İçeriğe atla

Kutuzov Harekâtı

Kutuzov Harekâtı
II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi

Oryol'a doğru ilerleyen Kızıl Ordu'ya bağlı T-34 tankı ve askerler (Ağustos 1943)
Tarih12 Temmuz – 18 Ağustos 1943
Bölge
Sonuç Sovyet zaferi
Taraflar
 Almanya Sovyetler Birliği
Komutanlar ve liderler
Nazi Almanyası Walter ModelSovyetler Birliği Konstantin Rokossovski

Kutuzov Harekâtı (Rusça: Операция «Кутузов»), II. Dünya Savaşı sırasında Alman kuvvetlerine karşı Kızıl Ordu'nun yürüttüğü askeri bir harekâttır. I. Napolyon'un 1812 yılında Rusya'yı istilası sırasında Rusya'yı yenilgiden kurtaran General olarak ünlenen Mihail İllarionoviç Kutuzov'a ithafen, harekâta onun ismi verilmiştir. Harekât 12 Temmuz'da başladı ve 18 Ağustos 1943 tarihinde sona erdi. Muharebelerin son aşamasında, Oryol yakınlarında mevzide olan 2. Panzer Ordusu'nun, Sovyet Batı ve Bryansk Cepheleri tarafından atılmasıyla Oryol girintisi ortadan kalkmıştır.

Harekât öncesi

Savaşın Sovyet topraklarına ulaştığı 1941 yılındaki Kızıl Ordu ile 1943 yılı başlarındaki Kızıl Ordu, birbirinden epeyce farklıydı. Stalin'in 1937 yılındaki tasfiyelerinden sonra Kızıl Ordu, deneyimsiz subayların eline kalmıştı. Dahası Sovyet askeri doktrininin fikir babaları sayılabilecek subaylar ve kuramcılar da -Tuhaçevski gibi- tasfiye edilmişti.[1] Ancak savaş başladıktan sonra Kızıl Ordu, belirgin biçimde kabuk değiştirmeye başladı. Genç subaylar savaş içinde giderek deneyim kazandılar. Ayrıca Stalin, tasfiye etmiş olduğu bazı subayları -örneğin Jukov- Kızıl Ordu'ya geri getirdi. Öte yandan Kızıl Ordu'nun yapılanışı yönünden de önemli gelişmeler sağlandı. Özellikle 1943 yılında Kızıl Ordu, yapısal bir değişim süreci içindeydi. Savaşın ilk yıllarında kaybedilmiş olan seçkin ve iyi eğitimli birliklerin yarattığı boşluk, yerini yenileri aldı ve bunlara verilen temel eğitim de oldukça yeterliydi. Sonuçta 1943 yılına kadar Kızıl Ordu genel bir bozulma içindeyken bu durum tersine işlemeye başlamıştı. 1943 yılında ise etkin temel eğitim, birlikler üzerindeki etkin bir sevk ve idare, subayların muharebe deneyiminin artması gibi gelişmelerle, muharebe gücü yüksek birlikler oluşturulmaya başlandı.[2]

Birliklere verilen temel eğitimin etkinleşmesinde belki de en belirgin görüngü, Sovyet topçusunun ateş yenileme hızındaki gelişmedir. 1943 yılına gelindiğinde artık Sovyet topçusu, Alman topçusuna oranla daha yüksek bir ateş yenileme hızına erişmişti.

Bütün bunlar kızıl ordu'nun sevk ve idaresinden sağlanan gelişmelerdi. Ama Kızıl Ordu'nun muharebe etkinliğinin 1943 yılında artmasının tek nedeni değildi. Kızıl Ordu, 1943 yılına gelindiğinde “donanım” yönünden de belirgin bir dönüşüm yaşamaktaydı. İlk kundağı motorlu toplar, 1943 yılı ortalarında Kızıl Ordu'da görev almaya başladı.[3]

Her şeyden önce Ural'lardaki silah fabrikalarının üretimleri artmıştı. Kızıl Ordu, giderek daha fazla silahla donatılıyordu. Piyadenin hafif silahlarından başlamak üzere ordunun ağır silahlarına kadar, pek çok silahta teknolojik bir üstünlüğe ulaşılmıştı.

