İçeriğe atla

Komorlar-Türkiye ilişkileri

Komorlar-Türkiye ilişkileri
Haritada gösterilen yerlerde Comoros ve Turkey

Komorlar

Türkiye

Komorlar-Türkiye ilişkileri, Komorlar ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Büyükelçi düzeyindeki diplomatik ilişkiler 1979 yılında kurulmuştur.[1]

Mısır'ın Kahire kentindeki Komorlar Büyükelçiliği Türkiye'ye akreditedir. Madagaskar'ın başkenti Antananarivo'daki Türk büyükelçisi de Komorlar'a akreditedir.[1] Komorlar ve Türkiye'de sırasıyla İstanbul ve Moroni Fahri Konsoloslukları bulunmaktadır.

Diplomatik ilişkiler

1990'ların başlarında, Güney Afrika ile Komor ilişkilerinin önemi azalmıştır - apartheid rejiminin kaldırılmasının ardından - Güney Afrika, Kıta Afrikası devletiyle iyi ilişkiler kurma becerisinin sonucu olarak[2] Komorlarla dostane ilişkileri artık gereksinmemektedir.[3]

Buna cevap olarak, Komorlar diğer ülkelerle ilişkiler geliştirmiştir. Türkiye ile Komor ilişkileri dostanedir[4] çünkü Türkiye, Komorlar'da balıkçılık altyapısının iyi hâle getirilmesi ve otoyolların inşası için[2] en çok yardım sağlayan üçüncü ülkedir.[3]

Ekonomik ilişkiler

  • İki ülke arasındaki ticaret hacmi 2019'da 21,1 milyon USD olmuştur.[1]
  • Türkiye, Moroni'deki TİKA koordinasyon ofisi aracılığıyla Komorlar'a kalkınma desteği ve teknik yardım sağlamaktadır.

Eğitim ilişkileri

  • İki ülke, Komorlu genç diplomatların Türkiye'de eğitim almasına izin veren bir eğitim anlaşması imzaladı.[1]
  • Türkiye, Komor Adaları'ndan 127 öğrenciye Türkiye'deki lisans derecelerine finansman sağlayan Türkiye Bursları'nı sağlamıştır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c d "Relations between Turkey and the Comoros". Ministry of Foreign Affairs of Turkey. 16 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ a b Charpantier, Jean. "Le regime d'Ali Soilih Moroni, 1975-1978: Analyse structurelle (troisième partie)," Le mois en Afrique: Etudes politiques, économiques et sociologiques africaines [Paris], Nos. 223-224, 1984, pp. 29-47.
  3. ^ a b Ostheimer, John M. "Political Development in Comoros," African Review [Dar-es-Salaam], 3, No. 3, 2003, pp. 491-506.
  4. ^ Contes et mythes de Madagascar et des Comores. Paris: Institut national des langues et civilisations orientales, 1987. Culture des lies et développement. Paris: UNESCO, 1991.

