İçeriğe atla

Larry Squire

Larry Squire
Larry R. Squire, 2008
DoğumLarry Ryan Squire
04 Mayıs 1941 (83 yaşında)
Resmî sitewhoville.ucsd.edu/about.html
Kariyeri
Çalıştığı kurumlarUniversity of California, San Diego
Doktora
danışmanı		Hans-Lukas Teuber
Doktora öğrencileriWendy Suzuki
EtkilendikleriCeleste McCollough

Larry Ryan Squire (d. 4 Mayıs 1941), California Üniversitesi, San Diego'da psikiyatri, sinirbilim ve psikoloji profesörü ve San Diego Gazi İşleri Tıp Merkezi'nde Kıdemli Araştırmacıdır. Hayvan modelleri ve hafıza bozukluğu olan insan hastalarla hafızanın nörolojik temelleri üzerine çalışmış ve bu alanda önde gelen araştırmacılarından birisi olmuştur.

Eğitim

Celeste McCollough ile çalıştığı Oberlin Koleji'nden lisans derecesi ve Peter Schiller ve Hans-Lukas Teuber'in danışmanlığında çalıştığı Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nden doktora derecesi aldı.[1] Ardından Albert Einstein Tıp Fakültesi'nde doktora sonrası bursunu tamamladı.[2]

Kariyer

Squire, çalıştığı California San Diego Üniversitesi'nde öğretim üyesi olarak bir pozisyonu kabul etti. Yayınları arasında 480'den fazla araştırma makalesi ve iki kitap bulunmaktadır: Memory and Brain (Oxford Press, 1987) ve Memory: From Mind to Molecules with Eric Kandel (Roberts & Co., 2. Baskı, 2009). Aynı zamanda Fundamental Neuroscience adlı ders kitabının Kıdemli Editörü ve Otobiyografide Nörobilim Tarihinin (sekiz cilt) Genel Yayın Yönetmenidir.[1]

Larry Squire insan hafıza bozukluğunun anatomisini ve fenotipini aydınlattı. Medial temporal lob hafıza sisteminin anatomik bileşenlerini tanımladı (Stuart Zola ile). Bildirimsel ve bildirimsel olmayan hafıza arasındaki biyolojik ayrımın öncülüğünü yaptı. Memeli beyninin bilinçli ve bilinçsiz hafıza sistemlerini araştırdı ve bellek birleştirmenin standartının oluşturulmasına yardımcı oldu.[1]

Onurlar ve ödüller

1993-1994'te Sinirbilim Derneği Başkanı olarak görev yaptı.[3] 1993 itibarıyla Ulusal Bilimler Akademisi'nin seçilmiş bir üyesidir [4] ve 2009'dan 2012'ye kadar yönetim Konseyinde görev yapmıştır. Ayrıca Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi'ne,[1] 1996 itibarıyla Amerikan Felsefe Derneği'ne [5] ve 2000 itibarıyla Ulusal Tıp Akademisi'ne üyedir.[6]

1993'te Sağlıkta Öncü Başarılar için Charles A. Dana Ödülü'nü,[7] 1993'te Amerikan Psikoloji Derneği'nden Seçkin Bilimsel Katkı Ödülü'nü,[8] 1994'te Psikoloji Bilimi Derneği'nden William James Fellow'u,[9] 1994'te Amerika Birleşik Devletleri Gazi İşleri Departmanından William Middleton Ödülü,[10] 1999'da Alzheimer Hastalığında Tıbbi Araştırmalar için Metlife Vakfı Ödülü,[11] 1995'te Amerikan Felsefe Derneği'nden Karl Spencer Lashley Ödülü,[12] 2004'te Amerikan Bilim İlerleme Derneği'nden McGovern Ödülü,[13] 2007'de Deneysel Psikologlar Derneği'nden Herbert Crosby Warren Madalyası,[14] 2012'de Ulusal Bilimler Akademisi'nden Bilimsel İnceleme Ödülü,[15] ve 2012'de Beyin ve Davranış Araştırma Vakfı'ndan Goldman-Rakic Ödülü'nü kazanmıştır.[16]

Basel Üniversitesi'nden fahri diploma almıştır.[17]

