İçeriğe atla

L'Équipe

L'Équipe
Gazetenin 5 Şubat 2008 sayısının ön sayfası
TürGünlük spor gazetesi
FormatBroadsheet
SahibiÉditions Philippe Amaury
Kuruluş tarihi1946
DilFransızca
Resmî sitelequipe.fr

L'Équipe (Türkçe: "Takım") Éditions Philippe Amaury'nin sahibi olduğu Fransız ulusal günlük spor gazetesi. Gazetenin konusu olan başlıca sporlar futbol, ragbi, motor sporları ve bisiklettir. L'Équipe'in kökeni, kurulduğu dönemde araba yarışlarına olan ilgi nedeniyle L'Auto ismini almış spor gazetesine dayanır.

L'Auto 1903 yılında satış rakamlarını artırmak için Fransa Bisiklet Turu'nun ortaya çıkmasını sağlamıştır. 1919'dan itibaren başlayan yarış liderinin sarı mayo giymesi uygulamasının, gazetenin baskı rengi olan sarıdan esinlendiği söylenir. Bunun yanında, L'Equipe gazetecilerinden Gabriel Hanot UEFA Şampiyonlar Ligi'nin fikir babalarındandır.

Tarihi

L'Auto-Vélo

de Dion, kendi şirketinin ilk ürünlerinden birini kullanırken.

L'Auto ve ondan doğması dolayısıyla L'Équipe ortaya çıkışını 19. yüzyılda Fransa'da patlak veren, olaya adı karışan asker Alfred Dreyfus'un ismiyle Dreyfus olayı olarak bilinen, skandala borçludur. O dönemde Dreyfus, savaş sonrası paranoya ve artan anti-semitizmle birlikte, Fransa'nın gizli belgelerini, eski düşman ülke Almanya'ya satmakla itham edilmişti. Fransız toplumu suçlamaları haklı bulanlar ve bu iddialara inanmayanlar olarak ikiye ayrılırken, durum neredeyse bir iç savaşa dönüşmüştü; hatta bu konudaki görüş ayrılığının etkilerinin günümüz Fransa'sında bile etkilerinin hâlen görüldüğü söylenir. Dreyfus mahkemeler sonucu, bir adadaki mahkûm toplama kamplarına gönderilirken, tarihi süreç sonunda masum olduğu anlaşıldı.

Fransa'da dönemin en büyük spor gazetesi olan Le Vélo, spor haberlerine politik mesajlar karıştırmaya başlamıştı. Gazetenin editörü Pierre Giffard Dreyfus'un suçsuzluğuna inandığını söyleyince, reklam kaynaklarıyla ters düştü. Bunlardan bazıları otomobil üreticisi Comte de Dion, sanayiciler Adolphe Clément ve Édouard Michelin gibi etkili isimlerdi.

Giffard'ın görüşlerine sinirlenen isimler rakip bir gazete çıkarmayı kararlaştırdı. Editörlük için Clément'in reklam müdürü olarak çalışan ve bisiklet taktikleri, eğitimi hakkında kitap yazmış olan eski bir bisikletçi Henri Desgrange düşünüldü. 1903'te ilki düzenlenen Fransa Bisiklet Turu hakkında şüpheleri olan Desgrange, turun başarıya ulaştığını görene kadar arka planda kalmayı tercih etti.

L'Auto

L'Auto-Vélo 'nun kuruluşundan üç yıl sonra 1900 yılında, Paris'te bir mahkeme gazetenin isminin, ana rakipleri olan Giffard'ın Le Vélo 'suna çok benzer olduğuna hükmetti. Karardan sonra isimden Vélo'ya olan atıf çıkarılarak, sadece L'Auto hâlini aldı. Giffard'ın kullandığı yeşil baskı kağıdının yerine de sarı renkli kâğıt tercih edildi.