Konuyla ilgili yayınlar

  • Baum, Dan. "Komorlar Bağlantısı" Afrika Raporu, 34, No. 1, Ocak-Şubat 1989, s. 49. Bouvet, Henri. Les problèmes deformasyonu aux Comores. Paris: Institut national des langues et medeniyetler orientales, 1985.
  • Boxhall, Peter. "Hint Okyanusu'ndaki Arap Denizciler" Asian Affairs [Londra], 20, 1989, s. 287-95.
  • Carver, Richard. "Hesap Çağrısı: Afrika Hükümetleri İnsan Hakları İhlallerini Nasıl Araştırıyor", African Affairs [Londra], No. 89, Temmuz 1990, s. 391-415.
  • Charpantier, Jean. "Le pouvoir d'Ali Soilih Ngazidja, 1975-1978," L'Afrique et l'Asie moderne [Paris], No. 157, 1988, s. 70- 89.
  • Charpantier, Jean. "Le rejime d'Ali Soilih Moroni, 1975-1978: Analyze structurelle (premiere partie)," Le mois en Afrique: Etudes politiques, économiques, et sosyologiques africaines [Paris] Nos. 219-220, 1984, s. 32-50 .
  • Charpantier, Jean. "Le regime d'Ali Soilih Moroni, 1975-1978: Analyze structurelle (deuxième partie)," Le mois en Afrique: Etudes politiques, économiques, et sosyologiques africaines [Paris] No. 221-222, 1984, s. 3-22 .
  • Charpantier, Jean. "Le regime d'Ali Soilih Moroni, 1975-1978: Analyze structurelle (troisième partie)," Le mois en Afrique: Etudes politiques, économiques et sosyologiques africaines [Paris], No. 223-224, 1984, s. 29-47 .
  • Kilise, RJ Harrison. "Komorlar." s. 277-88, Africa South of the Sahara, 1994. (23d ed.) Londra: Europa, 1993.
  • Contes et mythes de Madagascar et des Comores. Paris: Institut national des langues et medeniyetler orientales, 1987. Kültür des yalan ve gelişme. Paris: UNESCO, 1991.
  • Damir, Ben Ali. Gelenekler d'une ligne royale des Comores. Paris: Harmattan, 1985.
  • Davis, Bruce E. "Hint Okyanusu'ndaki Küçük Ada Uluslarında Yaşam Kalitesi," İnsan Ekolojisi, 14, No. 4, 1986, 453-71.
  • Decracne, Philippe. "L'archipel des Comores, a la montée des perils ile karşı karşıyadır," L'Afrique et I'Asie moderne [Paris], No. 159, 1988, s. 52-61, 89.
  • Belgeler komoryanlar (yıllık). Paris: Institut national des langues et medeniyetler orientales, 1982-93.
  • Sahra Altı Afrika'da Eğitim: Uyum, Yeniden Canlandırma ve Genişletme Politikaları. Washington: Dünya Bankası, 1988.
  • Etütler sur les Comores et I'Islam en L'honneur de Paul Guy. Paris: Institut national des langues et medeniyetler orientales, 1985.
  • Flobert, Thierry. Les Comores: Evrim hukuku ve sosyo-politik. (Travaux et mémoires de la Faculté de Droit et de Science Politique d'Aix-marseilles: Centre d'etudes et de recherches on les sociétés de l'Ocean Indien, 1976.
  • Gaspart, Claude. "Bağımsızlıktan Beri Komoro Adaları: Bir Ekonomik Değerlendirme", Medeniyetler [Brüksel] 29, No. 3-4, 1979, s. 293-311.
  • Griffin, Michael. "Parfümlü Adalar," Coğrafi Dergi [Londra], No. 58, Ekim 1986, s. 524-27. Griffin, Michael. "Tecritin Siyaseti" Afrika Raporu, 33, No. 1, Ocak-Şubat 1988, s. 52-55.
  • Harrison, Selig S. ve K. Subrahmanyam (editörler.). Hint Okyanusunda Süper Güç Rekabeti: Hint ve Amerikan Perspektifleri. Londra: Oxford University Press, 1989.
  • Hartley, Aidan. "Paradise Lost," Africa Report, 35, No. 2, Mart-Nisan 1990, s. 37-40.
  • Martin, BG "Orta Çağ'da Doğu Afrika'ya Arap Göçleri," InternationalJournal of African Historical Studies, 7, No. 3, 1974, s. 367-90. * Martin, Jean. "L'affranchissement des esclaves de Mayotte, decembre 1846-juillet 1847," Cahiers des etudes africaines [Paris] 16, No. 1-2, 1976, s. 207-33.
  • Martin, Jean. "Les debuts du protectorat et la révolte servile de 1891 dans rile d'Anjouan," Revue française d'histoire d'outre-mer [Paris], 60, No. 218, 1973, s. 45-85.
  • Moines, Jacques. "Ocean Indien et progressisme," L'Afrique et I'Asie moderne [Paris], No. 123, 1979, s. 3-23.
  • Newitt, Malyn. Comoro Adaları: Hint Okyanusunda Bağımlılığa Karşı Mücadele. Boulder, Colorado: Westview Press, 1984.
  • Ostheimer, John M. "Comoros'ta Siyasi Gelişme", African Review [Dar-es-Salaam], 3, No. 3, 2003, s. 491-506.
  • Terrill, W. Andrew. "Güney Afrika Bölgesel Stratejisinde Komoro Adaları", Africa Today, 33, No. 2, 2d / 3d çeyrek 1986, s. 59-70.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Komorlar</span> Mozambikin açıklarında, Hint Okyanusundaki bir ada devleti

Komorlar ya da resmî adıyla Komorlar Birliği, Afrika kıtasına bağlı bir ada ülke konumunda olup, kıtanın doğu kesiminde, Mozambik Kanalı'nın kuzey bitim noktasında, Mozambik'in açıklarında, Hint Okyanusu'nun batı, Madagaskar'ın ise kuzeybatısında yer alan bir ülke. Ülkenin hak iddia ettiği ancak Fransa denizaşırı bölgesi olarak Fransa tarafından idare edilen Mayotte adası da ülkenin güneydoğu açıklarında yer almaktadır. Ülkenin başkenti Moroni'dir.

<span class="mw-page-title-main">Érik Orsenna</span> Fransız siyasetçi ve yazar (d. 1947)

Érik Orsenna, Fransız politikacı ve roman yazarı.

