İçeriğe atla

Laticaudata semifasciata

Laticaudata semifasciata
Korunma durumu

Neredeyse tehdit altında (IUCN 3.1)[1]
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem:Animalia
Şube:Chordata
Sınıf:Squamata
Familya:Elapidae
Cins:Laticauda
Tür: L. semifasciata
İkili adlandırma
Laticauda semifasciata
(Reinwardt in Schlegel, 1837)

Kara kuşaklı deniz yılanı (Laticauda fasciata), Elapidae ya da Hydrophiidae familyasında denizlerde yaşayan yılan türüdür. Laticauda, Hydrophiidae üyeleri içinde deniz yaşamına en az adapte olmuş cinstir. Genel olarak Geniş şeritli mavi deniz yılanı olarak bilinir. Bu türü Reinwardt 1837 yılında keşfetmiştir.[2] Tıpkı karayılanlarında olduğu gibi ventralinde geniş pullar bulunur ve bir tane az gelişmiş kuyruk yüzgeci vardır. Laticulada kıyıya yakın ve kısa zamanlı olarak karada yaşarlar çünkü karada hareket etmeleri kolaydır.[3][4] Dillerinin etrafını çevreleyen tuz bezleri, deniz suyunca hayvanın ozmotik dengesini sağlamasına yardımcı olur. Tüm yılanlar gibi karnivordurlar. Gerçek deniz yılanları genelde balıklarla, çoğunlukla da belirli balık türleriyle beslenirler.[5] Akciğerleri yüzünden nefes almak için yüzeye çıkmaları gerekmektedir. Deniz yılanlarında deri ile oksijen alınımı olduğu kanıtlanmıştır.[6] Deniz yılanları dünyada en çok bulunan ve tüm zehirli sürüngenlerin %70’ini oluşturan, geniş yayılım gösteren bir gruptur.[7]

Deniz yılanları genelde tropik okyanuslarda, genelde Hint Okyanusu ve Büyük Okyanusta yaşar. Bulunduğu yerler ise Brunei, Çin, Hong Kong, Endonezya, Japonya, Kuzey Kore, Güney Kore, Malezya, Filipinler, Tayvan ve Vietnam’dır.[8] Laticauda ovipardır ve karaya 1-10 yumurta bırakır.

Erginlerin uzunlukları genelde 70 cm civarındadır. Genel görünümleri uzunluk olarak cinsine göre orta uzunlukta, orta boyda ve cinsin de en kalın olanıdır. Boyun ince ve büyüklükle değişmez. Vücudu uzun ve yuvarlaktır. Kuyrul lateral olarak basık, posterior ve açık şekilde kürek şeklindedir. 1.5 m’ye kadar uzayabilirler. Baş kısa, yuvarlak ve boyundan biraz uzaktadır. Gözler çok az küçük olup göz bebekleri yuvarlaktır. İris siyah-kahverengidir. Dorsal pullar düz ve kiremit şeklindedir. Ventral pullar ise düz, geniş ve yanındaki dorsal pullara göre üç kat daha büyüktür (ventral pullar vücudun yarısından fazlasını kaplar). Bazı örneklerde posterior ventral pullarda orta omurga bulunur.[8]

Toksisite ve saldırganlık

Tüm deniz yılanları çok zehirlidir. Deniz yılanları genelde saldırgan değillerdir fakat birçoğu kıyıda bulunduğu için insanların bu yılanlardan zarar görme ihtimali de bulunmaktadır.[9] Fakat genelde elle tutulduğunda ya da provoke edildiğinde ısırmakta isteksizdirler.[8] Laticauda semifasciata Filipinlerde bulunan zehirli bir yılandır. Laticauda zehirini savunmak ve avını felç etmek için kullanır. Zehirinde lektinaz, antikoagulaz, hyaluronidaz ve nörotoksinler gibi birçok protein çeşidi bulunmaktadır. Zehirinde bulunan nörotoksin en aktif olanıdır. Bu nörotoksin asetilkolin reseprötüne bağlanıp iskelet kaslarının felç olmasına ve solunum yetmezliği sebebiyle ölüme yol açar.[9]

