İçeriğe atla

Leopar (film)

Leopar
Il gattopardo
"Leopar" (Il gattopardo) filminin Fransızca bir sinema afişi
YönetmenLuchino Visconti
YapımcıGoffredo Lombardo
SenaristSuso Cecchi d'Amico
Giuseppe Tomasi di Lampedusa (roman)
OyuncularBurt Lancaster
Claudia Cardinale
Alain Delon
MüzikNino Rota
Görüntü yönetmeniGiuseppe Rotunno
KurguMario Serandrei
StüdyoTitanus
Pathé
Dağıtıcı20th Century-Fox
CinsiSinema filmi
TürüDram, tarih, dönem, epik, aşk
RenkRenkli (Technicolor)
Yapım yılı1963
Çıkış tarih(ler)iMayıs, 1963, Cannes Film Festivali
Ocak 1965, İstanbul (Yeni Melek ve Site Sinemaları)
Süre
  • 205 dakika (yönetmenin ilk kurgusu)
    *195 dakika (yönetmenin 2. kurgusu)
    *187 dak. (Fransa)
    *161 dak. (ABD)
    *130 dak (Türkiye)
Ülkeİtalya İtalya
Fransa Fransa ortak yapımı
Dilİtalyanca (yer yer Latince)
Ayrıca filmin bir İngilizce versiyonu da var
Diğer adlarıLeopar (Türkiye)
Le guépard (Fransa)
The Leopard (ABD/İngiltere)
El gatopardo (İspanya)
Der Leopard (Batı Almanya/Avusturya)

Leopar, 1963 İtalya - Fransa ortak yapımı dönemsel tarihi filmdir. Özgün adı Il gattopardo olan ve ortak yapımcı ülke Fransa'da Le guépard adıyla gösterilen film Türkiye'de ilk kez Ocak 1965'te sinemalarda gösterime girmiştir.[1]

İtalyan Yeni Gerçekçiliği sinema akımının usta yönetmenlerinden Luchino Visconti'nin bazılarınca en iyi filmi sayılan ve çekmiş olduğu tarihsel epiklerin en kişiseli olarak değerlendirilen "Leopar",[2] Sicilyalı yazar Giuseppe Tomasi di Lampedusa'nın ölümünden bir yıl sonra, 1958'de yayımlanan aynı adlı çok satan otobiyografik romanından uyarlanmıştır.

Filmin uluslararası bir oyuncu kadrosu vardır. Bu oyuncuların arasında Amerikalı aktör Burt Lancaster ve Fransız Alain Delon'un yanı sıra İtalyan oyuncular Claudia Cardinale, Terence Hill ve Giuliano Gemma sayılabilir. "Super Technirama 70" geniş perde sistemiyle çekilmiş görüntülerinin Giuseppe Rotunno'ya ait olduğu filmin özgün müziğini Nino Rota bestelemiştir. Bu epik dönem filmi, dramatik yoğunluğu, cafcaflı görüntüleri, ödüllü kostüm tasarımları, titizce hazırlanmış inandırıcı dekorları ile çevrildiği yıl İtalyanların Rüzgâr Gibi Geçti'si olarak anılmaktaydı.[3]

Konusu 1860'ta, İtalyan birliğinin kurulması (il Risorgimento) sürecinin sonlarında geçen film; Sicilyalı aristokrat Salina ailesinin acılarını, diğer aristokratlar gibi güçlerini kaybederek yerlerini burjuva sınıfına bırakmalarını, yani İtalyan toplumundaki köklü değişimi anlatır. Filmde olaylar Salina ailesinin reisi yaşlı Prens Don Fabrizio (Burt Lancaster)'nun bakış açısından anlatılır. Visconti'nin kendisi de bir aristokrat olarak doğmuş ama sonradan komünist partiye girerek eski sınıfına karşı mücadele etmişti. Aristokrasinin çöküşünü ve burjuvazinin yükselişini anlattığı bu filmi bir bakıma onun kendi öyküsüne de yakın durmaktadır.

Mayıs 1963'te Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye ödülünü kazanan film, "en iyi kostüm tasarımı" dalında Oscar'a aday gösterilmiş, aralarında David di Donatello ödülünün de bulunduğu 7 ödül daha kazanmıştır.

