İçeriğe atla

Leo von Caprivi

Leo von Caprivi
Almanya Şansölyesi
Görev süresi
20 Mart 1890 - 26 Ekim 1894
Hükümdar II. Wilhelm
Yerine geldiğiOtto von Bismarck
Yerine gelenChlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst
Prusya Başbakanı
Görev süresi
20 Mart 1890 - 22 Mart 1892
Hükümdar II. Wilhelm
Yerine geldiğiOtto von Bismarck
Yerine gelenBotho zu Eulenburg
Kişisel bilgiler
Doğum Georg Leo von Caprivi
24 Şubat 1831(1831-02-24)
Charlottenburg, Prusya
Ölüm 6 Şubat 1899 (67 yaşında)
Skyren, Prusya
Dini Lutheran
Ödülleri
İmzası
Askerî hizmeti
Bağlılığı  Prusya
Hizmet yılları 1849–1888
Rütbesi General der Infanterie
Vizeadmiral
Çatışma/savaşları Fransa-Prusya Savaşı
İkinci Schleswig Savaşı
Avusturya-Prusya Savaşı

Georg Leo Graf von Caprivi de Caprara de Montecuccoli (24 Şubat 1831 - 6 Şubat 1899), Otto von Bismarck'tan sonra 1890-1894 yılları arasında Almanya şansölyesi olan asker ve devlet adamı.

Askeri kariyeri

Berlin'de öğrenim gördü. 1849 yılında orduya girdi. 1866 yılındaki Avusturya seferinde 1. Ordu'nun kurmay heyetinde görev aldı. Fransa-Prusya Savaşı'nda 2. Ordu'ya bağlı 9. Kolordu'nun kurmay başkanı olarak görev yaptı. Hem Orléans çevresindeki hem de Metz önündeki savaşlara katıldı. 1883 yılında donanma komutanlığına getirildi. Bu görevi sırasında, bir yandan da Reichstag'da deniz kuvvetlerini temsil ediyordu. 1888 yılında bu görevlerinden istifa etti ve 9. Kolordu komutanlığına atandı.

Siyasi kariyeri

Üstün yöneticilik yeteneğini kanıtladığı ve hiçbir siyasi partiyle bağlantısı bulunmadığı için, Bismarck tarafından daha o yıllarda ardılı olarak görülüyordu. Nitekim Mart 1890'da Şansölye ve Dışişleri Bakanı olarak atandı.

Şansölye olarak elde ettiği ilk başarı, Temmuz 1890'da İngiltere ve Almanya'nın Afrika'daki nüfuz alanlarıyla ilgili geniş kapsamlı bir anlaşma gerçekleştirmek oldu. Ama Doğu Afrika ile Nijerya'daki saldırgan politikanın terk edilmesi ve Helgoland karşılığında Zengibar'ın talep edilmesinden vazgeçilmesi üzerine sömürgeci partiler yeni şansölyeye acımasızca saldırmaya başladılar. 1890 İngiliz-Alman Antlaşmasını Avusturya, Romanya ve öteki devletlerle yapılan ticari antlaşmalar izledi. Bu antlaşmalar dolasıyla İmparator II. Wilhelm'in açık övgülerini kazandı ve kont unvanı verildi. Bundan sonra tarımsal çıkar çevrelerinin aralıksız hücumlarıyla karşılaştı. Daha önce muhalefette bulunan liberallerin ve öteki partilerin desteğiyle iktidarını sürdürmeye çalıştı. Ordunun yeniden düzenlenmesi parlamentoda bir bunalıma yol açtıysa da düzenlemeyi başarıyla tamamladı. Bununla birlikte, askerlik süresini kısalttığı için bazı askerlerin düşmanlığını kazandı. 1892 yılında gündemdeki sorunun Hristiyanlık ile Ateizm arasında bir seçim yapmak olduğunu öne sürerek savunduğu eğitim yasa tasarısını meclisten geçiremeyince konumu ciddi biçimde sarsıldı. Bunun üzerine Prusya Başbakanlığı'ndan istifa etti. Almanya Başbakanlığı sırasında Kont Eulenburg görüş ayrılığı çıkınca ekim ayında imparator her ikisini de görevden aldı.

Yaşamının son yıllarını toplumdan bütünüyle uzak kalarak geçirdi.

