İçeriğe atla

Kohlear implant

Kohlear implant
Diğer adlarİşitsel İmplant, nöroprotez
UzmanlıkKulak Burun Boğaz
ICD-10-PKSZ96. 21

Kohlear implant (KI) orta veya ağır şiddette sensörinöral işitme kaybı olan insanlara sesi modifiye ederek iletmeye yarayan bir nöroprotezdir. KI işitmenin kulak fazının atlanarak elektronik olarak gerçekleşmesini ve iletinin direkt olarak akustik sinire aktarılmasını sağlar. KI takılmış bir insan iyi bir ses eğitimi aldıktan sonra bu cihaz ile gelen duyuları ses ve konuşma olarak algılar. Bu hastaların yaklaşık üçte biri işaret dili eğitimi alamadıkları için KI takılsa bile anlamlı bir dil algıları oluşmamaktadır.[1]

KI iki temel parçadan oluşmaktadır. Bu parçalardan biri kulağın hemen arkasına takılan harici bir cihazdır. Bazı genç erişkinlerde elbiselere de takılabilir. Bu parçada sesi algılayan bir mikrofon, sesi yorumlayan bir ses işlemcisi, batarya ve uyarının ciltten aktarılmasını sağlayan bir koile sahiptir. İkinci parça ise dışarıdaki parçadan uyarıyı algılamaya yarayan bir koil, elektronik bağlantı ve kohleayla bağlantı halinde olan elektrotlardan oluşur. Kohleaya gelen uyarı kohlear sinir ile beyne taşınır. Cerrahi işlem genel anestezi altında yapılır. Cerrahi riskler düşüktür fakat kulak çınlaması, fasiyal sinir paralizileri, baş dönmesi şikayetleri ortaya çıkabilir. 1970 ve 1980'lerden itibaren implantlar ile konuşma algılama işlemleri giderek geliştirilmiştir. Günümüzde iyi bir dudak okuma eğitimi sonrası hastaların çok ciddi oranlarda konuşma algılama yetenekleri geliştirdiği bilinmektedir.[1][2] Dil eğitimi almadan KI kullanılan hastalarda başarısız olma ihtimalleri % 30'a kadar çıkmaktadır.[2] KI takılan hastalarda işitmenin kalitesi ve işlemin başarı oranı implantın kohleaya yerleştirilme şekline, işitme kaybının sebebine ve süresine, kohlear sinirin durumuna ve hastanın algılama yeteneği gibi faktörlere de bağlıdır.[3][4][5]

Tarihçe

kohlear implant takılmış bir infant

André Djourno ve Charles Eyriès ilk kohlear implantı 1957'de icat etmiştir. Bu ilk modelde tek kanallı iletim mevcuttu. 2 yıl sonra kişisel ve profesyonel anlamda farklılıklar nedeniyle yollarını ayırmışlardır.[6] William F. House 1961'de kohlear implantı geliştiren bir diğer bilim adamıdır.[7] 1964'te ise Blair Simmons ve Robert J. White Stanford Üniversitesinde ilk kez bir hastaya tek kanallı kohlear implant yerleştirmişlerdir.[8] Takılan bu tek kanallı implantların zayıf noktaları mevcuttu. Bu ilk implantlar aynı anda kohleanın farklı noktalarını uyaramadıkları için konuşma esnasında oluşan farklı frekanslı seslerin algılanamamasına neden olmaktaydı.[9]NASA mühendislerinden Adam Kissiah mevcut KI'larda ne gibi modern geliştirmeler yapılabileceği ile ilgili 1970'in ortalarında çalışmalar yürütmüştür. Bu çalışmalarını NASA'da asıl işi olan elektronik devreler üzerine çalışırken gerçekleştirdi. 3 yıl boyunca öğlen yemek aralarını ve akşamlarını Kennedy Kütüphanesi'nde bu sistemin iç kulaktaki işlevini geliştirmek için harcadı. NASA Kissiah'a bu konuda bir patent sahibi olmasını bile sağlamıştır. Daha sonra Kissiah patent haklarını satmıştır.[10] Günümüzde kullanılan çok kanallı modern implantlar 2 grup tarafından geliştirilmiştir: Avusturalya'dan Graeme Clark ve Avusturya'dan Ingeborg Hochmair ve onun gelecekte eşi kocası olacak Erwin Hochmair tarafından geliştirilen bu cihazlardan ilki 1977'de implante edilirken Clark'ın geliştirdiği implant ise 1978'de bir hastaya implante edilmiştir.[11]

