İçeriğe atla

Lev Gumilyov

Lev Gumilyov
DoğumLev Nikolayeviç Gumilyov
1 Ekim 1912(1912-10-01)
Sankt-Peterburg, Rus İmparatorluğu
Ölüm15 Haziran 1992 (79 yaşında)
Sankt-Peterburg, Rusya
VatandaşlıkRus İmparatorluğu (1912-1922)
Sovyetler Birliği (1922-1991)
Rusya (1991-1992)
EğitimSankt-Peterburg Devlet Üniversitesi
Meslektarihçi, etnolog, antropolog ve Farsça tercüman
İşverenSSCB Halkları Etnografya Müzesi (1949'da)
Ermitaj Müzesi (1956-1962)
Sankt-Peterburg Devlet Üniversitesi ve Ekonomi Araştırma Enstitüsü (1962-1987)
Ebeveyn(ler)Nikolay Gumilyov (1886-1921)
Anna Ahmatova (1889-1966)
EtkilendikleriKonstantin Leontiev
Nikolay Danilevsky
ÖdüllerVatanseverlik Savaşı Nişanı Berlin'in Alınması Madalyası 1941-1945 Büyük Yurtsever Savaşında Almanya üzerinde Zafer Madalyası
1941-1945 Büyük Vatanseverlik Savaşında Zaferin Yirmi Yılı" Jübile Madalyası 1941-1945 Büyük Vatanseverlik Savaşında Zaferin Otuz Yılı" Jübile Madalyası 1941-1945 Büyük Vatanseverlik Savaşında Zaferin Kırk Yılı" Jübile Madalyası
Lev Gumilyov (1934)

Lev Nikolayeviç Gumilëv (Rusça: Лев Никола́евич Гумилёв) (1 Ekim 1912, Sankt-Peterburg – 15 Haziran 1992, Sankt-Peterburg), Lev Gumilëv olarak bilinen, Rus tarihçi, etnolog, antropolog ve Farsça tercüman ve Avrasyacılığın temsilcisi. Etnik grupların oluşması ve sonlanması ile ilgili alışılagelmişin dışında düşüncelerle Avrasyacılık olarak bilinen politik ve kültürel hareketlerin yükselişiyle ilgili saptamalarda bulundu.

Hayatı

Lev Gumilev, babası Nikolay Gumilyov ve annesi Anna Akhmatova 1913

İkisi de tanınmış şair olan Nikolay Gumilyov ve Anna Akhmatova'nın oğlu olarak St. Petersburg'da doğdu. Lev 7 yaşındayken boşandılar. Babası Anti Komünist hareketlerinden dolayı öldürüldüğünde sadece 9 yaşındaydı.1930'lu yıllarda annesinin hükûmetle olan sorunları yüzünden Leningrad Üniversitesi'nden çıkartıldı ve gençliğinin büyük bölümünü geçirdiği, 1938'den 1956'ya kadar, Gulaglara gönderilmek üzere sınır dışı edildi. Daha sonra Kızıl Ordu'ya girdi ve Berlin Muharebesi'ne katıldı. Güvenli birşekilde ordudan ayrılmasını sağlamak için annesi Anna Ahmatova zoraki olarak Stalin'e övgü dolu yayınlar yaptıysa da, başarı sağlayamadı. İlişkileri gergin kaldı, gençliğinde yaşadığı sorunlar için annesini suçladı. 1935 ile 1949 yılları arasında üç kez tutuklanmış ve üçüncüsünde 10 yıla mahkûm edilmişken; 1956 yılında Stalin'in çıkardığı 'çocuk ebeveyninin hatasından sorumlu değildir' kararıyla tahliye edilebilmiştir.

Stalin'in ölümünden sonra Hermitage Müzesi'ne girdi, müdürü Mikhail Artamonov rehberi olarak Onu takdir ediyordu. Artamonov'un direktörlüğünde Hazar çalışmaları yapıp bozkır insanlarıyla ilgilendi. 1960 yılında Leningrad Üniversitesi'nde konferanslara başladı. İki yıl sonra Eski Türkler ile ilgili doktora tezini yaptı. 1960'lı yıllardan sonra, Coğrafya enstitüsünde bu sefer konusu Coğrafya olan başka bir doktora tezi hazırladı. 1986 yılında emekli oldu.

Onun fikirlerinin, Sovyetlere ait resmi doktrin ile geri çevrilmesine ve monografilerinin çoğunun yayınlanmasının yasak olmasına rağmen, Gumilyov özellikle Perestroyka yıllarında ilgi çekmeyi başardı. Popülaritesinin bir göstergesi olarak, Kazakistan başkanı Nursultan Nazarbayev,yeni Kazak başkenti Astana'da tam sarayının karşısına Lev Gumilyov Avrasya Üniversitesi'ni inşa ettirdi.