Bazı yayınları

  • Hafıza ve Beyin New York ; Oxford : Oxford University Press, 1987. XII, 315 s. 0-19-504208-5
  • Bellek: Akıldan Moleküllere, 2. Baskı, Eric Kandel ile. Greenwood Köyü: Roberts & Co. 0981519415
  • Temel Sinirbilim . 4. baskı. San Diego, Kaliforniya : Akademik Yayın, 2012. (1998, 2003 ve 2008'de yayınlandı.) 1426 s. avec CD'si9780123858702
  • Squire, LR (2009). "Hafıza ve Beyin Sistemleri: 1969-2009." Nörobilim Dergisi, 29, 12711–12716.
  • Wixted, JT & Squire, LR (2011). "Medial Temporal Lob ve Belleğin Nitelikleri." Bilişsel Bilimlerde Eğilimler, 15, 210–217.
  • Squire, LR & Wixted, J. (2011). "HM'den beri İnsan Belleğinin Bilişsel Sinirbilimi", Yıllık Nörobilim İncelemesi, 34, 259-288.
  • Insausti, R., Annese, J. Amaral, DG, Squire, LR (2013). "İnsan Amnezisi ve Hasta EP'si için Nöropsikolojik ve Nörohistolojik Bulgularla Aydınlatılan Medial Temporal Lob", Proceedings of the National Academy of Sciences, U . SA, 110, E1953-E1962.

Kaynakça

  1. ^ a b c d "Squire, Larry R.". The Corsini encyclopedia of psychology and behavioral science. 4. New York: Wiley. 2002. s. 1611. ISBN 9780471240990. 
  2. ^ "About Larry". Memory Research Laboratory. 3 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  3. ^ "SfN Presidents". Society for Neuroscience. 24 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  4. ^ "Larry R. Squire". National Academy of Sciences. 15 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  5. ^ "UCSD Faculty Members of the American Academy of Arts and Sciences". University of California, San Diego. 9 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  6. ^ "INSTITUTE OF MEDICINE ELECTS THREE NEW SAN DIEGO MEMBERS". UCSD Health Sciences. 16 Ekim 2000. 7 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ Sankaran (13 Aralık 1993). "Dana Awards Honor Scientific Innovators". The Scientist. 12 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  8. ^ "APA Award for Distinguished Scientific Contributions". American Psychological Association. 12 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  9. ^ "1994 William James Fellow Award". Association for Psychological Science. 18 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  10. ^ "VA BLR&D Research Awards". United States Department of Veterans Affairs. 17 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  11. ^ "This year, MetLife Foundation Awards for Medical Research honored the two extraordinary researchers". American Federation for Aging Research. 23 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  12. ^ "Karl Spencer Lashley Award". American Philosophical Society. 17 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  13. ^ "John McGovern Lecture". AAAS. 2 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  14. ^ "HOWARD CROSBY WARREN MEDAL". The Society of Experimental Psychologists. 14 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  15. ^ "NAS Award for Scientific Reviewing". National Academy of Sciences. 26 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  16. ^ "Dr. Larry Squire Honored for Outstanding Work in Cognitive Neuroscience". Brain and Behavior. 20 Eylül 2012. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2016. 
  17. ^ "Honorary Awards Faculty of Psychology". University of Basel. 15 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

En İyi Uyarlama Senaryo Akademi Ödülü, ABD'nin en seçkin sinema ödülleri olan Akademi Ödülleri'nden biridir. Ödül, her sene başka bir kaynaktan uyarlanan en iyi senaryonun yazarına verilir. Bu standarda göre bütün devam filmleri otomatik olarak uyarlama kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Amigdala</span> Beyin lobu

Amigdala beynin medial temporal lobunun derinlerinde yerleşen nöronların oluşturduğu badem şeklindeki beyin bölümü. Amigdala terimi ilk olarak 1822'de Karl Friedrich Burdach tarafından kullanılmıştır. Amigdala adı, yapının badem benzeri şekli nedeniyle "badem" anlamına gelen Yunanca amigdale kelimesinden türemiştir. Duygusal hafıza ve duygusal tepkilerin oluşmasındaki birincil role sahip bölge. Limbik sistemin bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Temporal lob</span> İnsanların beyninde bulunan dört lobdan biri

Temporal lob, memelilerin beynindeki serebral korteksin dört ana lobundan biridir. Temporal lob, memeli beyninin her iki serebral hemisferindeki lateral fissürün altındadır.

