İçeriğe atla

Leopold von Ranke

Leopold von Ranke
Ranke'nin Adolf Jebens tarafından yapılan portresi, 1875.
Doğum21 Aralık 1795(1795-12-21)
Wiehe, Saksonya, Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu
Ölüm23 Mayıs 1886 (90 yaşında)
Berlin, Alman İmparatorluğu
MilliyetAlman
EğitimLeipzig Üniversitesi
Kariyeri
DalıTarih
Çalıştığı kurumlarBerlin Üniversitesi
Ranke'nin eğitim gördüğü Leipzig Üniversitesi.

Leopold von Ranke (21 Aralık 1795 – 23 Mayıs 1886), 19. yüzyıl Alman tarihçisi. Ranke ile birlikte tarih incelemelerinde birincil kaynakların önemi, hikâyeci tarih ve özellikle uluslararası politikanın tarihte yeri özel anlam kazandı. Kaynağına, “aslında ne ise” ona sadık bir tarih yazımı üzerine düşünceleri ile kendinden sonraki tarih yazımının niteliğine önemli katkılarda bulundu.

Kendi sözleriyle tarih biliminin amacı ne geçmişi yargılamak ne de günümüz gözüyle geleceğe yol göstermek, sadece ve sadece geçmişte gerçekten nasıl olduğunu göstermektir.

15. yüzyıl sonları ile 16. yüzyıl başlarında gerçekleşen İtalya Savaşları'nı konu alan kitabını yayınlamasının ardından, 1825'te Berlin Üniversitesi'ne davet edildi. Burada başlattığı çalışmalar tüm Alman Üniversitelerinin çehresini değiştirdi. Tarihçi adaylarının Orta Çağ belgelerinin eleştirel bir gözle incelenmesi konusunda eğitildiği seminerler başlattı. Aslında bu seminerler bütünüyle yeni değildi. 1770'lerde Johann Christoph Gatterer, Göttingen Üniversitesinde benzer bir şey başlatmıştı; ancak tarihçilerin eğitiminde ayrılmaz bir parçaya dönüştüren Ranke oldu. 1848'de artık Almanca konuşulan tüm üniversitelerde bu eğitim benimsenmiş durumdaydı.

Ranke'nin 1825 yılından itibaren profesör olarak çalıştığı Berlin Üniversitesi.

İlk yılları

Ranke, Wiehe, Thüringen, Saksonya'da doğdu. Wiehe o zamanlar Saksonya Elektörlüğü'nün bir parçasıydı. Lutheran papazları ve avukatlarından oluşan bir aileden geliyordu. Kısmen evde, kısmen de lisede Schulpforta'da eğitim gördü. İlk yılları, ömür boyu sürecek bir Antik Yunan, Latin ve Lutheranizm sevgisine yol açtı. 1814'te Ranke, derslerinin Klasikler ve Lutheran teolojisi olduğu Leipzig Üniversitesi'ne girdi. Ranke, Leipzig'de filoloji ve antik yazarların Almancaya çevrilmesinde uzman oldu. Öğretmenleri arasında Johann Gottfried Jakob Hermann vardı. Bir öğrenci olarak, Ranke'nin en sevdiği yazarlar Thucydides, Livy, Halikarnaslı Dionysius, Johann Wolfgang von Goethe, Barthold Georg Niebuhr, Immanuel Kant, Johann Gottlieb Fichte, Friedrich Schelling ve Friedrich Schlegel idi. Ranke, yalnızca modern tarihçiler tarafından bir araya getirilen gerçeklerin bir derlemesi olan tarih kitapları olarak gördüğü kitaplardan duyduğu memnuniyetsizliğinden dolayı modern tarih çalışmalarına çok az ilgi gösterdi.1817 ve 1825 yılları arasında Ranke, Frankfurt an der Oder'deki Friedrichs Gymnasium'da klasikleri öğreten bir öğretmen olarak çalıştı. Bu süre zarfında, kısmen daha profesyonel bir tarihin gelişen alanına dahil olma arzusu ve kısmen de tarihin işleyişinde Tanrı'nın etkisini bulma arzusu nedeniyle tarihe ilgi duymaya başladı.

