">Gábor A. Somorjai</span> Amerikalı kimyager

Gabor A. Somorjai Macar bilim insanı. Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'de kimya profesörü olarak çalışmaktadır ve yüzey kimyası ve katalizde, özellikle metal yüzeylerin katalitik etkileri alanında önde gelen bir araştırmacıdır. Alandaki katkılarından dolayı Somorjai, 1998 yılında Wolf Kimya Ödülü, 2002 yılında Linus Pauling Ödülü, in 2000, the National Medal of Science 2008 yılında Priestley Ödülü, 2010 yılında Temel Bilimlerde BBVA Vakfı Bilgi Sınırları Ödülü ve 2013 yılında Kimyasal Bilimlerde NAS Ödülü'nü kazanmıştır. En son Nisan 2015'te Amerikan Kimya Topluluğu'nun William H. Nichols Madalyası ile ödüllendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Harry B. Gray</span> Amerikalı kimyager

Harry Barkus Gray ,Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde Arnold O. Beckman Kimya Profesörüdür.

Harden M. McConnell, Amerikalı bilim insanı. Son 50 yılın önde gelen fiziksel kimyagerlerinden biridir. Çalışmaları bugün bilim içindeki birçok alanın temelini oluşturmuştur. Ulusal Bilim Madalyası, Wolf Ödülü ve Ulusal Bilim Akademisi'ne seçilmesi de dâhil olmak üzere aldığı birçok ödülle uluslararası alanda tanınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">F. Albert Cotton</span> Amerikalı kimyager (1930 – 2007)

Frank Albert Cotton Amerikalı kimyager. Texas Üniversitesi'nde WT Doherty-Welch Vakfı Başkanı ve Seçkin Kimya Profesörüydü. 1600'ün üzerinde bilimsel makale yazdı. Geçiş metallerinin kimyası üzerine yaptığı araştırmalarla tanındı.

<span class="mw-page-title-main">K. C. Nicolaou</span> Amerikalı kimyager

Kyriacos Costa Nicolaou doğal ürünler toplam sentezi alanındaki araştırmalarıyla tanınan bir Kıbrıslı-Amerikalı kimyagerdir. Halen Rice Üniversitesi Harry C. and Olga K. Wiess Kürsüsü kimya profesörüdür; daha önce Scripps Araştırma Enstitüsü / UC San Diego ve Pennsylvania Üniversitesi'nde akademik görevler üstlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mary Jo Nye</span> Amerikalı akademisyen

Mary Jo Nye, Amerikalı bilim tarihçisi ve akademisyen. Bilimsel keşif ile sosyal ve politik olgular arasındaki ilişkiler üzerine yaptığı çalışmalarla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Kimyanın zaman çizelgesi</span>

Bu kimya zaman çizelgesi, maddenin bileşiminin ve etkileşimlerinin bilimsel çalışması olarak tanımlanan ve kimya olarak bilinen modern bilim hakkında insanlığın anlayışını önemli ölçüde değiştiren çalışmaları, keşifleri, fikirleri, icatları ve deneyleri listelemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Carolyn R. Bertozzi</span> Amerikalı kimyager

Carolyn Ruth Bertozzi, Amerikalı kimyager. Hem kimya hem de biyolojiyi kapsayan geniş kapsamlı çalışmaları ile tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Charles D. Coryell</span> Amerikalı kimyager (1912 – 1971)

Charles DuBois Coryell, Amerikalı bir kimyagerdir. Prometyum elementinin kaşiflerinden biridir.