İçeriğe atla

Lex Oppia

Lex Oppia Antik Roma'da, MÖ 215'teki Cannae Muharebesi'nde Kartacalı general Hannibal karşısında bir konsülle koca bir orduya mal olan büyük bir yenilgiden ve denizdeki bazı bozgunlardan sonra yürürlüğe girmiş[1] ve MÖ 195 yılında kaldırılmış yasadır.

Yasa, Marcus Oppius tarafından, Quintus Fabius Maximus Verrucosus ve Tiberius Sempronius Gracchus'un konsüllüğündeki bir plebler tribünü aracılığıyla çıkartılmıştır. Lex Oppia, bir dizi tutumluluk yasasının ilki olup, yalnızca kadının servetini değil, aynı zamanda bu serveti göstermesini de kısıtlıyordu.[1] Buna göre hiçbir kadın yarım onsdan (yaklaşık 30 gram) ağır altın takılar takamayacak ve sahip olmayacaklar, çok renkli kıyafetler giyemeyecek (özellikle mor süslemeli olanlar), ayrıca dini festivaller dışında şehrin 1,6 km çapı dahilinde atlı arabalarla seyahat edemeyeceklerdi; bu yasak, yalnızca kamuya açık dini festivallerde istisna edilirdi.[2][3]

Romalı tarihçi Livy, Ab urbe condita (Kentin kuruluşundan itibaren) adlı eserinin 34. kitabında, Yaşlı Cato ve Lucius Valerius'un Lex Oppia'nın yürürlükten kaldırılmasına dair bakış açılarını gösteren tartışmalarını aktarmaktadır.[4]

Kaynakça

  1. ^ a b Lewis, Naphtali, and Meyer Reinhold, eds. Roman Civilization: Selected Readings. 3rd ed. Vol. 1. New York: Columbia UP, 1990. 489–496.
  2. ^ Liv. 34.1 27 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ Johnston, Patricia A. "Poenulus 1, 2 and Roman Women." Transactions of the American Philological Association 110 (1980): 143–159. JSTOR.
  4. ^ "livy 34.4-7 week 10". www.u.arizona.edu. 2 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Antik Çağ</span> en eski kayıtlardan klasik dönemlerin sonuna kadar insanlık tarihi

Antik Çağ, antik tarih ya da İlk Çağ, insanlık tarihinin başlangıcından erken dönem Orta Çağ'a kadar uzanan zaman dilimindeki belirgin kültürel ve siyasi olayları konu alır. Her ne kadar bitiş tarihi olan erken Orta Çağ büyük oranda göreceli olsa da, çoğu Batılı akademisyenler Batı Roma İmparatorluğu'nun 476'daki çöküşünü antik Avrupa tarihinin sonu olarak tanımlarlar. Antik tarih için kullanılan bir başka terim de antikitedir (antiquity). Yine de bu terim (antikite) daha çok Antik Yunan ve Antik Roma uygarlıklarını özel olarak tanımlamakta kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Antik Roma</span> İlk Çağın en büyük ve en güçlü medeniyeti

Antik Roma, MÖ 9. yüzyılda İtalya Yarımadası'nda kurulan Roma şehir devletinden doğarak tüm Akdeniz'i çevreleyen bir imparatorluk hâline gelen medeniyetin adıdır. Yaklaşık 2.200 yıl boyunca varlığını sürdürmüş olan Roma uygarlığı bir monarşiden oligarşi ve cumhuriyetin bileşimi bir demokrasiye ve daha sonra da otokratik bir imparatorluğa dönüşmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Teşkîlât-ı Esâsiye Kanunu</span> Türkiye (Cumhuriyeti) Devletinin anayasası (1921–1924)

Teşkilat-ı Esasiye Kanunu veya 1921 Anayasası, 1924 Anayasası'nın ilkelerini belirlemiş; 85 numaralı ve kabul tarihi 20 Kânun-ı Sani 1337 olan 23 madde ve bir ayrık maddeden oluşan kısa ve "çerçeve anayasa" niteliğinde bir belgedir.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Porcius Cato</span> Romalı devlet adamı, hukukçu ve hatip