Gazetenin satışları iyi gitmemesine rağmen, bu konuda sadece Desgrange'ın "Giffard'ın çenesini kapamak için" dediği bir kriz toplantısı yapılmıştı. Bir süre sonra gazetenin Paris, Faubourg-Montmartre caddesindeki ofisinden 23 yaşındaki bisiklet ve ragbi yazarı Géo Lefèvre, Fransa genelinde hiçbir rakibin başaramayacağı 6 günlük bir bisiklet turu düzenlenmesini önerdi.

Yapılan Fransa Bisiklet Turu gazete için bir başarıya dönüştü. 1903'te düzenlenen tur öncesi 25000'lerde olan tiraj yarışlardan sonra 65000'e yükselirken, 1908 yarışından sonra çeyrek milyon adeti geçmeyi başarmış, 1923 turunda ise günlük 500000'e ulaşmıştı. Desgrang'ın ulaştığı satış rekoru ise 1933 turu sırasındaki 854000'lik rakamdı.

Desgrange 1940 yılında öldükten sonra, gazetenin yönetimi bir Alman konsorsiyumuna geçti.[1] Naziler hakkında olumsuz haberler yapmaya başlayan gazetenin basımı durduruldu.[2] Almanların yönetiminde yayım yapılmasına izin verilmedi.

L'Équipe

Maurice Garin, ilk Fransa Bisiklet Turu'nun kazananı

1940'ta Jacques Goddet Desgrange'ın yerine geçerek editör ve Fransa Bisiklet Turu düzenleyicisi oldu. (Ancak Almanların savaş sırasında turun devam ettirilmesi önerilerini geri çevirdi, bakınız İkinci Dünya Savaşı sırasında Fransa Bisiklet Turu) Goddet L'Auto'nun ilk mali sorumlusu Victor Goddet'in oğluydu. Goddet Fransız hükûmeti tarafından açılan davalarda gazetenin amaçları hakkında savunmalar yapmış, ancak kamuoyu nezdinde Almanlara olmasa bile, kukla başkan Philippe Pétain'e yakın olması sebebiyle aklanamamıştır.[2]

Goddet tam olarak aklanamasa da, L'Auto 'nun basım merkezinden gizli olarak yayımlanan direniş gazeteleri ve broşürlerini ifşa etti[1] ve böylece L'Équipe adında bir gazete çıkarmaya devam etmesine izin verildi. L'Auto 'nun devlet tarafından el konulmuş binalarında çalışmaya başlandı. L'Équipe 'in çıkarılabilmesi için devletin tek şartı, L'Auto'yla özdeşleşen sarı renk yerine beyaz kâğıt kullanılmasıydı.[1]

Yeni gazete 28 Şubat 1946'dan itibaren haftada üç kez çıkarıldı. 1948 yılından sonra ise günlük yayıma geçildi. Rakip gazeteler L’Élan ve Le Sport'un basımının durması gazeteye yaradı.

Émilien Amaury

1968 yılında L'Équipe, Amaury yayıncılığın kurucusu olan Émilien Amaury tarafından satın alındı.

Philippe Amaury - Éditions Philippe Amaury

Émilien Amaury'nin 1977'de hayatının kaybetmesinden sonra, oğlu ve kızı arasında miras için altı yıl süren bir hukuk savaşı yaşandı. Sonunda anlaşan iki kardeşten Philippe Amaury günlük yayınların sahibi olurken, kız kardeşi Marie-France ve Point de Vue gibi dergileri aldı. Anlaşmadan sonra Philippe, L'Équipe, Le Parisien ve Aujourd'hui gazetelerinin haklarına sahip olacak Éditions Philippe Amaury (EPA) şirketini kurdu. 2006 yılında Philippe ölünce, şirket eşi Marie-Odile ve çocuklarına kaldı.