Parçalar

1: Mikrofon, 2: Ses işlemcisi, 3:Dış anten, 4:Mıknatıs

Kohlear implantlar işitme yolundaki dış iletimin çoğunun baypas edilmesini ve uyarının iç kulaktaki tüysü hücreleri uyarmasını sağlar:Bu uyarı iç kulaktaki kohleada bulunan tüysü hücrelerindeki tüylerin hareket etmesini sağlar. Bu hareketle tüysü hücrelerin içerisinde potasyum iyonu artar. Bu sayede oluşan uyarı koklear sinirde uyarı oluşumuna ve glutamat isimli nörotransmitterin salgılanmasını sağlar. Uyarı koklear sinir ile beyin sapına oradan da ses olarak algılanmasını sağlayan beyin bölgelerine gider. Sesin iç kulağa kadar olan mekanik iletimi yerine bu implant dışardan aldığı ses iletisini elektronik veriye dönüştürür ve bunu iç kulağa, kohleaya kadar iletir. Böylece kohleada oluşan sinyal değişiklikleri ile kohlar sinirde uyartı oluşturulur ve ses bilgisi beyine iletilir.[12][13][14]

Birçok implant çeşidi olsa da ortak parçalar mevcuttur:

Dış parçalar:

  • Dışarıdan sesi algılayan bir veya daha fazla mikrofon
  • Dışardan gelen sesler içerisinde konuşma sesini algılayan, işleyen ve bu sese öncelik veren bir ses işlemcisi
  • Oluşan elektronik ses verisini dışarıdaki parçadan cilt altındaki parçaya radyofrekans özellikleri ile ileten transmitter.

İç parçalar:

  • Algılayıcı ve güçlendirici dışarıdan ses işlemcisinden alınan veriyi, elektronik veriye dönüştürüp iletir.
  • Kohleya bir dizi yerleştirilmiş elektrotlar.

Cerrahi işlem

İmplantın yerleştirilmesi için MFRA denilen Fasiyal reses yaklaşımı ve mastodiektomi olarak isimlendirilen bir cerrahi işlem uygulanır.[14] Eğer hastanın anatomisi bu işlemi uygulamak için uygun değilse Suprameatal üçgen yaklaşımı uygulanabilir. 2016'da yapılan bir derlemede mevcut literatür çalışmalarının küçük olması, randomize olmaması, geriye dönük olması nedeniyle genelleme yapılması ve hangi işlemin daha güvenli olduğu ile ilgili bilgi vermesi açısından yeterli kanıt bulunamamıştır.[15] İşlem genel anestezi altında gerçekleştirilir. Riskler, mastoidit, orta kulak iltihabı, cihazın doğru konuma yerleştirilememsi ve tekrar cerrahi uygulanması, fasiyal sinire hasar verilmesi, chorda timpaniye zarar verilmesi ve yara yeri enfeksiyonundan oluşmaktadır. Minor komplikasyon oranı % 12, major komplikasyon oranı ie % 3 civarındadır; Major komplikasyonlar enfeksiyon, fasiyal paralizi ve cihaz hatalarıdır. Bakteriyel menenjit riski aşısız populasyonda 30 kat daha fazladır ve bu nedenle FDA tarafından bu hastalara işlem öncesinde menenjit açısın yapılmasını önermektedir. Geçici fasiyal paralizi görülme oranı % 1 civarındadır. Hastaların yaklaşık % 2.5-6'sında cihaz hatalarına bağlı tekrar cerrahi işlem gerekmektedir. Hasataların yaklaşıl üçte birinde baş dönmesi, dengesizlik, vestibüler yetmezlik gibi bulgular izlenir ve 1 haftadan uzun sürebilir. 70 yaş altı hastalarda bu şikayetler düzelme eğiliminde iken 70 yaş üstünde sıklıkla kalıcı olmaktadır.[14] Geçmişte bu cerrahi işlemler her iki kulakta işitme kaybı olanlara uygulandı. 2014'te sonradan meydana gelen (kazanılmış) tek kulakta işitme kaybı olan ve konuşmayı daha önceden öğrenmiş küçük bir grup hastada deneysel çalışmalar yapılmış iken doğuştan tek kulağı sağır olan ve konuşma yeteneği olmayan hastalarda böyle bir çalışma mevcut değildir.[16]

