Leon Garfield

Leon Garfield (14 Temmuz 1921 - 2 Haziran 1996), İngiliz kurgu yazarıdır. Çocuklar için yazdığı tarihi romanlarla tanınmaktadır ancak yetişkinler için de yazmıştır. Otuzdan fazla kitap yazmıştır ve televizyon için Shakespeare: The Animated Tales'in senaryosunu yazmıştır.

Garfield, Brighton Gramer Okulu'na (1932–1938) gitmiştir. Regent Street Polytechnic'te sanat eğitimi almıştır ancak çalışmaları önce ücretler için fon eksikliği, ardından II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle kesintiye uğramıştır.^[1] Nisan 1941'de Golders Green Sinagogu'nda Lena Leah Davies ile evlenmiştir ancak birkaç ay sonra ayrılmışlardır.^[1] Savaştaki hizmetinden dolayı Kraliyet Ordusu Tabip Birlikleri'ne katılmıştır. Belçika'da görev yaptığı sırada, ikinci karısı (1948'de) ve tanınmış bir çocuk kitabı yazarı olan ambulans şoförü Vivien Alcock ile tanışmıştır. Ayrıca Garfield'ın yazılarını büyük ölçüde etkileyerek ona Smith için orijinal fikir de dahil olmak üzere önerilerde bulunmuştur.^[2]

Savaştan sonra Garfield, Islington'daki Whittington Hastanesi'nde biyokimyasal laboratuvar teknisyeni olarak çalışmıştır ve 1960'lara kadar boş zamanlarında yazmıştır ve tam zamanlı olarak yazabilecek kadar başarılı olmuştur.^[3]

1964'te Garfields, her iki ebeveynin de en sevdiği yazar olan Jane Austen'den sonra Jane adını verdikleri bir kız çocuğu evlat edinmişlerdir.^[1]

Garfield, ilk kitabı olan korsan romanı Jack Holborn'u yetişkin okuyucular için yazmıştır. Ancak Constable & Co.'daki bir editör, kitabın potansiyelini bir çocuk romanı olarak görmüştür ve Garfield'ı onu genç okuyucular için uyarlamaya ikna etmiştir.^[3] Bu biçimiyle 1964'te Constable tarafından yayınlanmıştır. İkinci kitabı Sisteki Şeytan (1966), Guardian Ödülü'nü kazanmıştır.^[4] Daha sonraki birkaç çalışması gibi televizyon için de seri hale getirilmiştir. Sisteki Şeytan, tipik olarak on sekizinci yüzyılın sonlarında kurulan ve tehditkar bir entrikanın ortasına itilmiş mütevazı kökenlerden (bu örnekte gezici oyunculardan oluşan bir aileden bir çocuk) bir karakter içeren birkaç tarihi macera romanının ilkiydi. Bir diğeri, genç bir yankesici olan aynı adı taşıyan kahramanın zengin bir eve kabul edildiği Smith (1967); 1987'de Phoenix Ödülü'nü kazanmıştır.^[5] Yine bir diğeri, genç bir çırağın kazara ve vicdanının cani bir suçluya eşlik etmeye zorlandığı Black Jack (1968) filmidir.

1970'te Garfield'ın çalışması, Edward Blishen ile birlikte yazılan ve Charles Keeping tarafından resimlenen, çok sayıda Yunan mitini tek bir anlatıda yeniden anlatan Denizin Altındaki Tanrı ile yeni yönlere doğru ilerlemeye başlamıştır. En iyi İngiliz çocuk kitabı için Carnegie Madalyasını kazanmıştır.[6] Garfield, Blishen ve Keeping, The Golden Shadow (1973) adlı devam filminde tekrar işbirliği yapmıştır. Davulcu Çocuk (1970) başka bir macera öyküsüdür. Ancak daha çok merkezi bir ahlaki sorunla ilgilidir ve görünüşe göre biraz daha yaşlı okuyucuları hedeflemiştir. 1989'da Lions Tracks tarafından Devrim başlığı altında yeniden yayınlanan Eylül Tutsakları'nda (1975) bir eğilim devam etmiştir. Zevk Bahçesi (1976) ve Güven Adamı (1978). Adelaide Harris'in Garip Olayı (1972), iki çocuğun erkeklerden birinin kız kardeşini kullanarak Romulus ve Remus hikâyesinin inandırıcılığını test etmeye karar verdiği bir kara komedidir. O zamanlar en dikkate değer olanı, 1976 ile 1978 arasında ayrı ayrı yayınlanan ve daha sonra bir koleksiyon olarak The Apprentices, çıraklar hakkında bir dizi bağlantılı uzun kısa öyküsüdür. 1970'lerin ortalarındaki daha yetişkin temalı kitaplar karışık bir tepkiyle karşılaşmıştır ve Garfield, 1980'de Whitbread Ödülü kazanan John Diamond ve The Aralık Rose (1986) ile daha önceki kitaplarının modeline geri dönmüştür. 1980'de, Garfield'ın kendi stili üzerinde büyük etkisi olan bir yazar olan Dickens'ın 1870'te ölümüyle bitmemiş olan Edwin Drood'un Gizemi için bir son yazmıştır.

