İçeriğe atla

Laz müziği

Laz müziği, Laz halkının geleneksel müziğine verilen addır. Laz müziği, Kolhis'den günümüze değin ulaşan süreç içinde birçok kültürden ve medeniyetten etkilenerek çeşitlilik kazanmıştır. Laz müziği, temelde insan sesine dayanır. Günümüz Laz müziğini coğrafî olarak Gürcistan (Kafkasya) ve Türkiye (Doğu Karadeniz) olarak iki kısımda incelemek mümkündür.

Kuzeydoğu Anadolu'da yaşayan Lazlar, müzik için k'aide (კაიდე) kelimesini kullanmaktadırlar. Lazca yazı dili gelişmemiş olduğundan Laz halk edebiyatı ürünü olan türküler sözlü ifade edilip aktarılır. Geleneksel çalgılar olan kemençe ve tulum, Laz müziğinin icrasında -insan sesiyle beraber- temel rol oynarlar. Tulum Lazların ulusal sazıdır. Tuluma Lazca'da guda (გუდა) denilmektedir; Hopa ve Batum yöresinde ise ç'ip'oni (ჭიპონი)... Kemençe de Lazlarla özdeşleşmiş bir halk çalgısıdır. Kemençeye Lazca'da çemane (ჩემანე) denilmektedir; Hopa ve Batum'da ise ç'ilili (ჭილილი)... Bir diğer önemli Laz halk çalgısı da kavaldır. Kavala Lazca'da p'ilili (პილილი) denilmektedir. Laz şarkıları çoğunlukla sevda konusunu işler. Bunda, Laz erkeklerinin eskiden beri ekonomik koşulların etkisi ile evlerini terk edip uzak diyarlara (Sovyet ülkeleri) iş aramaya ya da balıkçılık yapmaya gitmelerinin etkisi büyüktür. Ayrıca 93 Harbi'nden sonra Batum'dan Marmara bölgesine göç eden Lazlar akordeon kullanmaktadır.[1]

Gürcistan Lazları Müziği – Kafkasya Lazları Müziği

Güneybatı Kafkasya'da Acaristan'da yaşayan Lazlar da müzik için Türkiye Lazları'nın kullandığı k'aide (კაიდე) kelimesini kullanmaktadırlar. Ancak bunun yanında musik'a (მუსიკა) kelimesini de kullanırlar. Tulum, kemençe ve kavalın yanı sıra Abhazya ve Samegrelo'da yaşayan Hristiyan Lazların yani Megrellerin çalgılarını da kullanırlar. Yine tuluma, ç'ip'oni (ჭიპონი), kemençeye ç'ilili (ჭილილი), kavala ise Gürcistan kültürü etkisi ile salamuri (სალამური) derler. Aynı anda iki salamuri çalmak maharet sayılır ve takdir edilir. Doli (დოლი) isimli küçük Kafkas davulu ezgiler arasında ritim tutup, birlik sağlar ve oyunu canlandırır. Tipi, vurgulu bir davuldur ancak buna çubukla vurulmaz. Ğuni ve çonguri (ჩონგური) diğer önemli çalgılardır. Tüm Gürcistan'da olduğu gibi Batum'da da çongurinin yeri ayrıdır. Gürcistan ile özdeşlenen bu çalgıyı Acaralar, Lazlar, Gürcüler, Megreller ve Abhazlar ortak olarak kullanırlar. Telli bir çalgı olan çonguri saz işlevi görür. akordeon da kullanılır. Hemen her ezgi de sesini duymak mümkündür.

Laz Müziği’nde türler

Lazuri Dest’ani – Laz Destanı

Enstrümanların bulunmadığı ortamlarda solo ya da koro şeklinde icra edildiği gibi kemençe, tulum ve kaval eşliğinde de söylenir. Konuları daha çok aşk, ölüm, doğa, gurbet, askerlik gibi içtimaî konulardır. Destanlar Laz Müziği'nde öylesine yaygındır ki Lazistan’ın bazı yörelerinde “şarkı” ile eş anlamda kullanılır.

Ok’obalu-Mek’a-Mok’a (Atışmalı Şarkılar)

Daha çok toplu olarak gerçekleştirilen eğlencelerde, iki grup hâlinde, dans eşliğinde ya da sadece vokallerle söylenir. Her iki grupta doğaçlama söz söyleme yeteneğine sahip bir lider bulunur. Bu kişi şarkının akışına göre anlamlı, karşı tarafa cevap niteliğinde, sürükleyici, kafiyeli sözler düzer ve arkadaşlarına söyler ve şarkı, birlikte söylenir. Grup lideri -yorulduğunda veya performansı düştüğünde- değişebilir.

