İçeriğe atla

Kemal Canbolat

Kemal Canbolat

Kemal Canbolat (Arapça: كمال جنبلاط) (6 Aralık 1917 - 16 Mart 1977), Lübnan'daki İlerici Sosyalist Partisi'nin (PSP) kurucusu ve Lübnan Dürzilerinin geçmişteki lideri. Lübnan Dürzilerinin şimdiki lideri olan Velid Canbolat'ın babası.

Gençliği

Kemal Canbolat 1917 yılında, Dürzilerin ileri gelen ailelerinden biri olan Canbolat ailesinin bir üyesi olarak Chouf'daki Muktara'da doğdu. Babası, Fuad Canbolat, 6 Ağustos 1931 yılında suikast sonucu öldürülmüştür. Babasının ölümünden sonra annesi Nazira, onun yerine geçti ve ülke politikasında önemli rol oynadı. 1926 yılında Kemal Canbolat, bir Hristiyan okuluna girdi ve ilk eğitimini 1928 yılında tamamladı. Liseden, Fransızca, Arapça, bilim ve edebiyat eğitimi alarak 1936 yılında mezun oldu. Bir yıl sonra 1937'de Felsefe sanat fakültesinde, psikoloji, sosyoloji ve vatandaşlık eğitimi aldı. 1939 yılında Lübnan'a döner ve eğitimine Saint-Joseph Üniversitesi'nde devam etti. 1945 yılında buradan Hukuk diploması alarak mezun oldu. 1 Mayıs 1948'de, Dürzi Emir Şekib Arslan'ın kızı May Arslan ile evlenir. Sadece tek çocukları oldu.

Politik kariyeri

Kemal Canbolat 1941-1942 yılları arasında avukat olarak çalıştı ve Lübnan hükûmetinin resmi devlet avukatı oldu. Kemal, politik sahneye 1943'te Hikmet Canbolat'ın ölümünden sonra çıktı. 1943 eylülünde Cebel Lübnan'dan milletvekili seçilir. Başkan Bişara Huri'nin, Anayasal Blok Partisine katılır. 1946 yılında ekonomi, tarım ve sosyal ilişkiler bakanı olur. 1947 yılında, ikinci kez Lübnan Parlamentosunda milletvekili seçilir fakat hükûmeti, genel seçimlerde hile karıştırdığı sebebiyle suçlayarak istifa etmeyi tercih eder. Aynı zamanda başkan Huri'yi de yolsuzluk ve fazla otoriter davranmakla suçlayarak protesto eder.

Kemal Canbolat, 17 Mart 1949 yılında İlerici Sosyalist Parti (PSP)'yi kurar ve parti programı 1 Mayıs 1949 yılında oylanır. (PSP) sosyalist bir partidir ve Lübnan'daki geleneksel karakterdeki partilere muhalefet eder. Canbolat Mayıs 1951'de Beyrut'ta ilk sosyalist Arap partileri kongresini toplar. Aynı yıl Cebel Lübnan'dan üçüncü kez milletvekili seçilir. 1952 yılında Deyr'ül Kamer'de Ulusal Sosyalist Cephe ismiyle konferans düzenler. Canbolat ve Emile Bostani, Camielle Şamun, Pierre Edde ve Hamid Franciye gibi isimlerin baskısıyla, başkan Beşir el Huri 19 Eylül 1952 yılında istifa etmeye karar verir. Genelkurmay başkanı Fuad Şehab, geçici olarak yeni başkan Camielle Şamun seçilene kadar başkanlığa geçer.

