Kiki Smith
| Kiki Smith | |
|---|---|
 Kiki Smith (2013) | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | Kiki Smith 18 Ocak 1954 Nürnberg, Almanya |
| Uyruk | Amerikan |
| Ebeveyni | Tony Smith & Jane Lawrence |
| Alanı | Baskı, heykel, çizim |
Kiki Smith (d. 18 Ocak 1954, Nürnberg, Almanya) cinsiyet, doğum ve yenilenme konularını ele alan Amerikalı sanatçı.[1][2]
Son çalışmaları insanın doğayla ilişki durumunu tasvir ederken, 1980’lerin sonu ve 1990’ların başındaki süslü eserleri, AIDS ve cinsiyet gibi konularla karşılaştı.
Hayatı ve eğitimi
Smith’in babası sanatçı Tony Smith, annesi oyuncu ve opera sanatçısı Jane Lawrence’tır. Çalışmaları ailesinden farklı olmasına rağmen, erken yaşta babasının geometrik heykeller yapma sürecine maruz kalması, resmi olarak sanatçılığı tecrübe etmesine olanak sağladı. Katolik kilisesindeki çocukluk deneyimi, insan vücuduyla birleştiğinde eseri kavramsal olarak şekillendi. Smith, 1955 yılında henüz bebekken ailesiyle Almanya’dan New Jersey’e taşındı. Sonradan Columbia Lisesi'ne girdi. Daha sonra, 1974-1975 yılları arasında on sekiz aylığına Connecticut’taki Hartford Sanat Okulu'na kaydoldu. 1976'da New York’a taşındı ve bir sanatçı kolektifi olan işbirlikçi projelere (Colab) katıldı. 1984 yılında kısa bir süreliğine, acil tıp teknisyeni olarak çalıştı ve vücut parçası heykelleri yaptı ve 1990’a kadar, insan figürleri yapmaya başladı.
Smith, şu anda New York şehrinin güneydoğu kesiminde yaşıyor ve çalışıyor.
Konular
Smith, insan vücudunun ve faniliğin fizikitesini, 1980'de babasının ve 1988'de alt tabaka oyuncusu olan kardeşi Beatrice (Babe) Smith’in AIDS yüzünden ölümünü hatırlatan iddialı araştırmasını yaptı. Geniş çaplı olarak, kalp, akciğer, mide, karaciğer ve dalak dahil olmak üzere, insan organlarını keşfeden eserler yaratmaya devam etti. Bununla ilgili olarak, AIDS krizi (kan) ve kadınların adet dönemi (idrar, adet kanı, dışkılar) yanıtları olarak toplumsal öneme sahip olan vücut sıvılarını araştıran çalışmaları da vardı.
Baskı resim
Smith baskı resim süreçlerinin geniş bir yelpazesini deneyimledi. İlk eserlerinden bazıları, çoğunlukla vücut parçalarının şekillerinden oluşan elbise, eşarp ve gömlek baskılarıydı. Colab ile ilgili olarak, Smith 1980'lerin başında politik bildiriler içeren ya da Colab olaylarını duyuran bir sıra poster bastırdı. 1988'deki ‘’All Souls’’ (Tüm Ruhlar), Smith’in bir Japon anatomi kitabında bulunan resim; bir fetüsün tekrar eden görüntülerini içeren dört buçuk metrelik bir baskı resim çalışmasıydı. Smith 36 adet el yapımı tay kâğıdı üzerine siyah mürekkeple görüntüyü bastırdı. (Hem MoMa hem de Whitney Müzesi'nde Smith’in baskılarının geniş bir koleksiyonu vardır.) 1999'da yayınlanan ‘’Mavi Baskılar’’ serisinde Kiki Smith leke baskısı işlemini denedi. ‘’Virgin with Dove’’ (Bakirenin Güvercini), hava fırçasıyla temizlenmiş bir leke baskısıyla elde edilmişti. Basıldığında, bu teknik Meryem Ana ve Kutsal Ruh’un etrafında bir ışık halkasıyla sonuçlanır.