Bazı tarihler

  • 1980'de L'Équipe Cumartesi baskısıyla magazin haberleri yayımlamaya başladı.
  • 31 Ağustos 1998'de L'Équipe TV kuruldu
  • 2005 yılında Cumartesi baskısıyla Sports et Style eki verilmeye başlandı.
  • 2006 yılında L'Équipe Féminine ilk kez yayımlandı.
  • 2006'da L'Équipe, aylık olarak çıkan Le Journal du Golf'ü satın aldı.
  • 2007 başında L'Équipe internet sitesinde çocuklara yönelik L'équipe junior bölümü oluşturuldu.

Fransa'daki tirajı

Tiraj 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006
L'Équipe386.189386.601455.598321.153339.627369.428365.654365.411

Gazete Fransa millî takımının Dünya Kupası'nı kazanmasının ertesi günü 13 Temmuz 1998'de 1.645.907 adet ile en yüksek satış rakamına ulaştı. İkinci en yüksek rakam ise 1.255.633 adet ile 3 Temmuz 2000'de Fransa takımı Avrupa Futbol Şampiyonası'nı kazandığı günün ertesinde görülmüştü.

Şampiyonlar Şampiyonu

L'Équipe gazetesi her yıl Aralık ayında yılın sporcusu seçtiği isme "Şampiyonlar Şampiyonu" ödülü (Orijinal adıyla "Champion des champions de L'Équipe") vermektedir. 1954'te başlayan uygulama ilk yıllarda Fransız sporcularla sınırlıyken, 1980'den itibaren milliyetine bakılmaksızın yılın en iyi sporcusu ödüllendirilmektedir.

Uluslararası

1980'den sonra gazetenin verdiği dünyada yılın en iyi sporcusu ödülünü kazanan isimler:

Yıl Kazanan Spor
1980
Amerika Birleşik Devletleri Eric Heiden
Sürat pateni
1981
Birleşik Krallık Sebastian Coe
Atletizm
1982
İtalya Paolo Rossi
Futbol
1983
Amerika Birleşik Devletleri Carl Lewis
Atletizm
1984
Amerika Birleşik Devletleri Carl Lewis
Atletizm
1985
Sovyetler Birliği Sergey Bubka
Atletizm
1986
Arjantin Diego Maradona
Futbol
1987
Kanada Ben Johnson *
Atletizm
1988
Amerika Birleşik Devletleri Florence Griffith-Joyner
Atletizm
1989
Amerika Birleşik Devletleri Greg LeMond
Bisiklet
1990
Brezilya Ayrton Senna
Formula 1
1991
Amerika Birleşik Devletleri Carl Lewis
Atletizm
1992
Amerika Birleşik Devletleri Michael Jordan
Basketbol
1993
Cezayir Noureddine Morceli
Atletizm
1994
Brezilya Romário
Futbol
1995
Birleşik Krallık Jonathan Edwards
Atletizm
1996
Amerika Birleşik Devletleri Michael Johnson
Atletizm
1997
Ukrayna Sergey Bubka
Atletizm
1998
Fransa Zinedine Zidane
Futbol
1999
Amerika Birleşik Devletleri Andre Agassi
Tenis
2000
Amerika Birleşik Devletleri Tiger Woods
Golf
2001
Almanya Michael Schumacher
Formula 1
2002
Almanya Michael Schumacher
Formula 1
2003
Almanya Michael Schumacher
Formula 1
2004
Fas Hicham El Guerrouj
Atletizm
2005
İsviçre Roger Federer
Tenis
2006
İsviçre Roger Federer
Tenis
2007
İsviçre Roger Federer
Tenis
2008
Jamaika Usain Bolt
Atletizm
2009
Jamaika Usain Bolt
Atletizm
2010
İspanya Rafael Nadal
Tenis
2011
Arjantin Lionel Messi
Futbol
*(doping yüzünden ödül geri alınmıştır)

Yayın yönetmenleri

  • 1946-1984 : Jacques Goddet
  • 1984-1993 : Jean-Pierre Courcol
  • 1993-2002 : Paul Roussel
  • 2003-2008 : Christophe Chenut

