İçeriğe atla

Kiram-Bates Antlaşması

 Bu madde bir . Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
Kiram- Bates Antlaşması
Amerika Birleşik Devletleri ile Sulu Sultanlığı Arasındaki Antlaşma
TürYazılı antlaşma
Yazılma20 Ağustos 1899 (1899-08-20)
YerJolo, Sulu Sultanlığı
İmzacılar
Taraflar
Diller
2 Mart 1904 tarihinde ABD Başkanı Theodore Roosevelt, Kiram-Bates Antlaşmasını hükümsüz ve geçersiz ilan etti.

Bates Antlaşması olarak da bilinen Kiram-Bates Antlaşması, Filipin-Amerikan Savaşı sırasında Amerika Birleşik Devletleri ve Sulu Sultanlığı tarafından imzalanan bir antlaşmadır.[1][2] Antlaşma, Amerika Birleşik Devletleri kuvvetlerini kuzey Luzon'da yoğunlaştırırken Sulu Sultanlığı'nın Filipin-Amerikan Savaşı'na girmesini önleme işlevi gördü.

Bir "antlaşma" olarak anılmasına rağmen, ABD yasaları bir "anlaşmanın" ABD Senatosu tarafından onaylanmasını gerektirmediğinden, uluslararası uygulamalara göre daha düşük statüde olan bir anlaşma olarak adlandırıldı.

Arka plan

19. yüzyılın sonlarında Mindanao'daki Moro Sultanlıklarının yaklaşık sınırlarını gösteren harita, Sulu Sultanlığı, Maguindanao Sultanlığı ve Lanao Konfedere Devletleri

.

1878'de Sulu Sultanlığı ile yapılan İspanyol Barış Antlaşması İspanya'ya hükümdarlık hakkı tanımış ve Siasi Adası'nda ve Jolo kasabasında küçük bir garnizon kurmalarına izin vermişti. Filipin-Amerikan Savaşı patlak verdiğinde, ABD sınırlı kuvvetlerini kuzeyde yoğunlaştırmak zorunda kaldı. Tuğgeneral John C. Bates tarafından temsil edilen Birleşik Devletler, Sulu Takımadaları'ndaki kolonizasyonuna karşı Moro direnişini uzak tutmak için Sulu Sultanlığı ile bir anlaşma yaptı.

General Elwell Stephen Otis, tuğgeneral Bates'e Sulu Sultanı ile anlaşması için şu emri gönderdi:[1]

Bu karargahta onaylandıktan ve Birleşik Devletler'in en yüksek yürütme makamı tarafından onaylandıktan sonra, Birleşik Devletler Hükümeti ile [Sulu] takımadaları sakinleri arasında gelecekteki sosyal ve politik ilişkileri belirleyecek ve kontrol edecek olan, aşağıda açıklanan nitelik ve kapsamdaki yazılı bir anlaşmayı [Sulu] Sultanı ile görüşmek, müzakerelere girmek ve mümkünse mükemmelleştirmek üzere Filipinler'deki Birleşik Devletler askeri makamları adına bir temsilci olarak atanmış ve görevlendirilmiş bulunmaktasınız.

— General Elwell Otis, Tuğgeneral Bates'e mektup

Otis yanlışlıkla Sultan'ın tüm Moroların hükümdarı olduğunu varsayarak, Bates'in sadece onunla 1878'de İspanyollarla yapılan antlaşmanın devrini kabul eden bir anlaşma yapması gerektiği sonucuna vardı. Ancak, ABD başkanı tarafından Filipinler yönetimi için görevlendirilen Filipin Komisyonu'nun destekleyici belgelerini dikkatle okuyan Bates, İspanya'nın Paris Antlaşması'nda haklarını Amerika Birleşik Devletleri'ne devretmesine rağmen, İspanyolların Sulu Sultanlığı üzerinde egemenlik değil sadece hükümranlık (süzerenlik) yetkisine sahip olduğunu keşfetti. Süzerenlik, iki egemen (ancak eşit olmayan) devlet arasında, daha küçük ("vasal") devletin, genellikle koruma gibi bir bedel karşılığında, daha güçlü devlete belirli siyasi kontrolleri (ticaret gibi) devrettiği bir ilişki anlamına gelir. Egemenlik, bir devletin diğeri üzerinde tam güç ve otoriteye sahip olması, sadece egemen güç tarafından verilen veya izin verilen özerkliğe sahip olması anlamına gelir. Otis, İspanya'nın Filipinler'i Amerika Birleşik Devletleri'ne bırakırken Sulu takımadalarını da dahil etmek için uluslararası hukukta geçerli bir dayanağı[] olduğunu göz ardı etmiştir.[1]

