İçeriğe atla

Kutub

Kutub, Kutb veya Kotb (Arapçaقطب), 'eksen', 'mihver' ya da 'kutup' demektir.[1] Kutub göksel hareketlere atfen ve astronomik bir terim veya ruhani bir imge olarak kullanılabilir.[2] Ayrıca "Acâ’ibü’l-mahlûkat ve Ğarâ’ibü’l-mevcûdât" adlı yazmalarda da Kutblar için farklı tılsımlar tarif edilmiştir.[3][] Sufilik'te, kutub kemale ermiş insandır, insan-ı kâmil'dir (Alemşümul insan), kutsal hiyerarşiyi yönetendir.[4] Kutub, Sufi tinsel önderidir, Allah ile ilahi bir bağı vardır ve kendisini Sufiliğin merkezine oturtan veya kutbu olduğu bilgiyi aktarır ama dışarıdan bilinmez.[5] Her çağda bir kutub vardır ve yanılmazdır, güvenilir ruhani liderdir. Yalnızca seçilmiş bir mistik gruba görünür çünkü "insanın Allah'ın doğrudan bilgisine ihtiyacı" vardır.[1]

İsmailiye Çalışmaları Enstitüsü'ne göre "Mistik literatürde, Tirmizî, Abdürrezzak ve İbn Arabi (ö. 1240) gibi, [Kutub] tüm azizlerin evrensel lideri olduğu düşünülen en mükemmel insan demektir, ilahi ve dünyevi arasında aracıdır ve onların varlığı dünyanın var olması için elzemdir."[6]

Kutbun kitabi delili

Hâkim et-Tirmizî'nin öğretilerinde Kutbun, kutb inancını destekleyecek kitabi kanıt olduğunu düşündüğü, kutsal hiyerarşinin başında olduğunu iddia eden delil vardır. İbn Mes'ud'a dayandırılan bir hadis kutbun varlığına dair bir kanıt olarak değerlendirilmiştir. Bu hadis Muhammed Reşit Ridā tarafından isnad yönünden sorgulanarak terk edilmiştir.[7]

Geçici Kutub ve Kevni Kutub

Geçici Kutub

Sufilik'te kutub bahsinde iki temel farklı tür vardır: geçici kutub ve kevni kutub. Geçici ve kevni kutub Tanrının her zaman dünyada var olduğuna delalet edeler ve birbirlerine bağlıdırlar. Geçici kutub "yardımcı" ya da "gavs" olarak bilinir ve yeryüzündeki bir insandır. Kevni kutub ise geçici kutbda bir hassa olarak ortaya çıkar ve Hallâc-ı Mansûr'a kadar geri götürülebilir. Geçici kutub yeryüzü azizlerinin ruhani lideridir. Bütün varlıkların - gizli, canlı ve cansız - kutba büyük otorite veren bağlılık yemini etmesi gerektiği söylenir. Bundan azade olanlar el efrad, meleklerden olanlar; cinniler Kadir'in emri altında olanlar ve rical-i gayb'ın onuncu basamağında olanlardır.[7]

Kutbun doğası gereği kaldığı mekan, geçici veya kevni, sorgulanmalıdır. Çoğunluk tarafından Kutbun madden ve manen Mekke'de kendisinin makam'ı olarak görülen Kabe'de bulunduğu düşünülür.[8]

Kevni Kutub

Kevni kutub, gücünü aldığı geçici kutbdan (nihai olarak Allah'tan olsa da) üst bir boyutta Evrenin Ekseni'dir.[9][10][11]

Kutbun kozmik hiyerarşisi

Kozmik hiyerarşi kozmosta tinsel gücün devamlılığının sağlandığı yoldur. Hiyerarşinin iki tanımı saygın Sufilerce yapılmıştır. İlki Ali Hecveri'nin ilahi divanıdır. Burada üç bin ahyar ("hayırlılar"), kırk abdal, yedi ebrar ("dindarlar"), dört evtad ("direkler"), üç nukaba (önderler) ve bir kutub vardır.[12]

İkincisi İbn Arabi'nin farklı ve daha müstesna yapısıdır. Burada sekiz nuceba ("soylular"), yedi abdal, dört evtad, iki eimme ("rehberler") ve bir kutub vardır.[13]

Kutub isimli insanlar

Kutb ed-Din isimli pek çok kişi vardır. En önemlileri şunlardır:

  • Seyyid Kutb (1906–1966), İslamcı ve Mısırlı Müslüman Kardeşler üyesi, Cemal Abdünnasır'a suikast girişimi tertiplemek suçundan idam edilmiştir.
  • Kutb Şahi hanedanı üyeleri, Güney İran'da Golkonda Krallığı'nın (1518-1687) yönetici ailesidir.
  • Hüda Kutb, Amerikan televizyon kişisi
  • Kutup Osman Fazlı (1632-1691) Kıbrıs'ta ölen bir Sufi

Binalar

  • Qutb kompleksi, Hindistan, Delhi'de Mehrauli'de bir grup anıt ve bina
  • Qutb Minaresi, Hindistan, Delhi'de uzun kiremit bir minare
  • Hauz e Qutb, ayrıca Ahmedabad'de Kankaria gölü olarak da bilinir.

Eleştiriler

Bazı tarikatlarda “İşlerinizde ne yapacağınızı şa­şırdığınızda kabirlerdeki ölülerden yardım isteyiniz” şeklindeki bir hadis rivayetine dayanarak kutup yahut gavs olduğu iddia edilen kişilerden ölmüş olsalar dahi yardım istenebileceği görüşü bulunmaktadır. Prof. Dr. Abdülaziz Bayındır, Kütüb-i Sitte gibi kaynaklarda yer almayan ve ilk defa İbn-i Kemal'in (1469-1536) el-Erbâin'inde kaynaksız olarak geçen bu rivayetin uydurma olduğunu ve ölülerden yardım istemenin Fatiha Suresinde yer alan “Yalnız senden istiânede bu­lunuruz.” ayetine aykırı bir şirk olduğunu iddia etmektedir.[14]

Serkan Derin budizmdeki buda inancı ile tarikatlardaki kutup inancı arasında benzerlik bulunduğunu belirtmektedir.[15] Prof. Dr. Servet Bayındır da bu inancın temelinde Hinduizmin bulunduğunu, İslam tarihindeki tefsircilerin, hadisçilerin, fıkıhçıların hemen hemen yüzde 99'unun bu tür literatürü kâle dahi almadıklarını ve kutup, aktap, gavslara inanmanın, bu literatürde bunlara yüklenen misyonu inanç olarak kabul etmenin insanı şirke düşüreceğini söylemektedir.[16]

Kaynakça

  1. ^ a b Esposito, John L. (2003). The Oxford dictionary of Islam. New York: Oxford University Press, Inc. 
  2. ^ Hobson, J. Peter (2001). The Concise Encyclopaedia of Islam. Londra: Stacey International & Cyril Glasse. s. 374. 
  3. ^ Bayatli, Altay (1 Ocak 2022). "Osmanlı ve Kutup Stratejisinin Haritacılık Tarihi ve Coğrafi Keşifler Perspektifinden İncelenmesi / Examining of The Ottoman and Polar Strategy from The Perspective of The History of Cartopital and Geographical Discoveries". dergipark.org.tr. 3 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2022. 
  4. ^ Sult̤ān Mohammad Najib-ur-Rehman. Sultan Bahoo: The Life and Teachings. Sultan-ul-Faqr Publications. ISBN 978-9-699-79518-3. 1 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  5. ^ Brill, E.J. (1938). Encyclopaedia of Islam. A Dictionary of the Geography, Ethnography and Biography of the Muhammadan peoples. Netherlands: Leiden. ss. 1165-1166. ISBN 90-04-09796-1. 
  6. ^ "A glossary of terms, The Institute of Ismaili Studies". 9 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  7. ^ a b Bearman, P.; Kunitzsch, P.; Jong, F. "Encyclopaedia of Islam, Second Edition". Koninklijke Brill NV. Erişim tarihi: 2 Nisan 2011. []
  8. ^ Lewisohn, Leonard (1999). "An Introduction to the History of Modern Persian Sufism, Part II: A Socio-Cultural Profile of Sufism, from the Dahahbi Revival to the Present Day". Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London. 62 (1). ss. 36-59. doi:10.1017/s0041977x00017559. JSTOR 3107388. 
  9. ^ ""Idris and Al Khidr"--see Axis of the Universe about one-fourth of the way down the web page:". 31 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  10. ^ ""The Tree Symbol in Islam" by Noble Ross:". 4 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  11. ^ "Discussion of the [[Planes of existence]] as conceived in Shi'ism:". 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2020. 
  12. ^ "The Saints of Islam, quoting The Mystics of Islam by Dr. [[Reynold A. Nicholson]]". 1 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  13. ^ Jones, Lindsay (2005). Encyclopedia of Religion, Second Edition. Farmington Hills, MI: Thomson Gale. s. 8821. ISBN 0-02-865733-0. 
  14. ^ Abdulaziz Bayındır, Kur’an Işığında Tarikatçılığa Bakış, Süleymaniye Vakfı Yayınları, İstanbul, 2007, s: 12-14
  15. ^ Serkan Derin, Tasavvuf ve Budizm Klasiklerinin Kavramlar Üzerinden Karşılaştırılması (Doktora Tezi), s. 227
  16. ^ Prof. Dr. Servet Bayındır, Gavs, Kutup ve Aktab Gibi Kavramlar İslam ile Bağdaşır mı? Bu Kavramlar Tasavvuf Anlayışına Nasıl Geçmiştir?, Dini Cevaplar