Etkinlik

2011'de AHRQ derlemesi, KI'ların iki taraflı işitme kaybı olan hastalarda etkinliğinin değerlendirilmesi ile ilgili yapılan çalışmada, bu hastalarda özellikle sesli ortamlarda konuşmanın algılanmasının, tek taraflı implantı olan hastalara göre konuşma algısını iyi derecede arttırdığına yönelik zayıf/orta seviye kanıt düzeyine sahip bir çalışmadır. Ayrıca bu çalışmada sessiz ve sakin ortamlarda bu implantın yaşam kalitesini arttırdığına veya konuşma algısını geliştirdiğine yönelik bir kanıt bulunamamıştır. Kanıt düzeyi iyi bir çalışmada her iki kulağa aynı anda implant konulan hastalar ile bu işlemin aralıklı olarak yapılmasının sonuçları karşılaştırılmış ve aralıklı yapılan işlemde ikinci işlemin konuşma algısını arttırma veya kötüleştirme üzerine bir etkisinin olmadığı gösterilmiştir.[17] 2010 ve 2012'de yapılan çalışmalarda implantın erken yerleştirilmesi ile konuşulan dil algısının daha iyi geliştiği görülmüştür. KI'ların konuşma algısını arttırdığına yönelik çalışmalar mevcut olsa da işlemin etkinliğinin kesin olarak değerlendirilmesi mevcut hasta popülasyonu nedeniyle kesin olarak değerlendirilememektedir.[18][19][20] 2015'te iki taraflı işitme kaybı ve kulak çınlaması olan hastalarda yapılan bir çalışmada kanıt düzeyi düşük ve sonuçlar farklı olsa da KI takılan hastalarda ortalama kulak çınlamasının düzelme oranı % 8-15 olarak bulunmuştur. Hastalarda % 0-36 arasında bir grupta değişim izlenmemiş, % 0-25 ise şikayetler artmıştır. Daha önceden kulak çınlaması olmayan hastaların % 0-10 arasında bir oranda kulak çınlaması ortaya çıkmıştır.(22) 2015'te bir derlemede ise işitsel nöropati spektrum hastalığı olan hastalarda KI uygulanmasının faydaları araştırılmış olsa da bu grubun çok heterojen olmasından dolayı anlamlı veri elde edilememiştir.[21] 2016 yılındaki bir çalışmada implantın yerleştirilme yaşının, cerrahi sonrası algı yeteneklerinin artması ile doğrudan ilişkili olduğu gösterilmiş. 65 yaşından sonra yerleştirilen implantlarda bu hastaların sessiz ve gürültülü ortamda algılama yeteneklerinin daha erken yerleştirilen hastalara göre anlamlı bir şekilde daha kötü olduğu görülmüş. Ayrıca işitme kaybının süresinin uzunluğunun da cerrahi sonrası başarıyı azalttığı bilinmektedir. Fakat bu çalışma 65 yaş üstü ve 30 yıldan fazladır işitme kaybı olan hastalarda anlamı fark göstermemiştir.[22] Genel olarak bu işemin faydası hastanın motivasyon seviyesine, beklenti düzeyine, konuşmaya maruz kaldığı süreye ve işitsel görsel iletişim ile ilgili verilen eğitimlere katılma düzeyine göre farklılık gösterebilir. 2016 yılında yapılan ve tek taraflı işitme kaybı olan hastalar üzerine yapılan çalışmaların incelendiği bir derlemede mevcut yapılmış çalışmaların randomize ve kör olmadığı, sadece bir çalışmada kontrol grubu olduğu gösterilmiş. Tekrar kullanılan olgular devre dışı bırakıldıktan sonra araştırmacılar tek taraflı işitme kaybı olan ve KI yerleştirilen 137 hasta tespit etmişler.[23] Her ne kadar verinin güvenilirliği zayıf olsa da konuşmayı öğrendikten sonra tek taraflı işitme kaybı olup KI yerleştirilen hastalarda sesin konumumun algılanmasının daha iyi olduğu bulunmuş.[23] Ayrıca konuşma algısının arttığı ve kulak çınlamasının da azaldığı bulunmuş.[23]

Toplum ve kültür

Kullanım Ekim 2010 yılında yaklaşık 180.000 hastaya KI takıldığı bildirilmiştir. Aralık 2012 yılında ise bu rakam 324.000'e çıkmıştır.[24] ABD'de takılan implantların yaklaşım 58.0000'i erişkinlere, 38.000'i çocuklara takılmıştır.[13] İngiltere Ear Foundation'ın 2016 yılında açıkladığı rakamlara göre takılan KI sayısı 600.000 civarındadır.[25]