Atışmalı şarkılar, genellikle kadınlar ve erkekler olarak ayrılan iki grup arasında yapılır. Saatlerce süren bu eğlencenin sözleri zaman zaman müstehcenlik içerebilir, hatta karşılıklı sataşmalara varabilir.

Oşvacu K’aide (Mola-dinlenme Şarkıları)

Bu türe giren şarkılar daha çok tarlada çalışan kadınlar tarafından, dinlenme zamanlarında, çalgısız, grup hâlinde söylenirler. Bu tarz, söyleyicinin duygularını yansıtması ve iç dünyasını anlatması açısından mühimdir.

Bgara

"Bgara"nın kelime anlamı "ağlama"dır. Ölülerin ardından yakılan bir eşit ağıttır. Genellikle kadınlar, ölü evine, ölü yakınlarının acısını paylaşmak için grup hâlinde gittiklerinde söylerler. Ölen kişinin yapmak isteyip de yapamadıkları ile arkasından bıraktığı izleri konu alır.

Nani (Ninni)

Kulaktan kulağa aktarılan bu ezgiler çocukların müzik kulağının temelini oluşturur. Laz Müziği’nde, bazı anonim şarkılarda, ninnilerin etkisi ciddî anlamda hissedilir.

Helessa Yalessa-Heyamoli-Heymoli (İmece Şarkıları)

Helessa Yalessa, erkekler tarafından toplu olarak yapılması gereken ağır işlerde, gücü bir yerde toplamak ve ortak bir ritim oluşturmak için söylenen ezgili sözlerdir.

Xoroni (Horon)

Geleneksel Laz halk dansı olan horonlar, tulum ve kemençe eşliğinde, halka şeklinde oynanan; bir kişi tarafından yönetilen şarkılı halk danslarıdır. Tulum çalan kişi topuğuyla yere vurarak ya da topluluk içinden biri çubukla tahta zemin, kazan, kovan gibi sert cisimlere vurup ses çıkararak ritim tutar; horona ve horonculara yardımcı olur. Laz insanın horona olan tutkusu ve horonun arkaik biçimi en iyi şekilde bir Laz deyişi ile özetlenebilir: Tambis mok’limei ixoronams (Çalıya tutunup horon oynuyor). Hopa ve Borçka yörelerinde Kafkasik etkiler gözlenir. Horon figürlerini açıklamak hiç de zor değildir. Tüm hareketler yaşamın içerisinden alınır: deniz işçiliğinde yinelenen el-kol-ayak hareketleri Laz oyunlarının figürlerine yansımıştır.

Batum yöresi Laz oyunları arasında, horonun Kafkasya'daki biçimi “horumi”, “ot’irtinoni” ve “mencelişi” gibi horonlar pek meşhurdur. ”Horumi” nin ikinci figürü “mxucişi” omuz hareketi figürüdür. İkinci kat halka birinci halkanın omuzuna çıkar ve oyunu orada sürdürür. Omuzlardaki bu yük birinci kat halkanın işini güçleştirir. Bu yüzden bu figürdeki ayak hareketleri daha ölçülü ve daha düzeylidir. Batum'daki Laz müziği için Türkiye'dekinin Kafkasya yansıması diyebiliriz. Destan geleneği Batum yöresinde daha ileriye gitmiştir. Öyle ki meşe ağaçlarına kızlı erkekli ekiplerle çıkılıp atışılır.

Kaynakça

  1. ^ "Senaiye Mahallesi" (PDF). karamursel.gov.tr. 14 Nisan 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2022. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tulum (çalgı)</span> Karadeniz bölgesine özgü üflemeli çalgı

Tulum, Anadolu'nun kuzeydoğusunda Rize, Artvin, Ardahan, Erzurum ve Gümüşhane'de kullanılan nefesli bir halk çalgısı. Balkan yarımadası ve İskoçya'da kullanılan gaydadan en önemli farklı pes sesleri kontrol edebilen boruya sahip olmamasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yaşar Turna</span>

Yaşar Turna, Laz kemençeci.