1958 İsyanı

1953 yılında, Canbolat, dördüncü defa milletvekili seçilir. Aynı yıl Sosyalist Halk Cephesini kurar. Bu parti nezdinde Lübnanlılar, ABD ve İngiltere gibi yabancı ülkelerin politikalarını izleyen Batı yanlısı başkan Şamil Şamun'a muhalefet eder. Şamun, Ortadoğu'da Arap ulusçuluğunu Batı güçlerinin aracı olarak gören Bağdat Paktı'nın yaratılmasına onay verir. Süveyş Krizi patlak verdiğinde, Canbolat Nasır'ın Mısır'ını desteklerken, Şamil Şamun ve bir kısım Hristiyan Maruni elit, Mısır'ın İsrail, Fransa ve Birleşik Krallık tarafından istila edilmesini destekler. Kimilerine göre bu politik ayrılık, Lübnan'da oluşan gelenekselci farklılıktan çıkacaktır. 1957 yılında, Canbolat ilk defa genel seçimleri kaybeder. Canbolat ailesinin geleneksel rakipleri Hamade ailesinin tanınmış bir üyesine yenilmiştir. İki yıl sonra, Başkan Şamun'a karşı verilen politik isyanın lideri olur. Bu isyan, düzen güçlerine saldırılar ve sokak çatışmalarıyla anılır. İsyancıların isteği Lübnan'ın, Nasır'ın Mısırı ile, Suriye'nin kurduğu Birleşik Arap Cumhuriyeti içerisinde yer almasıdır. Fakat, Cumhurbaşkanı Şamun, Amerikalıların deniz piyadesi yollamasına izin veren Einsenhower Paktına dayanarak yardım ister. Fuad Şehab, Amerikan müdahalesi sonrasındaki nispeten sakinlikten faydalanarak Cumhuriyet'in başkanı seçildi. Şehab, ülkeyi ustaca uzlaşmaya götürerek barışı sağlar.

Muhalefet Birliği

Canbolat 1960 yılında Afrika-Asya Halkları konferansına başkanlık etti ve aynı yıl içinde birçok ulusalcı milletvekilinin içinde yer aldığı Ulusal Mücadele Cephesini kurdu. Yine 1960'ta milletvekili seçildi ve Ulusal Mücadele Cephesi, Lübnan hükûmetinde on bir sandalye kazandı. İkinci kez bakan oldu ve 1960'tan 1961'e kadar Millî Eğitim Bakanı 1961'de Çalışma Bakanı ve 1961'den 1964'e kadar İçişleri Bakanı oldu. 8 Mayıs 1964'te altıncı kez milletvekili seçildi. 1965'te ulusalcı isimler cephesi oluşturmak için ulusalcı Araplara ve ilerici politikacılara katıldı. 1966'da Maruni Charles Helu'nun başkanlığında, Çalışma Bakanı ve PTT bakanı olarak atandı. Aynı zamanda Lübnan'ı Afrika-Asya dayanışma kongresinde temsil etti. 1966 yılında Çin'ne yapılan ziyarette parlamento delegasyonuna başkanlık etti.

İdeolojik nedenlerden dolayı Filistinlilerin İsrail'e karşı mücadelelerini destekledi ve aynı zamanda Lübnan'da mülteci kamplarında yaşayan Filistinlilere destek topladı. Yüzbinlerce mülteci Filistinlinin Lübnan'daki varlığı Hristiyan tarafını çok rahatsız etmekteydi, fakat Canbolat, Arap ulusalcılığının sloganları çevresinde toplanan sert bir muhalefet odağı oluşturmak için onlarla birlikte çalıştı. Sosyalizme, Laikliğe, Arapçılığa dayanan ve geleneksel politik sistemin terk edilmesini savunan yeni bir düzen oluşturma isteğiyle Canbolat, Sünni, Şii, Dürzi, solcu Hristiyanları henüz çekirdek halinde bulunan muhalif hareketinde toplayabildi.

İç savaşa doğru

9 Mayıs 1968 yılında yedinci kez milletvekili seçildi. 1970 yılında yeniden İçişleri Bakanı olarak atandı. Lübnan Komünist Partisi ve Suriye Ulusal Sosyal Partisi'ni yasallaştırdı. 1972 yılında Sovyetler Birliği kendisine Lenin barış ödülü verdi. Aynı yıl sekizinci kez milletvekili seçildi. Ertesi yıl, oy birliğiyle, Filistin devrimini destekleyen bir hareket olan Arap Cephesinin genel sekreteri seçildi. 1970'li yıllarda Maruni cemaati, Lübnan'ın geleneksel sisteminden en çok faydalanan kesimdi. Kemal ve diğer Müslüman liderler altta temsil ediliyorlar ve hatta sistem dışı bırakılıyorlardı. Muhalefet güçlerinin diğer cemaatlerin hükûmette iyi bir şekilde temsil edilmesi gerektiği yönünde talepleri vardı ve Arap dünyasına Lübnan'ın çok daha güçlü bir şekilde bağlanması beklentisi içerisindeydiler. Muhalefet ve genelde Hristiyanlardan oluşan rakipleri, silahlı milisler oluşturdular. Canbolat'ın kendisi de partisi PSP'de silahlı milisler oluşturdu, Partisini Lübnan Ulusal Hareketi'nde en önemli hareket haline getirdi. Bu hareket geleneksel düzenin ve kotaların kaldırılmasını isteğinde olan sol bir koalisyondu. LUH, Filistinlilerden de destek gördü ve Yaser Arafat'ın FKÖ'sü ile iyi ilişkiler kurdu.