Savaş

Harekât Batı Cephesi, Bryansk Cephesi ve Merkez Cephesi tarafından, Oryol bölgesinde, Alman 2. Panzer Ordusu ve 9. Ordu kuvvetlerine karşı yürütüldü. 12 Temmuz'da başladı ve 18 Ağustos'ta sona erdi. Harekâtın amacı, o tarihte kısmen Kursk Muharebesi'nde muhabere etmekte olan Alman Merkez Ordular Grubu'na baskı uygulamak, Oryol girintisini ortadan kaldırmak ve elden geldiğince fazla Alman kuvvetini imha etmekti. Kursk Muharebesi için ayrılmış olan Alman yedek kuvvetleri, Kutuzov Harekâtı'nı karşılamak için harekete geçtiğinde, ilk hedeflere neredeyse ulaşılmış oldu.

İlk saldırı, Oryol girintisinin kuzey ve doğu kenarlarına eşzamanlı olarak yapıldı. Daha sonra, Alman Panzer kuvvetlerinin, harekât karşılamak için Kursk taarruzundan çekilmesi ardından, güney kanat birlikleri de harekâta katıldı.

Hava muharebeleri

Sovyet hava ordusu, geniş çaplı bir hazırlık topçu bombardımanı ile birlikte Alman mevzilerine yoğun bir saldırıya girişti. Hava akınları, Alman geri hatları üzerine 360 çıkış yaptı ve sonuçta 210 ton bomba bıraktı.[4] Luftwaffe'nin 1. Hava Tümeni 16-13 Temmuz arasında Sovyetlere bazı ezici yenilgiler verdi ve güneyde Alman 9. Ordu'su üzerinde hava hakimiyeti kurdu. Ancak çatışmaların 6. gününde ağır çatışmalar sonunda Luftwaffe'nin gücü tükendi. Sonuçta Sovyet hava ordusu 868 çıkış yapmışken Alman hava tümeni bunları karşılamak için 74 görev uçuşu yapmıştır. Sovyet pilotlarının deneyimsizlikleri nedeniyle taktik çatışmalarda kayıplara uğrasalar da hava hakimiyeti kurdular. Alçak irtifada girişilen çatışmalar, onlara taktik bir dezavantaj getirdi. Yine de Sovyet hava unsurları, 11. Muhafız Ordusu'na kritik bir yarma için gereken hava desteğini sağladı.[5] Kursk çıkıntısının güneyinde Alman hava kuvvetleri ilk gün 1.000 çıkış yapmışken Sovyet hava kuvvetleri 737 çıkış yapmıştır. Luftwaffe, Bryansk Cephesi'nde zoru başardı, 35 tank, 14 top ve 50 araç imha etti. Sonuç olarak Bryansk Cephesi'nde harekâtın ilk gününde, Alman savunmasının sadece ilk hattında bir gedik açıldı.[5] 2. Panzer Ordusu ağır ağır geri çekilirken Luftwaffe, Sovyet hava kuvvetlerine ağır kayıplar verdirdi. Sovyet Hava Kuvvetleri 13 Temmuz'da 94 uçak kaybetti. Luftwaffe'nin Alman kuvvetlerine üstün bir hava desteği sağlamasına karşın, 1. ve 5. Tank Kolordularıyla takviye edilen 11. Muhafız Ordusu, Alman 55. Kolordusunu yenilgiye uğrattı.[6]

Kara muharebeleri

Tiger I (Oryol yakınında)

