İçeriğe atla

Kuşan İmparatorluğu

Kuşan İmparatorluğu
Κοϸανο
Βασιλεία Κοσσανῶν
कुषाण वंश
30-375
Joppen'in 1907 tarihli Hindistan Tarihi Atlası'ndan, Kanişka'nın hükümdarlığı sırasında Kuşan İmparatorluğu'nu gösteren yüksek çözünürlüklü bir MS 2. Yüzyıl Hindistan haritası
Joppen'in 1907 tarihli Hindistan Tarihi Atlası'ndan, Kanişka'nın hükümdarlığı sırasında Kuşan İmparatorluğu'nu gösteren yüksek çözünürlüklü bir MS 2. Yüzyıl Hindistan haritası
BaşkentPeşaver
Taxila
Mathura
Resmî dil(ler)Koini Grekçesi (y. 127'ye kadar resmi)
Baktarça (y. 127'den itibaren resmi)

Yaygın dil(ler)Sanskrit
HükûmetMonarşi
İmparator 
• 30-80
Kujula Kadphises
• 350-375
Kipunada
Tarihî dönemKlasik Antik Çağ
• Kuruluşu
30
• Dağılışı
375
Yüzölçümü
702.000.000 km2
2002.500.000 km2
Öncüller
Ardıllar
Hint-Grekler
Hint-İskitler
Sasani İmparatorluğu
Gupta İmparatorluğu
Kidarit Krallığı
Günümüzdeki durumu

Kuşanlar, Hindistan’ın kuzeyinde M.Ö. 2. yüzyılın ikinci yarısında hüküm sürmüş bir hanedan. Batılı kaynaklarda Sogdiana ve Bactria, Çin kaynaklarında ise Tai Hsia diye adlandırılan, bugün Afganistan'ın kuzey kesiminde Ceyhun Irmağı ile Hindukuş Dağları arasında kalan bölgenin Orta Asya kavimleri istilası sonucunda, M.Ö. 3. yüzyılda kurulmuş olan Grek Baktriya Krallığı çökmüş ve yerine M.S. 1. yüzyılda yerli kayıtlara göre Kuşan, Çin kaynaklarına göre ise Ta-Yüeh-chih adında kurulan devlettir.[1] Kuşanlar, Yüeçi Konfederasyonun beş bölümünden biriydi,[2][3] ve yüksek ihtimalle İrani[4][5] veya Tohar[6][7][8][9][10][11], Ön Hint-Avrupalı[10][12][13][14] Kansu'dan göç eden ve eski Baktriya'ya yerleşen göçebe insanlardır.[3] Kuşanlar ilk dönemler muhtemelen idari işlerde Yunancayı kullanıyorlardı, ancak kısa sürede Bactrian dilini kullanmaya başladılar.[15] Kurucu hanedanın Türk kökenli olduğuna dair çeşitli iddialar da vardır.[16][17][18] Öyle ki bir Keşmir tarihçisi olan Kalhana’nın Rajatarangini’sinde zikredilen “Turushkanvaya” ismidir. Grandhara bölgesinde Türk asıllı krallar olduğundan bahseder.[19]

Kuruluş

Yüeçiler'in bir kolu olan Kuşanlar, M.Ö. 3. yüzyıldan itibaren Çin'in batısındaki Kansu bölgesindeki yurtlarından, Hunlar'la yaptıkları çatışmalarda yenik düştükleri için batıya göç etmişlerdir. Yol boyunca Vusun ve Sakalar ile mücadele ederek Afganistan'ın kuzeyine ulaşmışlar ve burada Kuşan İmparatorluğu'nu kurmuşlardır.[20]

Yayılma

Bir Kuşan Prensi (Khalchayan Sarayı), Özbekistan

M.Ö 2. yüzyılda Hellenistik Greko-Bactria Krallığının yıkılmasıyla Baktriya bölgesini ele geçiren Yüeçiler'den yerleşik hayata geçen beş kabile burada yerel halkla birlikte varlıklarını sürdürmeye başlamışlardır. Bir süre sonra günümüz Afganistan'ının kuzeyinde yaşayan ve yabguların idaresindeki bu beş kabile, kabilelerden biri olan Guishuang (Kuşanlar) yabgusunun etrafında birleşerek M.S. 1. yüzyılda Kuşanlar adıyla devlet kurdular.[21] 1. yüzyılın ikinci yarısında Kujula Kadphises önderliğinde güneye ilerleyerek Taxila ve Kabil gibi önemli yerleri ele geçirdikten sonra Hindistan'a doğru ilerleyişlerini sürdürdüler. Kuşhanlar, Partlar'ı yenmiş, Ganj Nehri boyunca kuzey Hindistan'ı bütünüyle kontrol altına almışlardır. Diğer taraftan Türkistan'ın büyük bir bölümü Kuşan hakimiyetine girmiştir.[1]

