İçeriğe atla

Kedi nanesi

Kedi nanesi
Biyolojik sınıflandırma
Cins: Nepeta
Tür: cataria

Nepeta cataria, bilinen adıyla kedi nanesi, Ballıbabagiller familyasının Nepeta cinsine ait bir bitki türüdür. Güney ve doğu Avrupa'ya, Orta Doğu'ya, Orta Asya'ya ve Çin'in belli kısımlarına has olmakta birlikte, kuzey Avrupa, Yeni Zelanda ve Kuzey Amerika'nın belli kısımlarında natüralize edilmiştir.[1][2][3][4][5][6]

Kedi nanesi ismi, kedilerin bu bitkiye duydukları hazdan dolayı türemiştir.[7] Bazı bitki çaylarının yapımında da kedi nanesi kullanılır.[8][9]

Kedi nanesi, çok yıllık otsu bir bitkidir. Boyu 100 cm'yi bulabilir ve ilkbahardan sonbahara kadar çiçek açabilir.[10] Genelde süs bitkisi olarak yetiştirilmesine rağmen kediler üzerindeki etkileri için de yetiştirilir.[5] ideal olarak bol güneş ışığı alan yerde yetiştirilir.[11] Tarih boyunca, insanlar için boşaltım yolu rahatsızlıklarına karşı kullanılmıştır.[9]

Kullanıldığı yerler

Terpenoid nepetalakton bitkisi, "Nepeta cataria"nın uçucu yağının ana kimyasal bileşenidir. Nepetalakton, buhar damıtma ile kedi nanesinden özü çıkarılabilir.[12]

Yetiştirme

Nepeta cataria kullanılmak üzere bahçelerde süs bitkisi olarak ayrıca ev kedileri ve kelebek’ler için çekiciliği nedeniyle yetiştirilir.[13]

Bitki kuraklığa dayanıklı ve geyik’lerin yemesine karşı dayanıklıdır.

Yaprak bitleri ve kabak böcekleri dahil olmak üzere belirli böcekler için kovucu olabilir.[13]

Kedi nanesi en iyi bol güneş ışığında yetişir ve gevşek dallı, alçak, çok yıllık bir bitki olarak büyür.[14]

Çeşitleri arasında Nepeta cataria var. citriodora (veya N. cataria subsp. citriodora) veya limon kokulu yapraklarından adını alan "lemon catnip" (Türkçe: limonlu kedi nanesi) çeşitleri vardır.[15]

Biyolojik kontrol

Kedi nanesi yağından elde edilen iridodial bileşiğinin yaprak bitleri ve akarları yiyen sinir kanatlıları cezbettiği bulunmuştur.[16]

Böcek kovucu olarak

Nepetalakton sivrisinek ve sinek kovucudur.[17][18]

Kedi nanesinden buhar damıtma yoluyla yalıtılan yağ, böcekleri, özellikle sivrisinekleri, hamamböceklerini ve termitleri kovar.[19][20] Araştırmalar, DEET'den daha etkili bir mekansal kovucu olmasına rağmen,[21] SS220 veya DEET ile karşılaştırıldığında cilt üzerinde kullanıldığında böcek savar kadar etkili olmadığını gösterir.[22]

İnsanlar üzerindeki etki

Kedi nanesi, geleneksel tıpta mide krampı, hazımsızlık, ateş, kurdeşen ve sinir rahatsızlıkları gibi çeşitli rahatsızlıklar için kullanılmaktadır.[23] Bitki, çay, tentür, infüzyon veya lapa olarak tüketildi ve ayrıca tütsüleri yapıldı.[23] Ancak, modern tıbbın gelişmesiyle tıbbi kullanımı gözden düşmüştür.[23]

Kedigillere etkisi

Kedi nanesinin çoğu evcil kedi üzerindeki etkileri arasında yuvarlanma, pençeleme, koşuşturma ve kuyruk sallama vardır. Kedi nanesinden biyolojik olarak etkilenmeyen kediler için kediotu kökü ve yaprakları, silver vine (türkçe:gümüş asma) ve tatar hanımeli dalı gibi çeşitli seçenekler vardır.

