Limbik rezonans

Limbik rezonans, derin duygusal durumların paylaşılması kapasitesinin beyindeki limbik sistemde meydana geldiği fikridir.^[1] Bu durumlara dopamin devre-destekli empatik uyum ve norepinefrin devre-destekli korku kaygı ve ofke duygusal durumları dahildir.^[2]

Kavram, Sevginin Genel Teorisi (2000) kitabında işlenmiştir ve kitabın ön sözündeki birbiryle bağlantılı olan üç merkezi kavrmadan biridir: beynimizin kimyasal sisteminin ve sinir sistemlerimizin bize en yakın olanlar tarafından ölçülebilir şekilde etkilendiği (limbik rezonans); sistemlerimizin, kişilik ve yaşam boyu süren duygusal sağlık üzerinde derin etkileri olacak şekilde bir başkasınınkiyle senkronize olması (limbik regülasyon); ve bu set kalıplarının terapötik uygulama yoluyla değiştirilebileceğini (limbik revizyon).^[3]^:170

Başka bir deyişle, memelilerde bulunan, sosyal bağlantılarımızın yanı sıra çeşitli terapi ve şifa biçimlerinin temelini oluşturan empati ve sözlü olmayan bağlantı kapasitesine atıfta bulunur. Yazarlara göre (Thomas Lewis, M.D., Fari Amini,M.D. ve Richard Lannon, M.D.), sinir sistemlerimiz kendi kendilerine yeten bir yapıda olmaktan ziyade yakın bir bağlantı paylaştığımız çevremizdekilerle görülür bir biçimde uyum sağlamaktadırlar. "Memeliler, yeni beyinlerinin gücü içinde, 'limbik rezonans' dediğimiz bir kapasite geliştirdiler - iki memelinin birbirlerinin iç durumlarına uyum sağladığı karşılıklı değişim ve içsel adaptasyonun bir senfonisi.^[3]

Limbik rezonsa yünelik bu görüş, önceki formülasyonlar ve benzer fikirler üzerine kurulmuştur. Örneğin, yazarlar Henry Harlow'un Rhesus maymunlarının sosyal ve bilişsel gelişiminde fiziksel temas ve sevginin önemini ortaya koyduğu kötü şöhretli deneylerini yeniden uzun uzadıya anlatmışlardır.^[4] Ayrıca Tiffaby Filed'in anne/bebek teması üzerine sonraki araştırmalarından,^[5]^[6] Paul D. MacLean'in üçlü beyin (sürüngen, limbik ve neokorteks) üzerine çalışmalarından ve G.W. Kreamer'in işlerinden de ayrıntılı olarak faydalanmışlardır.

Önemi ve tarihi

Lewis, Amini ve Lannon, on üçüncü yüzyılda (2.Frederick) bir grup bebeği, herhangi bir iletişim isteminin yokluğunda hangi dilin kendiliğinden ortaya çıkacağını keşfetmek için en temel bakım ve besleme dışındaki tüm insan ilişkilerinden ayırmışlardır. Bu kötü şöhretli deneyin sonucu, herhangi bir insan söyleminden veya sevgisinden mahrum kalan bebeklerin hepsinin ölmesiydi.^[7] ^:68,69

Yazarlar, Freudyen teorinin psikoloji ve psikiyatrinin ilk günlerindeki hegemonyasını neredeyse 2. Frederick'in fikirleri kadar zararlı bulmaktadırlar. Serebral içgörüye odaklanmayı ve soğuk, duygusuz bir analist idealini, psikoterapinin sürekli terapötik seanslar sırasında ortaya çıkabilecek empatik bağ ve nörolojik yenilenme sayesinde sağlayabileceği yararları olumsuz etkilediği için kınamaktadırlar. "Freud'un kıskanılacak avantajı, kendi tavsiyesini asla ciddiye almamış olmasıdır. Pek çok gelecek vadeden genç terapist, duygusal temastan kaçınarak, görev bilinciyle tarafsız gözlemciler olmaları öğretildiğinden, duyarlılıkları silinmiştir. . . . Ancak terapi limbik ilişki olduğundan, duygusal tarafsızlık, yaşamı sürecin dışına iter. . ."^[7] ^:184

Sevginin Genel Teorisi, Dr. Benjamin Spock'a ve onun "anıtsal olarak etkili kitabı" Bebek ve Çocuk Bakımı'na, özellikle de Spock'ın birlikte uyumaya hareketini teşvik etmedeki veya bebeklerin ebeveynleriyle aynı yatakta uyumalarına izin vermedeki rolü göz önüne alındığında, neredeyse daha duygudaşlı olmaktadır. Lewis, Amini ve Lannon, uyku bilimci James McKenna'nın, uyuyan ebeveynler ve bebekler arasındaki limbik regüalsyonun, bebeklerin nörolojik gelişimi için gerekli olduğunu ve Ani Bebek Ölümü Sendromunu (ABÖS) önlemede önemli bir faktör olduğunu öne süren araştırmasına atıfta bulunmaktadırlar. "Anne ve bebeğin belirli uyku evrelerinin ve uyanıklık dönemlerinin zamansal açılımı, gece boyunca dakikadan dakikaya iç içe geçer, aralarında çok fazla duyusal iletişim meydana gelmektedir." ^[7] ^:195

