İçeriğe atla

Kırım Tatar lehçeleri

Kırım Tatar dili üç lehçeden oluşur. Standart dil, Kıpçak-Cuman kolunun bir parçası olan orta lehçe (bağçasaray, orta yolaq) ile yazılmıştır. Oğuz kolunda yer alan kıyı ağzı (yalıboyu, cenübiy) olarak da bilinen güney ağzı ve Kıpçak dilinde de nogai ağzı (noğay, arazi, şimaliy) olarak da bilinen kuzey ağzı vardır.

Kırım Tatarcası Türk dilleri arasında benzersiz bir konuma sahiptir, çünkü üç "lehçesi" Türkçenin üç farklı (alt) grubuna aittir.[] Bu, Kırım Tatarcasının bir bütün olarak sınıflandırılmasını zorlaştırmaktadır.

Güney lehçesi

Güney veya kıyı lehçeleri, geleneksel olarak Kırım'ın güney kıyısında yaşayan Yalıboylu ("kıyı sakinleri") tarafından konuşulur. Ağızları Türkçe, Azerice ve Türkmenceyi içeren Türk dillerinin Oğuz grubuna aittir . Bu lehçe en çok Türkçeden etkilenir ve kelime dağarcığının çoğunu paylaşır.[1]

Kuzey lehçesi

Kuzey, Nogai veya Çöl lehçesi (noğay, çöl, şimaliy; Dobruca'da: tatarşa, noğayşa, tatça) Romanya, Bulgaristan, Türkiye ve diğer ülkelerde Kırım Tatarları tarafından konuşulmaktadır. Nogay etkisi vardır ve hatta bu lehçenin Nogay dilinin[2] bir parçası olduğunu iddia ediliyor. Ve Kazakça, Karakalpak, Kırgızca ve Nogayca ile ilgili olduğunu söyleyenler vardır. Bu lehçe, Kırım (Nogay) bozkırının eski göçebe sakinleri tarafından konuşulmaktaydı. Kırım'ın Nogayları ile Kafkasya ve Volga'nın Nogaylarının ortak isimleri ve çok yakın akraba dillerine yansıyan Nogai Ordası'ndan ortak kökene sahip oldukları düşünülmektedir. Geçmişte bu lehçeleri konuşanlar kendilerine Qıpçaq adını da vermişlerdir.

Kuzey lehçesindeki meyvelerin adı

Dobruca alfabesi

Dobruca'daki Kırım Tatarları bu lehçeyle konuşurlar[3][4][5] ve alfabede ise küçük bir değişiklik bulunmakta.[6]

A a  â* B b C c Ç ç D d E e F f
G g Ğ ğ H h I ı İ i Ĭ ĭ J j K k L l
M m N n Ñ ñ O o Ö ö P p Q q R r
S s Ş ş T t U u Ü ü V v W w Y y Z z

* Ââ ayrı bir harf olarak tanınmaz. Bir ünsüzün yumuşaklığını ve ardından Aa'yı göstermek için kullanılır.

Kırım Tatar alfabesinde Ĭĭ ve Ww harfleri yoktur. Ancak Dobruca'daki Tatarlar Ĭĭ ve Ww kullanır. Ĭĭ, [ɪ]'yi temsil eder ve Ww, [w]'yi temsil eder. Kırım'da Kırım Tatarları İi'yi [ɪ] ve [i]'yi temsil etmek için kullanır ve Vv hem [w] hem de [v]'yi temsil eder, ancak Dobruca'da İi [i] ve Vv [v]'dir.

Farklı olan

Kıpçak-Nogay lehçesi olmakla birlikte Kıpçak-Kuman ve Oğuz etkisini de içinde barındırmaktadır. Bu, Kıpçak-Nogay dilinden her değişikliğin bu lehçede bulunmadığı anlamına gelir. Standart lehçeden farklı olanlardan biri harf değişiklikleridir (tüm kelimelerde değil): y→c (yol→col "way"), ç→ş¹ (çay→şay "tee"), f→p¹ (fil→ pil "fil"), u→o¹ (bu→bo "bu")

Değişiklikler çoğunlukla (veya sadece) Dobruca (Romanya ve Bulgaristan ) ve Türkiye'deki Kırım Tatarlarında görülmektedir. Daha fazla Kıpçak-Nogay etkisine sahiptir.