Batı Cephesi'nin kuzey yönündeki taarruzları, General İvan Bagramyan komutasındaki 11. Muhafız Ordusu tarafından yapıldı. Harekâtın ilk evrelerinden 1. ve 5. Tank Orduları tarafından desteklenmiştir. Taarruzun açılarak ilerlemesi Ulianovo yakınlarında, zayıf Alman mevzileri karşısında başladı. Altı piyade tümeni, iki Alman piyade alayı karşısında, 16 km.lik taarruz hattında yoğunlaştı ve ilk günün öğleden sonrasında yaklaşık 23 mil ilerleme sağladı. (kaynak) Alman 5. Panzer Tümeni, Sovyet tankları piyade desteği olarak muharebeye katılırken, cephenin yarılmasını geciktirmeye çalıştı, fakat geri çekilmek zorunda kaldı. Alman 53. Kolordusu, 13 Temmuz'da güçlü bir karşı taarruzla Bryansk Cephesi Kuvvetlerinin saldırısını kısa bir süre durdurdu. Bryansk Cephesi'nin doğu kanadındaki ilk taarruzlar daha az başarılı olmuştur. Arazi çok açıktı ve Alman savunması alarma geçmişti. Kızıl Ordu kuvvetleri, güney (Kursk) yönünden, iç hatlar avantajını kullanarak zamanında ulaşan panzer tümenleriye çatışdı.

Sovyetler, taarruzlarını birkaç yönde genişlettiler. Bu genişletme, başlada Bryansk Cephesi'nde 20. Tank Kolordusu'nun Bolkov'u hedef alan girişimiyle, harekâtın 4. gününde Merkez Cephesi'nin güney kesiminden ve ilk haftanın sonunda 50. Ordu'nun yanında 11. Muhafız Ordusu'nun desteği ile batı yönünde yapılan taarruzlarla icra edildi. Partizanlar, birkaç gece boyunda Alman demiryolu hatlarını binlerce noktada keserek harekâtı destekledi. Sovyetler de 3. Muhafız Tank Ordusu ile 4. Tank Ordusu'nu muhabereye soktular. 3. Muhafız Tank Ordusu, doğrudan Oryol yönünde bir taarruz geliştirdi. 4. Tank Ordusu, 11. Muhafız Ordusu tarafından kuzeyde açılmış olan gedikten yararlanarak önce güneye, sonra da güneydoğuya ilerledi Bu, hala başarılı bir savunma yapmakta olan Alman kuvvetlerini imha etmeyi amaçlıyordu. Bu çatışmalar bölgeye intikal eden Alman ihtiyatlarıyla büyük ölçekli Sovyet tank birlikleri arasında gelişti.

Kızıl Ordu giderek arazi kazandı. Sonunda Hitler, daha kısa, dolayısıyla savunulabilir hatlara dahi çekilmeyi yasakladı. Temmuz ayı sonlarında, Sovyet ileri harekâtının en ileri ucu olarak 11. Muhafız Ordusu, Oryol ile Briansk arasındaki Karaçev'in varoşlarına ulaştı. Kızıl Ordu'nun ulaştığı bu nokta, Alman kuvvetleri'nin hemen hemen tüm ikmal malzemesini taşıyan ana demiryolu hattına yönelen bir tehdit oluşturuyordu. Bu durumda Alman kuvvetlerinin bulundukları mevziler artık savunulamaz duruma gelmişti. Kursk girintisinde sağladıkları ilerlemeyle elde ettikleri bölgeyi tahliye etmeye başladılar.

Kutuzov Harekâtı, Stavka'nın Doğu'da stratejik inisiyatifi nihai olarak ele geçirmesi sunucunu doğurmuştur. Almanlar bu aşamadan sonra sürekli olarak savunmada kaldılar. Almanlar, Kursk çıkıntısını ortadan kaldırma girişiminde başarısız olurken, onun hemen kuzeyindeki Oryol girintisini gidermekte Sovyetler Birliği, başarılı olmuştu. Kayıpları fazlaydı ve arazi kaybettiler.

Sonuç

Kızıl Ordu, Oryol'u savunan Alman kuvvetlerini geri attı ve kenti yeniden elegeçirdi. Kutuzov Harekâtı aynı zamanda Simolensk'in Sovyet kuvvetlerince 1943 yılı Eylül ayında geri alınmasına da zemin hazırlamıştır. Alman kuvvetleri Kızıl Ordu'nun batı yönünde ilerleyişini durduramayacak ölçüde zayıfladı.