Çöküş

2. yüzyıldan itibaren zayıflamaya başlayan Kuşanlar, önce Sasanilere yenilmişler ve Pencap'ın kuzeyini terk etmek zorunda kalmışlardır. Bu dönemde giderek güçlenen Akhunlar, 385 - 420 yıllarında Ceyhun Irmağı'nı geçerek, Kuşanları Peşaver ve çevresinden çekilmeye zorlamışlardır. Kuşanların direnmesine rağmen Akhunlar, önce Belh'i, daha sonra Afganistan ve Kuzey Hindistan'daki Kuşan beyliklerini ele geçirmişlerdir.[1]

Ticaret ve Dış İlişkiler

Kanişka altın sikkesi, Yunan komutan ve Buda simgeli. Ahin Posh

Kuşanlar döneminde Hindistan ile Roma İmparatorluğu arasındaki ticaret gelişmiş, İran bütünüyle bu ticaretin dışında bırakılmıştır. Kuşanlar hem kara hem de deniz ulaşımına hakim olmuştur. Kuşan siyasi birliği ile geçen bu dönem, Hindistan ve Türkistan'ın müreffeh bir dönem geçirmesini sağlamıştır.

Kuşanlar var oldukları dönemde, dünyanın en büyük dört devletinden birisidir. Kırk yıl kadar dünya güç dengesini elinde tutmuştur. Kuşanların en güçlü hükümdarlarından olan Kanişka, Hint, İran, Çin ve Roma hükümdarlarının unvanlarını bir arada kendisini tanımlamak üzere kullanmak hakkını kendinde gösterecek başarıya ulaşmıştır.[22]

Din, kültür ve sanat

Cam kap üzerinde gladyatör tasviri. Begram, 2. yüzyıl

Kuşanlar, Budizm ve Hinduizm başta olmak üzere, Hindistan'daki bütün dinlere ve kültürlere eşit oranda saygı göstermiştir. Bu anlayış sonucu özgün bir Kuşan - Hint sanatı doğmuştur. Kuşan - Hint ekolü arasında Saka-Türk süvarilerinin heykelleri önemli yer tutar.[23]