Editörler

  • 1946-1954 : Marcel Oger
  • 1954-1970 : Gaston Meyer
  • 1970-1980 : Edouard Seidler
  • 1980-1987 : Robert Parienté
  • 1987-1989 : Henri Garcia
  • 1989-1990 : Noel Couëdel
  • 1990-1992 : Gérard Ernault
  • 1993-2003 : Jérôme Bureau
  • 2003- : Claude Droussent ve Michel Dalloni

Ayrıca bakınız

  • Laureus Dünya Spor Ödülü Yılın Erkek Sporcusu (Laureus Dünya Spor Akademisi)

Kaynakça

  1. ^ a b c Goddet, Jacques(1991), L'Équipée Belle, Laffont, Paris (Fransızca)
  2. ^ a b Boeuf, Jean-Luc and Léonard, Yves (2003), La République du Tour de France, Seuil, France(Fransızca)


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Fransa Bisiklet Turu</span> Avrupada büyük ün kazanmış Fransa çıkışlı sportif bir aktivite

Fransa Bisiklet Turu, her yıl Fransa'da düzenlenen yol bisikleti çok etaplı yarış turudur. İtalya Bisiklet Turu ve İspanya Bisiklet Turu ile birlikte Avrupa'nın Büyük Turlar olarak adlandırılan üç büyük turundan birisi ve bisiklet sporunun en prestijli yarışıdır.

<span class="mw-page-title-main">Folies Bergère</span> Pariste konser salonu

Folies Bergère, 1890'lardan 1920'lere kadar şöhretinin doruklarında olan bir Paris müzikholü. Günümüzde de faaliyet göstermektedir. Binası ilk olarak opera binası olarak inşa edilmiş ve 2 Mayıs 1869'da Folies Trévise adıyla açılmıştır. 13 Eylül 1872'de adı Folies Bergère olarak değiştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1910 Fransa Bisiklet Turu</span>

1910 Fransa Bisiklet Turu 1910 yılı 3 Temmuz-31 Temmuz tarihlerinde yapılan 8. Fransa Bisiklet Turu'dur. Tur, 15 etap üzerinden yapılmış olup 4.737 km, bisikletçilerin hız ortalaması 28.680 km/saatti.

<span class="mw-page-title-main">1912 Fransa Bisiklet Turu</span>

1912 Fransa Bisiklet Turu, Fransa Bisiklet Turu'nun 10. sürümüydü. Tur toplam 5.289 km ve 15 etap içeriyordu. Tur 1912 yılı 30 Haziran-28 Temmuz tarihleri arasında yapıldı. Bisikletçilerin hız ortalaması 27,763 km/saatti. Ronde van België'de dört etap kazandıktan sonra, Alcyon takımı Gustave Garrigou'nin 1911 Fransa Bisiklet Turu'ndaki zaferini tekrarlamasına yardım etmesi için Odiel Defraye'yi kiraladı, ancak, yarış ilerlediğinde Defraye' n kuvvetli bir bisikletçi olduğu ortaya çıktı ve daha sonra kendisi takım lideri yapıldı. Eski şampiyon Garrigou üçüncü olurken, Defraye 1912 Fransa Bisiklet Turu'nu kazandı.

<span class="mw-page-title-main">1913 Fransa Bisiklet Turu</span>

1913 Fransa Bisiklet Turu, Fransa Bisiklet Turu'nun 11. sürümüydü. 1913 yılı 29 Haziran-27 Temmuz tarihleri arasında yapıldı Toplam yarış mesafesi 5,388 km ve bisikletçilerin hız ortalaması 26,715 km/saatti. Bireysel mücadele Belçikalı bisikletçi Philippe Thys, takım mücadelesi Peugeot tarafından kazanıldı.

