İçeriğe atla

Kişinev Pogromu

Bu madde Besarabya'daki Yahudilerin tarihi'nin bir parçasıdır.
Kişinev pogromu
Bölge Moldova (zamanının Rus İmparatorluğu)
Tarih6-7 Nisan 1903
Saldırı türü
Pogrom
Ölü~50
Yaralı~600
Herman S. Shapiro. "Kishinever shekhita, elegie" [Kişinev Katliam Ağıtı]. New York: Asna Goldberg, 1904. Irene Heskes Koleksyonu. Betimlemenin ortasındaki figür Nisan 1903'teki Kişinev katliamını simgelemektedir.

Kişinev pogromu, Rus İmparatorluğunun Besarabya bölgesinin (bugün Moldova'nın) başkenti Kişinev'de, 6-7 Nisan 1903 tarihinde, Yahudilere karşı yapılan ayaklanmadır.

İlk pogrom

Kişinev pogromunda hasar gören Toraları gömme töreni.

Ayaklanma, 6 Nisan'da, Kişinev'in 40 km kuzeyindeki Dubasari kentinde Mikhail Rybachenko isimli Hristiyan Rus bir çocuğun öldürülmüş olarak bulunmasıyla başladı. Her ne kadar çocuğun bir akrabası tarafından öldürüldüğü bilinmesine rağmen (katil sonradan yakalandı), Rusça yayın yapan antisemit Бессарабец (Bessarabetz, anlam "Besarabyalı") gazetesinde Pavel Krushevan, çocuğun Yahudiler tarafından öldürüldüğünü iddia etti. Свет (Svet, anlam "Işık") gazetesi ise Yahudileri kan iftirasıyla suçlayıp çocuğun kanının matsalarda kullanıldığını yazdı.

Yahudilere karşı ayaklanma olan Kişinev pogromu üç gün sürdü. 47 (bazı kaynaklarca 49) Yahudi öldü, 92'si ağır ve 500'ü hafif yaralandı, 700 ev ve birçok işyeri yağmalanıp yıkıldı. The Times, İçişleri bakanı Vyacheslav von Plehve'nin Besarabya valisine gönderdiği, ayaklanmanın engellenmemesi için emir verdiği, sahte sevkiyatını yayınladı,[1] fakat polis veya ordu ayaklanmayı durdurmak için üç gün boyunca bir çaba sarfetmedi. Ayaklanmanın durdurulması için çaba sarfedilmeyişi, devletin bu ayaklanmaya destek olduğu veya an azından göz yumduğu fikrini uyandırdı.

New York Times, ilk Kişinev pogromunu şöyle tanımladı:

Kişinev, Besarabya'daki anti-Yahudi ayaklanmasının vahameti sansür kurallarının izin verdiğinden daha da kötüdür. Rus Paskalyasından sonra Yahudilere yapılan katliam özenle planlandı. Rahiplerin başı çektiği güruhlar şehir genelinde "Yahudilere ölüm" naraları attı. Hazırlıksız yakalanan Yahudiler koyun gibi katledildiler. Ölü sayısı 120, yaralı yaklaşık 500'dür. Katliamın korkunç sahnesi açıklanabilirlikten de ötedir. Bebekler, gözleri dönmüş ve kana susamış güruh tarafından resmen parçalandılar. Gün batımında sokaklarda yığınla ceset ve yaralı vardı. Becerebilenler terör içinde kaçtılar ve bugün şehirde Yahudilerden hemen hemen eser kalmadı.[2]

İkinci pogrom

ABD Başkanı Theodore Roosevelt'ten Rus Çarı II. Nikolay'a: "Yahudilere yapılan eziyeti durdurun." Resim baskısı ilk Kişinev pogromunu simgelemektedir.

İkinci pogrom, 19-20 Ekim 1905'te gerçekleşti. Bu sefer, ayaklanmanın başlamasının sebebi Çara karşı yapılan politik protestoydu, fakat bu Yahudilere karşı saldırılara dönüştü. Ayaklanma bittiği zaman ölü Yahudi bilançosu 19, yaralı 56'ydı. Birinci ayaklanmanın ardından kurulan Yahudi nefsi-müdafa kuruluşları şiddetin bir kısmını engellemeyi başarmalarına rağmen genel anlamda başarılı olamadı.

Pogrom sonucu

1903'te ABD vatandaşları tarafından gönderilen ve Rus Çarı tarafından reddedilen dilekçe bugün ABD Ulusal Arşivleri'ndedir.

Dünyanın protestosuna rağmen sadece iki kişi 5 ve 7 yıl, 22 kişi ise 1 ila 2 yıl hüküm giydi. Bu pogrom, onbinlerce Rus Yahudisinin Batıya ve İsrail topraklarına göç etmesinde önemli rol oynadı.

Ayrıca, bu olay ilk Siyonistlerin, özellikle Revizyonist Siyonizm'in, Vladimir Jabotinsky gibi Yahudi liderlerin önderliğinde ilk Yahudi nefsi-müdafa ligleri kurmasında pay sahibi oldu.

