İçeriğe atla

Kedi ısırıkları

Kedi ısırıkları, evcil kedinin insanlara, diğer kedilere ve diğer hayvanlara yaptığı ısırıklardır.[1][2] Amerika Birleşik Devletleri'nden elde edilen veriler, kedi ısırıklarının insanlara yapılan tüm hayvan ısırıklarının %5-15'ini temsil ettiğini göstermektedir[3][4] ancak bu rakamın, Felis tarafından yapılan ısırıkların eksik rapor edilmesinin bir sonucu olabileceği iddia edilmiştir. Nadir olmasına rağmen, kedi ısırıkları bazen komplikasyonlara ve çok nadiren ölüme neden olabilmektedir.[5][6]

Belirti ve bulgular

Kedi ısırıkları genellikle küçük yaralanmalar olarak kabul edilmektedir ancak ciddi enfeksiyona neden olabilmektedir.[7] Yaygın semptomlar, etkilenen bölgenin çevresinde ağrı ve şişliktir.[3] Bazen, kedi ısırmasından kaynaklanan doğrudan doku hasarı hareketliliği bozabilmektedir. Ayrıca tenosinovit veya artrite neden olabilmektedir.[8] Bu durumlarda ciddiyeti değerlendirmek için cerrahi konsültasyon gerekmektedir.[3][4] Derin ven trombozu, deri altı amfizem ve fetal taşikardi gibi bazı olağandışı komplikasyonlar tarif edilmiştir.[9] Bir kedi ısırığından edinilen bazı enfeksiyonlar veba gibi başka türlü de bulaşabilmektedir.[10]

Enfeksiyonlar

Evcil kedinin ağzındaki yerleşik flora Pasteurella, Staph, Bartonella ve Streptococcus türlerini içermektedir.[7] Kedi ısırıkları, köpek ısırıklarından daha sık enfeksiyon geliştirmektedir.[11] Bir kedinin dişleri keskindir, sivridir ve derin yaralara neden olabilmektedir. Bir kedi ısırmasından sonra deri genellikle ısırığın üzerini hızla kapatır ve mikroorganizmaları yakalayabilir.[6][12] Bir kedinin ısırığı, bir kişiye aşağıdakileri bulaştırabilir:

  • Bartonella henselae bakterisinin neden olduğu kedi tırmığı hastalığı[8][14]
    • Kedi tırmığı hastalığı, insanların bir kedi tarafından ısırıldıktan veya tırmalandıktan sonra kapabilecekleri bakteriyel bir hastalıktır. Kedilerin yaklaşık %40'ı bakterileri bir süre ağızlarında taşımaktadır ancak bir yaşından küçük yavru kedilerin buna sahip olma olasılığı daha yüksektir.[15] Bu enfeksiyonu olan çoğu kedi hastalık belirtisi göstermez.
  • Capnocytophaga canimorsus[13]
  • Pasteurella bakteri cinsinin neden olduğu pastörelloz[14][15]
    • Pastörelloz, hayvan ısırıkları ve çizikleri ile ilişkili bakteriyel bir hastalıktır. Pasteurella spp, sağlıklı kedilerin ağızlarında da yaşayan normal bir bakteridir. Bakteriler tipik olarak kedileri hasta etmez ancak kediler, başka bir hayvan tarafından çizildikleri veya ısırıldıkları yerlerde apse veya cilt enfeksiyonları geliştirebilmektedir.
    • İnsanlarda pastörelloz ağrılı yara ve cilt enfeksiyonlarına neden olmaktadır. Şiddetli vakalarda yaygın enfeksiyona neden olabilmektedir ve hatta sinir sistemini etkileyebilmektedir.
  • Hayvanlarda ve insanlarda ölümcül bir nörolojik hastalık olan kuduza bir virüs neden olmaktadır. Hayvanlara ve insanlara en çok kuduz hayvanların ısırması yoluyla bulaşmaktadır. Enfekte kedilerin çeşitli belirtileri olabilmektedir ancak çoğu zaman ani davranış değişiklikleri ve ilerleyici felç olmaktadır.

