İzlenimcilik veya empresyonizm, ışık, renk ve an kavramını öne çıkartan, doğadaki görünümlerin sürekli değişim içinde olduğundan herhangi bir zamanın herhangi bir anına denk gelen görünümün bir daha aynı şekilde görünemeyeceğini fikrini temel alan sanat akımdır.
Paul Cézanne, Fransız post-empresyonist ressam ve gezgin. Modern sanatın gelişmesine yaptığı katkılar ve etkisi nedeniyle çoğu zaman modern sanatın babası olarak anılmıştır. Empresyonizm ile kübizm arasında bir köprü oluşturmuştur.
Jean-Léon Gérôme, Fransız ressam, heykeltıraş ve öğretmen.
Edgar Degas, tam adı Hilaire-Germain-Edgar Degas olan, Fransız ressam, heykeltıraş ve çizer. İzlenimcilik akımının kurucularından biri kabul edilse de ressam bu terimi reddedip gerçekçi olarak tanınmayı tercih ettiğini açıklamıştır. Tekniği başarılı bir ressam olan Degas, daha çok dans temalı resimleri ile tanındı. Çalışmalarının yarısından fazlası dansçılarla ilgiliydi. Bu çalışmaları aynı zamanda onun hareketin betimlemesindeki ustalığını gösteriyordu. Dans kadar at yarışları ve çıplak kadınlar çizmekte de başarılıydı. Portreleri de sanat tarihinin en başarılılarından kabul edilir.
Henri de Toulouse-Lautrec, Fransız ressam.
Alexandre Cabanel, Fransız ressam.
Gustave Caillebotte, Fransız ressam. İzlenimcilik akımının hem üyesi hem de koruyucularından biridir. Gruptaki diğer sanatçılara göre gerçekçilik akımına daha yakın durmuştur. Caillebotte fotoğrafçılığa olan ilgisi ile de tanınmaktadır.
Eva Gonzalès, Fransız İzlenimci ressam.
Burhan Cahit Doğançay, Türk fotoğrafçı ve ressam. Doğançay esasen, yarım asır boyunca dünyanın muhtelif şehirlerinde izlediği duvarları sanat eserlerine entegre etmesiyle tanınmıştır. En ünlü tablosu olan Mavi Senfoni, 2009 yılında Murat Ülker tarafından 2,2 milyon TL'ye alınmıştır.
Albert Bitran ressam ve heykeltıraş.
Jean-Baptiste-Camille Corot, Fransız izlenimci ressam.
Jean-François Millet Fransız ressam ve Fransa taşrasında doğan Barbizon ekolünün kurucularından. Millet, köylü sınıfına dair tablolarıyla bilinir ve eserleri realizm akımının bir parçası olarak sınıflandırılır.
Ellen Andrée gerçek adıyla Hélène André ya da Hélène Andrée, 1879 yılından 20. yüzyılın başlarına kadar sahneye çıkmış ünlü Fransız tiyatro oyuncusudur. Oyuncu, sanat hayatı boyunca pek çok komedide rol aldı ve natüralist tiyatro gruplarında çalıştı.
Vincent van Gogh, izlenimcilik akımının yayıldığı zamanlarda yaşamıştır. Fotoğrafın ortaya çıkmasından sonra ressamlar artık fiziksel formları taklit etmek yerine resmettikleri kişiler, mekânlar ve nesnelerin ardındaki duygu ve düşünceleri aktarma yoluna girmişlerdir. İzlenimci ressamlar buna kuvvetli fırça darbeleri kullanarak, bazı renk tonlarını vurgulayarak ve ışıklandırmaya dikkat ederek ulaşmaya çalışmışlardı. Vincent van Gogh, bu ideolojiyi resimlerinde kullandığı özne ve nesnelerle olan ilişkisini ve onlara karşı duyduğu hisleri tasvir edebilmek için kullandı. Van Gogh’un yaptığı portreler, ressamın portresini yaptığı kişilerle olan ilişkilerini ve bu öznelerin iç özelliklerini yansıtmak için renk ve fırça darbelerinin kullanımına odaklanır.
Wilhelm Uhde, Alman sanat koleksiyoneri ve satıcısı, yazar ve eleştirmen. Modern sanatın ilk koleksiyonerlerinden olup ressam Henri Rousseau'nun kariyerinde önemli yere sahiptir.
Eugène Anatole Carrière, Fin de siècle döneminde eser vermiş Fransız sembolist ressam ve taşbaskı sanatçısı. Kahverengi tonlarda monokrom tablolarıyla bilinir. Heykeltıraş Auguste Rodin'in yakın arkadaşı olmuştur. Monokrom tarzıyla, Picasso'nun özellikle mavi dönemini etkilediği düşünülmektedir.
Tonalizm, 1880'lerde Amerikalı ressamların peyzaj resimleri üzerine renkli bir atmosfer veya sis tonu çizmesiyle ortaya çıkmış bir sanat tarzıdır. 1880-1915 yılları arasında bu tarzla ilişkili ressamların eserlerinde gri, kahverengi ve mavi gibi koyu ve nötr tonlar hakimdi. 1980'lerin sonlarında Amrikalı sanat eleştirmenleri "tonal" tanımını bu eserleri ifade etmek için kullandılar. Bu tarzla ilişkili iki başlıca ressam olarak George Inness ve James McNeill Whistler gösterilebilir.
François-Hubert Drouais, XV. Louis'nin saltanatının son yıllarında önde gelen bir Fransız portre ressamıydı. Müşterileri arasında Fransız kraliyet ailesi ve soyluları, yabancı aristokrasi, fermiers-généraux ve Paris toplumunun daha zengin üyeleri ve onların sevdikleri vardı. Ancak, müşteri yelpazesini genişleten ve portrelerini modaya uygun bir gereklilik haline getiren, Fransız sarayında artan popülaritesiydi. Drouais'nin çalışmaları, yaşamı boyunca hayranlıkla karşılandı ve popülaritesi ve müşterileri, Salon incelemelerinde ara sıra yayınlanan olumsuz yargılara rağmen azalmadı.
Jean-Joseph Benjamin-Constant, daha çok Oryantalizm konuları ve portreleriyle tanınan Fransız ressam ve gravür sanatçısıydı. Aynı zamanda on dokuzuncu yüzyılın sonlarında Fransız ve İngiliz sosyetesinin en gözde portre sanatçılarından biriydi.
Emmanuel Pontremoli Fransız mimar ve arkeolog.
Giotto gardant les chèvres (1850) Musée Bonnat
Fillette endormie (1852)
Bir portre (1861)
Mısırlı bir çiftçi kadın ve çocuğu (1869-1870) Metropolitan Museum of Art
Fille romaine à la fontaine (1875) Metropolitan Museum of Art
Le barbier (yaklaşık 1880)
Job (Peygamber Eyüp) (1880)
William Thompson Walters (1883) Walters Art Museum
George Aloysius Lucas (1885) Walters Art Museum
Le cardinal Charles Lavigerie, archevêque d'Alger (1825-1892) (1888)
Idylle (1890) Musée Bonnat
Portrait de l'artiste au chapeau (1916)