İçeriğe atla

Leonid Serebryakov

Leonid Serebryakov
Serebryakov, 1922
Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi Sekreterliği Üyesi
Görev süresi
5 Nisan 1920 - 16 Mart 1921
Kişisel bilgiler
Doğum 11 Haziran 1890
Samara, Rus İmparatorluğu
Ölüm 1 Şubat 1937 (46 yaşında)
Moskova, Sovyetler Birliği
Partisi SBKP

Leonid Petrovich Serebryakov, (11 Haziran 1890 - 1 Şubat 1937), Büyük Tasfiye'nin kurbanı olan Rus Sovyet politikacısı ve Bolşevik'ti.

Samara'da bir metal işçisinin oğlu olarak doğan Serebryakov, Lugansk'taki bir mühendislik fabrikasında torna tezgahı çalıştırmak için 14 yaşında okulu bıraktı.[1] 1905 Devrimi sırasında 15 yaşında Bolşeviklere katıldı, 1905-1907 yılları arasında birkaç kez tutuklandı ve devrimci faaliyetleri nedeniyle işinden uzaklaştırıldı. 1908'de iki yıllığına Vologda eyaletine sürgüne gönderildi. 1910'dan 1911'e kadar, serbest bırakıldıktan sonra, gezici bir Bolşevik organizatörü olarak görev yaptı ve Ocak 1912'deki Prag Konferansı'nın delegesi oldu. Menşevikleri ve Vladimir Lenin'in ortaya koyduğu çizgiyi takip etmeyen herkesi dışlayan ilk kişiydi.

1917'de Şubat Devrimi patlak verdiğinde Serebryakov, görev yaptığı Kostroma'da bir isyana öncülük etti ve Kostroma sovyetinin örgütlenmesine yardım etti. 1917'nin ortalarında Moskova'ya taşındı ve önümüzdeki dört yıl boyunca parti organizatörü olarak çalıştı. 1919'da Nikolai Krestinsky ve Yevgeny Preobrazhensky ile birlikte Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi Sekreterliği'nin üyesi oldu.[2] Üç sekreter, Lenin'le sendikalar konusunda anlaşmazlığa düştüğünde Leon Troçki'yi destekledi. Mart 1921'deki Onuncu Parti Kongresi'nde Lenin'in hizbi anlaşmazlık konusunda kesin bir zafer kazandı [3] ve Serebryakov ile Merkez Komite'nin diğer iki sekreteri istifa etmek zorunda kaldı. Daha sonra Rusya İç Savaşı sırasında Güney Cephesi Askeri Konseyi'nde Joseph Stalin ile birlikte çalıştı.[4] Mayıs 1922'den 1924'e kadar Ulaştırmadan Sorumlu Halk Komiser Yardımcısıydı.

1923'te Serebryakov 46'lar Bildirgesi'ni imzaladı ve ardından Leon Troçki'yi destekledi. 1924 yılında hükûmetteki görevinden alındı ve Sovyetler Birliği ile Romanya arasında bir barış anlaşmasını müzakere etmek üzere Viyana'ya gönderildi. Görüşmeler başarısızlıkla sonuçlandıktan sonra bir ticaret heyetiyle Amerika Birleşik Devletleri'ne gönderildi. 1926'da Rusya'ya dönerek Troçki ile Grigory Zinoviev ve destekçileri arasındaki yakınlaşma sırasında arabuluculuk yaptı. Ağustos 1927'de yeraltı matbaası işleten bir gruptan biri olarak Komünist Partiden ihraç edildi ve Semipalatinsk'e sürgüne gönderildi. 1929'da Sol Muhalefet'e verdiği destekten vazgeçti ve parti üyeliği Ocak 1930'da yeniden başlatıldı.