Teşhis

Isırmayı çevreleyen koşulların bir geçmişi elde edilerek tanıya yardımcı olunmaktadır. Isırmanın ne zaman yaşandığı, ısırığın yeri ve ısırığın muayenesi not edilmektedir. Kişinin ısırık bölgesinden drenajı olabilmektedir. Ateşli de olabilirler ve yaranın etrafında şişlik oluşabilmektedir. Isırıktan kaynaklanan yara, delikler üzerinde çok hızlı iyileşebileceğinden açılması ve araştırılması gerekebilmektedir. Herhangi bir apseyi boşaltmak için yaranın etrafına basınç uygulanarak yarayı yeniden açmak için evde hidrojen peroksit kullanılabilmektedir. Derin yaralar için bu işlemin tekrarlanması gerekebilmektedir. Bir hastanede, keşiften önce bölgenin uyuşturulmasını talep edebilirsiniz. Nörovasküler durum değerlendirilir. Bağışıklık durumu, nakledilen doku veya organların varlığı, romatizmal hastalık, diyabet, HIV/AIDS ve orak hücre hastalığı gibi tedaviyi belirleyebilmektedir. Şişmiş lenf düğümleri ve yukarı doğru yayılan kırmızı çizgiler belirgin olabilmektedir.[7][16][17]

Kuduzlu bir kedinin teşhisi genellikle kediyi gözlemleyerek ortaya çıkar. Kuduzlu kediler ayrıca huzursuz görünebilir, nefes nefese kalabilir ve diğer hayvanlara, insanlara veya nesnelere saldırabilir. Kuduzlu hayvanlar tipik olarak hasta göründükten sonra birkaç gün içinde ölürler. Kedinin aşılanması, kuduzun bir ısırık yoluyla kedi tarafından bulaşmasını önleyebilir. Kedinin kuduz olduğundan şüpheleniliyorsa, ısırılan kişi hemen kuduz aşısı ile tedaviye başlayacaktır.[18] Kedilerde kuduz görülme oranı çok nadirdir[19][20] ve birbirleri arasında bulaşım olmaz.[21]

Önleme

Kedi ısırıkları genellikle şu yollarla önlenebilmektedir:

  • Kedilerden kaçınmak
  • Çocuklara kedileri veya diğer evcil hayvanları kızdırmamalarını öğretmek[6]
  • Yabancı kedilere karşı dikkatli olmak
  • Arkadaş canlısı görünseler bile kedilere dikkatle yaklaşmak
  • Kediler ve yavru kedilerle sert oyunlardan kaçınmak.

Sert oyun agresif olarak algılanmaktadır. Bu, insanlar tarafından yaklaşıldığında kedinin savunmacı olmasına yol açacaktır. Kedi ısırıklarını önlemek, kediyi kışkırtmamayı içermektedir. Bir kedi reaktifse, herhangi bir korku veya saldırganlık tepkisini tetiklememeye dikkat ederek dikkatli bir şekilde yaklaşmalısınız. Kedi kendini savunmak için bakıcısını veya yakındaki birini ısırabilmektedir.

Tedavi

Tedavideki ilk adım, ısırık yarasının su ve izopropil alkol ile yıkanmasını ve ardından sulanmasını içermektedir.[7][18][22] Çoğu zaman, bir tetanoz aşısı reçete edilir.[6] Başka bir kediyi veya hayvanı ısırmış bir kedi hasta görünüyorsa, kedi bir veteriner tarafından yapılacak değerlendirmeden ve olası tedaviden fayda sağlayacaktır. Yaranın enfeksiyon kapma riski düşükse bazen sadece dikilmektedir.[22] Kuduzlu bir kedi tarafından ısırılan bir kişinin özel tedaviye ihtiyacı olacaktır. Kedi ısırıklarından kaynaklanan enfeksiyonlar, yaraları hemen sabun ve ılık suyla yıkayarak önlenebilmektedir. Kedi kuduza karşı aşılanmamışsa tıbbi yardım alınmalıdır.[6] Bir kedi birini ısırdıysa ve kedinin kuduza karşı aşılandığına dair bir kanıt yoksa, kişi kuduz enfeksiyonu için tedavi edilmelidir.

