İçeriğe atla

Kostantin Laskaris

Konstantin Laskaris ile karıştırılmamalıdır.
Konstantin Lascaris'in Paolo Fidanza (18. yüzyıl) tarafından tasvir edilişi.

Konstantin Lascaris (Yunanca: Κωνσταντῖνος Λάσκαρις, Kostantinos Láskaris; 1434 - 15 Ağustos 1501), Konstantinopolis doğumlu, Rönesans sırasında İtalya'da Yunanca eğitiminin yeniden canlanmasını destekleyenlerden biri olan bir Yunan bilgin ve dilbilgisi uzmanıydı.

Hayatı

Konstantin Laskaris Konstantinopolis'te doğmuş ve burada Gemistus Pletho'nun arkadaşı ve öğrencisi olan bilgin Yannis Argyropoulos tarafından eğitim almıştır. 1453'te Konstantinopolis'in düşmesinden sonra Rodos'a ve ardından Milano Dükü Francesco Sforza'nın kızı Hippolyta'ya Yunanca öğretmeni olarak atanması ile beraber İtalya'ya sığınmıştır. Burada, 1476'da matbaadan çıkan, muhtemelen tamamı Yunanca olan ilk kitap olarak tarihe isimlerini yazdırmış olan Grammatica Graeca, sive compendium octo orationis partium (Yunanca: Ελληνική γραμματική, ή επιτομή οκτώ μερών λόγου; Yunanca gramer, sekiz bölümden oluşan bir özet) yayınlanmıştır.[1]

Konstantin Lascaris, Grammatica'sını yazarken.Pierre de Nolhac tarafından tasvir edilmiştir. (1887)

1465'te Milano'dan ayrıldıktan sonra, Lascaris Roma'da ve Yunanistan üzerine bir ders vermek üzere çağrıldığı Napoli'de öğretmenlik yapmıştır. Ertesi yıl, sakinlerinin ve özellikle Ludovico Saccano'nun daveti üzerine Messina'ya (Sicilya) yerleşmiştir. Kardinal Bessarion'un tavsiyesi üzerine Andronikos Galaziotes'in görevini üstlenmek üzere adanın Basilyalı rahiplerine Yunanca öğretmek üzere atanmıştır. İtalya'nın her yerinden Sicilya'ya gelen birçok öğrenciye dil bilgisi ve Yunan kültürünü öğretmiş ve ölümüne kadar Messina'da çalışmaya devam etmiştir.

Milano'daki sayısız öğrencisi arasında Giorgio Valla ve Messina'da Pietro Bembo, Angelo Gabrieli, Urbano Valeriani, Cola Bruno, Bernardino Rizzo, Francesco Faraone, Antonio Maurolico, Francesco Giannelli ve Cristóbal Escobar vardı. Lascaris, felsefe, bilim ve sihir el yazmalarından oluşan değerli kütüphanesini Messina Senatosu'na miras bırakmış; Koleksiyona, Messina isyanından (1674-1678) sonra el konulmuş ve İspanya'ya taşınmıştır. Bu koleksiyon şu anda Madrid'deki İspanyol Ulusal Kütüphanesi'nde bulunmaktadır.[1] 16. yüzyılın ikinci yarısında Konstantin Lascaris'in Messina'daki mezarı Karşı Reformasyon hareketinin bastırılması sırasında tamamen yok edilmiştir.[2] Polimatik ilgileri olan tipik bir Rönesans hümanistiydi. Neo-Platonculuk ile Pisagorculuk düşüncelerini benimsemişti.[3] Bilgi birikimi, öğrencileri Antonio Maurolico, Francesco Faraone ve Giacomo Notese-Genovese aracılığıyla bilim adamı Francesco Maurolico'ya ulaşmıştır.[4]

Lascaris, 1501'de Messina'da vefat etmiştir.

Çalışmaları

Sık sık yeniden basılan Grammatica, Lascaris tarafından yazılmış en değerli eserdir. 1499'da Messina'da Pisagor'un ilk Rönesans biyografisini içeren Vitae illustrium philosophorum siculorum et calabrorum'u yayınlanmıştır. Mektuplarının bir kısmı Johannes Iriarte tarafından Regiae Bibliothecae Matritensis kodeksleri Graeci elyazmasında (Madrid, 1769) belirtilmiştir.

