Konstantin Sençihin
| Konstantin Sençihin | |
|---|---|
 | |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 1905 Bakü, Bakü Guberniyası, Rus İmparatorluğu |
| Ölüm | 1985 Bakü, Azerbaycan SSC, Sovyetler Birliği |
| Vatandaşlık | Rus İmparatorluğu Sovyetler Birliği |
| Çalışma ve başarıları | |
| Çalıştığı şehir | Bakü |
| Ünlü yapıtları | Monolit Gençlik 20 Ocak (Bakü Metrosu) |
| Kentsel projeler | "Sahte Bakü" projesi |
| Ödül(leri) |  |
Konstantin İvanoviç Sençihin (Rusça: Константин Иванович Сенчихин 1905, Bakü - 1985, Bakü) - Azerbaycan SSC'nin emekdar mimarı, Bakü'deki birçok binanın mimarı, Bakü metro projesinin yöneticisi, "Sahte Bakü" projesinin mimarı.
Gençlik, Hatai ve 20 Ocak metro istasyonlarının mimarıdır.
Hayatı
Konstantin Ivanoviç Sençihin, 1905 yılında Bakü'de doğdu. Azerbaycan Politexnik Enstitüsü'nde eğitim aldı ve Mikayıl Hüseynov ve Sadık Dadaşov ile aynı grupta okudu.[1]
Sençihin'in ilk işi, Sabunçu'da inşa edilen bir fabrika mutfağı oldu ve aynı zamanda tez çalışmasıydı. Daha sonra Sençihin'in projesiyle Surahanı'da bir fabrika mutfağı daha inşa edildi. İnşa edilen fabrika mutfağının fotoğrafları 1934 yılında "Architektura SSSR" dergisinin 6. sayısında yayımlandı.[2]
Bakü şehrindeki faaliyet yılları boyunca Sençihin'in projeleriyle Azerbaycan Tıp Enstitüsü binası, "Dinamo" Spor Kompleksi, Azerbaycan Savunma Bakanlığı binası, Samed Vurgun ve Bakıhanov caddelerinin kesişimindeki yaşam ve idari binalar kompleksi, Lökbatan Kültür Sarayı, Monolit ve Sanatçılar Evi gibi yapılar inşa edildi.
"Sahte Bakı" projesi
İkinci Dünya Savaşı'nın başlarında Bakü'yü ve buradaki birçok sanayi tesini hava saldırılarından korumak için başkentin tamamen kamufle edilmesi fikri gündeme geldi.[3] SSCB Devlet Savunma Komitesi Genel Karargahı, bu konuda bir karar alarak Konstantin Sençihin'i Bakü'nün kamufle edilmesi servisinin başına getirdi. Şehri kamufle etmek ve şehirdeki binaları havadan gözlemlemek için ona bir uçak tahsis edildi.[4]
Sonuçta, Konstantin Sençihin liderliğinde Bakü'nün 30 kilometre uzaklığındaki bir alanda sahte Bakü projesi gerçekleştirilmektedir. Burada düşman uçaklarını aldatmak için maketlerden yeni bir şehir inşa ediliyor ve hatta otomobillerin, şehir tramvaylarının ve trenlerin hareketini taklit eden yapılar da kuruluyor. Sahte Bakü projesi merkez tarafından da beğeniliyor. Konstantin Sençihin bu projeden bahsederken şunları söylüyor:
| “ | "Düşünüyordum ki, beni yerimde vuracaklar. Herkesin şaşkınlığa düşmesine neden olan bir sahne yaşandı - Moskova'dan gelen bir general bana yaklaştı, elini sıktı ve dedi: 'Ülkemiz için hazırladığınız çok iyi ve benzersiz proje için teşekkür ederim. Bu kadar gerçekçi ki, hatta ben bile gördüğüm gerçek Bakü değil, farkları hissedemedim.' O an, son günlerde yaşadığım gerilimin nasıl aniden yok olduğunu hissettim. Özgürleşme hissi o kadar güçlüydü ki, o gün hakkında hiçbir şeyi hatırlamıyorum, hatta nasıl eve döndüğümü bile".[3] | ” |
Bakü metosu