Fikirleri

Gumilyov, Avrasya'nın büyük bozkırlarını yüzyıllardır sarsan göçebe göç dalgalarını, hayvan otlatmak için kullanılabilecek otlakların alanını belirleyen güneş radyasyonundaki yıllık dalgalanmalar gibi coğrafi faktörlerle açıklamaya çalıştı. Bu fikre göre, bozkır bölgeleri büyük ölçüde küçüldüğünde, Orta Asya göçebeleri, Avrupa veya Çin'in bereketli otlaklarına taşınmaya başladı.

Etnik grup ların doğuşunu ve evrimini açıklamak için Gumilyov, belirli bir anda bir etnik grup için ve özellikle liderleri için tipik olan genişleme faaliyet düzeyi anlamına gelen "tutku" kavramını tanıttı. Her etnik grubun aynı doğum, gelişim, doruk, atalet, evrişim ve anma aşamalarından geçtiğini savundu. . Ulusal tutkunun azami ısısına ulaştığı "akmatik" aşamalar sırasında, büyük fetihler yapılır. Gumilyov, Avrupa'nın mevcut durumunu derin bir atalet veya kendi sözleriyle "karartmaya giriş" olarak nitelendirdi. Arap dünyasının tutkusu ise ona göre hala yüksek.

Gumilyov, Konstantin Leontyev ve Nikolay Danilevsky 'nin eserlerinden ilham alarak, Rusları Avrasya bozkırlarının Türk-Moğol halklarına benzeyen bir "süper etnos" olarak görüyordu. Gumilyov, Rusya'nın bozkır halklarıyla çatıştığı söylenen dönemler, Rus etnik grubunun bütünlüğüne potansiyel bir tehdit oluşturan Katolik Avrupa'dan gelen yıkıcı etkilere karşı koymak için Rus iktidarını bozkır güçleriyle sağlamlaştırma dönemleri olarak yeniden yorumladı.

Pan-Asya teorilerine uygun olarak, Moğollar ve diğer Doğu Asyalıların yanı sıra Tatarlar, Kazaklar ve diğer Türk halklarının ulusal hareketlerini destekledi. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Gumilyov'un öğretileri Orta Asya ülkelerinde muazzam popülerlik kazanmıştır.[1]

Ölümünden sonra Rusya'da adına; 'Gumilyov Dünyası Vakfı' adında bir vakıf kurulmuş ve bütün eserleri yeniden yayınlanmıştır.

Eleştiri

Vadim Rossman,[2] John Klier,[3] Victor Yasmann,[4][5] Victor Schnirelmann,[6] ve Mikhail Tripolsky gibi birkaç araştırmacı, Gumilyov'un görüşlerini antisemitik olarak tanımlamaktadır.[7] Bu yazarlara göre Gumilyov, bu etnolojik ekümenizmi asalak, uluslararası bir şehir sınıfı olarak gördüğü, Hazarlara egemen olan ve erken Doğu Slavları "Hazar Yoke" ye tabi tutan Orta Çağ Yahudilerine genişletmedi. Gumilyov, Moğol fethini zorunlu olarak olumsuz bir olay olarak görmediği için, Gumilyov'un Orta Çağ Rusya'sının Moğol hakimiyeti için geleneksel terim olan "Tatar Yoke" den uyarladığı bu son cümle. Özellikle, Radhanlıların Doğu Slav halkının sömürülmesinde etkili olduğunu ve Orta Çağ'ın sosyopolitik ve ekonomik peyzajı üzerinde gereksiz etkiye sahip olduklarını iddia etti. Gumilyov, Yahudi kültürünün doğası gereği ticari olduğunu ve dışarıda ve çevresine zıt bir şekilde var olduğunu savundu. Bu görüşe göre, Yahudiler belirli bir düşünce tarzını paylaşırlar ve bu, Yahudiliğin ahlaki normlarıyla ilişkilidir. Gumilev'e göre, Orta Çağ Yahudileri de silah taşımadılar, ancak vekiller veya paralı askerler tarafından savaşlar yaptılar.[8][9][10]

