Vilâyet, 1864 yılında Teşkil-i Vilayet Nizamnamesi ile tanımlanan birinci dereceden bir yönetim birimidir. 19 ve 20. yüzyıllarda önce Osmanlı Devleti, ardından 1960'a kadar Türkiye Cumhuriyeti'nde, bir valinin yönetimi altındaki birimdir. Bugün Türkiye'de vilayet, il anlamında kullanılır.
Adana Vilayeti, Osmanlı Devleti vilayetidir. 1869 yılında kurulmuştur.
Ankara Vilayeti, Osmanlı Devletinin bir vilayetidir.
Halep Vilayeti, 1867 yılında kurulmuş Osmanlı Devleti vilayeti. Vilayet merkezi Halep'tir. Halep Vilayeti 1864 yılında kabul edilen Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile kurulmuştur.
Trablusgarp Vilayeti, 1864 yılında gerçekleşen yönetim reformu sonucu Trablusgarp Eyaleti yerine kurulan Osmanlı vilayetidir.
Diyarbekir Vilayeti, 1867 yılında kurulan Osmanlı Devleti vilayeti. Vilayetin merkezi Diyarbekirdir.
Beyrut Vilayeti, 1888 yılında Suriye Vilayeti'nden ayrılarak kurulmuş Osmanlı Devleti vilayetiydi. Vilayet merkezi Beyrut'tu.
Manastır Vilayeti, bir Osmanlı vilayetidir. 1867'de İşkodra Vilayeti ve 1869'da Prizren Vilayeti, bu vilayetten ayrılmıştır. Birinci Balkan Savaşı sırasında Osmanlıların elinden çıkmıştır.
Hüdavendigâr Vilâyeti ya da Bursa Vilayeti, 1867 yılında kurulan Osmanlı vilâyeti.
Konya Vilayeti, bir Osmanlı vilayeti. 1864'te kabul Teşkili Vilayet nizamnamesiyle Karaman Eyaletinin kaldırılmasıyla kurulmuştur. Vilayet, 1919 ile 1921 yılları arasında Konya, Antalya, Isparta ve Burdur bir İtilaf Devleti olan İtalya'nın işgaline uğramıştır. 1923'te Konya Vilayeti, Niğde, Konya, Burdur, Antalya, Isparta ve Karaman olarak 5 şehre ayrılmıştır.
Trablusşam Eyaleti veya Trablusşam Beylerbeyliği, Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı bir eyalet. 1516'daki Mercidabık Muharebesi'nde Suriye ve civar bölgenin kazanılmasının ardından, 1517 yılında eyalet olan Şam Eyaleti'nin ve 1534'te eyalet yapılan Halep Eyaleti'nin içerdiği topraklar idari bakımdan düzenlenerek, 1579 yılında eyalet olmuştur.
Edirne Vilayeti Osmanlı Devleti vilayetidir. 1877'den önce 8 sancağı vardı. Vilayet 93 ve Balkan Harbinden sonra küçülmüştür. Dedeağaç, Gümülcine sancakları Yunanistan'ın Filibe ile Slimia Bulgaristan'ın olmuştur.
Yanya Eyaleti, Osmanlı İmparatorluğu'nun bugünkü Güney Arnavutluk, Orta ve Kuzey Yunanistan topraklarında bulunan eski bir eyalettir. 1670 yılında kurulmuştur ve idari merkezi Yanya'dır. 1788'den 1822'deki suikastine kadar Tepedelenli Ali Paşa, Tırhala sancakbeyi olarak görev yapmıştır. 1867 yılında kabul edilen Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile Yanya Vilayeti kurulmuştur.
İşgal Edilmiş Düşman Toprakları Yönetimi (İEDTY), 1917-1920 yılları arasında eski Osmanlı İmparatorluğu'nun Levant ve Mezopotamya'daki vilayetleri üzerinde Britanya ve Fransız ortak askeri yönetimiydi. Yönetim, 19-26 Nisan 1920 San Remo Konferansı'nda Fransız Suriye ve Lübnan Mandası ile Birleşik Krallık Filistin Mandası'nın kurulmasıyla sona erdi.
Akka Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi.
Osmanlı İmparatorluğu'nda vasal ve bağımlı devletler, çeşitli unvanlar taşıyan, Osmanlı devletinden yardım alan ya da yarı bağımlı devletlerdir.
Trablus Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun Beyrut Vilayeti'nde bulunan bir sancağıydı. Sınırları doğuda Suriye Vilayeti'ndeki Hama Sancağı, batıda Akdeniz, kuzeyde Lazkiye Sancağı ve güneyde Beyrut Sancağı arasında uzanıyordu. Sancağın 1914 yılındaki nüfusu 175.063'tür.
Maraş Sancağı ya da önceki adıyla Ablistan Sancağı, Osmanlı'nın Halep Vilayeti'nin kuzeyinde yer alan bir sancağıydı. Sınırları güneyde Ayıntab Sancağı, kuzeyde Sivas, doğuda Ma‘mûretü'l-Azîz Vilayeti ve batıda Adana Vilayeti arasında uzanıyordu. Sancağın merkezi Maraş'tı. 1914'te sancağın toplam nüfusu 187.899 idi.
Teke Sancağı ya da Teke İli, günümüzde Türkiye'nin Antalya şehrinin merkeziyle birlikte; Finike, Kaş, Kalkan, Gömbe, Elmalı, Kızılkaya, Kocaaliler ve Afyonkarahisar'ın bir kısmını içine alan bir Osmanlı sancağıydı. II. Murad zamanında Osmanlıların kontrolüne giren sancağın kuzeyinde Hamîd Sancağı, kuzey doğusunda Karaman, doğusunda Alanya ve batısında Menteşe Sancağı bulunuyordu.
İsmail Hakkı Bey (1870-?), Osmanlı bürokrat ve siyasetçi.
