İçeriğe atla

Kuzey Japonya'daki Jōmon Tarihöncesi alanları

Kuzey Japonya'daki Jōmon Tarihöncesi alanları
UNESCO Dünya Mirası
Konum Japonya
KriterKültürel: iii, v
Referans1632
Tescil2021 (44. oturum)
BölgeAsya-Pasifik
Tampon bölge9.848 ha (38,02 sq mi)

Kuzey Japonya'daki Jōmon Tarihöncesi alanları (北海道・北東北の縄文遺跡群), Japonya'nın Hokkaidō ve Kuzey Tōhoku bölgelerinde yer alan 17 Jōmon dönemi arkeolojik alanından oluşan bir dizi UNESCO Dünya Mirası alanıdır. 10 bin yıldan uzun süren Jōmon Dönemi, "yerleşik tarım öncesi yaşam yollarını ve tarih öncesi insanların karmaşık bir manevi kültürünü" temsil etmektedir.[1]

İlk olarak 2009 yılında Dünya Mirası Geçici Listesi'ne alınmıştır.[2] 2021'de ICOMOS, iii ve v kriterleri kapsamında on yedi bölgenin Dünya Mirası olarak listelenmesini önerdi.[3] Alanlar resmi olarak 27 Temmuz 2021'de Dünya Mirası Listesi'ne alındı.[1]

Sit alanları

Tüm bileşen sitler, Kültürel Alanların Korunması Kanunu kapsamında, Tarihi Yerler veya *Özel Tarihi Yerler olarak koruma altına alınmıştır (aşağıdaki" ACA " sütunu). [3]

UNESCO ID[4]Sit alanı Belediye Prefektörlük Açıklama Görsel Koordinatlar ACA
1632-001 Ōdai Yamamoto Siti

大平山元遺跡

Ōdai Yamamoto iseki		Sotogahama Aomorikazılar sonucunda 16500 BP tarihe kadar ulaşan insan izleri ortaya çıkarılmıştır[5]41°04′02″N 140°33′18″E / 41.067288°K 140.554973°D / 41.067288; 140.554973[1] 24 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-002 Kakinoshima Siti

垣ノ島遺跡

Kakinoshima iseki		HakodateHokkaidōcf. Hakodate Jōmon Kültür Merkezi ve Hollow Dogū yakınları (Ulusal Hazine) 41°55′44″N 140°56′51″E / 41.928861°K 140.9475°D / 41.928861; 140.9475[2] 24 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-003 Kitakogane Siti

北黄金貝塚

Kitakogane kaizuka		DateHokkaidō42°24′07″N 140°54′38″E / 42.40203392°K 140.91064837°D / 42.40203392; 140.91064837[3] 26 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-004 Tagoyano Siti

田小屋野貝塚

Tagoyano kaizuka		TsugaruAomori40°53′17″N 140°20′21″E / 40.888176°K 140.339233°D / 40.888176; 140.339233[4] 26 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-005 Kamegaoka Burial Siti

亀ヶ岡石器時代遺跡

Kamegaoka sekki-jidai iseki		TsugaruAomori40°53′06″N 140°20′22″E / 40.884895°K 140.339569°D / 40.884895; 140.339569[5] 28 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-006 Futatsumori Siti

二ツ森貝塚

Futatsumori kaizuka		Shichinohe Aomori40°44′54″N 141°13′47″E / 40.74845883°K 141.22984087°D / 40.74845883; 141.22984087[6] 17 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-007 *Sannai Maruyama Siti

三内丸山遺跡

Sannai-Maruyama iseki		AomoriAomoriİlişkili ICP kazılan eserler ile Özel Tarihi Sit Alanı[6]40°48′40″N 140°41′55″E / 40.81103046°K 140.69849073°D / 40.81103046; 140.69849073[7] 28 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-008 Ōfune Siti

大船遺跡

Ōfune iseki		HakodateHokkaidō41°57′29″N 140°55′27″E / 41.95794955°K 140.9243044°D / 41.95794955; 140.9243044[8] 7 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-009 Goshono Siti

