İçeriğe atla

Kuyruk

Bir ak kuyruklu geyiğin (Odocoileus virginianus) kuyruğu

Kuyruk, belirli hayvan türlerinin vücutlarının arka ucundaki bölümdür; genel olarak, bu terim gövdenin farklı, esnek bir uzantısına atıfta bulunur. Vücudun memelilerde, sürüngenlerde ve kuşlarda kabaca sakrum ve kuyruk sokumuna karşılık gelen kısmıdır. Kuyruklar öncelikle omurgalıların bir özelliği olsa da, akrepler ve sıçrar kuyruklular gibi bazı omurgasızların yanı sıra salyangoz ve sümüklüböceklerin bazen kuyruk olarak adlandırılan kuyruk benzeri uzantıları vardır. Kuyruklu nesnelere bazen "kaudat" denir ve vücudun kuyruğa yakın veya kuyrukla ilişkili kısmına "kaudal" önadı verilir.

İşlev

Vulpes lagopus (kutup tilkisi) kuyruğunu battaniyeye sarmış halde uyuyor.

Hayvan kuyrukları çeşitli şekillerde kullanılır. Balıklar ve diğer bazı deniz yaşamları için bir hareket kaynağı sağlarlar.[1] Birçok kara hayvanı, sinekleri ve diğer ısıran böcekleri uzaklaştırmak için kuyruklarını kullanır.[2] Kedigiller ve kangurular da dahil olmak üzere bazı türler kuyruklarını denge için kullanırlar;[3][4] Yeni Dünya maymunları ve keseli sıçanlar gibi bazıları, ağaç dallarını kavramalarına izin verecek şekilde uyarlanmış, kavrayıcı kuyruklarlara sahiptir.[5]

Kuyruklar ayrıca sosyal sinyalleşme için de kullanılır. Bazı geyik türleri, yakındaki diğer geyikleri olası tehlikelere karşı uyarmak için kuyruklarının beyaz alt tarafını parlatırlar,[6] kunduzlar tehlikeyi belirtmek için kuyruklarıyla suya vururlar,[7] ve köpekgiller (evcil köpekler dahil) kuyruklarını konumlandırma ve hareket yoluyla duygularını gösterir.[8] Bazı türlerin kuyrukları zırhlıdır ve akrepler gibi bazıları zehir içerir.[9]

Bazı keler türleri kuyruklarını vücutlarından ayırabilir ("döker"). Bu onların kıvranan, kopan kuyruk tarafından dikkati dağılan yırtıcılardan kaçmalarına yardımcı olabilir. Bu şekilde dökülen kuyruklar genellikle zamanla eski haline döner, ancak yerine konan parça tipik olarak eskisindem daha koyu renklidir ve kemik değil sadece kıkırdak içerir.[10] Çeşitli sıçan türleri, hayvanın bir yırtıcıdan kaçması için dış tabakanın döküldüğü, "degloving" olarak bilinen kuyruklarıyla benzer bir işlev gösterir.[11]

Çoğu kuşun kuyruğu, uzun tüylerle biter. Bu tüyler dümen olarak kullanılır, kuşun uçuşta yön bulmasına ve manevra yapmasına yardımcı olur; ayrıca kuşun tünediği sırada dengede kalmasına yardımcı olurlar.[12] Cennet kuşları, lirkuşları —en önemlisi tavus kuşu gibi bazı türlerde— evrimleşmiş kuyruk tüyleri kur gösterilerinde önemli bir rol oynar.[13] Ağaçkakanlar ve Dendrocolaptinae türleri de dahil olmak üzere diğer türlerin sert kuyruk tüyleri, ağaç gövdelerine sıkıca tutunmalarını sağlar.[14]

Atgiller gibi otlayan hayvanların kuyrukları hem böcekleri süpürmek için kullanılır hem de hayvanın fiziksel veya duygusal durumunu gösteren şekillerde konumlandırılır veya hareket ettirilir.[15]

İnsan kuyruğu

İnsanlarda kuyruk tomurcuğu, embriyonun omurganın sonuna doğru gelişen kısmını ifade eder.[16] Ancak, bu bir kuyruk değildir.[17] Nadiren, bir çocuk omurları olmayan, sadece kan damarlarını, kasları ve sinirleri içeren "yumuşak bir kuyruk" ile doğar, ancak bu, körelmiş bir gerçek kuyruktan ziyade bir anormallik olarak kabul edilir – kuyruğun beklendiği yerde böyle bir uzantı bulunduğunda bile.[18][19] Atavizmin bir sonucu olarak, kaudal omurları içeren "gerçek kuyrukları" olan bebeklerin 40'tan az vakası bildirilmiştir.[20]

İnsanlarda pelvise bağlı bir "kuyruk kemiği" (kuyruk sokumu) vardır; omurganın ucunda, genellikle dört kaynaşmış omurdan oluşur. Normalde dışarıdan çıkıntı yapmaz – insanlar ve diğer kuyruksuz maymunlar, acaudal (veya acaudat, kuyruksuz) memelilerdir.

