İçeriğe atla

Kerevit

Kerevit
Kerevitin Türkiye'deki tek türü (Astacus leptodactylus)
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Animalia (Hayvanlar)
Şube: Arthropoda (Eklem bacaklılar)
Alt şube: Crustacea (Kabuklular)
Sınıf: Malacostraca
Takım: Decapoda (On ayaklılar)
Alt takım: Pleocyemata
İnfra takım: Astacidea
Dana, 1852
Üst familya: Astacoidea
Latreille, 1802
Parastacoidea
Huxley, 1879
Familyalar

Metne bakınız.

Astacus leptodactylus
Pacifastacus leniusculus
Cambarellus patzcuarensis
Orconectes limosus
Astacoides betsileoensis
Cherax destructor
Cherax tenuimanus
Meksika usulü kerevit

Kerevit, Astacoidea ile Parastacoidea üst familyalarından on ayaklı kabuklu türlerinin ortak adıdır.

Tatlı su ıstakozu da denilen kerevitleri, Nephropoidea üst familyasından ıstakozlarla karıştırmamak gerekir. Kerevit sözü Türkçeye Yunancadan (καραβίδα) geçmiştir.

Kerevitler (tatlısu ıstakozları), yengeçler ve ıstakozlar (deniz ıstakozları) gibi diğer kabuklulara benzer şekilde çoğalırlar. Ancak, serbest yaşam sürdüren bir larva evresine sahip olmayışlarıyla onlardan belirgin bir şekilde ayrılırlar.

Yayılım

Dünya üzerinde yaklaşık 600 kerevit türü Afrika ve Antarktika kıtaları hariç diğer kıtalarda doğal olarak bulunmaktadırlar. Ayrıca, kerevitler orijinal olarak bulundukları ortamlardan başka ortamlara, yoğun olarak, doğal yollarla (göç veya akıntılarla birlikte); tesadüfen (gemilerin balast sularıyla, kanallarla, balık yakalamada tuzaklarda kullanılmalarıyla, kontrol altında tutuldukları ortamlardan kaçmalarıyla, predatörler ya da insanlar tarafından farkında olmadan taşınmalarıyla) veya insanlar tarafından bilinçli olarak (akvaryumlarda hobi olarak tutulmaları, üretim ve yetiştiriciliklerinin yapılması, su bitkilerinin kontrolü) taşınmışlardır. Kerevitlerin bir ortamdan başka ortama taşınmalarında en önemli ve yaygın faktör girişimcilerin bu canlılardan ekonomik olarak gelir elde etme istemidir.

Ekonomik türler

Ekonomik gelir etme amacıyla kullanılan türler arasında başlıca Procambarus clarkii, Pacifastacus leniusculus, Cherax destructor, C. quadricarinatus, Orconectes limosus, O. rusticus ve Astacus leptodactylus gelmektedir. Bu türlerden Procambarus clarkii Afrika, Asya, Amerika'da Kaliforniya'ya ve Avrupa kıtalarında; Procambarus leniusculus Japonya, Avrupa ve Amerika'da Kaliforniya'ya; C. destructor Afrika ve Avustralya; C. quadricarinatus Güney Amerika'ya, O. rusticus Kuzey Amerika'ya ve A. leptodactylus ise Avrupa'ya doğal olarak bulundukları ortamdan taşınarak stoklanmışlardır.

Doğal ortamlardan hasadı yapılan kerevit türleri arasında ilk sırayı Procambarus clarkii almaktadır. En fazla P. clarkii hasadı ise Çin'de gerçekleşmektedir. Çin'e Japonya'dan getirilip stoklanan P. clarkii 1990'lı yılların başlarında tahminen 40.000 ton/yıl civarında hasat edilmişken, bu değer 1990'lı yılların sonlarına doğru 70.000 ton/yıl'a ulaşmıştır.

Güney Amerika'da, başlıca Louisiana bölgesinde, Procambarus clarkii ve P. zonangulus kültürü yapılan en önemli türlerdir. Bu iki türün üretimi 1999'da yaklaşık 35.000 ton olmuştur. Bu değerin % 85'ini Procambarus clarkii olmuştur. Bununla birlikte, Kuzey Amerika ve Kanada'da Procambarus clarkii ve Orconectes türleri az miktarlarda da olsa üretilmektedir.

Avustralya'da kültürü yapılan en önemli tür Cherax destructor 'dur. Bu türün üretimi 1998-1999 yıllarında 250 tona ulaşmıştır. C. quadricarinatus ise Avustralya'da üretimi (79 ton) yapılan ikinci önemli türdür. Ayrıca, C. tenuimanus ise 1998-1999 yıllarında 49 ton üretilmiştir. Bu türler diğer kerevit türlerine göre daha büyük olduklarından ticari değerleri daha yüksektir.