Orta lehçesi

Orta lehçe Kırım Dağları'nda yerleşik Tat Tatarları tarafından konuşulmaktadır (İran dilini konuşan Tat halkıyla karıştırılmamalıdır). Konuşmacıları Kırım Tatarca konuşanların göreceli çoğunluğunu oluşturduğundan, yazı dili orta lehçeye dayanmaktadır.

Standart Kırım Tatarcası ve orta lehçesi Kuman dili olarak sınıflandırılır. Kıpçak dillerinin alt grubu ve en yakın akrabaları Karaçay-Balkar, Karayca, Kırımçak, Kumyk, Urumca ve nesli tükenmiş Kumanlardır . Orta ağız, Kıpçak-Kumanca kökenli olduğu düşünülse de, hem Kuman hem de Oğuz dillerinin unsurlarını birleştirir.

Kuman dili Kırım'a 11. yüzyılda Kumanlar ve Peçenekler'in Kırım'ı ilk Türk istilası ile geldi. Kırım'da gelişen Kuman dilinin Kırım Hanlığı'nın ortak dili olduğu düşünülmektedir.

Kaynakça

  1. ^ National movements and national identity among the Crimean Tatars: (1905-1916). BRILL. 1996. ISBN 9789004105096. 
  2. ^ "Kirim Çöl Şivesi = Nogayca". 14 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2022. 
  3. ^ Uyğur, Sinan (2011). Dobruca Tatar Türklerinde abece ve yazım sorunu[]. Karadeniz Araştırmaları, Yaz 2011, Sayı 30, sayfa: 71-92
  4. ^ Önal, Mehmet Naci (1997). Dobruca Rüekleri'nin bilmeceleri 21 Ekim 2012. folklor/edebiyat, 1997, sayı: 10, sayfa: 83-107.
  5. ^ Önal, Mehmet Naci (2010). Romanya Dobrucası Tatar halkının sözlü edebiyatları 4 Mart 2016. Problemı Filologii Narodov Povolzvya Sbornuk Smameu, Moskova, sayfa: 204-209.
  6. ^ Here is the alphabet shown:https://www.academia.edu/34831410/Dic%C8%9Bionar_T%C4%83tar_Crimean_Rom%C3%A2n_K%C3%AEr%C3%AEm_Tatar%C5%9Fa_Kazak%C5%9Fa_S%C3%B3zl%C3%ADk 26 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kırım Tatarları</span> Türklerin kıpçak kolundaki topluluk

Kırım Tatarları ya da Kırımlılar, anayurtları Karadeniz'in kuzeyindeki Kırım yarımadası olan Türkî halktır. 1783'te Kırım Hanlığı'nın Rusya tarafından ilhak edilmesiyle birlikte Osmanlı Devleti'ne zorunlu göçe tabi tutulmuşlar ve kendi vatanlarında azınlığa düşmüşlerdir. SSCB döneminde Stalin'in emriyle 18 Mayıs 1944'te sürgüne uğrayarak nüfuslarının yarısını yitirmişlerdir. SSCB'nin yıkılmasıyla sürüldükleri topraklardan Kırım'a geri dönmeye başlayan halk, Ukrayna'nın ana Müslüman unsurunu oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Nogaylar</span> Türkî etnik grup

Nogaylar, Kuzey Kafkasya bölgesinde yaşayan bir Türk etnik grubudur. Çoğu Kuzey Dağıstan ve Stavropol Krayı'nın yanı sıra Karaçay-Çerkesya ve Astrahan Oblastı'nda bulunur; bazıları Çeçenistan'da da yaşamaktadır. Nogayca konuşurlar ve Nogay Ordası'nı oluşturan çeşitli Moğol ve Türk kabilelerinin torunlarıdır. Yedi ana Nogay boyu vardır: Ak Nogay, Karagaş, Kuban-Nogay, Kundraw-Nogai, Kara-Nogay, Utarlar, Yurt-Nogay

<span class="mw-page-title-main">Gagavuzlar</span> Güney Moldova ve güneybatı Ukraynanın Türk etnik grubu