Çok sayıda sanatçı ve yazar eserlerinde bu pogroma değindi. Rus yazar Vladimir Korolenko, 13 No'lu Ev'de[3] bu konuya değindi. Tolstoy ve Gorky Rus hükûmetini suçlayıp kınayan yazılar yazdı; bu sessiz kalan Rus entelektüelleri içinde bir ilkti. Bu pogromlar ayrıca Yahudi sanat ve edebiyatını da önemli ölçüde etkiledi. Oyun yazarı Max Sparber, ilk eserlerinden birinde Kişinev pogromunu konu aldı. Şair Chaim Bialik, "Katliam Şehrinde" isimli eserinde kızgın kalabalıkla yüzleşen etkisiz Yahudilerin durumunu yazdı.

Kaynakça

  1. ^ "YIVO Institute for Jewish Research: Pogroms" (PDF). 19 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Ocak 2011. 
  2. ^ "Jewish Massacre Denounced", New York Times, April 28, 1903, p 6.
  3. ^ "House 13". 23 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2011. 

Notlar

Ayrıca bakınız

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Moldova</span> Doğu Avrupada bir ülke

Moldova veya resmî adıyla Moldova Cumhuriyeti, Doğu Avrupa'da yer alan Ukrayna ile Romanya arasında kalan bir ülkedir. Başkenti Kişinev'dir ve 1991 yılında SSCB'nin dağılmasının ardından bağımsızlığını kazanmıştır. İçinden Prut ve Dinyester nehirleri geçmektedir. Dinyester Nehri'nin doğu kıyısını bir şerit hâlinde kapsayan bölgede tek taraflı bağımsızlığını ilan eden de facto bir cumhuriyet olan Transdinyester bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Einsatzgruppen</span> Nazi Almanyasında Alman Ordusunun işgal ettiği bölgeleri ev ev arayarak Yahudileri, Romanları ve komünistleri öldüren seyyar infaz birlikleri

Einsatzgruppen, SS'e bağlı, Heinrich Himmler'in kontrolünde ve Reinhard Heydrich'in yönetimi altındaki, II. Dünya Savaşı sırasında Alman Ordusunun işgal ettiği bölgeleri ev ev arayarak Yahudileri, Romanları ve komünistleri öldüren seyyar infaz birlikleri. A B C ve D isminde 4 Einsatzgruppe timi vardı ve her birlik 600-1000 askerden oluşuyordu. Toplama kampları kurulmadan önce infazlarda etkin rol oynamışlardır. En önemli eylemleri Babi Yar Katliamı'dır. Gezici birliklerdir. Sürekli hareket halinde olup bir infazdan ötekine doğru eylemlerini gerçekleştirmişlerdir. Çukur kazıp öldürüp gömme işi oyalayıcı olduğundan ve öldürme sırasında çok fazla mermi harcandığından bunun yerine toplama kampları kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Karayüzler</span>

Karayüzler, 20. yüzyılın başlarında Rus İmparatorluğu'nda faaliyet göstermiş Çarlık rejimi yanlısı ve gelişmekte olan sosyalist devrimci harekete karşı örgütlenmiş bir hareketti. Özellikle devrimcilere karşı uyguladığı şiddet, aşırı milliyetçilik ve Yahudi karşıtlığıyla öne çıkmış, çok sayıda pogrom gerçekleştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Pogrom</span> etnik veya dinî bir gruba karşı gerçekleştirilen, yerel yönetimlerin yürüttüğü, onayladığı veya sessiz kaldığı saldırılar

Pogrom veyahut kıyın; dinsel, etnik veya siyasi nedenlerle bir gruba karşı yapılan şiddet hareketleridir. Bu şiddet hareketleri genellikle evleri, iş yerlerini veya ibadet yerlerini tahrip etmek, insanları dövmek, yaralamak, tecavüz etmek veya öldürmekten oluşur. Bu deyim ilk olarak tarihin çeşitli dönemlerinde Yahudilere karşı yapılan şiddet hareketlerini tanımlamak için kullanılmış, sonra da anlamı diğer gruplara karşı yapılan benzer şiddet olaylarını kapsayacak şekilde genişletilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yahudilere yönelik zulüm</span>

Yahudilere yönelik zulüm, farklı zamanlarda ve geniş bir coğrafya içindeki farklı yerlerde meydana gelmiştir. Yahudilerin tarihinde önemli bir yere sahip olmasının yanı sıra, zulüm gören Yahudilerin içinde yaşadığı ülke ve toplumların genel tarihi ve sosyal gelişimini de kayda değer ölçüde etkilemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Danimarka'daki Yahudilerin tarihi</span>

Az sayıdaki Danimarka'daki Yahudilerin tarihi 17. yüzyıla kadar dayanır.