Galeri

Ayrıca bakınız

Dipnotlar

  1. ^ Robert W. Blake (26 Mayıs 1983). Fish Locomotion. CUP Archive. s. 143. ISBN 978-0-521-24303-2. 29 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  2. ^ Waldbauer, Gilbert (30 Haziran 2009). What Good Are Bugs? Insects in the Web of Life. Harvard University Press. s. 253. ISBN 978-0-674-04474-6. 27 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  3. ^ Outwitting Cats: Tips, Tricks and Techniques for Persuading the Felines in Your Life That What You Want Is Also What They Want. Rowman & Littlefield. s. 21. ISBN 978-1-59921-625-6. 15 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  4. ^ Byron Dawson (2003). The Heinemann Science Scheme. Heinemann. s. 125. ISBN 978-0-435-58332-3. 15 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  5. ^ Melissa Stewart (1 Ocak 2007). New World Monkeys. Lerner Publications. s. 11. ISBN 978-0-8225-6765-3. 15 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  6. ^ D. Muller-Schwarze (6 Aralık 2012). Chemical Signals: Vertebrates and Aquatic Invertebrates. Springer Science & Business Media. s. 47. ISBN 978-1-4684-1027-3. 15 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  7. ^ Bruce M. Carlson (14 Ekim 2008). Beneath the Surface: A Natural History of a Fisherman's Lake. Minnesota Historical Society. s. 240. ISBN 978-0-87351-656-3. 15 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  8. ^ Stanley Coren; Sarah Hodgson (15 Şubat 2011). Understanding Your Dog For Dummies. John Wiley & Sons. s. 250. ISBN 978-1-118-05276-1. 18 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ Adele Richardson (1 Temmuz 2002). Scorpions. Capstone. s. 20. ISBN 978-0-7368-1318-1. 27 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  10. ^ Stephen J. Divers; Douglas R. Mader (13 Aralık 2005). Reptile Medicine and Surgery. Elsevier Health Sciences. s. 3468. ISBN 1-4160-6477-X. 15 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  11. ^ "Innervation and function of rat tail muscles for modeling cauda equina injury and repair". Muscle and Nerve. 52 (1): 94-102. 2015. doi:10.1002/mus.24498. PMID 25346299.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  12. ^ David Burnie (5 Mayıs 2008). DK Eyewitness Books: Bird. DK Publishing. s. 19. ISBN 978-0-7566-6758-0. 18 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  13. ^ Exploring Life Science. Marshall Cavendish. 2000. s. 731. ISBN 978-0-7614-7145-5. 
  14. ^ Robert W. McFarlane (1994). A Stillness in the Pines: The Ecology of the Red-cockaded Woodpecker. Norton. s. 40. ISBN 978-0-393-31167-9. 15 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  15. ^ Mary Pope Osborne; Natalie Pope Boyce (28 Ekim 2014). Magic Tree House Fact & Fiction: Horses. Random House Children's Books. s. 113. ISBN 978-0-553-52368-3. 18 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  16. ^ "Tail Bud". Merriam Webster. 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. 
  17. ^ "Developmental Stages in Human Embryos: Stage 16". the Endowment for Human Development. 5 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2020. What Kunitomo (1918) designated the “longest tail” at stage 16 is nothing of the kind but is merely the caudal end of the embryo, which will develop into the coccygeal region. 
  18. ^ "Human tail–caudal appendage: tethered cord". Nature. 1 Şubat 2008. 4 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2009. 
  19. ^ "The 'human tail' causing tethered cervical cord". Nature. 14 Kasım 2006. 18 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2009. 
  20. ^ Shad (18 Nisan 2012). "An infant with caudal appendage". BMJ Case Reports. 2012: bcr1120115160. doi:10.1136/bcr.11.2011.5160. PMC 3339178 $2. PMID 22604513. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Omurga</span> omurgalılarda bulunan kemikli yapı

