İçeriğe atla

Leontius (gaspçı)

Antioch'ta Leontius'un ismina basılan altın solidus

Leontius (YunancaΛεόντιος, Leòntios; ö. 488) Doğu Roma İmparatorluğu'nda general ve imparator Zeno'ya karşı 484-488 yıllarında taht iddiası ile bir isyana önderlik etmiştir.

Hayatı

Leontius, Suriye kökenlidir ve Dalisandus'tandır. Zeno hükümdarlığında magister militum per Thracias (Trakya İmparatorluk orduları başkomutanı) olmuştur.

484 yılında, general Illus, imparator Zeno ile ilişkilerini kesti. İmparator, Leontius'u bir ordu ile Illus'a yolladı fakat Illus, Leontius'u kendi tarafına geçmeye ikna etti. Zeno, Konstantinopolis halkı, Doğu Roma politikacılarının önemli kısmı tarafından sevilen biri değildi, çünkü İsauria kökenli olması onun barbar olarak görülmesine neden oluyordu (Basiliscus tarafından 475/476 yılında tahtın gasp edilmesi ile karşılaşması da bu sebeptendi); kendisi de İsauria kökenli olan Illus, kendisi yerine tahta Leontius'u geçirmeye karar verdi.

Leontius'un taç giyme töreni 19 Temmuz 484 günü Tarsus'ta gerçekleşti, o tarih, bazı astrologların tavsiyesinin ardından, özel olarak seçilmişti[1] - dul imparatoriçe Verina tacı takmış ve Dioecesis Orientis ile Dioecesis Aegypti valilerine gaspçıyı imparator olarak kabul etmelerini öneren birer mektup yollamıştı. 27 Temmuz günü girdiği Antioch'da ve bazı başka yerlerde tanındı ; Zeno'nun karşılık vermesinden önce bazı görevlileri atayacak[2] sikke bastıracak zamanı bile oldu.

Roma ve Ostrogot unsurlardan oluşan ve Teoderik ve İskitli İoannis komutasındaki Zeno'nun ordusu 8 Ağustos günü Antioch yakınlarında asi ordusunu mağlup etti. Illus and Leontius, direnişçilerin dört yıl kalacağı Papurius kalesine sığınmak zorunda kaldılar. 488 yılında kale, ihanet ile düştü; Calycadnus kenarında Seleucia'da kafası kesilerek idam edilmiş, kafası Zeno'ya yollanmıştır.

Illus and Leontius'un her ikisi Kalkedon Amentüsüne inandıkları için, o inancın sahibi Antioch Patriğinin desteğini kazandılar ancak onun dışında çok az destekleri vardı. Ayrıca aralarında şair, filozof ve kahin Pamprepius'un da olduğu bazı Paganlar da isyanı destekledi.

Kaynakça

Özel
  1. ^ An astrologer close to Zeno calculated a horoscope based on the coronation day of Leontius, claiming that Leontius' astrologers had the wrong horoscope, as it did not consider certain elements (Barton, Tamsyn S., Ancient Astrology, Routledge, 1994, 0-415-11029-7, p. 67).
  2. ^ Among these Justinian, an ex-honorary consul, who had followed Illus and Leontius in Antioch and soon after had been proclaimed comes sacrarum largitionum of the usurper Jones, Arnold Hugh Martin, John Robert Martindale, John Morris, "Iustinianus 5", Prosopography of the Later Roman Empire, volume 1, Cambridge University Press, 1992, 0-521-07233-6, p. 645.
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

Magister militum, Roma İmparatorluğu'nda ve cumhuriyet döneminde bugünün genelkurmay başkanına denk gelen askerî rütbeydi. İmparatordan veya konsülden sonra askeri alanda en yetkili rütbe magister militumdur. Roma İmparatorluğu'nun ikiye bölünmesinden sonra her iki imparatorlukta da bu rütbe sistemi devam etmiştir. Doğu Roma İmparatorluğu'nun son dönemlerinde imparatorların bu rütbeyi bizzat kendilerine verdikleri görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Romulus Augustus</span>

Flavius Romulus Augustus, 31 Ekim 475 ile 4 Eylül 476 tarihleri arasında hüküm sürmüş son Batı Roma imparatorudur. Tarihi olarak döneminin Roma'nın Batı'daki varlığının sonuna işaret ettiği kabul edilir.

Ioannes Malalas, bazen Malelas olarak yazılır,, Antioch'tan Yunan vakanüvis.

