İçeriğe atla

Kert Hanedanı

Kontrol Edilmiş
Kertler
Kert Hanedanı
آل کرت
1244-1381
Kert hanedanı en geniş hali
Kert hanedanı en geniş hali
TürMonarşi
BaşkentHerat
Yaygın dil(ler)Farsça
Resmî din
Sunni İslam
Melik/Sultan 
• 1245
Melik Rukneddin Ebû Bekir (ilk)
• 1370-1389
Gıyaseddin Pir Ali (son)
Tarihî dönemOrta Çağ
• Melik Rukneddin Ebû Bekir tarafından kurulması
1244
• Dağılışı
1381
Öncüller
Ardıllar
İlhanlılar
Timur İmparatorluğu
Günümüzdeki durumuAfganistan
İran
Türkmenistan

Kert hanedanı (Farsçaآل کرت), 13. ve 14. yüzyıllarda Horasan'ın büyük bir kısmına hükmeden, Tacik kökenli Gurlular,[1] ile yakından akraba olan bir Sünni Müslüman[2] hanedandır. Başkentleri Herat'ta ve Bamyan'daki merkezi Horasan'dan hüküm süren bu hanedan, ilk başta akraba oldukları Gurlu İmparatorluğu Sultanı Sultan Abul-Fateh Ghiyāṣ-ud-din Muhammed bin Sām'in[3] daha sonra Moğol İmparatorluğu'nun astlarıydılar.[4] İlhanlıların 1335'te parçalanması üzerine Mu'izz-uddin Husayn ibn Ghiyath-uddin, prensliğini genişletmeye çalıştı. 1370'te Hüseyin b. Ghiyath-uddin ölümü ve 1381'de Timur'un işgali, Kert hanedanının sonunu getirmiştir.[4]

Gurlu hanedanının vasalları

Kertlar soylarının izini Tajuddin Uthman Marghini'ye kadar sürer; onun kardeşi 'Izzuddin Umar Marghini, Sultan Gıyâseddin Muhammed b. Sâm'ın (ö.1202-1203) veziriydi.[5] Kert hanedanının kurucusu, Gur Shansabani ailesinin soyundan gelen Melik Rukneddin Ebû Bekir'di.[6]

Melik Rukneddin Ebû Bekir bir Gurlu prensesiyle evlenmiştir.[4] Oğulları Şemseddin Muhammed bin Ebû Bekir 1245'te babasının yerine geçmiştir.

Moğol İmparatorluğu'nun vasalları

Herat Cuma Camii, avlu görünümü, kuzeybatıya bakış, 1916-1917 civarı. Ön planda görülen Kert dönemi kazanı.
Timur'un ordusu Herat kalesine saldırır ve Kert hükümdarı Gıyaseddin barış talebinde bulunur, 1595-1600 dolaylarında Babür Hindistan'da Dharm Das imzasını taşır.

Şemseddin Muhammed bin Ebû Bekir 1245'te babasının yerini almış, ertesi yıl Hindistan'ın işgalinde Sali Noyan'a katılmış ve 1247-1248'de Multan'da Sufi Aziz Bahaddin Zekeriya ile buluşmuştur. Daha sonra Horasan'ı (bugünkü Afganistan ) ve muhtemelen İndus'a kadar olan bölgeyi egemenliği altına alan Büyük Moğol Hanı Möngke Han'ı (1248-1257) ziyaret etmiştir. 1263-1264'te Sistan'ı zaptettikten sonra Hülâgû Han'ı ve üç yıl sonra Derbent ve Bakü'ye karşı yürüttüğü seferde eşlik ettiği halefi Abaka Han'ı ziyaret etmiştir. 1276-1277'de Sahib Divanı Şemseddin'in eşliğinde Abaka Han'ı tekrar ziyaret etmiştir ancak bu kez Moğol hükümdarının onunla ilgili eski iyi düşüncesi şüpheye dönüşmüş gibi görünmektedir, bu da onun ölümüne yol açmıştır. Ocak 1278'de Tebriz'de hamamdayken kendisine verilen karpuzla zehirlenmiştir. Hatta Abaka Han, cesedinin Horasan'daki Jam'de zincirlere vurularak gömülmesini istemiştir.