Kariyeri

1824'te Ranke, kariyerine Geschichten der romanischen und germanischen Völker von 1494 bis 1514 (1494'ten 1514'e Kadar Latin ve Cermen Halklarının Tarihçesi) kitabıyla başladı. "anılar, günlükler, kişisel ve resmi mektuplar, hükümet belgeleri, diplomatik gönderiler ve görgü tanıklarının ilk elden ifadeleri" dahil olmak üzere yaş. Bu anlamda filoloji geleneklerine yaslanmış, eski ve egzotik edebiyat yerine dünyevi belgeleri vurgulamıştır. Eğitim bakanı, ülkenin büyük halk kütüphanelerine erişimi olmayan bir tarihçinin çalışmalarından etkilendikten sonra, Ranke'ye 1825'ten başlayarak yaklaşık elli yıl boyunca profesörlük yaptığı Berlin Üniversitesi'nde bir pozisyon verildi. Üniversitede seminer sistemini kullandı ve kaynakların değerinin nasıl kontrol edileceğini öğretti. Ranke, tarihin farklı dönemlerinin çeşitliliğini vurgulayan hukuk profesörü Friedrich Carl von Savigny'nin takipçileri ile tarihi evrensel bir hikâyenin açılımı olarak gören filozof Georg Wilhelm Friedrich Hegel'in takipçileri arasındaki tartışmaya derinden dahil oldu. . Ranke, Savigny'yi destekledi ve Hegelci tarih görüşünü herkese uyan tek bir yaklaşım olarak eleştirdi. Ayrıca Berlin'de bulunduğu süre boyunca Ranke, Venedik'in 16. ve 17. yüzyıllara ait diplomatik arşivlerini oluşturan kırk yedi cildi kullanan ilk tarihçi oldu. Bu süre zarfında birçok arşiv açıldığından, öğrencilerini bilgi toplamak için bu yerlere gönderdi. Derslerinde öğrencilerinin bulabileceği kaynakları tartışır ve tarihin "olduğu gibi" anlatılması gerektiğini vurgulardı. Bu nedenle, genellikle "eleştirel bir tarih biliminin öncüsü" olarak görülür. Bu arada Ranke, ikincil kaynaklar yerine birincil kaynaklarla uğraşmayı tercih etmeye başladı.

Prusya hükûmetinin emriyle Ranke, 1832'den 1836'ya kadar Historische-Politische Zeitschrift dergisini kurdu ve editörlüğünü yaptı. Muhafazakar olan Ranke, dergiyi liberalizmin fikirlerine saldırmak için kullandı. 1833 tarihli "Büyük Güçler" adlı makalesinde ve 1836 tarihli "Siyaset Üzerine Diyalog" adlı makalesinde Ranke, her devlete Tanrı'dan özel bir ahlaki karakter verildiğini ve bireylerin devletlerinin "düşüncesini" en iyi şekilde yerine getirmek için çaba göstermeleri gerektiğini iddia etti. Böylece Ranke, okuyucularını Prusya devletine sadık kalmaya ve Ranke'nin yalnızca Fransa için olduğunu iddia ettiği Fransız Devrimi fikirlerini reddetmeye çağırdı.1834'ten 1836'ya kadar Ranke, Die römischen Päpste, ihre Kirche und ihr Staat im sechzehnten und siebzehnten Jahrhundert (Roma'nın Papaları, On Altıncı ve Onyedinci Yüzyıllarda Kiliseleri ve Devletleri) (3 cilt) yayınladı. Bir Protestan olarak Ranke'nin Roma'daki Vatikan arşivlerini incelemesi yasaklandı, ancak Roma ve Venedik'teki özel belgelere dayanarak 16. yüzyılda papalığın tarihini açıklayabildi. Bu kitapta Ranke, "Karşı-reformasyon" terimini türetti ve Papa IV. Paul, Loyolalı Ignatius ve Papa V. Pius'un renkli tasvirlerini sundu. Araştırmaları birincil kaynaklara yöneltti: gerçeklerin kişisel ve dolaysız bilgisine sahip oldukları sürece, çağdaş tarihçilerin bile raporlarında daha uzun; ve hala daha az işte, kaynaktan daha uzak; daha ziyade görgü tanıklarının anlatılarına ve gerçek ve orijinal belgelere dayanmaktadır".

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Göttingen Üniversitesi</span>

Göttingen Üniversitesi, Almanya'nın Göttingen şehrinde bulunan bir araştırma üniversitesidir. 2019 itibarıyla Göttingen Üniversitesi; 13 fakültesi, 32.000 öğrencisi ve 4.200'den fazla profesör ve akademisyeni ile eğitim vermeye devam etmektedir. Üniversite, Coimbra Grubu'na üyedir ve Göttingen'deki 4 Max Planck Enstitüsü ve 1 Leibniz Enstitüsü ile yakından iş birliği içerisindedir.