<span class="mw-page-title-main">1914 Fransa Bisiklet Turu</span>

1914 Fransa Bisiklet Turu, Fransa Bisiklet Turu'nun 12. sürümüydü. 1914 yılı 28 Haziran-26 Temmuz tarihleri arasında yapıldı. Toplam yarış mesafesi 5.405 km ve bisikletçilerin hız ortalaması 26,835 km/saatti. Tur Belçikalı bisikletçi Philippe Thys tarafından kazanıldı.

<span class="mw-page-title-main">1903 Fransa Bisiklet Turu</span>

1903 Fransa Bisiklet Turu aktuel günlük spor gazetesi l'Équipe'nin atası olan L'Auto'nun sponsorluğunda yapılan ilk Fransa Bisiklet Turu'dur.

<span class="mw-page-title-main">1924 Fransa Bisiklet Turu</span>

1924 Fransa Bisiklet Turu 18nci Fransa Bisiklet Turu olup, Ottavio Bottecchia (Automoto) tarafından kazanılmıştır. Bottecchia tüm yarış boyunca Sarı mayoyu giyen ve Tur' u kazanan ilk İtalyan bisikletçiydi. Toplam yarış mesafesi 5.425 km ve hız ortalaması 23,972 km/saatti. 157 yarışçının katıldığı turu sadece 60 bisikletçi bitirdi.

<span class="mw-page-title-main">1904 Fransa Bisiklet Turu</span>

1904 Fransa Bisiklet Turu 2 Temmuz-24 Temmuz tarihlerinde yapılan 2. Fransa Bisiklet Turu'dur. Tur'un rotası 1903 Fransa Bisiklet Turu'ndaki rota ile aynıydı. Maurice Garin önceki yıldaki gibi kazanmasını Lucien Pothier üzerindeki küçük farkla tamamladı. Hippolyte Aucouturier altı etapın dördünü kazandı. Skandalların kaynağı olarak kendi başarısının kurbanı oldu.

<span class="mw-page-title-main">2006 Fransa Bisiklet Turu</span>

2006 Fransa Bisiklet Turu 2006 yılı 1 Temmuz-23 Temmuz tarihlerinde yapılan 93. Fransa Bisiklet Turu'dur. Tur, galip olarak görünen Floyd Landis'in diskalifiye edilmesini takiben Óscar Pereiro tarafından kazanıldı.

<span class="mw-page-title-main">2008 Fransa Bisiklet Turu</span> Spor etkinliği

2008 Fransa Bisiklet Turu Fransa Bisiklet Turu'nun 95. sürümüdür. Yarışma 2008 yılı 5-27 Temmuz tarihleri arasında yapıldı. Fransa'nın Brest şehrinden başlayan Tur, 15. etapta İtalya'ya girdi ve 16. etapta Paris'e yöneldi. 21. etapta düzenli bitiş yeri olan Paris'e ulaştı. Yarışı, İspanyol Carlos Sastre kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Tour de France genel klasman</span>

Tour de France genel klasman, Sarı mayo, (Fransızca: Maillot Jaune), Fransa Bisiklet Turu'nda tüm etaplar sonucunda genel klasmanda en iyi zamana sahip bisikletçiye verilen, Tur'un en ünlü mayosu. Tour de France boyunca yapılan etaplar neticesinde, genel klasman zamanı bakımından en üst sırada bulunan bisikletçi tarafından giyilmektedir. İlk olarak 1919 yılında giyilmeye başlanmıştır. Rengini yarış organizatörü L’Auto gazetesinin basımında kullanılan sarı renkli kâğıtlardan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tour de France dağlar klasmanı</span>

Benekli mayo, Tour de France'ta en iyi tırmanıcı bisikletçinin giydiği mayo. Fransa Bisiklet Turu'nda sarı mayo'dan sonra en değerli 2. kategoridir. Dağlarda elde edilen puanlar sonucunda oluşan sıralamada 1. olan bisikletçi Dağların Kralı olarak adlandırılır ve 1975'ten bu yana beyaz üzerine kırmızı noktalar bulunan, kırmızı puantiyeli mayoyu giyer.

