İçeriğe atla

Konstantin Mihailović

Konstantin Mihailović
Doğum1430

Konstantin Mihailović, ayrıca Ostrovica'lı Konstantin olarak da bilinir,[1] 1430 yılında doğmuş, Sırp bir asker ve Osmanlı İmparatorluğu ordusunda yeniçeri olarak geçirdiği zamanlara dair bir anı kitabının yazarıdır[2] Bir Yeniçerinin Anıları (SırpçaУспомене јаничара) adlı kitabı 15. yüzyılın sonlarında, muhtemelen 1490 ile 1501 yılları arasında yazılmış olup, o dönemdeki Osmanlı ordusu'ndaki yaşama dair eşsiz bir bakış açısı sunmaktadır.[3] Mihailović'in kitabı yazmasındaki belirtilen motivasyonu, Hristiyan güçlerin Osmanlılara karşı mücadelesine yardımcı olmak amacıyla Osmanlı devleti ve askeri yapısı hakkında ayrıntılı bir açıklama sunmaktı.[4]

Anılar

Anılarında erken dönem yaşantısına dair hiçbir bilgi yoktur. Bunun yerine, 1455 yılında Sultan II. Mehmed komutasındaki bir ordunun Yeni Brdo Kalesi'ni kırk gün boyunca kuşatmasıyla başlarlar. Osmanlı Ordusu, Edirne'den başlayarak Sofya yoluyla Kosova'nın bulunduğu topraklarda kesin bir denetim kurmak amacıyla bir harekât başlatmıştı. O dönemde Novo Brdo zengin bir gümüş madenciliği şehriydi. Garnizon 1 Haziran 1455'te teslim oldu. Mihailović'in anlattığına göre Sultan, kalenin küçük kapısında durup erkekleri kızlardan ayırıyordu. Daha sonra kadınları hendeğin bir tarafına, erkekleri ise diğer tarafına ayırdı. Daha sonra rütbesi veya önemi ne olursa olsun tüm erkeklerin başlarının kesilmesini emretti. Yaklaşık 700 genç kadın ve kız alınıp askerlere ve Osmanlı komutanlarına verildi.[5][6]

Bunun üzerine Mihailović ve iki kardeşi de dahil olmak üzere yaklaşık 320 genç, yeniçeri olarak eğitilmek üzere götürülmüştür. Daha sonra, kendisinin ve diğer on dokuz çocuğun Samokovo adlı bir köyün yakınlarında geceleyin kaçtığını, ancak tekrar yakalanıp bağlanıp dövüldüklerini yazmıştır. Bir yıl sonra Belgrad Kuşatması'nda hazır bulunduğunu yazmaktadır. Muhtemelen oradaydı ama o sırada yeniçeri olacak kadar uzun süredir Osmanlı ordusunda değildi. Mihailović, bu kuşatma ve sonrasında yaşanan olayları ayrıntılı olarak anlatmaktadır.

III. Vlad'a karşı sefer ve Bosna

Yeniçeri eğitimini tamamladıktan sonra, daha sonra Bram Stoker'ın Drakula romanına ilham kaynağı olacak olan Eflak Kralı III. Vlad'a karşı Osmanlı Ordusu'nun taarruzuna katılmıştır. Mihailović bu bölümde III. Vlad'ın kazığa oturtma yöntemini kullandığını doğrular ve III. Vlad'ın sık sık Osmanlı askerlerinin burunlarını kesip Macaristan'a göndererek öldürdüğü düşman askerlerinin sayısını gösterdiğini ekler. Osmanlıların Tuna'yı geçerken yaptıkları bir savaşta 250 kadar yeniçerinin Eflaklılar tarafından öldürüldüğünü, ancak Osmanlı kuvvetlerinin çokluğu yüzünden sonunda III. Vlad'ın kuvvetlerinin geri püskürtüldüğünü belirtir.

Osmanlıların Eflak saldırılarından en çok geceleri korktuklarını, ordugâhlarını tahta kazıklarla ve gece gündüz nöbet tutarak koruduklarını da kaydetmiştir. Ancak bu saldırılar önlenememiş ve çok sayıda asker, deve ve at kaybedilmiştir. III. Vlad'ın binlerce kazığa oturtulmuş Türk askerini yol kenarlarına dizdiği iddia edilen ve o zamandan beri efsane haline gelen "kazıklı orman"dan da biraz bahseder; ancak Mihailović ordunun en arkasında olduğu için bunu hiç görmemiş ve bu yüzden başkalarının sözlerine dayanarak bunu yazmıştır.

