İçeriğe atla

Komuç

Komuç'un kurucu üyeleri

Kurucu Meclis Üyeleri Komitesi veya Komuç (Rusçası: Комитет членов Учредительного собрания (Комуч)), Ekim Devrimi ile Bolşeviklerin iktidarı almasının ardından Bolşevik iktidarını tanımadığı için kapatılan Kurucu Meclis vekillerinin Bolşeviklere karşı başlatılan Rus İç Savaşı sırasında Samara kentinde 8 Haziran 1918 günü oluşturdukları iktidar organı.

Arka plan

Rusya'da Çarlık rejiminin yıkıldığı 1917 Şubat Devrimi ile beraber halkın talepleri arasında hep yer alan Kurucu Meclis seçimleri sürekli ertelenmişti. İkili iktidar döneminde Geçici Hükûmet özellikle Sovyetler tarafından yükseltilen bu istekleri kendi iktidarına karşı tehdit olarak algılamıştı. Temmuz Günlerinden sonra iktidarını sağlamlaştıran Geçici Hükûmet, Kornilov Olayından sonra iyice halkın desteğini kaybetmiş ve Ekim Devrimi ile birlikte Bolşevikler tarafından devrilmişti. İktidara gelen Bolşevikler Kurucu Meclis seçimlerinin yapılmasını sağlamış ve toplanmasına izin vermiştir. Ancak özellikle Bolşevik karşıtı SR'ların çoğunlukta olduğu Meclis, Bolşeviklerin yönetimde ve çoğunlukta olduğu Sovyet iktidarını tanımayı reddedince Bolşevikler tarafından zorla kapatılacaktır.

Kurulması

Ana madde: Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar

Bolşeviklerin iktidarı almasına karşı monarşi yanlılarının ağırlıklı olarak oluşturduğu Beyaz Hareket Rus İç Savaşını başlatacak ve bu sırada da kapatılan Kurucu Meclis'in SR üyeleri Bolşevik hakimiyetindeki topraklardan uzaklaşacaklardır. Samara bölgesinde bulunan Çekoslovak Lejyonunun buradaki Bolşevik iktidarı devirmesinden sonra SR vekiller 8 Haziran 1918 tarihinde Samara'da Komuç'un kuruluşunu ilan ederler. Buna göre Bolşevik iktidarını tanımayan Komuç, zorla kapatılan Kurucu Meclis'in otoritesiyle kurulduğunu ve dolayısıyla tüm Rusya'da iktidar olduğu iddiasıyla hareket eder.

Bileşenleri

Komuç, özellikle Beyaz Ordu hakimiyetindeki bölgelerde kurulmuştur. İlk başta beş SR Kurucu Meclis üyesince kurulmuştur:

  • K.Volsky (Başkan)
  • Ivan Brushvit
  • Prokopiy Klimushkin
  • Boris Fortunatov
  • Ivan Nesterov

Komuç'un yayınladığı ilk bildiride iki üyenin daha ismi geçmektedir.[1] Bunlar:

  • N. Shmelev
  • V. Abramov'dur.

Komuç, Samara'ya gelen ve çoğunluğu SR üyesi olan Kurucu Meclis vekillerinin sayısının artmasıyla büyüyerek Eylül ayına gelindiğinde 96 üyeye sahip olacaktır.

Faaliyetleri

Komuç Yürütme Organı başkanı Yevgeny Rogovsky'dir. Bölgedeki Bolşevik iktidarını Çekoslovak Lejyonu sayesinde deviren Komuç demokratik hakları iade eden açıklamalarla faaliyetlerine başlar. Buna göre 8 saatlik iş günü yeniden tesis edilir, işçi ve köylü toplantılarına, fabrika komitelerine ve sendikalara izin verilir. Ancak bu faaliyetlerinin yanı sıra Komuç, Sovyet kararlarının tersine olarak aldığı kararlarla fabrikaları ve bankaları yeniden eski sahiplerine iade eder, patron örgütlerine izin verir ve özel girişime izin verir. Sovyetlerin aldığı toprakların halka dağıtılması kararını da reddeden Komuç yoksul köylüler tarafından el konan toprakları sahiplerine iade eder. Ayrıca büyük toprak sahiplerinin korunması için askerî birlikler oluşturulup yoksul köylülere karşı saldırılarda bulunulur ve Beyaz Ordu için zorla askere alım işlemi yapılır.