御所野遺跡

Goshono iseki		Ichinohe Iwate40°11′53″N 141°18′23″E / 40.19815136°K 141.30645834°D / 40.19815136; 141.30645834[9] 26 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-010 Irie Siti

入江貝塚

Irie kaizuka		TōyakoHokkaidō42°32′50″N 140°46′13″E / 42.54710056°K 140.77019889°D / 42.54710056; 140.77019889[10] 26 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-011 Takasago Mezar Alanı

高砂貝塚

Takasago kaizuka		TōyakoHokkaidō42°32′50″N 140°46′13″E / 42.54710056°K 140.77019889°D / 42.54710056; 140.77019889[11] 26 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-012 Komakino Taş Çemberi

小牧野遺跡

Komakino iseki		AomoriAomori40°44′19″N 140°43′43″E / 40.7385616°K 140.72862813°D / 40.7385616; 140.72862813[12] 26 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-013 Isedōtai Taş Çemberleri

伊勢堂岱遺跡

Isedōtai iseki		Kita-AkitaAkita40°12′05″N 140°20′54″E / 40.20140097°K 140.34830948°D / 40.20140097; 140.34830948[13] 28 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-014 *Ōyu Taş Çemberleri

大湯環状列石

Ōyu kanjōresseki		KazunoAkitaÖzel Tarihi Sit Alanı 40°16′17″N 140°48′16″E / 40.27133697°K 140.80431892°D / 40.27133697; 140.80431892[14] 28 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-015 Kiusu Toprak Mezar Çemberleri

キウス周堤墓群

Kiusu shūteibo-gun		ChitoseHokkaidō42°53′09″N 141°42′59″E / 42.88578385°K 141.71640587°D / 42.88578385; 141.71640587[15] 24 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-016 Ōmori Katsuyama Taş Çemberi

大森勝山遺跡

Ōmori Katsuyama iseki		HirosakiAomori40°41′56″K 140°21′30″D / 40.69889°K 140.35833°D / 40.69889; 140.35833[16] 24 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
1632-017 Korekawa Siti

是川石器時代遺跡

Korekawa sekki-jidai iseki		HachinoheAomoriICP, Korekawa Jōmon Kan'da eserler ortaya çıkardı[7]40°28′25″N 141°29′28″E / 40.473722°K 141.491032°D / 40.473722; 141.491032[17] 23 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça

  1. ^ a b "Jomon ruins added to UNESCO World Heritage List". The Japan Times. 27 Temmuz 2021. 27 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2021. 
  2. ^ "Jômon Archaeological Sites in Hokkaidô, Northern Tôhoku, and other regions". UNESCO. 3 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2012. 
  3. ^ a b "Evaluations of Nominations of Cultural and Mixed Properties (WHC-21/44.COM/INF.8B1)" (PDF). UNESCO. 2021. ss. 339-349. 6 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2021. 
  4. ^ "Jōmon Prehistoric Sites in Northern Japan : Multiple locations". UNESCO World Heritage Centre. 14 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2021. 
  5. ^ "大平山元Ｉ遺跡 －日本最古の土器出土－" [Ōdaiyamamoto Ichi Site - Excavation of Japan's Earliest Earthenware] (Japonca). Aomori Prefecture. 23 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2012. 
  6. ^ "青森県三内丸山遺跡出土品" [Excavated Artefacts from the Sannai-Maruyama Site] (Japonca). Agency for Cultural Affairs. 23 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2012. 
  7. ^ "陸奥国是川遺跡出土品" [Excavated Artefacts from the Korekawa Site] (Japonca). Agency for Cultural Affairs. 23 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2012. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'deki Dünya Mirasları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Afrika'daki Dünya Mirasları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Afrika'da 145 Dünya Mirası belirlemiştir. Bu sit alanları 35 ülkede yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan'daki Dünya Mirasları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Dünya Mirası</span> kültürel veya fiziksel önemi nedeniyle UNESCO tarafından listelenen yer

Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Japonya'nın bölgeleri</span> Japonyanın coğrafi bölgeleri

Japonya'nın bölgeleri, Japonya'nın coğrafi bölgeleridir. Resmî bir idari bölüm olmayıp geleneksel olarak birçok bağlamda bölgesel bölümler olarak kullanılmıştır. Örneğin, harita ve coğrafya ders kitapları ülkeyi sekiz bölgeye ayırmakta, hava durumu raporlarında hava durumu genellikle bölgelere göre verilmekte ve birçok işletme ve kurum bulundukları bölgenin adını kendi adlarında kullanmaktadırlar.

