İçeriğe atla

Kayapınar Höyüğü

Arkeolojik Höyük
Adı:Kayapınar Höyüğü
il:Tokat
İlçe:Artova
Köy:Yenice
Türü:Höyük
Tahribat:Kaçak kazı[1]
Tescil durumu:Tescilli[1]
Tescil No ve derece:2008 / 1
Tescil tarihi:15.03.1996
Araştırma yöntemi:Kazı

Kayapınar Höyüğü, Tokat il merkezinin yaklaşık 25 km. güneybatısında, Artova İlçesi'nin 17 km. kuzeyinde, Yenice Köyü'nün 5 km. batısında yer alan bir höyüktür. Tepe, 70 x 45 metre boyutlarında küçük bir tepedir. Hemen yanında akan dereden 60 metre yüksekliktedir. Höyükten 70 metre ilerdeki pınarın üstündeki kayalıklarda Kurtini Mağarası bulunmaktadır. Mağara henüz araştırılmamış olmakla birlikte toprak dolu olduğu belirtilmektedir.[2]

Kazılar

Höyükte 1949 yılında izinli bir define kazısı yapılmış, arkeolojik buluntulara rastlanmıştır. Ardından 1952 yılında Raci Temizer tarafından höyükte, tepe üstünde bir kurtarma kazısı yapılmış, kuzey kesim ise ayrıntılı biçimde incelenmiştir.[2]

Tabakalanma

Kazı ve incelemelere göre höyükteki tabakalanma şu şekildedir.[2]

Höyükteki kültür dolgusunun kalınlığının 2,5 metre olduğu belirtilmektedir.[2]

Buluntular

Alişar I a ve b katlarına tarihlenen III. tabakada söz konusu kültüre özgü çanak çömlek buluntuları ele geçmiştir. Bunlar iri kum katkılı hamurlu, iç ve dışı kahverengi astarlı mal olarak yaygın olarak görülmektedir. Höyüğün IV. tabakasında ise kırmızı, kahverengi, gri ve siyah astarlı, açkılı maldan parçalar toplanmıştır. Biçim olarak meyvelikler, hafif içe çekik, bazıları dışa taşık ağız kenarlı boyunlu ve meme kulplu derin çanaklar vardır. Bunlar, İç Anadolu çanak çömlek biçimlerine uygundur.[2]

En ilginç buluntular üç adet bronz kaptır. Erken Tunç Çağı tabakasında bulunan bu kaplardan biri emzikli döküm bir çaydanlıktır. Yuvarlak dip ve gövdeli, iki yivli ağızlı çaydanlığın iki tarafında oynar başlıklı kulp bağlantı yerleri bulunmaktadır. Buralardan geçirilen çubukla sıcak çaydanlığın tutulması sağlanmaktadır. Diğer iki maden buluntusu ağız bölümü bulunamamış olan bir testidir. İnce uzun namlulu, üçgen sap dilli, tek perçin delikli kama diğer maden buluntudur.[2]

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ a b "Yerleşme Ayrıntıları". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2012. 
  2. ^ a b c d e f "TAY – Yerleşme Dönem Ayrıntıları". 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2012. 
  3. ^ "TAY – Alişar Höyük". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2012. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Tilkitepe Höyüğü ya da eski kaynaklarda Şamramaltı Van il merkezinin 7 km. güneybatısında yer alan bir höyüktür. Günümüzde Van Havaalanı sınırları içinde olup kısmen havaalanı olarak kullanılmaktadır. Höyük 55 metre çapında, 6-7 metre yüksekliğindedir.

Dündartepe Höyüğü, Samsun İl merkezinin 3 km. güneydoğusunda yer alan, günümüzde kentin yapı dokusu içinde kalan bir höyüktür. Dündartepe ya da Öksürük Tepe olarak geçen höyük Mert Deresi kıyısında, verimli topraklar arasındadır. Tepe, 220 x 200 metre boyutlarında olup yüksekliği 15 metredir.

Kusura Höyük, Afyon İl merkezinin 55 km. güneybatısında, Sandıklı İlçesi'nin 12 km. güneyinde, Kusura Köyü'nün hemen batısında yer alan bir höyüktür. Tepe 400 metre çapında, 14 metre yüksekliğindedir.

Karaoğlan Höyüğü, Ankara İl merkezinin 25 km. güneyinde, Mogan Gölü'nün güneydoğu ucunda yer alan bir höyüktür. Bulunduğu bölge Ankara bölgesinden güneydoğu ve güneybatı yönlerine uzanan ana ticaret yollarının kavşağı durumundaydı. Tepe, 260 x 180 metre boyutlarında ve 18-20 metre yüksekliğindedir. Höyük Ankara – Konya kara yolu üzerindedir.