Terimin sonraki kullanımı

2000 yılında Sevginin Genel Teorisi'nin ilk yayımlanmasından bu yana, limbik rezonans terimi sonraki yazarlar ve araştırmacılar arasında popülerlik kazanmıştır.^[8] Terim, empati ve ilişkililiğin önemiyle ilgili psikoloji literatüründe devam eden söyleme daha yüksek bir belirlilik getirir. "Bir Psikoloji El Kitabı"nda (2003) anne ve çocuk kavramını ilişkisel organizma ya da ikili olarak tanımlayan Winnicott 1965'ten açık bir yol izlenir^[9]^[10] ^:92^[11] ve sosyal ve duygusal tepkilerin karşılıklı ilişkisi ile nörolojik gelişim ve limbik sistemin strese verdiği tepkiyi düzenlemedeki rolünü araştırmaya devam eder ^:117

Limbik rezonansa, empati veya empati eksikliğinin merkeziliğini bir dizi bireysel ve sosyal patolojide belirleyen Empathy in Mental Illness (2007) kitabında olduğu gibi "empatik rezonans" da denir. Yazarlar Farrow ve Woodruff, "Empati belki memeli gelişiminin, limbik düzenlemenin ve sosyal organizasyonun kalbidir" diyerek Maclean'ın 1985'teki çalışmasına atıfta bulunur.^[12] ^:50 ve ayrıca duygusal yüz ifadelerinin gözlemlenmesi ve taklit edilmesi sırasında beyin aktivitesinin haritasını çıkarmak için fMRI'yi kullanan Carr ve ekibinin (2003) araştırmasında “duygusal içeriği şekillendiren bir eylem temsili mekanizması aracılığıyla başkakişilere ait duyguları anlıyoruz ve empatik rezonansımızın vücutlarımızın eylemlerindeki deneyimlerine ve belirli bedensel hareketlerle ilişkili duygulara dayandığı sonucuna varıyoruz.” denir. ^:179 Alıntı yapılan diğer araştırmalar, ayna nöronlar (bu tür bir taklit aktivitesi sırasında etkileşime giren) ile limbik sistem arasındaki bağlantıyı inceler, örneğin Chartrand & Bargh, 1999: “Ayna nöron alanları, bu karşılıklı bağımlılığı, bu yakınlığı, sosyal etkileşimlerden kaynaklanan ve empatik rezonans oluşturma yeteneğiyle sıkı bir şekilde bağlantılı olan bu kolektif eylemlilik duygusunu izliyor gibi görünüyor.” der. ^:317

Limbik rezonans ve limbik düzenleme, Sigal Barsade ve Yale School of Management'taki meslektaşlarının çalışmalarında olduğu gibi "duygusal durum bulaşması" veya "duygusal bulaşma" olarak da adlandırılır.^[13] The Wise Heart'ta, Budist öğretmen Jack Kornfield , A General Theory of Love kitabının yazarları Lewis, Amini ve Lannon, tarafından sunulan "limbik rezonans"ın orijinal tanımının müzikal metaforunu tekrarlar ve Batı psikolojisinin bu bulgularını Budizm'in ilkeleriyle ilişkilendirir: “Başka bir insanla tanıştığımızda ve onların şerefini onurlandırdığımızda, çevremizdekilere yardım ederiz. Onların kalpleri, tıpkı yakınlarda çalınan bir kemanın sesleriyle birlikte tellerinin titreşmesi gibi bizimkiyle tınlar. Batı psikolojisinde, bu "duygu bulaşması" veya limbik rezonans fenomenini belgelenmiştir. Panik ya da nefret dolu bir insan bir odaya girerse bunu hemen hissederiz ve çok dikkatli olmazsak o kişinin olumsuz durumu bizimkini etkilemeye başlar. Neşe ifade eden bir insan bir odaya girdiğinde biz bu durumu da hissedebiliriz.”^[14]

Mart 2010'da Kevin Slavin, Sevginin Genel Teorisi'nden alıntılıyarak, Sosyal televizyonun dinamiklerini ele alırken limbik rezonansa atıfta bulundu. Slavin, kahkaha efektinin, seyirciye - evde tek başına - etraflarındaki diğerlerinin güldüğü hissini vermek için geliştirildiğini ve bu limbik rezonansın, bu gülen seyirciye olan ihtiyacı açıkladığını öne sürüyor.