Kaynakça

  1. ^ Mammal species of the world : a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Don E. Wilson, DeeAnn M. Reeder. Baltimore: Johns Hopkins University Press. 2005. ISBN 0-8018-8221-4. OCLC 57557352. 28 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  2. ^ Lightfoot, David (17 Kasım 2011). "Natural selection‐itis". Oxford Handbooks Online. doi:10.1093/oxfordhb/9780199541119.013.0031. 
  3. ^ a b c Aziz, Hassan; Rhee, Peter; Pandit, Viraj; Tang, Andrew; Gries, Lynn; Joseph, Bellal (2015). "The current concepts in management of animal (dog, cat, snake, scorpion) and human bite wounds". Journal of Trauma and Acute Care Surgery (İngilizce). 78 (3): 641-648. doi:10.1097/TA.0000000000000531. ISSN 2163-0755. 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  4. ^ a b Bula-Rudas, Fernando J.; Olcott, Jessica L. (1 Ekim 2018). "Human and Animal Bites". Pediatrics in Review (İngilizce). 39 (10): 490-500. doi:10.1542/pir.2017-0212. ISSN 0191-9601. PMID 30275032. 27 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  5. ^ Gurry, Greta A.; Campion, Veronique; Premawardena, Chamath; Woolley, Ian; Shortt, Jake; Bowden, Donald K.; Kaplan, Zane; Dendle, Claire (2017). "High rates of potentially infectious exposures between immunocompromised patients and their companion animals: an unmet need for education". Internal Medicine Journal (İngilizce). 47 (3): 333-335. doi:10.1111/imj.13361. ISSN 1445-5994. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  6. ^ a b c d e "First Aid: Animal Bites (for Parents) - Nemours KidsHealth". kidshealth.org. 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  7. ^ a b c d "Maniscalco, K; Edens, MA (April 20, 2017). "Animal Bites". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine. Retrieved June 17, 2017." 18 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ WESTLING, K; FARRA, A; CARS, B; EKBLOM, A; SANDSTEDT, K; SETTERGREN, B; WRETLIND, B; JORUP, C (2006). "Cat bite wound infections: A prospective clinical and microbiological study at three emergency wards in Stockholm, Sweden". Journal of Infection. 53 (6): 403-407. doi:10.1016/j.jinf.2006.01.001. ISSN 0163-4453. 
  9. ^ Wagner, Brian K.; Martone, Jeffrey D.; Conte, Harry; Hill, Melissa; Kusan, Karuna (1 Eylül 2006). "Complications of a Cat Bite". Journal of the American Podiatric Medical Association. 96 (5): 455-457. doi:10.7547/0960455. ISSN 8750-7315. 
  10. ^ Gage, K. L.; Dennis, D. T.; Orloski, K. A.; Ettestad, P.; Brown, T. L.; Reynolds, P. J.; Pape, W. J.; Fritz, C. L.; Carter, L. G.; Stein, J. D. (1 Haziran 2000). "Cases of Cat-Associated Human Plague in the Western US, 1977-1998". Clinical Infectious Diseases. 30 (6): 893-900. doi:10.1086/313804. ISSN 1058-4838. 
  11. ^ Philipsen, T. E. J.; Molderez, C.; Gys, T. (1 Ocak 2006). "Cat And Dog Bites. What To Do?". Acta Chirurgica Belgica. 106 (6): 692-695. doi:10.1080/00015458.2006.11679983. ISSN 0001-5458. 
  12. ^ "Animal Bite: Dog Bite vs Cat Bite | The Hand Society". www.assh.org (İngilizce). 28 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  13. ^ Zajkowska, Joanna; Król, Monika; Falkowski, Daniel; Syed, Norina; Kamieńska, Anna (2016). "Capnocytophaga canimorsus – an underestimated danger after dog or cat bite – review of literature". Przeglad Epidemiologiczny. 70 (2): 289-295. ISSN 0033-2100. PMID 27837588. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  14. ^ Lloret, Albert; Egberink, Herman; Addie, Diane; Belák, Sándor; Boucraut-Baralon, Corine; Frymus, Tadeusz; Gruffydd-Jones, Tim; Hartmann, Katrin; Hosie, Margaret J; Lutz, Hans; Marsilio, Fulvio (1 Temmuz 2013). "Pasteurella Multocida Infection in Cats: ABCD guidelines on prevention and management". Journal of Feline Medicine and Surgery (İngilizce). 15 (7): 570-572. doi:10.1177/1098612X13489215. ISSN 1098-612X. 
  15. ^ Chomel, Bruno B. (2014). "Emerging and Re-Emerging Zoonoses of Dogs and Cats". Animals (İngilizce). 4 (3): 434-445. doi:10.3390/ani4030434. PMC 4494318 $2. PMID 26480316. 12 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  16. ^ "Prevent Bite Wounds". HealthyChildren.org. 22 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  17. ^ "Cat scratch disease: MedlinePlus Medical Encyclopedia Image". medlineplus.gov (İngilizce). 11 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  18. ^ a b "Cats | Healthy Pets, Healthy People | CDC". www.cdc.gov (İngilizce). 10 Şubat 2021. 12 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 
  19. ^ "Rabies epidemiology and burden". www.who.int (İngilizce). 30 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2023. 
  20. ^ "Wild Animals | Rabies in U.S. | Rabies | CDC". www.cdc.gov (İngilizce). 6 Nisan 2020. 8 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2023. 
  21. ^ Contributors, WebMD Editorial. "Rabies in Cats". WebMD (İngilizce). 18 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2023. 
  22. ^ a b "Animal bites". www.who.int (İngilizce). 30 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kuduz</span> Hayvanlar yoluyla bulaşan ölümcül hastalık