Asarcık Höyük, Ankara İl merkezinin batısında, Ayaş İlçesi'nin 9,5 km. kuzeybatısında, Ilıca Köyü'nün kuzeydoğu kenarında yer alan bir höyüktür. Yerleşme iki dere arasındaki bazalt bir yükselti üzerindedir.

Pekmez Höyük, Aydın ili Karacasu İlçesi yakınlarındaki Afrodisyas antik kenti içinde yer alan bir höyüktür. Afrodisyas, Büyük Menderes Nehri'nin güney kollarından birinin oluşturduğu vadidedir. Pekmez Höyük, antik kent alanı içinde prehistorik dönemlerden itibaren iskan gören üç höyükten biridir. Diğer höyükler Akropolis ve Kuşkalesi adlarıyla bilinmektedir. Tepe, 125 metre çapında olup 13 metre yüksekliktedir.

Helvacı Höyücek Höyüğü, İzmir il merkezinin kuzeybatısında, Menemen İlçesinin kuzey-kuzeybatısında, Helvacı Köyü'nün 4 km. batı-güneybatısında yer alan bir höyüktür. Çevrede Höyücek ya da Üyücek adıyla bilinmekte olup, aynı addaki yerleşmelerden ayırabilmek için bu ad verilmiştir. Bununla birlikte bazı yayınlarda Höyücek, bazı yayınlarda da Helvacı olarak geçmektedir. Aşağı Gediz Ovası'nın batı kesiminde küçük bir tepe görünümündedir. Günümüzde denizden 18 km. içerdeki yerleşmenin iskan edildiği tarihlerde Gediz Nehri'ne daha yakın ve muhtemelen deniz kenarında olduğu düşünülmektedir. Kaçak kazılar ve yol yapımıyla kısmen tahrip olmuş durumdadır.

Höyücektepe / Kaymaktepe Höyüğü, Balıkesir il merkezinin güneybatısında, Ayvalık ilçesinin güneyinde yer alan bir höyüktür. Çevresi Madra Çayı'nın oluşturduğu alüvyon ovasıdır. Verimli bu toprakların Geç Neolitik Çağ'dan Erken Tunç Çağı ekonomisine geçişin koşullarını sağladığı belirtilmektedir.

Yeni Yeldeğirmeni Tepe Höyüğü, Balıkesir ili Ayvalık İlçesi'nin güneyinde, Altınova'nın 1,5 km. batısında Ege Denizi'nden günümüzde 2,5 km. içeride yer alan bir höyüktür. Jeomorfoloji araştırmalarında prehistorik çağlarda denizin Höyük'ün önlerine kadar geldiği anlaşılmaktadır. Çanak çömlek dağılımına göre yerleşimin 100 x 90 metrelik bir alana yayılmış olduğu belirtilmektedir. Çevresi Madra Çayı'nın oluşturduğu alüvyon ovasıdır. Verimli bu toprakların Geç Neolitik Çağ'dan Erken Tunç Çağı ekonomisine geçişin koşullarını sağladığı belirtilmektedir.

Karaağaçtepe Höyüğü, Çanakkale il merkezinin güneybatısında, Seddülbahir Köyü'nün yaklaşık olarak 3 km. kuzey-kuzeydoğusunda, Morto Koyu'ndan 1 km. mesafede, Kirte Deresi'nin sağ tarafında yer alan bir höyüktür. Bazı kaynaklarda, Heinrich Schliemann tarafından bu şekilde tanımlanmış olmasına dayanılarak Protesilaos Tümülüsü olarak da görülmektedir. Tepe, 100 metre çapında olup 8 metre yüksekliktedir. Günümüzde sahilden 1 km. kadar içeride olan Höyük'ün iskan edildiği dönemde deniz kenarında olduğu belirtilmektedir.

Kalanuro Tepesi, Çanakkale ilinde, Gelibolu İlçe merkezinin 8 km. güneybatısında, Sütlüce Köyü'nün 3 km. kuzeyinde yer alan bir höyüktür. Denizden 50 metre mesafede, Münip Bey Deresi'nin kuzey kenarında bir burun üzerindedir. Höyüğün eteklerinde iki tatlı su kaynağı vardır. Mehmet Özdoğan'ın bölgede yaptığı yüzey araştırmaları sırasında 1982 yılında tespit edilmiştir. Yüzeyden toplanan çanak çömlek buluntularına göre höyüğün Geç Kalkolitik Çağ'dan Klasik Dönem'e kadar iskan gördüğü anlaşılmaktadır. Höyüğün tepesinde Erken Tunç Çağı II. evre çanak çömleği bulunmuştur. Bu tabakanın oldukça kalın bir dolgu verdiği belirtilmektedir. Dilğer yandan Kumluca Ib ve Erken Demir Çağı buluntuları da ele geçmiştir.