Fahreddin edebiyatın koruyucusuydu ama aynı zamanda son derece dindardı. İlhanlı generali Nevruz onun adına müdahale edene kadar babası tarafından yedi yıl hapis cezasına çarptırılmıştı. Nevruz'un isyanı 1296 civarında duraksadığında Fahreddin ona sığınma teklif etti, ancak bir İlhanlı kuvveti Herat'a yaklaştığında generale ihanet etti ve onu Gazan güçlerine teslim etti. Üç yıl sonra Fahreddin, 1306'daki yükselişinden kısa bir süre sonra Herat'ı almak için 10.000 kişilik bir kuvvet gönderen Gazan'ın halefi Olcaytu'ya karşı savaşmıştır. Ancak Fahreddin, işgalcileri şehri işgal etmelerine izin vererek ve ardından onları yok ederek kandırdı ve bu süreçte komutanları Danişmand Bahadur'u öldürdü. 26 Şubat 1307'de öldm.ş Ancak Herat ve Gilan, Olcaytu tarafından fethedildi.

Şemseddin Muhammed'in yerine oğlu Rukneddin geçti. Rukneddin, sonraki tüm Kert hükümdarlarının kullanacağı Melik (Arapça'da kral anlamına gelen) unvanını benimsedi. Vefat ettiğinde; 3 Eylül 1305'te Haysar'da etkin güç uzun süredir oğlu Fahreddin'in elindeydi.

Fahreddin'in kardeşi Gıyaseddin onun ölümü üzerine onun yerini aldı; hemen hemen başka bir erkek kardeşi Ala-uddin ibn Rukn-uddin ile tartışmaya başladı. Kendisine büyük bir karşılama veren Oljeitu'nun huzurunda davasını alarak 1307/8 yılında Horasan'a döndü. Kardeşiyle devam eden sorunlar onu 1314/5 yılında tekrar İlhanlı'yı ziyaret etmeye yöneltti. Herat'a döndüğünde topraklarının Çağatay prensi Yasa'ur tarafından işgal edildiğini, ayrıca İsfizarlı Kutubuddin ve Sistan halkının düşmanlığını gördü. Yasa'ur Herat'ı kuşattı. Ancak prens, İlhanlı orduları tarafından durduruldu ve Ağustos 1320'de Gıyaseddin, yokluğunda oğlu Şemseddin Muhammed ibn Ghiyath-uddin'i kontrol altında bırakarak Mekke'ye hac ziyareti yaptı. 1327'de Emir Çoban, İlhanlı Ebû Said Bahadır'ın ihanetinin ardından Herat'a kaçtı ve burada arkadaş olduğu Gıyaseddin'den sığınma talebinde bulundu. Ghiyath-uddin başlangıçta isteği kabul etti, ancak Abu Sa'id ona Emir Çoban'ı idam etmesi için baskı yaptığında itaat etti. Kısa süre sonra Gıyaseddin 1329'da öldü. Üç oğlu bıraktı: Şemseddin Muhammed ibn Gıyaseddin, Hafız bin Gıyaseddinve Muizziddin Hüseyin bin Gıyaseddin.

