Kaba Taş Devri, Yontma Taş Devri veya bilimsel adıyla Paleolitik Çağ olarak tanımlanan Eski Taş Çağı günümüzden yaklaşık 2 milyon yıl önce başlamış ve 12.000 yıl önce son bulmuştur. Ancak verilen bu tarihlerin dünya geneli içinde geçerli olduğunu ve yerel olarak değişmeye açık bulunduğunu da belirtmek gerekir. İnsanlık tarihinin %99'u gibi çok büyük bir bölümünü kapsayan bu çağ, aynı zamanda ilk insan atalarının ortaya çıkışı ve ilk aletlerin üretimi yoluyla insanın kavrama yeteneği ve temsil etmesiyle de söz konusu tarihin gelişimi içinde çok önemli bir yer tutmaktadır.
Akitanya, Fransa'nın 26 bölgesinden biridir. Fransa'nın güneybatısında bulunan bölgenin Atlas Okyanusu'na kıyısı bulunmakta ve Pireneler boyunca İspanya ile sınır oluşturmaktadır. Bölgeden geçip Atlas Okyanusu'na dökülen iki nehir şunlardır: Dordogne ve Garonne. En büyük ve merkez şehri Bordeaux'dur. Yörede ünlü Bordeaux şarabı üretilmektedir.
Nekropol (Nekropolis), arkeolojik şehirlerde mezarlıkların ve toplu mezar yerlerinin bulunduğu bölgeye verilen isimdir. Yunanca nekros-polis ölü(ler) şehri demektir. Antik çağdaki şehirlerde mezar yerlerinin günümüz şehirlerinden farkı, günümüzde daha çok yerleşim yerlerine uzakta ve şehrin dışında olan mezarların, o dönemlerde şehirle iç içe olmasıdır.
Venüs heykeli, genellikle dişilik organları abartılmış, yukarı Paleolitik zamanlardan kalma kadın yontucuklara verilen genel addır.
Aynadaki Venüs, İspanyol Altın Çağı'nın önde gelen ressamlarından Diego Velázquez'in (1599–1660) tablosu. Eser Londra'daki Ulusal Galeri'de sergilenmektedir. Velázquez bu tabloyu 1647 ile 1651 yılları arasında tamamlamıştır.
Urbino Venüsü, İtalyan ressam Tiziano'ın 1538 yılında çizdiği yağlı boya tablodur. Tabloda, Venüs olduğu düşünülen çıplak bir genç kadın, Rönesans dönemine ait bir sarayın gösterişli ortamında, bir kanepe ya da yatak üzerinde uzanmış olarak betimlenmiştir. Tablo, Floransa'daki Uffizi Galerisi'nde sergilenmektedir.
Akitanya Düşesi Eleanor (d. 1122, Poitiers; ö. 1204, Poitiers), nüfuzlu bir Orta Çağ asilzadesidir. 1137'de hem Akitanya Düşesi, hem de Fransa Kraliçesi olmuştur. Bu evlilik Fransa tahtına bir varis üretememiş; iki taraf anlaşmalı bir şekilde boşanmıştır. Düşes, boşandıktan hemen sonra Normandiya Dükü Henry ile nişanlanmıştır. Çift çok geçmeden de evlenmiştir. Dük, 1154 yılında II. Henry olarak İngiltere tahtına çıkınca, Eleanor bu sefer de İngiltere Kraliçesi olmuştur. Bu evlilik Plantagenet Hanedanı'nın da başlangıcını sağlamıştır. Hanedanın, Fransa, İngiltere ve İrlanda'ya yayılan geniş topraklarına günümüzde tarihçiler Angevin İmparatorluğu (1154-1242) adını vermektedir.
Üç Cazibe Rafael'in Fransa'nın Chantilly kentindeki Musée Condé'de yer alan yağlı boya tablo çalışmasıdır. Menşei tarihi tespit edilememiş, ancak yaklaşık 1500 yılında Pietro Perugino ile çalışmaya başlamasının ardından bir noktada boyanmış gibi görünmeye başlamış, muhtemel olarak 1503 - 1505 tarihleri arasında boyanmıştır. James Patrick, 2007'deki Rönesans ve Reformasyon adlı eserinde, tabloda betimlenen kadınların ön ve arka görünümlerinin Rafael'in gördüğü ilk çıplak kadından esinlenerek boyadığını düşünmektedir.
Bordo şarabı güneybatı Fransa‘da Bordo bölgesi'nde üretilen bir şaraptır. Bordo, Garonne Nehri üzerindeki Bordo şehrinde merkezlenmiştir. Şehrin kuzeyinde Dordogne Nehri Garonne ile birleşerek Gironde adlı geniş haliç ve Gironde bölümü 120,000 hektardan fazla toplam bağ alanıyla Fransa'nın en büyük şarap üretim alanıdır.
Abri Pataud ; güneybatı Fransa'daki Vézère nehrinin sol bankında yer alan Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil belediyesinin ortasında keşfedilmiş, radyokarbon tarihleme yöntemi ile belirlendiğine göre 34 ila 20 bin yıl öncesine ait insan kalıntıları, taş aletler ve diğer arkeolojik eserlere sahip bir kaya sığnağıdır. Orinyasiyen'den Magdalenian'a 14 büyük arkeolojik kültürün izlerini taşıyan sit, ilk kez 1930'da keşfedildi ancak 1950'ler ve 60'larda Amerikan arkeolog Hallam L. Movius tarafından yürütülen kazı çalışmalarına dek ilgi çekmedi. Kazılarda keşfedilen buluntular, güneybatı Fransa'nın Üst Paleolitik zaman diziliminde önemli yeni keşifleri ve düzenlemeleri tetikledi.