Kedi nanesi, kedi cezbeden nepetalakton içerir. N. cataria (ve Nepeta cinsindeki diğer bazı türler), yalnızca evcil kediler üzerinde değil aynı zamanda diğer kedi ailesi türlerinde de davranışsal etkileriyle bilinir.[23] Yapılan testler leopar, puma, serval ve vaşağın da evcil kediler gibi kedi nanesine güçlü tepki verdiklerini göstermiştir; aslan ve kaplan’da güçlü tepki verebilirken tutarlı şekilde tepki göstermez.[24][25][26][27]

Evcil kedilerle, N. cataria evcil kedilerin eğlenmesi için eğlence maddesi olarak kullanılır, evcil kedilerle birlikte kullanılmak üzere tasarlanmış kedi nanesi ve kedi naneli ürünler tüketicilerin beğenisine sunulur.

Kedi nanesinin çürük yaprakları veya sapları kediye sürtündüğünde, kedinin onu hisseder hissetmez yerde yuvarlandığı, kedi nanesini pençelediği, yaladığı ve çiğnediği çok görülür. Bitkinin çoğunu tüketilmesi, salya akması, uyku hali, endişe, zıplama ve mırıldama takip eder. Bazıları kedi nanesini tutan ele hırıldayabilir, miyavlayabilir, tırmalayabilir veya ısırabilir.[28][29] Maruziyetten sonraki ana tepki süresi genellikle 5 ila 15 dakika arasındadır, bundan sonra genellikle koku yorgunluğu başlar;[30]:p. 107 ancak kedilerin yaklaşık üçte biri kedi nanesinden etkilenmez.[23][31][32][33] Davranış kalıtımsal'dır.[34]

Kediler nepetalaktonu vomeronazal organı aracılığıyla değil koku epitelyumu aracılığıyla tespit eder.[35] Koku epitelinde, nepetalakton bir veya daha fazla olfaktör reseptöre bağlanır.