<span class="mw-page-title-main">Kabak kemane</span>

Kabak kemane, Türk halk müziği'ndeki telli, yaylı ve deri kapaklı sazların tek örneğidir. Kökeni Orta Asya'ya dayanmaktadır. Kabak kemane, Türkiye’de özellikle Batı Anadolu’da Ege Bölgesi’nde) yaygın olarak kullanılan bir sazdır. Kabak, kabak kemane, rebap ve ıklığ gibi adlar ile bilinmektedir. Orta Asya Türkmenlerinin Gijek adını verdiği ve Azerbaycan halk müziğinde Kemança adıyla kullanılan çalgı da aynı köktendir. Gövdesi kabak veya hindistan cevizi, göğsü deri, iki veya üç telli olan bir halk çalgısıdır. Yörelere göre farklılık gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Kopuz</span> telli çalgı aleti

Kopuz, Türk ve Altay halk kültüründe bir çalgı. Komus da denir. Bağlamanın atası olan müzik aletidir. Türkler’de önemi büyüktür. Bağlama ve kopuz kutsal sayılır. Bu kelimeyle ilişkili olan kobzamak, kopzatmak gibi fiiller çalgı çalmayı ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Horon</span> Doğu Karadeniz bölgesinde kemençe veya tulum ile oynanan halk oyunu

Horon, Doğu Karadeniz Bölgesi'nde oynanan geleneksel halk danslarının genel adıdır. Sinop'ta, Samsun, Ordu, Giresun, Trabzon, Rize, Artvin, Gümüşhane, Bayburt'un Aydıntepe ilçesi, Erzurum'un İspir, Tortum ve Olur ilçelerinde ve Doğu Karadeniz'den göçenlerden dolayı Sakarya'da oynanan çevik hareketli oyunlardır.

<span class="mw-page-title-main">Megreller</span> etnik grup

Megreller, Gürcistan'da Karadeniz'e kıyısı olan Megrelya'nın yerli halkı. Önemli bir Megrel nüfusu da başkent Tiflis’te ve Abhazya’da yerleşiktir. 1990’ların başında, Gürcü-Abhaz savaşı sırasında, ayrılıkçı yönetim tarafından Abhazya’dan göç ettirilen halkın yaklaşık 180.000-200.000 kadarı Megrel'di. Göç edenlerden önemli bir kısmı geri dönebilmiştir. En yakın akrabaları Lazlar olup birlikte Zanlar adıyla ele alınır ve Zan dilinin birbirine yakın iki kolunu konuşurlar.

<span class="mw-page-title-main">Birol Topaloğlu</span> Türk Halk Müziği sanatçısı

Birol Topaloğlu, Laz asıllı halk müziği sanatçısı.

<span class="mw-page-title-main">Kemençe</span>

Kemençe, rebap, keman türü yaylı çalgılarla akraba olduğu düşünülen, bir yay yardımıyla çalınan üç telli geleneksel halk çalgısının adı olup, klasik kemençe ile karıştırılmasını önlemek amacıyla Karadeniz kemençesi olarak da adlandırılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Lazlar</span> Etnik grup

Lazlar (Lazca: Lazepe, Lazi Güney Kafkas dillerinden Lazca konuşan ve Türkiye ve Gürcistan'ın Karadeniz kıyısındaki bölgelerinde yaşayan bir etnik gruptur.

Sipsi, Nefesli çalgılar grubundan bir Türk halk müziği çalgısıdır. Kabak kemane gibi, Teke yöresi gurbet havası açışlarında sık duyulur. Başta Dirmil-Altınyayla Burdur ve Isparta olmak üzere, Fethiye'den kuzeye doğru Denizli'ye kadarki bölge içerisinde sıkça kullanılan yöresel bir müzik aletidir.

Klasik Batı Müziği, kökeni Antik Yunan müzik kültürüne dayandırılan, daha sonra Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşüyle başlayan Orta Çağ ve Gotik dönemde çok sesliliğin gelişimiyle beraber daha da biçimlenmiş, kilise ve saray baskısı altında Rönesans'ın erken yüzyılında vokal polifoni çerçevesi içinde gelişmiş, Yüksek Rönesans ile beraber çalgı müziğinin de yükselişiyle içeriği bugünün klasik müzik olarak adlandırılan biçimleri ve teknikleriyle gelişimini sürdürmüş bir kurumsal müziğin, kilise baskısına direnen halk müziğinin dans ve şarkı biçimleriyle karşılıklı etkileşimi sonucu gelişimini sürdürmüş olan, uluslararası olarak kabul görmüş müzik türüdür. En önemli özelliği, çok sesli ya da çok ezgili (polifonik) ve çok ritmli (poliritmik) olmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Türk halk müziği</span> Türkçe yöresel etnik müziklerin tümü