Kaynakça

  1. ^ One Who Survived Alexander Barmine, New York, G. P. Putnam (1945), Sh: 7-8
  2. ^ II. Dünya Savaşı Tarihi - Lliddell Hart. YKB Yayınları. 2. cilt, Sh: 515
  3. ^ Kitle Savaşının Üstadı Mareşal Jukov - Harrison E. Salisbury. Kastaş yayınları 2002, Sh: 317 - 319
  4. ^ Bergstrom 2007, p. 82.
  5. ^ a b Bergstrom 2007, p. 83-85.
  6. ^ Bergstrom 2007, p. 89.

Bibliyografya

  • Bergström, Christer (2007). Kursk - The Air Battle: July 1943. Chervron/Ian Allen. ISBN 978-1-903223-88-8.
  • II. Dünya Savaşı Tarihi - Lliddell Hart. YKB Yayınları. 2. cilt
  • Kitle Savaşının Üstadı Mareşal Jukov - Harrison E. Salisbury. Kastaş yayınları 2002.
  • One Who Survived Alexander Barmine, New York, G. P. Putnam (1945)

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Moskova Muharebesi</span> Nazi Ordularının Moskova üzerine başlattıkları genel taaruzlar

Moskova Muharebesi veya Moskova Meydan Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, 1941 yılında Alman ordularının, bir duraklamanın ardından Moskova yönünde yeniden başlattıkları genel taarruzlarıdır. Moskova Muharebesi bazı tarihçiler tarafından II. Dünya Savaşı'nın dönüm noktalarından biri olarak kabul edilmektedir. Sovyet savunması, Hitler'in Barbarossa Operasyonu'nun önemli stratejik hedeflerinden biri olan Moskova'nın ele geçirilmesini engelleyerek savaşın uzamasına ve Barbarossa harekâtının başarısızlıkla sonuçlanmasına neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kursk Muharebesi</span> Alman-Sovyet muharebesi

Kursk Muharebesi, II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde, Alman kuvvetlerinin Kursk çıkıntısına karşı 1943 yılının Temmuz ve Ağustos aylarında giriştikleri genel taarruzdur. II. Dünya Savaşı sırasında yapılmış en büyük tank çarpışmalarından biri ve bir günde en fazla kayıp verilmiş hava çatışmaları bu muharebede gerçekleşmiştir. Almanların Doğu Cephesi'nde gerçekleştirdiği son stratejik taarruzdur. Sonucundaki Sovyet zaferi, Doğu Cephesi'nde inisiyatifi Sovyetlere vermiştir ve savaşın sonuna kadar da öyle kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kış Fırtınası Harekâtı</span>

Kış Fırtınası Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stalingrad Muharebesi sonucunda kuşatılan Mihver kuvvetleri kurtarmak için girişilen bir Alman taarruz harekâtıdır. Taarruz, 12 - 23 Aralık 1942 tarihleri arasında esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu tarafından yürütülmüştür. Kızıl Ordu 19 ve 20 Kasım 1942 tarihlerinde başlattığı bir karşı taarruzla (Uranüs Harekâtı Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri kuşatmıştı. Hitler'in kararıyla, esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu'nun takviye edilmesiyle oluşturulan Don Ordular Grubu, dışarıdan bir yarma hareketiyle Kızıl Ordu kuşatmasına saldırmıştır. Stalingrad'da kuşatılmış bulunan Mihver kuvvetleri General Friedrich Paulus komutasında yeniden tertiplenirken Don Ordular Grubu da General von Manstein komutasına verilmişti. Don Ordular Grubu, B Ordular Grubu yerine geçtiği için aslında bütün bu teşkiller Mareşal von Manstein emrindedir. Bu arada Stavka, Kafkasya'da petrol sahalarını ele geçirmek için muharebe halindeki A Ordular Grubu'nu, geri çekilme hattını keserek tecrit etme planları içindedir. Bu harekât planına Satürn Harekâtı kapalı adı verilmiştir. Stalingrad'da kuşatılmış birliklerin, Kurtarma harekâtına kadar ikmali için tek çözüm Luftwaffe'nin hava köprüsüyle ikmal sağlamasıydı. Luftwaffe bu görevi yerine getirmekte başarısız oldu. Bu durumda, başarılı bir yardım hareketi ancak mümkün olduğunca erken başlarsa, işe yarar olabileceği açıkça ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Cephesi (II. Dünya Savaşı)</span>