Kuduz, Rabies ya da Lyssa, Merkezî sinir sistemini ağır şekilde tutan viral bir zoonoz.

Zoonoz omurgalı hayvanlardan insanlara geçen (zooantroponoz) ve insanlardan omurgalı hayvanlara geçen (antropozoonoz) herhangi bir enfeksiyon hastalığını tanımlayan terimdir. Birçok ağır ve önemli hastalık bu kategoridedir.

<span class="mw-page-title-main">Kedi</span> küçük, evcil ve memeli bir hayvan

Evcil kedi, küçük, genelde kıllı, evcilleştirilmiş, etobur memeli. Genelde ev hayvanı olarak beslenenlere ev kedisi, ya da diğer kedigillerden ve küçük kedilerden ayırmak gerekmiyorsa kısaca kedi denir. İnsanlar kedilerin arkadaşlığına ve böcek gibi ev zararlılarını avlayabilme yeteneğine önem vermektedir.

Isırıklar, hayvanların ya da insanların neden olduğu dişlerle yaralanma biçimidir. Komplikasyonlar ortaya çıkmaması için bu tür yaralara gerekli tıbbi müdahale yapılmalıdır.

Kedi tırmığı hastalığı, Bartonella henselae adlı bakteriyel enfeksiyöz etkenin yol açtığı iyi huylu bir enfeksiyon hastalığıdır. Sıklıkla kedi tırmığı ya da ısırığına maruz kalan ufak çocuklarda gözlenmektedir. Henri Parinaud tarafından 1899 yılında ilk olarak tanımlandı.

Kuduz aşısı, kuduza karşı kullanılan bir aşıdır. Hem güvenli hem de etkili olan bir dizi kuduz aşısı mevcuttur. Genellikle köpek veya yarasa ısırığının neden olduğu kuduz virüsüne maruz kalmadan önce ve bir süre sonra kuduzdan korunmak için kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Örümcek ısırığı</span> Örümceğin avı dışında canlıları ısırması sonucunda meydana gelen yaralanma

Örümcek ısırığı, bir örümceğin avı dışında canlıları ısırması sonucunda meydana gelen ve tıbbi açıdan önemli komplikasyonlara yol açabilen yaralanmadır. Kurbanlar genellikle insanlar ve evcil hayvanlardır. Günlük hayatta karşılaşılan örümceklerin yarısı kadarı insan tenine girebilecek güçte kelisere sahiptirler. Isırıkların %98-99 kadarı zararsız olsa da daha nadiren semptomlar, nekrotik yaralara sistemik zehirlenmeye ve bazı durumlarda da ölüme kadar uzanabilmektedir. Potansiyel olarak ölümcül ısırıklara sebep olduğu bilinen dört cins bulunmaktadır.