<span class="mw-page-title-main">Zeno (imparator)</span> Doğu Roma İmparatorluğu İmparatoru

Flavius Zeno (y. 425- 9 Nisan 491) iki defa tahta geçmiş Doğu Roma İmparatorluğu İmparatorudur. İlk imparatorluk dönemi 9 Şubat 474-9 Ocak 475'te; sonraki ise Ağustos 476 - 9 Nisan 491 arasında olmuştur. Kendisi İsaurialı asıllı olup orijinal ismi Tarasicodissa veya Trascalissaeus idi. İlk Bizans imparatorları arasında ismi iyi bilinen imparatorlardan biridir. Hükümdarlığı sırasında içişleri alanında yurt içi isyanları ve dinsel uyuşmazlıklar çok önemli olmuştur; fakat bunlara rağmen dışişleri alanında büyük başarılar kazanmıştır. Doğu İmparatorluğunu dengeli tutmayı başarmakla beraber, İmparatorluk döneminde Julius Nepos ve Romulus Augustus imparatorluklarından sonra Batı Roma İmparatorluğu ortadan kalkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. Leo (imparator)</span> 457den 474e kadar Roma İmparatoru

I. Leo Trakyalı, 457 – 474 döneminde Doğu Roma\Bizans İmparatorluğu imparatoru olmuştur. Taraftarları tarafından Magnus Thrax olarak; düşmanları tarafından Makalles ("Kasap") olarak anılmıştır. Leo önce Doğu Roma İmparatorluğu merkezi Konstantinopolis reel iktidarı elinde tutan ordu başkomutanı rütbeli barbar Alan asıllı Aspar'in bir kuklası olacağı görülerek imparatorluğa yükseltilmiştir. Fakat imparator olduktan sonra diğerlerinin bir kuklası olmadan yetenekli bir idareci ve çok becerikli bir siyasetçi olduğunu göstermiştir. Saltanat yıllarında Roma İmparatorluğu'nun barbar kavimlere kaybetmiş olduğu arazilerin geri alınması ve çok zayıf olarak bocalayan Batı Roma İmparatorluğu'nun desteklenmesi için birçok ileri görüşlü ve azimli ekonomik ve siyasi planların yapılması ve uygulanmaya çalışılması ile geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">I. Anastasius</span>

I. Anastasios (Yunanca: Φλάβιος Ἀναστάσιος) (d. 430 veya 431? - ö. 9 Temmuz 518), 491'den itibaren ölümüne kadar hüküm sürmüş Bizans İmparatorluğu imparatorudur. 430/431 yıllarında 'Dyrrhachium'da doğmuş; 11 Nisan 491'de bir saray memuru iken imparatorluğa geçirilmiş ve 518'de Konstantinopolis (İstanbul)’te ölmüştür. Hayatta iken lakabı Dikoros olmuştur; çünkü Anastasios'un bir gözü mavi diğeri kara idi.

<span class="mw-page-title-main">Bizans kültüründe politik nedenlerle sakat bırakma</span> Cezalandırma Yöntemi

Sakat bırakma, Bizans İmparatorluğu'ndaki suçlular için yaygın bir cezalandırma yöntemiydi, ancak imparatorluğun siyasi yaşamında da bir rol oynadı. Sakatlama cezalarının, aynı zamanda ikincil yararları da vardır. Rakibi kör etme sadece hareketliliğini sınırladığı gibi, aynı zamanda İmparatorluğun kontrol etmenin en önemli parçası olan bir savaşta orduya kumanda etmeyi imkânsız hale getirir. Hadım etmekte potansiyel rakipleri devre dışı bırakmak için kullanılan bir başka yöntemdir. Bizans İmparatorluğunda, bir erkeğin hadım edilmesi artık onun bir erkek olmadığı, yarı ölü, "yarı ölü bir hayat" anlamına gelirdi. Hadım etmek aynı zamanda, İmparator ya da tac için hakkı olan İmparator çocuklarını tehdit edecek bir varis doğumuna da engel olurdu. Diğer sakat bırakma çeşitleri, burnun kesilmesi (rinotomi) veya uzuvların kesilmesiydi.

Aelia Verina Bizans İmparatoru I. Leo karısı. İmparator Basiliscus'un kızkardeşidir. Kızı Ariadne, İmparatorlar Zeno ve I. Anastasius'un eşidir. II. Leo'nun anneannesidir.

