İçeriğe atla

Keir Starmer

Sir
Keir Starmer
KCB
Resmî portre, 2024
Birleşik Krallık Başbakanı
Görevde
Makama geliş
5 Temmuz 2024
Yerine geldiğiRishi Sunak
Muhalefet Lideri
Görev süresi
4 Nisan 2020 - 5 Temmuz 2024
Hükümdar II. Elizabeth
III. Charles
Başbakan Boris Johnson
Liz Truss
Rishi Sunak
Yardımcı Angela Rayner
Yerine geldiğiJeremy Corbyn
Yerine gelenRishi Sunak
İşçi Partisi Lideri
Görevde
Makama geliş
4 Nisan 2020
Yardımcı Angela Rayner
Genel sekreter Jennie Formby
David Evans
Yerine geldiğiJeremy Corbyn
Parlamento Üyesi
Görevde
Makama geliş
7 Mayıs 2015
Çoğunluk 27.763 (48,9%)
Yerine geldiğiFrank Dobson
Seçim bölgesiHolborn ve St Pancras
Kamu Savcılığı Direktörü
Görev süresi
1 Kasım 2008 - 1 Kasım 2013
Yerine geldiğiKen Macdonald
Yerine gelenAlison Saunders
Kişisel bilgiler
Doğum Keir Rodney Starmer
2 Eylül 1962 (62 yaşında)
Southwark, Londra, İngiltere
Vatandaşlığı  Birleşik Krallık
Partisi İşçi Partisi
Evlilik(ler)
Victoria Alexander (e. 2007)
Çocuk(lar) 2
Yaşadığı yer Kentish Town, Londra, İngiltere
Bitirdiği okul Leeds Üniversitesi
St Edmund Hall, Oxford
Mesleği Siyasetçi · avukat
İmzası
Resmî site keirstarmer.com

Sir Keir Rodney Starmer (d. 2 Eylül 1962), İngiltere Başbakanı, Britanyalı siyasetçi ve eski avukat. 2020 yılından beri İşçi Partisi lideri olarak görev yapmaktadır. 2015'te Holborn ve St Pancras seçim bölgesinden milletvekili seçilmiştir. Daha önce 2008'den 2013'e kadar Kraliyet Savcılık Servisi'nde Savcılık Müdürü olarak görev yapmıştı. Starmer, lider olarak girdiği ilk genel seçim olan 2024 seçimlerinde partisini iktidara taşıdı.[1]

Eğitimi ve kariyeri

Starmer, Londra'da doğdu, Surrey'de büyüdü.1985'te Leeds Üniversitesi'nden Hukuk Lisans derecesi ile mezun oldu 1986'da Oxford Üniversitesi'ndeki St Edmund Hall'da Medeni Hukuk alanında yüksek lisans derecesi aldı. Starmer, baroya kayıtlı avukat olduktan sonra ağırlıklı olarak ceza savunması alanında çalıştı ve insan hakları konularında uzmanlaştı. 1990 yılında Doughty Street Chambers'a üye oldu ve 2002 yılında Kraliçe'nin Danışmanı (QC) olarak atandı. 2008 yılında Savcılık Direktörü (DPP) ve Kraliyet Savcılık Servisi Başkanı oldu ve 2013 yılına kadar bu görevlerde bulundu. Beş yıllık DPP görev süresinin bitiminde, 2014 Yeni Yıl Ödüllerinde Bath Nişanı aldı.

2015 genel seçimlerinde Avam Kamarası'na seçilen Starmer, Eylül 2015'te yeni parti lideri Jeremy Corbyn tarafından Göçten Sorumlu Gölge Bakan olarak atandı. 2016 yılında, Corbyn'in liderliğini protesto etmek amacıyla İngiliz gölge kabinesinin Haziran 2016'daki genel istifalarının bir parçası olarak istifa etti, ancak aynı yılın sonlarında, AB üyelik referandumunun (Brexit) ardından Avrupa Birliği'nden Çıkıştan Sorumlu Gölge Dışişleri Bakanı olarak Corbyn yönetimindeki yeni bir görevi kabul etti. Starmer, Brexit konusunda "kalmak" yönünde oy vereceğini belirttiği ikinci bir referandumu savundu. Bu politika 2019 İşçi Partisi seçim beyannamesinde de yer aldı.