<span class="mw-page-title-main">Nörobilim</span> sinir sistemini inceleyen bilim dalı

Nörobilim, sinir sistemini inceleyen disiplinlerarası bir bilim dalıdır. Nöronların ve nöral devrelerin temel özelliklerini anlamayı hedefleyen bu bilim dalı, bu amaçla fizyoloji, anatomi, moleküler biyoloji, gelişim biyolojisi, sitoloji, matematiksel modelleme ve psikolojiyi birleştirir. Öğrenme, bellek, davranış, algı ve bilincin biyolojik temelinin anlaşılması Eric Kandel tarafından biyolojik bilimlerin "nihai zorluğu" olarak tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Serebral korteks</span> kafada bir bölüm

Serebral korteks veya beyin korteksi, insan ve diğer memeli beyinlerindeki serebrumun sinir dokusundan oluşan dış tabakasıdır. Beynin diğer kısımlarının çoğunun beyaz renkte olmasını sağlayan yalıtımın kortekste bulunmamasından dolayı rengi gridir. Korteks serebrum ve serebellumun dış kısımlarını örter ve kalınlığı 1,5-5,0 mm arasında değişir. Korteksin serebrumu örten kısımı serebral korteks olarak adlandırılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Edvard Moser</span>

Edvard Moser, Norveç asıllı psikolog ve nörobilimci. 9 Mart 2014 tarihinde Nobel ödülü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">May-Britt Moser</span>

May-Britt Moser, Norveç Bilim ve Teknoloji Üniversitesinde (NBTÜ) psikoloji ve sinirbilim profesörü olarak görev yapmakta olan Norveçli psikolog ve sinirbilimci. 2014 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazandı. O dönemdeki eşi Edvard Moser ile birlikte, entorhinal korteksteki ızgara hücreleri ve aynı devrenin içerisinde mekân (uzay) temsilinde rol alarak beynimizde bir konumlanma sistemi oluşturan hücre tipleriyle ilgili çalışmaları sayesinde 2014 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünün yarısını paylaşmışlardır. 2012'de Edvard Moser ile birlikte yönettikleri Moser Araştırma Ortamını kurmuşlardır. May-Britt Moser, 2012'den bu yana aynı enstitüdeki Sinirsel Hesaplama Merkezini de yönetmektedir.

Temporal lob epilepsisi ya da kısaca TLE, yetişkin bireyde sıklıkla görülen dirençli durumdaki epilepsi sendromunun adıdır. Bu sendromun bireylerde tanımlanması sonrasında rezektif cerrahi başarısı ameliyat sonrasında yeni bellek anormalliklerinin ortaya çıkmaması ve nöbetlerin kontrol altına alınması ile ölçülür. Sendrom günümüz tıp dünyasında iyi tanımlanmış bir durumdur ve materyal özgünlüğü Milner ve ark.nın araştırmaları ile ortaya konmuştur.

Bilişsel nöropsikoloji, beynin yapısı ve işlevinin belirli psikolojik süreçlerle nasıl ilişkili olduğunu anlamayı amaçlayan bilişsel psikolojinin bir dalıdır. Bilişsel psikoloji, zihinsel süreçlerin yeni anılar saklama ve üretme, dil üretme, insanları ve nesneleri tanıma, akıl ve problem çözme yeteneğimizin bilişsel yeteneklerimizden nasıl sorumlu olduğunu inceleyen bilimdir. Bilişsel nöropsikoloji, normal bilişsel işlevsellik modellerinin çıkarımını sağlamak amacıyla beyin hasarı veya nörolojik hastalığın bilişsel etkilerini incelemeye özel bir vurgu yapar. Kanıtlar, beyin bölgelerinde eksiklik gösteren ve çift ayrışma sergileyen hastaların beyin hasarlı bireysel vaka çalışmalarına dayanmaktadır. Çifte ayrışma iki hasta ve iki görevi içerir. Bir hasta bir görevde bozulmuş, diğerinde normal iken diğer hasta ilk görevde normal, diğerinde ise bozulmuştur. Örneğin, A hastası basılı sözcükleri okumada başarısız olmasına rağmen konuşulan sözcükleri normal şekilde anlıyor olabilir. Öte yandan B hastası yazılı sözcükler anlamada normal ve konuşulan sözcükleri anlamada başarısız olacaktır. Bilim insanları bu bilgiyi, sözcük anlama için nasıl tek bir bilişsel modülün olduğunu açıklamak için yorumlayabilirler. Bunun gibi çalışmalardan araştırmacılar, beynin farklı alanlarının son derece uzmanlaşmış olduğunu ortaya koyuyor. Bilişsel nöropsikoloji, beyin hasarlı hastalarla da ilgilenen bilişsel sinirbilimden ayırt edilebilir, ancak bilişsel süreçlerin altında yatan sinirsel mekanizmaları ortaya çıkarmaya odaklanmıştır.