Christian Johann Heinrich Heine, 19. yüzyılın en ünlü Alman şairlerinden biri.

<span class="mw-page-title-main">August Wilhelm Schlegel</span> Alman yazar (1767-1845)

August Wilhelm Schlegel, Alman edebiyat tarihçisi, çevirmen, yazar, felsefeci ve Hint kültürü (Hindoloji) uzmanı. Alman romantizm akımının kurucuları arasında sayılır. Kardeşi Friedrich ile birlikte Novalis, Ludwig Tieck ve Friedrich Wilhelm Joseph Schelling gibi dönemin üst düzey edebiyatçılarını bir araya getiren August Wilhelm Schlegel, 19. yüzyıl boyunca etkili olacak, ilerleyen yıllarda da taraftar bulacak bir edebi akımın gelişmesine katkı sağladı.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Wilhelm Bessel</span> Alman astronom ve matematikçi (1784-1846)

Friedrich Wilhelm Bessel bir Alman astronom, matematikçi, fizikçi ve jeodezist idi. Paralaks yöntemiyle güneşten başka bir yıldıza olan uzaklık için güvenilir değerler hesaplayan ilk astronomdu. Matematiksel fonksiyonların özel bir türü, başlangıçta Daniel Bernoulli tarafından keşfedilmiş ve daha sonra Bessel tarafından genelleştirilmiş olmalarına rağmen, Bessel'in ölümünden sonra Bessel fonksiyonları olarak adlandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Joseph von Eichendorff</span> Yazar

Joseph Karl Benedikt "Freiherr" von Eichendorff, Alman romantizminin önemli temsilcilerinden Alman şair ve yazar. Almancanın bugün dahi en çok okunan şairlerinden biridir. Ancak Aus dem Leben eines Taugenichts başlıklı nesir hikâyesi de, bugün Almanca edebiyatın temel eserleri arasında sayılır.

<span class="mw-page-title-main">Johann Friedrich Pfaff</span> Alman matematikçi (1765-1825)

Johann Friedrich Pfaff, kısmi diferansiyel denklem sistemleri üzerinde çalışan Alman matematikçiydi. 19. yüzyılda Almanya'nın en seçkin matematikçilerinden biri olarak tanımlandı. Carl Friedrich Gauss ve takipçilerinin yönetiminde, on dokuzuncu yüzyılda matematiğin geliştiği çizgileri büyük ölçüde belirleyen Alman matematiksel düşünme okulunun öncüsüydü.

<span class="mw-page-title-main">Almanak</span>

Almanak takvime göre düzenlenmiş, özel bir alan veya alanlarda bilgiler içeren yıllık bir yayındır. Ayrıca almanaklarda güneşin ve ayın doğuş ve batış zamanları, güneş ve ay tutulmaları, gelgit saatleri, belirli kilise festivalleri, adli yıllar, tüm çeşitli zaman çizelgelerinin listesi gibi astronomik bilgiler de bulunmaktadır. "Almanak" kelimesi Arapça "iklim" anlamına gelen المناخ el-menaakh kelimesinden gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Berlin Humboldt Üniversitesi</span> Almanya, Berlinde kurulu devlet üniversitesi

Berlin Humboldt Üniversitesi, Almanya'nın başkenti Berlin'deki 4 üniversite arasında en eski üniversitedir.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Carl von Savigny</span> Alman hukukçu

Friedrich Carl von Savigny, Alman hukukçu.

<span class="mw-page-title-main">Bode Müzesi</span>

Bode Müzesi, Almanya'nın başkenti Berlin'de Müzeler Adası'nda, Am Kupfergraben caddesinin karşısında tarihi koruma altındaki bir bina bünyesinde kurulan bir müzedir. 1904 yılında Kaiser Friedrich Müzesi adıyla açılan müze heykel, madalya ve madeni para koleksiyonunun yanı sıra Bizans sanatı müzesini de barındırmaktadır. 17 Ekim 2006 yılında yaklaşık 6 yıl süren restorasyon çalışmaları sonrasında yeniden kullanıma açılmıştır. Bu tarihten itibaren müzenin adı kurucularından biri sayılan Wilhelm von Bode'nin onuruna değiştirilmiştir. Anadolu'da arkeolojik kazılarda bulunan pek çok eser burada sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Caspar David Friedrich</span> Alman ressam

Caspar David Friedrich 19. yüzyılda yaşamış bir Alman ressamdır. Resimleri özellikle peyzaj cinsindendir. Çalışmalarında Romantizm akımının etkisi altında kalmıştır. Özellikle kariyerinin orta dönemlerindeki alegori peyzajları ile ünlüdür. Bu çalışmalarında karanlık silüetler, sabah sisi ve kıraç ağaçlar önemli derecede yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Charlottenburg Sarayı</span> Berlinin en büyük sarayı ve Hohenzollern Hanedanının Berlindeki tek mirası

Charlottenburg Sarayı, Berlin'in en büyük sarayı ve Hohenzollern Hanedanı'nın Berlin'deki tek mirası. Saray Charlottenburg-Wilmersdorf'un Charlottenburg semtinde bulunuyor.