Kaynakça

  1. ^ "he Gumilev mystique : biopolitics, Eurasianism, and the construction of community in modern Russia". worldcat.org. 2016. Erişim tarihi: 26 Mart 2020. 
  2. ^ Rossman, Vadim, et al. Russian Intellectual Antisemitism in the Post Communist Era (Studies in Antisemitism Series). Univ. of Nebraska Press, 2005
  3. ^ Klier, John. "The Myth of the Khazars and Intellectual Antisemitism in Russia, 1970s–1990s". The Slavonic and East European Review, Volume 83, Number 4, 1 October 2005, pp. 779–781(3).
  4. ^ Yasmann, Victor. "The Rise of the Eurasians". The Eurasian Politician Issue 4 (August 2001) Radio Free Europe, 1992
  5. ^ Yasmann, Victor. "Red Religion:An Ideology of Neo-Messianic Russian Fundamentalism" Demoktratizat: The Journal of Post-Soviet Democratization. Volume 1, No. 2. p. 26.
  6. ^ Shnirelman, Victor A. "The Story of a Euphemism: The Khazars in Russian Nationalist Literature." The World of the Khazars: New Perspectives. Brill, 2007. p. 353-372
  7. ^ Malakhov, Vladimir. "Racism and Migrants". (Trans. Mischa Gabowitsch.) Neprikosnovennij Zapas, 2003
  8. ^ Выбор веры 5 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  9. ^ Tripolsky, Mihail. ОБ ИЗВРАЩЕНИИ ИСТОРИИ: Хазарский каганат, евреи и судьба России 28 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  10. ^ Rossman, Vadim. The Ethnic Community and Its Enemies: Russian Intellectual Antisemitism in the Post-Communist Era 21 Eylül 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Çalışmaları

  • The Hsiung-nu (1960) — Hiung-nu - Türkçede Hunlar (Selenge Yayınları, 5. Baskı 2013)
  • Ancient Turks (1964) Türkçede: Eski Türkler - (Selenge Yayınları, 6. Baskı 2007)
  • Searching for an Imaginary Kingdom : The Legend of the Kingdom of Prester John (1970)
  • The Hsiung-nu in China (1974)
  • Ethnogenesis and the Biosphere of Earth (1978)
  • Ancient Rus and the Great Steppe (1989)
  • An End and a New Beginning (1989)
  • From the Rus to Russia (1992)

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kırım Tatarları</span> Türklerin kıpçak kolundaki topluluk

Kırım Tatarları ya da Kırımlılar, anayurtları Karadeniz'in kuzeyindeki Kırım yarımadası olan Türkî halktır. 1783'te Kırım Hanlığı'nın Rusya tarafından ilhak edilmesiyle birlikte Osmanlı Devleti'ne zorunlu göçe tabi tutulmuşlar ve kendi vatanlarında azınlığa düşmüşlerdir. SSCB döneminde Stalin'in emriyle 18 Mayıs 1944'te sürgüne uğrayarak nüfuslarının yarısını yitirmişlerdir. SSCB'nin yıkılmasıyla sürüldükleri topraklardan Kırım'a geri dönmeye başlayan halk, Ukrayna'nın ana Müslüman unsurunu oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Orta Asya</span> Asyanın okyanuslardan uzak iç kesimi

Orta Asya, dar anlamıyla geçmişte Sovyetler Birliği'nin parçası olan beş ülkeyi tanımlar. Geniş anlamda ise Afganistan, Pakistan'ın kuzeyi, Çin'in batısı, Moğolistan ve Rusya'nın bir kısmı ile kuzeydoğu İran'ı içeren bölge ve bölgeyi tanımlamak için kullanılan coğrafi terim. Asya'nın dünya okyanuslarından uzak iç kesimini belirtmek için kullanılır, bölgenin bu denizlere kapalı oluşu başlıca ana özelliğidir. Orta Asya, aynı zamanda Türk halklarının anayurdudur.

<span class="mw-page-title-main">Antisemitizm</span> Yahudi ulusuna, kültürüne ve dinine karşı duyulan düşmanlık, önyargı veya ayrımcılık

Antisemitizm (anti-semitizm), Yahudi milletine karşı duyulan düşmanlık, nefret, ön yargı veya ayrımcılıktır. Bu tür pozisyonlara sahip bir kişiye antisemit denir. Antisemitizm bir ırkçılık olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Başkurtlar</span> Türk halkı

Başkurtlar Rusya'ya özgü bir Kıpçak Türk etnik grubudur. Rusya Federasyonu Cumhuriyeti Başkurdistan'da ve Doğu Avrupa'nın Kuzey Asya ile buluştuğu Ural Dağları'nın her iki tarafını da kapsayan daha geniş tarihi Badzgard bölgesinde yoğunlaşmışlardır. Başkurtların daha küçük toplulukları da Tataristan Cumhuriyeti'nde, Perm Bölgesi, Çelyabinsk, Orenburg, Tümen, Yekaterinburg ve Kurgan bölgelerinde ve Rusya'nın diğer bölgelerinde yaşamaktadır; Kazakistan ve Özbekistan'da oldukça büyük azınlıkları vardır.