Kaynakça

Siyasi görevi
Önce gelen:
Otto von Bismarck
Almanya Şansölyesi
1890–1894
Sonra gelen:
Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Avusturya'nın ilhakı</span> Führer Adolf Hitlerin 3. Reichı genişletmesinin ilk adımı

Avusturya'nın ilhakı, 12 Mart 1938'de Hitler'in Almanya'yı genişletme çabalarının ilk adımı olmuştur. Avusturya'nın ilhakını, Versay Antlaşması gereği 15 yıldır Milletler Cemiyetinin kontrolünde olan Saar bölgesinin Almanya'ya verilmesi, Çekoslovakya'nın Südetlerinin Almanya'ya hediye edilmesi, Almanya'nın Çekoslovakya'yı işgali ve en sonunda Polonya'nın işgali takip etti.

<span class="mw-page-title-main">Otto von Bismarck</span> Alman İmparatorluğunun ilk şansölyesi

Otto von Bismarck, 19. yüzyılda, bağları kuvvetli olmayan bir konfederasyon olan Almanya'nın birleşmesinde önemli rol oynayan ve Birleşik Almanya'nın ilk Şansölyesi olan Alman devlet adamıdır. Bismarck-Schönhausen Kontu ve Lauenburg Dükü olarak da anılan Otto von Bismarck, Yeni Almanya'yı kan ve demir politikasına göre kuracağını söylediği için kendisine Demir Şansölye adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Helmuth Karl Bernhard von Moltke</span> Alman mareşal

Helmuth Karl Bernhard von Moltke, Alman Mareşal. Yeğeni Helmuth Johann Ludwig von Moltke, Generaloberst rütbesiyle 1908-14 yılları arası Alman Ordusu Genelkurmay Başkanı olarak I. Dünya Savaşı'nda da görev aldı.

<span class="mw-page-title-main">Alman İmparatorluğu</span> 1871den 1918e dek Almanya

Alman İmparatorluğu ya da İkinci Reich, 18 Ocak 1871'de Prusya ve diğer Küçük Alman Devletlerinin özellikle Otto von Bismarck'ın katkılarıyla, birleşmesiyle oluşan birleşik Alman devletidir. İlk imparatoru I. Wilhelm'in taç giymesiyle imparatorluk resmen kuruldu. Yeni İmparatorluğu Habsburg Hanedanı yerine Hohenzollern Hanedanı yönetti, başkent Berlin yapıldı. Yeni İmparatorluk, Avusturya'yı toprakları dışında bıraktı. 1884'ten itibaren Almanya, Avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı. Hızlı büyüyen ekonomisiyle, dünyanın en büyük ekonomilerinden biri oldu, ordusu ve donanmasıyla Büyük Britanya'ya kafa tutar hale geldi.

<span class="mw-page-title-main">Paul von Hindenburg</span> Alman mareşal ve devlet adamı (1847–1934)

Paul von Hindenburg, Prusyalı-Alman mareşal ve devlet adamıdır. 1925-1934 yılları arasında Almanya'nın ikinci cumhurbaşkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Fransa-Prusya Savaşı</span> Avrupa merkezli savaş

Fransa Prusya Savaşı, 19 Temmuz 1870 - 10 Mayıs 1871 tarihleri arasında Fransız İkinci İmparatorluğu ile Prusya Krallığı arasında yapılan savaş. Fransa'da genellikle 1870 Savaşı olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Kurt von Schleicher</span> Alman Politikacı ve Weimar Cumhuriyeti Şansölyesi

Kurt von Schleicher, Adolf Hitler'in iktidara gelmesinin arifesinde Weimar Cumhuriyeti'nin şansölyeliğini yapmış (1932-33) Alman asker ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Bernhard von Bülow</span> Alman İmparatorluğu’nun dördüncü şansölyesi ve Prusya başbakanı

Prens Bernhard Heinrich Karl Martin von Bülow, Alman İmparatorluğu şansölyesi ve 1900-1909 arasında Prusya başbakanı. I. Dünya Savaşı öncesinde İmparator II. Wilhelm ile birlikte Almanya'yı genişletme politikası izlemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Theobald von Bethmann Hollweg</span> Alman İmparatorluğu’nun beşinci şansölyesi

Theobald von Bethmann Hollweg, I. Dünya Savaşı öncesinde ve savaş sırasında Alman Şansölyesi. Alman bürokrasisinin idari kademelerinden şansölyeliğe atanan ilk kişidir.