Notta, Hindistan'daki İngiliz anlaşmalarına benzer şekilde, her racayı yarı özerk bir hükümdar olarak tanıyan ve parayı bir kaldıraç noktası olarak kullanan tamamen yeni bir anlaşma öneriliyordu. Bates'e Sultan'ın gelirinin yetersiz olduğu ve Amerikan korumasını ekonomik kalkınma için isteyeceği bildirilmişti. Bates, Moroların gördüğü ilk modern kruvazör olan USS Charleston'ı kullanarak Sultan ve datusunun gözünü korkutup antlaşmayı kabul ettirir. Diğer yandan da ABD temsilcisi Osmanlı Sultanı II.Abdülhamid'den Sulu müslümanlarına yazılmış ABD'ye karşı koyulmamasına dair fetvayı da almış, ABD'ce bu fetvada bu anlaşmanın hem imza aşamasında uygulanmasında kullanmıştır.[3][4]

Antlaşma hükümleri

İspanyol antlaşmasının yerine Bates Antlaşması, ABD'nin Sulu ve bağlı bölgeleri üzerindeki egemenliğinin tanınmasını, ABD ile Sulu Sultanlığı arasında karşılıklı saygıyı, Moro özerkliğini, Moro dinine ve geleneklerine müdahale edilmemesini ve "ABD'nin Jolo adasını ya da Sulu Takımadaları'ndaki herhangi bir adayı Sultan'ın rızası olmadan herhangi bir yabancı ulusa satmayacağı" taahhüdünü içeriyordu. Ayrıca, Sultan Jamal ul-Kiram ve datusları (kabile şefleri) Amerikan bayrağını dalgalandırmaları ve ABD'ye adalarda toprak işgal etme hakkı tanımaları karşılığında aylık ödemeler alacaklardı.

Sultan, toprakları üzerinde ABD egemenliğini kabul etmek istemedi ancak başbakanı ve danışmanı Hacı Butu Abdul Bagui ve iki üst düzey datusu Datu Jolkanairn ve Datu Kalbi tarafından bunu kabul etmesi için baskı gördü. Hacı Bagui, başka bir kanlı savaşı önlemek için tüm nüfuzunu kullanmış ve bu savaşa karşı silahlı direnişin aptalca olduğunu kabul ettirmiştir.

Anlaşmanın sonuçları

Sultan Jamalul Kiram II, Filipinler Komisyonu'ndan William Howard Taft ile Jolo, Sulu'da (27 Mart 1901)

Bates Antlaşması çok uzun sürmedi. ABD, Kuzey Luzon'daki direnişi bastırma hedefini tamamladıktan sonra, Sultan'ın Moro direnişini bastırmada başarısız olduğunu ve antlaşmanın bölgenin etkin sömürge yönetimine engel olduğunu iddia ederek 2 Mart 1904'te Bates Antlaşmasını tek taraflı olarak feshetti. Sultan ve datularına yapılan ödemeler de durduruldu ancak daha sonra Kasım 1904'te ABD-Filipinler Komisyonu tarafından geri verildi.

Gerçekte Bates anlaşmayı onaylamayı hiç düşünmemişti. Bates'in daha sonra itiraf edeceği gibi, bu anlaşma Luzon'daki kuzey güçleri yenilgiye uğratılana kadar zaman kazanmak için geçici bir araçtı.ABD'de Filipinli isyancılarla müslüman Moroların birleşmesini engelleyip amacına ulaşmıştı.[5][6][7]

1902'de Filipinlerde Aguinaldo taraftarlarının ilan ettiği 1. Filipin Devletinin isyanını bastırıp buraları tümden topraklarına bağlayan ABD, 1902'de Moro topraklarında çeşitli saldırıları bahane ederek ilerlemelere girişmesi akabinde çıkan Moro İsyanı (1899-1913) bastırılınca bu defa Sulu Sultanı'na Carpenter Antlaşması'nı 1915'te zorla dayattı. Sulu Sultanı kayıtsız şartsız dini haklarının çoğundan ve egemenliğinden feragat etmeye zorlandı netice olarak Sulu Sultanlığı bu anlaşmanın imzalanması ile fiilen 1917'de hukuken sonra erdi.