Ocak 1937'deki Onyedi Davası sırasında Serebryakov, Nikolai Yezhov ve Lavrentiy Beria'ya yönelik bir cinayet girişiminde suç ortağı olmakla ve Sovyet demiryolu taşımacılığının başı olmasına rağmen Sovyet demiryollarına, yapılan saldırılarla zarar vermekle suçlandı.[5] İşkenceyle zorla itirafın ardından ölüm cezasına çarptırıldı.[2] 1 Şubat 1937'de vuruldu. Serebryakov Aralık 1986'da rehabilite edildi.[5]

Kaynakça

  1. ^ Haupt, Georges; Marie, Jean-Jacques (1974). Makers of the Russian Revolution. Londra: George Allen & Unwin. s. 209. ISBN 0-04-947021-3. 
  2. ^ a b Satter, David (2011). It Was a Long Time Ago, and It Never Happened Anyway. Yale University Press. ISBN 9780300178425. 
  3. ^ Tenth Congress of the Russian Communist Party (Bolshevik) 21 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Great Soviet Encyclopedia, 3rd Edition (1970-1979).
  4. ^ "Marxists.org". 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2024. 
  5. ^ a b Interview with Zorya Serebryakova 5 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Leonid's daughter); WSWS.org; 27 February 2014

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Bolşevizm</span> Devrimci Marksist ideoloji

Bolşevik, çoğunluktan yana anlamına gelen Rusça kelime, 1903 yılında düzenlenen Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin İkinci Kongresi'nde Vladimir Lenin ve Julius Martov arasında yeni kurulmakta olan partinin üyelik tanımı üzerine başlayan görüş ayrılığı sonucu yaşanan ayrışmadaki taraflardan Lenin yanlısı grup. Kongrede Lenin yanlıları çoğunlukta olduğu için Rusça çoğunluk anlamına gelen Bolşevik olarak, azınlıktaki Martov yanlıları da Menşevik olarak adlandırılacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Lev Troçki</span> Marksist devrimci, teorisyen

Lev Davidoviç Bronştayn ya da yaygın bilinen adıyla Lev Troçki, Bolşevik siyasetçi, devrimci ve Marksist teorisyen.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Buharin</span> Bolşevik devrimci ve entelektüel, Sovyet siyasetçi

Nikolay İvanoviç Buharin, Bolşevik devrimci ve entelektüel, Sovyet siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Stalinizm</span> Marksist-Leninist ideolojinin teori ve pratiği

Stalinizm veya Stalincilik, Marksist-Leninist ideolojinin 1928-1953 yılları arasında Sovyetler Birliği’ni yöneten Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Josef Stalin’in uyguladığı siyasi sistemde kullanılan teori ve pratiğine verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi</span> Sovyetler Birliğini yöneten parti

Sovyetler Birliği Komünist Partisi, Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin Bolşevik kanadınca kurulan ve 1917 Büyük Ekim Sosyalist Devrimi'nden sonra 1991 yılına dek Sovyetler Birliği'ni yöneten parti. Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi olarak iktidara gelen parti 1918 yılında Komünist Parti adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Temizlik</span> Sovyet siyasi baskı, hapis ve infaz kampanyası

Büyük Temizlik, Büyük Tasfiye veya Büyük Terör, Sovyetler Birliği'nde 1936-1938 yılları arasında yapılan siyasi baskı kampanyasıdır. Komünist Parti ve devlet görevlileri arasında temizliğe yol açarken, Kızıl Ordu ile toprak sahiplerinin baskı altına alınmasına ayrıca geniş çapta polis araştırması, tutuklamalara ve keyfî infazlara yol açmıştır. Rus tarihçesinde en yoğun tasfiye harekâtıdır, 1937-1938 arası Yejovşçina, Sovyet gizli polisi NKVD'nin şefi Nikolay Yejov'un adından kaynaklanır. 600.000 ila 1.2 milyon kişinin öldüğü tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Julius Martov</span> Menşevik Lider

Julius Martov,, Yahudi asıllı Rus Menşevik lider. Martov'un Vladimir Lenin ve Lev Troçki ile yakın bir dostluğu vardı. Troçki onu "Demokratik Sosyalizmin Hamlet'i" olarak tanımlamıştır.

