Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
Orhun Vadisi Moğolistan’ın göbeğinde, başkent Ulan Batur’dan 370 km uzaklıkta Orhun Nehrinin etrafında bulunmaktadır. Orhun Vadisi 2004 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine alınmıştır. Orhun Vadisinin tarih açısından büyük önemi vardır. Uygur Kağanlığı ve bir zamanlar dünyanın en büyük imparatorluğu olan Moğol İmparatorluğu'nun başkentleri Orhun Vadisi’ndedir. Bu yüzden Orhun Vadisi Hun İmparatorluğu, Göktürk Kağanlığı, Uygur Kağanlığı ve Moğol İmparatorluğu’na ait arkeolojik kalıntılar, eski kent ve yerleşim merkezlerinin enkazları, yazılı ve dikil taşlar, mezarlar ve Budist tapınaklarının bulunduğu, çok sayıda tarihi bilgi içeren kültürel bir miras olarak kabul edilmektedir.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
Kadifekale, Türkiye'nin İzmir şehrinde bulunan bir kaledir. Antik Smirni'nin akropolisi olan kale, İzmir Körfezi'ne hâkim 186 m rakımlı Pagos Tepesi'nde yer alır.
Dresden Elbe Vadisi, Almanya'nın Dresden kentinde bulunan vadidir. 2009 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası listesi listesinden çıkarılmıştır.
Death Valley, ABD'nin Güney Kaliforniya bölgesinde yer alan bir çöl vadisidir. Mojave Çölü'nün bir parçasıdır. Kuzey Amerika'daki en alçak, en kurak ve en sıcak yerdir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Foça Kalesi veya Beş Kapılar Kalesi, İzmir'in Foça ilçesindeki bir kaledir. 11. veya 12. yüzyılda inşa edilmiştir. Phocaea antik kentinin etrafındaki sur duvarının tarihi, kaleden de eskidir; MÖ 590-580 yıllarında inşa edilmiştir. Duvarlar Bizans İmparatorluğu döneminde restorasyon görmüştür.
Loire Vadisi, Fransa'da bulunan Loire Irmağı'nın orta bölümünde, 280 kilometre uzunluğunda bir vadidir. 800 km2'lik bir alanı kaplamaktadır. Irmağın kıyısında bulunan bağlar ile kiraz, enginar ve kuşkonmaz tarlalarından ötürü Fransa'nın Beşiği ve Fransa'nın Bahçesi olarak adlandırılmaktadır. Tarihi kentleri, mimarisi ve şarabıyla tanınan vadideki ilk yerleşim örneklerinin Orta Paleolitik dönemine uzandığı sanılmaktadır. Vadi, UNESCO tarafından 2000 yılında alınan kararla Dünya Mirası listesine eklenmiştir.
Amasra Kalesi, Bartın'ın Amasra ilçesindeki bir kale. Romalılar tarafından inşa edildi ve sonrasında sırasıyla Bizanslılar, Cenevizliler ve Osmanlılar tarafından restore edildi. Sormagir Kalesi ve Zindan Kalesi olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır. UNESCO, 2013'te kaleyi Dünya Mirası Geçici Listesi'ne ekledi.
Ballıca Mağarası, bilinen diğer adıyla İndere, Karadeniz Bölgesi'nde, Tokat'ın ismini de verdiği Ballıca köyünde bulunan mağaradır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Güney Kore'nin, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 14 Eylül 1988'de onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Nanda Devi ve Çiçekler Vadisi Ulusal Parkları, Uttarakhand, Hindistan'da yer alan bir UNESCO Dünya Mirası alanıdır. Nanda Devi Ulusal Parkı ve Çiçekler Vadisi Ulusal Parkı ve aralarındaki Birleşik Tampon Bölge'den oluşmaktadır.
Rjukan-Notodden Endüstriyel Miras Alanı, Norveç'in Telemark eyaletindeki Heddalsvatnet Gölü ve Vestfjorddalen Vadisi çevresindeki endüstriyel peyzajı korumak amacıyla ilan edilmiş bir Dünya Mirası sitesidir. Alan, atmosferik azottan gübre üretmek üzere Norsk Hydro tarafından inşa edilen fabrikanın merkezindedir. Kompleks, ayrıca, Notodden ve Rjukan kasabalarındaki hidroelektrik santralleri, demiryollarını, iletim hatlarını, fabrikaları ve işçi barınakları ile sosyal kurumlar da dahil olmak üzere ulaşım sistemleri içermektedir.
Makapansgat, Güney Afrika Cumhuriyeti'nin Limpopo eyaletindeki Mokopane'nin kuzeydoğusunda, Makapansgat ve Zwartkrans Vadileri'nde yer alan bir arkeolojik alandır. Günümüzden 3.0 ila 2.6 milyon yıl öncesinetarihlenen Australopithecus fosil kalıntıları ile önemli bir paleontolojik alandır. 1999 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
Karanlık Kanyon, Erzincan ili Kemaliye ilçesinde Munzur Dağları üzerinde Karasu Nehri'nin oluşturduğu kanyondur.
Blidinje Tabiat Parkı, 30 Nisan 1995 tarihinde kurulan, Bosna-Hersek'te yer alan bir tabiat parkıdır. Dinar Alpleri'nin merkezinde yer alır ve Bosna-Hersek'in önemli kültürel ve tarihi mirasa sahip Dinar karstında önemli doğal, hidrojeolojik koruma alanı olarak kabul edilir. Dinar Alpleri sıradağlarının büyük dağları, Dugopolje platosu, Blidinje Gölü, Grabovica vadisi ve diğer karakteristik karstik özelliklerden oluşur.
Vézère Vadisi'nin Tarih Öncesi Alanları ve Dekore Edilmiş Mağaraları, Fransa'da yer alan bir Dünya Mirası Alanıdır. 1979'dan beri UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yer almaktadır. Özellikle, Dordogne ilindeki Vézère vadisinde, çoğunlukla "Tarih Öncesi'nin Başkenti" olarak adlandırılan Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil ve çevresinde bulunan 15 tarih öncesi bölgeyi kapsamaktadır. Bu vadi, 25'i dekore edilmiş mağara dahil 150'den fazla bilinen alanı ile tarih öncesi alanlar açısından son derece zengindir ve Paleolitik dönem ve sanatının araştırılmasında önemli bir rol oynamıştır. Alanların üçü, ismini tarih öncesi dönemlerden almıştır: Micoquien, Musteryen ve Magdalenian. Ayrıca, Cro-Magnon kaya sığınağı, Avrupa erken modern insanlarının genel adı olan Cro-Magnon'un isminin kökenidir. Alanların çoğu, yirminci yüzyılın başlarında arkeologlar Henri Breuil ve Denis Peyrony tarafından keşfedilmiştir. Bu alanların en istisnai kaya sanatına sahip olan Lascaux ise 1940 yılında keşfedilmiştir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Malezya'nın, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 3 Ağustos 1983'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