Sonraki yazıları 1463 yılında Bosna'nın alınması seferini konu edinmiştir. Bu sefer sırasında yaşanan kuşatmaları ayrıntılarıyla anlatır ve kuşatma sona erdiğinde kendisi ve bir yeniçeri garnizonu Zvečaj Kalesi'ni tutmak zorunda kalmışlardır. Bu sırada önemli bir rütbeye ulaşmış görünmektedir. Bu kuvvet, Macar Kralı Matyas Corvinus'un komutasındaki kuşatmaya karşı koyamamıştır ve esir alınanlar arasında Mihailović de vardı. Kimliği ve etnik kökeni ortaya çıktıktan sonra ülkesine geri gönderilmiştir.

Çalışmalar ve yayınlar

Kaynakça

Özel
  1. ^ Marios Philippides; Walter K. Hanak (2011). The Siege and the Fall of Constantinople in 1453: Historiography, Topography, and Military Studies. Ashgate Publishing, Ltd. s. 35. ISBN 978-1-4094-1064-5. 
  2. ^ Živanović, Đorđe. "Konstantin Mihailović iz Ostrovice". Predgovor spisu Konstantina Mihailovića "Janičarove uspomene ili turska hronika" (Sırpça). Projekat Rastko, Poljska. 28 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2011. Šafarik je tu rekao da je Konstantin Mihailović, odnosno po njemu Mihailo Konstantinović, rodom iz rudničke Ostrovice, da je rođen oko 1430. godine, da je "od roditelja boljeg stanja" 
  3. ^ Živanović, Đorđe. "Konstantin Mihailović iz Ostrovice". Predgovor spisu Konstantina Mihailovića "Janičarove uspomene ili turska hronika" (Sırpça). Projekat Rastko, Poljska. 28 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2011. Taj rukopis je... postao pre 1500. godine, a po svoj prilici još za vlade Kazimira Jagjelovića (1445-1492)....Kao što smo već rekli, Konstantin Mihailović je negde između 1497. i 1501. napisao jedino svoje književno delo, koje je sačuvano u raznim prepisima sve do naših dana....delo napisano verovatno između 1490. i 1497, i to zbog toga što se u njemu Matija Korvin spominje kao već mrtav, a poljski kralj Jan Olbraht kao živ. 
  4. ^ Živanović, Đorđe. "Konstantin Mihailović iz Ostrovice". Predgovor spisu Konstantina Mihailovića "Janičarove uspomene ili turska hronika" (Sırpça). Projekat Rastko, Poljska. 28 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2011. ... cilj Konstantina Mihailovića bio je da što bolje prikaže tursko državno i osobito vojno uređenje, jer se - kako on kaže - samo onaj može uspešno boriti protiv Turaka ko ih dobro poznaje. Tu je misao iskazao Konstantin pišući o Skenderbegu (glava XV), a to je bila njegova osnovna misao i pri pisanju čitavoga ovoga dela. 
  5. ^ Batakovic, Dusan T. "Kosovo and Metohija Under the Turkish Rule". kosovo.net. 12 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ Bataković, Dušan (2005). Histoire du peuple serbe. L'age d'homme. ss. 85-86. ISBN 9782825119587. 27 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2024. 
Genel

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Bayezid</span> 8. Osmanlı padişahı (1481–1512)

II. Bayezid veya II. Beyazıt, Osmanlı İmparatorluğu'nun sekizinci padişahı. Babası Fatih Sultan Mehmed, annesi Emine Gülbahar Hatûn'dur. Yavuz Sultan Selim'in babasıdır. Tahta geçtiğinde 511.000 km²si Asya'da, 1.703.000 km²si Avrupa'da olmak üzere toplam 2.214.000 km² olan imparatorluk toprakları ölümünde yaklaşık 2.375.000 km²ydi.

<span class="mw-page-title-main">Belgrad</span> Sırbistanın başkenti

Belgrad (Sırpça: Београд / Beograd

<span class="mw-page-title-main">Veli Mahmud Paşa</span> 13. Osmanlı sadrazamı

Veli Mahmud Paşa, II. Mehmed saltanatında 1455-1466 ve 1472-1474 yılları arasında sadrazamlık yapmış Osmanlı devlet adamıdır. Osmanlı tarihinde sadrazamlığa getirilmiş ilk yeniçeri yetiştirmesidir.