Avarlar,, Yunanca: Άβαροι, Ουαρχωννιται, bir tür zırh; Rusça: О́бры, Latince: Avari) 6. yüzyılın başlarında batıya doğru göçerek Orta ve Doğu Avrupa'da görünmeye başlayan ve Büyük Macaristan Ovası'na yerleşerek Avar Kağanlığı'nı kurmuş 9. yüzyıla kadar ayakta kalan, nüfusunun kökeni Türk olduğu bilinen savaşçı bir topluluktur. Bazı görüşler Avarların Prototürk kökenli olduğunu kabul eder. Avarlar çok yüksek örgütlenmiş ve çeşitli güçlü göçebelerden oluşan, Türk çekirdek soylu göçebelerden bir ana hükmedeni (Kağan) olan bir birliktir. Avarlara ilişkin bilgiler Teofilaktos Simokates, Menandros Protektor ve Efesli İoannes gibi Bizans kaynakları ile Fredegara Günlükleri ve Pavel Diakon gibi Frank kaynaklarında bulunmaktadır. Avar sözcüğünün kaynağı ise tam olarak bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Gumilyov</span>

Nikolay Stepanoviç Gumilyov Akmeizm hareketini kuran önemli bir Rus şair. İngiliz şairlerden Rupert Brooke ile çok fazla kıyaslanır.

<span class="mw-page-title-main">Hazar Kağanlığı</span> Musevi Türk devleti

Hazar Kağanlığı ya da kısaca Hazarlar, 7. ve 11. yüzyıllar arasında; Hazar Denizi'nin çevresinde; Van Gölü'nden, Karadeniz kıyılarından, Kiev'e; Aral Gölü'nden, Macaristan'a kadar olan geniş topraklarda hüküm sürmüş, Doğu Avrupa'da yerleşik bir Türk devletidir. Hazar kelimesi, gez(mek) anlamına gelen kaz- kökünden türemiştir. Ka-zar; gezer yani serbest dolaşan, bir yere bağlı olmayan anlamına gelmektedir. Hudūd al-'Ālam adlı esere göre, Hazar kağanları Ansa' sülalesindendir ve Orta Asya'dan gelmişlerdir. Hazarların bir süre Büyük Hun Devleti'ne bağlı kavimler arasında bulunmuş olmaları ihtimali vardır. 586'dan sonraki Bizans kaynaklarında Hazarlar, "Türkler" olarak geçmektedir.

<span class="mw-page-title-main">I. Svyatoslav (Kiev büyük knezi)</span>

I. Svyatoslav ; savaşçı Kiev knezi, I. İgor ve Olga'nın oğlu.

<span class="mw-page-title-main">Ermenistan'daki Yahudilerin tarihi</span>

Ermenistan'daki Yahudilerin tarihi 2000 yıl öncesine dayanır.

Samandar, eskiden Hazar Denizi'nin batı kıyısında ve İtil'in güneyinde yer aldığı sanılan Kuzey Kafkasya şehri. Şehrin kesin olarak belli olmasa da, Terek Irmağı'nın kıyısında, bugünkü Kizlyar şehri civarlarında olduğu düşünülmektedir. Bilim insanları Samandar'ı kimin kurduğu hakkında ortak bir kanıya sahip değillerdir. George Gubaroff, şehri Hazar idarecilerin kurduğunu öne sürdü;. çünkü Hazarların Samandar'da beyaz kalenin dışına bir istihkam inşa ettikleri bilinmektedir. Buna karşılık, Svetlana Pletnyova Samandar'ın Farsçada "en uzak kapı" anlamına geldiğini ve dolayısıyla şehrin 6. yüzyılda İranlılar tarafından kurulduğunu yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Yahudiler</span>

İlk defa 11. yüzyıl Rus kaynaklarında Hazar Musevilerini tanımlamak için kullanılmış bir ifadedir. Bu ifadenin kullanılmasının nedeni Hazarların İbrani soyundan olmaması ve genelde saçlarının kızıl renge sahip olmalarından kaynaklanmıştır. Ayrıca bu ifade Orta Çağ Avrupasında biraz farklı kullanılmış olsa da genelde ortak görüşlerle tanımlanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">L.N. Gumilev Avrasya Milli Üniversitesi</span> Kazakistan, Astanada bir üniversite

L.N. Gumilev Avrasya Milli Universitesi, Kazakistan'ın başkenti Astana'da yer alan bir üniversite. Üniversite adını tarihçi – etnolog, Rus bilim adamı Lev Gumilev’den alır.