Omurga, yani columna vertebralis vücudu destekleyen servikal, torasik, lumbar, sakral ve koksiks olarak gruplanan 26 kemikten 33 vertebradan oluşan ana yapıdır. Omurga, vücudu desteklemek üzere torasik ve pelvik uzuvların arasında bir köprü oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Dinozor</span> Mezozoik Çağa (kuşlar dahil) hâkim olan sauropsid omurgalılar kladı

Dinozor (Dinosauria), ilk olarak Mezozoyik zamanda ortaya çıkan ve yaşayan tek üyeleri kuşlar olan arkozor sürüngen grubu. Dinozor adı, Richard Owen tarafından Grekçe "korkunç" anlamına gelen deinos ve "kertenkele" anlamına gelen sauros sözcüklerinin birleştirilmesinden oluşur. Dinozorlar, 243 ile 233 milyon yıl önce Geç Triyas döneminde ortaya çıkmış ve 66 milyon yıl önce kuşlar dışındaki tüm türlerinin soyu tükenmiştir. Dinozorlar, sıcakkanlı ve soğukkanlı arası özellikler gösteren mezoterm canlılardı. Mezozoyik'te oldukça başarılı biçimde tüm kıtalara yayılan dinozorlar çok farklı nişleri doldurdu. Yapılan araştırmalarda şimdiye kadar yaklaşık olarak 1.000 kadar kuş olmayan dinozor türünün yaşadığı belgelendi. Bugün dinozorların evrimsel olarak devamı olan kuşların 11.000 kadar türü vardır ki bu, yaşayan memelilerin tür sayısının (~6000) yaklaşık iki katıdır. Dinozorların nasıl yaşadığı, ne kadar çeşitlendiği ve ekosistemdeki yerleri kadar kuş olmayan dinozorların nasıl yok olduğu da bilim camiasını uzun zamandır meşgul etmektedir. Kuş olmayan dinozorları yeryüzünden silen yok oluşun aşamalı mı, yoksa yerbilimsel olarak katastrofik (ani) mi olduğu tartışmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kuş anatomisi</span> Kuş bedeninin fiziksel özellikleri

Kuş, Aves sınıfını oluşturan; yumurtlayan, akciğerli, sıcak kanlı, vücudu tüylerle örtülü, gagalı, iki ayaklı, iki kanatlı uçucu hayvanların ortak adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Omurgalılar</span> kordalılar alt şubesi

Omurgalılar, hayvanlar aleminin kordalılar şubesine ait bir alt şubedir.

<span class="mw-page-title-main">Dört Halife</span>

Dört Halife ya da Râşid Halifeler; Sünnilik'te Râşid halifeler, doğru yola yönlendirilen ve doğru bir model olduğu kabul edilen halifelerdir. Bazıları bu kategoriye Muhammedin torunu Hasan'ın 6 aylık hilafetini de sokarlar. İslam peygamberi Muhammed'in ölümünden sonra ümmete önderlik eden ilk dört halifedir:

<span class="mw-page-title-main">Eksenel iskelet</span>

Eksenel iskelet, bir omurgalının baş ve gövde kemiklerinden oluşan iskeletin bir parçasıdır. İnsan iskeletinde 80 kemikten ve altı bölümden oluşur; kafatası, ayrıca orta kulak kemikçikleri, dil kemiği, göğüs kafesi, sternum ve omurga. Eksenel iskelet, apendiküler iskelet ile birlikte tam iskeleti oluşturur. Eksenel iskeletin başka bir tanımı, omurlar, sakrum, kuyruk sokumu, kaburgalar ve sternumu içeren kemiklerdir.

<span class="mw-page-title-main">Deve kuşu</span>

Struthio camelus veya deve kuşu, Struthio cinsine bağlı Afrika'ya özgü uçamayan bir kuş türüdür. Uzun boynu ve bacakları, yaklaşık 55 km/sa (34 mph) hızla koşması en belirgin ayırt edici özelliğidir. Koşarken kısa sürede 70 km/sa (40 mph), hıza erişebilen tür karadaki en hızlı kuştur. Tür aynı zamanda yaşayan en büyük kuş ve yaşayan en büyük dinozordur. Yaşayan kuşlar arasında en büyük yumurtayı yumurtlar.

