İçeriğe atla

L'estro armonico

İlk baskının başlık sayfası

L'estro armonico (Armonik İlham), Op. 3, İtalyan besteci Antonio Vivaldi'nin ilk olarak 1711'de Amsterdam'da yayınlanan yaylı çalgılar için 12 konçertodan oluşan setin adıdır. Vivaldi'nin Op. 1 on iki trio sonatı ve Op. 2 on iki keman sonatı, sadece sonat biçimde eserler içeriyordu, bu yüzden L'estro Armonico bestecinin yayımlanan ilk konçerto derlemesi olma özelliğini de taşımaktadır. Ayrıca ilk kez bir İtalyan yayın evi yerine yabancı bir yayın evi olan Estienne Roger'ı seçti. Her konçerto sekiz partili şekilde basılmıştır: 4 keman, 2 viyola, viyolonsel ve sürekli bas (Viyolone ve Klavsen için şifreli bas partisi).

Konçertolar 7 sesli biçimdedir, yani her konçerto için yedi bağımsız parti vardır. Birbirini izleyen üç konçerto grubunda, birincisi dört keman için bir konçerto, ikincisi iki keman için ve üçüncüsü solo keman konçertosudur. Viyolonsel, dört ve iki keman için birçok konçertoda solistik pasajlar alır, böylece konçertoların bir kısmı, iki keman ve viyolonselden oluşan bir konçertino (küçük solist grubu) ile bir yaylı orkestranın karşı karşıya geldiği geleneksel Roma tarzı konçerto grosso biçimine uygundur. L'estro Armonico, konçerto bölümlerinde orkestral unison'a (solo bölümleri çevreleyen orkestra bölümlerinde solistlerin de orkestrayla beraber çalması) öncülük etti.

Vivaldi L'estro Armonico için özellikle birkaç konçerto yazmışken, bazı konçertoları da daha erken bir tarihte bestelenmişti. Vivaldi bilgini Michael Talbot, eseri "belki de on sekizinci yüzyıl boyunca ortaya çıkan en etkili çalgısal müzik koleksiyonu" olarak nitelendirdirmiştir.

Tarihçe

Antonio Vivaldi'nin L'estro armonico (Armonik ilham) Op. 3 konçerto derlemesi 1711'de Amsterdam'da basıldı. Vivaldi'nin Op. 1 ve 2 sadece sonatlar içeriyordu, bu yüzden L'estro Armonico bestecinin yayımlanmış ilk konçerto koleksiyonu olma özelliğini de taşımaktadır. Ayrıca Vivaldi ilk kez bir İtalyan yerine yabancı bir yayın evi olan Estienne Roger'ı seçti. Vivaldi özellikle L'estro armonico için birkaç konçerto yazmışken, bazı konçertoları daha erken bir tarihte bestelenmişti.[1][2]

Eser listesi

L'estro armonico yaylı çalgılar için 12 konçertodur . 1711 ilk yayında her konçerto sekiz partili şekilde basılmıştır:[1][2]

  • Dört keman partisi
  • İki viyola partisi
  • Viyolonsel partisi
  • Tek nüsha olarak basılı sürekli bas partisi (viyolone ve klavsen için).

Konçertolar 7 sesli biçimdedir, yani her konçerto için yedi bağımsız parti vardır. Birbirini izleyen üç konçerto grubunda, birincisi dört keman için bir konçerto, ikincisi iki keman için ve üçüncüsü solo keman konçertosudur. Viyolonsel, dört ve iki keman için birçok konçertoda solistik pasajlar alır, böylece konçertoların bir kısmı, iki keman ve viyolonselden oluşan bir konçertino (küçük solist grubu) ile bir yaylı orkestranın karşı karşıya geldiği geleneksel Roma tarzı konçerto grosso biçimine uygundur. L'estro Armonico, konçerto bölümlerinde orkestral unison'a (solo bölümleri çevreleyen orkestra bölümlerinde solistlerin de orkestrayla beraber çalması) öncülük etti.[1][2][3][4]

Konçerto Op. 3 No. 1, Re Majör RV 549

4 keman, viyolonsel, yaylılar ve sürekli bas için;

