| Levator ani siniri | |
|---|---|
| Latince isim | nervus levatoris ani, nervus musculi levatoris ani |
| Sinir | Levator ani |
| Tanımlayıcılar | |
| TA | 6552 |
| FMA | 66048 |
Levator ani siniri levator ani kaslarına giden bir sinirdir. Kaynağı sakral omurilik siniri 4'tür (S4).[1]
Omurilik, omurga denilen kemik bir yapının içinde boyundan kuyruk sokumuna kadar uzanan ve ortasında yine boydan boya bir kanal içeren merkezî sinir sisteminin bir parçasıdır.
Nöroloji ya da sinir bilimi, genel olarak beyin, beyin sapı, omurilik ve çevresel sinir sistemiyle kasların hastalıklarını inceleyen, cerrahi dışındaki tedavi uygulamalarını içeren tıp bilimi dalıdır. Nöroloji zamanla içine kapalı ve sınırlı bir dal olmaktan çıkmış, epilepsi, hareket bozuklukları, beyin damar hastalıkları, bunamalar, uyku bozuklukları gibi ayrıca özelleşmişlik gerektiren alt disiplinlere bölünmüştür, bunun yanı sıra 19. yüzyılda ruh hastalıklarıyla birlikte ele alınırken, 20. yüzyıldan itibaren psikiyatri ayrı bir dal olarak ayrılmıştır. Tüm bu alanlardaki ciddi laboratuvar arka planının yanı sıra günümüze nöroloji pek çok başka tıp alanı ile multidisipliner bir ilişki içindedir.
Panik veya panik hali, aşırı ve normalin dışına taşmış korku halidir.
Sinir sistemi veya sinir ağı, canlıların içsel ve dışsal çevresini algılamasına yol açan, bilgi elde eden ve elde edilen bilgiyi işleyen, vücut içerisinde hücreler ağı sayesinde sinyallerin farklı bölgelere iletimini sağlayan, organların, kasların aktivitelerini düzenleyen bir organ sistemidir. Sinir sistemi iki bölümden oluşur: Merkezî sinir sistemi (MSS) ve çevresel sinir sistemi (ÇSS). MSS, beyin ve omurilikten oluşur. ÇSS, MSS'yi vücudun diğer tüm kısımları ile bağlayan uzun fiberlerden oluşur. ÇSS, motor nöronları, dolaylı istemli hareket, otonom sinir sistemi, sempatik sinir sistemi, parasempatik sinir sistemi, düzenli istemsiz işlevler ve enterik sinir sisteminden oluşur.
Merkezî sinir sistemi sinir sisteminin en büyük bölümünü teşkil eder. Beyin ve omurilikten oluşur. Bazı sınıflandırmalarda retina ve kraniyal sinirler de MSS'ye dâhil edilir. Çevresel sinir sistemi ile birlikte davranış kontrolünde temel bir göreve sahip olan merkezî sinir sistemini çevresel sinir sisteminden ayıran belirgin bir sınır olmayıp ayrım keyfîdir. MSS, vücut boşluğunda, kraniyal boşluktaki beyni ve spinal boşluktaki omuriliği kapsar. Omurgalılarda beyin kafatası ile korunurken, omurilik de omurga ile korunur. Bunların her ikisi de, meninskler ile çevrilmiştir. Şekilde kırmızı ile gösterilenler MSS'ye ait ana sinirlerdir.
Refleks ya da tepki, dıştan gelen bir uyarı sonucunda refleks yayı aracılığıyla doğan ve devinim, iç salgı gibi iç tepkilere yol açan istem dışı sinir etkinliğidir.
Otonom sinir sistemi ya da özerk sinir sistemi, periferik sinir sisteminin, istemsiz yapılan hareketleri ve organ fonksiyonlarının kontrolünü gerçekleştiren bölümüdür. Kalp hızı, sindirim, solunum, tükürük salgılanması, terleme, işeme fonksiyonu, cinsel uyarılma gibi durumlarda istem dışı etkilidir. Visseral sinir sistemi veya vejetatif sinir sistemi olarak da bilinir. Parasempatik sinir sistemi ve sempatik sinir sistemi olarak ikiye ayrılır.
Çevresel sinir sistemi (ÇSS), beyin ve omurilik haricindeki sinirler ve gangliyondan oluşur. ÇSS'nin ana işlevi, merkezi sinir sistemi (MSS) ile organ ve uzuvlar arasındaki iletişimi (bağlantıyı) sağlamaktır. Omurga ve kafatası gibi kemiklerle veya kan-beyin bariyeri ile korunan MSS'nin aksine ÇSS'nin koruması yoktur. Bu yüzden toksinler ve mekaniksel hasarlara maruz kalabilir. Çevresel sinir sistemi, somatik sinir sistemi ve otonom sinir sistemine ayrılır. Bazı yazılı medyada bunlara duyu sistemi de dahil edilir. Şekilde mavi ile gösterilenler ÇSS'e ait ana sinirlerdir. Ayrıca ÇSS, sinir sisteminin büyük bir bölümünü oluşturur.
Vurgun veya dekompresyon hastalığı, kısa sürede yüksek basınçlı bir bölgeden alçak basınçlı bir bölgeye geçilmesi nedeniyle vücutta gaz kabarcıklarının oluşması sonucu ortaya çıkan gaz embolizmidir. Özellikle dalgıçlar, pilotlar veya su altı inşaat işçileri gibi basınç değişimi etkisinde kalanlarda rastlanır. Sünger avcılarında görülen bu tabloya halk dilinde vurgun denir. Dekompresyon sözcüğü "basınç azalması" anlamına gelir.