Pandır Bahçe / Üveyiktepe Höyüğü, Edirne il merkezinin güney – güneybatısında, Enez İlçesi'nin güneydoğusunda, Küçükevren Köyü'nün kuzeybatısında yer alan bir höyüktür. Üveyiktepe adıyla da bilinmektedir. Tepe, 140 x 80 metre boyutlarında ve 8 metre yüksekliktedir.

Karagöz / Demirci Höyük, Sinop il merkezinin yaklaşık olarak 13 km. güneyinde, Demirci Köyü'nün yanında yer alan bir höyüktür. Tepe, 160 x 70 metre boyutlarındadır.

Kandilli / Bahçehisar Höyüğü, Bilecik il merkezinin güney-güneydoğusunda, Kandilli Köyü'nün 4,3 km. kuzeydoğusunda yer alan bir höyüktür. Eskişehir Ovası'nın batı kesimindeki tepe, ova seviyesinden 7,5 km. yükseklikte 400 metre uzunlukta oval biçimlidir. Bu ölçüyle bölgenin en büyük höyüklerinden biridir. Kuzey kesimi daha yüksek olup yukarı kent izlenimi vermektedir. Arkeoloji yayınlarında yakınındaki köyün adıyla Kandilli olarak geçmektedir. Turan Efe ise yerleşmeyi, yerel adlandırma olan Bahçehisar adıyla vermektedir.

Aslanapa Höyüğü, Kütahya il merkezinin kuş uçumu 25 km. güneybatısında, Aslanapa İlçesi'nin 700 metre kadar güneyinde yer alan bir höyüktür. Tepe, 140 metre çapında olup günümüzde 5 metre yüksekliğindedir.

Yassıhöyük 2, Denizli il merkezinin güneydoğusunda, Acıpayam İlçesi'nin 8 km. kuzeyinde, Yassıhöyük Beldesi'nin hemen kuzey kenarında yer alan bir höyüktür. Acıpayam Ovası'nın batı kesiminde yer alan höyük iki tepeden oluşmaktadır. Doğudaki tepe daha büyüktür ve ova tabanından 14 metre yükseklikte olup 350 x 200 metre boyutlarındadır. Batıdaki tepe daha küçük ve basıktır. Boyutları 190 x 150 metre olup yüksekliği 5 metredir.

Kınık Höyük, Bilecik il merkezinin güneybatısında, Pazaryeri İlçesi'nin kuş uçuşu 5 km. kuzeybatısında, Kınık Köyü sapağında, ana yoldan 300 metre mesafede yer alan bir höyüktür. Tepe, 150 metre çapında, 4 metre yüksekliktedir. Güneydoğusundan Sorgun Deresi akmaktadır.

Kanlıtaş Höyük, Eskişehir il merkezinin kuzeyinde, Aşağıkuzfındık Köyü'nün 1 km. doğusunda, "Kanlıtaş Mevkii" olarak bilinen yörede yer alan bir höyüktür. Yerleşme, vadinin ortasındaki kayalık bir yükseltinin kuzey yamacındadır. Tepe, 30 metre çapında olup 4 - 7 metre yüksekliktedir.

Etiyokuşu Höyüğü, Ankara il merkezinin yaklaşık 5 km. kuzey – kuzeydoğusunda, günümüzde tümüyle yapıların altında kalmış bir höyüktür. Etiyokuşu ismi, muhtemelen kazı ekibi tarafından verilmiş bir isimdir. Tepe, 86 x 22,5 metre boyutlarında, 1,5 metre yükseklikte ve yerleşme alanının 6,5 dönüm olduğu bildirilmiştir. Kazı öncesinde Çubuk Barajı asfaltıyla ikiye bölünmüş durumdaydı ve kum çekilmesiyle kısmen tahrip edilmiş bulunuyordu.

Yazır Höyük, Eskişehir il merkezinin güneydoğusunda, Günyüzü İlçesi'nin batısında, Dutlu Köyü'nün doğusunda yer alan bir höyüktür. Höyüğün bulunduğu mevkii Örenbağları olarak bilinmektedir. Yerleşme, yakından geçen Yazır Deresi'nden 20 metre yükseklikte doğal bir yükselti üzerindedir. Çanak çömlek dağılımına göre yerleşme alanı çapı 95 metrelik bir alandır. Ankara – Sivrihisar karayolunun 6 km. güneyindedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.