Maliyet

2017'de ABD'de KI ameliyatının maliyeti 100.000 $ civarındaydı.[25] Tamamı veya tamamına yakını sağlık sigortaları tarafından karşılanabilmektedir. İngiltere'de NHS, Avusturalya'da Medicare, İrlanda'da Halk Sağlığı Departmanı, İspanya ve İsrail'de Social Seguridad, Yeni Zelanda'da (sağırlığın sebebine bağlı olarak) maliyetlerin tamamı karşılanmaktadır. Johns Hopkins Üniversitesinde yapılan bir araştırmada 3 yaşında KI takılan hastaların, takılmadığı durumlarda alması gereken özel önlemler ve kullanması gereken özel ekipmanlardan dolayı yıllık yaklaşık 30.000 - 50.000 $ civarında kar elde edilebildiği raporlanmıştır.

Üreticiler

2013 yılında ABD'de ruhsatlandırılmış üç şirket mevcuttur. Bunlar Avustralya'dan Cochlear Limited, Sonova'nın bir departmanı olan Advanced Bionics ve AvusturyaAvusturya'dan MED-EL şirketleridir. Avrupa, Asya, Afrika, Güney Amerika, Kanada'da ise ek olarak Fransız şirketi olan Demant'ın bir alt departmanı olan Neurelec tarafından üretilen KI'lar kullanılmaktadır. Dünyanın farklı yerlerinde Çin üretimi olan Nuroton marka implantlar da kullanılmaktadır. Bu implantaların birbirine üstünlüğü olup olmadığı ile ilgili bir konsensus yoktur.