Marcus Porcius Cato, Romalı devlet adamı, hukukçu ve hatip. Yaşlı Cato veya Bilge Cato diye de bilinir. Oldukça ahlakçı ve prensiplidir, bu yüzden Scipio ailesine tavırlı olmasıyla bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Roma Cumhuriyeti</span> Antik Romanın cumhuriyetle yönetildiği dönem

Roma Cumhuriyeti, Antik Roma uygarlığında hükûmetin cumhuriyet şeklinde işlediği dönem. Geleneksel olarak MÖ 509 yılında krallığın devrilmesiyle başlayan dönemdir. Bu dönemde ilk iki yüzyıl boyunca, Cumhuriyet toprakları İç İtalya'dan bütün Akdeniz dünyasına kadar genişledi. Sonraki yüzyılda Roma; Kuzey Afrika, İber Yarımadası, Yunanistan ve şu anki Güney Fransa'da egemenlik kurarak daha da büyüdü. Roma Cumhuriyeti, son iki yüzyılı sırasında, hem Fransa'nın kalanına hem de Makedonya ile Anadolu'nun büyük kısmına egemen oldu.

Alba Longa Merkezi İtalya'da bulunan, Roma'nın 19 km güneydoğusundaki Alba Tepeleri'nde konumlanmış bir Latin şehriydi. Latin Ligi'nin kurucusu olan ve başını çeken bu şehir, Roma Krallığı tarafından MÖ 7. yüzyılda yok edilmiş ve sakinleri Roma'ya yerleşmeye zorlanmıştır. Efsaneye göre, Romulus ve Remus, Roma'nın kurucuları, Alba Longa'nın kraliyet soyundan gelmektedir. Virgil'in Aeneis'ine göre bu ikili, Aeneas'ın, yani Venüs'ün oğlunun soyundan gelmektedirler.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Licinius Crassus</span>

Marcus Licinius Crassus, Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşümünde anahtar rol oynayan Romalı general ve politikacı. Crassus kariyerine Gaius Marius ve Lucius Cornelius Sulla arasındaki iç savaş sırasında askeri komutan olarak başladı. Crassus'un bu savaşa girişi onun şöhretini arttırdı. Sulla'nın büyük takdirini topladı. Sulla'nın, Marius'un adamlarının mallarına el koyup sonra bu malları kendi adamlarına ucuz fiyata satmasıyla, ucuz fiyata aldığı gayrimenkulleri büyük fiyatlara satarak büyük bir servet biriktirdi. Bu nedenle zaman zaman "Roma'nın en zengin adamı" olarak da adlandırılırdı. Crassus, MÖ 71 yılında Spartacus liderliğindeki köle isyanını bastırdı ve yakalanan binlerce isyancıyı yol boyunca çarmıha gerdirdi. Jül Sezar ve Pompey ile Birinci Triumvirate olarak bilinen gizli anlaşmayı yaptı.

Yasa ya da diğer adıyla kanun anayasal hukuk sisteminde, yetkili organlarca meydana getirilen hukuk kurallarıdır. Yasalar, tüzükler, yönetmelikler birer hukuk kuralıdır. Yürürlükte olan hukuk kurallarının tümüne mevzuat denir. Dar anlamında yasa, yasama organınca yapılan yasa adıyla gerçekleştirilen işlerdir. Hukuk karşılıklı hakları ifade eden üst mefhumdur, yasa ise bu hakları koruyan ve belirleyen kuralları ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Sosyal Savaş (MÖ 91-MÖ 88)</span>

Sosyal Savaş MÖ 91-88 yılları arasında Roma Cumhuriyeti ile savaştan evvel Roma'nın müttefiki olan İtalya'daki diğer şehirler arasında yaşanmış bir savaştır.