Badanj Mağarası, Bosna-Hersek'in Stolac kasabası yakınlarındaki Borojevići köyünde yer alan bir mağaradır. Küçük bir mağara olan Badanj Mağarası, 1976 yılında, MÖ 12.000 ila 16.000 yıllarına tarihlenen mağara gravürlerinin keşfinden sonra insanların dikkatini çekmiştir.
Szelim mağarası kuzeybatı Macaristan'da, Gerecse Dağları'nın batı kenarında, Tatabánya şehri yakınlarındaki Által-ér Vadisi'nin 289 metre (948 ft) yukarısında yer alan bir mağaradır. Mağaranın içi 45 metre (148 ft) uzunluğunda ve 14 metre (46 ft) yüksekliğindedir. Bölge, kolay erişilebilir konumundan dolayı yüzyıllar boyunca yerel köylüler tarafından düzenli olarak ziyaret edilmiş ve sığınak olarak kullanılmıştır. Mağaranın devasa dikdörtgen girişinde Tuğrul'un bir anıtı bulunmaktadır.
İgnatyevka Mağarası, Rusya'nın güneyinde, Ural Dağları'ndaki Belaya nehrinin bir kolu olan Sim Nehri kıyısındaki büyük bir kireçtaşı mağarasıdır. Mağarada 1980 yılında bir kadın figürünün parietal duvar resmi keşfedildi. Mağara resmindeki kadının bacakları arasındaki yirmi sekiz kırmızı noktanın kadın adet döngüsünü temsil ettiğine inanılmaktadır.
Gravettiyen, günümüzden yaklaşık 33.000 yıl önce,Orinyasiyen'in yerini alan, Avrupa Üst Paleolitik döneminde yer alan bir arkeolojik endüstriydi. Arkeolojik olarak, çoğu araştırmacının birleşik olduğunu düşündüğü son Avrupa kültürüdür ve bazı unsurları y. 17.000 BP ortadan kaybolsa da çoğunlukla günümüzden y. 22.000 yıl önce, Son Buzul Maksimum'una yakın bir tarihte ortadan kalkmıştır. İspanya ve Fransa'da, onu Solutreyen izledi ve İtalya, Balkanlar, Ukrayna ve Rusya'da Epigravetyen olarak gelişti veya devam etti.
Vézère Vadisi'nin Tarih Öncesi Alanları ve Dekore Edilmiş Mağaraları, Fransa'da yer alan bir Dünya Mirası Alanıdır. 1979'dan beri UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yer almaktadır. Özellikle, Dordogne ilindeki Vézère vadisinde, çoğunlukla "Tarih Öncesi'nin Başkenti" olarak adlandırılan Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil ve çevresinde bulunan 15 tarih öncesi bölgeyi kapsamaktadır. Bu vadi, 25'i dekore edilmiş mağara dahil 150'den fazla bilinen alanı ile tarih öncesi alanlar açısından son derece zengindir ve Paleolitik dönem ve sanatının araştırılmasında önemli bir rol oynamıştır. Alanların üçü, ismini tarih öncesi dönemlerden almıştır: Micoquien, Musteryen ve Magdalenian. Ayrıca, Cro-Magnon kaya sığınağı, Avrupa erken modern insanlarının genel adı olan Cro-Magnon'un isminin kökenidir. Alanların çoğu, yirminci yüzyılın başlarında arkeologlar Henri Breuil ve Denis Peyrony tarafından keşfedilmiştir. Bu alanların en istisnai kaya sanatına sahip olan Lascaux ise 1940 yılında keşfedilmiştir.
Cro-Magnon güneybatı Fransa'daki Dordogne ilindeki Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil komünündeki bir mezra olan Les Eyzies'teki bir kaya sığınağında bulunan bir Orinyasiyen bölgesidir.
Dolní Věstonice Venüsü, MÖ 29.000-25.000 yıllarına ait seramik bir Venüs heykelciğidir. Brno'nun güneyindeki Moravya havzasında, bugün Çek Cumhuriyeti'nde yer alan Děvín Dağı'nın eteklerindeki Paleolitik dönemden kalma Dolní Věstonice'de bulunmuştur. Bu heykelcik ve yakınlarda bulunan diğer birkaç heykelcik dünyanın bilinen en eski seramik parçalardır.
Brassempouy Venüsü, bilinmeyen bir zamanda daha büyük bir figürden koptuğu düşünülen Üst Paleolitik döneme ait fildişi bir heykelcik parçasıdır. Fransa'nın Brassempouy kentindeki bir mağarada 1892 yılında keşfedilmiştir. Yaklaşık 25.000 yaşında olan bu heykelcik, insan yüzünün bilinen en eski gerçekçi temsillerinden biridir.
Ayn Gazal heykelleri Amman, Ürdün'deki Ayn Gazal arkeolojik alanında keşfedilen, yaklaşık 9000 yıl öncesine tarihlenen bir dizi büyük ölçekli kireç alçı ve kamış heykeldir. Çanak Çömlek Öncesi Neolitik C dönemine aittir. 1983 ve 1985 yıllarında, yaklaşık 200 yıl arayla oluşturulan iki yeraltı deposunda toplam 15 heykel ve 15 büst keşfedilmiştir.
Magdaleniyen, Batı Avrupa'daki Üst Paleolitik ve Mezolitik'in sonraki kültürleridir. Yaklaşık 17.000 ila 12.000 yıl öncesine tarihlenmektedirler. Adını Fransa'nın Dordogne departmanının Tursac belediyesinde yer alan Vézère Vadisi'nde bulunan bir kaya sığınağı olan La Madeleine'in tip alanından almıştır.