II. Dünya Savaşı'nda Doğu Cephesi (Almanca: Die Ostfront 1941-1945, der Rußlandfeldzug 1941-1945 veya der Ostfeldzug 1941-1945 Rusça: Великая Отечественная война Avrupalı Mihver Devletleri ve Finlandiya'nın Sovyetler Birliği, Polonya ve diğer Müttefik Devletlere karşı verdikleri savaşı anlatır. Nazi propagandası savaşa Bolşevizme karşı haçlı seferi anlamı yüklemiş, Sovyetlere karşı savaşmak üzere Avrupa'nın neredeyse tamamından gönüllüleri Waffen SS birliklerine dahil etmiştir. Savaş 22 Haziran 1941 - 9 Mayıs 1945 tarihleri arasında orta, doğu, kuzeydoğu ve güneydoğu Avrupa topraklarında gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Lvov-Sandomierz Taarruzu</span>

Lvov-Sandomierz Taarruzu ya da Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı Temmuz ayı ortalarında başladığı ve Alman kuvvetlerini Ukrayna'dan ve Doğu Polonya'dan atmayı amaçlayan genel taarruzudur. Bir aydan uzun bir süre devam eden Sovyet taarruzları, belirlenen hedeflerine ulaşmıştır. Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, üç taarruz harekâtından oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bagration Harekâtı</span> Harekât

Bagration Harekâtı, II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'nun yürüttüğü Beyaz Rusya Stratejik Taarruz Harekâtı'nın kapalı adıdır. Harekât, 22 Haziran ve 19 Ağustos 1944 tarihleri arasında icra edilmiş olup sonuçta Alman kuvvetleri Beyaz Rusya'dan ve Doğu Polonya'dan çıkartılmıştır. Harekâta verilen Bagration kapalı adı, 18. ve 19. yüzyıllarda yaşamış ve Borodino Muharebesi sırasında ölümcül bir yara almış olan Çarlık generali, prens Pyotr Bagration'a dayanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Seelow Tepeleri Muharebesi</span>

Seelow Tepeleri Muharebesi, Sovyet Seelow-Berlin Taarruz Harekâtı'nın bir parçasıdır. II. Dünya Savaşı'nda geniş savunma mevzilerine yönelen son taarruzdur. Çatışmalar 16 - 19 Nisan tarihleri arasında üç gün sürdü. Mareşal Georgi Jukov'un 1. Beyaz Rusya Cephesi'nin bir milyona yakın askeriyle, Berlin'in Kapısı olarak kabul edilen mevzilere taarruz etti. Bu taarruz kuvvetlerinin karşısında Alman 9. Ordusu'nun yaklaşık 110 bin askeri vardı. Alman 9. Ordu'su, Vistül Ordular Grubu'na bağlı olup General Busse komutası altında idi.

<span class="mw-page-title-main">Dinyeper-Karpatlar Taarruzu</span>

Dinyeper-Karpat Taarruzu, 24 Aralık 1943 - 14 Nisan 1944 tarihleri arasında, II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde 1., 2., 3. ve 4 Ukrayna Cepheleri ile 1. Belarus Cephesi tarafından yürütülen bir stratejik taarruz harekâtıdır. Bu harekât, Alman Merkez ve Güney ordu gruplarına karşı, Ukrayna'nın tümünü ve Moldova'yı Alman işgalinden geri almayı hedeflemektedir.