Kaynakça

  • Fernandez Pomar, José Maria (1966). “La colección de Uceda y los manuscritos griegos de Constantino Láscaris”, Emerita, 34, 1966, 211–88.
  • Harris, Jonathan (1995). Batı'daki Yunan Göçmenler, 1400-1520, Camberley Birleşik Krallık: Porphyrogenitus, 1995.1-871328-11-XISBN'si 1-871328-11-X
  • Martínez Manzano, Teresa (1994). Konstantinos Laskaris. Hümanist, Filolog, Lehrer, Kopist, Hamburg, 1994.
  • Russo, Attilio (2003-2004). “Costantino Lascaris tra fama e oblio nel Cinquecento messinese”, Archivio Storico Messinese, 84–85, Messina 2003–2004, 5-87. ISSN 0392-0240 14 Nisan 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Russo, Attilio (2018). “Una nuova ipotesi sul nome 'Maurolico' ”, Archivio Storico Messinese, 99, Messina 2018, 37-71. ISSN 1122-701X 14 Nisan 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • De Rosalia, Antonino (1958). “La vita di Costantino Lascaris”, Archivio Storico Siciliano, 3, IX, 1957–1958, 21–70.
  • Vassileiou, Fotis-Saribalidou, Barbara (2007). Batı Avrupa'daki Bizans Akademisyenleri Göçmenlerinin Kısa Biyografik Sözlüğü, 2007.
  • Wilson, Nigel Guy (1992). Bizans'tan İtalya'ya. İtalyan Rönesansında Yunan Çalışmaları, Londra, 1992.0-7156-2418-0ISBN'si 0-7156-2418-0
  1. ^ a b Chisholm 1911.
  2. ^ Russo (2003-2004), pp. 22-28.
  3. ^ Russo (2003-2004), pp. 46-78.
  4. ^ Russo (2018), pp. 50-51, 70-71 note 69.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İtalya</span> Güney Avrupada yer alan kısmi ada ülkesi

İtalya, resmî adıyla İtalyan Cumhuriyeti, Güney Avrupa'da, büyük ölçüde İtalya Yarımadası üzerinde yer alan bir ülke. Akdeniz'in en büyük iki adası Sicilya ve Sardinya da İtalyan topraklarıdır. Yüzölçümü 301.340 km2 olan ülkenin kuzeyde Alpler bölgesinde Fransa, İsviçre, Avusturya ve Slovenya'yla kara sınırı vardır. Bağımsız iki Avrupa ülkesi olan Vatikan ve San Marino da İtalya'nın yarımadadaki toprakları içine sıkışmış anklav ülkelerdir. İtalya'nın ayrıca biri İsviçre (Campione), diğeriyse Tunus (Lampedusa) tarafından kara ve deniz sınırlarıyla kuşatılmış iki eksklavı bulunur. Nüfusu 58 milyon olan İtalya, Avrupa Birliği'nin en kalabalık üçüncü ülkesidir. Başkenti ve en büyük şehri Roma, yüzyıllar boyunca Batı uygarlığının merkezi olmuş, mimaride barok üslûbunun doğuşuna tanıklık etmiş ve eskiden beri Katolik Kilisesi'nin merkezi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Leonardo da Vinci</span> İtalyan Rönesans polimat (1452–1519)

Leonardo di ser Piero da Vinci (

<span class="mw-page-title-main">Sicilya</span> Akdenizde yer alan en büyük ada

Sicilya, Akdeniz'in en büyük adası ve İtalya'nın 20 bölgesinden birisidir. İtalya'nın beş özerk bölgesinden biri olan Sicilya'nın nüfusu yaklaşık 5 milyondur.