İç savaş

1975, Lübnan iç savaşının başında Kemal Canbolat, ilerici-İslamcı partilerin koalisyonunun temel üyelerinden biriydi. Ağustos 1975'te, Lübnan'da geleneksel politikaya son verecek bir politik program oluşturdu. 1975'ten 1976'ya kadar Canbolad, FKÖ'nün yardımıyla Lübnan'ın %70'ini kontrol etmekteydi. 1976 yılında Suriye'nin Marunilerin tarafında savaşa müdahale etmesine karşı çıktı.

Suikast ve ölümü

Kemal Canbolad, 16 Mart 1977 tarihinde Suriye kontrol noktasının yüz metre yakınında muhtemelen Suriye tarafından öldürüldü. Şüpheler Suriye Ulusal Sosyal Partisi ve Baas Partisi üzerinde toplandı. Oğlu Velid Canbolat onun yerini aldı. 2005 yılında Velid Canbolad, 30 yıllık bir zorunlu ittifaktan sonra, Suriye Gizli Servisi'ni babasını öldürmekle suçladı.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Lübnan İç Savaşı</span> 1975 yılında Lübnanda meydana gelen iç savaş

Lübnan İç Savaşı, 1975'ten 1990 yılına kadar Lübnan'da yaklaşık olarak 150.000 - 230.000 insanın ölümüne neden olmuştur. Yaklaşık 350.000 kişi yaralanmış bir milyondan fazla insan da ülkesini terk etmiştir. Soğuk Savaş dönemi Lübnan'ı ciddi şekilde etkiledi ve 1958'deki siyasi kriz ancak ABD'nin Beyrut'a çıkarma yapmasıyla sona ermişti. İsrail'in kurulması ve yüzbinlerce Filistinli mültecinin Lübnan'a yerleşmesi dini çatışmaları arttırdı. Silahlı FKÖ gerillalarının ülkeye girişi ciddi siyasi sorunlara sebep oldu. FKÖ'nün gelişi, Filistinli mültecilerin silahlanması farklı gruplar arasındaki sürtüşmeyi hızlandırdı. 1976'da çoğunluğu Müslüman Lübnan Cephesi ve Ulusal Komite arasında çatışmalar başladıktan kısa süre sonra Arap Ligi ve Suriye arabuluculuğa girişti, Filistinli-Lübnanlı çatışması daha çok Güney Lübnan'da yoğunlaştı. FKÖ burayı 1969 yılından beri kontrol ediyordu. Kahire Antlaşması imzalanarak bu bölgeden çekildi. İsrail, Güney Lübnan'ı işgal etti ve Suriye önce Hristiyanlar lehine iç savaşa dahil oldu ve sorun uluslararası bir boyut kazandı. Suriye ve İsrail anlaşmazlığı Lübnan üzerinden devam etti. 1980'lerde taraflar harabeye dönen Beyrut'un onarılması için çaba gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">Suriye Komünist Partisi</span> 1944 yılında Suriye’de kurulan politik parti

Suriye Komünist Partisi, 1924 yılında Suriye’de kurulan siyasi partidir. Parti, 1972'de Ulusal İlerici Cephe’nin üyesi oldu. 1986 yılındaki ayrılıktan sonra, ismi iki farklı parti tarafından kullanılmaktadır; Suriye Komünist Partisi (Birleşik) ve Suriye Komünist Partisi (Bekdaş).

<span class="mw-page-title-main">Velid Canbolat</span> Lübnanlı siyasetçi

Velid Canbolat Lübnan'ın İlerici Sosyalist Partisi'nin Genel Başkanı ve Dürzi topluluğunun en tanınmış lideridir.

<span class="mw-page-title-main">Şihab ailesi</span>

Şihablar ("Shihabs" veya "Chehabs" Lübnan'ın asil ailesidir. Şihaplar aslen kökeni Mekkedeki Kureyş kabilesine dayanan Wadi-al-Taym'ın geleneksel prensleridir.