Gagavuzlar ya da Gagauzlar, bugünkü Moldova Cumhuriyeti'nde, başta Gagavuzya olmak üzere kuzeydoğu Bulgaristan, Ukrayna, Romanya ve Yunanistan'da yaşayan, çoğunluğu Ortodoks Hristiyan olan bir Türk halkı. Ayrıca Trakyanın yerli halkı Müslüman Gacalların ve Marmara, Batı Karadeniz'in yerli halkı olan Manavların Yörük olmayan katmanının nüfusunun Gagavuzlardan geldiğine inanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Tatarcası</span> Türk dillerinin Kıpçak koluna ait bir dil

Kırım Tatarcası ya da Kırımca, Türk dillerinin Kıpçak koluna ait bir dildir. Ancak bazı Oğuz grubuna ait özelliklere de sahiptir. Romanya'nın Dobruca yöresinde konuşulan şekline Dobruca Tatarcası adı verilir.

<span class="mw-page-title-main">Codex Cumanicus</span> el yazması

Codex Cumanicus, Karadeniz’in kuzeyindeki Kıpçak Türkleri (Kumanlar), İtalyanlar ve Almanlar tarafından 14. yüzyılda derlenmiş iki bölümlük bir eserdir. Kumanlar arasında Hristiyanlığı yaymaya yönelik Katolik misyonerler tarafından “Codex Cumanicus” isminde Türk dilinde bir rehber ve ilmihal olarak geliştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kıpçaklar</span> 11.-14. yüzyıllarda Doğu Avrupa, Balkanlar, Batı ve Doğu Anadolu, Kafkasya ve Orta Asyada yaşamış bir Türk halkı

Kıpçaklar veya Kumanlar, eski Türk halklarından biridir. Dilleri Kıpçakça olup üç kol halinde gelişim göstermiş ve daha sonra da Kıpçak dillerine kaynaklık etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kumanlar</span> 11.-14. yüzyıllarda Doğu Avrupa, Balkanlar ve Batı Anadoluda yaşamış bir Türk halkı

Kumanlar, 11. yüzyıl ile 14. yüzyıl arasında Doğu Avrupa’da yaşamış bir Türk halkı. Tarihte, Kıpçaklar ile aynı birlik içinde bulunmuş, bu yüzden de zamanla Kıpçaklar ile birlikte anılmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Akin, Şereflikoçhisar</span> Şereflikoçhisar, Ankara, Türkiyede mahalle

Akin, Ankara ilinin Şereflikoçhisar ilçesine bağlı bir mahalledir.

<span class="mw-page-title-main">Kimekler</span>

Kimekler,, Kimeklerin eski tarihi "İyanmo" kavimi ile alakalıdır. Bu kavimin adı Çin kaynaklarında, VII. yüzyıl Batı Türk yurdunda vuku bulan olaylarla ilgili olarak geçer. Sinologlar İyanmo kavminin Yemek ya da İmek kavimi olduğunu sanmaktadırlar. Birçok araştırmacının da dediği gibi kelimenin ses değişikliği Kimek olabilir. Araştırmacıların Kimek ve Kıpçakların tamamen aynı kavim olduğu hakkındaki fikirleri yanlıştır. Çünkü Orta Çağ yazılı kaynaklara bakarak bunların köken akraba ama ayrı ayrı kavim olduklarını kabul etmeliyiz. İyanmo, topluluğu kuzey-batı Moğolistan'ın Kobdo bölgesinde VII. yüzyılda yaşamıştır. Onların doğusunda Oğuzlar, güneyinde Türkeşler ile Karluklar yaşamakta idi. VII. yüzyılın ortalarında İymekler (Kimekler) kuzey Altay dağlarına ve İrtiş ırmağı civarına doğru göç etmişlerdir. Bu kavimin güçlenmesi 656 senesinde Batı Göktürk devletinin yıkılışından sonradır. Asıl bu zaman Kimek kavim birliğinin esası oluşmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kıpçak grubu</span> Türk dillerinin bir kolu

Kıpçak dilleri, Ukrayna'dan Çin'e kadar uzanan Orta Asya ve Doğu Avrupa'nın çoğunda yaklaşık 28 milyon kişi tarafından konuşulan Türk dil ailesinin bir alt koludur. Bu grupta en çok konuşulan dillerden bazıları Kazakça, Kırgızca ve Tatarcadır.