<span class="mw-page-title-main">Bizans İmparatorluğu</span> Geç Antik Çağ ve Orta Çağ boyunca Roma İmparatorluğunun devamı şeklinde var olmuş devlet (395–1453)

Doğu Roma İmparatorluğu veya Bizans İmparatorluğu ya da kısaca Bizans, Geç Antik Çağ ve Orta Çağ boyunca Roma İmparatorluğu'nun devamı şeklinde var olan ve başkenti Konstantinopolis olan ülke. 5. yüzyılda Batı Roma İmparatorluğu'nun dağılışı ve çöküşü sürecinden sonra ayakta kalan imparatorluk, 1453'te Osmanlı'ya yenik düşünceye kadar yaklaşık bin yıl boyunca var olmaya devam etmiştir. Var olduğu sürenin başı ve ortalarını kapsayan çoğunda, Avrupa'da ekonomik, kültürel ve askerî bakımdan en güçlü ülkeydi. "Bizans İmparatorluğu" ve "Doğu Roma İmparatorluğu" terimleri ülkenin yıkılışından sonraki tarihçiler tarafından yaratılmış olup imparatorluk vatandaşları kendi ülkelerine Roma İmparatorluğu, veya Romania ; kendilerineyse "Romalılar" demekteydi.

Leon Battista Alberti, İtalyan Rönesans hümanist yazarı, sanatçısı, mimarı, şairi, rahip, dilbilimci, filozof ve kriptograftı ; şimdi polimatlar olarak tanımlananların doğasını özetledi. Johannes Trithemius ile paylaştığı bir iddia olan Batı kriptografisinin kurucusu olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Batı Roma İmparatorluğu</span> Roma İmparatorluğunun bağımsız yönetilmiş batı yarısı

Batı Roma İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu'nun 395 yılında İmparator I. Theodosius tarafından ikiye bölünmesiyle ortaya çıkan bir devlettir. Diğer yarısı ise Doğu Roma İmparatorluğu olan devlet, MS 3. ile 5. yüzyıllar arasında var olmuştur. Batı Roma İmparatorluğu, ayrı bir bağımsız İmparatorluk mahkemesi tarafından yönetildikleri herhangi bir zamanda Roma İmparatorluğu'nun batı eyaletlerinden oluşuyordu. Batı Roma İmparatorluğu ve Doğu Roma İmparatorluğu terimleri modern zamanlarda fiilen bağımsız olan siyasi varlıkları tanımlamak için icat edildi; Çağdaş Romalılar İmparatorluğun iki ayrı imparatorluğa bölündüğünü düşünmediler, ancak onu iki ayrı imparatorluk mahkemesi tarafından yönetilen tek bir yönetim olarak idari bir çare olarak gördüler.

<span class="mw-page-title-main">I. Justinianus</span> 527–565 yılları arasındaki Bizans imparatoru

I. Justinianus, ayrıca Büyük Jüstinyen olarak da bilinir, 527 ile 565 yılları arasında Bizans imparatorudur.

<span class="mw-page-title-main">Napoli</span> Napoli iline bağlı komün (Campania, İtalya)

Napoli, güney İtalya'nın Campania bölgesinde ve kendi ismini taşıyan Napoli ilinde bulunan, Campania bölgesinin ve Napoli ilinin başkenti olan bir şehir ve yerel idare bakımından bir komündür. İtalya'nın nüfus itibarıyla, Roma ve Milano'dan sonra üçüncü büyük şehridir ve 4 milyondan fazla nüfusuyla ülkenin Milano'dan sonra ikinci metropol bölgesi.

<span class="mw-page-title-main">Yunanistan tarihi</span>

Yunanistan'ın ilk sakinlerine sıklıkla Pelasgi, yani "deniz halkı" denirdi. Yarımadanın bu sakinleri kuzeyden göçen işgalcilerin etkisi ile güneye kaçtılar. Birbiri ardı sıra gelen işgallerle güney kıyılarına ve Ege Adaları'na yayıldılar. MÖ 3200 civarında bölgeye yeni gelenler birlikte zamanla Yunancaya dönüşen bir Hint-Avrupa dili getirdiler.