Deniz yılanları karayılanlarından daha zehirlidir ve nörotoksin içeriğine göre aktiviteleri değişmektedir. Nörotoksinin etki mekanizması biyosentezi kadar dikkate değerdir. Laticauda semifasciata zehirinde bulunan nörotoksinler erabutoksin a, erabutoksin b, erabutoksin c [10] ve Laticauda semifasciata III (LsIII)’tür.[9] Erabutoksin a ve c, erabutoksin b’den sırasıyla 26 ve 51. pozisyonlarda tek bir amino asitin farklılaşması yüzünden birbirinden farklıdır. Hepsi özellikle nikotinik asetilkolin nöromüsküler kavşaklara bağlanırlar. X-ışınımı kristalogrifileri ve NMR sonuçları, bu üç molekülün de üç lop olarak katlandığını göstermektedir.[11]

Laticauda semifasciata zehirinde bulunan proteinlerden;

  • Lektinaz: Bu protein dolaylı olarak eritrositlerin liziz olmasına yol açar. Deneysel olarak 0.75 ile 1 µg aralığındaki zehir dozu 1 ml at eritrositinin tamamını hemoliz edebilir.
  • Aktikoagulaz: Laticauda semifasciata’da bu proteinin bulunması kan plazmasının koagule olmasını önler ya da geciktirir. Deneylerde bu proteinin 25 µg’ı 1 ml plazmanın koagule olmasını önlediği bulunmuştur.
  • Hyaluronidaz: Bu protein, karayılanlarının zehirinin hücrelere difüzyonuna sebep olur. Ayrıca deniz yılanlarında var olduğu da bulunmuştur. İlginç bir biçimde karayılanlarında bulunan ve nörotoksinin hücrelere difüzyonuna yardımcı olan kolinesteraz ve L-amino asit oksidaz deniz yılanlarında henüz bulunamamıştır.

Tüm yılan zehirlerinin toksisitesi, içerdikleri nörotoksinin içeriğine bağlıdır. Deniz yılanları karayılanlarından daha zehirlidir. Çoğu karayılanlarında LD50 4000 µg zehir / kg hayvan ile 6000 µg zehir / kg organizma arasındadır. Deniz yılanlarında LD50 genellikle 60 µg zehir / kg hayvan ile 600 µg zehir / kg hayvan arasındadır. Laticauda semifasciata’da LD50 340 g / kg hayvandır.[9]

Kaynakça

  1. ^ Lane, A.; Gatus, J. (2010). "Laticauda semifasciata". IUCN Tehdit Altındaki Türlerin Kırmızı Listesi. 2010: e.T176721A7290432. doi:10.2305/IUCN.UK.2010-4.RLTS.T176721A7290432.enÖzgürce erişilebilir. Erişim tarihi: 19 Kasım 2021. 
  2. ^ Laticauda semifasciata
  3. ^ Laticauda
  4. ^ "Aquatic Snakes: Sea Kraits Snakes". 17 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2009. 
  5. ^ "Elapidae". 11 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2009. 
  6. ^ Sea snake
  7. ^ "Snake Envenomations, Sea". 26 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2009. 
  8. ^ a b c WCH Clinical Toxinology Resources
  9. ^ a b c d "Neurotoxin of the sea snake Laticauda semifasciata". 30 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2009. 
  10. ^ Sato S, Tamiya N: The amino acid sequences of erabutoxins, neurotoxic proteins of sea-snake (Laticauda semifasciata) venom. The Biochemical journal, 1971, 122 (4): 453-461.
  11. ^ Fuse N, Tsuchiya T, Nonomura Y, Menez A, Tamiya T: Structure of the snake short-chain neurotoxin, erabutoxin c, precursor gene. European journal of biochemistry / FEBS, 1990, 193 (3): 629-633

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Serotonin</span> Nörotransmitter

Serotonin, insanda mutluluk, canlılık ve zindelik hissi veren bir nörotransmitterdir. Eksikliğinde depresif, yorgun, sıkılgan bir ruh hali görülür. Yapısal olarak monoamin grubuna girer ve triptofan aminoasiti ile triptofan hidroksilaz enziminin tepkimesi sonucu sentezlenir.

<span class="mw-page-title-main">Akrep</span> araknid (örümceğimsi) takımı

Scorpiones (Akrep), Arachnida (örümceğimsiler) sınıfına bağlı bir eklembacaklı takımıdır. Genellikle sıcak ve nemli bölgelerde yaşayan, vücutları sert kitin bir tabaka ile örtülü, kıvrık ve kalkık kuyruğunda zehir iğnesi bulunan, örümceklerle ilişkili hayvanlardır.