<span class="mw-page-title-main">Jacob Grimm</span>

Jacob Ludwig Karl Grimm, Berlin), Alman dil bilimci, filolog, hukukçu ve halk bilimci.

<span class="mw-page-title-main">Wilhelm Grimm</span>

Wilhelm Karl Grimm, Alman edebiyatçı. Alman Dili ve Edebiyatı bilimcisidir. Alman hikâye ve efsanelerini derlemesiyle tanınır. Biyografisi ve eserleri kendisinden bir yaş büyük abisi Jacob ile benzeşik olduğu için her daim Grimm Kardeşler olarak anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich von Sybel</span>

Heinrich von Sybel, Alman bilim insanı ve politikacı. Almanya'da 1848-1849 ayaklanması sırasında büyük burjuvazinin ideologu olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Johann Franz Encke</span> Alman astronom

Johann Franz Encke kuyruklu yıldız araştırmalarıyla ünlü Alman astronom. Kuyruklu yıldız ve asteroid periyotları ve yörüngeleri hakkında çalıştı. Dünya-Güneş arası mesafeyi ölçtü, Satürn'ü gözlemledi.

<span class="mw-page-title-main">Ferdinand Lassalle</span>

Ferdinand Johann Gottlieb Lassalle, Yahudi asıllı Alman düşünür, filozof, sosyalist aktivist. Lassalle daha gençlik yıllarından itibaren felsefe ve siyasetle ilgilenmeye başlamıştır. Ferdinand daha lisede okurken ileride kendisini öne çıkaracak olan kimi meziyetlerini ortaya koymuştu: sahte bir rapor tertiplediği için liseden atılmıştı. Liseden atıldıktan sonra, bir ticaret okuluna devam edip, 1843’te diplomasını aldıysa da, bu diplomayla yetinmemişti. Önce Breslau Üniversitesinde sonra da Berlin Üniversitesinde akademik kariyer yapma amacıyla hukuk ve felsefe okumaya başladı. Berlin’de okurken pek çok akranı gibi Hegel ve Feuerbach’ın fikirleriyle tanıştı.

<span class="mw-page-title-main">Julius Plücker</span> Alman matematikçi ve fizikçi (1801-1868)

Julius Plücker, Alman fizikçi, matematikçi ve akademisyendir. Analitik geometri alanına temel katkılarda bulundu ve sonunda elektron'un keşfine yol açan katot ışını araştırmalarında öncü oldu. Ayrıca Lamé eğrileri ile ilgili çalışmaları da büyük ölçüde genişletti.

<span class="mw-page-title-main">Johann Crüger</span>

Johann Crüger, Sorb kökenli Alman bestecidir. Tanınmış ilahiler bestelemiştir. Ayrıca 17. yüzyılın en yaygın olarak kullanılan Lutheran ilahi kitabı Praxis pietatis melica'nın editörüydü.

<span class="mw-page-title-main">Alte Nationalgalerie</span>

Alte Nationalgalerie, Almanya'nın başkenti Berlin'deki Müzeler Adası'nda bulunan bir sanat müzesidir. Müze, Prusya Kralı IV. Friedrich Wilhelm'in emriyle 1862-1876 yılları arasında Friedrich August Stüler ve Heinrich Strack'ın planlarına göre Neoklasik ve Rönesans Revival tarzlarında inşa edilmiştir. Binanın dış merdivenlerinde IV. Friedrich Wilhelm için bir anıt bulunmaktadır. Alte Nationalgalerie günümüzde 19. yüzyıla ait resim ve heykellere ev sahipliği yapmaktadır. Müzeler Adası kompleksinin bir parçası olan galeri, olağanüstü mimarisi ve 19. yüzyılın sonlarında kültürel bir fenomen olarak müze ile galerilerin gelişimine tanıklık etmesi nedeniyle 1999 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası Listesi'ne alınmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.