Heykeltıraş
Silikon bronzdan ve dövülmüş çelikten yapılmış bir heykel olan, 1994 yapımı ‘’Mary Magdelene’’, Smith’in kadın çıplaklığının geleneksel olmayan kullanımına bir örnektir. Heykelin yüzü, göğüsleri ve göbek deliğini çevreleyen bölgeleri hariç, bazı yerleri derisizdir. Bileğine zincir takmış, yüzü kısmen eksik ve yukarıya doğru çevrilidir. Smith, Mary Magdalene’yi yaparken, ‘’Wild Woman’’ (Vahşi Kadın) olarak tanımlandığı Güney Almanya heykelindeki Mary Magdalene’nin tasvirlerinden esinlendiğini belirtti. Okaliptüs ağacının gövdesi üstünde duran bir kadın figürüne yer veren Smith’in, 1998 yapımı ‘’Standing’’ (Daimi) heykeli, San Diego Kaliforniya Üniversitesi kampüsündeki halk sanatının Stuart Koleksiyonu'nun bir parçasıdır. 2005 yılında, Smith’in kurgusu olan ‘’Homespusun Tales’’ (Ev Masalları), 51. Venedik Bienali’nde övgüler aldı. Smith’in 2010 yılında kurguladığı ‘’Lodestar’’ (Çobanyıldızı) Pace Galeri’de, gerçek boyutlu figürlerle boyanmış ayakta duran camcılık çalışmaları bulunan bir sergiydi. 2012 yılında, Smith Magnolia Editions tarafından Neuberger Sanat Müzesi’nde yayınlanan 3 adet 9X6 fit Jakarlı resimli duvar dokumasını sergiledi.
Meslek
Beş yıllık kalkınmanın ardından, Smith’in ilk kalıcı dış mekân heykeli 1998’de Kaliforniya San Diego Üniversitesi kampüsünde kuruldu. 2010’da, Eldridge Caddesi’ndeki Müze, Smith ve mimar Deborah Gans’ı, New York’un Lower Doğu kesiminde bulunan ulusal tarihi alan markası olan 1887 Eldridge Sokak Sinagogu için yeni anıtsal bir doğu penceresi yaratmak için görevlendirdi. Bu kalıcı komisyon, müzenin 20 yıllık yenilenme sürecinin son önemli bileşenini oluşturdu.
Kitapları
- Smith
- Fountainhead (Kaynak) (1991)
- The Vitreous body (Cam Vücut) (2001)
- Untitled (Book of Hours) (Başlıksız) (1986)
Ortaklık
Smith, Endokrinoloji (1997) ve Concordance (2006) eserlerini üretebilmek için şair Mei-mei Berssenbrugge ile birlikte çalıştı ve Madame Realism’i (1984) yaratan yazar Lynne Tilman’la birlikte çalıştı. If I Could Say This With My Body, Would I. I Would şiirini yazan şair Anne Waldman’la birlikte çalışmıştı. Smith, aynı zamanda koreograf Douglas Dunn ve dansçıları, müzisyen Ha-Yang Kim, Daniel Carter, Ambrose Bye ve Devin Brahja Waldman’ın şiiri Jaguar Harmonics tarafından sahnelenen performans üzerine işbirliği yaptı.
Sergileri
1982’de, Smith ilk solo sergisi, ‘’Life Wants to Live’’ (Yaşam Yaşamak İster) için ev sahipliği yaptı. O zamandan beri çalışmaları dünya çapındaki galeri ve müzelerde, 150’ye yakın solo sergiler sergilemekteydi ve New York’taki Whitney Bienali de dâhil olmak üzere yüzlerce önemli grup sergilerinde yer almıştır (1991,93,2002). La Biennale di Firenze, Floransa, İtalya (1996-1997; 1998); ve Venedik Bienali (1993,99,2005,2009). Son solo sergileri Güzel Sanat’ın Montreal Müzesi ve Modern Sanat Müzesi’nde sergilendi. Fort Worth (1996-97); Museum of Contemporary Art, Los Angeles (1996-97); Modern İrlanda Sanat Müzesi, Dublin (1997-98); Hirshhorn Müzesi ve Heykel Bahçesi, Washington, DC (1998); Carnegie Sanat Müzesi, Pittsburgh (1998); Center for Curatorial Studies ve Çağdaş Kültürde Sanat, Bard Koleji, Annandale-on-Hudson (1999); St. Louis Sanat Müzesi (1999-2000); ve Uluslararası Merkez Fotoğrafçılığı (2001). 1996’da Smith, Kara Walker ile birlikte, SITE Santa Fe’de bir grup içinde sergiledi. 2005’te, Kiki Smith ‘’Sanatçının ilk tam kapsamlı Amerikan müzesi araştırması’’ olarak başlıklandırdı: Bir Buluşma, 1980-2005 San Francisco Modern Sanat Müzesi’nde başladı. Daha sonra, Minneapolis’teki Walker Sanat Merkezi’ne, gösterinin kaynaklandığı bir genişleme geldi. Walker’da Smith, beraber yazılmış olan Siri Engberg ile birlikte katalog yarattı. Sergi, Çağdaş Sanat Müzesi Houston’a, New York’taki Whitney Amerikan Sanat Müzesi’ne gitti ve sonunda Meksika Şehri’nin dışında Ecatepec de Morelos’teki La Coleccion Jumex’e gitti. 2008’de Smith, Selection from Animal Skulls (1995) ( Hayvan Kafatasından Seçmeler) eserini EngBerg’in onuruna verdi. Smith 2017 Venedik Bienali’ne katılacak.