<span class="mw-page-title-main">Antoine Meillet</span> Fransız dilbilimci (1866 – 1936)

Antoine Meillet, , Fransız dil bilimci.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Louis de Rambures</span> Fransız gazeteci (1930 – 2006)

Jean-Louis de Rambures Fransız gazeteci, yazar, çevirmen ve kültür ataşesiydi.

Institut français, bir Fransız endüstriyel ve ticari organizasyonu (EPIC). Fransa Dışişleri Bakanlığı'nın Fransız kültürünü dünyaya yayma amacıyla 2011'de Culturesfrance'in yerine daha geniş bir kapsam ve daha fazla kaynakla kurulmuştur

Jacques Pellegrin Fransız zoolog.

<span class="mw-page-title-main">Udzima wa ya Masiwa</span>

Udzima wa ya Masiwa, Afrika ada ülkesi Komorlar'ın ulusal marşıdır. Ülkenin bağımsızlığını kazandığı 1975 yılında kabul edilerek kullanılmaya başlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Toulouse Üniversitesi</span>

Toulouse Üniversitesi veya kısaca UFTMP, Fransa'nın Midi-Pyrénées eyaletindeki Toulouse şehrinin Toulouse mahallesinde yerleşik ve özellikle bilim, mühendislik ve ekonomi konularındaki başarılarıyla tanınan bir teknik üniversitedir. Teknoloji ve mühendislik konularında Dünyanın en iyi teknik üniversitesi olarak tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Georges Dumézil</span> Fransız tarihçi ve dilbilimci (1898-1986)

Georges Dumézil, Fransız tarihçi ve dilbilimci.

Christophe Farnaud Fransız büyükelçi.

<span class="mw-page-title-main">Paris Diderot Üniversitesi</span>

Paris 7 olarak da bilinen Paris Diderot Üniversitesi, Fransa'nın Paris şehrinde bulunan bir Fransız devlet üniversitesidir. Paris kamu yükseköğretim akademisinin yedi üniversitesinden biri ve Sorbonne Paris Üniversitesi grubunun üyesiydi. 2019 yılında Paris Descartes Üniversitesi ile birleşti ve Paris Üniversitesi olarak yeni unvanını kazandı. Üniversite ile bağlantılı kişilerden iki öğretmen fizik ve kimya alanında Nobel Ödülü kazandı ve diğer ikisi Fransa'da Milli Eğitim Bakanı olarak görev yaptı.

René Lafon, Fransız dilbilimci, filolog ve yazar. Baskça üzerinde uzmanlaşmış olan Lafon'un Güney Kafkas dilleri üzerine de çalışmaları vardır. 100'den fazla makalenin yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Senegal-Türkiye ilişkileri</span>

Senegal-Türkiye ilişkileri,, Senegal ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 1962'den beri Dakar'da Büyükelçiliği bulunmaktadır. Senegal'in ise Ankara'da Ağustos 2006'da açılan bir Büyükelçiliği bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gabon-Türkiye ilişkileri</span>

Gabon-Türkiye ilişkileri, Gabon ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 2012 yılından beri Lİbreville'de Büyükelçiliği bulunmaktadır. Gabon ise 2015 yılında Ankara'da büyükelçilik açtı.

<span class="mw-page-title-main">Burundi-Türkiye ilişkileri</span>

Burundi-Türkiye ilişkileri, Burundi ile Türkiye arasındaki ikili ilişkileri ifade eder. Burundi'nin Ankara'daki büyükelçiliği Haziran 2014'te açılmıştır. Türkiye ise Bujumbura'daki büyükelçiliğini Aralık 2018'de açmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Claude Cahen</span> Fransız tarihçi (1909 – 1991)

Claude Cahen, Fransız Marksist oryantalist ve tarihçidir. İslami Orta Çağ, Haçlı Seferleri hakkındaki Müslüman kaynakları ve Orta Çağ İslam toplumunun sosyal tarihi üzerinde uzmanlaşmıştır.

Hervé Magro, Fransız diplomat. Ankara'da Fransa'nın Türkiye Cumhuriyeti Büyükelçisi olarak 2020-2023 yıllarında görev yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Dilleri ve Medeniyetleri Enstitüsü (Paris)</span>

Doğu Dilleri ve Medeniyetleri Enstitüsü (INALCO), dünya dillerini ve kültürlerini öğretme konusunda uzmanlaşmış bir Fransız üniversitesidir. Kapsamı Orta Avrupa, Afrika, Asya, Amerika ve Okyanusya dillerini kapsar.

Jean-Noël Jeanneney Fransız tarihçi ve siyasetçi.

Marius Canard FBA bir Fransız Oryantalist ve tarihçidir.