Kaynakça

  1. ^ a b c Robert A. Fulton. Moroland: The History of Uncle Sam and the Moros 1899-1920 (2009) pp 43-58
  2. ^ "The Kiram-Bates Treaty". 31 Ağustos 2011. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Karpat, Kemal H. (2001). The Politicization of Islam: Reconstructing Identity, State, Faith, and Community in the Late Ottoman State. Oxford University Press. s. 235. ISBN 978-0-19-513618-0. 28 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  4. ^ Yegar, Moshe (2002). Between Integration and Secession: The Muslim Communities of the Southern Philippines, Southern Thailand, and Western Burma/Myanmar. Lexington Books. s. 397. ISBN 978-0-7391-0356-2. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2021. 
  5. ^ "Stalling Moro Resistance | Critics Rant". 6 Aralık 2020. 22 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ Tarling, Nicholas (1999), The Cambridge History of Southeast Asia, Cambridge University Press, ss. https://books.google.com/books?id=e4kngeRds7kC&pg=PA59&dq=bates 59, ISBN 978-0-521-66371-7 
  7. ^ Tarling, Nicholas (2003), Imperialism in Southeast Asia, Routledge, s. 194, ISBN 978-1-134-57082-9 

Ayrıca Bakınız

Ayrıca Ek Kaynak

  • Grenville, John A. S. and George Berkeley Young. Politics, Strategy, and American Diplomacy: Studies in Foreign Policy, 1873-1917 (1966) pp 267–96, on "The influence of strategy upon history: the acquisition of the Philippines"
  • Robert A. Fulton. Moroland: The History of Uncle Sam and the Moros 1899-1920 (2009) pp 43–58

Dış Bağlantılar

ile ilgili metin bulabilirsiniz.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Filipinler</span> Güneydoğu Asya ülkesi

Filipinler, resmî adıyla Filipinler Cumhuriyeti, Pasifik Okyanusu'nun batısındaki coğrafyada konumlanan bir Güneydoğu Asya devletidir. Ülke irili ufaklı 7.641 adet ada ve adacıktan oluşur. Ancak ülkeyi oluşturan üç ana coğrafi kara parçası vardır. Bunlar Luzon, Visayas ve Mindanao'dur. Ülkenin başkenti Manila iken, en kalabalık şehri Quezon City'tir. Bu iki kent de Büyükşehir Manila yönetimsel birimine bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Emilio Aguinaldo</span>

Emilio Aguinaldo y Famy, Filipinler'in bağımsızlığı için önce İspanya'ya sonra ABD'ye karşı mücadele vermiş Filipinli önder.

<span class="mw-page-title-main">Filipin-Amerikan Savaşı</span>

Filipin-Amerikan Savaşı (1899-1902) tarihlerinde bağımsızlığını ilan etmek isteyen Filipinler ile ABD arasında gerçekleşen savaştır. Emilio Aguinaldo önderliğinde başlatılan bağımsızlık savaşı Filipinler'in yenilgisiyle resmi olarak 4 Temmuz 1902 tarihinde sona ermiştir. Ancak Filipin Ordusu, Amerika Birleşik Devletleri Ordusu ile 1913 yılına kadar çatışmıştır. Filipinler, 1.5 milyon insanın ölümüne neden olan bu savaşı bir soykırım olarak nitelendirmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Moro İslami Kurtuluş Cephesi</span>

Moro İslami Kurtuluş Cephesi Filipinler merkezi hükümetinden Mindanao bölgesinde yaşayan Moro halkı için özerk bölge isteyen teşkilat. Uzun yıllar Moro halkı için bağımsızlık isteyen Moro İslami Kurtuluş Cephesi 2010 yılında bu hedefinden vazgeçerek geniş kapsamlı özerkliği yeni hedef olarak benimsedi. Teşkilat 2016'da Filipinler Devlet Başkanı Benigno Aquino III ve MİKC lideri Hacı Murat İbrahim'in de katıldığı bir törenle silah bıraktı. Bu teşkilat Bangsamoro, Mindanao, Sulu Takımadaları, Palawan, Basilan bölgelerinde ve diğer çevre adalarda kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Tausuglar</span>

Tausuglar veya Suluklar, Filipinler ve Malezya'da yaşayan bir etnik topluluktur. Terim anlamı olarak Tausūg Sulu Takımadaları anavatanlarına atıfta bulunarak, "mevcut insanlar" anlamına gelen iki kelime tao ve sug kelimesinden türetilmiştir. "Sug" ve "Suluk"un her ikisinin de Sulu dili içinde fonetik evrimi aynı olduğu için aynı anlama gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Paris Antlaşması (1898)</span>

1898 Paris Antlaşması İspanya ve Amerika Birleşik Devletleri tarafından 10 Aralık 1898'de İspanyol-Amerikan Savaşı'nı sona erdiren antlaşmadır.