Konstantin Sençihin uzun yıllar "Bakımetroproyekt"e liderlik etti. İlk hat teknik projesi tamamlandıktan sonra Sençihin, projesini SSCB Ulaştırma Bakanlığı'na sunmak üzere Moskova'ya gitti. Ancak toplantıda bakan, platform uzunluklarını ve vagon sayısını azaltarak harcamaları azaltmayı teklif etti. Ancak Sençihin buna razı olmuyor ve Bakü'nün bir endüstriyel şehir olduğunu ve nüfusun hızla arttığını belirterek, şu anda bir miktar tasarruf etmenin gelecekte harcamaların artmasına neden olacağını ifade ediyor. Nüfus arttıkça platformların ve istasyonların büyütülmesi ve vagon sayısının artırılması gerekecektir. Mevcut istasyonun genişletilmesi daha fazla masraf gerektirirken, yeni istasyonun inşasından daha pahalıdır. Bu şekilde, o bakanı ikna edebiliyor ve istediği miktarı alıyor.[1]
İnşaatın tamamlanmasının ardından Sençihin, Kızıl Bayrak İşçi Nişanı ile ödüllendirildi. Gençlik, Depo, Hatai ve 20 Ocak metro istasyonları, Senchikov'un projeleri temelinde inşa edildi.[5] Onun son çalışması 20 Ocak metro istasyonu oldu. Bu istasyonun projesini Tokay Memmedov ile birlikte hazırladı. Hasta olduğu için istasyonun projesi de hastanede geliştirildi.[1]
Konstantin Sençihin, 1985 yılında Bakü'de öldü.[1][3]
Hatırası
22 Haziran 2017'de Azermarka, Azerbaycan Mimarlar Birliği'nin emriyle Konstantin Sençihin'i tasvir eden bir pul bastırdı.[6]
Mimarı olduğu binalar
- Monolit[7]
- "Dinamo" spor sarayı (şimdiki Dinamo oteli)[8]
- Atistlər evi[9]
- Azerbaycan Tıp Enstitüsü Binası
- Azerbaycan Savunma Bakanlığı binası
- Samed Vurgun ve Bakıhanov caddelerinin kesiştiği noktada konut ve idari bina kompleksi
- Lokbatan Kültür Sarayı
Kaynakça
- ^ a b c d "Сенчихин Константин Иванович — архитектор, бакинский Корбюзье". 10 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2018.
- ^ "Сенчихин Константин Иванович (1905–1985)" (Rusça). tramvaiiskusstv.ru. Archived from the original on 9 Aralık 2022. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
- ^ a b c Məmməd (21 Mayıs 2013). ""Yalançı Bakı"" (Azerice). Azad Azərbaycan. 19 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
- ^ Bəsti Paşa. "Истина о «Ложном Баку»" (Rusça). Bakinski raboçi (qəzet). Archived from the original on 9 Aralık 2022. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
- ^ Oksana Bulanova. "Тайны Баку: "Монолит" – визитная карточка города" (Rusça). azerhistory.com. 16 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
- ^ "Azərbaycan Memarlar İttifaqı" (Azerice). azermarka.az. 22 Haziran 2017. 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
- ^ "Azərbaycan prospektində yaşayış binası. 1947-ci il" (Azerice). Bakı Dövlət Layihə İnstitutu. 21 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
- ^ Elçin Əliyev (23 Aralık 2018). "Bakının konstruktivizm dövrü memarlığı: XX əsrin 1920-1930-cu illəri" (Azerice). azlogos.eu. 4 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
- ^ Mədəniyyət və turizm (PDF). Bakı. s. 64. Archived from the original on 31 Ağustos 2021. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