Garfield, 1985 yılında Kraliyet Edebiyat Cemiyeti üyeliğine seçilmiştir. 2 Haziran 1996'da, bir zamanlar çalıştığı Whittington Hastanesi'nde kanserden ölmüştür.

Garfield'ın çocuklara yönelik romanlarının hepsinde tarihi ortamlar vardır. İlk romanlar çoğunlukla on sekizinci yüzyılın sonlarında geçmektedir ancak John Diamond'dan itibaren on dokuzuncu yüzyılda geçmektedir.^[6] Nadiren tasvir edilen büyük tarihi olaylar veya karakterlerin kişisel hikâyeleri için yalnızca başlangıç noktaları sağlayan sosyal koşullar hakkında romanlar değildir.^[7] Garfield'ın gerçek olayları ele aldığı birkaç romanda, bu olaylar hakkında karakterlerinin sınırlı ve öznel bakış açılarından yazmaktadır.^[8]

Romanlar Dickens^[1][9] ve Stevenson'a çok şey borçludur.^[10] İkincisinin Hazine Adası, bir hazine peşinde koşan manipülatif karakterlerin değişen ittifaklarıyla Jack Holborn için açıkça bir model sağlamıştır. Garfield ayrıca Stevenson'ın The Master of Ballantrae'sindeki kardeşlerin kitap için ilham kaynağı olduğunu kabul etmiştir.^[11] Bu özel borçların ötesinde Garfield, Stevenson'ın nispeten muhafazakar bir kahramanı geleneksel ahlak sınırlarının dışında daha güçlü bir kişiliğe bağlama konusundaki düşkünlüğünü paylaşmaktadır. Destekleyici bir aileye dönüşmek, Dickens'a daha fazlasını borçludur.^[12]

Garfield'ın babası, Yahudi karısından boşandığında onunla olan bağlantısını kesmiştir.^[1][2] Roni Natov, bunun Garfield'ın çalışmalarını etkilemiş olabileceğini ve babalara ve baba figürlerine özel bir önem verdiğini savunmaktadır.^[13]

Garfield'ın kitaplarının çoğu film veya televizyon için uyarlanmıştır. Sisteki Şeytan 1968'de televizyonda yayınlanmıştır.^[14] The Strange Affair of Adelaide Harris, 6 bölümlük bir BBC dizisi haline getirilmiştir.^[15] Black Jack, Ken Loach tarafından uzun metrajlı bir filme çekilmiştir. John Diamond, 1981'de bir BBC televizyon dizisi haline getirilmiştir. Jack Holborn, 1982'de ZDF tarafından Alman Noel mini dizisi Jack Holborn'a dönüştürülmüştür. Alt Kattaki Hayalet 1982'de televizyonda yayınlanmıştır.^[16] "Bay Corbett'in Hayaleti" 1987'de Paul Scofield ve John Huston ile bir televizyon filmi haline getirilmiştir. Buna ek olarak Garfield, 1986 televizyon dizisi The Aralık Rose'un senaryosunu daha sonra bir roman olarak uyarlanmıştır^[17] ve Shakespeare'in saygın bir Rus animasyonu olan Shakespeare: The Animated Tales (1992 ve 1994) için yazmıştır.

• Sisteki Şeytan (1966), 1967'de Guardian Çocuk Kurgu Ödülü'nün açılışını kazanmıştır. Gazete sponsorluğundaki Ödül, çocuk yazarlarından oluşan bir panel tarafından değerlendirilmiştir.^[4]
• Denizin Altında Tanrı (1970), Kütüphane Derneği'nden her yıl verilen Carnegie Madalyasını kazanmıştır. Daha önce bu ödülü kazanmamış bir İngiliz deneği tarafından yılın en iyi çocuk kitabı seçilmiştir. 1967'den 1970'e kadar Garfield aynı zamanda Smith, Black Jack ve Drummer Boy için Carnegie Madalyası için üç kez ikincilik ödülü almıştır.
• John Diamond (1980), geniş bir okuyucu kitlesi için keyifli okumanın yanı sıra edebi değeri de göz önünde bulunduran bir yılın en iyi ödülü olan Whitbread Edebiyat Ödülü, Çocuk Romanı'nı kazanmıştır.
• Smith, 1987 Phoenix Ödülü'nü ilk yayınlandığında büyük bir ödül almayan en iyi İngilizce çocuk kitabı olarak Çocuk Edebiyatı Derneği'nden kazanmıştır.