Konçerto Op. 3 No. 2, sol minör RV 578

2 keman, viyolonsel, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Adagio e spiccato
  • Allegro
  • Larghetto
  • Allegro

Konçerto Op. 3 No. 3, Sol Majör RV 310

Solo keman, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Allegro
  • Largo
  • Allegro

Konçerto Op. 3 No. 4, mi minör RV 550

4 keman, viyolonsel, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Andante
  • Allegro assai
  • Adagio
  • Allegro

Konçerto Op. 3 No. 5, La Majör RV 519

2 keman, viyolonsel, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Allegro
  • Largo
  • Allegro

Konçerto Op. 3 No. 6, la minör RV 356

Solo keman, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Allegro
  • Largo
  • Presto

Konçerto Op. 3 No. 6, Fa Majör RV 567

4 keman, viyolonsel, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Andante
  • Adagio
  • Allegro - Adagio
  • Allegro

Konçerto Op. 3 No. 8, la minör RV 522

2 keman, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Allegro
  • Larghetto e spiritoso
  • Allegro

Konçerto Op. 3 No. 9, Re Majör RV 230

Solo keman, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Allegro
  • larghetto
  • Allegro

Konçerto Op. 3 No. 10, si minör RV 580

4 keman, viyolonsel, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Allegro
  • Largo - Larghetto
  • Allegro

Konçerto Op. 3 No. 11, re minör RV 565

2 keman, viyolonsel, yaylılar ve sürekli bas için;

  • Allegro - Adagio e spiccato - Allegro
  • Largo e spiccato (Siciliano olarak da bilinir)
  • Allegro

Konçerto Op. 3 No. 12, Mi Majör RV 265

  • Allegro
  • Largo e spiccato
  • Allegro

On sekizinci yüzyılda klavsen gibi klavyeli çalgılar için çok sayıda düzenleme yapılmıştır. Bugüne kadar kalan 18. yüzyıl Op. 3, No. 3 transkripsiyonu glockenspiel (bir perküsyon grubu çalgısı) için bir düzenleme olarak yorumlanmıştır. Konçertolardaki bölümlerden temalar, vokal çalışmaları için diğer besteciler tarafından kullanılmıştır: Op. 3 No. 11'in son bölümünden giriş teması ve motifleri Bach tarafından Ich hatte viel Bekümmernis, BWV 21 eser sayılı kantatın ilk koro bölümünde kullanıldı; 5. konçertonun ilk bölümünün açılış motifi George Friedrich Händel'in 1750 yılında yazdığı Theodora ortoryosunda Tho' the honours aryasında yer almaktadır. En önemli alıntı ise ilk olarak 1773'te Kraliyet Tiyatrosu Covent Garden'da gerçekleştirilen The Golden Pippin'de, John Abraham Fisher'ın düzenlediği çeşitli bestecilerin müziğiyle gerçekleşti. Beşinci konçertonun ilk bölümü, Jupiter, Juno, Pallas, Venüs, Paris ve Ejderha, asıl karakterler için bir sekstet olan son bölüm için düzenlendi.

Op. 3 No. 6, RV 356, öğrencilerin kemanın 2. ve 3. pozisyonunda ilk kez çalışması için Suzuki ve birçok keman metodunun önemli bir parçasıdır.[5]

Klavyeli çalgılar için uyarlamalar ve düzenlemeler

Vivaldi'nin L'estro Armonico'sunun bugüne kalan birçok transkripsiyonu, bu eserlerin zamanındaki popülaritesini yansıtmaktadır. Talbot (2010)'un belirttiği gibi, İngiliz Adaları'ndaki setin açık ara en popüler konçertosu olan Op. 3, No. 5, RV 519, genel ve özel olarak sık sık çalındı ve sadece "Vivaldi'nin Beşincisi" olarak bahsediliyordu. Koleksiyon, özellikle de beşinci konçerto, klavyeli çalgılarda birçok düzenlemeyi de berberinde getirdi.[6] Vivaldi'nin konçertolarının o dönemdeki büyük başarısı, 1741'de ölümünden sonra hızlı bir şekilde unutuldu. Vivaldi akademisyenlerinin kabul ettiği gibi, en eski ve en önemli transkripsiyonlardan bazıları -Johann Sebastian Bach tarafından 1710'larda Weimar'da klavye ve org için bir dizi düzenlemenin bir parçası olarak yapılan İtalyan konçertoları- yirminci yüzyılda sözde "Vivaldi canlanması" sırasında dolaylı olarak Vivaldi'nin restore edilmesinde belirleyici bir rol oynadı.[7]

