Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
Agra Kalesi, Hindistan'daki Agra şehrinde yer alan tarihi bir kaledir. Kale, Mughal başkentinin 1638 yılında Kızıl Kale'den Delhi'ye taşındığı yıl olan 1638 yılına kadar Babür imparatorlarının ana yerleşim yeri idi. UNESCO tarafından 1983 yılında bir Dünya Mirası olarak ilan edildi.
Kızıl Kale, Hindistan'daki Delhi şehrinde yer alan tarihi bir kaledir. 1857'ye kadar, 200 yıllık bir süre boyunca, Babür hanedanının imparatorlarının ana ikametgâhıydı. Delhi'nin merkezinde yer alır ve bir dizi müzeye ev sahipliği yapar. İmparatorları ve ailelerini barındırmaya ek olarak, Babür devletinin tören ve siyasi merkeziydi ve bölgeyi etkileyen olayların merkezinde yer almaktaydı.
Jantar Mantar anıtı, Hindistan'ın Racastan Eyaletinin, Jaipur şehrinde yer alan on dokuz mimari astronomik alet koleksiyonudur; Rajput kralı Sawai Jai Singh II tarafından yaptırılmış ve 1734'te tamamlanmıştır. Dünyadaki en büyük taş güneş saatine ev sahipliği yapmaktadır ve UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
Kuzey Hindistan'daki Racastan eyaletinde yer alan altı Rajasthan kalesi, UNESCO Dünya Mirası alanı olarak bir araya getirildi. Kaleler, esas olarak Aravalli Tepelerinde yer almaktadır ve 5. ve 17.-18. yüzyıllar arasında farklı krallıklardan birkaç Rajput kralı tarafından inşa edilmiş ve genişletilmiştir. Kaleler:
- Chittorgarh'daki Chittor Kalesi
- Kumbhalgarh'daki Kumbhalgarh
- Sawai Madhopur'daki Ranthambore Kalesi
- Jhalawar'daki Gagron Kalesi
- Jaipur'daki Amer Kalesi
- Jaisalmer'de Jaisalmer Kalesi
Rani ki vav, Hindistan'ın Gucerat kentindeki Patan kasabasında karmaşık bir şekilde inşa edilmiş bir basamaklı kuyudur. Saraswati Nehri kıyısında bulunmaktadır. Rani ki vav, 11. yüzyılda kral I. Bhimdev'in anısına inşa edildi. 22 Haziran 2014'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edildi. Basamaklı kuyular, Hint kıtasındaki yer altı su kaynakları ve depolama sistemlerinin ayırt edici bir formudur ve M.Ö. üçüncü bin yıldan beri inşa edilmiştir. Rani ki vav, karmaşık Maru-Gurjara mimari tarzında ters bir tapınaktır ve yedi basamaklı merdivenle inşa edilmiş ve 500'den fazla ana heykel içermektedir.
Kronborg, Danimarka'nın Helsingör şehrinde bulunan bir tahkimat ve kaledir. William Shakespeare'in Hamlet oyununda Elsinore olarak ölümsüzleştirilen Kronborg, Kuzey Avrupa'daki en önemli Rönesans kalelerinden biridir ve 2000 yılında UNESCO'nun Dünya Mirası Listesi'ne girmiştir.
Romanya'nın Transilvanya bölgesinin güneydoğusu, 13. ila 16. yüzyıllar arasında tahkim edilmiş, 150'si iyi durumda, farklı mimari tarzlarda inşa edilmiş 300'den fazla müstahkem kiliseyi içermektedir. UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilen Erdel'deki Müstahkem Kiliseli Köyler, Transilvanya Saksonları tarafından kurulan yedi köydür. Bu köyler, müstahkem kiliselerin hakimiyeti altındadır ve Orta Çağ'ın sonlarından beri korunmuş olan belirli bir yerleşim modeliyle dikkat çekmektedir.
Tvrdošínli Tüm Azizler Kilisesi, Tvrdošín köyünde bulunan bir Roma Katolik kilisesidir. Kilise 14. yüzyılın sonları ya da 15. yüzyılda inşa edildi. 17. yüzyılda, Rönesans tarzında yeniden inşa edilmiştir.
Leštiny ahşap eklem kilisesi, Slovakya'nın Leštiny köyünde bulunan bir Lüteryan kilisesidir. Kilise Orava Kalesi muhafızlarının kumandanı Jóba Zmeškala'nın talebi üzerine 1688-1689 yılları arasında inşa edildi. Başlangıçtaki binanın ne kulesi ne de çanı vardı. 1770 yılında kilise yenilenmiş ve cephe ahşap plakalarla kaplanmıştır. 1775 yılında iç mekan da yenilenmiş ve 17. yüzyılın sonlarında eski resimlerin yerini yenileri almıştır. Çan kulesi 1977'de kurulmuş ve sonra kapalı bir merdivenle bağlanmıştır.
Arg-ı Bem, İran'ın Bem kentinde bulunan bir tarihi kerpiç kale kompleksidir. İpek Yolu üzerinde yer almakta olup tarihi Ahameniş İmparatorluğu'na ve hatta ötesine kadar uzanmaktadır. Kale en parlak dönemini, önemli ticaret yollarının kavşağında olan ve ipek ve pamuklu giysilerin üretimi ile bilinen yedinci ila 11. yüzyıllarda yaşamıştır.