<i>Archaeopteryx</i> kuş benzeri dinozor cinsi

Archaeopteryx, kuşumsu bir teropod dinozor, uçamayan tüylü dinozorlar ve çağdaş kuşlar arası geçişi simgeleyen en ünlü avialan cinsi. Cins, uzun süre geleneksel olarak kuşlar sınıfında (Aves) sınıflandırıldı; ancak daha güncel çalışmalarda, Avialae kladındaki en ilkel üyelerden biri –ya da deinonychosaur– olarak kabul edilir. 19. yüzyıl sonu ve 21. yüzyıl başı arası dönemde Archaeopteryx, paleontologlar ve popüler kitaplarca bilinen en eski kuş olarak kabul görmekteydi. İlerleyen süreçte Anchiornis, Xiaotingia ve Aurornis gibi daha yaşlı potansiyel avialanlar tanımlandı.

<span class="mw-page-title-main">Ototomi</span>

Ototomi hayvanların bir veya daha fazla uzvunun kendi kendine düşüp ayrılmasıdır. Genellikle, avcıdan kurtulmak için uygulanan bir özkorunma mekanizmasıdır. Kaybedilen uzuv sonradan yenilenebilmektedir.

<i>Stegosaurus</i> Jura döneminde yaşamış kuş kalçalı dinozor

Stegosaurus, Stegosauridae familyasından Geç Jura döneminde Kuzey Amerika ve Avrupa'da yaşamış, bir kuş kalçalı dinozordur. Sırt levhaları ve kuyruk dikenleriyle ünlüdür.

<i>Malurus elegans</i> Göçmen olmayan ötücü bir kuş türü

Malurus elegans, Maluridae familyasından ötücü kuş türü. Göçmen değildir ve Batı Avustralya’nın güneybatı köşesine endemiktir. Eşeysel dimorfizm gösteren bu türün erkekleri üreme döneminde parlak gümüşi-mavi tepe, kulak örtüsü ve sırt tüyleri ile kızıl omuz tüyleri ve siyah boğaz, boz-kahve kuyruk, kanat ile soluk alt tüylerden oluşan oldukça dikkat çekici tüylere sahiptir. Üreme dönemi dışında erkekler ile dişi ve genç kuşlar asıl olarak boz-kahve tüylere sahiptir ancak erkeklerde bazen mavi ve kara tüylere de rastlanır. Farklı ırklar tanımlanmamıştır. Malurus lamberti ve Malurus pulcherrimus türlerine çok benzer ve yakından ilişkilidir ancak birlikte bulundukları yerlerde geçiş tiplerine rastlanmadığı için ayrı bir tür olarak sınıflandırılır. Yerel olarak yaygın olsa da sayılarının azaldığına dair kanıtlar bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Islıkçı balıkçıl</span> Kuş türü

Islıkçı balıkçıl balıkçılgiller familyasında yer alan bir kuş türüdür. Syrigma cinsinin tek üyesidir. Güney Amerika'da yaşar. İki alt türü bulunur; güneyde yaşayan S. s. sibilatrix ve kuzeyde yaşayan S. s. fostersmithi.

<span class="mw-page-title-main">İslam'da kadın</span> İslam toplumlarında kadının yeri

Müslüman kadınların deneyimleri farklı toplumlarda ve aynı toplum içinde büyük farklılıklar gösterir. Ortak yönleri ise, hayatlarını değişen derecelerde etkileyen, aralarındaki geniş kültürel, sosyal ve ekonomik farklılıklar arasında köprü kurmaya hizmet edebilecek ortak bir kimlik veren İslam dinine bağlılıklarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Oviraptorosauria</span> maniraptoran dinozor kladı

Oviraptorosaurlar, Asya ve Kuzey Amerika'nın Kretase döneminden bilinen tüylü, maniraptoran dinozor grubudur. Kısa, gagalı ve papağan benzeri kafatasları ile ayırt edilirler. Boyutları hindi büyüklüğündeki Caudipteryx'ten 8 metre uzunluğunda ve 1,4 ton ağırlığında Gigantoraptor'a kadar değişiyordu. Grup kuşların atalarıyla yakın akrabadır ve pek çok kuş benzeri özelliğe sahiptir. Maryanska vd. (2002) ve Osmólska vd. (2004), ilkel uçamayan kuşları temsil edebileceğini öne sürmüştür. En eksiksiz oviraptorosaur örnekleri Asya'da bulunmuştur. Kuzey Amerika'daki oviraptorosaur fosilleri seyrektir.

