Kazaklar, Ukrayna ve Güney Rusya yerli halklarının karışımı ile 15. yüzyıl dolaylarında Dinyeper ve Don nehirleri civarında ortaya çıkan etnik topluluk. Kazaklar, bugünkü Kazakistan'da yaşayan ve Türkî kökenli olan Kazaklar'la karıştırılmamalıdır. Kazak sözcüğü Eski Türkçede maceracı-özgür insan anlamındadır.
Kuban Halk Cumhuriyeti, Rus İç Savaşı sırasında bugün Rusya'ya bağlı Kuban toprakları üzerinde kurulmuş Bolşevik karşıtı bir devlettir.
Dnipro veya Dinyeper, Dinyeper Nehri'nin kenarında bulunan, Ukrayna'nın Dnipropetrovsk Oblastı'nın idari merkezi.
Zaporojya Kazakları veya kısaca Zaporojyalılar, Dinyeper Nehri'nin çağlayanlarının ötesindeki Zaporijya bölgesinde yaşayan Kazaklardı. Günümüzde Orta Ukrayna'da "Büyük Çayır" olarak bilinen bu bölge, Sovyet döneminde Kakhovka Reservuarı'nın suları altinda kalmıştır. Zaporijya Siçi 15. yüzyılda Lehistan-Litvanya Birliği'nden kaçan serfler ile hızla büyümüştü. Parlamenter sistemi olan, saygın bir siyasi varlık haline gelmişti.
Dnipropetrovsk Oblastı, Ukrayna'da yönetim birimi (oblast). Dinyeper Nehrinin iki yakasında 31,914 km²'lik alan kaplar. Yönetim merkezi Dnipro kentidir.
Harkiv Oblastı, Ukrayna'nın doğu kesiminde yer alan bir oblasttır. Oblast, kuzeyde Rusya, doğuda Luhansk Oblastı, güneydoğuda Donetsk Oblastı, güneybatıda Dnipropetrovsk Oblastı, batıda Poltava Oblastı ve kuzeybatıda Sumı Oblastı ile sınır komşusudur. Bölgenin alanı 31.400 km² olup, Ukrayna'nın toplam topraklarının %5.2'sine tekabül etmektedir. 2020 yılında tahmini olarak nüfusu 2,658,461'dir.
Somut olmayan kültürel miras veya yaşayan kültürel miras, bir topluluğun veya bireyin kendi kültürel mirasının bir parçası olarak gördüğü her türlü bilgi, beceri, uygulama, ifade ve bunlarla ilişkili araç, gereç ve mekanı ifade eder.
Borç çorbası veya borş çorbası, Doğu Avrupa'da yaygın olan, Ukrayna mutfağından bir çorba.
Don Kazakları veya Donlar, orta ve aşağı Don boyunca yerleşmiş Slav asıllı Kazak halk. Tarihsel olarak Don Kazakları, Don Kazak Ordusu denen, kimi zaman tamamen bağımsız, kimi zamansa özerk bir şekilde 16. yüzyıl sonundan 1918'e kadar günümüz Güney Rusya'sı ve Ukrayna'nın Donets bölgesinde hüküm sürmüş demokratik cumhuriyetlerde yaşamışlardır.
Bohdan Hmelnitski Kazak Hetmanlığı'nın kurucusu. Polonya-Litvanya Birliği'ne (1648-1654) karşı ayaklanma başlatan Zaporojya Kazakları önderi. Ölümünden sonra yerine oğlu Yuri Hmelnitski Kazak hetmanı olmuştur.
İlk vakanın 3 Mart 2020'de Çernivtsi Oblastı'nda hastaneye kaldırıldığı bildirildikten sonra COVID-19 pandemisinin Ukrayna'ya yayıldığı doğrulandı. Bu kişi, İtalya'dan Romanya'ya uçakla seyahat etti ve daha sonra araba ile Ukrayna'ya geldi.