Babür mimarisi, 16. ve 18. yüzyıllar arasında Hint Yarımadası'nda Babürlüler tarafından geliştirilen Hint-İslam mimarisi türüdür. İslam, İran, Türk ve Hint mimarisinin bir birleşimi olarak Hindistan'daki önceki Müslüman hanedanların mimari tarzlarını geliştirdi. Babür yapıları, büyük soğan kubbeler, köşelerde ince minareler, büyük salonlar, büyük tonozlu ağ geçitleri ve hassas süslemeler dahil olmak üzere tek tip bir yapı ve karakter modeline sahiptir. Babür mimarisinin örnekleri günümüz Hindistan, Afganistan, Bangladeş ve Pakistan'da bulunmaktadır.
Belarus'ta dört tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. Geçici listede ise on bir miras vardır.
Herat Kalesi, aynı zamanda İskender Kalesi olarak ve yerel olarak Iktyaruddin Kalesi olarak bilinir, Afganistan'da Herat'ın merkezinde yer alan bir kaledir. Kalenin tarihi Büyük İskender ve ordusunun Gaugamela Savaşı'ndan sonra günümüzün Afganistanı olan bölgeye geldiği M.Ö. 330 yılına kadar uzanmaktadır. Birçok imparatorluk kaleyi son 2000 yılda karargah olarak kullandı ve kale yüzyıllar boyunca defalarca yıkıldı ve yeniden inşa edildi.
Chittor Kalesi veya Chittorgarh, Hindistan'daki en büyük kalelerden biridir. UNESCO Dünya Mirası Listesi'ndedir. Kale, Mewar'ın başkentiydi ve günümüz Chittor kasabasında yer almaktadır. Berach Nehri tarafından oyulan vadinin ovalarının üzerinde 280 hektarlık bir alana yayılmış 180 m (590.6 ft) yüksekliğinde bir tepenin üzerinde yer almaktadır. Kale, dört saray, 19 büyük tapınak, 20 büyük su yapısı, 4 anıt ve birkaç zafer kulesi içeren 65 tarihi yapıyı kapsamaktadır.
Ranthambore Kalesi, Sawai Madhopur şehri yakınlarındaki Ranthambore Ulusal Parkı içinde yer alan bir kaledir. Park, Hindistan'ın Bağımsızlığına kadar Jaipur mihracelerinin eski avlanma alanı olarak hizmet vermiştir. Kale, Racastan'ın tarihi gelişmelerinin odak noktası olmuştur. Kalenin Çahamanaları (Chauhans) tarafından yapıldığına inanılmaktadır. 13. yüzyılda Delhi Sultanlığı kaleyi ele geçirdi. Kale, çevredeki Ranthambore Ulusal Parkı'nın panoramik manzarasına karşı uzanır ve popüler bir turistik cazibe merkezidir.
Gagron Kalesi bir tepe ve su kalesidir ve Hindistan'ın Hadoti bölgesindeki Rajasthan'ın Jhalawar bölgesinde yer almaktadır. Bir tepe ve su kalesi örneğidir. Kale, on ikinci yüzyılda Bijaldev tarafından yaptırılmıştır. Daha sonra kale, Şir Şah ve Ekber Şah tarafından da kontrol edildi. Kale, Ahu Nehri ile Kali Sindh Nehri'nin birleştiği yerde inşa edilmiştir. Kalenin üç tarafı su ile dördüncü tarafı bir hendekle çevrilidir ve bu nedenle adını almıştır. 2013 yılında Racastan Tepe Kaleleri'nin bir parçası olarak UNESCO Dünya Mirası Alanı olarak listelendi.
Amer Kalesi veya Amber Kalesi, Amer, Racastan, Hindistan'da bulunan bir kaledir. Amer, Racastan'ın başkenti Jaipur'dan 11 kilometre (6,8 mi) uzaklıkta bulunan 4 kilometrekare (1,5 sq mi) bir alana sahip bir kasabadır.. Amer kasabası ve Amber Kalesi, Raja Alan Singh Meena tarafından MS 967'de inşa edildi, daha sonra kachavaha rajputları tarafından yönetildi. Bir tepenin üzerinde yer alan yapı, Jaipur'daki başlıca turistik cazibe merkezidir. Amer Kalesi, sanatsal stil unsurlarıyla tanınır. Geniş surları, kapıları ve Arnavut kaldırımlı yolları ile kale, Amer Sarayı'nın ana su kaynağı olan Maota Gölü'ne bakmaktadır.
Jaisalmer Kalesi, Hindistan'ın Racastan eyaletindeki Jaisalmer şehrinde yer alan bir kaledir. Eski şehrin nüfusunun yaklaşık dörtte biri hala kale içinde bulunduğundan, dünyadaki çok az "yaşayan kaleden" biri olduğu kabul edilmektedir. 800 yıllık kalenin içinde günümüze kadar iyi korunmuş bir kısmı, Jaisalmer şehriydi. Kale duvarlarının dışındaki ilk yerleşimlerin, artan Jaisalmer nüfusunu barındırmak için 17. yüzyılda ortaya çıktığı kabul edilmektedir.
Hindistan