Sosyal sinirbilim, biyolojik sistemlerin sosyal süreçleri ve davranışları nasıl gerçekleştirdiklerini anlamaya ve sosyal süreçler ve davranış teorilerini bilgilendirmek ve düzeltmek için biyolojik kavram ve yöntemleri kullanmaya adanmış disiplinlerarası bir alandır. İnsanlar temelde bireyciden ziyade sosyal bir türdür. Bu sebeple Homo sapiens bireyin ötesinde çiftler, aileler ve gruplardan şehirler, medeniyetler ve kültürlere kadar çeşitli organizasyonlar oluşturabilir. Bu ortaya çıkan yapılar, onları desteklemek için nöral ve hormonal mekanizmalarla birlikte gelişmiştir çünkü sonuçta ortaya çıkan sosyal davranışlar, bu organizmaların çoğalmayacak kadar uzun süre yavruların hayatta kalmasına, çoğalmasına ve bakımını sağlamasına yardımcı olmuştur. "Sosyal sinirbilim" terimi, üç ayda bir 1988-1994 yılları arasında yayınlanan "Sosyal Sinirbilim Bülteni" adlı bir yayında ilk olarak ortaya kondu. Terim daha sonra John Cacioppo ve Gary Berntson tarafından 1992'de Amerikalı Psikolog'da yayınlanan bir makalede popüler hale getirildi. Cacioppo ve Berntson, sosyal sinirbilimin meşru babaları olarak kabul edilir. Halen genç bir alan olan sosyal sinirbilim, beynin sosyal etkileşimlere nasıl aracılık ettiğine odaklanarak duyuşsal sinirbilim ve bilişsel sinirbilim ile yakından ilgilidir. Sosyal bilişin biyolojik temelleri sosyal bilişsel sinirbilimde incelenir

Bilişsel nörobilim, odak noktası mental süreçlerde görev alan beyindeki sinirsel bağlantılar olmak üzere, genel anlamda bilişin altında yatan biyolojik süreçleri inceleyen bilim alanıdır. Bilişsel aktivitelerin beyindeki sinirsel devreler tarafından nasıl etkiilendiği veya kontrol edildiği sorularını ele alır. Bilişsel nörobilim, hem nörobilim hem de psikolojinin bir dalıdır ve davranışsal nörobilim, bilişsel psikoloji, fizyolojik psikoloji ve duyuşsal nörobilim gibi disiplinlerle örtüşür. Bilişsel nörobilim, bilişsel bilimdeki teorilere, nörobiyoloji ve hesaplama modellemesine dayanan kanıtlara dayanır.

Epizodik bellek, açıkça belirtilebilen veya bir araya getirilebilen günlük olayların hafızasıdır. Belirli zamanlarda ve yerlerde meydana gelen geçmiş kişisel deneyimlerin toplanmasıdır; örneğin, kişinin 7. doğum günündeki parti gibi. Semantik bellek ile birlikte, uzun süreli hafızanın iki ana bölümünden biri olan açık belleği oluşturur(diğeri örtük bellek).

Henry Gustav Molaison, yaygın adıyla H.M., epilepsisinin tedavisi için beyninin iki yarımküresinden medial temporal lobektomi geçiren; bu operasyonla ön hipokampüslerinin üçte ikisi, parahipokampal korteksleri, entorhinal korteksleri, piriform korteksleri ve amigdalaları alınan Amerikalı hasta. Ameliyatın, Molaison'un epilepsisini kontrol altına almakta kısmi bir başarısı olsa da, hastaya yeni bellek edinme yetisini kaybettirmesi gibi büyük bir yan etkisi vardı.