Yeni Çağ veya Erken Modern Çağ, Avrupa tarihinde Orta Çağ'ın sonu ile Yakın Çağ ve Sanayi Devrimi arasındaki dönemdir. Bu bağlamda Erken Modern Dönem, 15. yüzyılın ikinci yarısından 18. yüzyılın ikinci yarısına kadar geçen yaklaşık üç asırlık dönemi kapsar. Çağın başlangıcı farklı tarih olaylarına bağlanmıştır. Yeni Çağ, 1453 senesinde Fatih Sultan Mehmed liderliğindeki Osmanlı İmparatorluğu'nun Doğu Roma İmparatorluğu'nun başkenti Konstantinopolis'in fethi ile başlamıştır. Avrupa'da Rönesans'ın başlaması veya coğrafi keşifler dönemi de çağın başlangıç noktalarından kabul edilmektedir. Çağ, sınıf ayrılılıkları sebebiyle patlak veren ve daha sonra bütün Avrupa ile dünya ülkelerinin tarihini değiştiren Fransız İhtilali ile bitmiştir.

<span class="mw-page-title-main">I. Theodosius</span>

I. Theodosius, Büyük Theodosius olarak da bilinir. MS 379'dan 395'e kadar Roma imparatoruydu. İmparatorluğun doğu ve batı kısımlarını birleştiren Theodosius, Doğu ve Batı Roma'nın ikisini birden yönetmiş son imparatordur. Ölümünden sonra imparatorluk ebediyen ikiye ayrılmıştır. Aynı zamanda Hristiyanlık'ı Roma İmparatorluğu'nun resmî dini yapmış olmasıyla da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">İoannis Hrisostomos</span> önemli erken dönem kilise babası

İoannis Hrisostomos veya Altınağızlı Yuhanna, Konstantinopolis Başepiskoposu olarak görev yapmış önemli bir Kilise Babası'ydı. Vaazlarıyla ve halka açık konuşmalarıyla, iktidarın ve din adamlarının otoritelerini kötüye kullanımını kınadığı tutumuyla, Altınağızlı Yuhanna'nın İlâhî Âyin Metni ve asketik (çileci) duyarlılıkları ile tanınır. Yunanca khrisostomos (Χρυσόστομος) unvanı "altın-ağızlı" anlamına gelir ve ünlü hitabet yeteneğini belirtir. Batı kiliselerinde John Chrysostom olarak anılır. Altınağızlı Yuhanna, Erken Hristiyanlık döneminde en üretken yazarlardan biriydi, ancak hem İskenderiyeli Origenes hem de Hippo'lu Augustinus onu geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bizans donanması</span>

Bizans donanması ya da Doğu Roma donanması, Doğu Roma ya da Bizans İmparatorluğu donanma kuvvetidir. Öncülü olan Roma İmparatorluk donanmasının doğrudan devamıdır fakat devletin savunulmasında ve ayakta kalmasında, öncülünden çok daha fazla hayati rol oynamıştır. Birleşik Roma İmparatorluğu'nda deniz filoları daha az tehditle karşılaşmış, lejyonlar prestij sağlayan daha ikincil bir güç olmalarına rağmen Doğu'da bazı tarihçilerin "denizci imparatorluk" olarak adlandıracakları kadar imparatorluğun varlığının çok hayati bir parçası olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Bizans Rumları</span> Bizans İmparatorluğundaki Rumlar

Bizans Rumları, Bizans Grekleri veya Bizans Yunanları, Geç Antik Çağ ve Orta Çağ'da Yunanca konuşan Hristiyan Romalılardır. Onlar, Bizans İmparatorluğu, Konstantinopolis ve Küçük Asya, Yunan adaları, Kıbrıs ve güney Balkanların bazı bölgelerinin ana sakinleriydi veya en büyük azınlık ya da çoğunluğu oluşturuyorlardı, Levant ve kuzey Mısır'ın kıyı kent merkezlerinde de mevcutturlar. Tarih boyunca, Bizanslı Yunanlar, kendilerini Romalılar olarak tanımlar, ancak modern tarihçilikte "Bizanslı Yunanlar" olarak adlandırılırlar.