<span class="mw-page-title-main">Jomon Dönemi</span>

Jōmon dönemi, Japonya prehistroyasında MÖ 14,000-300 yıllarını kapsayan dönemdir. Jōmon döneminde Japonya önemli derecede sedentizm ve kültürel karmaşıklığın bulunduğu bir avcı-toplayıcı kültürü idi. Yine bu dönem kemik, taş, kabuk ve boynuzdan yapılan aletler ve mücevherler, çanak çömlek heykelcikler ve gemiler ile lake ahşap bakımından zengin bir dönemdi.

<span class="mw-page-title-main">Antik Nara'nın Tarihî Anıtları</span>

Antik Nara'nın Tarihî Anıtları, Japonya'nın Nara kentinde bulunan sekiz tarihî yapıdır. Bunlardan beşi Budist tapınağı, biri Şinto tapınağı, biri saray ve biri de bakir ormandır. Antik Nara'nın Tarihî Anıtları 1998'de UNESCO Dünya Mirası listesine dahil edildi.

<span class="mw-page-title-main">Japon kültürü</span> Japonya bölgesi kültürü

Japon kültürü, ülkenin tarih öncesi dönemdeki Jōmon döneminden Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika'dan gelen etkileri sentezleyen çağdaş modern kültürüne kadar değişmiştir. Japonya sakinleri, Kara Gemiler ve Meiji dönemi gelene dek Japonya'nın Çin misyonlarından sonra Tokugawa şogunluğu sırasında dış dünya ile uzun bir süre görece izolasyon yaşadı.

<span class="mw-page-title-main">Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Ryukyu Krallığı'nın Gusuku Alanları ve İlgili Varlıkları</span>

Ryukyu Krallığı'nın Gusuku Alanları ve İlgili Varlıkları, tümü Okinawa Prefektörlüğü, Japonya'da bulunan dokuz alandan oluşan UNESCO Dünya Mirası listesindeki bir UNESCO Dünya Mirası alanıdır. Miras alanları arasında iki utaki, Tamaudun mozolesi, bir bahçe ve dört tanesi yıkılmış ve bir tanesi yeniden inşa edilmiş olan beş gusuku kalesi bulunmaktadır. Alanlar, Japon ve Çin etkisinin benzersiz karışımı olduğu ve komşu devletler arasında önemli ekonomik ve kültürel birleşim haline getiren Ryūkyū Krallığı kültürünün en iyi temsil edilen örnekleri olduğu için listelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Japonya'nın Meiji Sanayi Devrimi Alanları: Demir ve Çelik, Gemi Yapımı ve Kömür Madenciliği</span> Japonyada Dünya Mirası alanı

Japonya'nın Meiji Sanayi Devrimi Alanları: Demir ve Çelik, Gemi Yapımı ve Kömür Madenciliği, Japonya'nın Bakumatsu ve Meiji dönemlerinde Japonya sanayileşmesinde önemli bir rol oynayan tarihi yerler grubudur ve Japonya'nın endüstriyel mirasının bir parçasıdır. 2009'da anıtlar, ii, iii ve iv kriterlere göre UNESCO Dünya Mirası listesinde aday olarak gönderildi. Alanlar, UNESCO'nun 39. Dünya Mirası oturumunda Dünya Mirası olarak ilan edildi.