<span class="mw-page-title-main">Bizans isyan ve iç savaşları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Doğu Roma ya da Bizans İmparatorluğu (330-1453) tarihi boyunca gerçekleşmiş iç savaş ya da diğer iç huzursuzlukların listesidir. Tanım, Bizans İmparatorluğu sınırları içerisinde en az bir muhalefet liderinin iktidara karşı gerçekleştirdiği herhangi bir ihtilaftır. Harici ihtilaflar için, Bizans savaşları listesine bakınız.

<span class="mw-page-title-main">Dioecesis Orientis</span> Roma İmparatorluğu Dioecesisi

Dioecesis Orientis, Akdeniz ile Mezopotamya arasında Orta Doğu'nun batı bölgelerini kapsayan Geç Roma İmparatorluğu Dioecesisidir. Geç Antik Çağ'da, İmparatorluğun en önemli ticari, tarımsal, dini ve entelektüel bölgelerinden biriydi ve Sasani İmparatorluğu'na ve asi çöl kabilelerine bakan stratejik konumu ona olağanüstü askeri bir önem verdi.

<span class="mw-page-title-main">Roma-Sasani Savaşı (421-422)</span>

Roma-Sasani Savaşı (421-422), Doğu Roma İmparatorluğu ile Sasani İmparatorluğu arasında bir çatışmadır. Casus belli, Hristiyanların Zerdüşt tapınaklarına karşı saldırılarına bir cevap olarak Sasani kralı V. Behram'ın Hristiyanlara zulmüdür. Hristiyan Doğu Roma İmparatoru II. Theodosius savaş ilan etmiş ve bazı zafer kazanmıştır fakat iki güç, status quo ante kabülü üzerine bir barış anlaşması imzaladılar.

İsauria Savaşı, 492'den 497'ye kadar süren ve Doğu Roma İmparatorluğu'nun ordusu ile İsauria'nın isyancıları arasında savaşan bir çatışmaydı. Savaşın sonunda, Doğu İmparatoru I. Anastasius, İsauria bölgesinin kontrolünü ele geçirdi ve isyan liderleri öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Illus</span> Roma İmparatorluğu konsülü

Flavius Illus, Bizans İmparatorları Zeno ve Basiliscus dönemlerinde etkin general.

Marcianus, Leo Hanedanı üyesidir ve İmparator Zeno'ya karşı 479 yılında gasp girişiminde bulunmuştur.

Leontia, Doğu Roma imparatoru I. Leo'nun kızıdır.

Papurius ya da Papyrius, Kilikya Campestris'de Tarsus yakınında bir kale.

Flavius Longinus, Doğu Roma İmparatorluğu'nun siyasetçisi, İmparator Zeno'nun kardeşi ve iki kere Konsül.

<span class="mw-page-title-main">Dioecesis Aegypti</span>

Dioecesis Aegypti Geç Roma İmparatorluğu Mısır ve Sirenayka eyaletlerini kapsayan dioecesis'i. Başkenti İskenderiye idi ve valisi, sıradan vicarius yerine, eşsiz praefectus augustalis unvanını aldı. Dioecesis başlangıçta Dioecesis Orientis'in bir parçasıydı, ancak ayrıldığı yaklaşık 380'den, 640'lı yıllarda Müslümanların Mısır'ı fethine kadar ayrı bir varlık halinde kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Sol Invictus</span> Geç Roma güneş tanrısı

Sol Invictus, Roma İmparatorluğu'nun resmi güneş tanrısı ve askerlerin koruyucusuydu. MS 25 Aralık 274'te, Roma imparatoru Aurelian, onu geleneksel Roma kültlerinin yanında devlet dini haline getirdi. Bilim adamları, yeni tanrının eski Latin Sol kültünün Elagabalus kültü ile beraber yeniden canlanması veya tamamen yeni olup olmadığı konusunda tartışma halindedirler. Tanrı, Aurelian'dan sonra imparatorlar tarafından tercih edildi ve I. Konstantin döneminin son üçüncü yarısına kadar sikkelerinde göründü.

<span class="mw-page-title-main">Marcus (Basiliscus'un oğlu)</span>

Marcus, Doğu Roma generali ve gaspçı Basiliscus ile Zenonis'in oğluydu. 475 yılında sezar ilan edildi ve daha sonra augustus unvanını aldı, babasıyla birlikte ortak imparator olarak hüküm sürdü. Zeno, 476 yılının Ağustos ayı sonunda Konstantinopolis'i yeniden ele geçirdiğinde, Marcus ve ailesi kilisede saklandılar. Zeno, kanlarını dökmeyeceğine dair yemin etti ve aileyi Kapadokya'daki Limnae'ye sürgün etti, burada açlıktan öldüler.