II. Kiev Muharebesi, II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde Kızıl Ordu tarafından gerçekleştirilen üç stratejik harekâtı ve bir Wehmacht karşı taarruz harekâtını ifade etmektedir. Tüm bu harekâtlar, Wehmacht'ın Kursk'a yönelik başarısız Hisar Harekâtı ardından, 3 Ekim - 22 Aralık 1943 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Savaşın, Kızıl Ordu tarafından başlatılan yaz taarruzu, Dinyeper gerisine çekilmiş olan Mareşal Manstein'in Güney Ordular Grubu'na yöneldi. Bu hatta Manstein, kayıplarını gidermek ve güç kazanmak niyetindeydi fakat gelişmeler buna fırsat vermedi. STAVKA, Merkez Cephesi'ne ve Voronej Cephesi'ne, Almanların kendilerini toparlamalarından önce Dinyeper geçişlerini zorlamaları yönünde emir verdi. Bu girişim, Ekim ayında başarısız olunca, harekâta katılan güçler, 2. Ukrayna Cephesi'nin bazı birlikleriyle de takviye edilerek 1. Ukrayna Cephesi emrine verildi. General Vatutin komutasındaki 1. Ukrayna Cephesi, Kiev'in kuzey ve güneyinde sağlam dayanaklar oluşturdu. Alman tarafında ise General Hermann Hoth komutasındaki deneyimli 4. Panzer Ordusu bulunmaktadır.

Prohorovka Muharebesi, II. Dünya Savaşı sırasında Alman 4. Panzer Ordusu ile Sovyet 5. Muhafız Tank Ordusu arasında gerçekleşen muharebedir. Askeri tarihteki en büyük tank savaşlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Rumyantsev Harekâtı</span>

Rumyantsev Harekâtı, Belgorod - Harkiv Stratejik Taarruz Harekâtı’nın kapalı adıdır. Harekât, Kızıl Ordu tarafından 3 Ağustos 1943 ve 23 Ağustos 1943 tarihleri arasında Wehrmacht'ın 4. Panzer Ordusu ve Kempf Ordu Müfrezesi’ne karşı yapıldı. Harekât, Voronej ve Step Cepheleri tarafından Kursk çıkıntısının güneyinde, Belgorod ve Harkov civarında ve derinliğinde icra edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">5. Muhafız Tank Ordusu (Sovyetler Birliği)</span>

5. Muhafız Tank Ordusu, II. Dünya Savaşı sırasında önemli muharebelere katılmış bir Sovyet Muhafız zırhlı teşkilidir.

Belgorod Muharebesi, Stavka'nın Belgorod – Bogoduhov Taarruz Harekâtı sırasında gerçekleşen muharebedir. Belgorod – Bogoduhov Taarruz Harekâtı, Kızıl Ordu ile Alman kuvvetleri arasında, Kursk Muharebesi'ni izleyen Rumyantsev Harekâtı'nın bir bölümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Suvorov Harekâtı</span>

İkinci Smolensk Muharebesi, 7 Ağustos – 2 Ekim 1943 tarihleri arasında Kızıl Ordu tarafından icra edilen bir stratejik taarruz harekâtıdır. Harekât, Rusya’nın batısında, 1943 yılı yaz – sonbahar seferinin bir parçasını oluşturmaktadır. Aşağı Dinyeper Taarruzu ile birbirine yakın tarihlerde başlanıldı ve taarruz iki ay sürdü. General Yeremenko’nun komutası altında Kalinin Cephesi ile Sokolovski komutasındaki Batı Cephesi tarafından yürütüldü. Harekâtın hedefi, Alman kuvvetlerini Smolensk ve Bryansk bölgesinden çıkarmaktı. Smolensk, 1941 yılındaki I. Smolensk Muharebesi’nden beri Alman işgalindeydi.

Vilnüs Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1944 yaz genel taarruzu olan Bagration Harekâtı'nın üçüncü evresinde gerçekleşmiş olan bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 5 - 13 Temmuz tarihleri arasında gerçekleşti ve Sovyet zaferiyle sonuçlandı.