Etkisi

İktidarını ilan ettiği bölgede özellikle yabancı ülkelerin doğrudan askeri desteğini arkasına alan Komuç, sanayi bölgeleri dışında Kızılordu ve Bolşeviklerin yeterince güçlü olmamalarının da etkisiyle hakimiyet alanını genişletir. Samara, Simbirsk, Kazan, Ufa ve Saratov Haziran ila Ağustos 1918 aylarında Komuç yönetimine geçer. Ancak özellikle işçi ve yoksul köylülüğe karşı uyguladığı politikalar Komuç'a karşı halkın yoğun tepki görmesine yol açar. Halk Komuç ve ona bağlı silahlı birliklere karşı direnişe geçmeye başlar. Bu sırada güçlenen Kızılordu da ilerlemektedir.

Sonu

Komuç, Ufa'da 8-23 Eylül 1918 tarihleri arasında yapılan Geçici Sibirya Hükûmeti Konferansına katılır. Çeşitli bölgelerden gelen 170 delegeyle temsil edilir. Komuç bu toplantı sürerken Kazan ve Simbirsk'de iktidarı Bolşeviklere kaybeder. Konferansın sonunda kısa ömürlü Tüm Rusya Geçici Hükûmeti ortaya çıkacaktır.[2]

Ancak Amiral Aleksandr Kolçak'ın darbesinden sonra diğer kurumlar gibi Komuç da Kasım 1918'de tasfiye edilir.

Değerlendirme

Beyaz Ordu bileşenleriyle arasında ortak tek bir yan Bolşevik karşıtlığı olduğu için bir süre bu kurumdaki SR siyasi hattına tahammül edilmiş daha sonra kurum tasfiye edilmiştir. Kurum iktidar olduğu dönemde halk için sahip çıkılacak hiçbir yenilik getirmemiş tersine Şubat Devrimi ile kazanılan çoğu hakkı gasp etmiştir. Bu yüzden halk desteği de olmayan kurum kolaylıkla tasfiye edilmiştir. Tasfiyede SR siyasi hattının da belirsizliğinin payı büyüktür. Viktor Chernov önderliğindeki SR'lar Bolşevik karşıtı olmalarına rağmen Beyaz Ordu içerisindeki monarşi yanlıları tarafından aşırı sol bulunarak desteklenmemiştir. SR'lar ise Kızılordu veya Beyaz Ordu arasındaki Rus İç Savaşında üçüncü bir taraf olmak isteseler de olamamışlar ve ortadan kaldırılmışlardır. Parti içerisinden ayrılan Sol SR'lar Ekim Devrimi sürecinde Bolşeviklerle ittifak yapsa da Brest Litovsk Antlaşmasının imzalanmasından sonra yollarını ayıracaklar ve Bolşeviklere karşı başarısız bir darbe girişiminde bulunacaklardır.

Kaynakça

  1. ^ Ronald Kowalski, The Russian Revolution 1917-1921, s.116
  2. ^ Evan Mawdsley, The Russian Civil War, Edinburgh 2008, Birlinn s.143-8

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ekim Devrimi</span> Sovyetler Birliğinin kurulmasının yolunu açan, Lenin ve diğer devrimcilerin önderliğinde gerçekleştirilen devrim

Ekim Devrimi, Bolşevik Devrimi, Rus Devrimi ya da Büyük Ekim Sosyalist Devrimi, ayrıca bilinen adı ile Ekim Ayaklanması, Rusya’da Jülyen takvimine göre 25 Ekim 1917’de, Petrograd’daki geçici hükûmetin devrilerek iktidarın Lenin önderliğindeki Bolşeviklere geçmesini sağlayan ve Sovyetler Birliği’nin kurulmasına yol açan olaydır.

<span class="mw-page-title-main">Menşevik</span> SSCB öncesi Rusyada bir siyasi grup

Menşevikler Rus Sosyal Demokrat İşçi Partisinin 1903 yılında yapılan 2. Konferansında Lenin ile Julius Martov arasında yaşanan fikir ayrılıkları sonucu partinin bölünmesi sonucu ortaya çıkan iki gruptan birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Rus İç Savaşı</span> 1917den 1922ye kadar süren bir iç savaş

Rus İç Savaşı, 1917 Ekim Devrimi'nden sonra 1918-1922 yılları arasında Bolşeviklerle muhalifleri arasında yaşanan savaştır. Savaş Beyaz Ordu birliklerinin 1918 baharında Beyaz Terör saldırılarıyla başladı. Ana muharebe Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'ne bağlı Bolşevik Kızıl Ordusuyla komünizm karşıtlarının Beyaz Ordusu arasında geçti. Ancak savaşa Beyaz Ordu'ya finansal destek ile silah ve asker yardımında bulunan ABD, İngiltere, Fransa, Polonya ve Japonya da müdahil oldu. 1921 yılında Bolşevikler Beyaz Terör'ü ve destekçilerini yenerek tüm ülkeye hâkim oldular. 1922 yılında da Sovyetler Birliği kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Kerenski</span> Rus siyasetçi

Aleksandr Fyodoroviç Kerenski, Rus siyasetçi. 1917 Şubat Devriminden sonra Rus hükûmetinin üyesi, Temmuz ayından itibaren de Geçici Hükûmetin Başbakanı. Sosyalist Devrimci Parti (SR) üyesi.