<span class="mw-page-title-main">Kral kobra</span>

Kral kobra, dünyanın en uzun zehirli yılanı.Uzunluğu ortalama 3.5-4 metreye gelebilir ancak 5.5-6 metreye gelenler olmuştur. Ağırlığı da 9 kilograma kadar çıkabilir. Bu tür Güneydoğu Asya'dan Hindistan'a kadar çok geniş bir yaşam alanına sahiptir. Ayrıca doğada farklı renk ve desenlerde Kral Kobralar vardır. Örneğin Tayland'daki Kral Kobralar zeytin yeşili bir renge sahipken, Çin'dekiler daha koyu renge ve altın sarısı desenlere sahiptir. Kral kobranın cins ismi olan Ophiophagus "yılan yiyici" anlamına gelir. Bu yılanların diyetinde diğer yılanlar da bulunur. Özellikle pitonlar, sıçan yılanları ve hatta kendi türünün daha küçük üyeleri başta gelir. bulunduğu bölgedeki diğer yılanları yer. Kral kobra, gerçek bir kobra değildir. İlk keşfedildiği zaman öyle sanılmış ancak sonrasında ayrı bir aileye özgü bir yılan olarak kabul edilmiştir. Ayrıca dişi bireyler yumurtlamadan önce, tıpkı kuşlar gibi etraftaki nesneleri kullanıp yuva hazırlar. Bunu yapan tek yılandır. Dişiler yuva başında 80-90 gün nöbet tutar ve zamanı gelince oradan ayrılırlar. Kral kobralar Hinduizmde yok oluşun ve yeniden oluşumun tanrısı Shiva'nın habercisi olarak görülür. Bu yılanlar 15-20 yıl civarı yaşayabilir. Esaret altında bu süre daha fazla olabilir.

<i>Naja haje</i>

Naja haje, Naja cinsine bağlı zehirli bir yılan türüdür.

<i>Oxyuranus</i>

Oxyuranus, Elapidae familyasına bağlı zehirli bir yılan cinsidir. Cins adı Oxyuranus Yunancadaki oxys (sivri) ve oura (kuyruk) kelimelerinin birleşiminden oluşur. Bir türü O. microlepidotus en ölümcülü olmamasına rağmen dünyada karada yaşayan yılanlar arasında en güçlü zehire sahip olanıdır.

Isırıklar, hayvanların ya da insanların neden olduğu dişlerle yaralanma biçimidir. Komplikasyonlar ortaya çıkmaması için bu tür yaralara gerekli tıbbi müdahale yapılmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yılan ısırığı</span> Yılan Isırığı ve etkileri

Yılan ısırığı veya yılan sokması, yılanın dişleri ile sebep olduğu yaralanmadır. Yılanlar çoğu zaman avlarını ısırırlar, ancak sık görülmese de, genellikle savunma amaçlı olarak insanları ısırdıkları da olur. Çoğu yılan zehirsizdir ve avlarını genellikle zehir kullanmadan boğarak öldürürler. Bununla birlikte zehirli yılanlar -Antarktika haricinde- her kıtada bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Şişen engerek</span> zehirli bir engerek türü

Şişen engerek zehirli bir engerek türüdür. Arabistan'ın batısından Fas'a kadar, Sahra Çölü ve yağmur ormanları dışında bütün Afrika'daki savanalarda ve çayırlarda bulunur. Geniş yaşama alanı, yaygın bulunuşu, büyüklüğü, güçlü zehiri ve ısırma isteği ile diğer bütün Afrika yılanlarının sebep olduğundan daha fazla ölümden sorumludur. Türün biri aday olmak üzere tanımlanmış iki alt türü bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Yılan zehri</span> zehir

Yılan zehri, belli yılan türlerinin modifiye olmuş tükürük bezlerinde ürettiği salyadır. Zootoksin salgılayan salgı bezi, diğer omurgalılarda bulunan parotis bezinin değişikliğe uğramış halidir ve genellikle başın her iki yanında, gözlerin arkasında ve aşağısında yer alır. Bu zehrin, kılcal borular yoluyla oluklu veya borumsu dişlerden dışarı çıkıncaya kadar saklandığı alveolu sağlar. Yılan zehri birçok farklı enzim ve protein içerir. Bu proteinlerden çoğu insanlar için zararsızdır ancak bazıları toksindir.