Bağımsız prenslik

Muizziddin Hüseyin bin Gıyaseddin'in yükselişinden dört yıl sonra İlhanlı Ebu Sa'id Bahadur Han öldü ve ardından İlhanlılar hızla parçalandı. Muizziddin Hüseyin ise İlhanlı tahtının sahibi Togha Temür ile ittifak kurdu ve ona haraç ödedi. Ölümüne kadar Muizziddin Hüseyin'in asıl kaygısı Sebzevar merkezli komşu Serbedârîler idi. Sarbadarlar Togha Temür'ün düşmanı olduğundan Kertlari tehdit olarak görüp işgal ettiler. Kertlar ve Sarbadarlar 18 Temmuz 1342'de Zava Muharebesi'nde karşılaştıklarında, savaş başlangıçta ikincisinin lehineydi, ancak Sarbadar ordusu içindeki ayrılık Kartların galip gelmesine izin verdi. Bundan sonra Muizziddin Hüseyin, kuzeydoğudaki Çağatay Moğollarına karşı birçok başarılı sefer düzenledi. Bu sırada henüz genç olan Timur'u hizmetine aldı. 1349'da Togha Temür hâlâ hayattayken Muizziddin Hüseyin ona haraç ödemeyi bıraktı ve bağımsız bir padişah olarak hüküm sürdü. Togha Temür'ün 1353'te Sarbadarlar tarafından öldürülmesi bu potansiyel tehdidi sona erdirdi. Ancak 1358 civarında Çağatay emiri Kazaghan Horasan'ı işgal etti ve Herat'ı yağmaladı. Eve dönerken Qazaghan'ın suikasta kurban gitmesi Muizziddin Hüseyin'in otoritesini yeniden kurmasına izin verdi. Sarbadarların 1362'de Muizziddin Hüseyin'e karşı yaptığı bir başka sefer, iç ayrılıkları nedeniyle iptal edildi. Kısa bir süre sonra Kert lideri, durdurulan sefer sırasında liderlerini öldüren Sarbadar hükümdarı Ali-yi Mu'ayyad'dan kaçan Şii dervişleri karşıladı. Ancak bu arada Kertlar'ın Timur'un topraklarına baskın yapmasıyla Timur ile ilişkiler gerginleşti. Muizziddin Hüseyin'in 1370 yılında ölümü üzerine oğlu Gıyaseddin Pir Ali, Gıyaseddin'in üvey kardeşi Melik Muhammed bin Muizziddin'in kazandığı Serahlar ve Kuhistan'ın bir kısmı dışında Kert topraklarının çoğunu miras aldı.

Timurluların vasalları

Kert hanedanı kazanı, Herat Cuma Camii

Togha Temür'ün annesi Sultan Hatun aracılığıyla torunu olan Gıyaseddin Pir Ali, ülkesindeki mülteci dervişleri kışkırtarak Sarbadarları istikrarsızlaştırmaya çalıştı. Ali-yi Mu'ayyad, Malik Muhammed'le komplo kurarak karşılık verdi. Ghiyas-uddin Pir 'Ali, Malik Muhammed'i ortadan kaldırmaya çalıştığında, Ali-yi Mu'ayyad ordusunun yanından geçti ve onu üvey kardeşiyle uzlaşmak yerine kampanyayı iptal etmeye zorladı. Ancak Sarbadarlar çok geçmeden bir iç çekişme dönemi yaşadılar ve Gıyaseddin Pir Ali, 1375 veya 1376 civarında Nişabur şehrini ele geçirerek bundan yararlandı. Bu arada hem Ghiyas-uddin Pir 'Ali hem de Malik Muhammed, Aralarındaki anlaşmazlıkla ilgili olarak Timur'un yardımını istedi: İlki ona bir elçilik göndermişti, ikincisi ise Serahs'tan kovulmuş bir sığınmacı olarak bizzat Timur'un huzuruna çıkmıştı. Timur, Ghiyas-uddin Pir 'Ali'ye, yeğeni Sevinj Kutluq Ağa ile Kert hükümdarının oğlu Pir Muhammed bin Gıyaseddin arasında 1376 civarında Semerkant'ta gerçekleşen bir evlilik teklif ederek yanıt verdi. Daha sonra Timur, Ghiyas-uddin Pir 'Ali'yi kendisine boyun eğebilmesi için bir konseye davet etti, ancak Kert, Nişabur'daki Şii nüfusla ilgilenmesi gerektiğini iddia ederek kendisini gelmekten mazur görmeye çalıştığında Timur, istila etmek. Timur'u Horasan'a müdahale etmeye davet eden bir mektup gönderen Mu'izzu'd-Din'in eski veziri Mu'in al-Din Cami ve çok etkili kişiler olan Jam şeyhleri de dahil olmak üzere birçok Horasanlı tarafından cesaretlendirildi. Timur Herat'a yaklaşırken Kert ileri gelenlerinin çoğunu Timur'u karşılamaya ikna etti. Nisan 1381'de Timur, vatandaşlarının morali bozulan ve aynı zamanda Timur'un savaşa katılmayan kimseyi öldürmeme teklifinin farkında olan şehrin önüne geldi. Şehir düştü, surları yıkıldı, ilahiyatçılar ve alimler Timur'un anavatanına sürüldü, yüksek bir haraç kanunlaştırıldı ve Gıyas-uddin Pir 'Ali ve oğlu Semerkant'a götürüldü. Ghiyas-uddin Pir 'Ali, 1382'de Heratlı meliklerin isyanını destekleyene kadar Timur'un tebaası yapıldı. Ghiyas-uddin Pir 'Ali ve ailesi 1383 civarında idam edildi ve Timur'un oğlu Miranşah isyanı bastırdı. Aynı yıl, İsfizar'da Şeyh Da'ud-i Khitatai liderliğindeki yeni bir ayaklanma, Miran Şah tarafından hızla bastırıldı. Kalan Kertlar 1396'da Miran Şah'ın bir ziyafetinde öldürüldü.[7] Timur'un ilk Pers seferinin kurbanı olan Kertlar'in sonu geldi.