Ryom (1986) ve Ryom (2007) adlı iki ciltte ayrıntılı olarak açıklanan Ryom-Verzeichnis, bilinen yayınların bir özetini, el yazısı el yazması kopyaları ve konçertoların düzenlemelerini içerir. Bunlardan altısı Bach tarafından düzenlendi: solo keman için konçertoların üçü solo klavsen için düzenlenmişti; iki keman için konçertolardan ikisi org için (iki klavye ve pedal); dört keman konçertosundan biri dört klavsen ve yaylılar için düzenlendi.[8] Anne Dawson'un kitabında, bilinmeyen bir el tarafından hazırlanan klavikord, virginal veya klavsen için 1720 civarında bir İngiliz antolojisi olan dört başka klavye düzenlemesi ortaya çıkmıştır. Ryom (1986)'a göre, Op. 3, No. 5, RV 519, birçok transkripsiyonla sonuçlanan eşsiz bir konçertodur: bunlar Talbot (2010)'ta ayrıntılı olarak açıklanmaktadır.

Bach'ın Wilhelm Friedemann Bach'ın repertuvarının bir parçası olan Op.3, No.11'in transkripsiyonu olan BWV 596'nın el yazması.[9]

Bach'ın konçerto transkripsiyonları muhtemelen 1708-1717 döneminde saray orgcusu ve müzik yöneticisi olarak çalıştığı Weimar'da yapıldı. Bu transkripsiyonların çoğunun, Hollanda'da iki yıl kaldıktan sonra Saxe-Weimar'a dönen genç Prens Johann Ernst tarafından Weimar'a getirilen, Bach'ın L'estro Armonico'nun bir kopyasına eriştiği 1713/1714'te yapıldığı düşünülmektedir. Bach, solo keman için üç konçertonun klavsen düzenlemelerini yapmıştır:

  • Op.3, No. 3, RV 310, Sol Majör'den Fa Majör'e transpoze edilip BWV 978 olarak düzenlenmiştir
  • Op.3, No. 9, RV 230, Gerçek tonunda (Re Majör) BWV 972 olarak düzenlenmiştir
  • Op.3, No. 12, RV 265, Mi Majör'den Do Majör'e transpoze edilip BWV 976 olarak düzenlenmiştir

İki keman için konçertolardan ikisini org için, iki el ve pedal olarak üç partili şekilde düzenledi:

  • Op. 3, No. 8, RV 522, BWV 593 olarak düzenlenmiştir
  • Op. 3, No. 11, RV 565, BWV 596 olarak düzenlenmiştir

Daha sonra dört keman için 11 no'lu si minör konçertoyu la minör'e transpoze ederek dört klavsen ve yaylılar için düzenlemesini yaptı. Bu düzenleme ise Bach'ın Leipzig'deki dönemine, muhtemelen 1720'lerin sonlarına veya 1730'ların başına tarihlendirilmiştir.

  • Op. 3, No. 10, RV 580, BWV 1065 olarak kataloglanmıştır

Bach'ın transkripsiyonu geniş bir şekilde tanınmadı, sadece 1840'larda ve 1850'lerde C. J. Peters tarafından 19. yüzyıl "Bach canlanmasının" parçası olan Friedrich Konrad Griepenkerl tarafından hazırlanan baskılarda yayınlandı. Bu aşamada Bach'ın tüm konçerto transkripsiyonları, yazarlığa bakılmaksızın "Vivaldi'den sonra" olarak tanımlandı. Atıf ile ilgili sorunlar, 1890'larda Bach-Gesellschaft tarafından yayınlanan konçerto transkripsiyonlarının yeni baskısı ile tekrar gündeme geldi. Yazarlıklarını ve orijinal konçertoların değerlendirilmesinde 1910'larda yaşanan tartışma, Vivaldi'nin yeniden değerlendirilmesini ve sayısız "kayıp" çalışmasının nihayetinde yeniden keşfedilmesini içeren Vivaldi canlanmasına yol açtı.[10]