İşçi Partisi liderliği

Liderlik seçimi

Starmer, Şubat 2020'de Bristol'deki bir toplantıda konuşurken.

İşçi Partisi'nin 2019 genel seçimlerindeki ağır yenilgisinin ardından Jeremy Corbyn, İşçi Partisi liderliğinden ayrılacağını açıkladı. Starmer, 4 Ocak 2020'deki parti içi liderlik seçiminde adaylığını açıkladı ve milletvekillerinin yanı sıra sendika Unison'dan da güçlü bir destek gördü.[2] 4 Nisan 2020'de rakipleri Long-Bailey ve Nandy'yi yenerek liderlik yarışmasını birinci turda %56.2 oyla kazandı,[3] ve böylece muhalefet lideri oldu.[4] COVID-19 salgınının ortasında başına geçtiği partideki ilk konuşmasında "hükümetle yapıcı bir şekilde ilişki kurmayı" planladığını söyledi.[5]

2021 yerel seçimleri

Starmer, İşçi Partisi'nin başındaki ilk seçimi 2021 İngiltere yerel seçimleri oldu.[6] 11 Mart Perşembe günü Starmer, İşçi Partisi'nin yerel seçim kampanyasını, genel başkan yardımcısı Angela Rayner, Londra Belediye Başkanı Sadiq Khan, Galler Birinci Bakanı Mark Drakeford, İskoç İşçi Partisi lideri Anas Sarwar ve Batı Yorkshire belediye başkanı adayı Tracy Brabin ile başlattı. Parti, seçim önceliklerini hemşirelere maaş artışı sağlamaya odakladı.[7][8]

Siyasi pozisyonu

Starmer, 1980'lerde ve 1990'lardaki gençlik dönemlerinde Sosyalist Alternatifler ve Sosyalist Avukat dergilerinde makaleler yazdı.[9] Temmuz 1986'da Starmer, Socialist Alternatives'in ilk sayısında sendikaların "endüstri ve toplum" üzerinde kontrole sahip olması gerektiğini vurguladı.[9] Socialist Lawyer'da, toplumdaki değişimin ancak temel haklar tartışılarak sağlanabileceğine inanmanın anlamsız olduğunu söylerken "Karl Marx elbette haklıydı" diye yazdı.[9]

Kendini sosyalist olarak tanımlayan Starmer,[10] sosyalizmi savunmasını "eşitsizlik ve adaletsizlikle mücadele etmek için yanan bir arzu" tarafından motive edildiğini belirtti.[11] Starmer, halefi Jeremy Corbyn aksine İşçi Parti'sinin "yumuşak sol" kanadından bir siyasetçi olarak tanımlanmaktadır.[12][13][14][15] Starmer'ın eski bir hukuk meslektaşı olan Gavin Millar, siyasetini Starmer'ın kabul ettiği bir karakterizasyon olan "kırmızı-yeşil" olarak nitelendirmiştir.[16]

Ulusal Sağlık Servisi de dahil olmak üzere Birleşik Krallık'ın kamu hizmetlerinde sosyal mülkiyeti ve yatırımın yanı sıra üniversite öğrenim ücretlerinin kaldırılmasını desteklemektedir.[17][18][19] En üst %5'i için gelir vergisinde artış ve şirketler tarafından vergiden kaçınmaya son verilmesi çağrısında bulunmuştur. Muhafazakar Parti'nin kurumlar vergisinde yaptığı kesintilerin tersine çevrilmesini savunmakta ve Jeremy Corbyn'in liderliğindeki İşçi Partisi'nin kemer sıkma karşıtı önerilerini desteklemektedir. Sosyal eşitsizlik konusunda Starmer, ülkenin sağlık, evsizlik ve çevre konusundaki performansını ölçmek için "ulusal refah göstergeleri" önermektedir.[20] İngiltere'nin Evrensel Kredi planının "revizyonu" için çağrıda bulunmuştur.[21] İskoç bağımsızlığına ve konuyla ilgili ikinci bir referanduma karşı çıkmaktadır.