Türkiye'de kerevit ismiyle bilinen Doğu Avrupa kereviti (Astacus leptodactylus) dünyada 1830'lu yıllardan sonra önemli bir ticari ürün (lüks bir gıda maddesi) olarak değerlendirilmesine rağmen, Türkiye'de ancak II. Dünya savaşından sonra su ürünleri içerisinde önemli ihraç ürünleri arasına girmiştir. Türkiye kerevit üretiminde yıllara göre dalgalanmalar bulunmaktadır. Örnek olarak, toplam kerevit üretimi 1979 yılında 500 ton iken, 1982 yılında bu değer 6500 ton olmuş, 1986 yılından sonra ise özellikle kerevit vebası (Aphanomyces astaci)'nın görülmesi, aşırı avlanma ve çevre kirlenmesi nedenleriyle giderek azalmıştır. Günümüzde toplam kerevit üretimi ise (1894 ton, 2002 verileri) 1980'li yılların yaklaşık % 15'i dolaylarındadır. İznik Gölü (557 ton) ve Eğirdir Gölü (237 ton) ise en önemli istihsal sahaları arasında bulunmaktadır.

Kerevitler son yıllarda akvaryum sektöründe de talep gören canlılar haline gelmişlerdir. Türkiye'de bazı akvaristlerin doğadan topladıkları Astacus leptodactylus türü kerevitleri akvaryumlarda baktıkları rapor edilmiştir. Bu türün yanı sıra yurtdışından ithal edilen Cambarellus patzcuarensis, Cambarus diogenes, Cherax albertisii, Cherax boesemani, Cherax peknyi, Cherax quadricarinatus, Procambarus alleni ve Procambarus clarkii olmak üzere 8 farklı türün tespit edildiği bildirilmiştir.

Sınıflandırma

  • Astacoidea
    • Astacidae
      • Astacus
        • Astacus astacus — Batı Avrupa kereviti
        • Astacus leptodactylus — Doğu Avrupa kereviti
        • Astacus pachypus — Don kereviti
      • Austropotamobius
        • Austropotamobius italicus
        • Austropotamobius llopisi †
        • Austropotamobius pallipes — Ak ayaklı kerevit
        • Austropotamobius torrentium — Kaya kereviti
      • Pacifastacus
        • Pacifastacus chenoderma
        • Pacifastacus connectens
        • Pacifastacus fortis — Shasta kereviti
        • Pacifastacus gambelii
        • Pacifastacus leniusculus — Sinyal kereviti
        • Pacifastacus nigrescens — Karaca kerevit
    • Cambaridae
      • Barbicambarus
      • Bouchardina
      • Cambarellus
      • Cambaroides
      • Cambarus
      • Distocambarus
      • Fallicambarus
      • Faxonella
      • Hobbseus
      • Orconectes
      • Procambarus
      • Troglocambarus
  • Parastacoidea
    • Parastacidae
      • Astacoides
      • Astacopsis
      • Cherax
      • Engaeus
      • Engaewa
      • Euastacus
      • Geocherax
      • Gramastacus
      • Paranephrops
      • Parastacoides
      • Parastacus
      • Samastacus
      • Tenuibranchiurus
      • Virilastacus

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  • [1] Muzaffer Mustafa Harlıoğlu ve Serpil Mişe Yonar (2007), Yabancı Tatlı Su Istakoz Türlerinin Türkiye’ye Stoklanmasının Meydana Getirebileceği Muhtemel Sonuçlar, E.Ü. Su Ürünleri Dergisi 2007, Cilt/Volume 24, Sayı/Issue (1-2): 213–218
  • [2] 29 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Behire Işıl Didinen, Seçil Ekici, Öznur Diler, Seval Bahadır Koca, Arife Dulluç, Astacidae familyası tatlı su istakozlarının yetiştiriciliğinde yavrularda gelişim ve yaşama oranlarını etkileyen faktörler
  • [3] 30 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Prof. Dr Atilla Alpbaz
  • [4] 10 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Gürel Türkmen, Onur Karadal (2012) The survey of the imported freshwater decapod species via the ornamental aquarium trade in Turkey. Journal of Animal and Veterinary Advances, 11(15): 2824-2827.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mantarlar</span> ökaryot âlemi

Mantarlar, çok sayıda çok hücreli ve tek hücreli ökaryotik canlıyı kapsayan bir biyolojik âlemin adıdır. Maya gibi mikroorganizmalardan, küf ve şapkalı mantarlara kadar pek çok üyesi olan bu canlılar grubu, halk arasında genellikle sadece şapkalı mantarları tanımlamak için kullanılır. Biyoloji alanında mantarları inceleyen bilim dalına mikoloji denir.