Konusu

Film 1860 yılında Sicilya'da başlar. Yaklaşık kırk yıldır devam eden iç çatışmaların ve İtalya yarımadasındaki birçok küçük devletin tek bayrak altında birleştirilmesi sürecinin artık sonuna gelinmiştir. Hareketin liderlerinden Giuseppe Garibaldi'nin Kızıl Gömlekliler adı verilen ordusuyla birlikte Sicilya'ya doğru harekete geçtiği haberini alan yörenin soylularından Prens Don Fabrizio Salina (Burt Lancaster) sosyal statüsünün risk altında olduğunu anlar ama çok köklü bir değişimin geleceğine de pek inanmaz. Ona göre iktidara gelecek olanlara verilecek bazı ödünlerle yeni duruma uyum sağlamak, servetlerini ve statülerini bir süre daha muhafaza etmek mümkün olabilecektir. Prensin fırsatçı yeğeni Tancredi (Alain Delon) ise daha aceleci davranarak Garibaldi'nin ordusuna subay olarak katılır. Palermo'daki bir çatışmada gözünden yaralanan Tancredi bir savaş kahramanı olarak eve geri döner. Aynı fırsatçı Tancredi, kralcıların Avusturya desteğinde Garibaldi'ye karşı galibiyet kazandıkları zaman da taraf değiştirmekten çekinmiyecektir. Zaten Tancredi'nin "Her şeyin aynı kalabilmesi için değişimi kabullenmeliyiz" şeklindeki felsefesinin altında yatan bilgeliği Prens de benimsemiştir.

Liberallerin ve yeni burjuva sınıfının yönetimi devralması, aristokratlarla (halk onlara senyörler adını vermiştir) beraber kiliseyi de mağdur edecektir. Bu nedenle ailesiyle birlikte Peder Pirrone (Romolo Valli)'yi de yanına alan Prens, malikanesini terkederek yazlık evlerinin bulunduğu Donnafugata adlı kasabaya göç eder. Prens, kasabanın arsa spekülasyonlarıyla zengin olmuş yeni belediye başkanı, sonradan görme Don Calogero Sedara (Paolo Stoppa)'dan pek hoşlanmasa da ufukta yeni toprak reformlarının gözüktüğü bu yeni dönemde ailesini ve servetini güvence altına almak için yeğeni Tancredi'nin başkanın güzel kızı Angelica (Claudia Cardinale)'yla evlenmesine onay verir. Orta üst sınıftan tüccarlardan, serbest meslek sahiplerinden ve politikacılardan oluşmuş bu yeni sınıf karşısında aristokrasinin miyadının artık geçmiş olduğunu en sonunda anlayan Prens kendisine yapılan senatörlük teklifini de geri çevirir.

Filmin sonunda Tancredi'nin Angelica'yı sosyeteye takdim ettiği ve bir saate yakın süren balo sahnesi ise sinema tarihinin en görkemli anıtlarından biri olmuştur. Prensin acılar çekerek malikaneyi odadan odaya tıpkı bir gölge gibi dolaştığı, yapayalnız oturduğu odalarda değişen bir devir üzerine derin düşüncelere daldığı ve olan biten her şeyin diyaloglardan çok görüntülerle anlatıldığı bu sahneler asil sınıfın can çekişmesinin bir metaforu olarak da okunabilir.

Filmin farklı sürümleri

Yönetmen Luchino Visconti'nin kurgusunu onayladığı filmin ilk versiyonu tam 205 dakika uzunluğundaydı ve filmin İtalya'da yapılan ilk özel gösteriminde bu özgün versiyon kullanıldı. Ancak bu süre genel gösterimler için çok uzun bulunduğu için Visconti prömiyerin hemen ardından ikinci bir kurgu daha yaptı. Yönetmenin ikinci resmi kurgusu adı verilen bu sürüm 195 dakika uzunluğundaydı ve Cannes Film Festivali'nde filmin bu versiyonu gösterilmiştir. Daha sonra yine yönetmenin onayıyla yeni bir kurgu daha yapıldı. 187 dakikalık bu versiyon Criterion Collection'ın çıkarttığı DVD'de de vardır. Filmin dağıtım haklarını elinde bulunduran 20th Century-Fox şirketinin ABD ve İngiltere piyasası için yaptırttığı İngilizce dublajlı versiyon ise 161 dakikaya indirilmişti. Bu versiyon da Criterion'un DVD box set'inde yer almaktadır.[4]