Starmer, "yasadışı savaşlara" son verilmesini ve Birleşik Krallık'ın silah satışlarının gözden geçirilmesini savunmaktadır.[17] Liderlik kampanyası sırasında, yalnızca Avam Kamarası'nın desteğiyle yasal askerî harekâta izin verecek bir "Askeri Müdahalenin Önlenmesi Yasası" oluşturma sözü vermiştir.[22][23] Starmer, 2015 yılında Irak Savaşı'nın "uluslararası hukuka göre yasal olmadığına, çünkü buna açıkça yetki veren bir BM kararı olmadığına" inandığını belirtti.[24] Donald Trump'ın başkanlığından Joe Biden'ın başkanlığına geçiş yapan Amerika Birleşik Devletleri için "Trump karşıtıyım ama Amerikan yanlısıyım. Başkan Biden ile kurabileceğimiz yeni ilişki konusunda inanılmaz derecede iyimserim" açıklamasında bulunmuştur.[25]

Aralık 2021'de Francis Elliott ile yaptığı röportajda Starmer, 2023'te yapılacak olası bir Birleşik Krallık genel seçimleri için partiyi siyasi merkeze taşımaya çalışırken kendisini sosyalist olarak tanımlamayı reddetti ve "Bu ne anlama geliyor?" diye sordu. Şöyle ekledi: "İşçi Partisi, kolektif olarak bir araya geldiğimizde birbirimizden en iyi şekilde faydalanacağımıza inanan bir partidir ve bilmenizi isteriz ki, insanlara ihtiyaç duydukları ölçüde hem fırsat hem de destek veririz."[26]

Starmer'ın 2023'te, 2020 parti liderliği yarışında verdiği on sosyalizm temelli vaadi, COVID-19 pandemisi ve ekonomik duruma "uyum sağlama" zorunluluğunu gerekçe göstererek birçoğunu web sitesinden kaldırdı.[27][28]

Starmer, İsrail'in "uluslararası hukuka saygı duyması gerektiğini" söyledi ve İsrail hükûmetini gerilimi azaltmak için Filistinli liderlerle birlikte çalışmaya çağırdı.[29]

Kişisel Yaşamı

Starmer, 2007 yılında Victoria Alexander ile evlendi [30] Daha önce avukat olan eşi şimdi Ulusal Sağlık Servisi'nde çalışıyor.[31][32] Çiftin iki çocuğu, annelerinin Yahudi inancına göre yetiştiriliyor.[33] Starmer, Tanrı'ya inanmadığını ancak inanca ve onun insanları bir araya getirme gücüne inandığını belirtti.[34] Kendisi bir pesketaryen ve karısı vejetaryendir. Çocuklarını 10 yaşına kadar vejetaryen olarak yetiştirdiler, sonrasında onlara et yeme seçeneği sunuldu.[35] Starmer, Kuzey Londra'nın amatör bir takımı Homerton Academicals'ta futbol oynamıştır ve Premier Lig ekibi Arsenal'i desteklemektedir.[31][36]

Yayınlar

Starmer, ceza hukuku ve insan haklarıyla ilgili birkaç kitabın yazarı ve editörüdür:

  • Hatalı Adalet, ed. Clive Walker ve Keir Starmer tarafından (Londra: Blackstone, 1993),1-85431-234-0
  • Francesca Klug, Keir Starmer ve Stuart Weir, Özgürlüğün üç sütunu: Birleşik Krallık'ta siyasi haklar ve özgürlükler (Londra: Routledge, 1996),0-415-09641-3
  • Conor Foley ve Keir Starmer, İnsan haklarına kaydolma: Birleşik Krallık ve uluslararası standartlar (Londra: Uluslararası Af Örgütü Birleşik Krallık, 1998),1-873328-30-3
  • Adaletin Düşmeleri: Yanlışlıkla Adaletin İncelenmesi, ed. Clive Walker ve Keir Starmer tarafından (Londra: Blackstone, 1999),1-85431-687-7
  • Keir Starmer, Avrupa insan hakları hukuku: 1998 İnsan Hakları Yasası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (Londra: Legal Action Group, 1999),0-905099-77-X
  • Keir Starmer, Michelle Strange ve Quincy Whitaker, Anthony Jennings ve Tim Owen ile birlikte, Ceza adaleti, polis yetkileri ve insan hakları (Londra: Blackstone, 2001),1-84174-138-8
  • Blackstone'un insan hakları özeti olan Iain Byrne ile Keir Starmer (Londra: Blackstone, 2001),1-84174-153-1
  • Keir Starmer ve Jane Gordon, Ardoyne geçit törenlerinin polisliği hakkında bir rapor 12 Temmuz 2004 (Belfast: Kuzey İrlanda Polis Kurulu, 2004)

