İçeriğe atla

Kurbağalar (Aristofanes)

Kurbağalar (Yunanca: Βάτραχοι Bátrachoi, "Kurbağalar"; Latince: Ranae, çoğu zaman Ran. diye kısaltılmaktadır) bir komedya olup, Antik Yunan döneminin meşhur şairi Aristofanes tarafından yazılmıştır. İlk olarak M.Ö.405 tarihinde Lenaia’da düzenlenen Dionysus Festivali’nde sergilendiğinde birincilik ödülünü kazanmıştır. 

Oyun teması (plot)

Kurbağalar, tanrı Dionysos hakkındaki bir hikâyeyi konu almaktadır. Dionysos, Atina tragedyasının düştüğü kötü durumdan hayıflanmaktadır, ve Hades'e (yeraltına) giderek Euripides'i ölüler diyarından geri getirmek ister. (Euripides, bu oyun sergilenmeden bir sene önce ölmüştü, MÖ 406). Beraberindeyse, ondan daha zeki ve daha cesur olan kölesi Ksantiyas'ı (Xanthias) da götürür. Başlangıç sahnesinde, Ksantiyas ve Dionysus bu oyun içerinde ne tarz şakalar yapabileceklerini münakaşa ederler. Oyunun ilk yarısı boyunca ise, Dionysus sürekli olarak aptalca denebilecek türden hatalar yapar ve bu durum Ksantiyas'ı bu hataları düzeltmeye zorlar. Böylece, Dionysus hem aptal görünmekten kurtulur, hem de hiçbir şey olmamışçasına hatalar yapmaya devam eder.

Dionysus, Hades'e gitmek için en uygun yolu öğrenmek için yarı-kardeşi olan Herakles'in fikrine danışır, çünkü o Cerberus'u sürüklemek için daha önceden ölüler diyarına gitmiştir. Dionysus onun kapısına gelir; orta yaşlı ve kocaman göbekli bir adam görünümünde ve sarı bir elbisenin üzerine aslan postu giymiş haldedir. Daha çok Herakles ile bağdaştırılan türden kocaman bir sopa taşımaktadır. Ayaklarında ise, yumuşak deriden yapılmış olan bağcıklı çizmeler vardır. Herakles ise, Dionysus'un kendine benzemeye çalışan halini görünce kahkahalarla gülmekten kendini alıkoyamaz bir türlü. Hades'e gitmenin en kolay yolu nedir diye sorduğunda, Herakles'in cevapları alaycı tarzda olur; Dionysus'a kendini asmasını, zehir içmesini veya yüksek bir yerden atlamasını önerir. Dionysus kısa yoldan vazgeçer ve daha önce Herakles'in kullandığı ve Akheron gölü üzerinden giden uzun yolu tercih eder.

Dionysus bu göle ulaştığında, Kharoon kayığıyla onu karşı tarafa götürür.  Ksantiyas ise, kölelerin bu kayığa binmesi yasak olduğundan dolayı gölün etrafından yürüyerek gitmek zorunda kalır. Dionysus da kürek çekmeye yardım etmeye mecbur edilir.

Koro ilk olarak bu sahnede görünür ve Kurbağalar Korosu olarak seslenirler (kurbağaların olduğu tek sahne budur.). Koronun sürekli tekrar ettiği – Vraka vraka vrak vrak (Yunanca: Βρεκεκεκὲξ κοὰξ κοάξ) – Dionysus'u çileden çıkarır ve o da onlarla atışmaya başlar. Kıyıya vardığında ise, Ksantiyas'la buluşur ve Empusa diye anılan hayaletle karşılaştıklarını iddia ederek Dionysus'u iyice korkutur. yola devam ederler. Bir süre sonra, ikinci koro olan Mistikler Korosu sahne alır.

Bibliography

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yunan mitolojisi</span> Antik Yunanların oluşturduğu mitlerden oluşan mitoloji

Yunan mitolojisi, Antik Yunanistan'da dünyanın yaratılışı, tanrı, tanrıça ve kahramanların hayatı hakkındaki söylence ve öğretileri içermekle kalmayıp aynı zamanda Eski Yunan dininin gövdesini oluşturmaktadır. Günümüzde, bu mitoloji hakkındaki bilgilerimizi bu sözlü edebiyatın yazılı hâllerinden alıyoruz. Tarihçiler, mitoloji hakkında daha ayrıntılı bilgi almak için o dönemin sanatındaki ipuçlarını bile toplar.