Özgün hali 205 dakika olan ve birçok ülkede kısaltılarak (195 ilâ 161 dak) gösterime verilen bu uzun soluklu epik filmin 1965 yılında Türkiye'de 130 dakikaya indirilerek gösterilmesini sinema yazarı Tuncan Okan o tarihte Milliyet Gazetesi'ndeki köşesinden eleştirmişti. Filmin eksiksiz bir kopyası ise Şubat 1967'de Türk Sinematek Derneği'nde gösterilmiştir.[1]

Filmin İtalyanca özgün versiyonunda Burt Lancaster'e İtalyanca dublaj yapılmış, ancak İngilizce dublajlı versiyonunda aktör kendi sesini kullanmıştır.[3]

"Leopar" 1980 yılında bizzat filmin görüntü yönetmeni Giuseppe Rotunno'nun gözetiminde bir restorasyona tabi tutulmuştu.

Uyarlandığı roman

19. yüzyılda İtalya'nın birleşmesi sürecinde İtalya'da, özellikle de Sicilya'da sosyal dengelerin altüst olması, aristokrat sınıfın çökerek yerini burjuva sınıfına terk etmesi konusunu işleyen bu destansı film, kendisi de Sicilyalı bir aristokrat olan yazar Giuseppe Tomasi di Lampedusa'nın aynı adlı çok satan romanından uyarlanmıştır. İtalya'nın en önemli ve en çok baskısı yapılan romanlarından biri olan Il Gattopardo yazarın ölümünden bir yıl sonra, 1958'de yayımlanmıştı. Tomasi di Lampedusa bu otobiyografik romanını büyük-büyük babasının yaşadıklarına dayanarak yazmıştı. Bilindiği gibi filmin yönetmeni Luchino Visconti de aristokrat sınıftan geliyordu. Film eleştirmeni Roger Ebert'e göre bu roman konuyu yazabilecek yegane insan tarafından yazılmış, sinemaya aktarabilecek yegane insan tarafından da filme alınmıştır.[5]

Lampedusa'nın romanı Türkçe olarak ilk kez 1963 yılında Altın Kitaplar tarafından yayımlanmıştı. Ayrıca Bilgi Yayınevi 1972'de filmin bir senaryo kitabını da basmıştı.

Oyuncu kadrosu

Claudia Cardinale ve Alain Delon "Leopar" ın bir sahnesinde.
Oyuncu Rolü
Burt LancasterPrens Don Fabrizio Salina
Claudia CardinaleAngelica Sedara / Bertiana
Alain DelonTancredi Falconeri
Paolo StoppaDon Calogero Sedara
Rina MorelliPrenses Maria Stella Salina
Romolo ValliPeder Pirrone
Terence HillKont Cavriaghi
Giuliano GemmaGaribaldi'nin Generali
Serge ReggianiDon Francisco Ciccio Tumeo
Pierre ClémentiFrancesco Paolo
Lucilla MorlacchiConcetta
Ida GalliCarolina
Ottavia PiccoloCaterina
Carlo ValenzanoPaolo
Brook FullerKüçük Prens