Kaynakça

  1. ^ "İngiltere'de İşçi Partisi'nin ezici zaferi: "Değişim şimdi başlıyor"". NTV. 5 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2024. 
  2. ^ "Keir Starmer enters Labour leadership contest". BBC. 4 Ocak 2020. 4 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2020. 
  3. ^ "Leaderhip Elections 2020 Results". The Labour Party. 4 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  4. ^ "Keir Starmer Elected as new Labour leader". 4 Nisan 2020. 25 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  5. ^ Duffy (4 Nisan 2020). "Sir Keir Starmer statement in full: New Labour leader vows to 'engage constructively' with government on coronavirus". inews. 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2020. 
  6. ^ "Sir Keir Starmer says he will take responsibility for Labour election results". BBC News (İngilizce). 4 Mayıs 2021. 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2021. 
  7. ^ Craig (11 Mart 2021). "Vote Labour to 'support our nurses,' says Starmer in Labour campaign launch for local elections". Sky News (İngilizce). 11 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2021. 
  8. ^ "English local elections: Starmer targets NHS pay in Labour launch". BBC News. 11 Mart 2021. 14 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2021. 
  9. ^ a b c Rentoul, John (4 Eylül 2021). "Keir Starmer has come a long way from the anti-capitalism of his youth". The Independent. 30 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2021. 
  10. ^ Osley (24 Ocak 2020). "Keir Starmer leadership interview: 'I'm a socialist… for me it has a very practical application'". Camden New Journal. 17 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2021. 
  11. ^ Starmer (15 Ocak 2020). "Labour can win again if we make the moral case for socialism | Keir Starmer". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 1 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2020. 
  12. ^ Thompson (2021). "A Strategic Left? Starmerism, Pluralism and the Soft Left". The Political Quarterly (İngilizce). 92 (1): 32-39. doi:10.1111/1467-923X.12940. ISSN 1467-923X. 
  13. ^ Williams (21 Ocak 2020). "Keir Starmer's soft-left approach is the unifying force that Labour needs". The Guardian. 22 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2020. 
  14. ^ Lawson (4 Nisan 2019). "Labour is at war with itself. What's needed? The soft left". LabourList. 14 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2020. 
  15. ^ "Keir Starmer is Labour's 'continuity Miliband' contender". The Spectator. 22 Ocak 2020. 17 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2020. 
  16. ^ "Keir Starmer: The sensible radical". New Statesman. 31 Mart 2020. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  17. ^ a b "My Pledges to You". Keir Starmer.com. 4 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  18. ^ "Labour was 'right' to take 'radical' position on austerity, says Keir Starmer". The New European. 30 Aralık 2019. 4 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  19. ^ "Keir Starmer calls for end to 'scandal' of spiralling student debt". The Guardian. 11 Şubat 2020. 5 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  20. ^ "Sir Keir Starmer pledges to prioritise nation's wellbeing on Cambridge visit". Cambridge Independent. 6 Şubat 2020. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  21. ^ Buchan (6 Şubat 2020). "Keir Starmer demands overhaul of 'deeply flawed' universal credit to protect domestic abuse survivors". The Independent. 7 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  22. ^ "Labour leadership: The key policies of Keir Starmer, Rebecca Long-Bailey and Lisa Nandy". The Independent. 25 Şubat 2020. 27 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  23. ^ "What does Keir Starmer mean by a 'Prevention of Military Intervention Act'?". LabourList. 12 Şubat 2020. 27 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2020. 
  24. ^ Starmer (30 Kasım 2015). "Airstrikes in Syria are lawful, but I'll be voting against them". The Guardian. 10 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  25. ^ "Keir Starmer opens up on foreign policy and conversations with Barack Obama". www.newstatesman.com (İngilizce). 16 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2021. 
  26. ^ Elliott, Francis (16 Aralık 2021). "Voters are no longer prepared to give Boris Johnson the benefit of the doubt, says Sir Keir Starmer". inews.co.uk. 25 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2021. 
  27. ^ Hunter, Ross (2 Aralık 2023). "Keir Starmer's pledges from 2020 election erased from website". The National. 7 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2023. 
  28. ^ Allegretti, Aubrey (23 Şubat 2023). "Keir Starmer denies abandoning Labour leadership pledges". The Guardian. ISSN 0261-3077. 4 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2024. 
  29. ^ Doherty (11 Mayıs 2021). "Starmer under fire over 'one-sided' response to Israeli-Palestinian violence". The Jewish Chronicle. 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2021. 
  30. ^ "What do we know about Sir Keir Starmer's wife, Lady Starmer?". Tatler. 24 Nisan 2020. 18 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  31. ^ a b "Keir Starmer: The sensible radical". New Statesman. 31 Mart 2020. 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  32. ^ Pickard, Jim (7 Mayıs 2020). "Keir Starmer: 'The government has been slow in nearly all of the major decisions'". Financial Times. 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  33. ^ Harpin, Lee (16 Kasım 2020). "Starmer: Our kids are being brought up to know their Jewish backgrounds". The Jewish Chronicle. 25 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  34. ^ "Politics Keir Starmer: I may not believe in God, but I do believe in faith". i. 11 Nisan 2021. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  35. ^ Holl-Allen, Genevieve (26 Temmuz 2023). "Sir Keir Starmer: I didn't let my children eat meat until they were 10". The Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. 8 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2023. 
  36. ^ Moss, Stephen (21 Eylül 2009). "Keir Starmer: 'I wouldn't characterise myself as a bleeding heart liberal . . .'". The Guardian. 16 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tony Blair</span> Birleşik Krallık başbakanı (1997–2007)