Cochlear Nucleus 7

Eleştiri ve tartışmalar

Doğuştan sağır olanlarda KI'ların genç yaşta takılmasının çok daha faydalı olduğuna inanılmaktadır.[26] Sağır olan hastalarda işaret dilini iyi kullananların akademik anlamda daha başarılı olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle uzmanlar bu hastalarda işaret dilinin de mutlaka öğretilmesi gerektiğini savunmaktadır.[3] KI'lı hastaların ağız yoluyla yapılan standart eğitimden daha çok faydalanabildiği bilinmektedir.[27] KI'lar gelişen dünyada işaret dilinin geliştirilme hızının azaltmaktadır.[28] Bazı işitme engelli aktivistler geniş manada KI kullanımını Kültürel soykırım olarak nitelendirmektedir.[29] KI işlemlerin artmasına bağlı olarak bazı işitme engellilerin destekçileri ve avukatları bu işlemle birlikte işaret dilinin de mutlaka öğretilmesi ile ilgili girişimlerde bulunmuşlardır. Bazı okullar eğitim programlarına KI'lı hastalarda işaret dili eğitimlerini de entegre etmişlerdir.[30]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b Clark, Clark (Nisan 2015). "The multi-channel cochlear implant: multi-disciplinary development of electrical stimulation of the cochlea and the resulting clinical benefit". Hearing research. Cilt 322. ss. 4-13. doi:10.1016/j.heares.2014.08.002. PMID 25159273. 
  2. ^ a b Shannon, Shannon (Şubat 2012). "Advances in auditory prostheses". Current opinion in neurology. 25 (1). ss. 61-6. doi:10.1097/WCO.0b013e32834ef878. PMID 22157109. 
  3. ^ a b Blamey, Blamey (2013). "Factors affecting auditory performance of postlinguistically deaf adults using cochlear implants: an update with 2251 patients". Audiology & neuro-otology. 18 (1). ss. 36-47. doi:10.1159/000343189. PMID 23095305. 
  4. ^ Başkent, D.; Gaudrain, E.; Tamati, T.N.; Wagner, A. (2016). Perception and psychoacoustics of speech in cochlear implant users, in Scientific Foundations of Audiology: Perspectives from Physics, Biology, Modeling, and Medicine, Eds. A.T. Cacace, E. de Kleine, A.G. Holt, and P. van Dijk. San Diego, CA, USA: Plural Publishing, Inc. pp. 285–319.
  5. ^ Pisoni, Pisoni (Aralık 2017). "Three challenges for future research on cochlear implants". World journal of otorhinolaryngology - head and neck surgery. 3 (4). ss. 240-254. doi:10.1016/j.wjorl.2017.12.010. PMID 29780970. 
  6. ^ Svirsky, Svirsky (Ağustos 2017). "Cochlear implants and electronic hearing". Physics Today. 70 (8). ss. 52-58. doi:10.1063/PT.3.3661. 
  7. ^ Martin, Douglas (15 Aralık 2012). "Dr. William F. House, Inventor of Pioneering Ear-Implant Device, Dies at 89". The New York Times. 16 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2020. 
  8. ^ Mudry, Mudry (Mayıs 2013). "The early history of the cochlear implant: a retrospective". JAMA otolaryngology-- head & neck surgery. 139 (5). ss. 446-53. doi:10.1001/jamaoto.2013.293. PMID 23681026. 
  9. ^ Clark, Clark (2009). "The multi-channel cochlear implant: past, present and future perspectives". Cochlear implants international. Cilt 10 Suppl 1. ss. 2-13. doi:10.1179/cim.2009.10.Supplement-1.2. PMID 19127562. 
  10. ^ Hall, Loura (15 Eylül 2016). "Technology Transfer". NASA. U.S. Government Printing. 18 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2020. 
  11. ^ Foundation, Lasker. "Modern cochlear implant". The Lasker Foundation (İngilizce). The Lasker Foundation. 25 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020. 
  12. ^ Roche, Roche (Aralık 2015). "On the Horizon: Cochlear Implant Technology". Otolaryngologic clinics of North America. 48 (6). ss. 1097-116. doi:10.1016/j.otc.2015.07.009. PMID 26443490. 
  13. ^ a b "Cochlear Implants". NIDCD (İngilizce). 18 Ağustos 2015. 23 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2020. 
  14. ^ a b c Yawn, Yawn (2015). "Cochlear implantation: a biomechanical prosthesis for hearing loss". F1000prime reports. Cilt 7. s. 45. doi:10.12703/P7-45. PMID 26097718. 
  15. ^ Bruijnzeel, Bruijnzeel (Nisan 2016). "Systematic Review on Surgical Outcomes and Hearing Preservation for Cochlear Implantation in Children and Adults". Otolaryngology--head and neck surgery : official journal of American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery. 154 (4). ss. 586-96. doi:10.1177/0194599815627146. PMID 26884363. 
  16. ^ Tokita, Tokita (Ekim 2014). "Cochlear implantation and single-sided deafness". Current opinion in otolaryngology & head and neck surgery. 22 (5). ss. 353-8. doi:10.1097/MOO.0000000000000080. PMID 25050566. 
  17. ^ Gowri, Raman (17 Haziran 2011). "Effectiveness of Cochlear Implants in Adults With Sensorineural Hearing Loss [Internet]". Technology Assessment Report. PMID 25927131. 
  18. ^ Kral, Kral (7 Ekim 2010). "Profound deafness in childhood". The New England journal of medicine. 363 (15). ss. 1438-50. doi:10.1056/NEJMra0911225. PMID 20925546. 
  19. ^ Niparko, Niparko (21 Nisan 2010). "Spoken language development in children following cochlear implantation". JAMA. 303 (15). ss. 1498-506. doi:10.1001/jama.2010.451. PMID 20407059. 
  20. ^ Ganek, Ganek (Şubat 2012). "Language outcomes after cochlear implantation". Otolaryngologic clinics of North America. 45 (1). ss. 173-85. doi:10.1016/j.otc.2011.08.024. PMID 22115689. 
  21. ^ Harrison, Harrison (Aralık 2015). "Auditory neuropathy spectrum disorder (ANSD) and cochlear implantation". International journal of pediatric otorhinolaryngology. 79 (12). ss. 1980-7. doi:10.1016/j.ijporl.2015.10.006. PMID 26545793. 
  22. ^ Beyea, Beyea (Ekim 2016). "Cochlear Implants in Adults: Effects of Age and Duration of Deafness on Speech Recognition". Otology & neurotology : official publication of the American Otological Society, American Neurotology Society [and] European Academy of Otology and Neurotology. 37 (9). ss. 1238-45. doi:10.1097/MAO.0000000000001162. PMID 27466894. 
  23. ^ a b c Cabral Junior, Cabral Junior (Ocak 2016). "Cochlear Implantation and Single-sided Deafness: A Systematic Review of the Literature". International archives of otorhinolaryngology. 20 (1). ss. 69-75. doi:10.1055/s-0035-1559586. PMID 26722349. 
  24. ^ "NIH Research Portfolio Online Reporting Tools (RePORT)". report.nih.gov. 22 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2018. 
  25. ^ a b "Hear Together,Cochlear Implant Information Sheet". www.heartogether.org.uk. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2020. 
  26. ^ "UCI Research with Cochlear Implants No Longer Falling on Deaf Ears". New University. 17 Kasım 2009. 3 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2020. 
  27. ^ Ringo, Allegra (9 Ağustos 2013). "Understanding Deafness: Not Everyone Wants to Be 'Fixed'". The Atlantic. 11 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2020. 
  28. ^ Johnston, Johnston (2003). "W(h)ither the deaf community? Population, genetics, and the future of Australian sign language". American annals of the deaf. 148 (5). ss. 358-75. doi:10.1353/aad.2004.0004. PMID 15132016. 
  29. ^ Lucker, Elizabeth. Damned for their difference : the cultural construction of deaf people as "disabled" : a sociological history. Gallaudet. ISBN 9781563681165. 
  30. ^ "Science Gave My Son the Gift of Sound". Time (İngilizce). 26 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2020. 