<span class="mw-page-title-main">Nisan tezleri</span>

Nisan Tezleri, 1917 Şubat Devrimi ile Rusya'daki Çarlık rejiminin devrilmesi üzerine sürgünde bulunduğu İsviçre’den, Mühürlü Tren ile Rusya’nın başkenti Petrograd’a gelen Bolşevik lider Lenin tarafından ilan edilen ve parti tarafından izlenmesi gereken siyasi hattı anlatan açıklamalar. Tezler daha çok Rusya’nın içinde bulunduğu durumu tahlil etmekte ve Bolşevikler tarafından yapılması gerekenleri sıralamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar</span> bir dizi askerî karışıklıklar

Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar, Ekim Devrimi'ni izleyen dönemde Sovyetler Birliği henüz resmen kurulmamışken SRlar, Sol SRlar, Menşevikler ve anarşistlerce iktidardaki Bolşeviklere yönelik planlanan ve yürütülen bir dizi ayaklanma eylemidir. Bu ayaklanmaların bazıları sürmekte olan Rus İç Savaşında Bolşevik iktidarına karşı oluşturulan Beyaz Orduyu desteklerken bazıları bağımsız hareketlerdir. Bu ayaklanmalar 1918 yılında başlayacak ve 1922 yılına kadar sürecektir. Bu ayaklanmalar sonucunda o döneme kadar diğer sol grupları da iktidara dahil etmek isteyen Bolşevikler bu çabaları bir kenara bırakarak ayaklanmaları askeri kuvvetle bastırma yoluna gitmiştir. Bazı çevreler tarafından gündeme getirilen sol ve devrimci partilerin koalisyon olarak iktidarı gerçekleşmeyecek Bolşevikler tek başlarına iktidarlarını sürdüreceklerdir.

<span class="mw-page-title-main">Sol SR</span>

Sol SR’lar, 1917 yılından itibaren Sosyalist Devrimci Partiden ayrılarak Bolşeviklerden yana tavır alan siyasi grup.

<span class="mw-page-title-main">Mariya Spiridonova</span>

Maria Aleksandrovna Spiridonova, Rus devrimci. Ekim Devrimi döneminde Sol SR'ların lideri konumundaydı.

<span class="mw-page-title-main">Viktor Çernov</span> Rus Politikacı

Viktor Mihailoviç Çernov Rus devrimci, SR partisinin kurucularından. Partinin teorik hattının oluşturulmasında önemli rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Kolçak</span>

Aleksandr Vasiliyeviç Kolçak, Rus deniz subayı, amiral, kutup araştırmacısı, Rusya İç Savaşı sırasında Bolşevik karşıtı Beyaz Ordu komutanı, 1918 yılında Rusya Beyaz Ordu Mareşalı Rus İç Savaşı sırasında gerçekleşen Beyaz Terör'ün en önemli komutanı.

<span class="mw-page-title-main">Tambov Ayaklanması</span> Rus İç Savaşı sırasındaki bir köylü isyanı

Tambov Ayaklanması veya Antonovşina, 1920-21 yıllarında Rus İç Savaşı sürerken Bolşeviklere karşı yapılan köylü ayaklanması. Ayaklanma Moskova’nın 450 km güneydoğusundaki Tambov ve Voronej oblastlarında çıkmıştır. Ayaklanmanın lideri konumundaki kişi Rus İmparatorluğu Çarlık Ordusunda subay olan ve Aziz George Nişanına sahip P.M. Tokmakov’dur. Sovyet tarihçiler ayaklanmayı yanlış olarak SR partisi üyesi Aleksandr Antonov’a bağlayarak Antonov İsyanı veya Antonovşina olarak adlandıracaklardır. Antonov ayaklanmanın liderlerinden ise de onunla beraber mücadele eden diğer liderler de mevcuttu.