Kaynakça

  1. ^ "Nepeta cataria". Germplazm Kaynakları Bilgi Ağı (GRIN). Tarım Araştırma Merkezi (ARS), Amerika Birleşik Devletleri Tarım Bakanlığı (USDA). 
  2. ^ "World Checklist of Selected Plant Families: Royal Botanic Gardens, Kew". 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2022. 
  3. ^ "Flora of China Vol. 17 Page 107 荆芥属 jing jie shu Nepeta Linnaeus, Sp. Pl. 2: 570. 1753". 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2022. 
  4. ^ "Genere Nepeta - Flora Italiana". luirig.altervista.org. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  5. ^ a b Wilson, Julia (8 Şubat 2020). "What is Catnip (Nepeta Cataria) for Cats?". Cat-World (İngilizce). 18 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  6. ^ "Nepeta cataria L. GRIN-Global". npgsweb.ars-grin.gov. 7 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  7. ^ Bol, Sebastiaan; Caspers, Jana; Buckingham, Lauren; Anderson-Shelton, Gail Denise; Ridgway, Carrie; Buffington, C. A. Tony; Schulz, Stefan; Bunnik, Evelien M. (16 Mart 2017). "Responsiveness of cats (Felidae) to silver vine (Actinidia polygama), Tatarian honeysuckle (Lonicera tatarica), valerian (Valeriana officinalis) and catnip (Nepeta cataria)". BMC Veterinary Research. 13: 70. doi:10.1186/s12917-017-0987-6. ISSN 1746-6148. PMC 5356310 $2. PMID 28302120. 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  8. ^ "Catnip Tea: Health Benefits and Uses". Healthline (İngilizce). 15 Kasım 2017. 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  9. ^ a b "Catnip: Its uses and effects, past and present". 11 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  10. ^ "Nepeta cataria - Plant Finder". www.missouribotanicalgarden.org. 26 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  11. ^ "Growing Catnip - Bonnie Plants". web.archive.org. 8 Şubat 2012. 8 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  12. ^ "DIY Kitty Crack: ultra-potent catnip extract". Instructables. 3 Haziran 2007. 12 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2009. 
  13. ^ a b Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; mbot isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  14. ^ "Growing Catnip - Bonnie Plants" (İngilizce). 8 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2016. 
  15. ^ Kathi Keville (2016). The Aromatherapy Garden: Growing Fragrant Plants for Happiness and Well-Being (illustrated bas.). Timber Press. s. 133. ISBN 9781604695496. 
  16. ^ Agricultural Research. May/Jun2007, vol.55 Issue 5, p7-7. 1p.
  17. ^ Kingsley, Danny (3 Eylül 2001). "Catnip sends mozzies flying". ABC Science Online. 10 Eylül 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2009. 
  18. ^ Junwei J. Zhu, Christopher A. Dunlap, Robert W. Behle, Dennis R. Berkebile, Brian Wienhold. (2010). Repellency of a wax-based catnip-oil formulation against stable flies. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 58 (23): 12320–12326 (8 Nov 2010, DOI:10.1021/jf102811k).
  19. ^ Schultz, Gretchen; Peterson, Chris; Coats, Joel (25 Mayıs 2006). "Natural Insect Repellents: Activity against Mosquitoes and Cockroaches" (PDF). Rimando, Agnes M.; Duke, Stephen O. (Ed.). Natural Products for Pest Management. ACS Symposium Series. American Chemical Society. 
  20. ^ "Termites Repelled by Catnip Oil". Southern Research Station, United States Department of Agriculture – Forest Service. 26 Mart 2003. 15 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ "Catnip Repels Mosquitoes More Effectively Than DEET". www.sciencedaily.com. 31 Ağustos 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2016. 
  22. ^ Chauhan, K.R.; Klun, Jerome A.; Debboun, Mustapha; Kramer, Matthew (2005). "Feeding Deterrent Effects of Catnip Oil Components Compared with Two Synthetic Amides Against Aedes aegypti". Journal of Medical Entomology. 42 (4): 643-646. doi:10.1603/0022-2585(2005)042[0643:FDEOCO]2.0.CO;2. PMID 16119554. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2022. 
  23. ^ a b c d e Grognet J (June 1990). "Catnip: Its uses and effects, past and present". The Canadian Veterinary Journal. 31 (6): 455-456. PMC 1480656 $2. PMID 17423611. 
  24. ^ Reader's Digest: Does Catnip "Work" On Big Cats Like Lions And Tigers? 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Accessed 22 May 2015
  25. ^ Chris Poole (2 Ağustos 2010). Q: Do Tigers Like Catnip?. Big Cat Rescue. 3 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2015. 
  26. ^ Chris Poole (19 Mart 2013). Q: Do Tigers Like Catnip? Part 2. Big Cat Rescue. 3 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2015. 
  27. ^ Durand, Marcella (4 Mart 2003). "Heavenly Catnip". CatsPlay.com. 15 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2015. 
  28. ^ Becker, Marty; Spadafori, Gina (2006). Why Do Cats Always Land on Their Feet?: 101 of the Most Perplexing Questions Answered About Feline Unfathomables, Medical Mysteries and Befuddling Behaviors. Deerfield Beach, Florida: Health Communications, Incorporated. ISBN 0757305733. 
  29. ^ Spadafori, Gina (2006). "Here, Boy!". Universal Press Syndicate. 25 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2014. 
  30. ^ Arden Moore (20 Temmuz 2007). The Cat Behavior Answer Book: Solutions to Every Problem You'll Ever Face; Answers to Every Question You'll Ever Ask. Storey. ISBN 978-1-60342-179-9. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2013. 
  31. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; bmcvetres.biomedcentral.com isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  32. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Cat World isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  33. ^ Turner, Ramona (29 Mayıs 2007). "How does catnip work its magic on cats?". Scientific American. 4 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2009. 
  34. ^ Stromberg, Joseph (12 Eylül 2014). "How catnip gets your cat high". Vox (İngilizce). 15 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2021. 
  35. ^ Hart, Benjamin L.; Leedy, Mitzi G. (July 1985). "Analysis of the catnip reaction: mediation by olfactory system, not vomeronasal organ". Behavioral and Neural Biology. 44 (1): 38-46. doi:10.1016/S0163-1047(85)91151-3. PMID 3834921. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Felis margarita</i> Kuzey Afrika, Güneybatı Asya ve Orta Asyada yaşayan ve az rastlanan yaban kedisi türü

Felis margarita Felis cinsine bağlı bir kedi türüdür. Kuzey Afrika, Güneybatı Asya ve Orta Asya'da yaşar ve az rastlanan yaban kedisidir.