Dış bağlantılar

Sınıflandırma


İlgili Araştırma Makaleleri

Agnozi, duyusal bilgiyi işleme yetersizliğidir. Genellikle özel bir duyu ya da hafıza kaybının olmadığı durumlarda nesneleri, kişileri, sesleri, şekilleri, kokuları tanıma yeteneğinin kaybıdır.

Ménière hastalığı, iç kulak sıvılarının mikrobiyotik oluşumlar ile aşırı miktarda artması veya aşırı miktarda azalması durumunda hastaya denge kaybı ve işitme güçlüğü yaşattıran bir hastalıktır.

Kulak çınlaması (Tinnitus), dış bir ses kaynağı olmaksızın duyulan çeşitli ses türleridir. Neredeyse herkes tamamen sessiz bir ortamda hafif "normal kulak çınlaması" yaşar; ancak bu durum yalnızca rahatsız edici, normal işitmeyi bozucu veya başka sağlık sorunlarıyla ilişkili olduğunda önem arz eder. Kulak çınlaması terimi Latince tinnire, yani "çınlamak" fiilinden türemiştir. Bazı bireylerde, bu durum konsantrasyonu bozar ve kaygı ile depresyon ile ilişkilendirilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Odyoloji</span> sağlık alanında bir bilim dalı

Odyoloji terimi Latince işitme anlamına gelen “audire” ve tanımlama anlamına gelen Yunanca son ek olan “logos” kelimesinden türemiştir. Odyoloji, işitme ve denge bozukluklarının araştırıldığı bir bilim dalıdır. Üniversitelerin sağlık bilimleri fakültesi bünyesinde lisans eğitimini başarıyla tamamlayanlar "Odyolog" ünvanı almaya hak kazanarak sağlık profesyoneli olur.

İşitme kaybı veya işitme yetersizliği, sesleri algılama yetisindeki tam ya da kısmî bir azalmayı ifade eder. Birçok biyolojik ve çevresel etmene bağlı olarak gelişen duyma kaybı, ses algılama yetisine sahip bütün canlılarda ortaya çıkabilir.

<span class="mw-page-title-main">Serebral arteriovenöz malformasyon</span>

Serebral arteriovenöz malformasyon, beyindeki atardamarlar ve toplardamarlar arasında oluşan anormal bağlantılardır.

Yapay organ işlevini yitirmiş veya yitirmekte olan ve genellikle hayati önem taşıyan organların yerine bu organların işlevlerinin bir kısmını ya da tamamını geri kazandırmak amacıyla tasarlanan mekanik malzemelerden veya doku mühendisliği yoluyla üretilen organdır. Hayati organlardan herhangi birinin yetmezliği bu organının işlevlerinin restore edilmediği durumlarda hastanın ölümüne yol açar. Organ nakli ya başka bir insandan ya da insan yapımı yapay organla sağlanır. Hayati organlar oldukça karmaşık yapıya sahiptirler ve işlevlerinin yapay malzemeler tarafından taklit edilmesi zordur. Bu yüzden bütün yapay organlar işlevsellik bakkımından çeşitli ödünler verilerek tasarlanırlar. Diğer organların da, duyu organları vs., onarımı ya da yapay organ vasıtasıyla nakli yapılmaktadır. Son 30 yıldır yapay organlar insan vücudunun yaklaşık 40 farklı kısmına rutin olarak nakil edilmektedir.