Horner sendromu, Claude Bernard-Horner sendromu, Claude-Bernard-Horner sendromu veya Bernard-Horner sendromu, sempatik sinir sistemi hasarının neden olduğu klinik bir sendromdur.
Elektrofizyolojide, aksiyon potansiyel, bir hücrenin elektriksel zar potansiyelinin kısa bir süre içinde aniden yükselmesi ve azalmasıdır. Aksiyon potansiyeli, zar potansiyeli olarak adlandırılan hayvan hücrelerinde birkaç türde meydana gelir. Bunlar, sinir hücreleri (nöron), kas hücreleri ve endokrin hücreler ve bazı bitki hücreleridir. Sinir hücrelerinde, hücreler arasındaki iletişimde başrol oynar. Diğer tür hücrelerde ana işlevi hücreler arası süreçleri etkinleştirmektir. Örneğin kas hücrelerinde bir aksiyon potansiyel, kasılmaya yol açan olaylar zincirinin ilk halkasıdır. Pankreastaki beta hücrelerinde, insülinin salınmasını sağlar. Sinir hücrelerindeki aksiyon potansiyeli ve aksiyon potansiyelinin geçici sıklığı "çivi treni" olarak adlandırılan bir sinir hücresi tarafından oluşturulur. Aksiyon potansiyelini yayan sinir hücresine "ateş" denir.
Burun Ala'sı, burnun dış kısmının lateral yüzeyidir. Kıkırdaktan yapılmıştır. Burun deliği etrafınca dışa doğru bir şekilde oluşmuştur. Bu yapı levator labii Superioris alaeque nasi kası tarafından yükselmiş ve trigeminal sinirin maksiller bölünme duyusal inervasyonlarını alır.
Miyoklonus ya da Myoclonus, merkezi sinir sisteminden kaynaklanan bir veya birden çok kasta meydana gelen istemsiz ve kısa süreli seğirme. Genelde bir hastalığın belirtisi değil, bulgudur. Miyoklinik seğirmeler ani kas kasılması, ardışık kas kasılmasının da sonucu olabilir. Kasılmalara pozitif miyoklonus, gevşemelere negatif miyoklonus denir. En yaygın türü uykuya dalma sırasında görülür ve sinir sistemi hastalıklarından kaynaklanabilir. Hasta uykuya dalarken merkezi sinir sistemi hareketsiz olan vücudu ölü sanır ve harekete geçirmek için sinyal gönderir. Bu sinyal vücudun ani titremesine(jerk) sebep olur.
Trapezius, üçgen şeklinde bir kastır. En yüzeyel sırt kasıdır. Protuberentia occipitalis externa, lig. nuchae, tüm torakal vertebraların processus spinosusları ve ligamentum supraspinaleden başlar. Üst parçasının lifleri clavicula'nın lateral 1/3'üne; orta parçasının lifleri, acromiona; alt parçasının lifleri ise spina scapula'nın medial ucundaki üçgen şeklinde olan trigonun spinae scapulae'ya tutunur. Üste lifleri Musculus levator scapulae ile birlikte scapulanın yukarı kaldırılmasını sağlar ve omzun çökmesini engeller. Orta parçası, romboi kaslarla birlikte scapulaenın orta hatta yaklaştırılmasında görev alır. Alt parçası ise kolun hiperabdusiyonunda Musculus serratus anteior'a yardım eder.Bu pozisyonda cavitas glenoidealis yukarı bakar. oskültasyon üçgeni'ni sınırlayan kaslardan biridir. Nervus accessorius ve C3-C4 spinal sinirler tarafından inerve edilir. Nervus accessoriusun felcindeki omuz düşüklüğünün sebebi Musculus trapezius'tur.
Sinir, çevresel sinir sistemindeki kapalı, kablo benzeri sinir lifleri demetidir.
Mimik kasları, fasiyal sinir tarafından kontrol edilen mimik hareketlerinin yapılmasını sağlayan bir grup çizgili iskelet kasıdır. Bu kaslara yüz kasları da denir.
Yüz anatomisinde, modiolus, her iki ağız köşesinde yer alan ve o bölgedeki kasların tutunduğu fibröz bir dokudur. Ağız hareketinde, yüz ifadesinde ve diş hekimliğinde önemlidir. Ağız hareketleri ve stabilitesi ile ilgili olarak önemli bir noktadır. Motor sinir inervasyonunu fasiyal sinirden ve arteryal beslemesini fasiyal arterin labial dallarından alır.
Pitozis veya blefaropitozis, sarkan veya aşağı inmiş olan üst göz kapağı durumudur. Bireyin kasları yorulduğunda, uzun süre uyanık kaldıktan sonra bu durum daha net gözlenebilir. Bu duruma bazen "Whitaker gözü"de denir, ancak bu terim normalde ambliyopi durumunu ifade eder. Yeterince şiddetliyse ve tedavi edilmezse, sarkık göz kapağı ambliyopi veya astigmatizma gibi başka durumlara neden olabilir. Bu nedenle, bu bozukluğun çocuklarda görme gelişimini engellemeden önce küçük yaşta tedavi edilmesi özellikle önemlidir.
Dış anal sfinkter iskelet kası liflerden oluşan oval bir tüptür. Distal olarak anüs çevresindeki cilde yapışık haldedir. Dinlenme halinde sürekli bir tonik kasılma gösterir ve bulbokavernöz refleks sırasında da kasılır.
Levator ani, pelvisin her iki yanında yer alan geniş ve ince bir kas grubudur. Üç kas bileşeninden oluşur: pubokoksigeus, iliokoksigeus ve puborektalis.