Moldova'daki Yahudilerin tarihi yüzyıllar öncesine dayanır. Besarabya Yahudileri bir süredir bölgede yaşamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Farhud</span>

Farhud, Yahudilerin Şavuot bayramı sırasında, 1-2 Haziran 1941 tarihlerinde, Irak Krallığı'ndaki Bağdat'ta Yahudilere yapılan pogrom veya "zorla tahliye" olayıdır. Ayaklanma, Nazi yanlısı Reşid Ali Geylani hükûmetinin çökmesinden sonra başlayan otorite boşluğunda gerçekleşti. Başlangıçta müdahaleden kaçınan İngiliz güçleri katliamların genel bir anarşi hâlinde devam etmesi üzerine kargaşa çıkaranlara müdahale etti. Saldırılar sonucunda 175 Yahudi öldü ve 1000 Yahudi yaralandı. Yahudilerin malları yağmalandı ve 900 Yahudi evi harabeye çevrildi. 1951'e kadar, Irak'ın Yahudi nüfusunun %80'ini oluşturan 110.000 Yahudi'nin çoğu başta İsrail'e olmak üzere ülkeyi terk etti. Farhud için "Holokost'un unutulmuş pogromu" ve "Irak Yahudi cemaatinin sonunun başlangıcı" denildi; Yahudiler bölgede 2600 yıldır yaşıyordu.

Kan iftirası veya kan suçlaması, dini azınlıkların çocukların kanlarını dini ayinlerde ve bayramlarda kullandıkları yönündeki iftira ve suçlamalardır. Kan iftirası -kuyu zehirlemek ve ekmek pisletmek iddialarıyla birlikte- Avrupa'da Yahudilere karşı yapılan zulümlere neden oldu.

Şiraz pogromu, 30 Ekim 1910'da, Yahudilerin Müslüman bir kız çocuğunu dini sebeplerle öldürdüğü iddiası ve bu iddia sonucunda Şiraz'da Yahudilere yapılan pogromdur. Pogrom sırasında 12 Yahudi öldü, yaklaşık 50'si yaralandı ve 6000 Yahudinin malları soyuldu. Olaylar, Şiraz'ın Alliance Israélite Universelle temsilcileri tarafından belgelendi.

<span class="mw-page-title-main">Topolçan Pogromu</span>

Topolçan pogromu, 24 Eylül 1945'te 48 kişinin yaralanmasıyla sonuçlanan, Topolçan, Çekoslovakya'da gerçekleşen anti-Yahudi pogromdur.

Bu maddede Besarabya'daki Yahudilerin tarihi ile ilgili bilgiler sunulmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Rus İmparatorluğu'nda pogromlar</span>

Rus İmparatorluğu'ndaki Yahudi pogromları ya da Rus İmparatorluğu'ndaki pogromlar.

<span class="mw-page-title-main">Rus İmparatorluğu'nda antisemitizm</span>

Rusya İmparatorluğunda antisemitizm, çok sayıda pogrom ve Rus Ortodoksluğuna geçmedikleri sürece Yahudilerin Rusya'nın içine göç etmesinin yasak olduğu Soluk Yerleşiminin belirlenmesini içeriyordu.

Varşova pogromu Rus kontrolündeki Varşova'da 25-27 Aralık 1881 senesinde yahudilere karşıt eylemler olarak gerçekleşti. Gerçekleşen pogromun ardından iki kişi hayatını kaybederken ve 24 kişi yaralandı.

<span class="mw-page-title-main">Kiev Pogromu (1881)</span>

1881'deki Kiev pogromu üç gün sürdü. 26 Nisan 1881'de Kiev kentinde başladı ve çevresinde yer alan köylere yayıldı. Sporadik şiddet kışa kadar devam etti. Kiev pogromu, 1881'de güneybatı Rus İmparatorluğu'nda görülen pogromların en kötüsü olarak kabul edilir. Pogromlar yaz boyunca devam etti ve Podolya Guberniyası, Volhinya Guberniyası, Çernigov Guberniyası, Yekaterinoslav Guberniyası ve diğer Guberniyalar da dahil olmak üzere modern Ukrayna topraklarına yayıldı. Özellikle, çarlık makamları pogromları durdurmak adına hiçbir girişimde bulunmadı.

<span class="mw-page-title-main">Mayıs Yasaları</span>

Mayıs Kanunları İçişleri bakanı Nikolay Pavloviç Ignatyev tarafından önerildi ve 15 Mayıs 1882'de III. Aleksandr tarafından kabul edildi. Başlangıçta, 1882 Mayıs düzenlemeleri Yahudilerle ilgili yasaların gelecekteki bir revizyonuna kadar sadece geçici önlemler olarak düşünülmüş, ancak otuz yıldan fazla bir süre yürürlükte kalmıştır.

Alfonse pogromu Varşova, Polonya'da meydana gelmiş üç günlük bir isyandı. Şiddet birkaç düzine genelevin yıkılmasına ve 15 kadar ölüme yol açtı. Olayın analizleri, analizin hedefleri ve katılımcıları açısından farklılık gösterir..

Moldova'da din ağırlıklı olarak Ortodoks Hristiyandır. Moldova Cumhuriyeti Anayasası din özgürlüğünü korur ve ulusal hükûmet uygulamada bu hakka genel olarak saygı gösterir.

İkinci Aliyah, 1904 ile 1914 yılları arasında gerçekleşen ve çoğu Rus İmparatorluğu'ndan, bazıları Yemen'den olmak üzere yaklaşık 35.000 Yahudi'nin Osmanlı yönetimindeki Filistin'e göç ettiği bir aliyah idi.