Şu anda Manchester'daki Henry Watson Müzik Kütüphanesi'nde düzenlenen barok müzikal el yazmalarının bir parçası olan Anne Dawson'ın Kitabı, aşağıdaki konçertoların tek klavyeli bir çalgı için düzenlemeler içeriyor:

  • Op. 3, No. 5, RV 519 (2 keman, viyolonsel)
  • Op. 3, No. 7, RV 567 (4 keman)
  • Op. 3, No. 9, RV 230 (solo keman)
  • Op. 3, No. 12, RV 265 (solo keman)
Agrell'ın Klavsen için Easy Genteel Lessons kitabından Vivaldi'nin 5. konçertosunun ilk bölümü.

Anne Dawson'ın Kitabında RV 519'un düzenlenmesi dışında, diğerleri de vardı:

  • Londra, Randall ve Abell için Vivaldi'nin 5. Konçertosu, Giovanni Agrell tarafından bestelenen Klavsen için Easy Genteel Lessons Koleksiyonu, c. 1767. Muhtemelen İsveçli besteci Johan Agrell tarafından yapılan bu RV 519'un ustaca düzenlenmesi, 18. yüzyılda yayımlanmış L'estro armonico'dan herhangi bir konçertonun tek transkripsiyonudur.
  • Concerto pro clavicembal del Sigr. Vivaldi, SchW A6: 001, Johann Adolph Scheibe'nin 1727 ve 1735 arası yayımlanan RV 519 transkripsiyonudur. Düzenleyenin Berlin Devlet Kütüphanesi'ndeki imzası 1990 yılında Russell Stinson tarafından belirlendi. [11] Sol Majör'e transpoze edilmiştir, ikinci keman ve viyola partilerini göz ardı ederek zaman zaman Vivaldi'nin partisyonunu basitleştiren bir transkripsiyondur. [12]
  • Ryom (2007) dört transkripsiyon daha listelemektedir. Talbot (2010) Ryom'un listesine ek olarak, bir şekilde İngiltere'ye bağlı üç düzenleme ile destekliyor.[13]

Kayıtlar

CD başlığı Kayıt etiketi kayıt Tarihi
Antonio Vivaldi: Konçertolar Discover 1994
Antonio Vivaldi: L'estro armonico, 12 Concerti Op. 3 Philips
Antonio Vivaldi: L'Estro Armonico, 12 Concerti Op. 3 Vanguard 1957
Antonio Vivaldi: Meisterwerke Zum Kennenlernen Art of Classics 1991
Classical Top 1000 Classic Mania
Concerti Virtuosi Analekta
Karajan Conducts Vivaldi & Bach Deutsche Grammophon
L'Estro ArmonicoDigital Concerto 1990
Klasik Müzik Ustaları: Vivaldi Delta
Kontrbas ve Yaylı Çalgılar Dörtlüsü için Müzik Gallo 1998
Dünyanın En Büyük Bestecileri: Vivaldi (Koleksiyoncu Sürümü Müzik Tenekesi) Madacy Eğlence 2008
Dünyanın En Büyük Bestecileri: Vivaldi (Koleksiyoncu Sürümü) Madacy Eğlence 2008
Vivaldi: Konçerti Rivo Alto 1996
Vivaldi: Quattro Keman Konçertosu; L'Estro ArmonicoZig Zag Territoires 2007
Vivaldi: Konçertos Opp. 3, 4, 8 ve 9 (Kutu Seti) Decca 2006
Vivaldi: Konçertolar (Kutu Seti) Archiv Produktion 1987
Vivaldi: Konçertolar FSM Adagio
Vivaldi: L'Estro Armonico Konçertosu, Op. 3 Numara 1-6 Brilliant Classics
Vivaldi: L'Estro Armonico, Op. 3, Cilt. 1 (Hibrit SACD) Arts 2002
Vivaldi: L'estro armonico, Op. 3 / 1-6 Arte Nova 1995
Vivaldi: L'Estro Armonico, Op. 3, No. 1, 2, 4, 7, 8, 10, 11 Naxos 1991
Vivaldi: L'estro Armonico, Op. 3, Cilt. 1: Konçertolar No. 1–6 (DVD Ses) Arts 2003
Vivaldi: L'Estro Armonico, Op. 3, Cilt. 1 Arts 2002
Vivaldi: L'Estro Armonico : Concertos No. 1-7 Point Classics 1994
Vivaldi: L'Estro ArmonicoBongiovanni 1997
Vivaldi: L'Estro ArmonicoChandos 2002
Vivaldi: L'estro ArmonicoDisky 2000
Vivaldi: L'estro ArmonicoLondra 1994
Vivaldi: L'Estro ArmonicoLondra 1998
Vivaldi: Dört Mevsim (Box Set) Naxos 1993
Vivaldi: Masterworks (Box Set) Brilliant Classics