UNESCO, Orta Asya ve Kuzey Asya'nın altı ülkesinde 19 Dünya Mirası Alanı belirledi: Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Türkmenistan, Özbekistan ve Rusya'nın Asya kısmı. Rusya'nın Avrupa kısmı Doğu Avrupa'ya dahil edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Nagasaki Bölgesi'ndeki Gizli Hristiyan Sitleri</span> Vikimedya liste maddesi

Nagasaki Bölgesi'ndeki Gizli Hristiyan Sitleri, Japonya'nın Kumamoto ve Nagasaki prefektörlüklerinde yer alan ve Japonya'da Hristiyanlık tarihi ile alakalı on iki sittir. Nagasaki kiliseleri, her birinin uzun bir resmi baskıdan sonra Hristiyanlığın yeniden canlanması hakkında bir hikâye anlatması bakımından benzersizdir.

<span class="mw-page-title-main">Arnavutluk'taki Dünya Mirasları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Arnavutluk'un, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 10 Temmuz 1989'da onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.

Jōmonlar Jōmon döneminde Japon Takımadalarında yaşamış halkların jenerik adıdır. Günümüzde Japon tarihçilerin çoğu Jōmon'ların hamojen bir grup olmadığını ve farklı gruplardan oluştuğunu düşünmektedir. 2016'da yapılmış bir araştırmaya göre, Japonların genetiğinin ortalama %15'i Jōmonlardan gelmektedir. Bu araştırmada Jōmon genetiğini temsilen Rebun Adası'ndaki Funadomari arkeolojik sit alanında bulunan bir örneğin genetiği baz alınmıştır. Kuzey Japonya'nın yerli halklarından Ryukyulular ve Aynularda Japonlara kıyasla daha yüksek Jōmon genetiğine rastlanmıştır.

Yemen'de turizm, Yemen'e yapılan turizmi ifade eder. Geleneksel olarak, Yemen yüzyıllardır Orta Doğu ve Afrika Boynuzu ticaret yollarının ortasında bir turizm merkezi olmuştur. Turizm, bölgenin küresel ticarette temel bir rol oynamıştır ve 20. yüzyıla kadar böyle kalmıştır. Sonrasında 2011 Yemen Krizi'nden bu yana turizmde sert bir düşüş yaşandı. Aşırılıkçılığın yükselişi, yabancı turistlerde Yemen hakkında korkuya neden oldu. Yemen'in dört Dünya Mirası Alanı vardır, tarihi eski Sana'a şehri de dahil olmak üzere bazı yerlere saldırılmıştır. 2015 yılında UNESCO, Yemen'in dünya mirası alanlarını koruma planını açıkladı.

UNESCO, Tayland'da altı tane Dünya Mirası Alanı belirlemiştir. UNESCO Dünya Mirası Alanları, UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı gibi kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Uramanat Kültürel Peyzajı</span>

Hawraman Kültürel Peyzajı veya Uramanat Kültürel Peyzajı, İran'ın 26. somut kültürel miras alanıdır. Bu el değmemiş ve dağlık peyzaj alanı, MÖ 3000'den beri bölgede yaşayan tarıma dayalı bir Kürt kabilesi olan Hawrami halkının geleneksel kültürüne tanıklık etmektedir. Miras alanı, İran'ın batı sınırı boyunca Kürdistan ve Kirmanşah eyaletlerinde, Zagros Dağları'nın merkezinde uzanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Amami-Ōshima Adası, Tokunoshima Adası, Okinawa Adası'nın kuzey kesimleri ve Iriomote Adası</span>

Amami-Ōshima Adası, Tokunoshima Adası, Okinawa Adası'nın kuzey kesimleri ve Iriomote Adası (奄美大島、徳之島、沖縄島北部及び西表島), Ryukyu (Nansei) ada zincirindeki Japon adaları içinde yer alan ve beş bileşenden oluşan bir dizi UNESCO Dünya Mirası alanıdır. Bölge, bölgeye özgü farklı bitki ve hayvan türleri ekosistemine sahip biyoçeşitliliği gerekçe gösterilerek Dünya Mirası seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ermenistan'daki Dünya Mirasları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Ermenistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 5 Eylül 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.