İlgili Araştırma Makaleleri

Allah (Arapça: الله, romanize:

<span class="mw-page-title-main">Hadis</span> İslam peygamberi Muhammede isnat edilen sözler ve fiiller

Hadis, Muhammed'e atfedilen ve onun sözleri, fiilleri, onaylamaları ve sıfatlarını içeren bilgilerdir. Hadis âlimleri buna sahabe ve tabiînin söz ve fiillerini de eklemişlerdir. Ancak bunlar kaynak olma bakımından Muhammed'in fiil ve sözleri ile aynı seviyede değildirler ve hadis ilmi içerisinde farklı şekilde isimlendirilirler.

<span class="mw-page-title-main">Abdülkâdir Geylânî</span> Alim, mutasavvıf

Muhyiddin Ebû Muhammed Abdülkādir b. Ebî Sâlih Mûsâ Zengîdost el-Geylânî ya da daha bilinen adıyla Abdülkādir Geylânî, Büyük Selçuklu Devleti döneminde, günümüz İran'ının Hazar Denizi kıyısındaki Gilan Eyaleti'nde doğan âlim ve mutasavvıf olan Kadiriye tarikatının kurucusu ve İslam filozofu. Türbesi Bağdat'tadır.

<span class="mw-page-title-main">Siyer</span> Muhammedin geleneksel Müslüman biyografileri

Siyer-i Nebi, kısaca siyer, geleneksel İslami literatürde Muhammed'in biyografilerine verilen isimdir. Kur'an ve Hadislere ek olarak, Muhammed'in hayatı ve İslam'ın ilk dönemi hakkındaki çoğu tarihi bilginin kaynağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sünnilik</span> en yaygın İslam mezhebi

Ehl-i Sünnet ve'l-Cemâat, kısaca Ehl-i Sünnet ya da Sünnîlik, İslam dininin dünya üzerindeki iki büyük kolundan biri ve %77-80'lik bir oran ile en büyük mensubunun bulunduğu mezhepler grubudur. Zaman zaman Sünnî İslam veya Sünnî mezhebi ifadesi de kullanılır. Günümüzde Sünnîlik, kendi içerisinde günümüzde yaşayan iki akaid mezhebi, dört fıkıh mezhebini içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Seyyid Kutub</span> Mısırlı İslamcı ideolog ve komplo teorisyeni

Seyyid İbrahim Hüseyin Kutub, kısaca Seyyid Kutub, Mısır merkezli Müslüman Kardeşler hareketinde etkin rol oynamış ve aynı zamanda fikirleriyle birçok İslamcı grubu etkilemiş köktendinci yazar ve ideolog. 1950 ve 1960'larda Müslüman Kardeşler hareketinin önde gelen isimlerinden biri oldu. 1966'da Mısır Devlet Başkanı Cemal Abdünnâsır'a suikast planlamaktan suçlu bulundu ve idam edildi. El-Kaide ve IŞİD gibi küresel cihatçı örgütlerin ideolojik köklerinin temelini oluşturan Selefi cihatçılığın babası olarak kabul ediliyor.

<span class="mw-page-title-main">Rabia el-Adeviyye</span>

Rabia el-Adeviyye veya Rabiatü'l Adeviyye, Basralı ünlü Müslüman kadın sufi.

Müt'a veya muta nikâhı, ilk Müslüman toplumunda ve günümüzde bazı Şii mezheplerinde uygulanan kadın ve erkeğin belirli bir süre ve ücret karşılığında anlaşarak başlattıkları bir evlilik çeşididir.