<span class="mw-page-title-main">III. Vlad</span> Eflak prensi ve voyvodası

III. Vlad, bilinen adıyla Kazıklı Voyvoda veya yaşadığı dönemde kullanımıyla Vlad Dracula, 1448'den ölümüne kadar üç kez Eflak Voyvodası olmuş Rumen komutan ve liderdi. Özellikle düşmanları olarak gördüğü, esir Osmanlı askerlerini ve Bulgar topraklarının Türk sakinlerini kazığa oturtarak öldürtmesi ile bilinir. Eflak tarihinin en önemli yöneticilerinden biri olarak görülür ve günümüzde Romanya'nın ulusal kahramanı olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Yeniçeri</span> Osmanlı Devletinde askerî bir sınıf

Yeniçeri Ocağı, Osmanlı İmparatorluğu'nda padişaha bağlı kapıkulunun en büyük birimiydi. Kesin kuruluş tarihi bilinmese de, on dördüncü yüzyılın son yarısında I. Murad döneminde (1362-1389) kurulduğu kabul edilir. Avrupa'nın ilk modern daimi ordusudur.

Kayıtbay ya da tam adıyla El-Eşref Seyfeddin Kayıtbay, Memluk sultanlarından Çerkes kökenli Burci hanedanının on sekizinci hükümdarı. 1468 ile 1496 yılları arasında Memluk sultanlığı yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İskender Bey</span> Arnavut asilzade ve askeri komutan (1405–1468)

İskender Bey, Arnavutların ulusal kahramanı. Arnavutluk'un feodal hanedanlıklarından Kastriyota Hanedanı'ndandır. Babası Con, Gergi'yi Osmanlı sarayına rehin olarak gönderdi. Edirne'de II. Murad'ın hizmetinde bir içoğlanı eğitimi gören Gergi Müslüman oldu ve İskender adını aldı. Osmanlı sarayına alındığı zaman 18-19 yaşlarındaydı. Osmanlı'da önemli askerî hizmetlerde bulundu, Anadolu ve Rumeli seferlerine katıldı. 1443 yılında Morava Muharebesi sırasında kaçıp sancak beyi olduğunu ilan eden sahte bir fermanla Kroya kalesini ele geçirdi. 1468'de ölümüne kadar Osmanlı Devleti'nin Arnavutluk'ta yerleşmesine karşı mücadele etti.

<span class="mw-page-title-main">II. Mehmed</span> 7. Osmanlı padişahı (1444–1446; 1451–1481)

II. Mehmed veya bilinen adıyla Fatih Sultan Mehmed ya da kısaca Fatih, Osmanlı İmparatorluğu'nun 7. padişahıdır. İlk olarak 1444–1446 yılları arasında kısa bir dönem, daha sonra 1451'den 1481 yılındaki ölümüne kadar 30 yıl boyunca hüküm sürdü. 29 Mayıs 1453 tarihinde İstanbul'u fethetti ve yaklaşık bin yıllık Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu'na son verdi. Fetihten sonra "Fâtih" ünvanıyla anılmaya başladı. Bu olay, birçok uzman kişi tarafından Orta Çağ'ın sonu ve Yeni Çağ'ın başlangıcına neden olan tarihî olaylardan biri olarak görülmektedir. Ayrıca bu vesileyle İslam peygamberi Muhammed'in konuyla ilgili "Konstantiniyye elbet fetholunacaktır. Onu fetheden komutan ne güzel komutan, onu fetheden ordu ne güzel ordudur." hadisine nâil olduğu için günümüzde Müslüman dünyasının bir kesiminde "kahraman" olarak görülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Arnavutluk</span> Katolik, Müslüman ve Ortodoks Arnavutların bağımsızlık ve birliğini savunan siyasi görüş

Büyük Arnavutluk, irredentist ve milliyetçi bir kavramdır, Arnavutların kendi ulusal vatanları olduklarının düşündükleri toprakları birleştirmeyi amaçlar. Arnavut nüfusunun bu bölgelerdeki günümüzdeki veya tarihsel varlığına ilişkin iddialara dayanmaktadır. Mevcut Arnavutluk'a ek olarak, terim komşu ülkelerdeki bölgelere ilişkin iddiaları içermektedir, alanlar arasında Kosova, Sırbistan'ın Preşova Vadisi, güney Karadağ'daki bölgeler, kuzeybatı Yunanistan, ve Kuzey Makedonya'nın bir batı kısmı yer alır.