Notlar

  1. ^ a b c Talbot 2011, pp. 5–6
  2. ^ a b c Butler 2011
  3. ^ Wilk 2012
  4. ^ Talbot 2011, pp. 130–131
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2020. 
  6. ^ Arrangements for other instruments, such as the harp, or vocal ensembles are discussed in the previous section.
  7. ^ Vivaldi 1999, Talbot 2010, Pincherle 1962, Talbot 1993, Dirksen 2010, {harvnb|Brover-Lubovsky|2008}}
  8. ^ Vivaldi 1999
  9. ^ Dirksen 2010
  10. ^ Dirksen 2010, Pincherle 1962, Talbot 1993, Brover-Lubovsky 2008
  11. ^ Hauge 2018.
  12. ^ Stinson 1992.
  13. ^ Vivaldi 1999, Talbot 2010, Talbot 2011, Stinson 1992

Kaynakça

  • Brover-Lubovsky (2008), Tonal Space in the Music of Antonio Vivaldi, Indiana University Press, ISBN 0253351294  Brover-Lubovsky (2008), Tonal Space in the Music of Antonio Vivaldi, Indiana University Press, ISBN 0253351294 
  • Dirksen (2010), Preface to J.S. Bach: Sonatas, Trios, Concertos (PDF), Complete Organ Works (Breitkopf Urtext), vol.5 EB 8805, Wiesbaden: Breitkopf & Härtel, 13 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 3 Ağustos 2020 
  • "SchW A6:001: Concerto pro clavicembal del Sigr. Vivaldi". Johann Adolph Scheibe: A Catalogue of His Works. Danish Humanist Texts and Studies. 58. Royal Danish Library. 2018. ss. 91-92. ISBN 978 87 635 4560 0.  "SchW A6:001: Concerto pro clavicembal del Sigr. Vivaldi". Johann Adolph Scheibe: A Catalogue of His Works. Danish Humanist Texts and Studies. 58. Royal Danish Library. 2018. ss. 91-92. ISBN 978 87 635 4560 0.  "SchW A6:001: Concerto pro clavicembal del Sigr. Vivaldi". Johann Adolph Scheibe: A Catalogue of His Works. Danish Humanist Texts and Studies. 58. Royal Danish Library. 2018. ss. 91-92. ISBN 978 87 635 4560 0. 
  • Pincherle (1962), Vivaldi: Genius of the Baroque, W.W. Norton, ISBN 0393001687  Pincherle (1962), Vivaldi: Genius of the Baroque, W.W. Norton, ISBN 0393001687 
  • Ryom (1986), Repertoire des oeuvres d'Antonio Vivaldi : les compositions instrumentales, Engstrøm & Sødring, ISBN 8787091194  Ryom (1986), Repertoire des oeuvres d'Antonio Vivaldi : les compositions instrumentales, Engstrøm & Sødring, ISBN 8787091194 
  • Ryom (2007), Antonio Vivaldi. Thematisch-systematisches Verzeichnis seiner Werke, Breitkopf & Härtel, ISBN 978-3-7651-0372-8  Ryom (2007), Antonio Vivaldi. Thematisch-systematisches Verzeichnis seiner Werke, Breitkopf & Härtel, ISBN 978-3-7651-0372-8 
  • Stinson (1992), Keyboard Transcriptions from the Bach Circle (preface), A-R Editions, ISBN 9780895792693  Stinson (1992), Keyboard Transcriptions from the Bach Circle (preface), A-R Editions, ISBN 9780895792693 
  • Talbot (1993), "Vivaldi", The Master Musicians, 2., J. M. Dent, ISBN 0460861085  Talbot (1993), "Vivaldi", The Master Musicians, 2., J. M. Dent, ISBN 0460861085 
  • Talbot (2010), 'The Golden Pippin' and the Extraordinary Adventures in Britain and Ireland of Vivaldi's Concerto RV 519, ss. 87-124 
  • Michael Talbot, (Ed.) (2011), The Vivaldi Compendium, Boydell Press, ISBN 9781843836704  Michael Talbot, (Ed.) (2011), The Vivaldi Compendium, Boydell Press, ISBN 9781843836704 
  • Vivaldi (1999), Eleanor Selfridge-Field (Ed.), L'Estro armonico Op. 3, in Full Score – Concertos for Violins and String Orchestra, Dover Publications, ISBN 9780486406312  Vivaldi (1999), Eleanor Selfridge-Field (Ed.), L'Estro armonico Op. 3, in Full Score – Concertos for Violins and String Orchestra, Dover Publications, ISBN 9780486406312 