<span class="mw-page-title-main">Fındık</span>

Fındık, huşgiller (Betulaceae) familyasından Corylus cinsini oluşturan çalı ve ağaç türlerinin ortak adı.

<span class="mw-page-title-main">Peynir</span> Bir süt ürünü

Peynir, süt proteini kazeinin pıhtılaştırılmasıyla çeşitli tat, doku ve formlarda üretilen bir süt ürünüdür. Genellikle inek, manda, keçi veya koyun sütünden elde edilen proteinler ve yağdan oluşur. Üretim sırasında süt genellikle asitlendirilir ve kazeinin pıhtılaşmasını sağlamak için peynir mayası enzimleri veya benzer aktiviteye sahip bakteriyel enzimler eklenir. Katı lorlar, daha sonra sıvı peynir altı suyundan ayrılır ve preslenerek bitmiş peynir haline getirilir. Bazı peynirlerin kabuğunda, dış katmanında veya tamamında aromatik küfler bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Akvaryum</span> balıklar ve suda yaşayan türler için şeffaf su deposu

Akvaryum, çoğunlukla cam ya da yüksek dirençli plastik gibi saydam malzemelerden yapılan, genellikle balık olmak üzere, bazen de omurgasızlar ve ayrıca amfibyumlar, deniz memelileri ve sürüngenler gibi suda yaşayan bitki ve hayvanların tutulduğu ve daha çok bu canlıların sergilenmesi amacıyla kullanılan içi su dolu, küçük bir cam kavanozdan büyük su tanklarına kadar geniş bir yelpazede yer alan kap ve yapılar. Akvaryum sahibi olmak dünya çapında yaklaşık 60 milyon kişi tarafından paylaşılan popüler bir hobidir. Çağdaş akvaryumların öncülerinin ilk çıktığı 1850'li yıllardan beri, özellikle akvaryum balıklarını sağlıklı tutabilmek için daha karmaşık ışıklandırma ve filtreleme sistemleri de geliştirildikçe akvaryum ile ilgilenenlerin sayısı artmıştır. Halka açık akvaryum'lar, evdeki akvaryumların büyük ölçekteki kopyalarıdır. Osaka Akvaryum, 5.400 m3'lük su tankı ve 580 türden oluşan su canlısı koleksiyonuna sahiptir ve Birleşik Krallık'ta yapılması planlanan National institute for research into aquatic habitats 40 hektarlık büyüklüğüyle dünyanın en büyük akvaryumu olacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Kretase</span> 145 ile 66 milyon yıl önce arasını kapsayan, Mezozoyik Zamanın üçüncü ve son dönemi

Kretase veya Kretase dönemi, Mezozoyik Zaman'ın üç alt bölümünden sonuncusudur. Jura'dan sonra, Paleojen'den önce gelir. Günümüzden 145 milyon yıl önce başlayıp ~ 66 milyon yıl önce sona erdiği kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">İznik Gölü</span> Bursa, Türkiyede bir göl

İznik Gölü, Marmara Bölgesinin en büyük, Türkiye'nin ise beşinci büyük doğal gölüdür. tektonik bir tatlı su gölüdür. En büyükleri kuzeydoğudaki Karasu ve güneybatıdaki Sölöz olmak üzere, derelerin göle girdiği noktalarda küçük deltalar ve geniş sazlıklar oluşmuştur. Gölü besleyen derelerin gölle buluştuğu noktalarda küçük sazlıklar ve deltalar var. Gölün çevresi piknik sahaları, turistik tesisler, gezi alanları ve florası çok zengin bitki örtüsüyle kaplıdır. Karsak Deresi gölün fazla sularını 15 km uzaklıktaki Marmara Denizi'nde Gemlik körfezine ulaştırır.

<span class="mw-page-title-main">Gökkuşağı alabalığı</span>

Gökkuşağı alabalığı veya Çelikbaş, 1882 yılında Kuzey Amerika'dan Avrupa'ya getirilmiş olan bir alabalık türü. Balık üretimi için Avrupalı alabalık türlerinden çok daha uygundur.

<span class="mw-page-title-main">Karayip Denizi</span> Atlas Okyanusunun alt havzası

Karayip Denizi, Antil Denizi olarak da bilinir, Atlas Okyanusu'nun alt havzası. Batı Yarıküre'de, Ekvator çizgisinin kuzeyinde yer alır. Güney Amerika'nın kuzey, Orta Amerika'nın doğu kıyıları ile Meksika kıyılarının bir bölümü boyunca uzanır. Karayip Denizi, kapladığı yaklaşık 2,640,000 km²'lik alan ile dünyanın en geniş tuzlu su denizlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Kauçuk</span>

Kauçuk, bazı tropikal bitkilerin öz suyundan (lateks) ya da petrol ve doğalgazdan imal edilen esnek bir madde. Ağaçların öz suyundan üretilene doğal kauçuk, petrol ürünlerinden üretilene sentetik kauçuk denir. Her iki tür de çok yönlü maddelerdir. Kauçuktan yapılan eşyalar genellikle lastik olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Bozkır</span>

Bozkır veya step, fiziki coğrafyada kurakçıl otsu bitkilerden oluşan, sıcak ve ılıman iklimlerdeki ağaçsız ekolojik bölge.