<span class="mw-page-title-main">1499-1503 Osmanlı-Venedik Savaşı</span> Osmanlı İmparatorluğu ile Venedik Cumhuriyeti arasında 1499-1503 yılları arasında yapılmış savaş

1499-1503 Osmanlı-Venedik Savaşı, Fatih Sultan Mehmet döneminden beri yapılan ilk Osmanlı-Venedik Savaşı'dır. Savaş, Osmanlıların deniz üstünlüğünün önemli derece arttığını göstermiştir. Sonunda 1502 yılında imzalanan '"1502 İstanbul Ateşkes Muahedesi" ve "1503 İstanbul Anlaşmasi" ile barış sağlandı.

<span class="mw-page-title-main">Balkanlar tarihi</span> Balkanlar Bölgesinin Tarihi

Balkanlar, Avrupa kıtasının güneydoğu kesiminde, İtalya Yarımadası'nın doğusu, Anadolu'nun batısı ve kuzeybatısında yer alan coğrafi ve kültürel bölgedir. Bölge, sarsıntılı ve hareketli bir tarihe sahiptir.

II. Dünya Savaşı'nda Sırplara yönelik zulüm, 1941-1945 yılları arasında Faşist ve Nazi destekli unsurların Sırplar'a karşı yürüttüğü etnik temizlik uygulamasıdır. Belgrad Üniversitesi Profesörü Ljubodrag Dimic'in yayınladığı incelemedeki rakamlara göre Sırp tarafının toplam kaybı 1.000.000'dur. Hırvatistan Bağımsız Devleti, Sırp halkın büyük çoğunluğunu Ortaçağ Engizisyonu yöntemleriyle öldürdü. Papa XII. Pius, Zagreb başpiskoposu Alojzije Stepinac, Saraybosna başpiskoposu Ivan Šarić, reis-ül ulema Fehim Spaho, Zagreb müftüsü Ismet Muftić, Kudüs Baş Müftüsü Muhammed Emin el-Hüseyni ve başka Katolik-Müslüman din adamları, NDH'deki katliamları desteklediler. II. Dünya Savaşı boyunca Ustaşa rejimi sırasında 700.000 Sırp'ı öldürmüş, 400.000'i göç etmek ve 250.000'i de Katolik olmak zorunda kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Müslüman-Türk katliamları</span>

Müslüman-Türk katliamları, Türk Kırımı ya da Türk Soykırımı Osmanlı İmparatorluğu'nun dağılma döneminde Navarin Katliamı ile başlayan ve 1922 Manisa yangınıyla son bulan Balkan, Ortodoks Devletler ve Fransa tarafından Türkler, Türk Yahudileri ve Osmanlılara yönelik gerçekleşen katliamlar, zorunlu göçler, etnik temizlik. Olaylardan etkilenenlerin ana dili Türkçedir.

<span class="mw-page-title-main">Kumanova Muharebesi</span> 23-24 Ekim 1912de yaşanmış ilk Balkan Savaşları muharebesi

Kumanova Muharebesi 23-24 Ekim 1912 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu topraklarının Sırbistan Krallığı'na yakın bölgesinde (Kumanova) yapılan bu muharebe Birinci Balkan Savaşı'nın başlıca muharebelerinden biridir. Savaş başlangıcından sonra kısa sürede Sırpların kazandığı önemli muharebelerden biri olup bu bozgun sonrası, özellikle firar eden askerlerden kaynaklı; ağır insan gücü kayıpları nedeniyle; Osmanlı yönetimi Vardar Ovası ve Makedonya'nın büyük kısmını, artlarında büyük miktarda top ve savaş malzemesi bırakarak terk etmek zorunda kalmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu</span> Güneydoğu Avrupa, Güneybatı Asya ve Kuzey Afrikada hüküm sürmüş eski bir imparatorluk (1299–1922)

Osmanlı İmparatorluğu ya da Osmanlı Devleti, resmî olarak Devlet-i Aliyye ve yine resmî olarak antlaşmalarda ve uluslararası kullanımlarda Türkiye, Batı kroniklerindeki kullanımlarda ise Türk İmparatorluğu, 1299 yılında Oğuz Türklerinden Osman Gazi'nin kurduğu Osmanoğlu Hanedanı'nın hükümdarlığında Orta Çağ'dan Yakın Çağ'a kadar varlığını sürdürmüş bir imparatorluktur.

Belgrad, MÖ 7000'e kadar giden bir tarihe sahiptir. MÖ 6. binyıldaki Vinča kültürünün izlerine ilk olarak Belgrad'da rastlanmıştır. Traklar ve Daçyalılar Roma'nın bölgeyi fethine kadar bölgeyi yönetmiş, adı 1. yüzyılda Romalılarca Singidunum yapılmış, 2. yüzyılın ortalarında kent Roma otoritelerince municipium ilan edilmiş ve yüzyılın sonunda tam teşekküllü bir koloniye evrilmiştir. Kent daha sonraki dönemlerde Habsburgların Macarların ve Osmanlı İmparatorluğu'nun ellerine geçmiş, 1830'dan itibaren bağımsız Sırp devletleri tarafından yönetilmiştir. Kent günümüzde Sırbistan'ın başkentidir.