Limbik düzenleme

Limbik düzenleme, ruh hali bulaşması veya duygusal bulaşma, diğer insanlarla temasın ruh halinin ve kişiliğin gelişim ve tutarlılığına olan etkisidir.

Terimin sonraki kullanım ve tanımları

Living a connected life (2003) adlı kitabında, Dr. Kathleen Brehony, gelişimimizde başkalarının yakınlığının önemini gösteren son beyin araştırmalarını göz önüne alır. "Özellikle bebeklik döneminde, ancak yaşamımız boyunca, fiziksel bedenlerimiz bağlantı hissettiğimiz kişileri etkiliyor ve onlardan etkileniyor. Bilim insanları buna limbik düzenleme diyor."^[15]

Brehony, terk edilmiş bir köpek yavrusunun "isyan/umutsuzluk" döngüleri ile insan gelişimi arasındaki paralellikleri betimleyerek devam eder. Memeliler, bakıcılarından ve yoldaşlarından ayrılmaya karşılık olarak dikkat dağınıklığı, kaygı ve ölçülebilir düzeyde stres deneyimleme yatkınlığı geliştirmiştir, çünkü tam olarak bu tür bir ayrılık tarihsel olarak varlıklarını sürdürmelerine bir tehdit oluşturmuştur. Bir köpek yavrusu sahibi olmuş herkesin doğrulayabileceği gibi, köpek yalnız bırakıldığında ağlayacak, havlayacak, uluyacak ve insan ya da köpek arkadaşlarına yeniden katılmaya çalışacaktır. Bu çabalar başarısız olursa ve izolasyon uzarsa, bir karamsarlık ve umutsuzluk durumuna düşecektir. Yavru köpeğin yatağına bir saat yerleştirmenin marjinal etkinliği, memelilerde, diğer yaratıkların ritmine uyum sağlamaya olan evrensel bir ihtiyaca dayanmaktadır.

Limbik rezonans ve limbik düzenleme, Sigal Barsade'nin çalışmasında olduğu gibi "ruh hali bulaşması" veya "duygusal bulaşma" şeklinde de anılır. Barsade ve Yale School of Management'daki meslektaşları, sosyal biliş alanındaki araştırmaların üzerine inşa ettiler ve bazı duyguların, özellikle olumlu olanların, bu tür "kişiler arası limbik düzenleme" yoluyla diğerlerinden daha kolay yayıldığını buldular.^[16]

Yazar Daniel Goleman benzer temeli birçok araştırmada keşfetmiştir: Emotional Intelligence (1995), bir uluslararası çoksatan, The Joy Of Living, Yongey Mingyur Rinpoche ile beraber yazılmış, ve Harvard Business Review on Breakthrough Leadership'de. İkinci kitapta, Goleman, kendisini yönetmek için dış kaynaklara bağlı olan "beynin limbik sisteminin açık döngü doğasını" dikkate alır ve kişilerarası limbik düzenlemenin ve ruh hali biliminin liderlik üzerindeki sonuçlarını inceler.Kaynak hatası: Açılış <ref> etiketi hatalı biçimlendirilmiş veya hatalı bir ada sahip (Bkz: )

Mindfully Green: A Personal and Spiritual Guide to Whole Earth Thinking'de (2003) yazar Staphine Kaza terimi şu şekilde tanımlar: "Limbik düzenleme, birbirleriyle derinden alakalı olan insanlar, özellikle ebeveynler ve çocukları arasında ortaya çıkan karşılıklı eş zamanlı vücut sinyalleri alışverişidir. Kaza sevgiyi limbik bağlılıkla ilişkilendirerek devam eder ve sevgiyle yetiştirilen çocukların istismara uğrayanlardan daha iyi öğrendiğini ve hatırladığını iddia eder. Kaza daha sonra "bu çalışmayı bir sistem bakış açısından bir adım daha ileri götürmeyi ve bir çocuğun doğa ile bir tür limbik düzenleme yoluyla öğrendiğini hayal etmeyi" teklif eder.^[17]

Limbik Gözden Geçirme

Limbik gözden geçirme,beynin insan limbik sisteminde bulunan kişiliğin iyileştirici değişimidir.