<span class="mw-page-title-main">Büyük kediler</span> Kedigiller familyasının mevcut bir alt familyası, Pantherinae

Büyük kediler (Pantherinae), kedigiller (Felidae) familyasındaki, ağırlığı bazen birkaç yüz kiloya kadar varan kedi türleri. Boyutlardaki büyük farklara rağmen kedi türleri davranış ve yapı bakımından pek fark göstermezler. Bütün kediler Karnivor ve süper avcıdır.

<span class="mw-page-title-main">Pallas kedisi</span> Vahşi kedi

Pallas kedisi ya da manul, Orta Asya’nın mera ve bozkırlarına uzanan geniş ama dağınık bir popülasyona sahip, ufak bir kedi türüdür. Doğal yaşam alanlarının azalması sonucu, av hayvanlarındaki ve avladıkları av oranındaki düşüş; Pallas kedilerinin 2002 yılında IUCN tarafından soyu neredeyse tehdit altındaki türler listesine girmesine neden olmuştur. Pallas kedisi adını, türü ilk keşfeden ve "ikili adlandırma" Felis Manul olarak tanımlayan Alman doğa bilimci Peter Simon Pallas'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kedi</span> küçük, evcil ve memeli bir hayvan

Evcil kedi, küçük, genelde kıllı, evcilleştirilmiş, etobur memeli. Genelde ev hayvanı olarak beslenenlere ev kedisi, ya da diğer kedigillerden ve küçük kedilerden ayırmak gerekmiyorsa kısaca kedi denir. İnsanlar kedilerin arkadaşlığına ve böcek gibi ev zararlılarını avlayabilme yeteneğine önem vermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Evcil hayvan</span> bireyin zevk ve arkadaşlık için beslediği hayvan

Evcil hayvan veya refakatçi hayvan, bir çalışan hayvan veya laboratuvar hayvanı olmaktan ziyade kişilerce arkadaşlık amacıyla evde bakılan hayvandır. Popüler evcil hayvanların genellikle çekici görünüşleri, zekâsı ve yakın kişilikleri olduğu düşünülür, ancak bazı evcil hayvanlar fedakâr bir temelle alınabilir ve bu özelliklerden bağımsız olarak sahibi tarafından kabul edilebilir.

Kedi feromonları, kediler ve diğer kedigiller tarafından iletişim amacıyla kullanılan feromonlardır.

<span class="mw-page-title-main">Kedilerde iletişim</span> bir veya daha fazla kedi tarafından yapılan bilgi aktarımı

Kedilerde iletişim, insan da dahil olmak üzere başka bir hayvanın şimdiki ve gelecekteki durumunu etkileyen, bir veya daha fazla kedi tarafından yapılan bilgi aktarımıdır.

<span class="mw-page-title-main">Miyav</span> kedilerin çıkardığı ses

Miyav, kedilerin çıkardığı sestir. Miyavlamanın farklı tonları vardır ve bazen kediler gevezelik eder, mırıldanır veya fısıldarlar. Yetişkin kediler nadiren birbirlerine miyavlarlar, insanlara miyavlayan yetişkin bir kedi muhtemelen insanların dikkatini çekmeye çalışıyordur.