<span class="mw-page-title-main">Dejan</span> Sırp sebastokrator ve despot

Dejan, Sırp İmparatorluğu döneminde yaşamış Sırp asilzadedir. Sırp İmparatoru Stefan Dušan, V. Stefan Uroš'a hizmet etmiş, Kumanova ve Köstendil çevresini sebastokrator ve despot unvanlarıyla yöneten Dejanović Hanedanı'nın atası olan İmparatorluk döneminde hüküm sürmüştür. İmparator Dušan'ın kız kardeşi Theodora Nemanjić ile evliydi. Karadağ'ın doğusundaki Kumanova bölgesinde bir eyalete hükmediyordu. Başlangıçta Žegligovo ve Preşova'nın eski župe'yi (ilçeleri) içeriyordu. V. Stefan Uroš daha sonra Dejan'a Köstendil ile Yukarı Struma Nehri'ni verdi. Dejan, diğerlerinin yanı sıra Zemen Manastırı'nı ve eyalet boyunca birkaç kilise binasını da yeniden inşa etti. Dejan, Dušan saltanatının sona ermesi ve Dušan'ın ölümünden sonraki Sırp İmparatorluğu'nun çöküşü sırasında önde gelen isimlerden biriydi. Dejan, iki oğlu despot Jovan ve Gospodin Konstantin Dragaš ile birlikte, Sırp İmparatorluğu'nun çöküşü ve ardından gelen Osmanlı döneminde de güçlenen Dejanović Hanedanı'nın atasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Nobırda Kuşatması (1440-1441)</span>

Nobırda kuşatması veya Novo Brdo kuşatması, Sırp Despotluğu'nun elindeki önemli bir müstahkem maden kasabası olan Nobırda'nın Osmanlı İmparatorluğu güçleri tarafından kuşatılması olayıdır. Kuşatma 1440'ta başladı ve 27 Haziran 1441'de kalenin ele geçirilmesiyle sona erdi. Kuşatma sırasında Sırp garnizonu, Ragusa Cumhuriyeti vatandaşları tarafından desteklendi.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı döneminde Arnavutluk</span>

Osmanlı döneminde Arnavutluk, Arnavutluk tarihinde, 15. yüzyılın sonlarındaki Osmanlı fethinden başlayıp Arnavutluk Bağımsızlık Bildirgesi ile 1912'de Osmanlı İmparatorluğu'ndan resmi olarak ayrılmasına kadar geçen bir dönemi ifade eder. Osmanlılar Arnavutluk'a ilk kez 1385 yılında Arnavut soylu Karl Thopia'nın Savra Muharebesi sırasında soylu II. Balša'nın güçlerini bastırmak üzere daveti üzerine girmişlerdir. 1385'teki Savra Muharebesi'nden sonra Arnavutluk'un bazı bölgelerinde bir miktar nüfuzları vardı, ancak doğrudan kontrolleri yoktu. Osmanlılar 1420'lerde güney Arnavutluk'a garnizonlar yerleştirdiler ve 1431'de orta Arnavutluk'ta resmi yargı yetkisi kurdular. Osmanlılar tüm Arnavut topraklarının yönetimini talep etse de, Arnavut etnik bölgelerinin çoğu hâlâ Osmanlı yönetiminden bağımsız Orta Çağ Arnavut soyluları tarafından yönetiliyordu. çoğunlukla orta Arnavutluk'u kontrol eden Arvanid Sancağı, 1420 veya 1430'da kurulmuştur; ülkenin çoğunlukla özgür olduğu 1443-1481 döneminden ve İşkodra ve Leş Birliği'nin düşmesinden sonra 1481'de Osmanlı yönetimi daha da sağlamlaşmıştır. Arnavutlar 1481'de yeniden ayaklanmışlar ama Osmanlılar nihayet 1488'de Arnavutluk'u kontrol altına almışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Kara Mahmud Paşa</span>

Kara Mahmud Paşa,, Osmanlı Arnavut Buşatlı ailesine mensup İşkodra Paşalığı'nın kalıtsal Osmanlı Arnavut valisi (mutasarrıf) ve Arnavutluk'un de jure hükümdarıdır.