Hükümdarlar

Unvan Adı Kişisel Ad Saltanat Notlar
Melik Rukneddin Ebu Bekir ? -1245
Şemseddin Muhammed bin Ebu Bekir 1245-1277
Melik
ملک
Şems-uddin-i-Kihin
Rukneddin bin Şemseddin Muhammed 1277-1295
Melik
ملک
Fahreddin bin Rukneddin 1295-1308
Melik
ملک
Gıyaseddin bin Rukneddin 1308-1329
Melik
ملک
Şemseddin Muhammed bin Gıyaseddin 1329-1330
Melik
ملک
Hafız bin Gıyaseddin 1330-1332 Tahta geçecek bir sonraki isim olan alim Hafız ise iki yıl sonra öldürüldü.
Melik
ملک
Sultan
سلطان
Muizziddin Hüseyin bin Gıyaseddin 1332-1370
Melik
ملک
Sultan
سلطان
Gıyaseddin Pir Ali
Melik Muhammed bin Muizziddin'in emrinde başlangıçta Serahlar ve Kuhistan'ın bir kısmı vardı
1370-1389
Horasan ve Afganistan Emiri Timur tarafından fethi.

Renkli satırlar aşağıdakileri ifade eder;

Soy ağacı

Kert Hanedanı
Ebu Bekir
h. ?-1245
Şemseddin Muhammed bin Ebu Bekir
h. 1245-1277
Rukneddin
h. 1277-1295
Fahreddin
h. 1295-1308
Gıyaseddin
h. 1308-1329
II. Muhammed
h. 1329-1330
Hafız
h. 1330-1332
Hüseyin
h. 1332-1370
Pir-Ali
h. 1370-1389

Kaynakça

  1. ^
  2. ^ Farhad Daftary, The Ismāī̀līs: Their History and Doctrines (Cambridge University Press, 1999), 445.
  3. ^ M.J. Gohari, Taliban: Ascent to Power, (Oxford University Press, 2000), 4.
  4. ^ a b c C.E. Bosworth, The New Islamic Dynasties, (Columbia University Press, 1996), 263.
  5. ^ Edward G. Browne, A Literary History of Persia: Tartar Dominion 1265-1502, (Ibex Publishers, 1997), 174.
  6. ^ Kart, T.W. Haig and B. Spuler, The Encyclopaedia of Islam, Vol. IV, ed. E. van Donzel, B. Lewis and C. Pellat, (Brill, 1997), 672.
  7. ^ Vasiliĭ Vladimirovich Bartolʹd, Four Studies on the History of Central Asia, Vol.II, (Brill, 1958), 33.

Konuyla ilgili yayınlar

  • Mahendrarajah, Shivan (2017). "Kartid dynasty"Ücretli abonelik gerekli. Fleet, Kate; Krämer, Gudrun; Matringe, Denis; Nawas, John; Stewart, Devin J. (Ed.). Encyclopaedia of Islam, THREE (İngilizce). Brill Online. ISSN 1873-9830. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Timur İmparatorluğu</span> Asyada hüküm sürmüş eski bir imparatorluk

Timur İmparatorluğu, Timurlu Devleti, Timurlular veya Turan İmparatorluğu, Fars ve İslam medeniyeti unsurları ile Türk-Moğol devlet ve askeri teşkilat unsurlarını bünyesinde barındıran Emir Timur tarafından kurulmuş bir devlettir.