Geçmişe dönüş ya da istemsiz tekrar eden bellek, bireylerin eski deneyimleri ya da eski deneyimlerin ögelerini ani ve genellikle güçlü bir şekilde yeniden deneyimlediği psikolojik fenomendir. Bu deneyimler sevindirici, üzgün, heyecan verici veya herhangi başka bir duygu olabilir. Geçmişe dönüş terimi, özellikle, anı istemsiz hatırlandığında ve/veya bu anı insanın tekrar yaşayabileceği kadar yoğun olduğunda, bunun gerçek zamanda yaşanmadığını, sadece bir anı olduğunu fark edemeyeceği durumlarda kullanılır.

Klinik sinirbilim, beyin ve merkezi sinir sistemi hastalıklarının ve bozukluklarının altında yatan temel mekanizmaların bilimsel çalışmalarına odaklanan bir sinirbilim dalıdır. Bu tür bozuklukları tanımlamanın ve teşhis etmenin yeni yollarını ve nihayetinde yeni tedaviler geliştirmeyi amaçlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Patricia Goldman-Rakic</span>

Patricia Goldman-Rakic Yale Üniversitesi Tıp Fakütesinde nörobilim, nöroloji, psikiyatri ve psikoloji profesörü. Prefrontal korteks ve çalışma belleğiyle ilgili çokdisiplinli araştırmalara öncülük etmiştir.

Hasta KC olarak da bilinen Kent Cochrane, 25 yıl boyunca 20'den fazla nöropsikoloji makalesinde vaka çalışması olarak kullanılan geniş çapta incelenmiş hafıza bozukluğuna sahip Kanadalı bir hastaydı. 1981 yılında Cochrane, kendisini ciddi anterograd amnezi ve ayrıca geçici olarak dereceli retrograd amnezi ile bırakan bir motosiklet kazası geçirdi. Diğer amnezik hastalar gibi, Cochrane'in anlamsal hafızası sağlamdı, ancak tüm geçmişine ilişkin epizodik hafızadan yoksundu. Bir vaka çalışması olarak, Cochrane, bireysel bir hafızanın beyindeki tek bir yere lokalize olduğunu belirten amnezi ile ilgili tek hafıza tek lokus hipotezinin çökmesiyle ilişkilendirilmiştir.

Daniel Lawrence Schacter Amerikalı psikolog. Harvard Üniversitesi'nde Psikoloji Profesörüdür. Araştırmaları bilinçli ve bilinçsiz bellek biçimleri arasındaki ayrım, bellek ve beyin çarpıklığının beyin mekanizmaları, bellek ve gelecek simülasyonu, insan belleği ve amnezinin psikolojik ve biyolojik yönleri üzerinde yoğunlaşmıştır.

Lynn Nadel, Arizona Üniversitesi'nde psikoloji profesörü olan Amerikalı bir psikologdur. Nadel hafıza konusunda uzmanlaşmıştır ve hipokampusun hafıza oluşumundaki rolünü araştırmıştır. John O'Keefe ile birlikte hipokampüsün uzayın bölümlerinin bilişsel haritalarını öğrendiği ve depoladığı teorisini savunan ve 1978'de yayınlanan Bilişsel Harita Olarak Hipokampus isimli etkili kitabın yazarlarından biridir. Morris Moscovitch ile birlikte hipokampusun her zaman epizodik hafızanın depolanması ve geri çağrılması ile ilgili olduğu ancak semantik hafızanın neokortekste kurulabileceği şeklindeki çoklu iz teorisini geliştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Brenda Milner</span>

Brenda Milner, klinik nöropsikoloji alanındaki çeşitli konularda araştırma literatürüne önemli katkılarda bulunan İngiliz-Kanadalı bir nöropsikologdur. Milner, McGill Üniversitesi Nöroloji ve Nöroşirürji Bölümü'nde profesör ve Montreal Nöroloji Enstitüsü'nde Psikoloji profesörüdür., 25'ten fazla fahri dereceye sahip ve doksanlı yaşlarında olmasına rağmen çalışmalarına devam etmiştir. Şu anki çalışması epizodik bellekte temporal lobların rolü dahil olmak üzere nöropsikolojinin birçok yönünü kapsamaktadır. Kimilerince nöropsikolojinin kurucusu olarak anılmaktadır. 2009'da Balzan Bilişsel Sinirbilim Ödülü'nü ve 2014'te John O'Keefe ve Marcus E. Raichle ile birlikte Nörobilimde Kavli Ödülü'nü aldı. Temmuz 2018'de 100 yaşına girdi ve o sırada halen araştırmacıların çalışmalarını denetlemekteydi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.