<span class="mw-page-title-main">Helios</span> Güneşin Antik Yunan kişileştirmesi

Helios, eski Yunan dininde ve mitolojisinde Güneş Tanrısı ve Güneş'in kişileştirilmiş varlığıdır. Işık saçan bir taçla ve gökyüzünde dört atlı bir arabayla betimlenir. Yeminlerin bekçisi ve görme yetisinin de tanrısıdır.

Trajedi veya tragedya sözcüğü Yunanca tragoidia’dan gelir. Tragos (keçi) ve oidie (türkü) sözcüklerinin birleşmesiyle "keçilerin türküsü" anlamına gelir. Dionysos şenliklerinde koro, tanrının ona bağlı kölelerini simgeliyordu. Tanrının çevresinde hep doğanın yabancı güçlerini temsil eden teke ayaklı satyrler(satirler) bulunduğu için ilk başlarda, koro da satyrlerin biçimine giriyordu; ilk dönemlerde, korodaki oyuncular teke derileri (tragoi) giyerek oyun alanına çıkıyorlardı. Tragedya türü de tragos'ların şarkılarından doğdu.

<span class="mw-page-title-main">Aristofanes</span> Antik Yunan oyun yazarı

Aristofanes (Aristophanes), MÖ 446 - MÖ 386 yılları arasında yaşamış bir komedya yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Tiyatro</span> sahnede, seyirciler önünde oyuncuların sergilenmesi amacıyla hazırlanmış gösteriler

Tiyatro, bir sahnede, seyirciler önünde oyuncuların sergilemesi amacıyla hazırlanmış gösterilerdir. Farklı bir şekilde duyguların ve olayların hareket (jest) ve konuşmalarla anlatılmasıdır. Genel olarak temsil edilen eser anlamında da kullanılır. Tiyatro eseri, olayları oluş yoluyla gösterir. Bu yönüyle konuşma ve eyleme dayanan bir gösteri sanatı olarak da tanımlanabilir. Yaygın bir deyişle tiyatro; insanı, insana, insanla, insanca anlatma sanatı olarak Shakespeare'in sözüyle de ifade edilir.

<span class="mw-page-title-main">Euripides</span> Antik Yunan oyun yazarı

Euripides, Aiskhylos ve Sophokles'ten sonra Atina'nın yetiştirdiği üçüncü büyük tragedya ozanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Persefoni</span> Yunan mitolojisinde bahar tanrıçası ve yeraltı kraliçesi

Persephone,, Yunan mitolojisinde Zeus ile kız kardeşi Demeter'in kızıdır. Persephone'nin asıl ismi Kore'dir. Hades Persephone ismini, O'nu yeraltına kaçırdıktan sonra vermiştir. Kaçırılıp Persephone orada, Hades'in sunduğu nardan biraz yedikten sonra, "ölüler ülkesinde bir şey yiyenlerin yeryüzüne çıkma hakları bulunmamaktadır" kuralı nedeniyle, ölüler ülkesinde kalmak zorunda kalmıştır. Hades'in eşi ve ölüler ülkesinin tanrıçası olmuştur fakat doğan hiçbir çocuğu Hades'ten değildir. Annesi Demeter'in ısrarları sonucunda, kış dönemi hariç kalan kısmını yeryüzünde geçirmeye hak kazanmıştır. Bu yüzden ölülerle ve yeraltıyla olduğu kadar hasatla da ilişkilendirilir. Aynı zamanda Zeus'un kızlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Sofokles</span> Antik Atinalı trajik oyun yazarı

Sofokles, Antik Yunan'ın Eshilos ve Evripides ile beraber 3 büyük tragedya yazarlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Medea</span>

Medea ya da Medeia, Yunan mitolojisinde Kolhis Kralı Aietes'in kızı, Kirke'nin yeğeni ve Güneş tanrısı Helios'un torunu olan Kolhis prensesidir. Medea, Antik dünyanın en büyük büyücülerinden biri, ilaç ve zehir yapım ustasıdır. Yer ve Ay Tanrıçası olarak da tapınım görmüştür. En bilinen fiziksel özelliği, gözlerinin açık renkli ve parlak olmasıdır. Karakteristik özelliği ise öfkelendiğinde korkutucu bir kişiliğe bürünmesidir.