<span class="mw-page-title-main">Filipinler arması</span>

Filipinler arması, Filipinler'in resmî devlet armasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Moro İsyanı (1899-1913)</span>

Moro İsyanı (1899-1913) Filipin-Amerikan Savaşı sırasında Moro halkı ile ABD ordusu arasında yaşanan silahlı bir çatışmadır. Özerk fiilen bağımsız konumdaki Moroların Filippinlerle birlikte, kendi bölgelerinde ABD işgaline uğraması neticesi başlayan bu ayaklanma, ABD ordusunca güç kullanılarak bastırılmış, bölgenin tümden ABD işgaline uğraması ve sonuçta Moroların özerkliklerini ve fiili bağımsızlıklarını tamamen kaybetmesi ile son bulmuştur. "Moro" kelimesi - İspanyolca "Moor" - Mindanao, Jolo ve komşu Sulu Takımadalarını içeren bir bölge olan Güney Filipinler'de yaşayan Müslüman halk için kullanılan bir terimdir. Sulu müslümanları olarak da bilinmektedir. II. Abdülhamid'in halife sıfatıyla Morolara yönelik olarak ABD Büyükelçisinin İstanbul'daki diplomatik faaliyetleri neticesinde, ABD lehine hazırlamış olduğu, sözde dini özgürlüklerine izin verilmiş olmak kayıtlı Abd'ye karşı gelmemelerini belirten fetva da Moroların o sırada ABD'ye karşı mücadele veren Hristiyan Filipinliler ve diğer yerli halk ile birleşmesini de engelleyerek bu isyanın başarısız olmasında önemli rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">İspanyol- Moro çatışması</span>

İspanyol-Moro çatışması anlamına yani manasına gelmektedir ve bu şekilde anlaşılır Filipinler'in 1565'te İspanya tarafından işgali ile başlayan ve 1898'e kadar bütün İspanyol hakimiyeti boyunca süre gelen; Sulu Müslümanları olarak da bilinen Morolar ile İspanyol kuvvetleri ile birkaç yüzyıl boyunca süren bir dizi muharebe ve çatışma silsilesidir. İspanya'nın yüzyıllar süren zayıf girişimlerinin ardından nihayet Moro halkına boyun eğdirmeye başladığı ve onlara zulum kin nefret beslediler İspanyol-Amerikan Savaşı'na kadar sürmüştür. İspanya nihayetinde Mindanao ve Jolo adalarının bir kısmını fethetti ve Sulu Sultanlığı'nı bir protektora özerk devlet haline getirerek İspanyol-Amerikan Savaşı'na kadar bölge üzerinde coğrafi hakimiyet kurdu. Ancak Moro direnişi bu dönemde de sonrasında ABD'ye karşı da devam etti.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Bud Dajo Muharebesi</span>

Moro Krateri Katliamı olarak da bilinen Birinci Bud Dajo Muharebesi, Mart 1906'da Filipinler'in güneybatısındaki Moro İsyanı sırasında Birleşik Devletler Ordusu tarafından Morolara karşı yapılan bir kontrgerilla eylemiydi. Bud Dajo sakinlerinin ABD kuvvetlerine düşman olup olmadıkları tartışmalıdır, zira Jolo Adası sakinleri daha önce kutsal saydıkları bu krateri İspanyol saldırıları sırasında sığınak olarak kullanmışlardır. Olayın meydana geldiği Sulu Eyaleti Yöneticisi Binbaşı Hugh Scott, kratere kaçanların "savaşmak gibi bir niyetleri olmadığını beyan ettiklerini, oraya sadece korkudan kaçtıklarını, [ve] bazı ekinler ektiklerini ve onları yetiştirmek istediklerini " anlatmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Datu</span>

Datu veya Datto, Güneydoğu Asya prensleri için kullanılan bir ünvandır ve diğerlerinin yanı sıra Filipinler, Malezya, Brunei ve Endonezya'da kullanılmaktadır. Datu, Filipin takımadaları boyunca çok sayıda yerli halkın yöneticilerini ifade eden bir unvandır. Bu unvan günümüzde özellikle Mindanao, Sulu ve Palawan'da hala kullanılmaktadır, ancak Filipin tarihinin erken dönemlerinde, özellikle Orta ve Güney Luzon, Visayalar ve Mindanao bölgelerinde çok daha yaygın olarak kullanılmıştır. Diğer birçok Avustronezya dilindeki "ratu" unvanının akrabasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Bud Bagsak Muharebesi</span>