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Antonio Vivaldi</span>

Antonio Lucio Vivaldi, İtalyan barok dönem klasik müzik bestecisi, virtüöz kemancı ve rahip. "Kızıl Papaz" lakabıyla tanınan Vivaldi, konçerto türünde beş yüzden fazla eser bestelemiştir ve 'konçertonun babası' olarak da anılmaktadır. En bilinen eserleri Op. 8 eser sayılı Dört Mevsim başlıklı keman konçertolarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Brandenburg Konçertoları</span>

Brandenburg Konçertoları, Johann Sebastian Bach'ın 1721 yılında Brandenburg-Schwedt uçbeyi Christian Ludwig'e sunduğu, 6 konçertodan oluşan enstrümantal eserlerine verilen addır. Bu konçertolar, Barok döneminin en sevilen ve sık seslendirilen orkestra eserleri olarak addedilirler. Bu 6 eser Brandenburg uçbeyi Christian Ludwig için yazıldığı ve 24 Mart 1721 günü imzalanmış sunum yazısıyla ona gönderildiği için sonradan Brandenburg Konçertoları olarak anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">La minör keman konçertosu (Bach)</span>

Keman, Yaylı Çalgılar ve Sürekli Bas için BWV 1041 eser sayılı la minör Konçerto, Johann Sebastian Bach Köthen'de Prens Leopold'un sarayında müzik yöneticisi iken, keman ve diğer çalgılar için sonat, süit, konçerto ve benzeri birçok çalgısal eser yazmıştır. Keman konçertolarını da 1717-1723 yıllarında yazdığı düşünülmektedir. Eserin orijinal el yazması partitürü kayıptır fakat 1730'lu yıllara ait çalgısal partilerinin besteciye ait el yazmaları günümüze ulaşmıştır. Bu kopyalar eserin yazıldığı gerçek tarih konusunda müzikologları düşündürmüş ve sürekli farklı argümanların ortaya atılmasına neden olmuştur. Bach 1730'lu yıllarda Leipzig'de, Collegium Musicum orkestrasının direktörlüğünü yapmakta iken, eseri solo klavsen ve yaylılar için bir ton aşağı aktararak yeniden düzenlemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Klavsen konçertosu no. 7 (Johann Sebastian Bach)</span>

Klavsen ve Yaylı Çalgılar için Konçerto sol minör konçerto BWV 1058, Johann Sebastian Bach'ın 1720-1732 yılları arasında Köthen'de yazdığı sanılan la minör keman konçertosunun, daha sonradan G.P. Telemann derneği konserleri için solo klavsen ve yaylı çalgılara yeniden düzenlediği konçerto.

<span class="mw-page-title-main">Mi majör keman konçertosu (Bach)</span>

Keman, Yaylı Çalgılar ve Sürekli bas için Mi Majör Konçerto BWV 1042, Johann Sebastian Bach'ın 1720-1732 yılları arasında Köthen'de yazdığı sanılan eseri.