<span class="mw-page-title-main">Karakoyunlular</span> 1380-1469 yılları arasında bugünkü Doğu Anadolu Bölgesi, Güney Kafkasya, Azerbaycan ve Kuzey Irak topraklarında egemenlik sürmüş Oğuz Türklerinin kurduğu bir devlet

Karakoyunlular ya da Karakoyunlu Devleti, başkenti Tebriz olan ve 1380-1469 yılları arasında bugünkü Doğu Anadolu Bölgesi, Güney Kafkasya, Azerbaycan ve Kuzey Irak topraklarında egemenlik sürmüş Oğuz Türklerinin kurmuş olduğu bir devlettir.

<span class="mw-page-title-main">Ali Şîr Nevaî</span> 15. yüzyıl Özbek şairi şiirleri

Nizamüddin Ali Şîr Nevaî veya yaygın adıyla Ali Şîr Nevaî, 15. yüzyıl Türk şairi.

II. İzzeddin Keykavus Türkiye Selçuklu Sultanı ve II. Gıyaseddin Keyhüsrev'in büyük oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Seferîler</span> Sistanda kurulmuş ve 861-1003 yılları arasında hüküm sürmüş Fars hanedanı

Seferîler veya Saffârîler, İran'ın güneydoğusu ile Afganistan'ın güneybatısında yer alan Sistan'da kurulmuş ve 861-1003 yılları arasında faaliyet göstermiş kısa ömürlü bir Fars hanedandır.

<span class="mw-page-title-main">Sâhib Ataoğulları Beyliği</span>

Sâhib Ataoğulları Beyliği Anadolu Selçuklu Devleti'nin yıkılmasında sonra Afyonkarahisar ve çevresinde kurulan II. Dönem Anadolu Beylikleri'ndendir. Anadolu Selçuklu Devleti veziri Sâhib Ata Fahreddin Ali'nin oğulları tarafından kurulan beylik, 1275-1341 yılları arasında varlığını sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Uluğ Bey</span> Türk hükümdar, gökbilimci ve matematikçi (1394–1449)

Uluğ Bey, Timur İmparatorluğu'nun 4. sultanı Türk matematikçi ve astronomi bilgini.

<span class="mw-page-title-main">Hüseyin Baykara</span>

Hüseyin Baykara, lakabı Ebu'l-Gazi, tam adı Hüseyin bin Gıyaseddin Mansur bin Baykara,, Timur İmparatorluğu hükümdarı ve şair. Taht kavgaları ve savaşlarla geçen uzun saltanat döneminde bilim, sanat ve edebiyatta büyük gelişmeler sağlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ebû Said Bahadır</span>

Ebu Said Bahadır, Olcaytu'nun oğlu ve İlhanlı Devleti'nin 9. hükümdarıydı.

Serbedâriler, İlhanlı Devleti'nin yıkılışından sonra İran'da kurulan ve Horasan ile Esterabad yörelerinde 1337-1381 arasında hüküm süren devlet. Yöneticileri Şii inancına sahipti.

<span class="mw-page-title-main">Gurlu Muhammed</span>

Muhammed Şehâbeddin Guri, Muizzüddin Muhammed, Gurlu Muhammed ya da Muhammed Guri olarak bahsedilen, 1173-1202 yılları arasında askeri faaliyet gösteren, 1202-1206 yılları arasında ise hüküm süren Gurlu Sultanı.

Hasan-ı Büzürg veya Büyük Hasan, Celâyirî devletinin kurucusu ve ilk sultanı.