İşitsel seçici dikkat ya da seçici duyma, sinir sistemimizin bir parçası olan işitme sistemimizi ilgilendiren bir tür seçici algıdır. Seçici duyma insanların dikkatlerini belirli bir kaynaktan gelen sese veya konuşulan kelimelere odaklaması eylemidir. Çevremizden gelen pek çok gürültü ve sesin İşitme sistemitarafından duyulmasına rağmen, bunların sadece belirli bir kısmı beynimiz tarafından işlenir. Çoğu zaman, işitsel algı insanların duymakta en çok ilgilendikleri uyarıcılara yönelir. Krans, Isbell, Giuliano ve Neville tarafından 2013 yılında yayınlanan makaleye göre, seçici işitsel algı aynı zamanda gelen iki uyarıcıdan birini alındılarken diğerini göz ardı etme yeteneği olarak tanımlanabilir. Buna örnek olarak gürültülü bir sınıf ortamında, öğretmenine odaklanıp sınıf arkadaşlarından gelen sesleri göz ardı eden bir öğrenciyi verebiliriz. Bu bir "dar boğaz" örneğidir. Bu demektir ki aynı zamanda gelen verinin tamamı beynimiz tarafından işlenemez ancak duyusal verinin bir kısmı bu dar boğazı geçip işlenebilir. Fakat seçici duyma fizyolojik bir hastalık olarak algılanmamalıdır. Fizyolojik bir hastalık olmaktan öte, insanların çevreden gelen gürültü ve sesleri bloke etme yetenekleridir. Yıllardır, işitsel dikkatin seçiciliği üzerine yapılan araştırmalar artarak devam etmektedir.

Corti organı, memelilerde kokleada yer alan, işitme için almaç görevi gören organ. Çeşitli epitel hücrelerden oluşan şerit şeklindeki bu organ, ses sinyallerinin sinirlerde aksiyon potansiyeline dönüştürülmesini sağlar. Bu dönüştürme (transdüksiyon) süreci, iç kulaktaki yapıların titreyip kokleadaki sıvının yer değiştirmesine yol açmasıyla başlar. Bu Corti organındaki tüy hücrelerini hareket ettirip bu hücrelerde elektrokimyasal sinyal üretimine neden olur.

<span class="mw-page-title-main">Üzengi kemiği</span>

Üzengi insanların ve diğer memelilerin orta kulağında, ses titreşimlerinin iç kulağa iletilmesinde rol oynayan bir kemiktir. Üzengi şeklindeki küçük kemik sesi oval pencereye iletir. Üzengi, insan vücudundaki en küçük ve en hafif kemiktir ve üzengi ile benzerliğinden dolayı Latincede de üzengi manasına gelen "stapes" ismi kullanılmaktadır. Üzengi kemiğinin sesle beraber hareket edip etmemesi incelenerek, işitme kaybı ve çeşitli hastalıklar tespit edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Kulak burun boğaz</span> Tıbbi uzmanlık

Kulak burun boğaz (KBB) olarak da adlandırılan Otorinolarengoloji veya Otolarengoloji, kulak, burun, boğaz ve baş ve boyundaki alakadar diğer yapılar ile ilgilenen cerrahi bir tıp branşıdır. Bu alanda uzmanlaşmış doktorlara otorinolarengolojist, kulak burun boğaz uzmanları, KBB doktorları, KBB cerrahları veya baş boyun cerrahları denir. Uzmanlar kulak, burun, boğaz ve kafatasının tabanında görülen hastalıklar ile kafa ve boyundaki kanser ve iyi huylu tümörlerin cerrahi tedavisini gerçekleştirir.

<span class="mw-page-title-main">Vestibülokoklear sinir</span> kraniyal sinirler

Vestibülokohlear sinir sekizinci kranial sinir olarak bilinir ve iç kulaktan aldığı işitme ve denge ile ilgili bilgileri beyine aktarır.

Dikotik (ikili) dinleme, seçici dikkati ve işitme(duyma) sistemi içinde beyin fonksiyonunun lateralizasyonunu araştırmak için yaygın olarak kullanılan psikolojik bir testtir. Dikotik (ikili) dinleme testi bilişsel psikoloji ve sinirbilim alanlarında kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Mastoidit</span> Orta kulak hastalığı

Mastoidit kafatası tabanında bulunan, temrporal kemiğin bir parçası olan ve içierisinde hava hücreleri olan mastoid parçanın enfeksiyonu olarak tanımlanır. Enfeksyon mastoid boşluktaki hava hücreleri içerisindeki mukozal yüzeyin infalamasyonudur. Mastoid parça içerisindeki hava hücreleri kulakla bağlantı halindedir. Mastoidit sıklıkla yeterli tedavi edilmemiş akut Orta kulak iltihabı sonucunda gelişir ve eskiden çocukluk çağında ölüm sebeplerinin önemli bir kısmından sorumluydu. Günümüzde gelişmiş antibiyotikler nedeniyle gelişmiş ülkelerde bu hastalıklar daha çok medikal tedavi ile takip edilemkte, cerrahiye nadiren ihtiyaç duyulamktadır. Antibiyotik reçete edilme oranlarında azalma olması günümüzde orta kulak iltihabı artışına sebep olmamıştır. Bunun bir nedeninin çocukluk çağı aşılarından olan Hemofilus ve Streptokok aşıları olduğu düşünülmektedir.Tedavi edilmemiş enfeksiyonlar komşu kemik yapılara ve kafa içi alana yayılarak ciddi komplikasyonlara sebep olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Anterior inferior serebellar arter</span> beyinciği besleyen damarlardan biri