Koleksiyonlar
Smith’in eserleri, Chicago Sanat Enstitüsü dâhil olmak üzere dünyanın her yerindeki 30'dan fazla halk koleksiyonunda bulunabilir; Bonner Kunstverein (Almanya); Cleveland Sanat Müzesi; Corcoran Sanat Galerisi (Washington); Fogg Sanat Müzesi, Harvard Üniversitesi (Cambridge); Yüksek Sanat Müzesi (Atlanta); İrlanda Modern Müzesi (Dublin) İsrail Müzesi (Kudüs), Sürat Sanat Müzesi (Louisville) Los Angeles Şehir Müzesi; McNay Sanat Müzesi (San Antonio); Milwauke Müzesi; Güzel Sanatlar Müzesi (New York); New York Halk Kütüphanesi: San Francisco Modern Sanat Müzesi; Whitnet Amerikan Sanat Müzesi (New York); ve Yale Üniversitesi Sanat Galerisi (New Haven).
Tanınma
Smith’in Nelson A. Rockefeller ödülünü de içeren birçok ödülü Purchase Koleji Sanat Okulu’ndan (2010), Brooklyn Müzesi'nden gelen Kadınlar Sanat Ödülü (2009), 50. Edward MacDowell Madalyası (2009), Güzel Sanatlar Müzesi Okulu Madalya Ödülü, Boston (2006), Rhode Adası Tasarım Okulu’ndan baskı resim dalında Mükemmelliğe Athena Ödülü (2006) ve Time Dergisi’nin ‘’Time 100: Dünyamızı Şekillendiren İnsanlar’’ (2006). Smith, 2005’te New York Sanatlar ve Mektupların Amerikan Akademisi’nin bir üyesi olarak seçilmiştir. 2012’de, Hillary Clinton’dan ABD Madalyasını kazandı. Smith’in eserleri İstanbul ve Mumbai’de konsoloslukları süsledi. 2013’te Çağdaş Heykel ve Eleştiri alanında senelik Patsy R. Ve Raymond D. Nasher Konferans Serisi için konuşmacı olarak seçilen Smith, 2013-2014 akademik yılları arasında, Kuzey Teksas Sanat kurumu Sanatta Yükselme Enstitüsü için sanatçı oldu. 2016’da, Smith, Uluslararası Heykel Merkezi’nin Çağdaş Heykelde Yaşam Boyu Başarı Ödülü’nü aldı.
Kaynakça
- ^ "Kiki Smith". 30 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "CultureClub Kiki Smith, la artista que salda las deudas del cuerpo femenino". 23 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Adams, Laurie Schneider, Ed. ‘’A History of Western Art" (Batı Sanatının Bir Hikâyesi) Üçüncü Basım. New York: McGraw-Hill Higher Eğitimi, 2001.
- Berland, Rosa JH. "Kiki Smith: A Gathering, 1980-2005.” (Bir Toplantı) C Dergisi: Uluslararası Çağdaş Sanatı, 2007.
- Engberg, Siri, Linda Nochlin ve Marina Warner, Kiki Smith: A Gathering, 1980-2005 (Bir Toplantı) (Walker Art Center, Minneapolis, 2005).
- Christopher Lyon tarafından yapılan röportaj, Posner, Helaine, Kiki Smith (Monacelli Press, New York), 2005.
- Alan W. Moore and Marc Miller, eds., ABC No Rio Dinero: The Story of a Lower East Side Art Gallery (Collaborative Projects (Colab), NY, 1985).