<i>Desmodus rotundus</i>

Desmodus rotundus, küçük, yaprak burunlu bir Amerikalı yerlisidir. Hâlâ geçerliliğini koruyan üç vampir yarasa türünden biridir, diğer iki türü kıllı bacaklı ve beyaz kanatlı vampir yarasadır. Bu türler parazit memelilerdir. Vampir yarasanın başlıca besin kaynağı çiftlik hayvanlarının kanıdır, avına geceleri onlar uyuduğunda yaklaşır. Konakçısının derisini keserek açmak ve uzun dilleriyle kanlarını yalamak için keskin dişlerini kullanırlar. Türler büyük ölçüde çok eşlidirler ve baskın yetişkin erkekler dişilerin haremini korurlar. Ailesellik, sosyal bakım ve yiyecek paylaşımı gibi kooperatif davranışlar bakımından en sosyal yarasa türlerinden biridir. Çünkü çiftlik hayvanlarının kanıyla beslendiğinden ve kuduz taşıyıcısı olduğundan, vampir yarasalar bir haşere olarak kabul edilirler. Onun koruma statüsü, Dünya Korunma Birliği tarafından en az endişe verici olarak kategorize edilir.

Terk edilen evcil hayvanlar, sahiplerinin sokağa atarak, onları boş araziye bırakarak veya bir barınağa vererek bilmeden veya kasıtlı olarak terk ettiği hayvanlardır.

<span class="mw-page-title-main">Kedi sağlığı</span>

Evcil kedilerin sağlığı, veteriner tıpta iyi çalışılmış bir alandır.
Konular arasında bulaşıcı hastalıkları, genetik hastalıkları ve bu hastalıkların önlenmesini; diyeti, beslenmeyi ve kısırlaştırma gibi cerrahi işlemleri içerir.

<span class="mw-page-title-main">Oriental Shorthair</span>

Oriental Shorthair, siyam kedisinden türetilmiş ve siyam kedisiyle yakından ilişkili evcil kedi türüdür. Siyam kedisiyle benzer kafa ve vücut tipinine sahip olsa da, çok çeşitli deri desenleri görünür. Oriental Shorthair badem şeklinde gözlere, üçgen kafa şekline, büyük kulaklara ve uzun, ince ve kaslı bir vücuda sahiptir. Kişilikleri de siyam kedileriyle benzerlik gösterir. Oriental Shorthair sosyal, zeki ve oldukça seslidir. Hem yavrular hem de yetişkinler fırlatılan eşyaları geri getirme gibi oyunları oynamayı sever. İnce görünümüne rağmen atletiktir ve yüksek yerlere sıçrayabilir. Çiftler veya gruplar halinde yaşamayı tercih eder ve insan etkileşimini sever. Cinsin mavi gözlü atasının aksine, Oriental Shorthair genellikle yeşil gözlüdür.

<span class="mw-page-title-main">Sokak kedisi</span>

Sokak kedisi veya yabani kedi, dışarıda yaşayan ve genellikle insanlarla temastan kaçınan, sahipsiz bir evcil kedidir. Kendisinin ele alınmasına veya dokunulmasına genellikle izin vermez ve insanlardan gizlenir. Terk edilen evcil hayvanlar, yavru kediler zamanla sokak kedilerine dönüşebilirler. Vahşi kediler onlarca nesil boyunca üreyebilir ve kentsel, savan ve çalılık ortamlarda agresif bir yerel süper avcı haline gelebilir. Bazı sokak kedileri, kedili kadınlar gibi onları düzenli olarak besleyen insanlarla daha rahat olabilir, ancak uzun süreli sosyalleşme girişimlerine rağmen, genellikle uzak dururlar ve en çok gün batımından sonra aktif olurlar.

Köpekler bazı bulaşıcı ve ölümcül hastalıklara karşı aşılanması ve bağışıklık sistemi kuvvetlendirilmesi gereken canlılardır. Türkiye'de ve dünyada yaygın olarak görülen bazı hastalıklara karşı yavru ve yetişkin köpeklerin düzenli olarak aşılanarak korunması gerekmektedir. Bu hastalıkların bazıları köpekler arasında bulaşıcı ve hatta öldürücü karakterde, bazılarıysa insan sağlığını da tehdit edebilecek niteliktedir. Aşılama ile korunma ve bağışıklık sağlama öncesinde köpeklerin barsak ve dış parazitlerden arınmış olması önceliklidir. Ayrıca aşı uygulamalarından önce köpeğin vücudunun başka bir hastalık ya da enfeksiyonla mücadele ediyor olmaması gerekmektedir. Aksi takdirde yapılan aşılar yeterli bağışıklığı oluşturamayacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Kedi duyuları</span>