Anterior inferior serebellar arter (AICA) beyinciği besleyen 3 atardamardan biridir. Baziller arterin beyin sapı ile pons bileşkesi hizasında her iki taraftan çıkar. Seyri değişiklik göstermekle birlikte beyinciğin üst alt kısmına doğru dallar verir ve burada vertebral arterin dalı olan posterior inferior serebellar arter (PICA) ile anastomoz yapar. İnsanların çoğunda Labirintin arter AICA'nın dalı olsa da baziler arterden de çıkabilir. AICA'nın beslediği alanlar PICA'nın baskınlığına göre değişebilir. Sıklıkla beslediği alanlar beyincik ön-alt kısmı, flokkulus, orta serebellar pedinkül ce ponsun alt-dış kısmını besler.

Omurga implantları, kronik dejeneratif disk hastalığı, skolyoz veya travmatik kırığı olan hastaları tedavi etmek için kullanılabilir. Bu ise, omurga implantlarının insan bedeninde omurga ile ilgili yaşanan rahatsızlıklarda iyileşme sürecine büyük bir katkı sağlayabileceği anlamına gelir.

<span class="mw-page-title-main">Odyolog</span> İşitme ve denge bozuklukları konusunda uzmanlaşmış sağlık profesyonelleridir

Odyolog, her yaştan birey için işitme, denge ve diğer işitsel bozukluklarının önlenmesi, teşhis edilmesi, tedavi ve rehabilite edilmesinde hasta odaklı bakım sağlayan sağlık uzmanıdır. Odyoloji bilim ve sağlık alanının uygulama yetkisi ‘’odyolog’’ olarak isimlendirilen meslek elemanı tarafından temsil edilmektedir. ‘Odyolog’ luk 2011 yılı itibarıyla Türkiye Cumhuriyeti devleti tarafından meslek tanımı yapılan ve resmen tanınan bir meslektir.

<span class="mw-page-title-main">Retina implantı</span>

Retina implantı, Retina dejenerasyonu nedeniyle kör olan hastalara görme restorasyonu için retina protezleri, dünya çapında bir dizi özel şirket ve araştırma kurumu tarafından geliştirilmektedir. Sistem, retinitis pigmentosa (RP) veya yaşa bağlı maküler dejenerasyon (AMD) gibi retina hastalıkları nedeniyle fotoreseptörlerini kaybeden kişilere faydalı görüşü kısmen geri kazandırmak içindir. Şu anda klinik deneylerde üç tip retina implantı bulunmaktadır: epiretinal, subretinal ve suprakoroidal. Retina implantları, hayatta kalan retina nöronlarını elektriksel olarak uyararak retinaya görsel bilgi sağlar. Şimdiye kadar, ortaya çıkarılan algılar oldukça düşük çözünürlüğe sahipti ve ışığın algılanması ve basit nesnelerin tanınması için uygun olabilir.

Kök kanal tedavisi

Kanal tedavisi, endodonti'de enfeksiyonun ortadan kaldırılması ve dekontamine edilmiş dişin gelecekteki mikrobiyal istiladan korunması ile sonuçlanması amaçlanan, enfekte diş pulpası için uygulanan bir tedavidir. Kök kanalları ve bunlarla ilişkili pulpa odası, sinir dokusu, kan damarları ve diğer hücresel varlıkların doğal olarak yaşadığı bir diş içindeki fiziksel oyuklardır. Bu öğeler birlikte diş pulpasını oluşturur.

Albinizm-siyah saç teli-hücre göç bozukluğu, bir bireyin fiziksel görünümünü ve fizyolojisini etkileyen durumları tanımlayan terim ve kavramların kısaltmasıdır: (1) A – albinizm, (2) B – siyah saç teli, (3) C – bağırsak nörositlerinin hücre göç bozukluğu ve (4) D – sinirsel tip işitme kaybı. Bu sendrom, endotelin B reseptör geni (EDNRB) mutasyonundan kaynaklanır.