<span class="mw-page-title-main">Bodega Kedisi (kedi)</span>

Bodega Kedisi New York İngilizcesinde Bodega olarak bilinen bakkal ve mini-marketlerin içi/çevresinde yaşayan kedilere verilen bir isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Kedi genetiği</span>

Kedi genetiği, evcil kedilerde meydana gelen genetik mirasın incelenmesini ifade eder. Kedi yetiştiriciliğinde, belirli melezlerin yavrularının yerleşik özelliklerini (fenotipleri) tahmin edilebilir. Medikal genetikte, kedi modelleri bazen homolog insan hastalık genlerinin işlevini keşfetmek için kullanılır. Evcil kedi ve en yakın vahşi atası 38 kromozoma ve aşağı yukarı 20.000 gene sahiptir. Kedilerde çoğu insanın doğuştan gelen bozukluklarına benzer olan yaklaşık 250 kalıtsal genetik bozukluk tespit edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Carole Baskin</span>

Carole Baskin, Amerikalı bir büyük kedi hakları aktivisti ve Tampa, Florida yakınlarındaki kâr amacı gütmeyen bir hayvan barınağı olan Big Cat Rescue'nun CEO'sudur.

<span class="mw-page-title-main">Sibirya kedisi</span>

Sibirya kedisi, Rusya'da bulunan, bir asırdır var olan, landrace evcil kedi türü. Son zamanlarda, 1980'lerin sonlarından bu yana tüm dünyada yayımlanan standartlara göre resmi bir cins olarak yetiştirilir.

<span class="mw-page-title-main">Oriental Shorthair</span>

Oriental Shorthair, siyam kedisinden türetilmiş ve siyam kedisiyle yakından ilişkili evcil kedi türüdür. Siyam kedisiyle benzer kafa ve vücut tipinine sahip olsa da, çok çeşitli deri desenleri görünür. Oriental Shorthair badem şeklinde gözlere, üçgen kafa şekline, büyük kulaklara ve uzun, ince ve kaslı bir vücuda sahiptir. Kişilikleri de siyam kedileriyle benzerlik gösterir. Oriental Shorthair sosyal, zeki ve oldukça seslidir. Hem yavrular hem de yetişkinler fırlatılan eşyaları geri getirme gibi oyunları oynamayı sever. İnce görünümüne rağmen atletiktir ve yüksek yerlere sıçrayabilir. Çiftler veya gruplar halinde yaşamayı tercih eder ve insan etkileşimini sever. Cinsin mavi gözlü atasının aksine, Oriental Shorthair genellikle yeşil gözlüdür.

<span class="mw-page-title-main">Sokak kedisi</span>

Sokak kedisi veya yabani kedi, dışarıda yaşayan ve genellikle insanlarla temastan kaçınan, sahipsiz bir evcil kedidir. Kendisinin ele alınmasına veya dokunulmasına genellikle izin vermez ve insanlardan gizlenir. Terk edilen evcil hayvanlar, yavru kediler zamanla sokak kedilerine dönüşebilirler. Vahşi kediler onlarca nesil boyunca üreyebilir ve kentsel, savan ve çalılık ortamlarda agresif bir yerel süper avcı haline gelebilir. Bazı sokak kedileri, kedili kadınlar gibi onları düzenli olarak besleyen insanlarla daha rahat olabilir, ancak uzun süreli sosyalleşme girişimlerine rağmen, genellikle uzak dururlar ve en çok gün batımından sonra aktif olurlar.

<span class="mw-page-title-main">Kedi duyuları</span>

Kedi duyuları, kedilerin oldukça verimli yırtıcılar olmasına imkan veren uyarlamalardır. Kediler, az ışıkta hareketleri algılamada iyidirler. Keskin bir işitme ve koku alma duyusuna sahiptirler. Dokunma duyuları, başlarından ve vücutlarından çıkan uzun bıyıklarla daha da güçlenmektedir. Bu duyular, kedilerin şafakta ve alacakaranlıkta etkili bir şekilde avlanmalarına imkan verecek şekilde gelişmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tatar hanımeli</span>

Lonicera tatarica, Tatar hanımeli olarak bilinen bir hanımeli türüdür. Sibirya ve doğu Asya'nın diğer bölgelerine özgüdür Lonicera tatarica'nın Himalayalar'da da yetiştiği bilinmektedir ancak Kuzey Amerika'da yaygın tanıtılan tür ve zehirli ot olarak daha iyi bilinir. Hanımeli, her iki yarım kürenin ılıman bölgelerine özgüdür. Kuzey Amerika'da bulunan birkaç egzotik çalı hanımelinden biri olan bu bitki, 1752'de süs bitkisi olarak tanıtıldı. Kıtanın batısında, Alaska ve Kaliforniya'ya kadar bilinir, burada kolayca bozulan doğal ortamlarda yetişir.