<span class="mw-page-title-main">Fanya Kaplan</span>

Fanni veya Fanya Yefimovna Kaplan, Bolşevik lideri Vladimir Lenin'e suikast girişiminde bulunan bir Rus sosyalist devrimci suikastçı. Çeka tarafından 1918 yılında tutuklandı ve idam edildi.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Terör</span>

Kızıl Terör, Ekim Devrimi ile Beyaz Terör'ün başlamasıyla beraber SSCB istihbarat ve güvenlik teşkilatı Çeka tarafından başlatılan toplu tutuklama, yargısız infaz gibi eylemlerin tümü. Devrimci terör uygulamalarının bir türü olarak kabul edilir. Tüm Rus İç Savaşı dönemi (1918-1922) boyunca iç savaş koşulları ülkede hakim olsa da Kızıl Terör dönemi 2 Eylül 1918 tarihinde Yakov Sverdlov tarafından yapılan resmî açıklamayla başlamış, Ekim 1918’de sona ermiştir. Kızıl Terör deyimi ise Fransız Devrimi sırasında Robespierre iktidarının sona erdiği 28 Temmuz 1794 tarihinden önceki altı haftalık terör döneminden gelir.

<span class="mw-page-title-main">Vladimir Antonov-Ovseyenko</span>

Vladimir Aleksandroviç Antonov-Ovseyenko Bolşevik lider ve Sovyet diplomat.

<span class="mw-page-title-main">Barış Kararnamesi</span>

Barış Kararnamesi, Bolşevik lider Lenin tarafından yazılan ve Ekim Devrimi ile iktidarın alınmasından sonra 26 Ekim 1917 günü 2. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi tarafından onaylanan kararname. Kararname 9 Kasım 1917 [E.U. 27 Ekim 1917] tarihli ve 208 numaralı İzvestiya gazetesinde yayınlanmıştır. Karara göre Rusya I. Dünya Savaşından derhal çekilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Toprak Kararnamesi</span>

Toprak Kararnamesi, Bolşevik lider Lenin tarafından yazılan ve Ekim Devrimi ile iktidarın alınmasından sonra 26 Ekim 1917 günü 2. Tüm Rusya Sovyetleri Kongresi tarafından onaylanan kararname. Kararname 28 Ekim 1917 tarihli ve 209 numaralı İzvestiya gazetesinde yayınlanmıştır. Karara göre toprakta özel mülkiyet kaldırılıyor ve büyük topraklar topraksız ve yoksul köylülük arasında dağıtılıyordu. Bu kapsamda asillerin, büyük toprak sahiplerinin, manastırların ve kilislerin elindeki tüm topraklara el konur. Bu karar, VtsIK tarafından alınan 19 Şubat 1918 tarihli kararla geliştirilecek ve sonrasında 1924 Sovyet Anayasasında yer alacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Petrograd Sovyeti</span>

Petrograd Sovyeti veya tam adıyla Petrograd İşçi ve Asker Vekilleri Sovyeti, Sankt-Peterburg şehrinde 1917 Şubat Devrimi ile Çarlık Rusyasının dağılmasından sonra şehirde işçi ve cephedeki askerler tarafından kurulan temsil organı. Geçici Hükûmet ile sürekli rekabet hâlinde olmuş, Temmuz Günleri'nden sonra bastırılmış, Ekim Devrimi ile birlikte iktidar organı hâline gelmiştir.

Tüm Rusya Kurucu Meclisi, Rusya’da 1917 Ekim Devriminden sonra toplanan ve demokratik seçimlerle seçilmiş olan yasama organı. 5-6 Ocak 1918 günlerinde sadece 13 saat toplanabilmiştir. Sovyet iktidarını tanımayı reddettiği için Bolşevikler tarafından lağvedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Pavel Dıbenko</span>

Pavel Yefimoviç Dıbenko Rus devrimci ve Bolşevik bahriyeli. İlk Sovyet hükûmeti olan Sovnarkom'da yer almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sol SR Ayaklanması</span>

Sol SR ayaklanması, Ekim Devrimi ile Rus İmparatorluğunda iktidarı alan Bolşeviklere karşı 1918 yılı Temmuz ayında Sol SRlar tarafından başlatılan silahlı ayaklanmadır. 6 Temmuz 1918 günü başlatılan ayaklanmanın amacı Brest Litovsk Antlaşması ile barış yapılan Almanya İmparatorluğu ile savaşın yeniden başlatılmasıydı. Ayaklanma Rus İç Savaşı sırasında Bolşeviklere karşı sol ayaklanmaların en önemlilerindendir. Ayaklanma bastırılmış ve ülkede Sol SR faaliyetleri yasaklanmıştır ancak yıkıcı faaliyetlerin şiddetine rağmen yaptırımlar görece hafifletilmiş şekilde uygulanmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.