<span class="mw-page-title-main">Ketaib Partisi</span> sağcı Lübnan politik partisi

Ketaib Partisi veya Lübnan Falanjistleri, sağcı Lübnan politik partisi. Resmi olarak laik bir parti olsa da, genel olarak Maruniler tarafından desteklenmektedir. 1980'lerin sonu ve 1990'larda düşüş yaşayan parti, 2000'lerin başında tekrar yükselişe geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Edib Çiçekli</span> Suriyeli asker ve siyasetçi (1909-1964)

Edib el-Çiçekli Suriye askeri lideri ve 1953'ten 1954'e kadar Suriye Devlet Başkanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi</span> Suriye, Lübnan, Ürdün, Irak ve Filistinde etkin olan milliyetçi bir siyasi parti

Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi Lübnan, Suriye, Ürdün, Irak ve Filistin'de faaliyet gösteren Suriye milliyetçisi bir partidir. Bugünkü Suriye, Lübnan, Irak, Kuveyt, Ürdün, Filistin, İsrail, Kıbrıs, Sina, Hatay ve Kilikya dahil olmak üzere, Bereketli Hilal'i kapsayan, coğrafi sınırlara sahip bir Büyük Suriye ulus devletinin kurulmasını savunur. Aynı zamanda, örneğin Güney Amerika'da, Suriye ve Lübnan diasporasında da aktif olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Arap Sosyalist Birlik Partisi (Suriye)</span> Suriyede bir siyasi parti

Suriye Arap Sosyalist Birlik Partisi (ASB) Suriye'de Nasırcı bir siyasi partidir. ASB, Safvan el-Kudsi tarafından yönetilmektedir. Parti, orijinal ASB'den ayrıldıktan sonra 1973'te kurulmuştur.

Arap Kurtuluş Hareketi 25 Ağustos 1952'de Suriye Devlet Başkanı Edib Çiçekli tarafından kurulan bir Suriye siyasi partisiydi, hükûmeti sırasında 1954'e kadar Suriye'deki tek yasal partiydi.

Arap Sosyalist Hareketi Arap Sosyalist Partisi olarak da bilinen, Suriye'de 1960'lardan bu yana aynı adı kullanmaya devam eden birkaç fraksiyona bölünmüş bir siyasi partiydi.

<span class="mw-page-title-main">Ekrem el-Havrani</span> Suriyeli siyasetçi (1912-1996)

Ekrem el-Havrani, Suriye'de yaygın popülist, milliyetçi hareketin oluşmasında ve Baas Partisi'nin yükselişinde önemli rol oynamış Suriyeli politikacı. 1940'ların başından 1963'te sürgüne gidişine kadar Suriye siyasetinde oldukça etkiliydi. Havrani, bir hükûmet bakanlığı ve Birleşik Arap Cumhuriyeti'nin ortak başkan yardımcılığı da dahil olmak üzere çeşitli görevlerde bulundu. Avustralya'daki RMIT Üniversitesi'nde kablosuz ağ mühendisliği ve sinyal işleme alanında öğretim görevlisi ve araştırmacı olan Ekrem el-Havrani'nin dedesidir.

<span class="mw-page-title-main">Şuf İlçesi</span>

Şuf İlçesi Lübnan'ın dokuz ilinden biri olan Cebel-i Lübnan ilinde bulunan bir ilçedir. İlçenin merkezi Beytüddin'dir.

1954 Suriye askerî darbesi, aynı yılın şubat ayında, Edib Çiçekli hükûmetini devirmek için gerçekleşti. Çiçekli karşıtı hareketin başında eski Devlet Başkanı Etâsî ve kıdemli Dürzi lider Sultan el-Atraş vardı.

<span class="mw-page-title-main">Arap Sosyalist Baas Partisi - Lübnan Bölgesi</span> Lübnanda bir siyasi parti

Arap Sosyalist Baas Partisi - Lübnan Bölgesi, yaygın adıyla Lübnan Arap Sosyalist Baas Partisi veya resmi adıyla Lübnan Bölgesel Şubesi, Lübnan'da bir siyasi partidir. Şam merkezli Arap Sosyalist Baas Partisi'nin bölgesel şubesidir. Liderlik 2015'ten beri tartışmalı; ancak Fayiz Şükrü, Asım Kanso'nun yerine geçen Seyfeddin Gazi'nin yerine geçtiği 2006'dan 2015'e kadar parti lideriydi.