<span class="mw-page-title-main">Ankara tavşanı</span>

Ankara tavşanı,, dünyada yün üretiminde kullanılan hayvan türlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Kuşcenneti Millî Parkı</span>

Kuşcenneti Millî Parkı; Marmara Bölgesi’nde, Balıkesir ili içerisindeki Manyas Kuşgölü’nün kuzeydoğusunda yer alır. Manyas, Gönen, Bandırma arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Avrupa kereviti</span> Kerevit Türü

Doğu Avrupa kereviti, Astacidae familyasından kerevit türüdür.

Kerevit vebası (Aphanomycosis), kerevitlerde Oomycetes sınıfından dermatonörotropik Aphanomyces astaci adlı "mantarın" sebep olduğu hastalık. Duyarlı kerevitlerde % 100 ölümle sonuçlanan, akut ve kronik seyirli, bulaşıcı, ekonomik açıdan çok büyük zararı dokunan bir mantar hastalığıdır.

<span class="mw-page-title-main">Gıda</span> vücut tarafından tüketilen, enerji sağlayan madde

Yiyecek, canlıların hayatlarını devam ettirebilmeleri için yemek suretiyle tüketmeleri gereken maddelerdir. Belirli bir öğünde tüketilen yiyeceklere yemek denir. Yiyecekler organik veya inorganik maddelerden üretilmiş olabilirler. Yiyeceklerde bulunan ve canlıların yaşamını devam ettirmesi, büyümesi için gerekli olan protein, vitamin, mineral gibi maddelere ise besin veya gıda denir. Ancak gıda sözcüğü "ilaçlar hariç, yaşamı devam ettirmek için tüketilen tüm yiyecek ve içecekler" anlamında da kullanılır. Ultra işlenmiş gıda, kolay yiyecek, organik gıda, abur cubur, fast food, çerez, genetiği değiştirilmiş gıdalar çok tüketilen türlerdir.

<i>Procambarus clarkii</i>

Procambarus clarkii, Güneydoğu ABD bölgesine özgü olan ancak diğer kıtalarda da genellikle istilacı tür olarak bulunan bir tatlı su kerevit türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Akvaristlik</span>

Akvaristlik veya akvaryum hobisi, evde veya işyerinde bulunan bir akvaryumda ya da bahçede bulunan bir havuzda veya gölette balık yetiştiriciliği yapılmasına, akvaryum düzenlenmesine odaklı günümüzde popüler bir hobidir. Akvaristlik hobisini yapan kişiye akvarist adı verilir.

<span class="mw-page-title-main">Kültür balıkçılığı</span>

Kültür balıkçılığı, okyanus ve deniz sularında gıda veya diğer amaçlar için sucul canlıların yetiştirilmesi, okyanusların kapalı bölümlerinde, deniz suyunun doldurulduğu tanklar ve göletlerde yapılan özel yetiştiriciliktir. Tuzlu su havuzlarında balık ve karides gibi kabuklu su ürünleri, istiridye, deniz yosunu yetiştirme işi de kültür balıkçılığının bir türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Astacus astacus</span> Avrupada kerevit türü

Astacus astacus, Avrupa kereviti, asil kerevit veya geniş parmaklı kerevit, Avrupa'nın en yaygın kerevit türü ve geleneksel yemek kaynağı. Diğer gerçek kerevitler gibi A. astacus, yalnızca kirlenmemiş akarsularda, nehirlerde ve göller gibi tatlı sularda yaşar. Fransa'dan Orta Avrupa boyunca, Balkan Yarımadası ve kuzeyinde Britanya Adaları, İskandinavya ve Doğu Avrupa'da bulunmuştur. Erkekler 16 cm, dişiler 12 cm'ye kadar uzayabilir.

<span class="mw-page-title-main">Walter Faxon</span>

Walter Faxon Amerikalı kuş bilimci ve karsinolog. Jamaica Plain, Massachusetts'te doğdu ve büyüdü. Harvard Üniversitesi'nden üç diploma aldı. Ornitolojik başarılarından en büyüklerinden biri Brewster ötleğeninin bir melez olduğunu göstermesidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.