Sir Anthony Charles Lynton Blair, Britanyalı avukat, siyasetçi ve eski başbakan. Kariyerine İşçi Partisinde başlamış olan Blair, 1997 - 2007 yılları arasında Birleşik Krallık Başbakanlığı, 1994-2007 yılları arasında İşçi Partisi Başkanlığı yaptı. 1983-2007 yılları arasında Birleşik Krallık Parlamentosunda Sedgefield Milletvekili olarak yer aldı.

<span class="mw-page-title-main">Ramsay MacDonald</span> Birleşik Krallığın Başbakanı (1929-1935)

James Ramsay MacDonald Büyük Britanyalı siyasetçi, Birleşik Krallık'ın İşçi Partili ilk başbakanı.

İşçi Partisi, 20. yüzyılın ilk yıllarından beri Birleşik Krallık'ta sol kanadın en büyük siyasi partisidir.

<span class="mw-page-title-main">Cumhuriyet Halk Partisi</span> Türkiyede bir siyasi parti

Cumhuriyet Halk Partisi, 9 Eylül 1923 tarihinde Mustafa Kemal Atatürk'ün önderliğinde kurulan ve Türkiye'de faaliyet gösteren bir siyasi partidir. Parti tüzüğüne göre resmî kısaltması "CHP" şeklindedir. Simgesi Altı Ok'tur. TBMM'de 128 milletvekili ile ana muhalefeti temsil eden partidir. Genel başkanı Özgür Özel'dir.

Merkezcilik, toplumsal eşitliğin yanı sıra belirli bir sosyal hiyerarşinin kabul edilmesini veya desteklenmesini içeren siyasi bir bakış açısı veya duruştur. Bununla birlikte, merkezcilik, önemli ölçüde sağ veya sol yanlısı politika değişikliklerine karşı çıkar.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye İşçi Partisi (2017)</span> Türkiyede bir siyasi parti

Türkiye İşçi Partisi, 7 Kasım 2017 tarihinde Erkan Baş ve Barış Atay liderliğinde kurulan ve Türkiye'de faaliyet gösteren bir siyasi partidir. Parti tüzüğüne göre resmî kısaltması "TİP" şeklindedir. Simgesi iç içe geçmiş çark, başak ve yıldızdır. TBMM'de 3 milletvekili bulunmaktadır. Genel başkanı Erkan Baş'tır. 25 Ağustos 2022 tarihinden beri Emek ve Özgürlük İttifakı bileşenidir.