Chagrange Desgrange-Colombo, 1948-1958 yılları arasında sezon boyunca süren bir yol bisikleti yarışı yarışmasıydı. Uzun süre Tour de France direktörü olan Henri Desgrange ve Giro d'Italia direktörü Emilio Colombo'nun adını alan yarışma, L'Équipe, La Gazzetta dello Sport, Het Nieuwsblad-Sportwereld and Les Sports gazeteleri tarafından düzenlendi. L'Équipe ve La Gazzetta dello Sport arasında bugüne kadar süren erken işbirliğine işaret etti.

Amaury Sport Organisation, (ASO), Fransız medya grubu EPA'nın bir parçası. Tour de France, Vuelta a España ve Paris-Nice gibi profesyonel yol bisikleti yarışları ve Dakar Rallisi gibi spor etkinliklerini düzenlemektedir. 2008 yılında Romanya ve Macaristan'da bir ralli baskın dayanıklılık yarışı olan Orta Avrupa Rallisi'ni düzenledi.

<span class="mw-page-title-main">Paris-Tours</span>

Paris-Tours, Paris'in eteklerinden katedral kenti Tours'a kadar her Ekim ayında düzenlenen Fransız bir günlük klasik yol bisikleti yarışı. Chevreuse ve Loire vadileri boyunca ağırlıklı olarak düz bir rotadır; en yüksek nokta 200m ile Le Gault-du-Perche'dir. "Sprinters 'Classic" olarak bilinir, çünkü Tours'da genellikle bitişte bir grup sprinti ile biter. Birkaç on yıl boyunca yarış, özellikle sprinterler arasında ünlü olan, bisikletin en iyi bilinen kaplamalarından biri 2.7 km uzunluğundaki Avenue de Grammont'ta bitti. Avenue de Grammont üzerine yeni bir tramvay hattı inşa edildiğinden, 2011 yılından bu yana bitiş farklı bir yere taşındı.

<span class="mw-page-title-main">Maurice Garin</span> Fransız bisikletçi (1871 – 1957)

Maurice-François Garin Fransa Bisiklet Turu'nun açılış sürümü olan 1903 Turu'nu kazanmasıyla ve 1904 Turu'nu kazandıktan sonra sekiz diğer bisikletçi ile birlikte hile yaptıkları gerekçesiyle galibiyetinin iptal edilmesiyle tanınan Fransız yol bisikleti yarışçısıydı.

<span class="mw-page-title-main">Bernard Thévenet</span> Fransız bisikletçi (d. 1948)

Bernard Thévenet emekli bir Fransız bisiklet yarışçısı. Spor kariyeri ACBB Paris ile başladı. Tour de France'ın iki kez kazananı ve beş kez Tour şampiyonu Eddy Merckx'in hükümdarlığını sona erdirmekle bilinmektedir, ancak her iki özellik de Thévenet'in kariyeri boyunca daha sonra steroid kullanımını kabul etmesi ile lekelenmektedir. Ayrıca 1975 ve 1976'da Dauphiné Libéré'yi kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Jacques Goddet</span>

Jacques Goddet, Fransız spor muhabiri ve 1936'dan 1986'ya kadar Tour de France yol bisiklet yarışının direktörüydü.

Tour de l'Avenir 1961'de Tour de France'a benzer bir yarış olarak başlayan ve amatörler ile bağımsızlar olarak bilinen yarı profesyoneller için aynı parkurun büyük bir kısmında başlayan bir Fransız yol bisikleti etap yarışıdır. Felice Gimondi, Joop Zoetemelk, Greg LeMond, Miguel Indurain, Laurent Fignon, Egan Bernal ve Tadej Pogačar Tour de l' Avenir'i kazandı ve aralarında 10 podyum ile 14 defa Fransa Turu'nu kazandı.