<span class="mw-page-title-main">Dört Mevsim (Vivaldi)</span>

Dört Mevsim, İtalyan besteci Antonio (Lucio) Vivaldi'nin en meşhur ve en sık seslendirilen eseridir. 1720'li yılların başlarında Il cimento dell'Armonia e dell'Inventione (Uyum ve Buluş Arasındaki Çekişme) başlığı ve Op. 8 eser sayısıyla yazılmış olan on iki konçertonun ilk dördünden oluşur. İlk kez 1725 yılında Amsterdam'da Fransız-Hollandalı yayımcı Michel-Charles Le Cène tarafından yayımlanmış ve kendi zamanında da en bilinen eserlerden biri olmuştur. Ayrıca Vivaldi konçertolara eşlik eden soneler yazarak o döneme göre müzikal devrim yapmış, programlı müzik türünün en eski ve en detaylı örneklerinden birini yaratmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İki keman için re minör konçerto (Bach)</span>

'İki keman, yaylı çalgılar ve sürekli bas için BWV 1043 eser sayılı re minör konçerto, Johann Sebastian Bach'ın 1720-1732 yılları arasında Köthen'de yazdığı sanılan çalgısal bir eseridir. Kısaca 'İkili Konçerto olarak da bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">İki Klavsen için Konçerto BWV 1062 do minör (Johann Sebastian Bach)</span>

İki klavsen, Yaylılar ve Sürekli bas için BWV 1062 eser sayılı do minör konçerto, Johann Sebastian Bach'ın 1735-1736 yıllarında Leipzig'de yazdığı bir eseridir. Bestecinin Köthen yıllarında yazdığı BWV 1043 eser sayılı re minör iki keman için konçertosunun Leipzig yıllarında bir ton aşağı aktarılıp iki klavsen için yeniden düzenlemiş versiyonudur. İki klavsen ve yaylılar için yazdığı üç konçertonun sonuncusudur.

<span class="mw-page-title-main">Trevor Pinnock</span>

Trevor David Pinnock CBE İngiliz klavsenist ve orkestra şefidir.

<span class="mw-page-title-main">La stravaganza</span>

La stravaganza (Aşırılık), 1712-1713'te Antonio Vivaldi tarafından yazılmış Op. 4 eser sayılı bir dizi konçertodan oluşan setin adıdır. İlk olarak 1716'da Amsterdam'da Estienne Roger & Le Cene yayın evi tarafından basılmış ve Vivaldi'nin keman öğrencisi olan Venedikli asil Vettor Delfino'ya adanmıştır. Tüm konçertolar solo keman, yaylılar ve sürekli bas için yazılmış; ancak, bazı bölümlerde ekstra solistler gerekmektedir.

<span class="mw-page-title-main">La cetra</span>

La cetra Antonio Vivaldi'nin Op. 9 eser sayılı, keman için on iki konçertodan oluşan serinin adıdır. İki solo keman içeren Si-bemol Majör 9. konçerto hariç, tümü solo keman, yaylılar ve sürekli bas içindir. Eser, lir benzeri bir çalgı olan Cetra'nın adını almıştır ve dönemin Kutsal Roma-Germen İmparatoru VI. Charles'a ithaf edilmiştir. 1727'de Amsterdam: Michel-Charles le Cene yayın evi tarafından basılmış ve yayımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Il cimento dell'armonia e dell'inventione</span>

Il cimento dell'armonia dell'inventione (Uyum ve Buluş arasında Çekişme) Antonio Vivaldi tarafından 1723-1725 yılları arasında bestelenmiş ve 1725 yılında yayımlanmış on iki konçertodan oluşan Op. 8 eser sayılı konçerto serisinin adıdır. Tümü keman solo, yaylılar ve sürekli bas içindir. İlk dört konçerto Dört Mevsim olarak bilinir ve Vivaldi'nin en ünlü eserleridir.

Johann Sebastian Bach'ın BWV 1041-1043 keman konçertoları ve BWV 1046-1051 Altı Brandenburg Konçertosu orijinal çalgılamalarıyla bugüne dek ulaşmıştır. Klavsen konçertoları çoğunlukla diğer solo çalgılar (keman, obua, flüt vb.) için yazılmış (önceki) konçertoların uyarlamalarıdır. Klavsen konçertolarından bazıları, diğer solo çalgılar için konçertoların bugünkü orijinal versiyonları ile örtüşürken bazı klavsen konçertolarının başka bir versiyonu bulunmamaktadır, bu da her bir klavsen konçertosunun önceki bir solo çalgı versiyonundan uyarlandığını düşündürmektedir (Ör: BWV 1057 ve 1054 sayılı klavsen konçertoları, 1041 ve 1042 sayılı keman konçertolarının bir ton aşağı aktarılarak yeniden düzenlenmiş versiyonları iken 1055 ve 1056 sayılı klavsen konçertosunun klavsen harici bir solo çalgı için versiyonu bulunmamaktadır).