Kaynakça

  1. ^ a b c Türkeş-Günay, Umay (2007). Türklerin Tarihi Geçmişten Geleceğe. Ankara: Akçağ Yayınları. 
  2. ^ Runion, Meredith L. (2007). The history of Afghanistan. Westport: Greenwood Press. s. 46. ISBN 978-0-313-33798-7. The Yuezhi people conquered Bactria in the second century BCE. and divided the country into five chiefdoms, one of which would become the Kushan Empire. Recognizing the importance of unification, these five tribes combined under the one dominate Kushan tribe, and the primary rulers descended from the Yuezhi. 
  3. ^ a b Liu, Xinrui (2001). Adas, Michael (Ed.). Agricultural and pastoral societies in ancient and classical history. Philadelphia: Temple University Press. s. 156. ISBN 978-1-56639-832-9. 
  4. ^ Enoki, Koshelenko & Haidary 1994, ss. 171–191
  5. ^ Girshman, Roman. "Ancient Iran: The movement of Iranian peoples". Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica, Inc. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2015. At the end of the 3rd century, there began in Chinese Turkistan a long migration of the Yuezhi, an Iranian people who invaded Bactria about 130 bc, putting an end to the Greco-Bactrian kingdom there. (In the 1st century bc they created the Kushān dynasty, whose rule extended from Afghanistan to the Ganges River and from Russian Turkistan to the estuary of the Indus.) 
  6. ^ Pulleyblank 1966, ss. 9–39
  7. ^ Mallory 1989, ss. 59–60
  8. ^ Mallory 1997, ss. 591–593
  9. ^ Mallory & Mair (2000), ss. 270–297.
  10. ^ a b Loewe & Shaughnessy 1999, ss. 87–88
  11. ^ Benjamin, Craig (Ekim 2003). "The Yuezhi Migration and Sogdia". Transoxiana Webfestschrift. 1 (Ēran ud Anērān). Transoxiana. 18 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2015. 
  12. ^ "Zhang Qian". Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica, Inc. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2015. 
  13. ^ West 2009, ss. 713–717
  14. ^ "They are, by almost unanimous opinion, Indo-Europeans, probably the most oriental of those who occupied the steppes." Roux, p.90
  15. ^ The Bactrian Rabatak inscription (discovered in 1993 and deciphered in 2000) records that the Kushan king Kanishka the Great (c. 127 AD), discarded Greek (Ionian) as the language of administration and adopted Bactrian ("Arya language"), from Falk (2001): "The yuga of Sphujiddhvaja and the era of the Kuṣâṇas." Harry Falk. Silk Road Art and Archaeology VII, p. 133.
  16. ^ Ritual, State, and History in South Asia: Essays in Honour of J.C. Heesterman ,J. C. Heesterman,Albert W. Van den Hoek,Dirk s.767
  17. ^ Jammu & Kashmir: A State in Turbulence ,Narendra Sahagala s.15
  18. ^ The Cambridge History of Iran: Seleucid Parthian, E. Yarshater s.958
  19. ^ Al-Hind the Making of the Indo-Islamic World: The Slave Kings ,André Wink s.75
  20. ^ Tezcan, Mehmet. Kuşanşarın Menşei. 
  21. ^ Kayalı, Y., Hindistan Kuşan İmparatorluğunun Yükselme Dönemi ve Kral Kanişka (MS 78-99).Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, Sayı: 55,, S:189-204, 2015. URL:http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/26/2047/21249.pdf 2 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Erişim: 2016-12-02
  22. ^ Narain, Awadh K. Kuşan Devleti (Hintçe). 
  23. ^ Cöhce, Salim. Hindistan'da ilk Türk Hakimiyeti, Kuşanlar ve Ak Hunlar. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Afganistan</span> Batı, Orta ve Güney Asyanın birleştiği yerde bulunan devlet

Afganistan ya da resmî adıyla Afganistan İslam Emirliği, Orta Asya'nın güneyinde denize kıyısı olmayan bir ülkedir. Doğu ve güneyde Pakistan; batıda İran; kuzeyde Türkmenistan, Özbekistan ve Tacikistan; kuzeydoğuda ise Çin ile komşudur. 652.000 km² yüz ölçümlü, kuzey ve güneydoğusunu düzlüklerin oluşturduğu dağlık bir ülkedir. Başkenti ve en büyük şehri Kâbil'dir. Yaklaşık 40 milyonluk nüfusunun çoğunluğunu Peştunlar, Tacikler, Hazaralar ve Özbekler oluşturur. Ülke, uluslararası alanda Afganistan İslam Cumhuriyeti olarak tanınmaktadır. ABD'nin Afganistan'dan çekilmesine akabinde gerçekleşen Taliban saldırıları ile 15 Ağustos 2021'de Taliban'ın başkent Kâbil'i ele geçirmesi sonucunda kurulmuş olup, yönetimin devri konusundaki tartışmalar ve görüşmeler devam etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ak Hun İmparatorluğu</span> 5.-8. yüzyıllarda var olmuş bir imparatorluk

Ak Hun İmparatorluğu, dördüncü yüzyılın başlarında Isığ Gölü çevresinde Avarlar'a bağlı yaşarlarken bu yüzyılın ikinci yarısında Maveraünnehir'e ve Toharistan'a yayılmış Türk devleti. Hükümdarlık 5. yüzyılda Heftal denilen aileye geçtiğinden Eftalitler olarak da bilinirler.

<span class="mw-page-title-main">Hintçe</span> Hindistanın resmi dili

Hintçe, ağırlıklı olarak Hindistan'ın kuzey, merkez ve batısında konuşulan Hint-Avrupa dil ailesine mensup bir Hint-Aryan dilidir. Pakistan'ın resmî dili olan Urduca ile beraber Hindustânî dilinin iki standart yazılı formundan birini oluşturur. İngilizce ile birlikte Hindistan'ın iki resmî dilinden biridir. Hindistan'da Devanāgarī yazı sistemi; Pakistan'da ise Arap alfabesi kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Andronovo kültürü</span>

Andronovo kültürü, MÖ 2000-900 yılları arasında Altay ve Tanrı dağları, Batı Sibirya ve Hazar'ın kuzeydoğusuna kadar uzanan bölgede yaşamış Tunç Çağı toplumları için kullanılan terim. Afanasiyevo kültürü ile başlayan ve İskit, Hunlar, Moğollara devam eden bozkır konfederasyonu yönetiminin temsilcisidir.