Türk halk müziği ya da kısaca Türkü, Türkiye'nin çeşitli yörelerinde farklı ağızlar ve formlarda söylenen Türkçe yöresel etnik müziklerin tümü. Yapısal olarak folklorun bir parçası olan Türk halk müziği, sözlü halk müziği ve sözsüz halk müziği olmak üzere ikiye ayrılır. Sözlü halk müziğine genel olarak türkü adı verilir. Sözsüz halk müziğine ise ezgi adı verilir. Klasik Türk halk müziği, çeşitli yörelerden derlenmiş birçoğu anonim olan türkülerden ve sözsüz halk müziklerinden oluşur, anonim eserlerin sözü ve bestesinin kime ait olduğu bilinmez ve yöreye mâl olmuştur. Modern Türk halk müziği ise, 1970'li yıllardan sonraki dönemde eski yöresel müzik kalıpları örnek alınarak oluşturulmuş, sözü ve bestesi belli olan halk müzikleridir. Türk halk müziği, halk oyunları ve halkbilim ile de yakından ilgilidir. Bunun dışında genel karakteristiğine göre; bektaşi, halay, teke, zeybek gibi türlere ayrılır. Ayrıca il bazında türküler kategorilendirilmiştir.

Erdal Tuğcular, Türk bestecisi ve müzik eğitimcisi.

<span class="mw-page-title-main">Doli</span>

Doli, Gürcistan’da ve Kafkasya’da kullanılan vurmalı çalgı. Yüksek gövdeli davulu andırır. İki tarafından deri kaplı olan silindirik gövde, demir halkalarla sıkıca tutturulmuştur. Omza asılarak veya asılmadan koltuk altında sıkıştırılır ve oturarak avuç içi ve parmaklar aracılığıyla çalınır. Ucu hafifçe geniş çubuklarla da çalınabilir. Çalan kişi bazen halk dansına da eşlik eder. Güçlü efekt elde etmek için merkeze ve piyano efekti elde etmek için kenarlara vurulur. Dolinin yüksekliği gövdesinin yarıçapının üç katı kadardır. Doli yaygın olarak erkekler tarafından çalınır. Performansta, doli dansın ritmini belirler. Doli, genellikle çonguri, çiboni, salamuri, buzika ve duduki gibi diğer bölgesel çalgılar eşliğinde çalınan bir çalgıdır.

Çuniri Gürcistan'da kullanılan bir yaylı çalgıdır.

<span class="mw-page-title-main">Koltuk davulu</span>

Koltuk davulu, tek taraflı çıplak elle çalınan çift başlı halk davuludur. Ermenistan, Türkiye, İran Azerbaycanlıları, Azerbaycan Gürcistan ve diğer Kafkasya bölgelerinde kullanılmaktadır. Çalındığı bölgeye göre farklı isimlerle anılmaktadır. Koltuk davulumembranofonu, Hindistan'daki dhol ve nakkareden farklıdır.

Karadeniz kemençesi veya Laz kemençesi, Yunanistan ve Türkiye'de kullanılan yaylı müzik aletidir. Genellikle dörtlü aralıklarla B-E-A şeklinde akortlanmış üç teli vardır. Pontus Rumlarının önde gelen müzikal halk çalgısıdır. 11. ve 12. yüzyıllar arasında icat edildiği tahmin edilmektedir. Kemençe, birçok ahşap türünden yapılabilmektedir.

Romanya müzik alanında, aktif etnik müzik ögeleri de içeren çok kültürlü bir müzik ortamına sahip bir Avrupa ülkesidir. Romanya ayrıca pop müzik, hip hop, heavy metal ve rock and roll alanlarında da gelişen tarzlara sahiptir. 21. yüzyılın ilk on yılında Tom Boxer, Morandi, Akcent, Edward Maya, Alexandra Stan ve Inna gibi bazı Pop ve Europop grupları da sanatçıları da yurtdışında başarı elde edebildi. Geleneksel Rumen halk müziği, ilgi görmeye devam ediyor ve halk müzisyenlerinin bazıları ulusal ün kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan müzik aletleri</span>

Azerbaycan müzik aletleri(Azerice: Azərbaycan musiqi alətləri) Azerbaycan'da, öncelikle halk çalgı aletleri topluluğunda kullanılan müzik aletleridir. Eski müzik aletleri, halkın tarihi, kültürel ve manevi anıtlarıdır. Azerbaycan halk çalgı aletlerinin sınıflandırılması Azerbaycan'da var olan çalgı aletlerinin türleri belirlenirken klasik şiirlerden alınan dizeler de çok değerli kaynaklardır.

Samida, üç kız kardeşin kurduğu Gürcü müzik grubudur. Grubun üyeleri, ilk ikisi ikiz olmak üzere, Yudum, Damla ve Tamara’dır. Gürcü dilinde “Samida”, üç kız kardeş anlamına gelir.