Filmin adı nereden geliyor

İtalyan birliği sağlanmış, eskiden ayrı bir devlet olan feodal Sicilya artık İtalya'nın bir parçası olmuştur. Reformlara girişmiş olan yeni yönetim deneyimlerinden yararlanmayı düşündüğü Prens Don Fabrizio Salina (Burt Lancaster)'ya senatörlük teklif etmiştir. Bir devlet görevlisi bu teklifi Sicilya'ya kadar gelerek bizzat prense iletir. Bunun bir yararı olmayacağını düşünen Don Fabrizio teklifi geri çevirir. Görevliye Sicilya'nın kendine özgü şartları olduğu ve değişimin sanılandan çok daha uzun bir zaman alacağını, feodal düzenin eninde sonunda değişeceğini ama yerine gelecek düzenin daha da kötü olacağını söyler. Birkaç gün misafir ettiği elçiyi uğurlarken ona şu sözleri sarfeder: "Bizler leoparlar, aslanlarız. Yerimizi çakallar, sırtlanlar alacak. Ama ister leopar, aslan, çakal veya kuzu olalım kendimizi bu toprağın özü saymaya devam edeceğiz". Elçi bu sözlerden bir anlam çıkaramaz.(filmin 135. dakikası). Prens eski düzendeki soyluları leopar ve aslanlara, onların yerini alacak olan orta sınıfı da çakallar ve sırtlanlara, halkı da kuzulara benzetmiştir. Filmin adı buradan gelmektedir.[6]

Kaynakça

  1. ^ a b "Milliyet Gazete Arşivi". gazetearsivi.milliyet.com.tr. 14 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2010. 
  2. ^ "The Leopard/Plot Synopsis" (İngilizce). allmovie.com. 17 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2010. 
  3. ^ a b Windeler, Robert (1985). Burt Lancaster. Jove Book. ss. sayfa 134. 
  4. ^ "Alternate versions forIl gattopardo (1963)" (İngilizce). IMDb. 27 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2010. 
  5. ^ "The Leopard (1963)" (İngilizce). rogerebert.suntimes.com. 20 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2010. 
  6. ^ "Leopard/Production Values" (İngilizce). epinions.com. 18 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2010. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

2 Kasım, Miladi takvime göre yılın 306. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 59 gün vardır.

<span class="mw-page-title-main">Sicilya</span> Akdenizde yer alan en büyük ada

Sicilya, Akdeniz'in en büyük adası ve İtalya'nın 20 bölgesinden birisidir. İtalya'nın beş özerk bölgesinden biri olan Sicilya'nın nüfusu yaklaşık 5 milyondur.

<span class="mw-page-title-main">Luchino Visconti</span> İtalyan film yönetmeni (1906-1976)

Luchino Visconti, İtalyan Yeni Gerçekçilik akımının usta yönetmenlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Jean Renoir</span> Fransız film yönetmeni ve senarist (1894 – 1979)

Jean Renoir, Fransız film yönetmeni, sinema oyuncusu ve yazardır. Empresyonist ressam Pierre Auguste Renoir'in oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Vito Genovese</span> İtalyan-Amerikalı çeteci (1897 – 1969)

Vito Genovese, Amerikan mafyasının liderlerinden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">İtalya Krallığı</span> 1861-1946 yılları arasında Güney Avrupada hüküm sürmüş bir krallık

İtalya Krallığı, 1861 yılında İtalya’nın birleşmesinden 1946 yılında İtalyan Cumhuriyeti’nin ilanına kadar devam etmiş bir krallıktır. İtalya Krallığı, Roma İmparatorluğu’nun dağılmasından sonra kurulmuş, bütün İtalya yarımadasını kapsayan ilk devlettir. Aradaki 12 yüzyıl boyunca İtalya yarımadasında çok sayıda devletçik kurulmuştur.

<i>İnsanlar Yaşadıkça</i> (film, 1953)

İnsanlar Yaşadıkça, 1953 ABD yapımı dramatik savaş filmidir.

<i>Beyaz Geceler</i> (film, 1957)

Beyaz Geceler 1957 İtalya Fransa ortak yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Le Notti Bianche dir.

<i>Kış Masalı</i>

Kış Masalı ünlü İngiliz oyun yazarı William Shakespeare tarafından yazılmış bir tiyatro eseridir. 1611'de ilk defa I. James'in sarayında sahnelenmiştir. İlk yazılı baskısı, 1623'te William Shakespeare'in toplu eserlerini ıhtivâ eden "Birinci Folyo" baskısında kaydedilmiştir. Oyun ilk sahnelendiğinde komedi olarak tanımlanmakla beraber, bazı modern eleştirmenler eseri "romans" türüne dahil etmektedir. Birtakım eleştirmenler ve araştırmacılar da eseri bir "problem oyun" olarak görmektedirler; çünkü oyunun başındaki üç perde çok güçlü psikolojik dram türünde fakat son iki perde de komedi unsuru ağırlık kazanmakta ve oyun nihâyetine mutlu sonla sona ermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Giuseppe Rotunno</span> İtalyan görüntü yönetmeni