<span class="mw-page-title-main">On iki konçerto grosso, Op. 6 (Corelli)</span> On iki konçerto grosso (büyük konçerto)

On iki konçerto grosso (büyük konçerto), Op. 6, Arcangelo Corelli tarafından muhtemelen 1680'lerde yazılmış, ancak 1714'e kadar yayımlanmamış on iki konçertodan oluşan bir koleksiyonudur.

<span class="mw-page-title-main">Viyolonsel sonatları (Vivaldi)</span> Antonio Vivaldi 1720 ve 1730 yılları arasında altı viyolonsel sonatı bestelemiştir.

Antonio Vivaldi, 1720-1730 yılları arasında viyolonsel ve sürekli bas için altı sonat bestelemiş ve 1740'ta Paris'te Le Clerc le Cadet yayın evi tarafından yayımlanmıştır. Bu sonatlar zamanında 'opus' numarası olmadan yayımlandığından dolayı (RV) Ryom-Verzeichnis numaralandırmaları yapılana kadar genel olarak kabul edilen herhangi bir eser sıra sayısı atanmamıştır fakat bugün yanlış bir şekilde Op. 14 eser sayısı ile gösterilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">On İki Konçerto, Op. 7 (Vivaldi)</span>

1720'de Amsterdam'da Estienne Roger Yayınevi tarafından, Antonio Vivaldi adı altında Opus 7 eser sayısıyla her biri 6 konçerto içeren iki cilt halinde toplam on iki konçertodan oluşan bir set yayınlanmıştır. Concerti à Cinque Strumenti, tre Violini, Alto Viola e Basso continuo… Uno è con Oboe alt başlığını taşıyan bu set on tanesi solo keman için; diğer ikisi obua solo için konçerto içerir. Dahil edilen bazı eserler gerçekliğinden müzik tarihçileri tarafından uzun süredir şüphe edilmektedir. Konçertolardan üçü üslûpla ilgili nedenlerden ötürü aslında Vivaldi tarafından bestelenmediği düşüncesiyle artık asılsız kabul edilmektedir.

Antonio Vivaldi'nin keman, yaylı çalgılar ve sürekli bas için yazdığı altı konçertodan oluşan set. Diğer opus sayılı konçerto setleri on iki konçerto içerirken bu set yalnız altı konçerto içermektedir. Op. 6 konçertolar 1729 yılında Amsterdam Estienne Roger & La Cene Yayınevi tarafından yayınlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Altı Flüt Konçertosu, Op. 10 (Vivaldi)</span>

Antonio Vivaldi'nin Op. 10 eser sayılı, flüt, yaylılar ve sürekli bas için bir dizi konçertosudur. Yaklaşık 1729'da Amsterdam yayıncısı Michel-Charles Le Cène tarafından yayınlanmıştır.

Antonio Vivaldi'nin 1729'da yayınlanmış Op. 11 eser sayılı altı konçertodan oluşan set. Bazı opus sayılı eserlerinden farklı olarak on iki konçerto yerine yalnızca altı konçerto içermektedir. Konçertoların ilk beşi keman, sonuncusu obua, yaylılar ve sürekli bas içindir.

<span class="mw-page-title-main">Altı Keman Konçertosu, Op. 6 (Vivaldi)</span>

Antonio Vivaldi'nin 1717'de yazdığı, Amsterdam Chez Jeanne Roger Yayınevi tarafından 1719'da yayınlanan solo keman, yaylılar ve sürekli bas için bestelediği Op. 6 eser sayılı altı konçertodur. Op. 10, 11, 12 ile beraber Op. 3, 4, 8 gibi on iki konçerto içeren setlerinden yalnız altı konçerto içeriyor olmasıyla ayrılır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.