İkinci Göktürk-Sasani Savaşı, Batı Göktürk Kağanlığı ve Akhunlar'ın Sasani kontrolündeki İran'ı istilasıyla 603/604 yılında başlayan çarpışmalar dizisi. Savaş Göktürklerin Sasaniler'e karşı kesin zaferiyle sonuçlanmıştır.

Üçüncü Göktürk-Sasani Savaşı, Batı Göktürk Kağanlığı ve Sasaniler arasında gerçekleşen üçüncü ve son savaş. Önceki iki savaşın aksine Orta Asya'da değil Güney Kafkasya'da gerçekleşmiştir. Bu savaş, son Bizans-Sasani savaşının etkilerine karşı oldu ve gelecek yüzyıllarda Orta Doğu'daki güç dengelerini etkiledi.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Dugin</span> Rus siyaset bilimci ve filozof

Aleksandr Gelyeviç Dugin, Rus siyaset bilimci ve faşist görüşleriyle tanınan strateji uzmanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Tuğluk uruğu</span> Eski bir Türk hanedanlık soyu.

Tuğluk uruğu, Batı Göktürk Kağanlığı'nda Çorlar tarafından yönetilen 5 Türk boyunu yöneten uruğa verilen addır. Erkinlerce yönetilen On-ok uruğu (Nuşibi) ile sürekli bir mücadele hâlinde olmuşlardır. Göktürk Dönemi'nde Tuğluklar, Tokmak'ın doğusunda, On-ok ise bu kentin batısında hükmetmiştir. Türgiş Kağanlığı Dönemi'nde, Tuğluk uruğu "Sarı Türgişleri", On-ok uruğu ise "Kara Türgişleri" oluşturmuştur. Daha sonraki göçlerle birlikte Tuğlukların varlığı Bulgaristan'a kadar ulaşmıştır. Buradaki Türk kökenli halkı, yöneten Tuğluklar, Aşina sülalesi ile birlikte Hun kökenli önemli Türk hanedan soyundan biridir. Bu iki soydan gelen kişilerin birbirleriyle yaptıkları taht mücadeleleri nedeniyle Batı Göktürk Kağanlığı egemenliği boyunca birçok taht kavgasıyla karşı karşıya kalmıştır. Bu karışıklar nedeniyle, Batı Göktürklerden ilk ayrılan ve bağımsız hareket etmeye başlayan Ön Bulgarların Tuğluk uruğuna bağlı beyler tarafından yönetildiği düşünülmektedir. Bu iddiaya göre, Tuğluk uruğu 632-668 arasında Büyük Bulgar Hanlığı ve 681-1018 arasında Birinci Bulgar İmparatorluğu'nu kurarak yönetmiştir. Sever Han, Bulgaristan'daki son Tuğluk soyundan gelen hükümdardır.

<span class="mw-page-title-main">Rus karşıtlığı</span>

Rus karşıtlığı veya Rus düşmanlığı, Rusya'ya, Ruslara ve onların kültürlerine karşı ön yargı, korku veya nefreti tanımlar. Rusofili, tersine, Rusya'ya ve Ruslara yönelik olumlu duyguları ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Şanyu</span>

Kuzey Şanyu, MS 1. yüzyılda yaşayan, isimsiz ve belirsiz bir şanyu veya Hiung-nu hükümdarıydı.

<span class="mw-page-title-main">Avrasya göçebeleri</span>

Avrasya göçebeleri, Avrasya bozkırlarında yaşayan ve büyük ölçüde Avrupa ve Asya'daki sınır tarihi kaynaklarından bilinen göçebe halk gruplarıydı.

Moğolların İdil Bulgar Devleti'ni istilası 1223'ten 1236'ya kadar sürmüştür. Aşağı Volga ve Kama merkezli Bulgar devleti, tarihinin büyük bölümünde Avrasya'daki kürk ticaretinin merkeziydi. Moğol fethinden önce Novgorod ve Vladimir Rusları bölgeyi defalarca yağmalayıp saldırarak Bulgar devletinin ekonomisini ve askerî gücünü zayıflatmışlardı. İdil Bulgar Devleti, 1223'ün sonlarında veya 1224'te Moğolları pusuya düşürdü 1229-1234 yılları arasında birçok çatışma yaşandı ve Moğol İmparatorluğu 1236'da Bulgarları fethetti.