<span class="mw-page-title-main">Hint-Aryanlar</span> Orta Asya stepleri ve güney Asyadaki dağılımı

Hint-Aryanlar, Hint-Aryan dilleri konuşan bir Hint-Avrupalı etnik ve dilsel gruptur. Hint-Aryan halklarının varsayımsal olarak kökenlerinin Orta Asya sınırlarının kuzeyinde yer almış Sintaşta ve Andronovo kültürlerine dayandığı, buradan Hint-Avrupalı olmayan Baktria-Margiyana Arkeoloji Bölgesi kültüründen dinî, dilsel ve kültürel açıdan etkilenerek Hint altkıtasının kuzeyine göç ettikleri düşünülmektedir. Göçlerin MÖ 1800 civarında, savaş at arabasının icadından sonra başlamış olduğu varsayılır. Bu dönemde Hint-Aryanlar ile İranî halkların birbirlerinden farklılaştığı tahmin edilmektedir. Göçlerin Levant bölgesine ve Hint altkıtasına doğru gerçekleştiği kabul edilmektedir. Christopher I. Beckwith'e göre Usunlar Hint-Aryan asıllı olup, bu halk Çin'e doğru başka bir göçün sonucunda ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Usun</span> Halk

Usun ya da Wusun ya da Vusun,, Han Hanedanı döneminde yaşamış göçebe-yarı göçebe Türk veya Hint-Avrupa kökenli bir halk. Çin kaynaklarının aktardığına göre Çin'in kuzey batısında Yüeçiler'e yakın bir bölgede yaşamış, Yüeçiler tarafından yenilgiye uğratılınca MÖ 176 yıllarında Hiung-nu'ların egemenliğine girmiş, daha sonra İli Nehri ve Issık Göl bölgesine yerleşmiş ve en azından beş yüzyıl boyunca bölgedeki gücünü korumuştur.

<span class="mw-page-title-main">Baktria-Margiyana Arkeoloji Bölgesi</span> Baktria-Margiyana Arkeoloji Bölgesi

Baktria- Margiyana Arkeoloji Bölgesi günümüzde Türkmenistan, kuzey Afganistan, güney Özbekistan ve batı Tacikistan'da ve Ceyhun (Oxus) ırmağının üst kısımlarını kapsayan, MÖ 2200–1700 tarihleri arasında var olan, Orta Asya'nın Tunç Çağı kültürü için yapılan modern bir arkeolojik tanımlamadır. Yerleşim yerlerinin keşfi ve isimlendirmeleri Sovyet arkeolog Viktor Sarianidi tarafından (1976) yapıldı. Baktria bugün Afganistan'da bulunan Baktra denilen bölgenin Yunanca adıydı ve Margiyana bugün Türkmenistan'daki Merv şehrinin başkenti olduğu Pers satraplığı Margu'nun Yunanca adıydı.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu dilleri</span>

Anadolu dilleri, Hint-Avrupa dil ailesine ait soyu tükenmiş bir dil grubudur. Terim bazen Anadolu'da konuşulmuş ancak bu gruba ait olmayan tarihî dillere atıfta bulunmak için de kullanılabilir. Anadolu dilleri, M.Ö. 2. ve 1. binyıllarda, Asur ticaret kolonileri ile Roma İmparatorluğu'nun 2.-3. yüzyıl arasındaki döneme tarihlenebilir. M.S. 4.-5. yüzyıllar, Anadolu dillerinin son evresi olarak kabul edilir. Tüm Anadolu dilleri, bir proto dil olan ve yazılı örneği bulunmayan farazî Proto Anadolu dilinden türemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kurgan hipotezi</span>

Kurgan hipotezi (teorisi) erken Hint-Avrupa kökenlerinin, Karadeniz-Hazar stepleri'nde bulunan arkeolojik "Kurgan kültürüne" dayandığını öne süren teorilerden biridir. Kurgan Türkçe "korugan" sözcüğünden türetilmiş höyük mezar anlamına gelen bir terimdir.