Ukrayna Rusları, (Ukraynaca: Росіяни в Україні, romanize: Rosiyany v Ukrayini, Rusça: Россияне в Украине, romanize: Rossiyane v Ukraine, ülkedeki en büyük etnik azınlıktır ve bu topluluk, dünyadaki en büyük tek Rus diasporasını oluşturur. 2001 Ukrayna nüfus sayımında, 8,334,100 kişi etnik Rus olarak tanımlanmıştır, bu, Ukrayna dışından gelen kişiler ile Rus etnik kökenini beyan eden Ukrayna doğumlu nüfus için birleşik rakamdır.
Somut olmayan kültürel miras festivaller, müzikler, performanslar, kutlamalar, el sanatları ve sözlü gelenekler gibi geleneksel bilgileri kapsayan, Ukrayna'nın soyut ve öğrenilmesi gereken kültürel mirasının unsurlarıdır.
Ukrayna kültürü, Ukrayna halkının tarihi boyunca şekillenen maddi ve manevi değerlerinin bir bileşimidir. Etnik Ukraynalılar ile ilgili etnik çalışmalar ve Kiev ve çevresindeki bölge tarihine odaklanan Ukrayna tarih yazımı ile iç içedir.
Ukrayna folkloru, Ukrayna'da ve etnik Ukraynalılar arasında gelişen bir halk geleneğidir. Ukrayna'da bulunan en eski folklor örnekleri, Doğu Slavların eski Slav mitolojisine dayanan pan-Slavların folklor katmanıdır. Zaman içinde, Ukraynalılar kendi farklı halk kültürünün bir katmanını geliştirdiler. Folklor, komşu ülkelerden gelen güçlü asimilasyon baskıları karşısında Ukrayna'da kültürel bir farklılığın tanımlanması ve korunmasında önemli bir araç olmuştur.
Ojkanje, Hırvatistan'da Dalmaçya hinterlandı, Velebit, Lika, Kordun ve Karlovac bölgeleri için karakteristik olan çok sesli halk şarkıları geleneğidir. Harvard Müzik Sözlüğü'nde açıklandığı gibi: "Ojkanje, oj veya hoj hecelerinde sesin keskin ve uzun süre titremesiyle özel bir şarkı söyleme tarzıdır."[2] Uzmanlara göre, ojkanje, eski Dalmaçya bölgesinden Slav öncesi İlirya şarkılarının bir kalıntısıdır.[3]
Türkiye'nin Somut Olmayan Kültürel Mirasları Listesi, UNESCO tarafından 2008'den beri hazırladığı Somut Olmayan Kültürel Miras Listeleri'nde yer alan, Türkiye'ye ait yaşayan miras unsurlarını ifade eder.
Örnek, ulusal bir Kırım Tatar süsleme stilidir ve Kırım Tatarlarının en eski kültürel başarılarından biridir. Örnek ve onun kültürel birikimi 2021 yılında Ukrayna'nın Somut Olmayan Kültürel Mirasları listesine alınmıştır.
Petrikovka tasvirleri, geleneksel olarak ev duvarlarını ve günlük ev eşyalarını süslemek için kullanılan, Ukrayna'nın Dnipropetrovsk bölgesindeki Petrikovka köyünden kaynaklanan geleneksel bir Ukrayna dekoratif resim stilidir. Bu tarzın bilinen en eski örnekleri 18. yüzyıldan kalmadır, ancak modern bir sanat formu olarak gelişmeye devam etmektedir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Organizasyonu (UNESCO) tarafından belirlenen somut olmayan kültürel miras unsurları, bir halk tarafından gerçekleştirilen fiziksel olmayan gelenek ve uygulamalardır. Bir ülkenin kültürel mirasının bir parçası olarak kutlamalar, festivaller, performanslar, sözlü gelenekler, müzik ve el sanatları yapımı gibi öğeleri içerir. "Somut Olmayan Kültürel Miras" kavramı, 2003 yılında taslak haline getirilen ve 2006 yılında yürürlüğe giren Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunmasına Dair Sözleşme ile tanımlanmıştır. UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Listelerine yeni miras unsurlarının eklenmesi, sözleşme tarafından kurulan bir kuruluş olan Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Hükûmetlerarası Komitesi tarafından belirlenir.