<span class="mw-page-title-main">Nogayca</span>

Nogayca, Türk dillerinin Kıpçak öbeğine bağlı, Nogaylar tarafından konuşulan dildir. Ağırlıklı olarak Rusya'nın güney kesiminde konuşulur. Günümüzde Kiril alfabesiyle yazılmaktadır.

Karayca, Türk dillerinin Kıpçak öbeğine ait bir lehçedir. Kırım Tatarcasına yakındır. Musevi inancına mensup bir Türk grubu tarafından konuşulması sebebiyle de ayrı öneme sahiptir. Konuşucusunun sayısı az olan Karayca, yok olma tehlikesi altında yer alan Türk yazı dillerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Kumukça</span> Türki dil

Kumukça veya Kumuk Türkçesi Türk dillerinin Kıpçak öbeğine ait bir Kumukların dildir. Ancak Batı Türk dillerinden de özellikler taşımaktadır ve çok kez Güney Türk dillerine de kategorize edilir.

Kumanca veya Kuman Türkçesi, Kumanlar tarafından konuşulmuş olan ve Eski Kıpçakçaya giren tarihî Türk yazı dilidir. Bugün konuşulmayan Kumancanın, günümüzdeki Kırım Tatarcası ve Karaçay-Balkarca ile yakınlığı dikkat çeker.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'deki Kırım Tatarları</span>

Türkiye'deki Kırım Tatarları Kırım, Dobruca, Bulgaristan ve Bucak bölgelerinden Türkiye'ye göç etmiş olan Kırım Tatarları ve Romanya Tatarları'dır.

<span class="mw-page-title-main">Dobruca Tatarcası</span> Kırım Tatarcasının bir lehçesi

Dobruca Tatarcası veya Romanya Tatarcası, Romanya'da Dobruca bölgesinde yaşayan Romanya Tatarları tarafından konuşulan Kıpçak ve Oğuz grubundan Kırım Tatarcasının bir lehçesidir. Bulgaristan ve Türkiye'de bulunan Tatarlar da bu lehçe ile konuşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Romanya Tatarları</span>

Romanya Tatarları, Romanya'da ve Bulgaristan'da Dobruca bölgesinde yaşayan Kıpçak ve Oğuz grubundan Kırım Tatarlarının bir kolu olan Sünni Müslüman Türk halkı. Halk arasında Nevruz geleneği vardır. Romanya Tatar Türkleri Müslüman Demokrat Birliği (UDTTMR) Tatarları siyasi olarak Romanya'da temsil etmektedir.

Türk dili tarihi, çivi yazılı Sümerce tabletlerdeki alıntı kelimeler şeklinde bilinen ilk örneklerine rastlanan, coğrafya olarak Moğolistan ve Çin içlerinden Avrupa’nın ortalarına, Sibirya’dan Hindistan ve Kuzey Afrika sahasına kadar yayılmış olan Türk dilinin tarihidir. Günümüzde Asya ve Avrupa kıtalarında konuşulan ve yazılan Türk yazı dilleri ve bunların ağızlarının tarihî süreçlerini kapsar.

Fergana Kıpçakçası, aynı zamanda Kıpçak Özbekçesi olarak da bilinir, Orta Asya'da Fergana Vadisi'nde konuşulmuş olan ölü bir Türk Dili'dir. Doğu Kıpçakçası'ndan 8. yüzyılın ortalarında ayrılmıştır. Diğer Doğu Kıpçak lehçeleri, zamanla modern Kırgızca'yı meydana getirmiştir. Fergana ili'nin bazı bölgelerinde Kıpçak dili'nin özellikleri hâlâ görülmektedir. Bu bölgeler; Bağdad, Buvayda, Üçköprü ve bazı komşu bölgelerdir.

Mişer Tatarcası veya Batı Tatarcası, Tatarcanın bir lehçesi veya Mişer Tatarları tarafından konuşulan ayrı bir Türk dilidir. Çoğunlukla Rusya'nın Penza, Ulyanovsk, Orenburg'da, Nijniy Novgorod, Samara, Volgograd ve Saratov oblastlarında, Tataristan, Başkurdistan, Çuvaşistan, Mordovya ve Finlandiya'da konuşulmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.