<span class="mw-page-title-main">Cevat Çobanlı</span> Türk asker ve siyasetçi

Cevat Çobanlı, Türk asker ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">III. Friedrich (Alman imparatoru)</span> Alman İmparator

III. Friedrich, Veliaht Prens Friedrich Wilhelm olarak da bilinir, Almanca Kronprinz Friedrich Wilhelm, tam adı Friedrich Wilhelm Nikolaus Karl, 1888'de 99 gün süreyle Prusya kralı ve Alman imparatoru. Liberal ve meşrutiyetçi görüşlerden etkilenmiş, ama Hohenzollern hanedanının krallık ve imparatorluk değerlerine bağlı kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Franz Joseph</span> Avusturya-Macaristan imparatoru (1830-1916; hd: 1848-1916)

Franz Joseph, 1848-1916 yılları arasında hüküm sürmüş olan Avusturya-Macaristan imparatoru. Avusturya-Macaristan'ın en uzun hüküm süren imparatorudur. 1914'te Sırbistan'a savaş açarak I. Dünya Savaşı'nın çıkmasına neden olmuş ve savaş devam ederken ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Beck</span>

Ludwig Beck, Alman subay. Nazi Almanyası döneminde Truppenamt Başkanı (1933-1935) ve OKH Başkanı (1935-1938).

<span class="mw-page-title-main">Avusturya-Prusya Savaşı</span> Prusya Krallığı ve Avusturya İmparatorluğu arasındaki savaş (1866)

Avusturya-Prusya Savaşı veya Yedi Hafta Savaşı, 1866'da Avusturya İmparatorluğu liderliğinde Alman Konfederasyonu ile Prusya Krallığı ile Alman müttefikleri yanında İtalya ve Alman müttefikleri arasında gerçekleşti. Sonuç olarak Alman devletleri üstünde Prusya egemenliği ve Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı denilen İtalyan birleşmesi süreci gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Hans von Seeckt</span> Weimar Cumhuriyeti Genelkurmay başkanı

Johannes "Hans" Friedrich Leopold von Seeckt , Alman general. I. Dünya Savaşı sırasında General August von Mackensen ile doğu cephesindeki Alman hareketlerinin planlanmasında önemli rol oynadı. 1919-1920 yılları arasında Genelkurmay Başkanlığı hüviyetinde olan Askerî Büro Şefi görevini yürüttü.

<span class="mw-page-title-main">Alfred von Waldersee</span>

Alfred Ludwig Heinrich Karl Graf von Waldersee, Alman Mareşal. 1888-1891 Alman İmparatorluk Genelkurmay Başkanı ve 1900-1901 yılları arası Çin Müttefik Yüksek Komutanı.

<span class="mw-page-title-main">August Karl von Goeben</span>

August Karl von Goeben, Prusyalı piyade generali. Fransa-Prusya Savaşı'ndaki hizmetleri sebebiyle Demir Haç madalyasıyla taltif edildi.

<span class="mw-page-title-main">Albrecht von Roon</span> Prusyalı asker

Albrecht Theodor Emil Graf von Roon, Prusyalı bir asker ve devlet adamı. 1859-1873 arasında Savaş Bakanı olan Roon, Danimarka, Avusturya ve Fransa ile başarılı savaşlar yapılarak Almanya'nın Prusya liderliğinde birleşmesiyle sonuçlanan 1860'lardaki süreçte, Otto von Bismarck ve Helmuth von Moltke ile birlikte önemli bir rol oynamıştır. Bir muhafazakâr ve monarşi taraftarı olan Roon, ordunun verimliliğini artırmak için çalışan hırslı bir yenilikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Alman İmparatorluğu anayasası</span>

Alman İmparatorluğu anayasası, Alman İmparatorluğu'nda 1871-1919 yılları arasında kullanılan ve 16 Nisan 1871'de yürürlüğe giren temel kanunlardır. Alman tarihçiler bu anayasa için Bismarck'ın imparatorluk anayasası adını kullanır.

<span class="mw-page-title-main">Kan ve Demir</span> Bismarck ve "Kan ve Demir", aslında Almanların birleşme seferberliğinin tüm dünyaya ilanıydı

Kan ve Demir, Alman Şansölye Otto von Bismarck'ın, Alman topraklarının birleşmesiyle ilgili olarak, 30 Eylül 1862 tarihinde, Prusya Eyalet Meclisi (Landtag) Bütçe Komisyonu önünde yaptığı konuşmaya verilen isimdir. Konuşmasının son kısmında kullanılan bu kelimeler, Bismarck'ın en çok alıntılanan ifadesi hâline gelmiştir.