<i>Kefaret</i> (film) 2007 yapımı Joe Wright filmi

Kefaret, Joe Wright'ın yönettiği 2007 yapımı İngiliz filmi. Ian McEwan'ın aynı adlı Kefaret romanından sinemaya uyarlanmıştır. Başrolde Keira Knightley ve James McAvoy vardır. 2007 Venedik Film Festivali'nin açılış filmi seçilmiştir. Film İngiltere ve İrlanda'da 14 Eylül 2007'de, ABD'de ise 7 Aralık 2007'de gösterime girmiştir.

Servius Tullius, Antik Roma Krallığı'nın MÖ 578-MÖ 535 yılları arasında tahta çıkmış altıncı ve Etrüsk hanedanının ikinci Roma Kralı.

<span class="mw-page-title-main">Yoşiyahu</span>

Yoşiyahu büyük reformlar yapan Yehuda kralıydı. Tarihçiler tarafından, kendi zamanına denk gelen Deotronomik reformlar döneminde dini yazıtlar yazdırdığı veya bulduğuna inanılır.

Lex Canuleia, M.Ö. 445 yılında yürürlüğe girmiş olan Roma Cumhuriyeti kanunudur.

<span class="mw-page-title-main">Pietas</span>

Pietas, "görev", "dindarlık" veya "dini davranış", "sadakat", "bağlılık" veya " Aileye saygı " anlamlarına gelir. Bazılarına göre Eski Roma'da dindarlığın tanrısıdır. Ancak Eski Roma'da; anne ve babaya saygı, atalara saygı, tanrılara saygı, Roma'nın erdemlerine saygı. kısacası bir Roma'lı yurttaşın görev bilincini temsil ettiği fikri daha çok kabul görür. Roma'nın Hristiyan idealizmine adım adım yaklaştığını sağlayan en büyük olgulardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Pudicitia</span>

Pudicitia, antik Roma cinsel etiğinin merkezi bir kavramıydı. Kelime, bir bireyin davranışını sosyal olarak kabul edilebilir olarak düzenleyen daha genel bir kelimeden pudor yani utanç duygusundan türemiştir. Pudicitia çoğunlukla kadınların tanımlayıcı bir özelliğiydi, ancak eril cinsel normlara uymayan erkeklerin dişileştirici küstahlık, cinsel utanmazlık sergiledikleri söyleniyordu. Erdem, Yunanca karşılığı Aidos olan Roma tanrıçası Pudicitia tarafından kişileştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Acca Larentia</span>

Acca Larentia veya Acca Larentina efsanevi bir kadındır, daha sonra Roma mitolojisinde doğurganlığın tanrıçası olmuştur. Festivali Larentalia 23 Aralık'ta kutlanırdı.

V. Ptolemy Epiphanes, IV.Ptolemy Philopator ve Mısırlı III.Arsinoe'ün oğludur. Temmuz veya Ağustos 204'ten Eylül 180'e kadar Ptolemaios hanedanının beşinci hükümdarıydı. Ptolemy, ailesi şüpheli koşullarda öldüğünde, beş yaşında tahtı miras aldı. Yeni naip Agathocles, geniş çapta hakarete uğradı ve MÖ 202'de bir devrimle devrildi, ancak onu izleyen vekiller dizisi yetersiz kaldı ve krallık felç oldu.Seleukos Kralı Antiochos III ve Antigonid kralı Philip V Beşinci Suriye Savaşını başlatmak için krallığın zayıflığından yararlandı. Ptolemy V, kendi kendini ilan eden firavunlar Horwennefer ve Ankhwennefer'in önderlik ettiği yaygın bir Mısır isyanıyla karşı karşıya kaldı ve bu, Yukarı Mısır'ın çoğunun ve Aşağı Mısır'ın bazı kısımlarının da kaybedilmesine neden oldu.

Marcus Claudius Marcellus, Roma Cumhuriyeti'nde bir konsül ve bir censordü. Ünlü general Marcus Claudius Marcellus'un oğluydu ve olasılıkla üç kez konsül olan Marcus Claudius Marcellus'un babasıydı.

Gnaeus Servilius Caepio, MÖ 203'te Roma konsülü olarak görev yapan Romalı bir devlet adamıydı.

Marcus Caedicius, MÖ 4. yüzyılda faaliyet göstermiş Romalı bir askerdi.