Krisippos

Yunan mitolojisinde, Chrysippus ya da Chrysippos ya da Krisippos, Peloponez'de bulunan Elis'in kahramanlarından biriydi ve bazen Pisa'lı Chrysippus olarak anıldı.^[1]

Aile

Chrysippus, Pisa kralı Pelops'un gayri meşru oğluydu. Annesi nympha Axioche ^[2]^[3] veya Danais'tır.^[4] Pseudo-Plutarch'a göre, tüm çocukları arasında Pelops en çok Chrysippus'u severdi.

Mitoloji

Chrysippus, Nemea Oyunlarına yarışmak için katılmaya karar verdiğinde, onun öğretmeni olan Thebai prensi Laios eşliğinde yola çıktı ve Laios tarafından kaçırıldı. Laios, onu Thebai'ye götürdü ve tecavüz etti; bu suçtan kendisi, şehri ve ailesi daha sonra tanrılar tarafından cezalandırıldı.^[5]^[6] Bazıları ise, Chrysippus'u kaçıranın Zeus ^[7] ve hatta Theseus olduğunu belirtir.^[8] Bir versiyonda Chrysippus'un babası Pelops, oğlunun kaçırılmasının ardından Laios'u kendi çocuklarından biri tarafından öldürülmesi için lanetler.^[9]

Chrysippus'un ölümü çeşitli şekillerde ilişkilendirildi. Peisandros'u kaynak olarak gösteren bir yazar, utancından kılıcıyla kendini öldürdüğünü iddia etmektedir.^[10]^[11] Midilli'li Hellanicus ve Thucydides, üvey kardeşleri Atreus ve Thyestes, Chrysippus'u kıskandığı için onu bir kuyuya atarak öldürdüğünü yazar. Genellikle, çocukların üvey kardeşlerini öldürmelerinin sebebi, anneleri Hippodamia olarak gösterilir; Pelops, Chrysippus'un ölümü için Hippodamia'yı suçlar ve bu yüzden kadın intihar eder ^[12] veya Argolid'te Midea'ya sürgün edilir.^[13]

Chrysippus'un ölümü bazen, Pelops'a bir yarış kazanmasına yardım ettikten sonra, Pelops'un uçurumdan attığı Myrtilus'un laneti yüzünden gerçekleştiği söylenir.^[14]^[15]

Euripides olan Chrysippus'a kurulan komployu anlatan, Chrysippus adlı bir oyun yazdı. Ancak bu oyun kayıptır. Oyun, Fenikeli Kadınları içeren aynı üçlemede yer almıştır.

Ayrıca bakınız

Laios
Tarih ve mitolojide tecavüz kurbanlarının listesi

Kaynakça

^ Stephen Fry in Mythos (2019) 978-1452178912
^ Scholia on Euripides, Orestes 5
^ Scholia on Pindar, Olympian Odes 1.144
^ Pseudo-Plutarch, Greek and Roman Parallel Stories 33
^ Apollodorus, Bibliotheca 3.5.5
^ Hyginus, Fabulae 85 29 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Athenaeus, Scholars at Dinner 13.79 1 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Hyginus, Fabulae 271 29 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Scholia on Euripides' The Phoenician Women 1605 29 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Scholia on Euripides' The Phoenician Women 1748
^ Gantz, p. 489.
^ Hyginus, Fabulae 243 29 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Pausanias, Description of Greece 6.20.7
^ Sophocles, Electra 504-515 1 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Apollodorus, Epitome 2.8

Bibliyografya

Antik kaynaklar

Sofokles, Sofokles'in Elektrası . Sir Richard Jebb tarafından giriş ve notlarla düzenlendi. Sör Richard Jebb. Cambridge. Cambridge Üniversitesi Yayınları. 1894. Cambridge: University Press Warehouse, Ave Maria Lane. Glasgow: 363, Argyle Caddesi. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi versiyonu 1 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
Apollodorus, Apollodorus, Kütüphane, Sir James George Frazer tarafından İngilizce Çeviri ile, FBA, FRS 2 Ciltte. Cambridge, MA, Harvard University Press; Londra, William Heinemann Ltd. 1921. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi versiyonu 29 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
Hyginus, Gaius Julius, Hyginus Mitleri 28 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. . Düzenleyen ve çeviren Mary A. Grant, Lawrence: University of Kansas Press, 1960.
Pausanias, Pausanias Yunanistan'ın İngilizce Çevirisi ile Tanımı WHS Jones, Litt. D. ve HA Ormerod, MA, 4 Ciltte. Cambridge, MA, Harvard University Press; Londra, William Heinemann Ltd. 1918. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi versiyonu 5 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
Plutarkhos, Moralia. tarafından İngilizce Çevirisi ile. Frank Cole Babbitt. Cambridge, MA. Harvard Üniversitesi Yayınları. Londra. William Heinemann Ltd. 1936. 4. Topos metninde çevrimiçi sürüm .
Gulick, Charles Burton, (Ed.) (1927–1941). Deipnosophistae. Loeb Classical Library (Grekçe). Heinemann & Harvard University Press. OCLC 688821. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2022.

Modern kaynaklar

Early Greek Myth. Baltimore: Johns Hopkins University Press. 1993.
The Heroes of the Greeks. New York/London: Thames and Hudson. 1959.

[1] Stephen Fry in Mythos (2019) 978-1452178912

[2] Scholia on Euripides, Orestes 5

[3] Scholia on Pindar, Olympian Odes 1.144

[4] Pseudo-Plutarch, Greek and Roman Parallel Stories 33

[5] Apollodorus, Bibliotheca 3.5.5

[6] Hyginus, Fabulae 85 29 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[7] Athenaeus, Scholars at Dinner 13.79 1 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[8] Hyginus, Fabulae 271 29 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[9] Scholia on Euripides' The Phoenician Women 1605 29 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[10] Scholia on Euripides' The Phoenician Women 1748

[11] Gantz, p. 489.

[12] Hyginus, Fabulae 243 29 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[13] Pausanias, Description of Greece 6.20.7

[14] Sophocles, Electra 504-515 1 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[15] Apollodorus, Epitome 2.8

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]