<span class="mw-page-title-main">Inayat Khan</span>

Hazrat Inayat Khan Sufi müzisyen ve ruhani öğretmen. Sufi gelenek içinde Evrensel Sufizm adlı ekolün kurucusudur. Hindistan'da yetişip batı dünyasına ruhaniyeti, ilahi aşkı, Sufizm'in diğer kavramlarını ve yaşam biçimini batılı kültürde anlaşılabilecek bir dilde anlatan ilk ruhani ögretmendir. Ögretileri Tevhid, Aşk, Harmoni ve Güzellik üzerine yoğunlaşır.

<span class="mw-page-title-main">Velî (İslam)</span> Esma ül Hüsna

Veli (Arapça: الْوليّ, çoğul Arapça: أَوْلِيَاء, ʾawliyāʾ), "efendi", "otorite", "koruyucu", gibi çeşitli şekillerde tercüme edilen Arapça kelime, Müslümanlar tarafından en yaygın olarak İslami bir azizi belirtmek için " Tanrı'nın dostu" anlamında kullanılır.

İmâmet ya da İmâmîlik İslam'ın bir kolu olan Şiiliğin temel ilkelerinden birisidir. Sünnilik imâmeti imanın esaslarından biri olarak saymaz.

<span class="mw-page-title-main">Kutbşahlar</span> Gülkonda Sultanlığını 1518-1687 arasında yöneten hanedan

Kutub Şah Hanedanı, soyu Türk kökenli Karakoyunlu hükümdarı Kara İskender'e dayanan ve 1512-1687 yılları arasında Hindistan'ın güneyine hakim olmuş hanedan. Behmeni Sultanlığı'nın yıkılmasından sonra Kutbşahlar hanedanı 1512'de iktidara geldi. Bu hanedanın ilk hükümdarı Sultankulu Kutbü'l-Mülk'tür. İngilizce kaynaklarda bu hükümdara genellikle Guli Kutubşah adı verilir.

<span class="mw-page-title-main">Bâyezid-i Bistâmî</span> İranlı mutasavvıf

Bâyezid-i Bistâmî ya da Ebu Yezid Tayfur bin İsa bin Sürûşân, İranlı mutasavvıf.

Ekberilik, Muhyiddin İbn Arabi'nin temel kavramlarını geliştirdiği sufi metafiziğinin Vahdet-i Vücud denilen meşrep veya okuluna bağlı olan sufileri tanımlamakta kullanılan bir terim.

<span class="mw-page-title-main">Hâce Abdullah Herevî</span>

Hâce Abdullah Herevî, 11.yüzyılda yaşamış sufi ve din bilgini. Ebu İsmail Abdullah ibn Ebu Mansur Muhammed, Hace Abdullah el-Ensari el-Herevi veya Heratlı Ensari adlarıyla bilinen sufi, eserleriyle kendisinden sonraki sufileri etkilemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Âmülî</span>

Haydar Amuli, İran kökenli Şii sufi, filozof ve mistik.

<span class="mw-page-title-main">Kur'ancılık</span> Kuranı İslamın tek kaynağı kabul eden İslamî düşünce

Kur'ancılık, Kur'aniyyun, Kur'anizm ya da diğer bilinen adıyla Kur'an Müslümanlığı, Kur'an'ı İslam dininin tek ve ana kaynağı olarak kabul eden, hadisleri ve mezhep ayrılığını reddeden düşünce sistemidir.

Tevessül ya da Vesile, Allah'a yakarmakta başkaları hesabına araya Allah'a yakın aracı ve şefaatçilerin konulması anlamına gelir. Kişi burada kendi şeyh ya da mürşidinin kendi günahlarının affı için şefaatçi olmasını dilemektedir. Allah'a her yakaracağı anda aşırı saygı beslediği mürşid, pir ya da şeyh'inin adını zikreder. Bu hadiseye Sünnilik, Şiilik ve Sufiliğin her birinde farklı şekillerde rastlanılabilmektedir.

Ehl-i Rey yasal kararlara varmak için muhakemenin kullanılmasını savunan erken bir İslami hareketti. Bunlar, İslam'ın ikinci yüzyılında ehl-i kelam ve ehl-i hadis yanında İslam hukukunun kaynaklarını tartışan üç ana gruptan biriydi. Ehl-i Re'y ya da Dirâyet Ehli, Ehl-i Hadis ekolüne karşı olarak kurulmuş olan, o günün anlayışında Modernist ya da Akılcı İslâm olarak da tanımlanan İslâmî düşünce ekolüdür.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed'in tarihselliği</span>

Muhammed'in tarihselliği, Muhammed'in tarihsel bir figür olarak incelenmesine ve geleneksel açıklamaların dayandığı kaynakların eleştirel incelemesine atıfta bulunur.