Kedi duyuları, kedilerin oldukça verimli yırtıcılar olmasına imkan veren uyarlamalardır. Kediler, az ışıkta hareketleri algılamada iyidirler. Keskin bir işitme ve koku alma duyusuna sahiptirler. Dokunma duyuları, başlarından ve vücutlarından çıkan uzun bıyıklarla daha da güçlenmektedir. Bu duyular, kedilerin şafakta ve alacakaranlıkta etkili bir şekilde avlanmalarına imkan verecek şekilde gelişmiştir.

Q humması veya Q ateşi, insanları ve diğer hayvanları etkileyen bir bakteri olan Coxiella burnetii'nin, neden olduğu bir hastalıktır. Bu organizma doğada yaygın değildir ancak sığır, koyun, keçi, kedi ve köpekler dahil diğer evcil memelilerde bulunabilir. Enfeksiyon, spor benzeri küçük hücreli bir varyantın solunmasından ve enfekte hayvanların süt, idrar, dışkı, vajinal mukus veya meni ile temastan kaynaklanır. Nadiren hastalık kene kaynaklıdır. Kuluçka süresi 9-40 gündür. İnsanlar Q hummasına karşı savunmasızdır. Ateş ve enfeksiyon birkaç organizmadan bile kaynaklanabilir. Bakteri zorunlu hücre içi bir patojendir.

<span class="mw-page-title-main">Kedilerin aşılanması</span>

Kedi aşısı, kedilere uygulanan hayvan aşısıdır. Aşılama, kedileri bazıları olası ölümcül olabilen bulaşıcı hastalıklardan korumada hayati bir rol oynar. Bu hastalıklara çevrelerinden, diğer evcil hayvanlardan ve hatta insanlardan maruz kalabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Sokak köpeği</span> Şehirde yaşayan sahipsiz köpekler

Sokak köpeği, şehir ve köy gibi meskûn mahallerde yaşayan köpeklerdir. Sokaklarda doğup, büyüyen enik, sahiplerinden kaçmış, sahipleri tarafından terk edilmiş veya sahibi tarafından sokakta besleniyor olabilirler.

Pastörelloz, insanlarda ve diğer hayvanlarda bulunan Pasteurella bakteri cinsinin bir türüyle oluşan bir enfeksiyondur.

<span class="mw-page-title-main">Hayvanlarda aşılanma</span>

Hayvan aşılaması, evcil hayvanların, çiftlik hayvanların veya vahşi hayvanların aşılanmasıdır. Uygulama veteriner tıp ile bağlantılıdır. İlk hayvan aşısı 1879'da Louis Pasteur tarafından tavuk kolerası için icat edildi. Bu tür aşıların üretimi bireylerin, hükûmetin ve şirketlerin ekonomik zorluklarıyla ilgili sorunlarla karşılaşmaktadır. Hayvan aşılarının düzenlenmesi, insan aşılarının düzenlenmesine göre daha azdır. Aşılar, geleneksel ve yeni nesil aşılar olarak ikiye ayrılır. Hayvan aşılarının, bulaşıcı hayvan hastalıklarını kontrol etmenin en uygun maliyetli ve en sürdürülebilir yöntemler olduğu bilinmektedir. 2017 yılında veteriner aşı endüstrisi 7 milyar ABD doları değerindeydi ve 2024 yılında 9 milyar ABD dolarına ulaşacağı tahmin ediliyor.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul'un sokak kedileri</span> İstanbulda yaşayan kediler

İstanbul'un sokak kedileri, uluslararası olarak dünyanın ilgisini çekmiştir. Türkiye'nin İstanbul şehri, yüz bin ila bir milyonun üzerinde sokak kedisini barındırıyor. Pek çok Türk vatandaşı sokak hayvanlarını yalnızca başıboş hayvanlar olarak değil, ortaklaşa sahiplenilen evcil hayvanlar olarak görüyor ve şehirde barınmalarına ve beslenmelerine yardımcı oluyorlar.