Giuseppe Rotunno, ödüllü İtalyan görüntü yönetmenidir. 1950'li yıllardan 1990'lı yıllara kadar devam eden uzun sinema kariyerinde 79 filmin görüntü yönetmenliğini yaptı. Avrupa'nın en iyi yönetmenleriyle çalıştı. Federico Fellini'yle birlikte çok sayıda filme birlikte imza attıkları için genelde "Fellini'nin görüntü yönetmeni" olarak da tanınır. Luchino Visconti ve Vittorio de Sica da sık çalıştığı yönetmenler arasındaydı. 1963'te Vittorio de Sica'nın Sophia Loren ve Marcello Mastroianni'li filmi "Ieri, oggi, domani" 'nin görüntü yönetmenliğini de o yaptı.

<i>Tutku</i> (film, 1943) 1943 Yapımı İtalyan Filmi

Tutku 1943 İtalya yapımı dramatik suç filmidir. İtalyanca özgün adı Ossessione dir.

<i>İtalyan Usulü Boşanma</i>

İtalyan Usulü Boşanma 1961 İtalya yapımı kara komedi filmidir. Özgün adı Divorzio all'italiana olan film İngilizce konuşulan ülkelerde Divorce, Italian Style adıyla gösterime girmiştir.

<i>Leopar</i> (senaryo)

Leopar, Luchino Visconti'nin yönettiği 1963 tarihli aynı adlı filmin Türkiye'de 1972 yılında yayımlanmış senaryo kitabıdır.

<i>Leopar</i> (roman) roman

Leopar, İtalyan yazar Giuseppe Tomasi di Lampedusa'nın ölümünden bir yıl sonra 1958 yılında yayımlanan dönemsel tarihi romanıdır. Özgün adı Il gattopardo dur.

<i>Günahkâr Gönüller</i>

Günahkâr Gönüller, 1954 İtalya yapımı dramatik dönem filmidir. Özgün adı Senso olan film 11 Aralık 1956 tarihinde Türkiye'de gösterime girmişti.

<span class="mw-page-title-main">Camillo Benso (Cavour kontu)</span> İlk İtalya başbakanı

Camillo Benso, Cavour Kontu, İtalyan devlet adamı. Uluslararası gelişmeler ve devrimci hareketlerden yararlanarak Savoy Hanedanı yönetiminde İtalya'nın siyasi birliğini sağlayan ve yeni krallığın ilk başbakanı olan Piyemonteli muhafazakâr devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Francesco Rosi</span> İtalyan film yönetmeni

Francesco Rosi, İtalyan film yönetmeni. Bireysel ve toplumsal sorunlara birlikte eğildiği filmleriyle uluslararası alanda tanınmıştır. Il caso Mattei filmiyle 1972 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye kazandı.

<i>Yer Sarsılıyor</i>

Yer Sarsılıyor 1948 İtalyan yapımı politik dram filmidir. Luchino Visconti'nin yönettiği film Giovanni Verga'nın 1881 çıkışlı romanı I Malavoglia'dan uyarlanmıştır. Başrollerini Antonio Arcidiacono ve Giuseppe Arcidiacono'nun paylaştığı filmde Sicilya'daki bir balıkçı köyünde yaşananlar anlatılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kurtarılması Gereken 100 İtalyan Filmi</span>

Kurtarılması Gereken 100 İtalyan Filmi listesi, "1942 ile 1978 yılları arasında ülkenin kolektif hafızasını değiştiren 100 filmi" bildirmek amacıyla oluşturulmuştur. Film koruma veya film restorasyonu, sinema tarihçileri, arşivciler, müzeler, sinematekler ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlar arasında çürüyen film stoklarını kurtarmak ve içerdikleri görüntüleri korumak için devam eden bir dizi çabayı ifade eder. En geniş anlamıyla koruma, bir filmin mümkün olduğunca orijinal biçimine yakın bir şekilde varlığını sürdürmesini sağlar.