<span class="mw-page-title-main">Yüeçiler</span> antik bir Ortaasya halkı

Yüeçiler, antik bir Orta Asya halkıdır.

Baktriya dili, Orta Asya'nın Baktriya bölgesinde konuşulmuş bir İrani dildi. Dil, Kuşan ve Eftalit İmparatorluğu'nun resmi diliydi.

<span class="mw-page-title-main">Grek-Baktriya Krallığı</span>

Grek-Baktriya Krallığı, Orta Asya'daki Baktriya ve Soğdya'yı MÖ 250'den 125'e kadar kontrol etmiş, Hint-Yunan Krallığı ile birlikte Helenistik dünyanın en doğusundaki devlet. Günümüz Afganistanının kuzeyinde merkezlenmiştir. Devletin günümüzdeki doğu Afganistan ve Pakistan'a MÖ180'de genişlemesi, MS 10'a kadar devam edecek Hint-Yunan Krallığı'nı kurmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Toharlar</span>

Toharlar, eski zamanlarda Tarım Havzası'nın kuzeyinde yer alan vaha şehir devletlerinde yaşamış bir Hint-Avrupa halkıdır. Halk, Tohar dilleri olarak adlandırılan ve birbirine çok yakın üç farklı dil konuşmuş ve büyük ölçüde Budist inancını benimsemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hint-İskitler</span> İrandan hindistana kadar olan bir coğrafyada hüküm sürmüş bir topluluk

Hint İskitler, M.Ö. 2. yüzyılın ortalarından MS 4. yüzyıla kadar batı ve kuzey Güney Asya'ya doğru göç etmiş bir grup göçebe Saka ve İskit kökenli İrani halktır.

<span class="mw-page-title-main">Kangju</span>

Kangju Orta Asya'da eski bir krallığın Çince adıydı ve bu krallık birkaç yüzyıl boyunca Yüeçiler'den sonra Mâverâünnehir'deki ikinci en büyük güç olmuştur. Kangju halkı olan Kāng'lar Hint-Avrupalı yarı göçebe bir halktı, İranlı Soğdlar veya kendileriyle yakından ilişkili olan diğer Asii halkları ile özdeşleştirilmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Dalverzin Tepe</span>

Dalverzin Tepe, Tirmiz'in 120 km kuzey doğusunda, modern güney Özbekistan'daki, Baktriya bölgesinin kuzey kesiminde yer alan eski bir arkeolojik sit alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Halçayan</span>

Halçayan, güney Özbekistan'ın Surhanderya ilindeki modern Denau şehri yakınında bulunan küçük bir saray veya kabul salonu olduğu düşünülen bir arkeolojik sit alanıdır. Ceyhun'un kuzey kolu olan Surhanderya vadisinde bulunur.

Hint-Yunan sanatı, MÖ 200 yıllarından itibaren Baktriya ve Hindistan yarımadası'nı kontrol eden Hint-Yunanların sanatıdır MÖ 200-145 arasında Baktriya'nın yönetimini ellerinde tuttular ve Hint Yarımadasına seferler düzenlediler.MÖ 145'ten sonra, Hint-Yunan kralları yalnızca eski Hindistan'ın bazı bölgelerinde, özellikle de günümüzün kuzeybatı Pakistan'ına denk gelen Gandhara'da hüküm sürdüler.

Hingila Mührü, Orta Asya'nın güneyindeki Baktriya bölgesine ait tarihi bir mühürdür. Mühür yakın zamanda Pierfrancesco Callieri ve Nicholas Sims-Williams tarafından yayınlandı. Şu anda Bay A. Saeedi'nin (Londra) özel koleksiyonundadır. Kurbanov bunu önemli bir Ak Hun mührü olarak görüyor. Aynı zamanda Kidaritler ve Ak Hunlar arasında bir ara madde olarak kabul edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Euthydemus Hanedanı</span> Helenistik hanedan

Euthydemus Hanedanı, M.Ö. 230 yılında I. Euthydemus tarafından kurulan ve son hükümdarı III. Strato'nun Gandhara'daki ölümüne kadar M.Ö. 230'dan M.S. 10'a kadar Helenistik dönem boyunca Greko-Baktriya ve Hint-Yunan krallıklarını yöneten Helenistik bir hanedandır.