Mejrayontsi Rusça kelime anlamı olarak bölge birliği olarak çevrilebilir, Rus Sosyal Demokrat İşçi Partisi Menşevik grubuna bağlı Enternasyonalistler grubudur. 1913-1917 yılları arasında parti içindeki Sankt-Peterburg merkezli küçük bir siyasi gruptur, 1917 Ekim Devrimi sürecinde Bolşeviklerle birleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Aleksey Rıkov</span>

Aleksey İvanoviç Rıkov, Ekim Devrimi'nin ardından 1930'lu yıllara kadar önemli politik görevlerde bulunan Bolşevik devrimcidir. 1920'lerin sonunda Josef Stalin'e muhalefet eden önde gelen isimlerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Leonid Krasin</span>

Leonid Borisoviç Krasin, Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi’nin ilk üyelerinden, 1903 yılında yaşanan ayrımda Bolşeviklerden yana olur ve 1903 - 1907 yılına kadar Bolşevik Parti Merkez Komitesi üyesi. İktidarın alınmasından sonra 1924 - 1926 yılları arasında Tüm Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) Merkez Komitesi üyesi, Sovyet devlet adamı ve komünist siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Dmitri Ustinov</span>

Dmitri Fyodoroviç Ustinov, Kızıl Ordu komutanı ve Sovyetler Birliği Mareşali. 1976 yılından ölümüne kadar Sovyetler Birliği Savunma Bakanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Devrimci Askerî Komite</span>

Devrimci Askerî Komite, , Ekim Devrimi hazırlıkları sırasında Sovyetler altındaki Bolşevik parti örgütleri tarafından oluşturulmuş askerî unsurların adıdır. Komiteler, ayaklanmaları yönetmekte ve Sovyet iktidarını güvence altına almakta güçlü yönetici organlardı. Proletarya iktidarının geçici olağanüstü organları rolünü üstlendiler.

<span class="mw-page-title-main">Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 15. Kongresi</span>

Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 15. Kongresi 2-19 Aralık 1927'de Moskova'da yapıldı. Oy kullanma hakkı bulunan 898 asıl delege ve danışma oylaması hakkıyla 771 delege katıldı.

Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 8. Kongresi, Moskova’da 18-23 Mart 1919 tarihinde yapılmıştır. 313,766 parti üyesini temsilen 301 oy kullanma hakkına sahip delege ve konuşma hakkına sahip 102 delege katılmıştır. 8. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir.

Sol Muhalefet 1923'ten 1927'ye kadar Bolşevik Partisi içinde Lev Troçki'nin önderlik ettiği muhalefet grubu.

<span class="mw-page-title-main">Georgi Pyatakov</span>

Georgiy Pyatakov, Rus Devrimi sırasında faaliyet gösteren Bolşevik devrimci lider, komünist politikacı. Büyük Temizlik döneminde anti-sovyet eylemleri olduğu iddiasıyla idam edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Joffe</span>

Adolf Abramoviç Joffe komünist devrimci, Bolşevik siyasetçi ve Karaylar diplomatı.

<span class="mw-page-title-main">Andrey Andreyev</span>

Andrey Andreyeviç Andreyev, Sovyet siyasetçi, bakan. Josef Stalin döneminde politik olarak yükseldi, 1926'da aday olarak Politbüro'ya katıldı, 1932'te tam üye oldu. Sovyetler Birliği Komünist Partisi Parti Kontrol Komitesi'nin 1930-1931 arası ve 1939-1952 arası başkanlığı görevi yaptı. 1952'de Andreyev Politbüro'dan uzaklaştırıldı ve Yüksek Sovyet Başkanlığı'nın bir üyesi olarak büyük ölçüde onursal bir konuma yerleştirildi.

Sovyetler Birliği Komünist Partisi'ndeki muhalefet gruplarının yasaklanması, ilk olarak 1921'de gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Vladimir Bonç-Bruyeviç</span>

Vladimir Dmitriyeviç Bonç-Bruyeviç Sovyet siyasetçi, devrimci, tarihçi, yazar ve Eski Bolşevik. Vladimir Lenin'in kişisel sekreteriydi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.