Kinkaku-ji
 | |
 | |
| Temel bilgiler | |
|---|---|
| Konum | Kyôto, Japonya |
| Koordinatlar | 35°02′22″K 135°43′43″D / 35.03944°K 135.72861°D |
| İnanç | Budizm |
| Mezhep | Rinzai |
| Dünya miras yılı | 1994 |
| Mimari | |
| İnşaat başlangıcı | 1397 |
| Özellikler | |
| Malzemeler | Ahşap, altın varak kaplama |
Kinkaku-ji (金閣寺 Altın Köşk Tapınağı), ayrıca Rokuon-ji (鹿苑寺 Geyik Parkı Tapınağı) olarak da bilinir. Japonya'nın Kyôto Eyaleti (京都府), Kyôto Şehri (京都市), Kitaku (北区) semti sınırları dahilinde bulunan, Budizm'in Rinzai koluna mensup tapınak.[1] Muromaçi Dönemi'nin ilk yarısında gelişen Kitayama Kültürü mimarisi ve bahçe düzenleme sanatının kusursuz bir temsilcisi olarak uluslararası kabul görmüş, bu çerçevede 1994 yılı itibarıyla eski başkent Kyôto'nun önemli kültür varlığı olarak UNESCO Dünya Mirası Listesi'ne alınmıştır.[1] Başlangıçta Rokuon-ji adıyla anılan tapınak, bugün kendisini çevreleyen kampusun bütününe atıf yapacak şekilde, Kinkaku-ji olarak tanınmaktadır.
Tarihçe
1224 yılında, Kamakura Dönemi'nin Kintsune Sayanci (1171-1244) adındaki, yüksek düzeyli saray mensubu tarafından yaptırılmıştır. O dönemde Kitayamaday olarak anılan ve dağ evi olarak inşa edilmiş olan yapı, 1397 yılında Şogun Aşikaga Yoşimitsu tarafından Sayanci ailesinden satın alınarak yenilenerek Kinkaku-ji kampusuna dâhil edilmiş, dönemin önemli siyasi merkezlerinden biri olmuştur. Şogun Yoşimitsu'nun ölümünün akabinde, oğlu Aşikaga Yoşimaçi, burada yaşamakta olan üvey kardeşi Aşikaga Yoşitsugu'nun taşınmasını sağlayarak buraya yerleşmiştir. Yoşimaçi, ertesi yıl büyük bölümü zarar gören yapıyı terk etmiş; yapı eşi Yasuko Hino tarafından Zen tapınağına dönüştürülmüştür.
1467-1477 yılları arasında vuku bulan Onin Savaşı'nda ağır şekilde hasar gören asıl yapı, Edo Dönemi'nde 1649 yılında yeniden inşa edilmiştir. Bunun ardından, Meiji Restorasyonu dönemi başlarında gerçekleşen anti-Budizm akımı nedeniyle bir süre ekonomik kaynaklarından yoksun bırakılan tapınak, bu dönemde büyük oranda bakımsız kalmış, ancak 1894 yılında bahçe düzenlemesi ve binaların bakımı yapılarak ziyarete açılmış, ziyaretçilerden tahsil edilen giriş ücretleri yapıların ve bahçenin bakımı için istimal edilmiştir.
"Eski Budist ve Şinto Tapınaklarının Korunması Yasası"nın 1897 yılında yürürlüğe girmesi ile "Hususi İtina Gerektiren Mimari Yapı" statüsü, 1929 yılında yürürlüğe giren "Milli Hazinenin Korunması Yasası"'yla "Milli Hazine" statüsü kazanmıştır. 1904-1906 yılları arasında kapsamlı bir restorasyon sürecinden geçmiştir.
2 Temmuz 1950 tarihinde, gece saat 02:30 sularında, sonradan akli dengesinin yerinde olmadığı bildirilecek olan Hayaşi Yoken adlı bir rahip tarafından ateşe verilen tapınak, içindeki bütün değerli nesnelerle birlikte yanmıştır. Bu olayın ardından Japonya Eğitim, Kültür, Spor, Bilim ve Teknoloji Bakanlığı ile Kyôto Eyaleti Eğitim İşleri Müdürlüğü yetkilileri bir araya gelerek Kinkaku-ji'nin "Milli Hazine" statüsünün kaldırılmasına ve bu arada yapının yeniden inşasına karar vermişlerdir.
Kaynakça
- ^ a b Tsuji, Nobuo (2019). History of art in Japan (1. bas.). New York. ISBN 978-0231193412.