<i>Sarı karınlı deniz yılanı</i>

Sarı karınlı deniz yılanı tropikal okyanus sularında bulunan bir deniz yılanı türüdür. Pelamis cinsinde yer alan tek türdür.

<i>Pseudonaja</i> Elapidae familyasından, Avustralya yerlisi zehirli bir yılan cinsi

Pseudonaja, Elapidae familyasına bağlı zehirli bir yılan cinsidir.

<span class="mw-page-title-main">Birlikte evrim</span>

Birlikte evrim veya eş evrim, biyolojide iki veya daha fazla canlı türünün, birbirlerinin evrimini karşılıklı olarak etkilemesidir. Daha kapsamlı olarak tanımlamak gerekirse, "biyolojik bir canlının veya organik bir nesnenin, ilişkili olduğu diğer organik obje veya objelerin değişmesi ile kendisinde de değişimlerin baş göstermesidir".

<span class="mw-page-title-main">Yılan ısırığı epidemiyolojisi</span>

Çoğu yılan ısırığı zehirli olmayan yılanlardan kaynaklanır. Dünyada kabaca 3000 yılan türü bulunur, bunların sadece %15 kadarının insanlar için tehlikeli olduğu kabul edilir. Yılanlar Antarktika dışında bütün kıtalarda bulunur. En çeşitli ve yaygın bulunan yılan ailesi, yaklaşık 700 türü zehirli olan kırbaç yılanlarıdır (Colubridae). Bu yılanların çoğu insanlar için tehlike oluşturabilecek kadar zehir üretemez, ancak familyanın en az beş cinsi insan ölümlerine sebep olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Hayvan zehri</span> bir canlı tarafından salgılanan toksin

Hayvan zehri ya da venom, bir hayvanın bir diğerine zarar vermek için ürettiği bir veya daha fazla toksin içeren bir salgıdır. Venom, hem avcılarda hem de avlarda, hem omurgalılarda hem de omurgasızlarda olmak üzere çeşitli hayvanlar arasında ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kırmızı yılan</span>

Kırmızı yılan, Colubridae familyasına bağlı zehirsiz bir türüdür. Batı Asya'da görülür ve görünüş olarak en yakın akrabası olan Hazer yılanına benzer.

<span class="mw-page-title-main">Sikkeli yılan</span>

Sikkeli yılan, Colubridae familyasına bağlı zehirsiz bir yılan türüdür. güneydoğu Avrupa, kuzeydoğu Afrika, Batı ve Orta Asya'da bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Kedi gözlü yılan</span> yılan türü

Kedi gözlü yılan, Colubridae familyasınına dahil Akdeniz ve Kafkasya bölgelerine özgü zehirli bir türdür.

<span class="mw-page-title-main">Diadem yılanı</span> Yılan türü

Diadem yılanı, Colubridae familyasının Spalerosophis cinsine dahil, Kuzey Afrika, Batı ve Orta Asya'ya özgü bir yılan türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Eskülap yılanı</span>

Eskülap yılanı, Colubridae familyasının Zamenis cinsinde buluan Avrupa ve Batı Asya'ya özgü zehirsiz bir yılan türüdür. Eskülap yılanı, antik Yunan, Roma ve İlirya mitolojisindeki rolü ve türetilmiş sembolizmi nedeniyle kültürel ve tarihi öneme sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Yılan yağı</span>

Yılan yağı; aldatıcı pazarlamayı, sağlık hizmetleri dolandırıcılığını veya dolandırıcılığı tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Benzer şekilde, "yılan yağı satıcısı" bazı değersiz veya hileli tedavi, çare veya çözümü satan, tanıtan veya bunların genel savunucusu olan birini tanımlamak için kullanılan yaygın bir ifadedir. Terim daha önce birçok fizyolojik sorun için her derde deva bir iksir olduğu söylenerek satılan "yılan yağı"ndan gelmektedir. 19. yüzyıldaki Amerika Birleşik Devletleri ve 18. yüzyıldaki Avrupalı girişimcilerin çoğu, mineral yağın "yılan yağı merhemi " olarak reklamını yaptı ve bu şekilde sattı. Her derde deva olarak etkinliği hakkında iddialarda bulundular. Her derde deva olduğu iddia edilen patentli ilaçlar da; özellikle kokain, amfetamin, alkol ve afyon bazlı karışımlar veya iksirler gibi bağımlılık yapıcı maddeler 18. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar son derece yaygın şekilde satılmaktaydı.