<i>Troyalı Kadınlar</i> Evripides trajedisi

Troyalı Kadınlar, MÖ 415 yıllarında Euripides tarafından kaleme alınmış tragedyadır. Euripides’in Truva Savaşı'nı konu alan üçlemesinin üçüncü kitabı olan eser, Atina ve Sparta halklarını karşı karşıya getiren ve on yıl süren Peloponez Savaşı ortamında yazılmıştır. Bu oyun, şehirleri yağmalandıktan, kocaları öldürüldükten ve kalan aileleri köle olarak götürüldükten sonra geriye kalmış Troyalı kadınların kaderini anlatmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hippolit ve Aricie</span>

Hippolit ve Aricie Fransız besteci Jean-Philippe Rameau tarafından 50 yaşında iken Fransa "Palais-Royale Tiyatrosu" ve "Academie Royale de Musique " için hazırlanmış "lirik trajedi" janrında bir opera.

Aristofanes'in "Kadınlar Mecliste" isimli oyunu, Ecclesiazusae ,, ilk olarak M.Ö 391 tarihinde sergilenmiştir. 

Thesmophoriazusae bir komedya olup, Antik Yunan döneminin meşhur şairi Aristofanes tarafından yazılmıştır. İlk olarak MÖ 411 senesinde, Dionysia şehrinde oynanmıştır. Katıldığı yarışmada ödül alıp almadığı kesin olarak bilinmemektedir. Fakat yine de, Aristofanes'in, Atina toplumunu konu aldığı en güzel parodilerden biri olarak addedilir, özellikle; erkek egemen bir toplumda kadın-erkek rollerinin değişkenlik göstermesi, popüler sanatçıların kibirli halleri ve sıradan Atinalıların cahilce ve bencilce hareketleri ve bunun gibi pek çok konu mizahi bir tarzda işlenmektedir. Aynı zamanda, Eski Komedya tarzının karakteristiklerini ustaca işleyen bir yapıya sahiptir. Bu oyun, yine kadın-argosu bir dil barındıran bir diğer oyunu olan Lysistrata ile aynı sene içinde sahneye koyulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Hekabe (oyun)</span> Evripides trajedisi

Hekabe, Euripides tarafından MÖ 424'te yazılmış trajedidir. Truva Savaşı'ndan sonra, Yunanlar Truva'dan ayrılmadan önce gerçekleşir. Ana karakter, düşmüş Truva Şehri'nin kraliçesi Hekabe'dir. Hikâye kısaca, Hekabe'nin kızı Polyksena'nun Akhilleus'un mezarına kurban edilmesinden ve oğlu Polydoros'un öldürülmesinden intikamını nasıl aldığını anlatır.

<span class="mw-page-title-main">Ajaks (Sofokles)</span> Sofokles trajedisi

Ajaks (Sofokles) Aias, Sofokles'in günümüze ulaşan yedi oyunundan en eskisidir ve MÖ 450-442 arasında yazıldığı tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Trakhisli Kadınlar (Sofokles)</span> Sofokles trajedisi

Trakhisli Kadınlar, Sofokles'in günümüze ulaşan yedi oyunundan biridir ve MÖ 450-425 yılları arasında yazdığı tahmin edilmektedir. İlk kez sergilendiği tarih ise bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Filoktetes (Sofokles)</span> Sofokles trajedisi

Filoktetes, Sofokles'in yazdığı ve günümüze ulaşan yedi oyundan biridir. Euripides ve Aeschylus da Filoktetes isimli oyun yazmışlardır ancak bu oyunlar günümüze ulaşmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Herakles (oyun)</span> Evripides trajedisi

Herakles, Euripides tarafından yazılmış Atina trajedisidir ve yaklaşık M.Ö.416 sahnelendiği düşünülmektedir. İlk kez Dionysia festivalleri esnasında gösterilmiştir. Oyun bir prologos, bir parados, beş epeisodion, beş stasimon ve bir eksodostan oluşur. Oyun sonunda, kurguyu sonuca bağlayan bir tanrı değildir. Oyun boyunca intiharın ahlaki ölçüsü tartışılır. Ölümsüzler bile yüz kızartıcı suçlar işlemesine rağmen bununla yaşayabiliyorlarsa, insanların da yaşayabileceği belirtilir.

<span class="mw-page-title-main">Kyklops (oyun)</span>

Kyklops, Euripides tarafından yazılmıştır ve günümüze tam metin halinde ulaşan tek satirikon dramadır. Euripides'in MÖ 5. yüzyılda düzenlenen Atina festivalinde sergilediği, dörtlemenin bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Maenad</span>

Yunan mitolojisinde, Manead veya Maneads, Dionysos'un kadın takipçileri ve tanrının maiyeti olan Thiasus'un en önemli üyeleriydi. İsimleri kelimenin tam anlamıyla "çılgın olanlar" olarak tercüme edilir. Maenadlar, Bassarids, Bacchae, Bakkha, Bakkhalar veya Roma Mitolojisinde Bacchantes olarak bilinir.