Kilikyalı Simplikios veya Latinceleştirilmiş şekliyle Simplicio, Öklid ve Aristoteles de dahil olmak üzere diğer filozofların ve matematikçilerin çalışmaları üzerine yorumlar yazan bir Yunan matematikçi. Ammonius Hermiae ve Damaskios'un bir öğrencisi ve Yeni Platoncuların sonuncusuydu. Eserleri, Simplikios'un çalışmaları olmadığı takdirde kaybolacak olan eski filozoflar hakkında birçok bilgiyi korumuş ve günümüze ulaşmasını sağlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Georgios Trapezuntios</span> Yunan filozof ve hümanist (1396-1472)

Trabzonlu Georgios yunan filozof, alim ve hümanist.

<span class="mw-page-title-main">Cezayir-Yunanistan ilişkileri</span>

Cezayir-Yunan ilişkileri 2000 yıldan fazla sürmektedir. Cezayir'in bağımsızlığının ilk yıllarından beri diplomatik ilişkiler sağlamdır. Yunanistan'ın Cezayir'de bir büyükelçiliği vardır ve Cezayir, Yunanistan'da Atina'daki büyükelçiliği tarafından temsil ediliyor. Cezayir'den yapılan doğal gaz ithalatının önemli bir etken olmasıyla birlikte Yunanistan ile Cezayir arasındaki ticaret artıyor. Son yıllarda Cezayir'den Yunanistan'a yasadışı göç ve Avrupa Birliği'ne girmek isteyen Sahra altı Afrikalıların kaçakçılığı ile ilgili sorunlar yaşandı.

<span class="mw-page-title-main">Aldus Manutius</span> İtalyan hümanist ve yayıncı (1452-1515)

Aldous Pius Manutius İtalyan hümanist, bilim insanı, eğitimci ve Aldine Press'in kurucusuydu. Manutius hayatının ilerleyen dönemlerini nadir metinler yayınlamaya ve yaymaya adadı. Yunan el yazmalarına olan ilgisi ve korunması, onu ürettiği baskılara adanmış çağının yenilikçi bir yayıncısı olarak işaret ediyor. Enchiridia'sı, küçük taşınabilir kitapları, kişisel okumada devrim yarattı ve modern ciltsiz kitabın öncülüdür.

İtalya, batı medeniyetinin doğum yerlerinden biri ve kültürel bir süper güç olarak kabul edilir. İtalya, Roma İmparatorluğu, Roma Katolik Kilisesi, Romanesk sanat, Rönesans, Bilimsel devrim, Barok, Neoklasizm, Risorgimento, Faşizm ve Avrupa entegrasyonu gibi uluslararası etkiye sahip fenomenlerin başlangıç noktası olmuştur. Tarihi boyunca, ulus muazzam sayıda önemli insan doğurmuştur. İtalya, ivmesini Klasik Yunan ve Roma dünyasının yeniden değerlendirilmesinden alan Rönesans'ın sanatsal ve entelektüel gelişmelerinde ön saflarda yer aldı. İtalya'daki sanatçılar ve bilim adamları, antik çağın maddi kalıntılarıyla çevrili olduklarından, böyle bir canlanmada önderlik etmek için özellikle iyi bir konumdaydılar. Hem sanatta hem de mimaride daha önceki Romanesk ve Gotik formların yerini, 16. yüzyılın Barok tarzlarına doğru bir gelişmeyle yükselen Rönesans aldı.

<span class="mw-page-title-main">Manuel Hrisoloras</span> Yunan hümanist ve bilim insanı (1350-1415)

Manuel Chrysoloras, Bizanslı bir Yunan klasik bilim adamı, hümanist, filozof, profesör ve Rönesans döneminde eski Yunanca metinlerin çevirmeniydi. Orta Çağ İtalya'sında Bizans imparatoru II. Manuel için elçi olarak görev yaparken, Venedik ve Floransa Cumhuriyetlerinde Yunan edebiyatı ve tarihinin ünlü bir öğretmeni oldu ve bugün o geniş ölçüde, Geç Ortaçağ'da Batı Avrupa için Antik Yunan edebiyatına girişin bir öncüsü olarak kabul edilir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.