İlhanlılar devrinde Alevîler Moğolların en güçlü devirlerinde Kara-Kurum saraylarında itibar sahibi olan Budist ve Hristiyan din adamlarıyla karşı karşıya gelen İslâmiyet mensupları çok büyük tehlikelere maruz kalmışlardı. İlhanlılar’ın henüz kudret sahibi olmadıkları devirlerde Cengiz’in kurduğu büyük imparatorluk henüz parçalanmamıştı. Onun yerine geçen “Oktay Han” ise Cengiz’in koyduğu yasaları taviz vermeden uygulamaktaydı. Bilhâssa Kayuk Han devrinde Moğol âdetlerinden kaynaklanan yasaların hâkimiyeti altında yaşayan Müslümanlar büyük işkencelere maruz kalarak ezilmekteydiler. Argon Han devrinde ise Müslümanlar çok şiddetli bir mezâlime maruz kaldılar.

<span class="mw-page-title-main">Timurlu Hanedanı</span> Timurlu Hanedanı

Timurlu hanedanı, kendini Gürkani, Timur'un soyundan gelen Türk-Moğol kökenli bir Sünni Müslüman hanedanı idi. "Gürkani" kelimesi, Türkçeden Moğolcaya da geçen "damat" anlamına gelen "küḏegü (küregen)" kelimesinin Farsçalaştırılmış şekli olan "Gürkan"dan türemiştir. Gürkan lakabını kullanmasının sebebi ise Cengiz Han'ın soyundan gelen Saray Mülk Hanım ile evlendiğinden, Timurlular Moğol İmparatorluğu'nun kurucusu Cengiz Han'ın soyundan gelen akrabaları olduğundan, bu hanedan tarafından kullanılmıştır. Timurlu hanedanı üyeleri Fars kültüründen güçlü bir şekilde etkilenerek tarihte iki önemli imparatorluk kurmuşlardır:

<span class="mw-page-title-main">İncûlular</span> Şerefeddin Mahmud Şahın İlhanlı hükümdarı Olcaytu Han tarafından incû idaresiyle görevlendirilip, Ebû Said Bahadır Han döneminde bağımsızlığını ilan eden devlet.

İncûlular Kurucusu Şerefeddin Mahmud Şah’ın İlhanlı hükümdarı Olcaytu Han tarafından incûların idaresiyle görevlendirilmiş olmasından dolayı hânedan bu adla anılmıştır. Hamdullah el-Müstevfî'ye göre Şerefeddin Mahmud Şah’ın soyunun mutasavvıf Hâce Abdullah Herevî’ye ulaşır. İlhanlı Hükümdarı Ebû Said Bahadır Han döneminde Şîraz ve hemen hemen bütün Fars bölgesini hâkimiyeti altına alan Şerefeddin Mahmud Şah fiilen bağımsız bir hükümdar haline geldi (1325).

Ebu'l Kasım Babür Mirza, Horasan'da Timurlu hükümdarıdır (1449-1457). Şahruh'un oğlu Gıyasettin Baysungur'un oğlu ve dolayısıyla Emir Timur'un büyük torunuydu.

Yadigar Muhammed Mirza 1470 yılında, 6 hafta boyunca Herat’ta hüküm süren Timurlu hanedan üyesidir.

Fahreddin Kutlu Bey, 1362-1389 yılları arasında hüküm süren ikinci Akkoyunlu beyiydi. Tam adı Hacı Fahreddin Kutlug ibn Tur Ali-bey'dir.

Pushang, aynı zamanda Bushanj, Bushang ve Fūshanj'ın Arapçalaştırılmış şekliyle de bilinir, Horasan'da Herat'a yakın bir kasabadır.

<span class="mw-page-title-main">Herat Cuma Camii</span> Afganistanda camii

Herat Ulu Camii veya "Herat Cami Mescidi", Afganistan'ın kuzeybatısındaki Herat ilinin Herat şehrinde bir camidir. 1200 yılında temelini atan Sultan Gıyaseddin Muhammed Guri yönetimindeki Gurlular tarafından yaptırılmıştır. Daha sonra, Herat'ın yüzyıllar boyunca Kartidler, Timurlular, Babürlüler ve ardından da camiyi destekleyen Özbek hükümdarlarını değiştirmesiyle birkaç kez genişletilmiştir. Caminin Gurlu dönemine ait temel yapısı korunmuş, ancak bazı kısımlar eklenmiş ve değiştirilmiştir. Herat'taki Cuma Camisi bugünkü görünümüne 20. yüzyılda kavuşmuştur.