Bud Bagsak Muharebesi, Filipin-Amerikan Savaşı'nın Moro İsyanı safhasında 11 Haziran ve 15 Haziran 1913 tarihleri arasında gerçekleşen bir muharebedir. Bölgeyi savunan Moro savaşçıları Sulu, Jolo adasındaki Bagsak Dağı'nın tepesinde tahkim kurmuşlardı. Saldıran Amerikalılar General John 'Black Jack' Pershing tarafından yönetiliyordu. Buradaki Morolar, liderleri Datu Amil de dahil olmak üzere tamamen ortadan kaldırıldı.

Hassan ayaklanması ya da Hassan ayaklanması, Moro İsyanı 'nın bir parçası olarak Jolo'nun Moro halkı arasında bir isyandı. Büyük Raja Muda Ammang'ın en küçük oğlu Datu Hassan (Hasan) adlı Müslüman bir datu bu ayaklanmaya önderlik ediyordu. Panglima Hassan, Jolo'nun Krater Gölü bölgesinde, Jolo'da ABD'den topraklarını geri almaya yönelik mücadelede, saldırmaya hazırlanan takipçilerini toplamıştı. Ancak ABDliler ondan önce davrandı. Leonard Wood, Robert L. Bullard'ın 28. Piyade Bölükleri de dahil olmak üzere 1.250 kişilik bir ABD kuvveti, " Sulu Takımadaları'ndaki en güçlü cotta " olan "Hassan'ın Yeri" adı verilen kaleye yapılan bir saldırıda bulundular. Morolar kaçtı ve Amerikalılar kaleyi yaktı. Hassan teslim oldu, ama sonra kaçmayı başardı, bu da Wood'un karşılaştığı düşman gördüğü her Moro yerleşimi ve kalesini yok etmesine yol açtı ve bu faaliyeti Suliman Dağı'nda Datu Andung'un ölümüyle sonuçlandı. ABD'nin atadığı Bölge valisi Wood, bu yaptığı hareketlerle, Hasan'ı asla yakalayamamasına rağmen, aralarında kadın ve çocuklarında bulunduğu 1.500 Moro'yu öldürüp bir katliama imza attı.

Taraca Muharebesi, Filipin-Amerikan Savaşı sırasında Mindanao'nun Moro halkı ile Amerika Birleşik Devletleri arasında Filipinler'de şu anda Taraka, Lanao del Sur olarak bilinen yerde yapıldı. General Leonard Wood bölgenin Datus'unu bir barış konferansına davet etti, ancak Taraca Sultanı katılmayı reddetti. Sultana bağlı Datu Ampuanagus ve en cüretkar savaşçı Datu Duli'nin de aralarında bulunduğu Moroların çoğu da Taraca Nehri Vadisi, Lanao Gölü Moroların çevresinde yaşamaktaydı.

Malalag Nehri Muharebesi, Filipin-Amerikan Savaşı sırasında Filipinler ve Amerika Birleşik Devletleri arasında yapıldı ve bu muharebe Amerikalıları diğer Moro liderlerinden daha uzun süre atlatan, kaçak hayatı yaşayan, Amerikaların peşine düştüğü Moro lideri (Datu) Ali'nin ölümüyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Bayang Muharebesi</span>

Bayang Muharebesi ,Pandapatan Muharebesi, Moro İsyanı'nın fiili anlamda ilk büyük çatışmasıydı. Bu ABD iddialarına göre Moroların Malabang'da ve Parang'ın Mindanao adasında işlediği cinayetlere misilleme olarak Albay Frank D. Baldwin liderliğindeki ABDlilerce düzenlenen bir cezalandırma harekâtıydı. Albay Baldwin, özellikle Bayang köyü olan Lanao Gölü'nün güney kıyısında Morolara karşı 27. Piyade Taburu ve 25. Hafif Topçu Bataryası 'nın yedi bölüğüne liderlik etti. Amerikalılar, Fort Pandapatan'ı ve Datu Binadayan'ın cottasını (kalesini) alarak bu süreçte Bayang Sultanını öldürdüler.