<i>Alvarezsaurus</i> Kretase döneminde yaşamış teropod dinozor cinsi

Alvarezsaurus, yaklaşık 86 ila 83 milyon yıl önce Arjantin'de yaşamış, Geç Kretase'den küçük bir alvarezsaurid dinozor cinsidir. Tahminler, yaklaşık 1,4 metre (4,6 ft) uzunluğunda ve yaklaşık 2,27-9,1 kg (5-20 lbs) ağırlığında olduğunu gösteriyor. 2010 yılında, Gregory S. Paul ağırlığını 3 kg ve uzunluğunu 1 m olarak tahmin etti. Bajo de la Carpa Formasyonu'nda bulundu ve paleontolog José Bonaparte tarafından 1991 yılında tarihçi Don Gregorio Alvarez'e atıfta bulunarak isimlendirildi. Tip türü A. calvoi'dir.

<span class="mw-page-title-main">Enantiornithes</span> avialan kladı

Enantiornithineler veya enantiornitheanlar olarak da bilinen Enantiornithes, Mezozoik Çağ'dan bilinen en bol ve çeşitli soyu tükenmiş avialan grubudur. Neredeyse tümünün dişleri ve kanatlarında pençe parmakları vardı, ancak bunun dışında dışarıdan modern kuşlara çok benziyorlardı. Seksenden fazla enantiornithine türü adlandırılmıştır, ancak bazı isimler yalnızca tek kemikleri temsil eder, bu nedenle hepsinin geçerli olmaması muhtemeldir. Enantiornithes, Kretase-Paleojen sınırında hesperornithidler ve diğer tüm kuş olmayan dinozorlarla birlikte yok oldu.

<span class="mw-page-title-main">Cettiidae</span>

Cettiidae, Passeriformes takımında sınıflandırılan, yeni kabul edilmiş bir kuş familyasıdır. Daha önceleri Sylviidae familyasında sınıflandırılmaktaydı. Familya içinde Cettia cinsi kuşlar ve yakın akrabaları toplanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kuyruk sokumu</span> leğen kemiğinde bulunan bir kemik

Koksiks ya da kuyruk sokumu, omurganın en alt bölümüdür. Kuyruksuz primatlarda bir körelmiş kuyruk kalıntısıdır. Evrimsel süreçte zamanla giderek küçülmüşlerdir. Omurganın en ucunda çok küçük bir çıkıntı olarak varlığını gösterirler. Koksiks, 5 omurdan oluşur. Bu omurların arasında disk ve faset eklem yoktur.

<span class="mw-page-title-main">Drag king</span>

"Drag king"ler çoğunlukla erkeksi drag giysileri giyen ve bireysel veya grup rutininin bir parçası olarak erkek cinsiyet klişelerini kişileştiren kadın performans sanatçılarıdır. Tipik bir drag gösterisi, dans, oyunculuk, stand-up komedi ve şarkı söylemeyi, canlı veya önceden kaydedilmiş parçalarla dudak senkronizasyonunu içerebilir. Drag kralları genellikle abartılı bir şekilde maço erkek karakterler olarak oynarlar, inşaat işçileri ve rapçiler gibi marjinalleştirilmiş erkeklikleri tasvir ederler ya da Elvis Presley, Michael Jackson ve Tim McGraw gibi erkek ünlüleri taklit ederler.

<i>Mamenchisaurus</i>

Mamenchisaurus, toplam vücut uzunluğunun neredeyse yarısını oluşturan oldukça uzun boyunları ile tanınan bir sauropod dinozor cinsidir. Bu cinse çok sayıda tür atanmıştır; ancak bunların çoğu sorgulanabilir olabilir. Çin'in Sichuan Havzası ve Yunnan Eyaletinde fosiller bulundu. Birkaç tür, jeolojik yaşı belirsiz olan Yukarı Shaximiao Formasyonundandır. Bununla birlikte, kanıtlar bunun Geç Jurassic'in Oxfordian aşamasından daha erken olmadığını gösteriyor. M. sinocanadorum, Oxfordian aşamasına ve M. anyuensis, Erken Kretase'nin yaklaşık 114,4 milyon yıl öncesine ait Aptiyen aşamasına aittir. Çoğu tür orta ile büyük boy sauropodlardı, yaklaşık 15 ila 26 metre uzunluğundadır ve tanımlanmamış iki omura dayanarak olasılıkla 35 metre (115 ft) uzunlukta olabilir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.