<span class="mw-page-title-main">2019 Birleşik Krallık genel seçimleri</span>

2019 Birleşik Krallık genel seçimleri, 12 Aralık 2019 Perşembe günü, 2019 Erken Parlamento Genel Seçim Yasası hükümleri uyarınca, 2017 yılında yapılan önceki genel seçimden iki yıl sonra gerçekleşti. 2017'de hiçbir siyasi parti, Avam Kamarası'ndaki sandalyelerin çoğunluğunu kazanamamış, Brexit hakkında uzun süredir devam eden bir parlamento çıkmazına neden olmuştu. Temmuz 2019'da Boris Johnson, Muhafazakâr Parti'nin lideri seçildi ve Theresa May'in istifası sonrasında Başbakan olarak atandı ve parlamentoyu, çoğunluğu kazanma umuduyla erken seçim yapmak için ikna etti. Seçimde, Muhafazakâr Parti, 2017 yılında kaybettmiş olduğu Avam Kamarası'ndaki çoğunluğu geri kazanırken, İşçi Partisi, 1935'ten bu yana en az sandalyeyi alarak önemli kayıplar yaşadı.

İsrail İşçi Partisi, genelde HaAdova olarak bilinen, sosyal demokrat ve Siyonist olan İsrailli bir siyasi partidir. İsrail işçi Partisi 1968 yılında, Mapai, Ahdut HaAvoda ve Rafi’nin birleşmesinden doğmuştur. 1977 yılına kadar, bütün İsrail Başbakanları İşçi hareketiyle ilişkili olmuştur. Partinin günümüzdeki lideri Yair Golan’dır.

<span class="mw-page-title-main">Rosie Duffield</span> İngiliz siyasetçi

Biberiye Clare Duffield, İngiliz İşçi Partisi siyasetçisidir. Haziran 2017'deki genel seçimlerden bu yana milletvekilidir.

<span class="mw-page-title-main">Colleen Fletcher</span> İngiliz siyasetçi

Colleen Margaret Fletcher İngiliz İşçi Partisi siyasetçisidir. İlk kez 2015 genel seçimlerinde Kuzeydoğu Coventry Parlamento Üyesi (Milletvekili) olarak seçildi. Parlamento kariyerinden önce yerel bir meclis üyesiydi.

İşçi Partisi (Maltaca: Partit Laburista) veya eskiden bilinen adıyla Malta İşçi Partisi (MLP), Malta'da sosyal demokrat bir siyasi partidir. Milliyetçi Parti'nin (PN) yanı sıra, İşçi Partisi Malta'daki iki büyük çağdaş siyasi partiden biridir. Mart 2013 genel seçimlerinden bu yana parti, Malta Temsilciler Meclisinde çoğunluktaki parti oldu. İşçi Partisi, Avrupa Sosyalistler Partisi'nin bir üyesidir ve Aralık 2014'e kadar Sosyalist Enternasyonal'in bir üyesiydi. Parti, yapısına göre demokratik sosyalisttir.

<span class="mw-page-title-main">Birleşik İşçi Partisi (Ermenistan)</span> Ermenistanda bir siyasi parti

Birleşik İşçi Partisi Ermenistan'da sosyal demokrat bir siyasi partidir. Gurgen Arsenyan liderliğindedir.