Carpenter antlaşması 22 Mart 1915'te bir Muhtıra (memorandum) şeklinde Sulu Sultanı Jamamul Kiram II ile ABD Filipin Adaları Genel Valisi Frank Watson Carpenter arasında imzalanan antlaşmadır. Kiram- Bates Antlaşması'nın imzalanması sonrası ABD, 1902'de saldırıları vs. gerekçe göstererek kendisine bağlı ama özerk gözüken Sulu ve Moro topraklarını işgal etti ve çıkan Moro İsyanı 'nı 1913'te bastırdıktan sonra bölgede hakimiyetini iyice pekiştirdi. Sulu sultanını bu anlaşmayı imzalamaya zorladı. Anlaşma hükümleri şu şekildedir.

"Ekselansları Genel Vali ve Sulu Sultanı Hacı Muhammed Cemalül Kiram tarafından usulüne uygun olarak yetkilendirilen Mindanao ve Sulu Departmanı Valisi Frank W. Carpenter, Hükümetin diğer memurları ve Sultanın çeşitli danışmanları ile birlikte, Genel Vali ve Filipin Komisyonu Başkanı Luke E. Wright ve adı geçen Sulu Sultanı ve ilgili ortakları, Bates Antlaşması'nın 21 Mart 1904 tarihinde Birleşik Devletler Başkanı tarafından feshedilmesini takiben 19, 20 ve 26 Temmuz 1904 tarihlerinde Manila'da yapılan belirli görüşmelerde, söz konusu görüşmenin sonucuna ilişkin aşağıdaki karşılıklı mutabakata varmışlardır:

MADEM Kİ, Sulu Sultanı, Amerika Birleşik Devletleri hükümeti altında böyle bir dini otorite tarafından kullanılabilen ve aynı sınırlamalara tabi olan tüm Muhammedan (Müslüman) hakları ve ayrıcalıkları ile Sulu Takımadaları'ndaki Muhammedan Cemaatinin'nin ünvansal ruhani başkanıdır; bu haklar, din adamlarının ayinlerini ve dini nitelikteki diğer gerekli yasal harcamaları desteklemek için gönüllü halk katkılarını isteme ve alma hakkı da dahil olmak üzere, Amerikan topraklarında mevcut diğer tüm dinlerin en yüksek ruhani başkanları için geçerli olan sınırlamalar onun içinde geçerlidir.

Sulu Sultanı, kendi adına ve Sulu Takımadaları'ndaki ve Amerikan topraklarının başka yerlerindeki taraftarları adına, herhangi bir çekince veya sınırlama olmaksızın, Ekselansları Genel Vali ve bu hükümetin Mindanao ve Sulu'daki temsilcisi tarafından, Hükümetin kanun ve emirlerine giren tüm medeni ve cezai konularda hükümet mahkemeleri veya usulüne uygun olarak yetkilendirilmiş diğer memurları tarafından karar verilmesi de dahil olmak üzere, Amerikan toprakları ve bağımlılıklarında başka yerlerde uygulanan egemen hükümetin tüm niteliklerinin kullanılması yönünde Amerika Birleşik Devletleri'nin egemenliğini tanıdığını onaylar ve teyit eder,

Sulu Sultanı ve taraftarları ile Müslüman inancına mensup kişiler, Amerika Birleşik Devletleri yasalarının temel ilkelerini ihlal etmeyen dini özgürlüklere ve inançlara sahip olacaklardır..."

<span class="mw-page-title-main">Jamalul Kiram II</span>

II. Cemalül Kiram, Sulu Sultanıydı. Uzun hükümdarlığı sırasında birçok ülkeyle anlaşmalar imzaladı. Hem İspanya hem de Amerika altında görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Datu Ali</span>

Datu Ali,, 1899'dan 1905'e kadar Buayan Sultanı olarak kuzeni Datu Uto'nun yerini almadan önce, büyük ayrıcalıklara sahip önde gelen bir Moro Reisi ve Tinukop'un Rajahmuda'sıydı. O, Datu Djimbangan ve Kudarangan Sultanı Tambilawan'ın kardeşiydi ve yükselen bir lider olarak Datu Ali, Kudarangan'ı yönetmek için kardeşlerini yenip liderliğe yükseldi.

<span class="mw-page-title-main">Jolo</span>

Jolo güneybatı Filipinler'de volkanik bir adadır ve aynı adı taşıyan başkentin bulunduğu Sulu eyaletinin birincil adasıdır. Sulu Takımadalarında, Borneo ve Mindanao arasında yer alır ve yaklaşık 500.000 kişilik bir nüfusa sahiptir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.