Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
Japonlar, Japon Takımadalarına ve %98,5'ini oluşturdukları Japonya'ya özgü bir etnik gruptur.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Afrika'da 145 Dünya Mirası belirlemiştir. Bu sit alanları 35 ülkede yer almaktadır.
Bu liste, Arap Devletlerindeki Dünya Mirasları Listesidir. Listedeki sitelerin bazılar coğrafi olarak Asya'da, bazıları ise Afrika'da yer almaktadır.
Japonya imparatoru, Japonya İmparatorluk Ailesi'nin başı ve Japonya'nın sembolik hükümdarıdır. İmparator, Japonya Anayasası'na göre "ülkenin ve halkın birliğinin sembolü" olup aynı zamanda tarihsel olarak Şinto dininin de en yüksek otoritesidir.
Ryukyu Krallığı, 15 ve 19. yüzyıl arasında Ryukyu Adaları'nda yer alan bir krallık idi. Krallık küçük topraklarına rağmen Orta Çağ'da Doğu ve Güneydoğu Asya'daki deniz ticaret ağlarının merkezi rolünü oynadı.
Yamato dönemi, Japonya tarihinde MS 250-710 yılları arasında imparatorluk sarayının yönetildiği Yamato vilayetinden almaktadır.
Jōmon dönemi, Japonya prehistroyasında MÖ 14,000-300 yıllarını kapsayan dönemdir. Jōmon döneminde Japonya önemli derecede sedentizm ve kültürel karmaşıklığın bulunduğu bir avcı-toplayıcı kültürü idi. Yine bu dönem kemik, taş, kabuk ve boynuzdan yapılan aletler ve mücevherler, çanak çömlek heykelcikler ve gemiler ile lake ahşap bakımından zengin bir dönemdi.
İmparator Sujin, Japonya'nın geleneksel veraset düzenine göre 10. imparatorudur.
İmparator Nintoku, Japonya'nın geleneksel veraset düzenine göre 16. imparatorudur. İmparatorun yaşamı ve saltanatı hakkında fazla bilgi bulunmamasına karşın saltanatının MS 313'ten 399 yılında ölümüne kadar sürdüğü düşünülmektedir.
Antik Kyoto'nun Tarihî Anıtları, Japonya'nın Kyoto, Uji ve Ōtsu şehirlerinde yer alan 17 tarihi yapıyı kapsayan bir UNESCO Dünya Mirası Alanı'dır. Bu yapılardan 13'ü Budist tapınağı, üçü Şinto tapınağı ve biri kaledir.
Kōfuku-ji, Japonya'nın Nara kentinde bulunan bir Budist tapınağıdır. Tapınak, Hossō ekolünün ulusal karargahıdır ve UNESCO Dünya Mirası listesine dahil olan Antik Nara'nın Tarihî Anıtları'ndan biridir.
Edo Kalesi, 1457 yılında Edo'da inşa edilen bir düz arazi kalesiydi. Kale, Tokugawa Ieyasu'nun Tokugawa şogunluğunu kurduğu yer olup şogunun ikametgâhı ve ayrıca Edo döneminde Japonya'nın askeri başkentiydi. Meiji Restorasyonu'nun ardından Tokyo İmparatorluk Sarayı haline geldi.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Ryukyu Krallığı'nın Gusuku Alanları ve İlgili Varlıkları, tümü Okinawa Prefektörlüğü, Japonya'da bulunan dokuz alandan oluşan UNESCO Dünya Mirası listesindeki bir UNESCO Dünya Mirası alanıdır. Miras alanları arasında iki utaki, Tamaudun mozolesi, bir bahçe ve dört tanesi yıkılmış ve bir tanesi yeniden inşa edilmiş olan beş gusuku kalesi bulunmaktadır. Alanlar, Japon ve Çin etkisinin benzersiz karışımı olduğu ve komşu devletler arasında önemli ekonomik ve kültürel birleşim haline getiren Ryūkyū Krallığı kültürünün en iyi temsil edilen örnekleri olduğu için listelenmiştir.
Mozu Mezarları , Japonya'nın Osaka Prefektörlüğü'ndeki Sakai'de yer alan bir grup megalitik mezardır. Başlangıçta 100'den fazla mezardan oluşan anahtar deliği şeklindeki yuvarlak ve dikdörtgen mezarlardan geriye %50'sinden azı kalmıştır.
Furuichi kofungun (古市古墳群), Fujiidera ve Habikino, Osaka Prefektörlüğü, Japonya'da yer alan yüz yirmi üç kofun veya tümülüs grubudur. Mezar höyüklerinden otuz bir tanesi anahtar deliği şeklinde, otuz tanesi yuvarlak, kırk sekiz tanesi dikdörtgen şeklinded ve diğer 14 tanesi belirsiz şekillerdedir.
Kuzey Japonya'daki Jōmon Tarihöncesi alanları (北海道・北東北の縄文遺跡群), Japonya'nın Hokkaidō ve Kuzey Tōhoku bölgelerinde yer alan 17 Jōmon dönemi arkeolojik alanından oluşan bir dizi UNESCO Dünya Mirası alanıdır. 10 bin yıldan uzun süren Jōmon Dönemi, "yerleşik tarım öncesi yaşam yollarını ve tarih öncesi insanların karmaşık bir manevi kültürünü" temsil etmektedir.
Heijō Sarayı, Japonya'da Nara döneminde MS 710'dan 794'e kadar başkent Heijō-kyō'de imparatorluk ikametgâhı ve yönetim merkezi olarak hizmet vermiş bir saraydı. Saray, başkentin tasarımında kullanılan Çin modellerine uygun olarak şehrin kuzey-orta konumunda yer almaktaydı.
Gagaku, tarihsel olarak imparatorluk saray müziği ve dansları için kullanılan bir Japon klasik müziği türüdür. Gagaku, Kyoto İmparatorluk Sarayı'nın saray müziği olarak geliştirildi ve yakın güncel formu, 10. yüzyıl civarında Heian döneminde ortaya çıktı. Günümüzde, Tokyo İmparatorluk Sarayı'ndaki Törenler Kurulu tarafından yapılmaktadır.