<span class="mw-page-title-main">İşçi Partisi (İrlanda)</span> İrlandada bir siyasi parti

İşçi Partisi,, İrlanda Cumhuriyeti'ndeki merkez sol ve sosyal demokrat bir siyasi partidir. 28 Mayıs 1912'de Clonmel, County Tipperary'de James Connolly, James Larkin ve William O'Brien tarafından İrlanda Sendika Kongresi'nin siyasi kanadı olarak kurulmuştur ve tüzüğünde kendisini "demokratik sosyalist parti" olarak tanımlamaktadır. İşçi Partisi, İlerici İttifak'ın, Sosyalist Enternasyonal'in ve Avrupa Sosyalistleri Partisi'nin üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Peter Mandelson</span> İngiliz siyasetçi

Peter Benjamin Mandelson, 2009'dan 2010'a kadar Dışişleri Birinci Sekreteri olarak görev yapan bir İngiliz İşçi Partisi politikacısıdır. 1998'de ve 2008'den 2010'a kadar Ticaret Kurulu Başkanlığı yaptı. Uluslararası düşünce kuruluşu Policy Network'ün başkanı, Büyük Britanya-Çin Merkezi'nin onursal başkanı ve stratejik danışmanlık firması Global Counsel'in başkanıdır. Mandelson'a genellikle Blairite denir.

Joelle Taylor, şair, oyun yazarı ve yazardır. Büyüdüğü bölge olan Lancashire'dan ayrılıp otostop yaparak Londra'ya yerleşti. Kendisi Londra'da yaşamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Margaret McDonagh, Barones McDonagh</span>

Margaret Josephine McDonagh, Barones McDonagh, İngiliz kadın siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">John McDonnell</span> İngiliz siyasetçi

John Martin McDonnell, 2015'ten 2020'ye kadar Gölge Hazine Şansölyesi olarak görev yapmış İngiliz siyasetçidir. İşçi Partisi üyesi olan McDonnell, 1997'den beri Hayes ve Harlington için parlamento üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Frank Dobson</span> İngiliz siyasetçi

Frank Gordon Dobson, Britanyalı İşçi Partisi politikacısı. 1979'dan 2015'e kadar Holborn ve St. Pancras'tan Parlamento Üyesi (MP) olarak, 1997'den 1999'a kadar Sağlıktan Sorumlu Devlet Bakanı olarak Kabine'de görev yaptı ve 2000 yılında İşçi Partisi'nin Londra Belediye Başkanı adayı oldu. Seçimi üçüncü olarak tamamladı. Seçimde Muhafazakar Parti adayı Steven Norrisseçimi ikinci olarak tamamladı ve İşçi Partisi'nden bağımsızlığa dönen Ken Livingstone seçimin kazananı oldu. Dobson 2015 genel seçimlerinde geri çekildi.

<span class="mw-page-title-main">Iain Gray</span>

Iain Cumming Gray, 2008-2011 yılları arasında İskoç İşçi Partisi Lideri olarak görev yapmış İskoç bir siyasetçidir. Daha önce 1999-2003 yılları arasında Edinburgh Pentlands'ı temsil etmiş olan Gray, 2007-2021 yılları arasında Doğu Lothian seçim bölgesinin İskoç Parlamentosu Üyesi (MSP) olmuştur. Eski bir yardım görevlisi ve matematik ve fizik öğretmeni olan Gray, İskoç Parlamentosu'na ilk kez 1999 yılında Edinburgh Pentlands seçim bölgesinden İskoç Parlemento Üyesi (MSP) olarak seçildi ve 2003 yılında İskoç Muhafazakâr Parti Lideri David McLetchie'ye karşı kaybetti. Gray, 2007 yılında Doğu Lothian İskoç Parlemento Üyesi olarak Holyrood'a geri döndü. Wendy Alexander'ın 2008 yılında İskoç İşçi Partisi Liderliğinden istifa etmesinin ardından, Gray bir sonraki liderlik seçimlerinde aday oldu ve ikinci turda %57.8 oy oranıyla seçildi.

<span class="mw-page-title-main">2024 Birleşik Krallık genel seçimleri</span> 59. Avam Kamarası üyelerinin belirleneceği seçim

2024 Birleşik Krallık genel seçimleri, 4 Temmuz 2024 günü gerçekleştirilen seçimlerdir. Birleşik Krallık'taki parlamentonun Avam Kamarası üyelerini belirlemek amacıyla düzenlenen seçimin sonuçları, ülkenin gelecekteki siyasi yapısını ve hükûmet politikasını belirleyecektir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.