<span class="mw-page-title-main">Kedi eğitimi</span>

Kedi eğitimi, evcil bir kedi'nin davranışını eğlence veya arkadaşlık amacıyla değiştirme sürecidir. Eğitim, evcil kedilerde istenmeyen veya sorunlu davranışları azaltmak, insanlar ve evcil kediler arasındaki etkileşimi artırmak ve rahat bir şekilde bir arada yaşamalarını sağlamak için yaygın olarak kullanılır. Ödül ve ceza arasında farklı dengeler kullanan kedileri eğitmek için çeşitli yöntemler vardır.

<span class="mw-page-title-main">Catloaf</span>

Catloaf, evcil bir kedinin patilerinin ve kuyruğunun vücudun altına sıkışmış bir şekilde, somun ekmeğine benzeyen oturma pozisyonunu tanımlamak için kullanılan bir internet olgusu ve terimidir. Oturma pozisyonuyla ilgili bir spekülasyon, kedinin gevşediğini ve kendini tehdit altında hissetmediğini, bu nedenle de saldırmak zorunda kalacağı bir pozisyonda oturmaya ihtiyacı olmadığını göstermektedir. Bu oturma pozisyonunun bir başka olası nedeni ise, kedinin hareket etmek zorunda kalmadan rahat bir vücut ısısını korumasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kedilerin evcilleştirilmesi</span>

Evcil kedinin kökeni, Afrika yaban kedisinin Yakın Doğu ve Mısır popülasyonlarına dayanmaktadır. Yaşayan tüm kedi türlerinin ait olduğu Felidae familyası yaklaşık on ila on bir milyon yıl önce ortaya çıkmıştır. Bu aile sekiz ana filogenetik soya ayrılmıştır. Evcil kedi Felis soyunun bir üyesidir. Yapılan bir dizi araştırma, tüm evcil kedi çeşitlerinin Felis soyunun tek bir türü olan Felis catus'tan geldiğini göstermiştir. Bu soyun varyasyonları dünyanın her yerinde bulunur ve yakın zamana kadar bilim insanları, modern evcil kedi ırklarının tam olarak hangi bölgede ortaya çıktığını belirlemekte zorlanıyordu. Bilim insanları, evcil kedinin ortaya çıkmasının tek bir olaya bağlı olmadığına, bu ırkların ortaya çıkmasına farklı yerlerdeki çok sayıda, bağımsız olayın neden olduğuna inanıyordu. Yaban kedisi popülasyonunun bir bütün olarak çok yaygın ve birbirine çok benzer olması daha da karmaşık bir durum ortaya çıkarmıştır. Yaban kedisi varyasyonlarının, yakın temas halindeyken birbirleriyle serbestçe melezleşmesi taksonlar arasındaki çizgileri daha da belirsizleştirmektedir. Son zamanlarda yapılan DNA çalışmaları, genetik teknolojilerdeki gelişmeler ve DNA ile genetiğin bir bütün olarak daha iyi anlaşılması, evcil kedinin evrimsel tarihinde keşifler yapılmasına yardımcı olmuştur. Arkeolojik kanıtlar, evcilleştirmenin inanılandan daha erken tarihlerde gerçekleştiğini belgelemiştir.

Yakala-kısırlaştır-yerine bırak (TNR-Trap–neuter–return), bazı ülkelerde sokak köpeği ve sokak kedisi popülasyonlarını kontrol etmek için uygulanan ancak bilimsel olarak işlerliğinin olmadığı gösterilmiş bir yöntemdir. Süreç, sokak köpeklerinin veya kedilerin canlı olarak yakalanmasını, kısırlaştırılmasını, kimlik tespiti ve kolay tanıma için kulaklarına işaret takılmasını, aşılanmasını ve ardından alındıkları bölgeye bırakılması şeklindedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.