Düzenleme ve limbik rezonansı etkileme ilişkisi

Dr. Allan Schore,UCLA David Geffen Tıp Okulu'ndan, ilgili fikirleri, kendisinin 1994'te yayınlanan Affect Regulation amd the Origin of the Self adlı kitabı ile başlayarak keşfetti.Dr. Schore limbik sistemin türlerin korunmasına katkısını,limbik sistemin türlerin diğer bireylerle sosyal bağlar oluşturmasındaki rolünü ve üremeye yol açan yakın ilişkileri inceledi."Doğal seçilimin,gelecek nesillerin gen havuzuna bireyin katkısını en üst düzeye çıkaran özellikleri desteklediği söylenir." İnsanlarda bu çok fazla rekabetçi ve saldırgan özellikleri değil de,diğer karşıt cins üye ile olumlu bir ilişki içine girmeyi gerektirir".Onun sonraki kitabında Affect Regulation & the repair of the self, Schor "arzunun etkileşimli aktarımı" anne ve bebek arasındaki, diğer yandan iyileştirici bir bağlamda ilişkilendirir ve onu "öznelerarasılık" olarak ifade eder. Daha sonra o, gelişimsel nöropsikoloji'nin karşılıklı ilişki türlerinin hakkında neler açıklayabileceğini keşfetmeye devam ediyor.

Bütünleştirici Tıpta: Uygulama pratiklerinde, yazarlar Klingler ve Lee " Empatik terapist, arzu düzenlemesinin bir biçimini önerir. Empatinin kökleri-Limbik razonans-,çocuğun deneyimlemeyi,paylaşmayı,arzuları iletmeyi öğrendiği yolları şekillendiren ,erken bakım veren deneyimlerinde bulunur." derler.

Sinematografi ve dizilerde Limbik Rezonans

Sense8, Netflix Dizisi

Limbik Resonance, Netflix için Lana ve Lilly Wachowski ve J.Michael Stracznski tarafından yazılan ve yönetilen Sense8 'in ilk serisinin ilk bölümünün adıdır. Dizi 2015 yılında yayınlandı ve 8 farklı yerde yaşayan 8 karakterin hikâyesi anlatılıyor.İlk bölüm, daha önce hiç karşılaşmadıkları bir kadının izah edilemez görme gücüni gördükten sonra, Dünya' nın farklı 8 benzersiz farklı insanın daha önce deneyimlemedikleri şeyleri nasıl görmeye ve duymaya başladıklarını anlatır.

Ayrıca bakınız

dilsel empati

Kaynakça

^ Scioli, Anthony; Biller, Henry (2009), Hope in the Age of Anxiety, Oxford University Press, s. 154, ISBN 978-0-19-538035-4, 10 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 10 Temmuz 2021
^ Lakoff, George (2008), The Political Mind : Why You Can't Understand 21st-Century American Politics with an 18th-Century Brain, ISBN 978-0-670-01927-4
^ ^a ^b Richard Lannon; Fari Amini; Thomas Lewis (2000). A general theory of love. New York: Random House. ISBN 978-0-375-50389-4.
^ Harlow, H.F. (1958), "The Nature of Love", American Psychologist, 13 (12), ss. 673-685, doi:10.1037/h0047884
^ Field, Tiffany (1985), Reite, M (Ed.), "Attachment as psychobiological attunement; being on the same wavelength", The Psychobiology of Attachment and Separation, Academic Press, New York, ss. 415-454, doi:10.1016/B978-0-12-586780-1.50019-7, ISBN 9780125867801
^ Field, Tiffany (1995), Touch in Early Development, Lawrence Erlbaum, ISBN 978-0-8058-1890-1
^ ^a ^b ^c A general theory of love. New York: Random House. 2000. ISBN 978-0-375-50389-4.
^ The Joy of Living: Unlocking the Secret and Science of Happiness, Three Rivers Press, 2008, ISBN 978-0-307-34731-2
^ ("there is no such thing as an infant")
^ Handbook of psychology, New York: Wiley, 2003, ISBN 978-0-471-38405-2
^ Tobach & Schneirla 1968 ("The young of the human species cannot thrive outside of a relational context")
^ Empathy in Mental Illness, Cambridge University Press, 2007, ss. 51, 313-314, ISBN 978-0-521-84734-6
^ Barsade (December 2002). "The Ripple Effect: Emotional Contagion and Its Influence on Group Behavior". Administrative Science Quarterly. 47 (4): 644-675. doi:10.2307/3094912.
^ The Wise Heart: A Guide to the Universal Teachings of Buddhist Psychology, Random House, Inc., 2008, s. 17, ISBN 978-0-553-80347-1
^ Brehony, Kathleen A. (2003). Living a connected life : creating and maintaining relationships that last. 1st ed. New York: Henry Holt & Co. ISBN 0-8050-7023-0. OCLC 52166142.
^ Barsade, Sigal (December 2002). "The Ripple Effect: Emotional Contagion and Its Influence on Group Behavior". Administrative Science Quarterly. 47 (4): 644-675. CiteSeerX 10.1.1.476.4921 $2. doi:10.2307/3094912. JSTOR 3094912.
^ Kaza, Stephanie (2008). Mindfully Green: A Personal and Spiritual Guide to Whole Earth Thinking. Shambhala. ss. 45, 46. ISBN 978-1-59030-583-6.