Lublin-Brest Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Belarus Stratejik Harekâtı kapsamında sürdürdüğü bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 18 Temmuz - 2 Ağustos 1944 tarihleri arasında yapılmış olup Alman kuvvetlerini merkez ve doğu Polonya'dan çıkarmayı amaçlamaktadır. Genellikler Bagration Harekâtı olarak bilinir. 1. Belarus Cephesi'nin güney kanadı (sol) tarafından Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu'na ve Merkez Ordular Grubu'na karşı icra edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Balaton Gölü Harekâtı</span> Harekât

Balaton Gölü Harekâtı, II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde gerçekleşen son Alman taarruz harekâtıdır. Harekât, Macaristan topraklarının güneybatı kesiminde 6 - 16 Mart 1945 tarihleri arasında icra edilmiştir. Harekât, Almancada Plattensee Taarruzu, Rusçada Balaton Savunma Harekâtı ve İngilizcede Balaton Gölü Taarruzu olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Pomeranya Taarruzu</span>

Doğu Pomeranya Taarruzu ya da Doğu Pomeranya Stratejik Taarruz Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Kızıl Ordu'nun Pomeranya ve Batı Prusya'daki Wehmacht kuvvetlerine karşı giriştiği ve 10 Şubat - 4 Nisan 1945 tarihleri arasında gerçekleşmiş bir genel taarruz harekâtıdır. Harekât, Sovyet kaynaklarında birbirini izleyen alt operasyonlar olarak değerlendirilmektedir.

Konitz-Köslin Taarruz Harekâtı 10 Şubat - 6 Mart 1945
Danzig Taarruz Harekâtı 7 - 31 Mart 1945
Arnswalde-Kolberg Taarruz Harekâtı 1 - 18 Mart 1945
Altdamm Taarruz Harekâtı 18 Mart - 4 Nisan 1945
<span class="mw-page-title-main">Bialistok-Minsk Muharebesi</span> Nazi Almanyası ile Sovyetler Birliği arasında Barbarossa Harekâtı sırasında yapılan muharebe

Bialistok-Minsk Muharebesi Alman Merkez Ordular Grubu'nun, Barbarossa Harekâtı'nın açılış evresinde, Sovyet sınırından ileri hareket sırasında icra ettiği bir operasyondur. Operasyon, 22 - 29 Haziran 1941 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Alman harekâtının bu kesimdeki operatif hedefi, Kızıl Ordu kuvvetlerinin Minsk civarında kuşatılmasıydı. Alman kuvvetleri, bölgedeki Kızıl Ordu birliklerini kuşatmayı başardı. Fakat bir hafta boyunca giriştikleri taarruzlar püskürtüldü. Bu durum Alman Üst Komutanlığı'nda, ileri harekâtın momentini yitireceği endişesi yaratmıştır. Ancak tüm Sovyet karşı taarruzları ve yarma girişimleri başarısız oldu ve bozguna uğrayan bu birliklerden çok sayıda esir alındı. Bundan sonraki günlerde Alman ileri hareketi öylesine hızlı gelişti ki birçok Alman, Sovyetler Birliği'nin daha şimdiden yenilgiye uğratılmış olduğuna inanmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Tatsinskaya Taarruzu</span>

Tatsinskaya Taarruzu, bir Sovyet tank kolordusunun, Stalingrad'da kuşatılan Mihver kuvvetlerin havadan ikmali için Luftwaffe tarafından kullanılan Tatsinskaya Havaalanı'nın ele geçirilmesi operasyonudur. Havaalanı, Stalingrad'daki Pitomnik Havaalanı'na sefer yapan iki havaalanından biridir. Harekât, General Vasili Badanov komutasındaki 24. Tank Kolordusu tarafından 1942 yılı Aralık ayı sonlarında, Küçük Satürn Harekâtı'nın son aşaması olarak gerçekleştirilmiştir. Sovyet kuvvetleri, taarruz ettikleri Tatsinskaya havaalanını ele geçirerek 300'den fazla uçağı yerde imha ettiler. Ağır tank kayıplarına karşın General Badanov'un başarısı parlak bir stratejik zafer olmuştur.