8 Mart İttifakı, Lübnan'da 2005 yılında kurulan, Suriye yanlısı duruşları ve 14 Mart İttifakına olan muhalefetleriyle birleşen siyasi partiler ve bağımsızlardan oluşan bir koalisyondur. Haziran 2011'den Mart 2013'e kadar Lübnan'da Başbakan Necip Mikati başkanlığındaki hükûmetle kurulan iktidar koalisyonuydu.

<span class="mw-page-title-main">Suriye'nin modern tarihi</span> 1918 sonrası Suriye tarihi

Suriye'nin modern tarihi, Birinci Dünya Savaşı sırasında Osmanlıların Suriye üzerindeki kontrolünün Fransız kuvvetleri tarafından sona erdirilmesi İşgal Edilmiş Düşman Toprakları Yönetimi'nin kurulmasıyla başlar. Kısa ömürlü Suriye Arap Krallığı 1920'de ortaya çıktı, ancak kısa bir süre sonra Fransız Mandası halini aldı. Manda, kısa ömürlü özerk Halep Devleti, Şam Devleti, Nusayri Devleti ve Cebel el-Dürzi Devleti'ni kurdu. Özerklikler 1930'da Mandatör Suriye Cumhuriyeti'ne dönüştürüldü. Suriye Cumhuriyeti, Nisan 1946'da bağımsızlığını kazandı. Cumhuriyet, Arap-İsrail Savaşı'na katıldı ve 1950'ler ve 1960'lar boyunca siyasi istikrarsızlık durumunda kaldı.

Arap Milliyetçi Hareketi - Arap Milliyetçileri Hareketi ve Harakiyyin olarak da bilinir - Arap dünyasının çoğunda, özellikle Filistin hareketi içinde etkili olan pan-Arap milliyetçi bir örgüttü. 1952 yılında Corc Habaş tarafından kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Suriye'de siyaset</span> Suriyenin siyasi sistemi

Suriye Arap Cumhuriyeti'nde siyaset, çok partili temsili olan yarı başkanlık cumhuriyeti çerçevesinde gerçekleşir. Devlet Başkanı Beşşar Esad ve onun Arap Sosyalist Baas Partisi, 1970 darbesinden bu yana ülke siyasetinde baskın güçler olarak kaldılar.

<span class="mw-page-title-main">Mansur el-Atraş</span> Suriyeli siyasetçi (1925-2006)

Mansur el-Atraş, Suriyeli bir siyasetçi ve gazetecidir. El-Atraş, üniversite arkadaşlarıyla birlikte 1947'de Baas Partisinin ve Suriye bölgesel kolunun kurucu üyelerindendi. Edib Çiçekli'nin devlet başkanlığı sırasında (1951-54) hükûmet karşıtı bir aktivist oldu ve iki kez mahkûm edildi. Çiçekli'nin, El-Atraş'ın babası Sultan el-Atraş'ın desteğini kazanmak için yaptığı başarısız bir girişim sebebiyle serbest bırakıldı. Çiçekli'nin bir askerî darbe sonucu devrildiği 1954'te el-Atraş, parlamento seçimlerinde milletvekili seçilse de Said el-Gazi hükûmetinde görev alma teklifini reddetti. Birleşik Arap Cumhuriyeti döneminde (1958-61), Mısır'ın Pan Arabist Cumhurbaşkanı Cemal Abdünnâsır'ın destekçilerindendi. Suriye'nin Birleşik Arap Cumhuriyeti'nden ayrılmasına karşı çıktı ve bunu protesto etmek için art arda gelen ayrılıkçı hükûmetlerde görev alma tekliflerini geri çevirdi.

<span class="mw-page-title-main">Cemal el-Etâsî</span> Suriyeli siyasetçi (1922-2000)

Cemal el-Etâsî (1922-2000) Suriyeli bir Arap milliyetçisi, siyasetçi ve yazardı. Kurulduktan kısa bir süre sonra katıldığı Suriye Baas Partisinin ilk ideologlarından biriydi. Partinin anayasasının hazırlanmasına yardımcı oldu ve partinin sloganı olan "Ebedi Mesaja Sahip Birleşik Bir Arap Ulusu"nu icat eden kişi oldu. Ayrıca partinin günlük gazetesi El-Baas'ın baş editörü olarak görev yaptı.